Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
20-02-2011
Leopoldsloop Watervliet 27 km
Gisteren stond de Leopoldsloop in Watervliet op het programma, een organisatie van onze club de Krekenlopers. Keuze uit 3 afstanden : 6, 12 of 27km. Gezien de voorbereiding op 2 voorjaarsmarathons, Zeeuws Vlaanderen en Mont St Michel, paste de 27km perfect in mijn schema. Alhoewel, schema ?? Dit jaar is nog geen hoogvlieger geweest, na 7 weken nog maar een goeie 200km op de teller, dat is amper 30 per week. Als ik op 16 april de magische marathonafstand op een ietwat comfortabele manier wil afhaspelen in Zeeuws vlaanderen moet daar dringend verandering in komen.
Gisteren de Leopoldsloop dus. De cavalopers waren voltallig, en hadden een aantal lopers uitgenodigd die vorig jaar in Mallorca hadden gelopen, een prettig weerzien dus. En 's avonds gingen we samen nog iets eten in 't Binnenhof in Eeklo, een ganse dag plezier verzekerd ! Ronny kwam me al om 12 uur halen, 2 uur voor de start, we waren dus ruim op tijd in Watervliet.
Afgesproken met Ronny en Bart om aan 10km/h te lopen, er een goeie duurtraining van te maken dus. Bovendien mocht Ronny van Bea 's avonds alleen frietjes eten als hij onder de 2h45 finishte. Er werd wat over en weer gejend voor de start, de sfeer zat er meteen al goed in
De start dan, gewoontegetrouw laten we ons meeslepen in de menigte, eerste 4km aan 10,3km/h gemiddeld, meteen al wat reserve ingebouwd voor Ronny z'n frietjes. Tot aan het keerpunt hadden we de wind in de rug langs het kanaal, de wegels lagen er goed beloopbaar bij, het tempo bleef constant net boven de 10km/h. Mijn achillespees speelde wat op, enkele km's verder ging het gelukkig pijnloos verder. Het begon al lichtjes te druppelen, en na het keerpunt aan km 14, de wind schuin op kop en het begon dan zachtjes te regenen, echt een RonnyKing weertje dus. Echter was het Ronny z'n dagje niet, aan km 18 moest hij lossen, Bart en ik gingen aan hetzelfde tempo verder. Ondertussen begon de ondergrond door de regen modderig te worden, en werd het moeilijker lopen. Na km 22 was bij mij ook het beste eraf, gelukkig kon ik me af en toe verschuilen achter Bart's brede rug, en eens we terug op de verharde weg kwamen met nog 3km te gaan, een goeie km wind in de rug, en de laatste km terug wind op kop, was het ergste voorbij.
Uiteindelijk gefinisht in 2:40:38, net boven de 10km/h, moe maar tevreden. Ronny finishte in 2:44:32, dus frietjes ! De soep aan de aankomst smaakte heerlijk, direkt terug opgewarmd en gerecupereerd.
Dan 's avonds nog een cava aperitiefje bij Ronny (zijn we de cavalopers of niet !) en een gezellig etentje. Nog een wandelingetje naar huis en moe maar voldaan in bed gekropen.
Vanochtend dan zo stijf als een plank opgestaan, met een pijnlijke achillespees, afwachten hoe dat verder evolueert !
Nog een paar foto's :
Mijn supporters stonden me op te wachten aan de finish, echter afgeleid op het moment dat ik passeerde ....
na de finish toch snel gerecupereerd
bedankt Bart om me op sleeptouw te nemen de laatste km's
en Ronny met z'n gedachten reeds bij de frietjes ...
