Verslag Amay dinsdag 29 oktober 2013

De wind doet me vandaag twijfelen. De onzekerheid om mee te fietsen slaagt dan toch om als ik naar deTacx kijk. Binnen trainen vind ik helemaal niet leuk. Ik hou van de buitenlucht, de zon en de wind in mijn gezicht. Het geeft me zoveel meer energie. Bovendien is de groepstraining met mijn maten een enorm motiverende factor.

Ik voel een tikkeltje teleurstelling bij mijn aankomst aan het bushokje. Slechts drie man daar: Yvan, Marcel en Roger J. Een lach verschijnt als ik ook de anderen zie arriveren: Jos B, Leon, Flor en Roger D. Ietsje minder talrijk dan de afgelopen weken.  Het is immers vakantie en dan willen de mama’s, de papa’s en de opa’s ook wel eens graag bij de kindjes blijven, wat zeker zo mooi is. De verjaardagskusjes worden uitgewisseld. Vandaag is Yvan het feestvarkenJ. We overleggen een beetje over het te rijden parcours. We stemmen unaniem om te kiezen voor een rit met de wind op kop naar onze bestemming zodat we tijdens onze terugreis naar huis kunnen vliegen J. Dus het wordt: Amay ! Een favoriete locatie van Jos B  want daar consumeren we iets bij vriendelijke Carla J.

Yvan en Flor starten al gezwind op kop. Samen met Leon fiets ik achteraan. We rijden via Vliermaalroot. Zo passeren we mijn huis en de gedachte speelt uiteraard: ik had me hier beter laten oppikkenJ. Verder naar Vliermaal-Gors-Op-Leeuw-Jesseren-Haren-Bommershoven-Vechmaal-Oreye. Nu is het goed opletten om in het wiel van de voorganger te blijven plakken. Eruit waaien met sterke kopwind is geen lachertje, probeer dan maar eens een gat toe te rijden;-). Leon is een kei in het vinden van een goede positie, zeker omwille van zijn koerservaring. Ik echter zal het nooit leren, zit telkens pal in de wind;-). Gelukkig wijst Leon me wel eens aan waar ik best fiets. Omwille van de sterke wind wil ik vandaag ook wel mijn steentje bijdragen en vertel wegkapitein Yvan dat hij op me kan rekenen.  Maar hij heeft er geen oren naar, de mannen slaan hun er wel doorheenJ. We hebben al 20 kilometer op de teller en  de leiders worden verlost van hun sterk kopwerk door Roger D en Roger J. Het parcours leidt ons verder via Bergilers-Lamine-Remicourt-Limont-Donceel-Haneffe-Oudoumont-Verlaine-Bodegnée-Jehay totdat we de fijne afdaling tot in Amay krijgen. Het snel bergaf rijden boezemt me vandaag wat angst in. De zijwind speelt me hier parten. Veilig en wel bereiken we cafeetje “Carpe Diem” ! Carla verwelkomt ons met een kusje. De drankjes worden besteld terwijl Yvan naar de bakker gaat. Flor trakteert ! Dankjewel FlorJ. Ook tijd om wat fotootjes te maken.

De tijd vliegt en het is altijd zo gezellig achter dat bakje koffieJ. Dan maar verder keuvelen op de fiets. Zelf ben ik niet een een zodanige babbelaar tijdens het fietsen maar vind het wel leuk om de anderen te horenJ. Yvan en Roger J nemen de leiding. Plezant fietsen wordt het met de wind in de rug. We kiezen voor het volgend parcours:  Flône - Engis – Awirs – Hozémont – Fexhe – Fexhe-le-Haut-Clocher – Fooz – Villers-l’Evêque – Othée – Rutten – Hamal – Tongeren – Henis – Riksingen – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Romershoven – Diepenbeek.

Yvan en Roger brengen ons te snel tot in Diepenbeek want café “Het Demerstrand’ is nog niet geopend. Normaal gezien zijn we nooit zo vroeg terug. Cafeetje “Ganzenbroek” is ook wel leuk om nog wat na te pratenJ. Nog even een gekke annekdote: Joske had tijdens de rit ‘dikke benen’ ! Wij dachten dat z’n knie z’n elleboog was J.

Graag zeg ik nog een extra bedankwoordje aan onze kopmannen Yvan, Flor, de twee Roger’s en de rest van het team voor de leuke rit !

Mijn ritgegevens: 120 km – 800 hm – 28,8 gem.

Aanwezigen: Yvan-Roger J-Roger D-Flor-Marcel-Jos B-Leon en Sabine

29-10-2013 om 22:48 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 26 oktober 2013 : Andenne

Dankzij de milde temperatuur deze morgen kregen we weer 15 man aan de start : Jean-Pierre, Peter, Flor, Paul, Marcel, Omer, Valère B, Leon, Rudi, Roger D, André J, Edgard V, Paul H, Jos en Yvan.

Onder een wat grijze lucht een strakke tegenwind en nog natte wegen vertrokken we onder leiding van Jean-Pierre en Peter richting Vliermaalroot – Vliermaal – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven – Heks.  Hier noteerden we een eerste  lekke band met als slachtoffer Rudi.

Na het herstellen ging het verder richting Horpmaal – Heers – Opheers – Oleye – Waremme – Petit-Axhe – Grand-Axhe – Hollogne-sur-Geer – Omal – Tourinne – Latinne – Brivioulle – Oteppe – Lavoir – Hèron – Couthuin – Seilles – Andenne.

Hier genoten we op het terras van cafè “Le Breughel” van koffie/choco/Duvel en taart die Yvan trakteerde voor zijn verjaardag.

 
    


Voor de terugweg genoten we van een forse rugwind en dus ging het gezwind richting Seilles –Java -  Bas-Oha – Hoei – Moha – Huccorgne – Marneffe – Oteppe – Braives – Avennes – Lesn-Saint-Rémy – Lens-Saint-Servais – Geer – Boëlhe – Crenwick – Rosoux-Crenwick – Jeuk – Mielen-Boven-Aalst (waar Roger D voor de 2° keer lek reed) – Engelmanshoven – Gelmen – Helshoven – Hoepertingen – Wellen – Kortessem – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes na een heel leuke en rustige rit.

Enkel het poetswerk zal vandaag wat langer duren want  door de vele vettige wegen is er een flink  laagje vuil op onze bolides blijven plakken.

Een dikke proficiat aan onze 2 kopmannen Jean-Pierre en Peter  die de ganse rit op kop reden en steeds het tempo aanpasten waar nodig.

Ritgegevens : Aanwezigen : Jean-Pierre, Peter, Flor, Paul, Marcel, Omer, Valère B, Leon, Rudi, Roger   

                                                   D, André J, Edgard V, Paul H, Jos en Yvan. 

                         Afstand :   148 km,  gemidd 29,2 km, hoogtemeters : 1.090 m    

26-10-2013 om 22:25 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Beartrail, zaterdag 26 oktober 2013

Eindelijk nog eens een trail dichtbij. In de mooie Voerstreek, niet dat daar beren zitten, maar de organisator heet Raymond Beeren, vandaar “ Beartrail”. Keuze tussen 57, 37 en 14 kms. Gewoontegetrouw kies ik voor de langste afstand. Vandaag zal ik het op m’n eentje moeten doen: Jacques loopt vannacht de Dreamtime Marathon in Stein ( op ’t moment dat de klok naar het winteruur verzet wordt ). Patrick is helaas nog niet uit blessure.

Maar Voeren weet ik liggen, daar heb ik zelfs geen GPS voor nodig …. Dacht ik … Hallembaye afgesloten voor het verkeer ( 't is natuurlijk goed dat dat ellendige wegdek eindelijk hersteld wordt ), dan maar over de Hautain, daar wat zitten rondtoeren. Richting Lixhe en Loën. Tja, en dan sta je in Moelingen en vindt daar dat voetbalveld maar eens. Ja, het oude weet ik liggen, maar ik moet het nieuwe vinden met nog maar eens een wegomlegging in Berneau.

Dat maakt dus dat ik uiteindelijk toch net op tijd toe kom. Ik heb nog een kwartiertje om m’n nummer op te pikken, naar toilet te gaan, m’n wafel op te eten, m’n Beartrail T shirt in de auto te leggen en iedereen goedendag te zeggen. De Stella-jump heb ik jammer genoeg gemist, maar dat maak ik nog wel goed Stella, dat weet je wel.

En plots is de start er al … voel me d’er wel nog niet klaar voor, maar dat komt wel als ik aan ’t lopen ben in dit mooie landschap. Ik vertel m’n verhaal aan m’n medelopers en grap dat ik wel hoop onderweg niet verkeerd te lopen.

Heel in ’t begin loop ik samen met Ken, die ik op de dodentocht heb leren kennen. Z’n eerste trail, maar afstand is ie wel gewoon te lopen. Gelukkig had ie m’n raad opgevolgd en zich Salomon Speedcrossers aangeschaft. ’t Zou nodig zijn want door de hevige regenval van de laatste dagen was er toch her en der wat modder op ’t parcours ( eindelijk ! ).

Maar Ken is me toch wat te snel, en ik laat hem gaan. Ook de anderen steken me voorbij: Jelle, Chris, Robin, … laat maar lopen. Ik doe lekker m’n eigen tempo, en ga vooral doseren.

Na een km of 5 kom val ik samen met twee jonge gasten ( 28 jaar ) die ook vandaag hun eerste trail lopen. Ze hebben ook al 4 keren de dodentocht gedaan, dus hebben toch wat bagage. Maar een dodentocht is niet te vergelijken met een trail, alleen al omdat de DoTo vlak is. Snel geraken we aan de praat, over trailrunning natuurlijk en zo vliegen de kilometers wel.

We komen aan op de eerste bevoorrading ( km 10 ). Ook Carlo komt aangelopen en besluit te wachten op Julia maar die is nog een stukje achter. Ik vertrek samen met Wim & Wim op de bevoorrading.

Bergop wandelen we stevig door, en ik moet zeggen dat ze m’n snelle wandeltempo best wel aankunnen. Altenbroek, Schophemerheide, Kattenroth. Doet me denken aan m’n wintertrainingen die ik hier afgewerkt heb. Heerlijk toen, die koude. Want vandaag is het me écht te warm. Ook m’n loopmaatjes hebben hetzelfde gevoel.

