 Jo Lemaire staat dit jaar dertig jaar op de planken. Dat viert ze met een nieuwe toernee die vanavond wordt afgetrapt in CC Den Blank van Overijse. Na dertig jaar heeft Lemaire er nog het volste vertrouwen in: 'Ik overloop mijn carrière en laat sfeerbeelden en retrofoto's zien. Ik durf de confrontatie aan want ik ben niet erg verouderd."
Van Rockikoon tot chansonnière
De titel van de toernee luidt 'Van rockicoon tot chansonnière'. Lemaire heeft in die drie decennia inderdaad vele hoeken van de artistieke kamer gezien. Het begon met een cover van een Italiaans nummer, 'Tintarella di luna' van Bob Azzam. Het was haar eerste hit en eerste tv-optreden in Vlaanderen. In 1982 stond ze op Torhout-Werchter.
Klassiek, pop, rock, chanson en de meer heavy stijlen: blues, jazz. Lemaire heeft ze allemaal gezongen. Risico's schuwt ze naar eigen zeggen niet: 'Dat is de rol van de artiest. In het Frans zeggen ze: 'Je ne veux pas m'encroûter'. Ik wil geen korstjes krijgen op mijn huid, ik wil lucht voelen op m'n vel."
Rolmodel voor tweetalig België
Lemaire heeft ook vaak in het buitenland gezongen. 'In Hongkong heb ik gezongen in een superdeluxe club, in Rwanda in een lugubere zaal, in New York in een poepsjiek hotel. In Canada heb ik een fantastische zomer meegemaakt, drie maanden mooi weer en opgetreden in Québec en Montréal met eigen materiaal en Canadese muzikanten. In Liverpool heb ik gewerkt met Engelse muzikanten. Ik doe ook bedrijfsfeesten want zingen is mijn broodswinning, een zanger is gemaakt om te zingen, niet om te glimlachen zoals een tapijtenverkoper', vertelt ze in Het Belang van Limburg.
Dat die krant en zusterkrant Gazet van Antwerpen een bijzondere interesse vertonen voor Jo Lemaire mag geen verrassing heten. Destijds verkaste de Waalse naar Limburg en tegenwoordig woont ze in Bonheiden. Ze is ook het prototype van een Waalse die zich zonder faciliteiten maar met veel goede wil heeft geïntegreerd en zich het Nederlands eigen heeft gemaakt. Lemaire spreekt prachtig Nederlands met een charmant accent en mag bijgevolg een rolmodel genoemd worden voor (het ideale beeld van) een perfect tweetalig België.
Melodieuze Franse chansons met symfonisch orkest
Jo Lemaire houdt het niet alleen bij een muzikale terugblik op de voorbije dertig jaar, ze kijkt ook vooruit. 'Met Dirk Brossé ga ik melodieuze Franse chansons zingen met een symfonisch orkest. We hebben dit project 'Paris s'éveille' genoemd. Dat is voor het seizoen 2010-2011', belooft ze.
|