Door een drukke werkweek, een tweedaagse trip naar Milaan inbegrepen, heb ik deze week alleen in 't weekend gelopen :
zaterdag : 't was lang geleden dat ik nog eens de onverharde buitenronde had gelopen in 't Leen. Die ligt er tijdens de wintermaanden normaal zeer slecht beloopbaar bij, maar ik kon me niet meer bedwingen, 't moest ervan komen vandaag. Bovendien wou ik er graag een snelle duurloop van maken, om toch terug een beetje snelheid te trainen voor de komende joggings. Van thuis vertrokken, en meteen een tempo van 10,5km gevonden dat me goed afging, na 1km start het onverharde deel, met een 2tal km beloopbaar, en dan ... 7km cross, modder, plassen, schuiven, natte voeten dus, waardoor het tempo tot net boven de 10km/h zakte. Ondanks de slechte staat van de paden het tempo toch nog goed kunnen aanhouden, en de laatste 2km op de terugweg uitgelopen. 11,72 km geploeterd in 1:09:15, gemiddeld 10,2km/h
zondag : de cavalopers uitgenodigd voor een ochtendloopje van 25km in 't Leen. Bart en Ronny lieten verstek gaan, door familiale en beroepsomstandigheden, Patricia ging me 14km vergezellen. Om 8h30 van thuis vertrokken, een echt LSD tempo van 9,4 km/h, de eerste 9km allen gelopen. Patje stond me op te wachten aan de parking met bevoorrading, en samen vertrokken we voor de rest van ons zondagloopje. Natuurlijk ging het tempo omhoog, tot net onder de 10km/h, het werd een echt tetterloopje. Tot 20km kon ik het gemakkelijk volhouden, daarna moest ik noodgedwongen gas terug nemen. De cross van daags tevoren zat toch nog in de benen. 't was nog 2km afzien tot we terug aan de parking kwamen, nog efkes gedronken, en dan de laatste 2km terug naar huis, ging precies terug iets vlotter, met Pat als begeleidster op de fiets. Uiteindelijk 24,24 km gelopen in 2:31:36, goed voor een gemiddelde van 9,6km/h
Volgende zaterdag staat de Leopoldsloop in Watervliet op 't programma, voor 27km. Ik hoop om binnen de 2:45 te eindigen. 's Avonds nog een etentje in 't Binnenhof met de cava- en mallorcalopers, belooft een mooie dag te worden !
De voorbereiding op de halve van Cadzand was niet optimaal, eind 2010 na 2,5 maand gedwongen inactiviteit de loopdraad weer opgepakt, na drie weken de 21km op de Leopoldsloop gelopen, zie vorig bericht, dan een griepje opgescharreld en terug 2,5 week niet gelopen. En een week later één van de zwaarste halve marathons in de regio aanvatten, gekkenwerk !
Enkel op dinsdag met Patricia een duurloopje van 15,5km ingelast, rustig begonnen en op het einde een zevental km boven 10km/h. Goeie training die ook nodig was voor Cadzand. Donderdag te laat thuis van 't werk om nog de loopschoenen aan te trekken, vrijdag nóg later, dus weeral niets, en zaterdag wou ik de beentjes sparen voor wat komen zou.
Dus stond ik daar aan de start in Cadzand zonder veel conditie, gelukkig waren de cava-lopers voltallig, en zouden Bart en Ronny me begeleiden. Patricia ook maar gejaagd door de wind ging die er al snel vandoor. Snelle Eddy alleen maar teruggezien in de kleedkamers.
Eerst een lusje van 5km naar de ene kant, tegenwind gestart maar in de meute (428 finishers op de halve en 96 op de 5km, gezamelijke start) hadden we daar nog niet al te veel last van. In het terugkeren op de dijk lekker wind in de rug, liep vlot. De toon werd dan al gezet, de dijk rond cadzand-bad is geen meter vlok, steeds kort omhoog en omlaag.
Na de doortocht aan de aankomst begon het serieuze werk, via een trappenpartij de dijk op, en dan naar beneden het strand op, door het mulle duinzand tot de verharde branding, met de wind in de rug liep het dan wel vlot. Opletten aan de talrijke golfbrekers, niet veel plaats om te passeren, voor sommigen was het soms te smal zodat de volgende een extra duwtje moest geven ... Op het einde van de eerste strandstrook wordt het strand opgespoten, en daar ging het een klein kilometertje lastig, gedaan met vaste ondergrond. Daar bleek al meteen dat mijn metgezellen geen echte strandlopers zijn, ze kwamen bijna niet vooruit. Via een stukje duinzand dan terug de dijk op, best lastig, een beetje recupereren terwijl ik op Bart en Ronny wachtte, en een lang stuk dijk die nu wel biljartvlak was. Na de tweede bevoorrading, water of thee, begon de tweede strandstrook, na een nieuwe trappenpartij, weliswaar korter dan de vorige, terug door duinenzand het strand op. Nog steeds de wind in de rug, het liep vlot, echter om aan het uiterste punt terug de dijk op te gaan wachtte ons een strook van een goeie 100 meter opgespoten duinenzand, waar je echt diep in wegzakte, en zelfs het stuk naar omhoog tot op de dijk was ook van dat. Toch redelijk vlot boven geraakt, recupereren dan maar, had toch een grote voorsprong op mijn compagnons, dacht ik ... maar vlak nadat we op de dijk kwamen 180° draaien, en de wind pal op kop, nog 7km !!