Intussen zijn we de Komberg afgelopen en komen we uit aan Kwinten, en begint de beklimming die ik dinsdag nog fietsend gedaan heb. Gelukkig niet helemaal over het asfalt, er zijn genoeg off-road paadjes om te kiezen. En zo komen we boven op de Plank uit.

Een tweede bevoorrading op km 22, op de inrit van een huis. De bewoners zijn afkomstig uit Genk maar zijn naar deze mooie streek verhuisd. Ik geef ze geen ongelijk. Omdat de derde bevoorrading 22 km verder ligt vul ik m’n waterzak weer helemaal. De nieuwe trailers volgen m’n voorbeeld. Ook eten we voldoende, zoetigheid maar ook zoute nootjes. En we zijn weer op pad.

Eén van de twee heeft last van spierpijn van het lange stilstaan, we doen het eventjes rustiger aan, maar ik merk dat ze vanaf dit punt liever hun eigen tempo lopen en ga m’n eigen weg. Maar niet voor lang, want op het moment dat we door het Rode Bos lopen en ik m’n pole laat vallen komt Carlo terug aansluiten. Hij denkt dat Julia op de 37 kms is overgeschakeld omdat ze vandaag niet te beste benen had.

Carlo en ik hebben al meer samen gelopen, da’s altijd plezant om wat bij te praten. We lopen door Teuven dorp en nadien door het Teuvenerbos. ’t Is niet altijd even evident om bergaf goed door te lopen: overal liggen dikke stenen onder het bladerdek. Oppassen geblazen, het zou me niet verwonderen dat er wat valpartijen geweest zijn.

We steken de weg over naar het Bovenste Bos, het verkeer wordt netjes tegen gehouden. Dan een heerlijk stukje tot aan het draadmonument waar een groepje wielertoeristen net bevoorrading heeft. We zien het statige kasteel van Beusdael liggen.

In de klim naar Sippenaken voel ik dat Carlo het moeilijker krijgt, hij eet wat maar ondanks de stukjes die we dan weer wandelen vlot het lopen nadien niet zo goed. Ik laat hem z’n eigen tempo lopen ( hij is gewoon om alleen te lopen ) en zet de trail alleen verder. Aan het eerstvolgende bankje haal ik m’n mp3 speler uit.

Niemand meer te zien, dus maar alleen verder, genietend van de muziek maar nog meer van de prachtige vergezichten. Wat ben ik trots op deze mooie parel van onze provincie !

Remersdaal en dan weer een stuk door het Rode Bos. Fijn afdalen naar Veurs en dan is er plots de laatste bevoorrading. Cola is er al niet meer, jammer. Ik controleer m’n waterzak, maar daar zit nog genoeg in. Eten, drinken en weer verder.

Het Vrouwenbos in Sint Pietersvoeren, weer klimmend. Maar na een klim volgt er een afdaling. Hier zie ik een onfortuinlijke minimalistische loper sukkelen. Te veel stenen zegt ie, en dat is ook zo. Ik wens hem succes toe en ga verder. Sinds de laatste bevoorrading haal ik toch wel redelijk wat lopers in. Eentje van hen vertrouwt me te dat hij eigenlijk deze afstand niet had mogen kiezen. Weten wat je kan is belangrijk, maar weten wat je niet kan des te belangrijker.

Ik geniet verder van de modder, de muziek, de landschappen en de heerlijke wind die komt opzetten. Lachen naar de fotografen die onderweg staan, en stilaan aftellen naar het einde. En ja hoor, plots staat er iemand van de organisatie om te zeggen dat het nog maar één kilometer is. Een stukje maïsveld als toetje, dan nog een rondje voetbalveld waar m’n trailvrienden op de tribune zitten en me luidskeels aanmoedigen. Wat een ontvangst ! Na m’n douche doe ik hetzelfde bij de aankomst van Carlo. Heerlijk toch, die vriendschap ! Nog samen wat verbroederen op de tribune en dan huiswaarts.


Ik kan weer terugblikken op een prachtige dag, genietend van de natuur en van de vriendschap van m’n medelopers !

Volgende grote uitdaging is Olne Spa Olne, maar eerst nog de Quatre Cimes in Battice op 10 november ( 33 kms, 850 hms ).

Link: http://connect.garmin.com/player/395659870

26-10-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 22 oktober 2013: Gemmenich

Vorige week was het me te “ belabberd” buiten en koos ik ervoor om binnen te trainen. Verkeerde keuze bleek nadien, want er was blijkbaar geen druppel regen onderweg gevallen. Vandaag zou het een prachtige dag worden. Als je gaat sporten en je stapt buiten dan moet je het koud hebben, want je weet dat je van fietsen snel warm krijgt. Ik had me dus te dik aangekleed, en had nog tijd zat om m’n truitje met lange mouwen te wisselen voor eentje met korte mouwkes, met mouwstukjes. Twee truitjes dus, want sleur toch altijd wat mee: reservebandje, mini-portefeuille, gsm, bananen, kodakske, wafels, ..

Marcel en Yvan waren al op post toen ik aan het bushokje aankwam. Maar snel volgden de anderen, wat een volk op een dinsdag. Netjes met vijftien “man” zodat we niet verplicht zijn op het fietspad te rijden. Marcel kreeg het ( van het kussen alleen al ) warm en trok ook al wat uit. Ook mijn mouwstukjes gingen het achterzakje in.

Bestemming met dit mooie weer ( maar liefst 15° bij vertrek ) is Gemmenich. Didi had beloofd dat Els speculaas zou bakken. En ja hoor, ne serieuze rugzak met koeken op zijne rug.

Op kop Paul en Jean-Pierre, ik voor een keertje niet op de derde maar op de vijfde rij. Maar dat maakt niet uit, zolang het maar niet op kop is, of achteraan is, want dat is met te veel elastiek in het optrekken na de bochten.

Leon is de eerste die langs me komt rijden. ’t Is altijd leuk te kwebbelen met Leon. Nadien komt André, die ik al een tijdje niet meer gezien heb naast me rijden om wat bij te praten. Over m’n “prestaties” als ( beginnend) ultraloopster. Als gewezen marathonloper kan hij dit wel enigszins inschatten.

We rijden op over Munsterbilzen, Eigenbilzen … heerlijk op de weg in plaats van het fietspad. Hees, Vroenhoven, maar in plaats van, zoals we gewoon zijn, het jaagpad langs het kanaal te nemen wordt er gekozen om door het mooie Kanne te rijden. Dat wil wel zeggen dat we de achterkant van de Muizenberg op moeten, al extra hoogtemeters dus. Maar de beentjes voelen goed aan, dus geen probleem. Ik beklaag de kopmannen die toch wel een hele straffe wind moeten trotseren.

Lanaye-berg wordt er ook ( in tegenovergestelde richting ) bijgenomen en zo komen we toch langs het Albertkanaal uit. Leon vraagt aan de kopmannen even te stoppen voor een plaspauze. Eetpauze voor Sabine en mij. In Lixhe slaan we af richting Moelingen waar we eerst even moeten wachten aan de overweg.

’s Gravenvoeren, Sint Martensvoeren heerlijke streek toch. Ben al af aan ’t tellen naar zaterdag, dan loop ik hier op de Beartrail 57 kms. De herfst maakt alles zoveel mooier, puur genieten van het mooie kleurenpallet.

In Sint Martensvoeren slaan we linksaf richting Ulvend. Deze helling hebben we twee weken nog gedaan, ik weet dat ik hier moet doseren. Ik roep “boven wachten en foto’s maken”. Kopman Jean Pierre haalt z’n kodak boven maar die valt jammer genoeg meteen op de grond. Als blijkt dat de lens toch wel beschadigd is geef ik hem m’n waterdichte en schokbestendige Nikon Outdoor.

Samen met Sabine en Leon peddel ik, kwetterend naar boven. Genoeg tijd om rond te kijken en de vele wandelaars te groeten. Als we boven op de Plank uitkomen staan de anderen netjes te wachten, en vervolgen we onze route over Teuven.

In Epen is het weer vollen bak op het terras, even oppassen voor de in- en uitrijende wagens. En dan Sabine hare trainingsberg ( Camerig ). Ik check toch maar of ik mijne kleine heb opliggen en peddel naar boven, weer in het gezelschap van Sabine en Leon, maar ook Willy vervoegt ons groepje. Wat extra hoogtemeters zullen gemaakt worden door te kiezen voor het Vijlnerbos. Mooi mooi mooi. Terwijl Jean Pierre foto’s maakt komt Didi op kop te zitten.


Camerig

Camerig ( maar dan wat langzamer LOL )

Via de Wolfshaag ( op z’n steilste stuk welliefst 14% ) komen we uit op de baan naar Gemmenich, de rest van de bende heeft blijkbaar de koffie al geroken want staan niet te wachten. Geen nood, hier kennen we de weg wel hoor.

Aangekomen in Gemmenich haast Sabine zich naar de bakker want zij wil nu al absoluut voor haar verjaardag van volgende week trakteren.

Didi haalt z’n mooie ( en lekkere ! ) speculooskoeken uit.

Els, bedankt voor de mooie en bijzondere lekkere koekjes !

Vlaai, boterhammekes, choco-on-the-rocks, maar vooral veel cola en koffie. Wat een getetter, een gezellige bende hoor !


Op je gezondheid Sabine, alvast een gelukkige verjaardag !



Even een foto maken voor op facebook ( beetje meegaan met onze tijd hé ).



Op de terugweg hebben we de wind in ons voordeel, ’t zijn opeens geen rukwinden meer maar vooral stootwinden. Eerst een stuk bergop ( Plombières en Hombourg ) maar vanaf Aubel bergaf … is me dat genieten! Maar ’t is ook heel goed oppassen met het slechte wegdek. Het kopwerk wordt verdeeld tussen Paul, Omer maar ook André heb ik een heel stuk de kop zien trekken.

Witte Piet



Saint-Jean-Sart, Mortroux en een omgekeerde Richelle. Nadien nog een klein stukje Houtain-Saint-Simeon. Onder aan de Houtain, in Bassenge ligt een onfortuinlijke motorrijder op de grond. Ik heb niet durven kijken omdat ik me liever concentreerde op de brokstukken die op het wegdek verspreid lagen.

