24-10-2012 om 06:34 geschreven door eaglevanessa  

Het verslag uit de hand van Yvan, foto's uit de gsm van Peter. Bedankt mannen !

Verslag rit zaterdag 20 october 2012 : Gemmenich

Met liefst 15 man stonden we vanmorgen aan de 3x20 voor een ritje naar Gemmenich in omgekeerde richting als we gewend zijn : Jos B, Edgard, Valère P, Jean-Pierre, Leon, Marcel, Omer, Peter, Quinten, Valère B, Remi(terug na maanden afwezigheid), David, Yvan, Danny V en Gody J.

Bij de start moesten we even wachten want Peter stond al dadelijk lek maar met de nodige “pomphulp” van Marcel was het euvel vlug hersteld waarna we konden vertrekken. Niet voor lang, want in Romershoven moest Peter opnieuw een lekke achterband herstellen.

Omdat hij geen reserveband meer had, reed hij samen met Quinten, Danny en Gody langs Hoeselt om reservemateriaal bij te halen.

Wij vervolgden onze rit via Romershoven – Schalkhoven – Sint-Huibrechts-Hern – Alt-Hoeselt – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen – Millen – Roclenge-sur-Geer en in Bassenge werden we terug ingehaald door onze profs en reed David terug omdat hij last had van een kwetsuur.

Zo reden we verder via Houtain-Saint-Siméon – Heure-le-Romain – Oupeye – Hermalle-sous-Argenteau – Richelle – Dalhem – Mortroux – Val Dieu – Aubel. Hier reden Quinten, Danny en Gody richting Diepenbeek terwijl wij verder reden via Hombourg – Plombières – Völkerich om op onze vertrouwde stek te landen. Hier werden de nodige koffie en frisdranken samen met lekkere taart genuttigd zodat we er weer tegenaan konden voor onze terugweg.

De terugweg verliep via Sippenaeken – Beusdal – Sinnich – Veurs – Sint-Martens-Voeren – Schophem – ’s Gravenvoeren – Moelingen – Lixhe waar langs het kanaal Edgard lek reed. Zodra dit hersteld was ging het onder een strak tempo verder richting Kanne – Vroenhoven – Kesselt – Hees – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek om zo in het Paenhuys aan te komen.

Hier werden we door Jan getrakteerd op lekkere suikerwafels bij onze gebruikelijke drankjes en werd er ook heel wat bijgepraat over wat er allemaal in het “echte “ profpeloton gebeurd vandaag de dag.

Een dikke proficiat aan alle kopmannen van de dag Valère P, Peter, Omer, David, Jean-Pierre.

Aanwezigen : Jos B, Edgard, Valère P, Jean-Pierre, Leon, Marcel, Omer, Peter,

                    Quinten, Valère B, Remi, David, Yvan, Danny V en Gody J   

Afstand : 135 km, gemidd 29,1 km(voor de bus !!!), hoogtemeters : 1.100          

21-10-2012 om 20:16 geschreven door eaglevanessa  

10-10-2012 om 07:00 geschreven door eaglevanessa  

De rit van vandaag was zeker eentje die opmerkelijk was (eentje die zeker in de annalen kan opgenomen worden -> euh  wel niet verkeerd lezen aub)

De weersvoorspelling dezer dagen kan je echt wel wisselvallig en onstandvastig noemen.  Het ene moment geven ze goed weer en daarna verandert het terug in regenachtig.  Maar bij het naar buiten loeren deze morgen door het  venster, zag het er al grijs en somber uit. Niet veel goeds dus.

Om 8u reed ik mijne fietsmaat Didi al tegemoet.  Lang ben ik niet droog gebleven en al snel kon ik mijn regenjasje bovenhalen.  We zouden toch afzakken naar Diepenbeek  en kijken wat het tussentijds zou doen.