Een beetje gewacht op de andere cavalopers, windloper Ronny de kop opgedrongen, en afzien maar. Nu mag ik wel een betere zandloper zijn, en ook de stukken bergop beter verteren, Ronny en Bart zijn véél betere lopers tegenwind. Met z'n drieën elk om beurt de kop genomen, maar na mijn eerste kopbeurt was 't vet van de soep, 't zouden nog lange 4,5 km worden.
Nog een paar keer op en af de dijk, en dan weer geen meter vlak tot aan de finish, steeds de wind ongenadig op kop, nog 2,5 km geprofiteerd van de brede ruggen van B en R, toen al moesten ze af en toe een beetje inhouden om me er niet af te lopen. Op 2 km van de aankomst ging het licht dan volledig uit, en moest ik mijn collega's definitief laten gaan. Op karakter tot aan de finish, kwist niet dat 2km zo lang konden zijn.
Aan de finish in 2h08, waar ik supercontent mee was ! Dat zonder voorbereiding op zo'n parcours. Voor mij is dit echt wel de mooiste halve marathon die ik ooit al gelopen heb, prachtige omgeving, vechten tegen de elementen, puur genieten dus !
De après mocht er ook zijn, wel geen warm water in de douche, en geen blonde leffe, maar allez ,van een hollander mag je niet veel verwachten hé.
Nog een paar sfeerbeelden, met dank aan gelegenheidsfotograaf Peter :
En weekoverzichtje, 't zal een kortje zijn, want dat griepaanvalletje, waarbij ik het vertikt heb om naar de dokter te gaan en thuis te blijven van 't werk, heeft nog lang blijven aanslepen. De Leffeloop heb ik moeten laten schieten, was nog niet in staat om te sporten.
De receptie van de krekenlopers afgelopen vrijdagavond daarentegen, was er weer knal op. Perfekte organisatie, de cava vloeide rijkelijk, gelukkig meer dan genoeg hapjes, een kort overzicht van het komende jaar, dat weer bol staat van de clubactiviteiten : leopoldslopen, de trefpunten, de marathonreis naar de MontStMichel, fietstocht, superprestige, kwis .... De Cavalopers waren present, Pat en Ed, Ronny, Bart en echtgenote, Stofke en Elke, en ikzelf vormden een mooie compagnie, en na de cava als aperitief, de leffe geprobeerd, en toen we naar huis vertrokken waren enkel nog een paar die hards present.
Gisteren dan toch weer de loopsloefen aangetrokken, ik wil graag zondag 6/02 de halve marathon in Cadzand lopen, dus moeten er kilometerkes gemaakt worden ! Maar ... van in 't begin speelde mijn knie op, het was precies of er iets verkeerd zat vanbinnen, de eerste km zelfs een paar keer moeten wandelen ! Daarna beterde de knie, bewust ook onverhard gebleven, maar het gevoel was er niet, afzien was het, gelijk ik aan 12 km/h uur aan 't lopen was, terwijl ik met moeite 9 km/h haalde ! De laatste ziektekiemen gecomnineerd met de cava/leffe van de vorige avond zeker. Na een goeie 5km ben ik er dan maar mee opgehouden, dat was serieus balen zeg, hoe moet ik volgende week 21km op 't strand lopen als ik vandaag nog geen 5km kan lopen ???