Dan in Valmeer dat stomme hellingske, en dan kunnen we beginnen af te tellen. Didi rijdt hier nog ergens lek, maar het euvel wordt met vele helpende handen hersteld.



Grote Spouwen, Kleine Spouwen, Martenslinde, Bilzen met als eindbestemming het terras aan het demerstrand.

Leon gaat niet mee nakaarten, hij wil nog wat “bijrijden”. Sabine is ook eerder afgedraaid wegens een afspraak met de speleoloog. Fijn wat napraten ( geraken we ooit wel uitgepraat ? ).




Na twee drankjes gaan Flor en ik de kinderen van ’t school halen.

Ik kan terugkijken op een prachtige rit onder goede vrienden. Ok, op de hellingen moet ik écht wel m’n eigen tempo rijden om me niet op te branden, m’n zware loopschema telkens in het achterhoofd.

Een dikke merci aan de kopmannen, maar ook al degenen die meegereden hebben: zonder jullie hadden we niet zo’n toffe groep.

Ik wens in naam van de groep Didi veel succes met z’n kijkoperatie ! Spoedig herstel alvast !

Ritgegevens: 141 kms, mijn gemiddelde 26,5, 1351 hms

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/player/394048445

Gereden door: Paul, Omer, Jean Pierre, Yvan, Andre, Didi, Roger, Leon, Marcel, Marc, Jos, Willy, Flor, Sabine, Vanessa

23-10-2013 om 15:59 geschreven door eaglevanessa  

Op dit mooie herfstweer was het buskotje weer goed gevuld .

Ten gevolge was er sowieso heel wat tumult.

Gezwind trokken Peter & Paul ons op touw,

of hing Remi misschien aan iemands mouw.

Jaja 16 personen in het peloton,

Zo fietsen we naar de Esneux’se horizon.

Daar ne goeie koffie & gebak.

Zo stond het op onze almanak.

De terugweg was voor Superbeer Peter & Omer geen probleem,

alhoewel Windmolders werkte soms op hun systeem (ons in mindere mate).

Aan het het Demerstrand werd er bijgetankt,

Dit met een “klein” beetje verstand.

Door de aanwezigheid van Wivine & “Onze” Valère stond er op ieders gelaat een glimlach.

Zonder veel moeite was het voor Marcel zelfs een knuffeldag.

Bij dit schrijven riek ik iets in de keuken,

Jajaja, het is inderdaad geen leugen.

Ons Mina heeft weer Specu… gebakken,

Sinterklaas zal het zeker niet verklappen.

Yvan trakteert mij dinsdag met mijn lievelingsritje,

Een Gemmenichske op het 1^ste zitje.

Niet alleen rijstvlaai, maar ook Speculaas.

Of misschien wel pindakaas.

Dus alle vrouwen & mannen van de partij,

zo is ons Marie-Josée weer content van ons Mina haar lekkernij.

Het laatste ritje voor mijn rikketik-kijkoperatie,

Of ben ik van een andere generatie?

Kortweg, hoe meer volk, hoe beter.

Ik vul mijn rugzakske met ne buitenband en ne grote Speculaas-meter.

Twee vlaaien zal ik bestellen,

Indien meer zal het mij iemand tegen maandagavond wel vertellen.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik dan maar weer “ Sjamayee”!!!

Dinsdag we’ll be there,

En zeker familair.

Allen om 9u paraat,

Hopelijk ook met vrouwenpraat.

Gegevens van de dag: een paar plezante km’s onder vrienden tegen een vriendelijk tempo. Soms wet meer of wat minder, maar iedereen bleef zindelijk.

Kortweg, zolang wij ons maar amuseren. We moeten pakken we ze ons geven, hé.

3x20’s: Peter, Omer, Yvan, Marcel, Remi, Flor, Leon, Paul, André, Paul, Jos & Jos, Valère B., Roger, Rudi & Didi.   

Dinsdag 22/10/2013: 3x20: 9u:00: TsjikTsjak, ’n Gemmenicheske, vollebak.

Dit langs de Mergellandse platte wegen,

Uitzondering de Camerig,

Dus Sabine je wordt dus dinsdag ook verwacht!

http://connect.garmin.com/activity/387870062

Uw buitenbeentje van alle plezier,

Didi(Duvel)

20-10-2013 om 20:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 15 oktober 2013 : Blegny / Visè

Dat we reeds half oktober zijn, zagen, we deze morgen aan het druilerige weer en daarom slecht 6 moedigen aan de start : Paul, Roger J, Flor, Leon, Marcel en Yvan.

We besloten om richting Blegny/Visè  te rijden en onder leiding van Paul en Yvan vertrokken we onder een dreigende hemel richting Beverst - Hoeselt – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen – Millen – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon – Heure-le-Romain – Haccourt – Hermalle-sous-Argenteau  - Richelle – Saint-Rémy – Blegny – Trembleur – Feneur – Dalhem – Visè .

Hier genoten we in taverne Jean van lekkere koffie/choco met rijsttaart.

De terugweg verliep  via Lanaye – Eben-Emael – Kanne – Muizenberg – Vroenhoven – Veldwezelt – Gellik – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Spurk – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we in de sporthal-cafetaria van onze gebruikelijke drankjes en werd er bijgepraat

over onze leuke rit die we toch hebben kunnen droog houden.

Ritgegevens : Aanwezigen : Paul, Roger J, Flor, Leon, Marcel en Yvan

                         Afstand : 95 km, gemidd 27,00 km

16-10-2013 om 18:04 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Berg en Dal, zaterdag 12 oktober 2013

Tegenwoordig sta ik in ’t weekend wel eens eerder op als door de week. Om 5u ’s morgens het geluid van de wekker, om 6u15 al bij Edwin voor de deur en twintig minuutjes later bij Jacques. Gezellige boel al zo ’s morgens voor 7u, op weg naar Groesbeek, bij Nijmegen waar we “Berg en Dal” zullen lopen.

Ginds aangekomen zien we al wandelaars die al vertrekken. En er zijn er al velen in het donker vertrokken. “Berg en Dal” is in feite een wandeltocht ( keuze tussen 25, 40 of 60 kms ), in organisatie van Sportvereniging de Lange Afstand Tippelaars. Willem Muetze nodigt ieder jaar z’n ultralopers uit om mee te doen aan dit mooie evenement, natuurlijk voor de langste afstand.

Bij aankomst in de tennisclub verbroederen we met de andere lopers die we kennen. Carlo, Chris, Astrid, Jacolien, Mildred, Julia, … ze zijn er allemaal !

En weg zijn we, Jacques al direct in derde positie, maar dat duurt voor mij gelukkig niet lang. De hele groep loopt nu nog samen, maar op kilometer drie ineens paniek. Weg kwijt ( nu al ?? ). Het grootste gedeelte van de groep loopt terug, maar Jacques volgt z’n gps, en ik hem. Later blijkt dat ie de versie van een aantal jaren geleden ingeladen heeft, geen wonder dat we ook terug moeten keren.

En plots lopen we bij Hans, die we kennen van Limburgs zwaarste. Fijn wat bij te babbelen, maar Hans z’n tempo ligt ons iets te hoog. We sturen hem door, en doen het op ons tempo, in de waan dat die hele grote groep nog achter ons ligt. Maar niets is minder waar, op km 10 staan Annemarie, Willem en Carry ons op te wachten “ eindelijk jongens, jullie zijn de laatsten en hebben een half uur achterstand “. Oeps, dan maar voortzetten.

Natuurlijk lopen we nog eens een stukje fout, doordat er een camionette geparkeerd staat voor ons “afslagpijltje”, steekt het op een kilometer ?

Op kilometer 13 een eerste bevoorrading. Wat warme thee doet toch wel deugd. Frisjes vanmorgen maar wegens te warm tijdens het lopen, m’n windvestje toch maar uitgetrokken.

Een prachtig parcours … kilometers aaneensluitende natuur, waardoor natuurlijk ook een GR-pad loopt. Op en neer ( tja … we konden het weten “Berg en Dal” ), wie tegen mij nog eens durft te zeggen dat Nederland vlak is, mag altijd eens meekomen trailen bij Willem.

Op kilometer 24 zien we eindelijk andere lopers, die net hun tweede bevoorrading gehad hebben. Jacques en ik nemen toch wel onze tijd in de boerderij, we besluiten dat als we Micha en Elsi naderen, we bij hen zullen blijven.

Na de bevoorrading terug op pad, we beginnen steeds meer wandelaars in te halen. En het duurt toch wel even vooraleer we die groene bloesjes in ’t vizier krijgen. Astrid ( m’n draaien-aan-het-wieleke compagnon van in Boxmeer ) heeft zich aangesloten bij Micha en Elsi. Ze loopt vandaag voor ’t eerst 60 kilometers. Altijd fijn om wat te babbelen onderweg, ze heeft er net een mooie meerdaagse in Schotland opzitten.

We komen door het prachtige natuurgebied Mookerheide, waar ooit de slag op Mookerheide gevochten werd maar ook tijdens de tweede wereldoorlog bleef dit heidegebied niet onaangeroerd.








Maar ook de mooie stukken door het bos waren prachtig ! De herfst heeft toch wel iets, vooral het contrast tussen de bruine gevallen bladeren en de rode paddenstoelen was mooi om te zien.

Zoals we gewend zijn wandelen we bergop, en lopen we vlak en bergaf. Astrid daarentegen probeert alles te lopen, maar is daarom niet sneller in haar tempo. Op 33 kilometer een volgende bevoorrading, eentje die Willem, Annemarie en Carry bemannen. Altijd wat extra dus: dit keer soep, vla, wafels, cola, … We nemen onze tijd, plezant zo wat babbelen.

Astrid loopt na deze bevoorrading zelfs een heel stuk weg van ons. Wij blijven ons eigen tempo lopen, maar na enkele kilometers halen we Astrid toch in. Ze krijgt het moeilijk en we beslissen om met ons vijven samen te blijven.