Groot was onze verbazing toen we er uiteindelijk toch met z’n tienen stonden (Valere Ph, Omer, Leon, Marcel, Yvan, Didi, Martin, Peter, Sabine en Marc).  De fijne miezerregen was volgens Marcel maar van tijdelijke aard en dus zou de rit naar Huy doorgaan.

Van Diepenbeek ging het richting Kortessem, maar nog maar net over de brug van de autostrade  (Tierstraat) waren de fijne druppels al aangezwollen tot dikke druppels.  Sabine en Martin hielden het voor bekeken en draaiden al terug huiswaarts.

Het geklaag in het overblijvende peloton groeide met de meter.  Niemand zag er het nut van in om door deze regen naar Huy te rijden.  Het idee werd geopperd om naar het paenhuys te rijden en daar een bakje troost/koffie achterover te slaan en het weer wat af te wachten.

Miet viel bijna achterover om ons al zo vroeg het paenhuys te zien binnen stappen.  Volgens Marcel zou de regen over Limburg slingeren en lang zouden we niet moeten wachten.  Maar van ene koffie ging het naar twee, naar drie, ….  Regen hier en daar ?????   Vooral hier en weinig daar hahahaha

             The godfather van het weerbericht : Armand Pien

                      Frank de Boosere in zijn jonge jaren

      Sabine met hare balkon voor de Balkan

Combinatie van al deze weergoeroe's : Marcel Hagedoren  

Yvan, Omer en Leon gaven de moed op en gooiden in het trappisten-nat !  Voor hen geen fietsen meer vandaag.

Dus een kort verslag over een kort ritje.  Laten we hopen dat het aanstaande zaterdag wat beter  wordt.

Tot gauw dus ;-)

Ritgegevens : 5 km, over gemiddelde snelheid en hoogtemeters nog maar gezwegen

Aanwezigen : Valere Ph, Omer, Leon, Marcel, Yvan, Didi, Martin, Peter, Sabine en Marc

03-10-2012 om 13:26 geschreven door MarcT  

Verslag rit zaterdag 29 september 2012 : Gemmenich

Met 11 stonden we vanmorgen aan de start voor de laatste rit van de maand september : Sabine, Martin, Leon, Edgard, Valère P, Marc, Marcel, Omer, Peter, Quinten en Yvan.

Nadat Sabine nog tevergeefs probeerde om haar wederhelft Ollivier te overtuigen ook mee te fietsen ging het onder commando van het jonge geweld Peter en Quinten via Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne (waar Marc de terugtocht reeds aanvatte om op tijd thuis te zijn) – Lanaye – Moelingen – Voeren – Schophem – Sint-Martens-Voeren waar we de privé – weg (Kwinten genaamd) van Quinten namen om zo boven op de Planck te arriveren. Van hieruit ging het verder richting Teuven en de klim naar Sippenaeken om zo in Gemmenich te arriveren.

Bij onze vriendelijke gastvrouw Marie-José werden we op een koffie getrakteerd en deed onze kersverse gepensioneerde Valère P ook zijn deel door de lekkere rijsttaart te betalen waarvoor onze dank.

Na wat overleg werd besloten om de terugweg over Nederland te laten verlopen en dus moesten we dadelijk klimmen richting drielandenpunt in Vaals waar heel wat dagjesmensen nog wat profiteerden van het goede weer. Met nu Omer en Valère P als kopmannen ging het van hieruit naar Vijlen – Partij – Wittem – Wijlre – Schin-op-Geul – Valkenburg – Broekhem – Oensel – Geverik – Elsloo om via Kotem terug in België te arriveren.

Spijtig genoeg begon het hier te regenen zodat we in Maasmechelen even moesten gaan schuilen voor een fikse bui. Hier werd door enkelen reeds aan de ijzervoorraad gewerkt, terwijl sommigen met hun neus in de slagroom hingen.

 Na een half uurtje pauze konden we dan onze tocht verder zetten via de Mechelse heide – Zutendaal – Munsterbilzen om zo in het Paenhuys te landen waar we door Miet getrakteerd werden op wafels bij de gebruikelijke drankjes.