Gisteravond dan steeds een stijf gevoel in de knie, dat beloofde voor vandaag, onze wekelijkse duurloop in 't Leen met de cavalopers was beperkt tot Pat en ik, Ed was met z'n maten gaan voetballen, Ronny was met z'n maten op Sidmar aan 't spelen, Bart was met zoonlief naar de voetbal. Met een klein hartje vertrokken, voor alle zekerheid toch maar weer mijn knieband aangetrokken, en 't ging verbazend goed, geen last van de knie, hartslag weliswaar redelijk hoog maar dat was te verwachten na 2,5 weken inactiviteit. Nu moet ik zeggen dat Patje er een mooi tetterloopje van maakte, traag gestart, en de laatste km's net onder de 10km/h. De ganse loop een goed gevoel, geen probleem met wat dan ook, zàààààlig. Prachtig loopweer ook, -3°C, een winterzonnetje, kortom weeral een geslaagde zondagse duurloop. Uiteindelijk 14,05 km gelopen in 1h28, wat toch weer vertrouwen geeft voor komende zondag.
Volgende week nog een paar duurloopjes inplannen, en dan de halve van Cadzand, een aanrader, mooi parcours op het strand heen, en op de dijk terug. Ik kijk er al naar uit !
er is van lopen niet veel in huis gekomen deze week, dinsdag nog met Patricia een 13,5 km gelopen aan een kleine 10km/h, en dan ... niks meer ! Woensdag receptie bij Vandemoortele, donderdag was ik aan rust toe Vrijdag naar Natalia meets Anastacia in 't sportpaleis, ik had er meer van verwacht, ik vond het allemaal nogal braafjes, beide dames hebben toch een reputatie te verdedigen.
Zaterdag dan ziek geworden, vervelende hoest, in de late namiddag koorts gekregen, 11h geslapen tussen de hoestbuien door, en vanmorgen nog steeds koorts. Uitzieken dus maar, ik zie wel wanneer ik weer de loopschoenen kan aantrekken.
Ondertussen ben ik wel ingeschreven voor de Marathon van de Mont St Michel op 29 mei, driedaagse clubreis van de krekenlopers, borstnummer 66, in het eerste startvak dus ????
Gisteren was het al zover, de eerste wedstrijd sinds 10 oktober 2010, meteen een halve marathon : de Leopoldsloop in Watervliet.
Deze week een paar leuke trainingen met een paar cavalopers : Dinsdag : Samen met Patricia, Bart en Ronny in de wijken rond de sporthal een mooi toerke gevonden, een tempo rond de 10km/h. Ronny was niet in vorm, na enkele kilometers moest hij afhaken, liep nog een paar kilometer op zijn eigen tempo, echter het ging totaal niet, zodat hij er dan maar de brui aangaf. Met ons drieën in totaal 13,6km gelopen in 1h23, een mooie training.
Donderdag : Ronny nog niet hersteld van zijn dipje, en Patricia verkouden, dus schoten alleen Bart en ik over, die op 't gemakske een kleine 11km over hetzelfde parcours als dinsdag liepen, in 1h08, lekker duurloopje, en ondanks het gure weer toch droog gebleven !
Mijn collega's liet ik nog in het ongewisse, de 12km of de halve zaterdag in Watervliet ? Ik was er dan wel al zeker van, het zou de halve worden, en dat na pas een goeie twee weken terug met lopen te zijn gestart.
Samen met Patricia, Eddy en Ronny vertrokken, Ronny zou de 6km lopen, op zoek naar een goed gevoel, Patricia ging me vergezellen op de halve, Ed ook de halve, natuurlijk op zijn bescheiden tempo van 12km/h ... Bij de inschrijving natuurlijk eerst nieuwjaarswensen en -kussen uitgedeeld, alvorens ons naar de start te begeven, toch een beetje twijfels, zou ik het volhouden, 21,1km op een grotendeels onverhard parcours, met die felle wind ? Pat was haar schoenen vergeten ... gelukkig had Ronny een tweede paar bij, wel twee maten te groot, een extra paar kousen en goed vastgebonden moest het wel lukken.
Doel was om te starten aan 10km/h, en zien hoever ik dat tempo zou kunnen aanhouden. De eerste kilometer natuurlijk veel te snel gestart, 10,8km/h, de tweede nog in 10,4, vanaf de 3de km blies de wind ongenadig op de kop, en eens de betonpaadjes verlaten, lag de wegel langs het kanaal er slecht bij, grote plassen, modderige passages. Ondertussen liepen we (Pat en ik) alleen, waarbij ik de kop deed om mijn eigen tempo te zoeken, de km-tijden schommelde tussen 9,5 en 10,4 km/h, afhankelijk van de staat van het parcours en de beschutting tegen de wind.