Time flies by if you’re having fun. En dat was vandaag ook het geval. Nergens moet ik me echt forceren, ik loop stukjes vooruit, trek wat foto’s en wandel tot de anderen bij me zijn. Vandaag lukt dat, maar ik besef dat het op een andere dag wel eens heel anders kan zijn en dan weet ik dat als je steun van andere lopers krijgt, je wel die eindmeet haalt. En daarom blijven we ook telkens wat wachten op Astrid, die hier geen slecht gevoel over mag krijgen. 60 kms is ook niet niks, laten we daar toch eerlijk over blijven.

En uiteindelijk halen we ook de finish, onder luid applaus van de gefinishten op 8u12 minuten. Maar tijd telt eigenlijk niet, genieten en de vriendschapsbanden aanhalen des te meer. En als we dan eens een kilometertje verkeerd lopen, geeft ook niet ( zolang Willem ons maar niet doet bijbetalen J ).

Een prachtige trail, niet zo extreem als in de Ardennen, maar toch wel bij momenten best pittig. Morgen samen met de start-to-runners van Run & Fun “loslopen” in Dwars door Hasselt.

Link naar de loop: http://connect.garmin.com/player/389354134 ( ietske te weinig geregistreerde kilometers wegens slechte sattelietontvangst aan de start )




Proficiat met je eerste 60 Astrid !

13-10-2013 om 07:51 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 12 oktober 2013 : Hoei

Ondanks de mistige omstandigheden deze morgen stonden er 8 moedigen aan de start : Valère P( ), Jean-Pierre, Paul, Omer, Rudi, Jos B, Marcel en Yvan.

De eerste herfstkoude liet zich flink voelen en met slechts een graad of 5 op de teller vertrokken we onder aanvoering van Jean-Pierre en Paul richting Vliermaalroot – Vliermaal – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven – Vechmaal – Oreye  waar de zon de mist begon te verdringen en Omer stilaan warme handen begon te krijgen.

Onder een aangenaam zonnetje ging het verder via  Hodeige – Lamine – Remicourt – Limont – Donceel – Haneffe – Seraing-le-Château – Chapon-Seraing – Fize-Fontaine – Villers-le-Bouillet – Hoei.

Zoals steeds genoten we bij de warme bakker van lekkere koffie met rijsttaart. Hier kreeg Omer een telefoontje om te melden dat hij voor de 5^de keer opa was geworden, ditmaal van een flinke kleinzoon waarvoor onze felicitaties.

Onder een lekker zonnetje en Omer i.p.v.Paul aan kop konden we de terugweg aanvatten  en we besloten door de vallei van de Méhaigne te fietsen via Moha – Huccorgne – Oteppe – Vissoul – Braives – Avennes – Lens-Saint-Rémy – Lens-Saint-Servais – Geer – Boëlhe – Crenwick – Vorsen – Rosoux-Crenwick- Jeuk – Mielen-boven-Aalst – Gelinden – Engelmanshoven – Groot-Gelmen (waar de wegenwerekn eindelijk klaar zijn) – Helshoven – Hoepertingen – Berlingen - Wellen -  Alken (inclusief klein cross- parcours over iemands pelouse) – Wimmertingen – Rapertingen – Diepenbeek.

Net op tijd terug want Valère had pech met een leeglopende achterband waar onze Marcel op korte tijd wel raad mee wist.

In het cafetaria van het Demerstrand werden we nog getrakteerd door David met lekkere rijsttaart  en ook Omer trakteerde op zijn verse  kleinzoon waarvoor uiteraard onze dank.

Een dikke proficiat ook aan de kopmannen van dienst Jean-Pierre, Paul en Omer .

Samen met de nodige ijzerhoudende en andere drankjes was het de afsluiting van een leuke fietsdag.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Jean-Pierre, Paul, Omer, Rudi, Jos B, Marcel en Yvan

                         Afstand : 130 km , gemidd. 28,5 km

12-10-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag dinsdag 8 oktober 2013: Gemmenich

Ondanks de aankondiging dat we naar Kelmis zouden rijden, toch 12 liefhebbers aan de start. Wegens “ toch ietske te ver voor de tijd van het jaar “ werd Kelmis ingeruild voor Gemmenich, altijd een mooie ( en vooral lekkere ) bestemming.

Paul en Omer nemen het kopwerk voor hun rekening. Er werd me op hart gedrukt dat er rustig gereden zou worden ( die gemiddeldes die altijd in de verslagen staan doen me soms echt twijfelen of ik dat nog wel kan gecombineerd krijgen met m’n “loopcarrière” ).

De beste plaats is de derde rij, en hier hang ik me ook, achter Flor. Martin ( die al van Borgloon tot Diepenbeek gereden is ) komt me gezelschap houden. Aan gespreksstof geen gebrek hoor !

Munsterbilzen, Eigenbilzen, Hees, Vroenhoven. Dan langs ’t kanaal op. Heerlijk toch wel ! In Lixhe verlaten we het water, het grote werk komt er aan. Wel eerst nog wachten aan de voorlopige verkeerslichten.

De Voerstreek, Limburgse parel, doet me altijd zo goed voelen. Ik geniet van de mooie landschappen, en bedenk hoe gelukkig ik binnen enkele weken weer zal zijn als ik hier een trail kan lopen. Moelingen, ’s Gravenvoeren, Sint Martensvoeren. Hier begint het …. Denk ik in mezelf, ik roep “ boven wachten ! “, want ik ben echt niet van plan om me vandaag op te blazen. De loop van zondag mag er dan wel uit zijn, zaterdag staat er 60 kms berg en dal op me te wachten. Dus op mijn tempo naar boven, Sabine komt kwebbelend naast me hangen en zegt dat ze vandaag alle hellingskes bij me zal blijven, ook Roger blijft bij ons. Kwinten-Ulvend-De Plank.

Maar op eigen tempo lukt alles. Didi blijft ook wat bij ons hangen, want ook hij moet opletten van z’n cardioloog.

Teuven is dan weer bergaf. We steken de grens over, en volgen een stuk Mergellandroute naar Epen waar vele wandelaars aan ’t genieten zijn.

Het klimwerk zit er nog niet op, belange niet. De trainingsberg van Sabine ( Camerig ) nadert …. En de rest is al weer weg. Ik krijg het toch wel moeilijk hier, lood slaat me in m’n benen. Ik probeer kleiner te schakelen maar zit al op m’n kleinste. Tot Valère B zegt “ leg vanvoor uwe kleine eens op “, oeps ! Ik ben duidelijk niet meer gewend te fietsen. J

Ook hier wijkt Sabine niet van m’n zijde, en voor we ’t weten kom ik als een “hijgend hert” boven. Even op adem komen. Snel een foto-ke schieten en weer verder.

Als we eigen land binnen rijden is ’t weer heerlijk bergaf tot in Gemmenich, de bestemmingsplaats.

We babbelen aan onze staminée nog even met de mannen uit het Genkse, die hun taart al op hebben en terug naar Limburg afzakken.

Onze taart wordt door Paul en Didi gehaald, en getrakteerd door Marcel die op het einde van de maand verjaart. Verjaardagskussen mogen natuurlijk niet ontbreken, proficiat Marcel !





Jos B en ik proeven van elkaars gebak …. Receptjes zal ik ook posten, want ’t is de moeite !







Na koffie’s, warme choco’s en cola’s verlaten we de vriendelijke cafébazin en is ’t bergaf tot in Diepenbeek. Of toch niet ?

Toch wat frisjes als we Gemmenich verlaten, maar de beklimmingen naar Plombières en Hombourg doen zelfs Marcel zweten. Er wordt netjes ingehouden, kopmannen Omer en Paul houden de groep mooi samen. Als ik wat uitzak is het de helpende hand van Jos die me weer terug op m’n plaats helpt.

En dan is ’t inderdaad, via Aubel, Saint Jean Sart en Mortroux 15 volle kilometers bergaf. Wel goed oplettend, want hier zijn er toch serieuze gaten in het wegdek.

De achterkant van de Richelle omhoog, weer op m’n eigen tempo, maar dat stukje valt eigenlijk best wel mee. Het tweede gedeelte van de rit bevalt me meestal beter dan het eerste stuk, een dieselke hé ;-)

Klimmen via Heurle-le-Romain en dan de Houtain op. Hier krijgt Flor het plots moeilijk. Ik ben blij dat ik wel goed gedoseerd heb zodat ik een goed gevoel aan de rit over hou.

De Houtain weer af,  hier verlaat Martin ons richting Tongeren. Wij klimmen van Bassenge naar Valmeer. Flor zakt af en toe uit, de groep houdt haar wat in. Maar wie Flor kent weet dat ie terug vecht en hij sluit dan ook telkens weer aan.

In Herderen nog een laatste lastige beklimming, wat haat ik dat hier. Hobbel de bobbel telkens over die blauwe steen, ik zie de twee smurfen ( Jos en Valèreke ) op het voetpad rijden en zeg nog maar eens tegen mezelf dat ik dat volgende keer ook ga doen.

Grote Spouwen, Kleine Spouwen, Martenslinde, Bilzen waar het weer eens file is aan het containerpark. En voor we ’t weten zitten we op het terras aan ’t Demerstrand waar we terug kunnen kijken op een mooie rit.

Dank aan de kopmannen Omer en Paul die dat uitstekend gedaan hebben, en ook dan aan Sabine voor het gezelschap tijdens het peddelen ;-) ... en aan allen: bedankt voor jullie toffe gezelschap !

Gereden door: Omer, Paul, Yvan, Flor, Marcel, Jos B, Valère B, Roger J, Martin, Didi, Sabine, Vanessa

Ritgegevens: 140 kms, 1271 hms, mijn gemiddelde 26,5, dat van Jos 28,5 maar die had vandaag ook veel betere benen J …

zo zie je maar dat gemiddeldes altijd met een korreltje zout genomen moeten worden … het belangrijkste  in een rit ( en dat beseffen we nu maar al te goed ) is dat je er van kan genieten, elke dag opnieuw!

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/387544302

De recepten:

Muësliwafels

500 gr speltbloem of rijstbloem

250 gr speltvlokken, rijstvlokken of havervlokken

250 gr gedroogde gewelde vruchten ( abrikozen, veenbessen, rozijnen ), pitten ( zonnebloempitten, pompoenpitten, … ), zaden ( lijnzaad, sesamzaad, … ) varieer !