Ritgegevens :

Aanwezigen : Sabine, Martin, Omer, Leon, Edgard, Valère P, Peter, Quinten, Marc, Marcel en Yvan

Afstand : 140 km, gemidd 27,20 km                   

30-09-2012 om 20:44 geschreven door eaglevanessa  

Verslag zaterdag 29 sept 2012: Sint Pietersbergtrail

Sinds La Roche m’n trailschoenen niet meer aangedaan. Maar vandaag was het weer zo ver. Trails genoeg dit weekend: Xhoffraix, Eco-Trail en de Sint Pietersbergtrail. Deze laatste ging het worden: dichtbij ( Maastricht ) en een mooie afstand ( 30 kms ).

Voor ’t eerst zou ik alleen een trail lopen. Gislain heeft het trailen voorgoed vaarwel gezegd. Marc is geblesseerd en Tina had andere prioriteiten. Vladka kwam wel opdagen, maar samen lopen zou er niet inzitten, ze heeft jaren meer loopervaring en dat uit zich ook in haar sterkere snelheid.

Uit de briefing bleek vooral dat we het noodnummer moesten bij hebben en dat we de gele pijlen moesten volgen. De rode pijlen waren bestemd voor het fietsgedeelte van de off road duatlon, later op de dag.

De start vond plaats in de ENCI-cement groeve die normaal niet toegankelijk is voor “onbevoegden”. Het rondje door de groeve was toch wel bijzonder: de steile mergelwanden deden ons denken aan de kliffen aan de Engelse kust. Het natte cement trok onze trailschoenen, in een mum van tijd had niemand nog propere benen.

Eens uit de groeve bood de eerste helling zich aan: een lange klim naar de top van de observant. De observant is een kunstmatige heuvel, ontstaan in de jaren 1939-1967 door het afschrapen van de deklaag om aan mergel te kunnen.

Regelmatig herken ik stukken die ik al eerder met Marc liep, wel in de andere richting. In de afdaling krijgen we een glimp van de Maas te zien.  Op en neer, we passeren de duivelsgrot. Foto trekken en hup, weer vooruit.

Intussen ben ik het al gewend om bergop vooral flink door te stappen, maar vandaag heb ik ook redelijk wat bergop gelopen, telkens met in m’n achterhoofd de gedachte dat ik me niet in de verzuring mocht lopen. Ik zie een tweede loper die opgeeft, met pijn doorlopen heeft hier, na amper 12 km, echt geen zin.

Door de Jekervallei dalen we richting Chateau van Neerkanne, een prachtig zicht, de Limburgse wijngaarden. We lopen omhoog door het Kannerbos. Boven worden we getrakteerd op een bevoorrading.

Een mooie singeltrack naar beneden, hier is het toch wel even oppassen om de gele bordjes niet uit het oog te verliezen. Joggers en wandelaars alom.

En dan weer een bekend beeld: de muizenberg op, maar ter hoogte van het fietspad duiken we een koeienwei in. Maar maak je maar geen zorgen: Muizenberg of niet, er moet toch geklommen worden.

Ik wen intussen aan het alleen lopen, kilometers aan een stuk kom ik geen andere trailers tegen, de muziek van vandaag is niet StuBru maar het fluiten van de vogels en het waaien van de wind. Gelukkig is het droog, zelfs warm, ben ik blij dat ik met korte mouwen loop.

Een heel stuk oerwoud moet doorkuist worden: bramen, netels, ongelijke ondergrond, oppassen geblazen.

We komen uit aan het Albertkanaal. Steken de brug in Kanne over: de slingerberg moet overwonnen worden. Wandelen is voor mij de beste manier.






En dan passeer je snel het fort van Eben Emael dat vele dagjestoeristen lokt. De gele pijlen doen ons klimmen, en klimmen tot boven op het oninneembare fort. Her en der zien we koepels waarlangs de vijand destijds binnen gedrongen moet zijn. Ook dit terrein was me niet onbekend.