Keerpunt na 12km, eindelijk van de tegenwind verlost, liep lekker met de wind in de rug. Er kwamen nog een paar zware stukken, zodat ik het tempo rond de 10km/h hield, kwestie van nog iets over te houden. Die laatste zware stukken gingen nog best goed, eens we terug de betonpaadjes bereikten was het beste eraf, gelukkig was Pat bij mij gebleven om me door de laatste km's te sleuren, waarvoor dank Patje !
De laatste km met veel moeite nog aan 9,5km/h, fininshed in 2h08, supercontent dat het al bij al goed is meegevallen ! Een flinke tas soep later was ik alweer een stuk gerecupereerd. Nog snel ons borstnr ingeruild voor een rozijnebrood van onze sponsor Tom De Wilde, een verkwikkende douche, en kennis gemaakt met enkele koppels die met Patricia en Eddy, en Ronny en Bea de marathonreis naar Mallorca hadden meegemaakt. Den après mocht er ook wel wezen, de Leffekes hebben gesmaakt, ook afgesproken om binnen 14 dagen de Leffeloop in Markegem te lopen, niet voor de Leffe's (elke ronde een Leffe, 10 ronden ...) maar voor de 15km hé !
En dan als afsluiter nog een etentje in 't Binnenhof in Eeklo met 4 koppels, waar de Cava, Brigand, Corsendonk en Duvel weer volop vloeide, om een geslaagde eerste wedstrijd van het nieuwe jaar af te ronden. Heerlijk toch ?
De overgang van oud naar nieuw heeft een mooi loopresultaat opgeleverd : 40 km in 3 trainingen :
Dinsdag : afgesproken met Patricia aan de sporthal, elkaar gemist op het rendez-vous punt, en beide een rondje gelopen vooraleer we elkaar tegenkwamen ... De paadjes in het park en de finse piste lagen er slecht beloopbaar bij door de sneeuw die ondertissen een ijsmassa was geworden. Dan maar een paar rondjes door de aanpalende wijken gelopen, aan een iets hoger tempo dan ik tot nu gewoon was : 10,7 km in 1h06. Nadien last aan de spieren rond de rechterknie, ik heb sinds ik terug aan het lopen ben mijn knieband niet meer gedragen, blijkbaar zorgde die toch voor stabiliteit, die de spieren en pezen rond de knie nu moeten opvangen. Dan ook besloten om een paar dagen te rusten, om niet voor overbelasting te zorgen.
Zaterdag : na oudjaar te hebben gevierd bij RonnyKing, met een lekker vogeltje op het menu, rijkelijk ondergedompeld in de wijn, en als afsluiter een duveltje, afgesproken om op nieuwjaarsdag de opgespaarde kalorietjes er af te lopen. Gestart rond 11h, beide niet echt in een schitterende toestand, een vetloopje naar Kaprijke en terug, 15,55 km in 1h43.
Zondag : de wekelijkse duurloop van de cava-lopers in het Leen : Patricia, Eddy, Bart, Ronny en ikzelf. We namen aan dat de buitenronde niet beloopbaar ging zijn, waar Patricia ten stelligste was van overtuigd !, dus de betonpaadjes volledig afgewerkt, in een prettige sfeer, weer een prachtige tetterloop, plannen gemaakt voor het komende jaar, marathons, ultra's, buitenlandse loopreizen, alles kwam aan bod. Goed voor 13,62 km in 1h27. Meer moet dat voor mij voorlopig niet zijn, eerst volume opdrijven, snelheid komt daarna vanzelf. Zijn we de cava-lopers of niet ? Na de loop op de parking twee flesjes cava gekraakt, daarmee is de eerste nieuwjaarsdrink van de cava-lopers een feit !
Komende week alweer op dinsdag afgesproken met Patricia en Ronny, en voor zaterdag staat de eerste Leopoldsloop op het programma, 12 km, of toch maar de halve marathon ?? Ik zal pas op zaterdag beslissen, vorm van de dag zal de doorslag geven, maar in mijn binnenste weet ik het al ....
En weekoverzichtje, 't zal een kortje zijn, want dat griepaanvalletje, waarbij ik het vertikt heb om naar de dokter te gaan en thuis te blijven van 't werk, heeft nog lang blijven aanslepen.