350 gr gesmolten boter of ghee, 500 gr honing of rijstsiroop, 9 eieren

Mengen en bakken maar die wafels !

Meeneemreepjes van Jos

1/2 kopje boter of zonnebloemolie
1/2 kopje honing of esdoornsiroop
4 kopjes havervlokken
1 kopje amandelschilfers
1 kopje grofgehakte dadels
1 theelepel kaneel
3 eieren
1/2 kopje veenbessen
 
Bereiding: oven voorverwarmen op 180° celc.
Smelt de boter en de honing en voeg bij de dadels, amandelen, kaneel, veenbessen, kaneel en havermout.
Klop de eieren los en meng onder het geheel.
Schep het mengsel in een met bakpapier beklede ovenschotel (bv. 20-20 cm) leg er een vel bakpapier op en duw dan met een plat voorwerp het mengsel stevig aan, zodat je een egale en compacte laag krijgt.
Bak 30 minuten en laat vervolgens in de schotel 20 min afkoelen.
Haal de koek uit de schotel en snij in reepjes of blokjes. Laat verder afkoelen en bewaar in een afgesloten doos.

Veel succes en smakelijk.

08-10-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Trail zondag 6 oktober 2013: Lummen

Gisteren was het niet al te denderend fietsweer, de wegen lagen er nat bij, en als je verschillende sporten beoefent word je al wat kieskeuriger. Dus wat binnen zitten sporten, en mezelf vandaag “getrakteerd” op een trailtje, dicht bij huis, in Lummen.

Natuurlijk koos ik voor de lange afstand ( 33 kms op de affiche ), die eigenlijk voor mij intussen al kort geworden is, maar ze moeten natuurlijk telkens opnieuw weer gelopen worden.

Aan de start voor mij veel onbekende gezichten, wellicht gewone lopers die eens van een trail willen proeven. Maar toch ook wel wat bekende gezichten. Michaël waarmee ik vorige week een heel stuk gelopen heb, Annemie waarmee ik op de Koning van Spanje een stuk gelopen heb. Theo was ook weer van de partij. Best wel plezant om wat bij te praten.

We kennen onze plaats, dus na de briefing gaan we al meteen achteraan staan.



“Drie-twee-één-start” in plaats van een knal. Mooi zo, we komen langzaam in beweging. De eerste 300 meters bergaf en dan natuurlijk al bergop. Maar stilaan word ik beter in het bergop lopen, zelfs met een onopgewarmd lichaam. Vandaag heb ik geen vast loopmaatje bij me. Patrick is geblesseerd en moet nu rustig aan doen, wil hij een waterkansje hebben om volgende week te lopen. Theo, Selena, Annemie en ik lopen een hele tijd met ons vieren. Er wordt, naar mijn normen, stevig doorgelopen maar ik ben vastbesloten om door te bijten. Theo merkt op een gegeven moment dat het tempo me ietsje te hoog ligt, ik zeg dat ie door moet lopen, wat hij ook doet.

Een eerste bevoorrading om op adem te komen en weer door.



Mooie bospaadjes wisselen elkaar af, Eric Waterschoot heeft echt z’n best gedaan om zo weinig mogelijk verharde stukken in het parcours op te nemen. Maar het gebied leent zich dan ook voor zo’n loop: er wordt terecht gretig gebruik gemaakt van de GR5, het lokale wandelroutenetwerk en de BLOSO MTB-tochten. Terwijl wij lopen is er ook een oriëntatieloop bezig, af en toe wat mensen die echt uit de struiken gekropen kwamen.

We lopen van Lummen naar Schalbroek en komen zo aan de tweede bevoorrading. Hier merken we dat Selena wat achterstand heeft, en wachten we op haar. Bijtanken, vooral met wat suikers. En weer op pad. We komen in een groepje terecht van twee mannen en twee vrouwen, die een naar mijn gevoel, goed tempo hebben. Maar Selena, die haar come-back maakt na de CCC en een MTB-valpartij, krijgt het moeilijk. We laten het groepje gaan. Ik trek de kop en kan dit zo doen tot aan km 15 waarop ik merk dat Annemie afgehaakt heeft, en bij Selena loopt.

Dan maar alleen verder, ik steek m’n oortjes in en probeer zelf een ritme te zoeken. In m’n vizier het groepje dat we eerder lieten gaan. We draaien terug over Meldert. De helft zit er op.

Aan alle oversteekplaatsen staan MTB-ers voor onze veiligheid. Een goed gepijld parcours, zelden een misverstand. Rond kilometer 20 kom ik bij het groepje, we bevoorraden samen op km 22,5 en raken snel aan de praat. Zo gaan de kilometers ook wel sneller voorbij. De vier lopers hebben hun volgende marathon in Valencia opstaan. We praten over marathons, ultra's en terwijl vliegen de kilometers voorbij ! M’n benen hebben vandaag echt zin om te lopen, zoveel zin dat ik het groepje op een gegeven moment achter me laat, en zelfs nog andere lopers in haal.

Na 3u03 kom ik plots onder de finishboog, onder luide aanmoediging van Theo, doet wel deugd. De afstand was wel drie kilometers minder dan geafficheerd, maar daar steekt het nu ook weer niet op. Voor mij was deze trail een mooie voorbereiding op Berg en Dal ( 60 kms ) die ik volgende week zal lopen.

http://connect.garmin.com/player/386668108

07-10-2013 om 20:15 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 05 oktober 2013 :  Amay / Engis

Onder een grijze hemel kregen we deze morgen toch 7 man aan de start voor onze zaterdagrit : Peter, Jean-Pierre, Omer, Paul, Rudi, Marcel en Yvan.

We  besloten omwille van de minder gunstige weersvoorspellingen voor het oosten van het land om de voorziene tocht naar Eupen te vervangen door een rit naar Amay/Engis.

Onder aanvoering van Peter en Jean-Pierre vertrokken we richting Vliermaalroot – Vliermaal – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven – Vechmaal – Oreye - Bergilers – Lamine – Remicourt – Limont – Donceel – Haneffe – Oudoumont – Verlaine – Bodegnée – Jehay – Amay – Flône – Hermalle-sous-Huy – Engis.

Op de heenweg een lekke band.

In Engis genoten we van onze lekkere koffie met taart in ons vaste café “Les Clapotins”.

De terugtocht ging via Awirs – Les Cahottes – Fontaine – Velroux – Voroux-Goreux – Fooz – Villers-L’Evêque – Othée – Rutten.  Omdat het weer het toeliet besloten we om een extra lus te maken richting Diets-Heur  - Vreren – Nerem – Mal – Sluizen – Millen – Genoelselderen – Membruggen – Rijkhoven – Alt-Hoeselt – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Vliermaalroot – Diepenbeek.

Aan de sporthal in Diepenbeek genoten we op het terras van onze  drankjes en konden we wat bijpraten over het nieuws van de dag.

Ritgegevens : Aanwezigen : Peter, Jean-Pierre, Omer, Paul, Rudi, Marcel en Yvan

                          Afstand : 120 km , gemidd 28,00 km  , hoogtemeters : 900 m

06-10-2013 om 20:06 geschreven door eaglevanessa  

Afwisseling van spijs doet eten, maar afwisseling van pen doet schrijven.  Onze reporter Sabine gaf de pen graag nog eens door aan Marc.

Het is inderdaad al een poosje geleden dat ik nog gefietst heb (en zeker bij 3x20) maar ik had er zin in om nog eens tot Diepenbeek af te zakken en samen in groep nog eens te genieten op de fiets.

Je zou verwachten dat er door de week niet zo een grote groepjes samen komen  om te fietsen maar wij bij 3x20 mogen terecht fier zijn dat er zonder enig clubverband toch 12 man vanuit alle windstreken tot aan het bushokje kwamen deze morgen.  Het moet toch goed vertoeven zijn bij ons want zelfs Kristine uit Neerlinter  had weer eens de moeite genomen om in de vroege uurtjes op te staan om samen met Sabine naar Diepenbeek te komen.   Diversiteit is zeker welkom in ons groepje.  Hint hint  aan alle lezeressen op de blog …….

Misschien moeten we snoepie eens aanspreken want zij kwam vandaag ook met de fiets toegereden.  Helaas om te gaan werken en niet in een strak wielerpakje.   Er werden al direkt plannen gemaakt om een C-groepje of andere supercup op te richten  ….

Nee nee Valere en Omer kregen iedereen mee in hun wiel.  Onder de grijze hemel en met de koude lucht langs ons lijf, werd ook het tempo aangepast aan de bijna-winterse omstandigheden.

Via Kortessem, Vliermaal en Jesseren  kom je in Bommershoven uit.  Daar werd thv de aarbeienboer voor een keer eens rechtsaf gedraaid (een voor mij nog ongekende weg maar wel mooi)  en ging het via Heks, Heers naar Borgworm (alias Waremme pour les amis wallons)   De zon begon ook haar zonnestralen door de wolken te laten priemen.  Mmmmm heerlijk  genieten

Waar eens in Waremme nog grote silo’s, transportbanden en een groot fabriek stond, was nu een lege vlakte.  Raar zicht !

Via Braives en Héron ging het nog een klein stukje bergop maar dan mochten de beentjes effe rusten in de afdaling naar Andenne wat verscholen ligt in de maasvallei.

Ik had vandaag ook nog iets te vieren.  Ik was wel de jongste van de bende maar ook mijn voordeur was vandaag veranderd van 3 naar 4 !!! Dus was de vlaai op mijn rekening.  Schol he !!!

Omdat het echt lekker in het zonneke was, werd er zelfs geopteerd om zelfs in oktober nog een terrasje mee te pikken.

2 consumpties later en met wat meer ontblote armen en benen, kwam ons groepje weer in beweging richting Huy.  Tegenwoordig niet meer via de grote weg maar er is een mooi alternatief gevonden aan de andere kant van de maas via Wanze.

Wat we daarstraks getrakteerd kregen in het bergaf rijden, werd ons nu terug voorgeschoteld in het klimmen.  Als je de maasvallei uit wil kan je er niet onderuit.  Net na de brug in Huy werd Martin via een snelle  (lekke)bandenstop van de 3x20 pit-crew terug op pad gezet.

Zoals je straks in het hoogteprofiel zal zien, ging het vanaf Antheit voornamelijk nog bergaf tot in Diepenbeek (voor één keer eens niet gelogen hahaha).    Met het omkijkende oog van Valere en Paul ging het dus via Villers-le-bouillet, Donceel, Remicourt en Oreye terug tot in Bommershoven.  Voor de koprijders nog eens een extra pluim want met de wind rechts vooraan ook niet vanzelfsprekend !!!

Toch wil ik Flor ook nog eens een hart onder de riem steken en zeggen dat hij nog altijd goed bezig is.  De batterij van hem ging aardig in het rood en de power was er zo wat uit.  Maar met karakter geraak je er ook wel Flor.  Chapeau kerel !!!

Omdat het daarstraks zo goed was op het terras, kon ik het tweede terrasje van de dag (Demerstrand) toch zeker niet afslaan.

Blijkbaar draaien ons motorkes allemaal op andere brandstoffen.  De ene vult zijn tank met suikerhoudende dranken, de andere met ethanol/ijzerhoudende brouwsels.  Ze hebben zeker gesmaakt en zo zijn we weer klaar voor de volgende rit !  Jongens (en meisjes) tot de volgende !!

Ritgegevens  : 172 km, 28 km/h avg, 1270 hm

Aanwezigen : Valere Ph, Paul, Omer, Yvan, Marcel, Roger, Jos, Sabine, Kristine, Flor, Martin, Marc

02-10-2013 om 13:10 geschreven door MarcT  

Verslag Poulseur/Comblain-au-Pont zaterdag 28 september 2013

Het zou een mooie nazomerdag worden, dus profiteren we er nog eens van om wat extra kilometers bij elkaar te sprokkelen. “Pluk de dag” zegt Leon immers altijd J. Kortere bestemmingen doen we wel als de zon achter de wolken is.

We zijn vandaag met z’n tienen, een mooie groep. Na een kort overleg over het te rijden parcours wordt het startschot gegeven. Zonder twijfel mogen we weer rekenen op onze sterke kopman Valère. We zijn ook blij dat Jean-Pière weer mee rijdt want nu zijn we weer een kopman rijker J. Dus samen met Valère neemt hij de kop voor rekening! We fietsen via Kortessem-Guigoven-Gors-Op-Leeuw-Jesseren-Haren-Bommershoven-Vechmaal. Leon fietst langs me en vertelt me dat het vandaag z’n dagje niet is, dat hij slechte benen heeft. Hier in Vechmaal besluit hij om af te haken en in z’n eentje op eigen tempo verder z’n training af te werken. Hij fietst even tot bij de kopmannen voor een bedankwoordje en wuift ons uit. Zo zetten we verder via Oreye-Bergelers waar ook Jos Bollen zijn koers terug huiswaarts zet daar hij vandaag liever de afstand wat inkort.

We passeren Lamine-Remicourt-Limont-Donceel-Haneffe-Verlaine-Bodegnée tot Jehay dat gekend is voor het prachtige Château de Jehay. Het kasteel bestaat uit muren van kalksteen en bruin zandsteen en bevat peperpotvormige torens, héél mooi om te zien. Er volgt dan een mooie afdaling tot in Amay waar we de benen weer wat kunnen laten rusten. Onze weg volgt verder Ombret en dan een pracht van een klim naar Villers-le-Temple. Hier plaatst Rudi een knappe demarrage tot in het wiel van Jean-Pierre. Paul en ik kijken even naar elkaar maar besluiten toch maar niet om mee te gaan met Rudi en houden ons mooi in het pelotonnetje. Paul is slim en pakt het goed aan want wil graag nog wat frisse benen hebben voor de terugrit. Waarschijnlijk zal hij dan het kopwerk mogen overnemen. Om nu reeds al de cartouches te verschieten, is het nog véél te vroeg. Boven houden we een korte pauze zodat Marcel een laagje kledij kan uitspelen want na zo’n klim vallen de eerste zweetdruppeltjes J. Zo peddelen we verder via Nandrin en Baugnée. Maar daarna krijgen we een lang stuk vals plat van 5 % richting Hody onder de wielen. Hier is het op de tanden bijten want kopman Valère profiteert er eens goed van om wat extra tempo te maken. En dat blijft maar duren die lange kuitenbijter, er komt precies geen einde aan. Gelukkig worden we daarna beloond met een superlange afdaling naar Poulseur.

We hebben pech want al de cafeetjes zijn gesloten. De hongerige magen beginnen te knorren;-). Geen erg, een paar trapjes verder - ik schat ca. 6 km - ligt immers Esneux. Koffiehuisjes en bakkers à la volonté J.



Aangekomen in Esneux zoeken we ons een zonnig terrasje uit. Zàlig gewoon om deze tijd van het jaar nog wat te genieten van de zon. Jean-Pierre trakteert ons op de taart. “Zomaar” omdat hij al zo lang niet meer heeft mee gereden. Lief van hem en het smaakt ons enorm. Tijdens onze rustpauze hoor ik vertellen dat Edgard terug aan’t fietsen is. Hij is stilletjesaan de kilometers aan’t opdrijven en zal wellicht weer snel bij ons kunnen aanpikken. Dit is fijn nieuws en we zijn blij voor hem J.

De zon doet ons goed maar het wordt toch weer tijd voor ons terugtocht. Natuurlijk na een pauze, volgt een klim ! Deze loopt via Col de Bonsgnée welke we allen samen in peloton naar boven fietsen. Rotheux-Rimière-Neuville-en-Condroz en de afdaling naar Engis. De mannen plaatsen hun karretjes in het wiel van Valère. Ik ben niet zo zeker in mijn afdalingen dus ik laat enkele meters vallen. Paul krijgt hier helaas een klapband en slingert een beetje. Maar komt mooi tot stilstand want is immers een topdaler. Zijn buitenband heeft een scheurtje waardoor het lek wat moeilijk te herstellen is. Natuurlijk heeft niemand een extra buitenbandje bij. Tsja, da’s immers extra gewicht hé;-). Dus deze maal is zowel de binnen- als de buitenband voor de prullenbak. Met een klein stukje oude buitenband krijgen we de band hersteld. Echter is het voor Paul niet meer zo makkelijk fietsen en is extra voorzichtigheid aangewezen. Hij neemt samen met Omer de kop over en bepaalt de snelheid. We passeren Awirs – Hozémont – Lexhy – Jeneffe – Momalle – Fize-le-Marsal – Crisnée – Thys – Otrange – Vechmaal – Bommershoven – Haren – Jesseren – Gors-op-Leeuw – Guigoven. Bijna thuis, we zitten nu immers al in Kortessem waar we kiezen voor het rustige fietspadje langs de Finse piste. Helaas merken we de glasscherfjes op het fietspadje te laat op.



Deze keer is het de beurt aan Jean-Pierre om lek te rijden L. Het bandje is snel vervangen. In Vliermaalroot ben ik reeds kort bij huis en bedankt mijn fietsmaten voor de leuke fietstocht. Zij kiezen nog voor de gebruikelijke after-drink in Het Demerstrand J.

Aanwezigen: Valère Ph, Jean-Pierre, Omer, Paul, Yvan, Marcel, Rudi, Jos B, Leon en Sabine

Mijn ritgegevens: 144 km – 28,6 gemiddeld – 1360 hm

29-09-2013 om 21:18 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Trail des Hautes Fagnes, zaterdag 28 september 2013

Vandaag stond de Trail des Hautes Fagnes op het programma. Hier, in Xhoffraix, beleefde ik ooit m’n eerste trail, weliswaar voor de korte afstand.

Carpoolen voor ’t milieu, maar ook voor de gezelligheid: chauffeur was loopmaatje Patrick, Edwin en ik passagiers. Zo’n uurtje rijden is met dit plezante gezelschap zo om. Ginds aangekomen, kregen we van een wel heel fervente parkingwachter ons plaatsje op de koeienweide aangewezen.

Na de briefing, werd het startsein gegeven om 10u00. Edwin al ergens vooraan, Patrick en ik kennen ons plaatsje en starten rustig, samen met Theo en Lode. Maar tijdens de eerste afdaling, op 1,5 km, schiet Theo al weg. Wij blijven aan ons tempo verder lopen.

We blijven op gelijke hoogte met Michaël en lopen uiteindelijk ook een heel stuk gezamenlijk. We dalen tot aan de Warche, een zijrivier van de Amblève. Een rivier betekent voor een trailer vooral een gevaarlijke gladheid en inderdaad, het duurt niet lang of ik een voorwaartse val maak, gelukkig zonder erg.

We volgen Warche een tijdje, tenminste totdat hij naar Malmedy loopt, en wij in de Hoge Venen blijven. De temperatuur begint stilaan te klimmen, ben ik blij dat ik niet meer aan heb dan anders. Patrick en Michaël zijn wel dikker gekleed en beginnen uit te spelen tijdens de eerste bevoorrading, aan de stuwdam van Robertville.

Gelukkig waren er toch bekertjes op de bevoorrading, want tijdens de eerste kilometers hoorde je vooral bekertjes op de grond vallen. Opzet dus niet zo geslaagd. Wat tuc-koekjes, banaan, cake. Een mens vraagt zich af hoe ze er aan uit kunnen: voor 5 euro zo’n mooie loop en prima bevoorrading aanbieden.

Met wat luchtiger geklede mannen trek ik verder op pad. Amper 1 km verder komen we aan de mooie burcht van Reinhardstein, in Ovifat.

Plots iemand die m’n naam roept, Stijn uit Tongeren waarmee we tijdens de Crètes de Spa even gelopen hebben. We lopen met z’n vieren verder.   We komen terug in de Hoge Venen, eerst weer parallel met de Warche, nadien langs een zijriviertje Ruisseau de Bayehon.

Na km 16 begint het grote klimwerk: zes kilometers in stijgende lijn, ben ik blij dat ik m’n poles bij heb ! Michaël krijgt het even moeilijk en blijft achter. Met z’n drieën gaan we verder. Patrick begint intussen meer en meer last te krijgen van z’n voet ( hielspoor ) en z’n knie. Hij neemt veiligheidshalve maar een pijnstiller zodat ie verder kan. Tijdens de tweede bevoorrading ( zonder bekers ) delen we de onze met lopers die die hunne kwijt zijn. Lekkere bevoorrading trouwens, gesponsord door de lokale bakker.

Van km 22 tot 28 krijgen we een mooi stukje Hoge Venen te verwerken, over knuppelpaden en plankenpaden die her en der toch aan vervanging toe zijn. Nadien een derde bevoorrading waar Stijn achter blijft en op eigen tempo verder loopt. Aan de bevoorrading zitten er nog een aantal lopers die het opgegeven hebben, maar van opgeven wil Patrick niet weten, al moet ik hem uitkruipen zegt ie.

Michäel heeft hier z’n tweede adem gevonden want duikt terug op. Samen verder gaan is geen optie, want Patrick ziet té veel af. Op wandeltempo, en af en toe lichtjes joggen gaan we verder. Ik probeer hem op te peppen, maar dat lukt niet zo goed. Dan maar stil wezen, en zorgen dat ie de finish haalt. Hij maant nochtans aan dat ik moet doorlopen, maar dat doe ik liever niet.

Patrick bijt door en telt de kilometers af. Plots horen we Edwin roepen, hij komt in tegengestelde richting naar ons toe want is natuurlijk al lang gefinisht. Hij montert Patrick weer wat op, en de laatste kilometers worden samen gelopen. Volgens mij is Patrick nog nooit zo content geweest om de finish te zien !

We drinken een lekker lokaal biertje, praten nog een beetje met andere lopers en gaan braafjes naar huis.

Link naar de trail: http://connect.garmin.com/player/382501559

38 kms, 920 hms, binnen na 6 uren

Morgen de beentjes wat loslopen op de 10 miles tijdens de Maasrun in Lanaken.

28-09-2013 om 21:50 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 24 september 2013: Blegny-Aubel

’t Moet er toch ene keer van komen: m’n wederoptreden bij de 3x20. Een toffe bende, had ze eigenlijk wel gemist. Maar of ik Banneux zou aankunnen op zo’n eerste rit … daar begon ik vannacht wel serieus aan te twijfelen. Conditie heb ik meer dan genoeg, maar fietsspieren helaas niet meer.

Onderweg naar ’t bushokje kwam ik Flor al tegen, die me geruststelde en zei dat er nog wel een deel anderen zouden inkorten. Full House aan de start, kopman Valère kon z’n ogen niet geloven. Wellicht had de zon hier veel mee te maken, zo’n typische nazomerdag waarvan je denkt dat het misschien wel eens de laatste van het jaar zou kunnen zijn. En van zo’n dagen moet je profiteren.

Ook Willy was terug van de partij, hij had wielertoerist.be-vriendin Kristine meegebracht, helemaal afgezakt uit Linter. Ja, ja … we zijn tot over de grenzen beroemd ;-). Natuurlijk een fijn wederzien met Sabine, die twee berggeiten kennen elkaar maar al te goed.

Valère roept “ iedereen goede benen” ? Ik vraag hem of mooie benen ook voldoende zijn. We zijn vertrokken: Valère vooraan, Omer naast hem op de kop. Ik kies voor de tweede rij, naast Paul die wellicht het kopwerk zou mogen afwisselen met Omer. Reitje, Rommershoven, Schalkhoven waar we voor de weg kozen in plaats van het fietspad. Valère deed me eraan herinneren dat ik hier ooit viel. Nu was het wegdek intussen wel gemaakt en zou dat daar niet meer mogen gebeuren.

Alt-Hoeselt, Membruggen, de beentjes voelden goed aan, maar niet super, maar zolang ik klein kon blijven trappen zou het wel gaan. Millen, Bassenge, het keuvelend peloton achter ons. De eerste helling kondigde zich aan: de Houtain. Eigen tempo, klein trappen. Valère merkte dat ik een gat moest laten en verminderde vaart. Oef, boven. Heurle-le-Romain, ik denk dat we op dit stukje Martin inhaalden die aanklampte bij de groep. Dan de mooie Richelle op, weer op eigen tempo, de anderen klimmen aan hun snellere tempo verder. Mooi om te zien, Sabine en Kristine zo “en dansant” op hun fiets. Maar ik heb andere kwaliteiten. Sabine vertrouwde me toe dat ze ook eens geprobeerd had te lopen, drie kilometers en de rest van de week pijn aan de benen. Zo zie je maar …

Feneur, we passeren de mijn van Blegny. Hier rijdt Paul lek. Ik begin te twijfelen, weet écht niet wat ik ga doen: meerijden tot Banneux, daar geraken is geen probleem maar terug moet er ook nog gereden worden. De manier/de weg waarop terug gereden wordt is dan cruciaal. Via het kanaal zou het nog te doen zijn, maar binnendoor zou ik misschien toch die man met de hamer eens gaan ontmoeten. Ik kies, samen met Flor en Leon, om door te rijden naar Aubel. Ik bedank Valère voor het kopwerk, “ da’s goed voor ene keer zegt ie “. Ik lach en zeg dat hij in ruil altijd een keer met me mee mag lopen. De anderen zetten hun rit verder naar Banneux.

Leon op kop, ik in ’t wiel en daarachter Flor. ’t Is best nog wel klimmen via Mortier en Julémont naar Aubel. Maar ik kan genieten en rondkijken. In Aubel haal ik de taart, terwijl de mannen de drank bestellen. We genieten op het terras in het zonnetje van de bedrijvigheid in Aubel, op dinsdag is er immers markt.

Dan nemen we de gebruikelijke weg via Moelingen, Lixhe. Dan richting Hallembaye, maar Leon stelt me gerust dat we het fietspad van de Houtain gaan nemen.

Deelnemers: Valère Ph, Omer, Paul, Yvan, Valère B, Willy, Kristine, Sabine, Didi, Jos B, Marcel, Roger, Flor, Leon, Martin, Vanessa

Link naar het B-ritje: http://connect.garmin.com/activity/380649544

Het relaas van de rit naar Banneux, opgesteld door Didi, foto ingestuurd door Sabine

Mijn woorden en Schimpense speculaas deden zaterdag wonderen,

Misschien hadden ze het in Keulen horen donderen.

Eén groep, ’t is dat wat telt.

Dit is veel meer waard dan kijk- en luistergeld.

Het buskotte stond vol,

En ieders buikje was nog hol.

Een nieuw gezicht was van de partij,

Kristine uit het verre Tienen reed mee naar de Banneux’se kloostervallei.

Free Willy was er ook nog eens bij,

Zo is iedereen weer blij.

Te Richelle kozen Leon, Vanessa & Flor voor ’n hele grote Chocomel,

De rest dan maar door naar het Heilige Water van de Banneux’se dakkapel.

Gezwind werd er op los getrapt,

Zo werden uit het Grote Boek van onze oppergod Valère  simpelweg de oplopende kms geschrapt.

Bij dit mooie weer was het uiteraard een prachtig ritje,

Hopelijk zijn we volgende keer met evenveel volk in desnoods een ander outfitje.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer “Sjamayee”!!!

Kms v/d dag vanuit Djoppenbeek: 154km – 1400hm – avg 27.5km/u

Kapitein van het schip: Valère Ph.

Aan zijn zijde: Omer, gevolgd door Didi & Paul.

De rest van het pelotonvulsel: Vanessa,Leon & Flor tot Blegny;

Kristine, ons berggeitje Sabine, Roger J., Valère B., Marcel, Yvan, Willy, Jos B. & Martin  

24-09-2013 om 21:55 geschreven door eaglevanessa  

Het was weer efkens geleden,

Zeker niet in een ver verleden.

Mijn lievelingsritje kan ik zeker niet overslaan.

Inderdaad aan een Gemmenichske kan niemand weerstaan.

Wat reclame maken van de Schimpense Speculaas,

En het buskotteke stond weer vol zonder Sinterklaas.

Met één vrouw en tien man vertrokken we vlot,

alhoewel Valère Ph. blijft onze oppergod.

Gezwind trapte hij aan kop zo via zijn oude werkroute richting Hollandia.

En dit niet met zijne Flandria.

Geen A of B maar één,

dus alle 3x20’rs = iedereen.

Allemaal flauwe zever,

Zegt uw verslaggever.

 Samen Uit, samen thuis .

‘t Is dat wat telt.

Vriendschap en goede gezondheid.

Voor ieder geldt.

Ik kan het ondertussen weten,

Ik heb al op hete kolen gezeten.

Allez, genoeg gezever,

zegt Sabine, de opdrachtgever.

Voldaan & Tevree.

Zeg ik dan weer “Sjamayee”.

Kms v/d dag +/- 155km 1000hm  het maakt allemaal niets uit. > Amusement !!!

Weer 1 vrouw en 10 mannen op pad, ’t is dat wat telt.

Sabine de berggeit en rest van het peloton Valère Ph., Omer, Paul, Yvan, Leon, Marcel, Jos B., Valère B., Flor & Didi. 

21-09-2013 om 19:14 geschreven door eaglevanessa  

Naar aanleiding van de kermis organiseerde WTC de Pettemesjudders in samenwerking met het ROWA cycling Team zaterdagavond de tweede herdenkingsrit ter nagedachtenis van hun clubgenoot Luc Wolfs. Het werd een wielerwedstrijd voor wielertoeristen met vertrek en aankomst aan het Paenhuys. Mevr. Marie-Hélène Vangeneugden, echtgenote van wijlen Luc Wolfs gaf de start aan de70 renners die hadden ingeschreven en die 12 ronden van 5 km dienden af te leggen. Twee ronden werden er samen gereden achter de wagen van de koersdirectie waarna de wedstrijd op volle toeren kwam en de allures kreeg van een echte ronderit. Een kopgroep van 8 renners bleef samen tot aan de meet en streed voor de bloemen, in de sprint haalde Vandermeeren Kris het op Bollen Stijn en Jacobs Peter gevolgd door Knuts Quinten voor de vierde en Theunissen Ronny voor de vijfde plaats in categorie -50j. Bij de +50j haalde Jacobs Luc het voor Thijs Hubert en Kriekels Rik. De winnaars werden door mevr. Vangeneugden  in de bloemetjes gezet. Rowa cycling Team en de Pettemesjudders mogen fier zijn op deze puike organisatie, een dertigtal signaalgevers waren paraat voor ieders veiligheid. De organisatie dankt alle deelnemers voor hun aanwezigheid en hopen hen volgend jaar terug te zien. 

https://plus.google.com/photos/109486658485284332880/albums/5923961552568248721?banner=pwa#photos/109486658485284332880/albums/5923961552568248721

19-09-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Huy dinsdag 17 september 2013

Dinsdag ‘fietsdag’ en weeral heb ik er enorm naar uitgekeken om samen te fietsen en te lachen. Mijn surfhistoriek op mijn laptop vertoonde afgelopen week  alle mogelijke weerberichten met de hoop op een zonnetje of tenminste geen wolkje met regendruppels. En ja hoor, mijn wens is uitgekomen J.

Afgelopen nacht thans wakker geworden met lichte buikpijn. ’t Is toch niet waar hé, daar gaat mijn fietsrit ! Tsja, zou dat een gevolg zijn van die hoop blauwe pruimen die ik gisteren heb gesmuld ? Lesje geleerd, nooit overdrijven ;-). Gelukkig toch ontwaakt zonder klachten, oef. Na een kort krachtig ontbijt haast ik me in mijn fietsoutfit. Twijfel een beetje om naar de lange broek te grijpen want deze tijd van het jaar is het gevaarlijk om een verkoudheid op te lopen. Bijgevolg sta ik daar bijna  als enige met mijn kniebroek ;-). Ik heb een goed argument: mijn benen moeten nog bijbruinen J. Yvan – de flapuit als altijd – zegt dat ik dan maar “bruinen zonder zon” moet smeren, het septemberzonnetje is niet zo krachtig meer.

Zoals afgesproken zouden we allen samen fietsen en maken we geen onderscheid in een A- en B ploeg. We zijn met z’n achten. Jammer dat Flor een beetje onzeker is want had gerekend op nog enkele andere maten. Normaal gezien fietst ook Vanessa nu voortaan met ons mee maar kan er vandaag omwille van het verlies haar lieve oma niet bij zijn. Wij hebben veel aan haar,  papa Jos en hun dierbaren gedacht en wensen hen veel sterkte. Echter krijgen we Flor niet overtuigd en kiest voor een ritje in z’n eentje. Jammer want volgens mij had hij heel mooi kunnen volgen in de groep. We zitten immers in onze afbouw, t.t.z. een mooi rustig wintertempo en de kilometers  moeten ook niet meer boven de 150 gaan.

Zoals gewoonte neem ik mijn positie als allerlaatste in het pelotonnetje in. Valère en Omer starten alvast op kop. De wind speelt sterk in ons nadeel maar we beseffen dat de terugweg dan wel een fluitje van een cent zal zijn J. Mijn benen voelen vandaag als twee betonblokken, vooral als ik klim à la danseuse. Enkele dagen geleden ben ik eens vol goede moed gaan lopen met af en toe een sprintje. Die sprintjes hebben me geen deugd gedaan denk ik, mijn spieren zijn niet gewend om te lopen. Vandaag me dan maar rustig houden en geen te gekke toeren uithalen. In Oreye stelt Paul voor aan Omer om over te nemen tot onze bestemming “Huy”. In het gebruikelijke koffiehuisje bestellen we ons lekker stukje rijstvlaai met koffie waarvan ik graag enkele sfeerbeeldjes vastleg. De mannen willen graag een aandenken aan de knappe vriendelijke serveuse J.

We praten gezellig over koetjes en kalfjes. Wil ook graag nog even aanhalen hoe trots we zijn op onze maten Peter en Quinten. Ze hebben met het Rowa-team zeer sterk gepresteerd in de Kermiskoers van Diepenbeek. Proficiat mannen !!!!

Wat doen die lekkere hete koffietjes toch goed ! Krijg het precies niet echt warm vandaag. Mijn maten doen me een plezier en gunnen het Valère om op de terugweg eens stevig door te trekken. Wij dus allen weer als een mooi treintje in z’n wiel. We krijgen veel rechte lijnen met de wind in de rug, zalig !!! Valère en Paul sparen ons niet. Ondertussen ben ik wel voldoende opgewarmd J. We willen liefst voor de regen thuis zijn en maken daarom niet teveel ommetjes op onze terugweg. Richting Kortessem zie ik dreigende wolken opkomen. In Vliermaalroot neem ik afscheid van mijn maten. Zij slaan een drankje in ons stamcafé ‘Het Demerstrand’ natuurlijk niet af J.

Aanwezigen: Valère P, Paul, Omer, Yvan, Marcel, Roger J, Sabine

Mijn ritgegevens: 111 km – 29, 05 gemiddeld – 780 hm

18-09-2013 om 22:31 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Beekse Marathon zondag 15 sept 2013

Af en toe moet er op de lange afstand getraind worden. Trails zijn ook wel lange afstanden, maar dat ligt toch net iets anders: je wandelt de stukken bergop zodat je hartslag kan dalen en de benen gestretcht worden. Niet dat trails minder zwaar zijn. Ik bedoel eerder trainen in een lange afstand blijven lopen.

In september is er, door de talrijke zomerse evenementen, niet zoveel keuze in trails en marathons, maar toch vonden we er eentje in het Nederlandse Hilvarenbeek.

Jacques en ik vertrokken goed op tijd, zodat we ter plaatse nog iets konden drinken en beetje konden keuvelen met andere lopers die we kennen. Geloof me, bekende gezichten genoeg. Opvallend veel Belgen aan de start, de loopclub van Oostende had maar liefst 40 lopers bij ! Niet allemaal voor de marathon, maar over alle afstanden 5 km – 10 km – 21 km – 30 km en 42,195.

En dat maakte het net zo moeilijk, alle afstanden vertrokken samen om 11u15. Van rustig starten, zoals we anders doen, was helemaal geen sprake. Jacques kende de stukken waar we in de open velden de wind op kop zouden hebben, en daar zouden we best in een groepje lopen. Maar het groepje liep zo snel.

Toch gaven we niet op, 5min30/km gemiddeld na 13 kms. Maar toen ik m’n hartslag zag ( 177 ) wist ik dat ik dit geen marathon zou kunnen volhouden. Bovendien werd ik nerveus van de voeten voor me, en vroeg ik Jacques te lossen.

We minderden vaart, maar m’n hartslag bleef hoog. Het zou dom zijn naar dit signaal niet te luisteren … dus besloten we het rustiger aan te doen. Twee lussen verder hadden we de halve marathon bereikt. Door de speakers klonk “ en daar zijn ze weer, onze Belgische vrienden “. Applaus op de terrassen waar andere lopers al aan ’t herstellen waren.

Tijdens de derde lus kreeg ik ook nog eens buikkrampen en moest ik noodgedwongen een sanitaire stop maken, wat onze gemiddelde snelheid natuurlijk deed zakken. Maar we zouden hoe dan ook de marathon uitdoen.

Ik was het duidelijk niet meer gewend om zo’n lange afstand constant te lopen. Maar ik zou volhouden, terwijl ik aan m’n pas overleden grootmoeder dacht.

De bevoorradingen waren natuurlijk niet zo goed als tijdens trails. Water en sportdrank de eerste 20 kms, nadien dook er af en toe wat banaan op en pas na 30 kms konden we ook cola krijgen. Gelukkig had ik zelf wat suikers bij om in te nemen.

Vanaf km 35 was het echt aftellen naar het einde. Af en toe een klein stukje wandelen deed deugd, en dan weer eens vertrekken ( pijnlijk ! ). Maar we haalden de eindmeet na 4u17, zonder sanitaire stop zouden we zeker 5 minuten eerder binnen geweest zijn. Niet om over naar huis te schrijven, maar ik behaalde wel de derde plaats in de categorie F35+.

Ook de andere Belgen kaapten heel wat prijzen weg. Mooi om te zien.




vlnr: Gust ( uit Lanaken ), Marc B, Patrick, ikzelf

Voor mezelf ga ik uit deze marathon toch wat conclusies trekken: ten eerste ik moet er eens wat meer tussendoor lopen, en ten tweede ik moet zeker langzamer starten.

Een moeilijk marathon, door de wind, de lussen, maar ook door het verdriet dat ik op dit moment nog aan ’t verwerken ben. Maar ik kom er stilaan wel uit, gelukkig helpt het lopen me daar wel bij.

Volgende loop die op de agenda staat is de Trail des Hautes Fagnes op 28/9, waar het ooit allemaal mee begon.

http://connect.garmin.com/activity/376202905

Met dank aan de vrouw van Gust voor de mooie foto's !

16-09-2013 om 14:30 geschreven door eaglevanessa  

met dank aan Yvan die in z'n pen gekropen is ;-)

Verslag rit vrijdag 13 september 2013 : Aubel

Omdat ze voor zaterdag een echte regendag hadden voorspeld, hadden we besloten om onze rit te verplaatsen naar vrijdag.  Omdat  niet iedereen zich dan kan vrijmaken, waren er slecht 4 die-hards aan de start : Valère P, Paul, Marcel  en Yvan.

Met een lekker zonnetje als bondgenoot vertrokken we onder aanvoering van Valère en Paul richting Hoeselt – Alden-Biesen – Membruggen – Genoelselderen – Millen -  Valmeer – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon – Heure-le-Romain – Oupeye – Hermalle-sous-Argenteau – Richelle – Dalhem – Val-Dieu – Aubel.

Hier genoten we op het terras in het zonnetje van onze lekkere koffie en rijsttaart.

Na de pauze onder leiding van Valère en Yvan ging het richting Hombourg – Remersdaal – Sinnich  - Teuven -  De Plank -  Sint-Martens-Voeren – Schophem – ’s Gravenvoeren – Moelingen – Lixhe – Kanne – Vroenhoven – Lafelt – Vlijtingen – Rosmeer – Waltwilder – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek waar onze Valère snel naar huis moest omdat Wivine zijn koersgerief nog wilde wassen vooraleer te vertrekken naar Gent voor een bruiloftsfeest.

De 3 overblijvers konden nog op het terras genieten van enkele ijzerhoudende drankjes en een hoop gezever zoals wij gewend zijn bij onze leuke 3x20 groep.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Paul, Marcel  en Yvan

                          Afstand : 120 km , gemidd 28,5 km , hoogtemeters : 950 m.

16-09-2013 om 07:13 geschreven door eaglevanessa