Weer een stukje oerwoud, om dan uit te komen aan de brug van Lanaye: tweede bevoorrading.



Ik vul m’n waterzak die bijna leeg is. Nog acht kilometer te gaan. Deze beginnen gemakkelijk, gewoon langs het kanaal op,  de sluis van Lanaye over, waar ik opeens door de wegwerkzaamheden even de bordjes niet meer zie. Ik geraak toch uit de wirwar en loop langs de Maas richting finish. De zware klim naar Caestert brengt ons terug de landgrens over. Ik probeer tussendoor ook af en toe wat te eten, later blijkt dat ik het nodig zal hebben.

Net als ik aan ’t denken ben dat dit de eerste trail is waar ik propere handen aan over hou zie ik opeens een stuk mergel voor me opdoemen. De pijl wijst inderdaad omhoog. Een medeloper ziet het niet zitten en laat mij voor. Op handen en voeten ( ben dat intussen al wel gewend ) kruip ik omhoog, me vasthoudend aan de wortels van de bomen. Loodzwaar maar gelukkig niet gevaarlijk. Telkens ik zo’n stuk klim ( er komen 5 van die wanden ) recupereer ik even door te wandelen en raap ik de moed bijeen terug te lopen. De laatste kilometers zijn bergaf en doen de zware inspanning snel vergeten.

Ik eindig na 3u40 m’n 30 kms en 834 hms, een voldaan gevoel !

Ik kijk nog naar de start van de duatlon waar Niko en Eric aan meedoen. Als ik samen met Vladka naar m’n auto wandel merk ik dat ik m’n autosleutel ergens verloren ben. Het thuisfront dan maar bellen om de reservesleutel te brengen .. en intussentijd supporteren voor de duatlon. Ja, ook vandaag weer toffe mensen leren kennen.

Een mooie trail, voor mij veeleer het maken van een puzzel, doordat ik al vele stukjes al eerder doorkruist heb. Deze stukjes zijn vandaag één geheel geworden. Een puike organisatie, mooi weer, een pracht van een landschap ! Op naar de volgende uitdaging !

http://connect.garmin.com/player/228011726#

29-09-2012 om 20:52 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 25 september 2012 : Scherpenheuvel/Zichem

Omdat de weersvoorspelling niet te geweldig was slecht 6 moedigen aan de start : Sabine, Marcel, Leon, Martin, Omer en Yvan.  Volgens buienradar situeerde het slechte weer zich vooral beneden de taalgrens en dus werd besloten om onze geplande rit naar Amay te vervangen door een rit naar Scherpenheuvel.

Onder commando van Omer en ouderdomsdeken Leon ging de rit via Rapertingen – Wimmertingen – Sint-Lambrechts-Herk – Stevoort – Herk-de-Stad – Donk – Halen – Loksbergen – Waanrode – Wersbeek – Bekkevoort – Scherpenheuvel. Hier werd even rondgekeken voor een gepaste lokatie, doch we besloten verder te rijden tot in Zichem waar we in “ De Heren van Zichem” slappe koffie en frisdrank nuttigden bij een lekker stuk taart.

Jammer genoeg werd de lucht steeds dreigender en vielen bij aanvang van onze terugtocht reeds enkele regendruppels.  Vol goede moed reden we via Diest – Schaffen – Meldert – Lummen. Hier moesten we halt houden en extra regenkledij aandoen. We vervolgden onze weg langs Tiewinkel – Stokrooie (waar Martin lek reed) - Godsheide  - LUC om in het Paenhuys te arriveren waar we door Miet getrakteerd werden op lekkere koekjes en wafels, waarvoor onze dank.

Terwijl we ons “ijzerniveau” bijwerkten verscheen intussen een schuchter zonnetje wat bij het naar huisrijden wel aangenaam voelde zodat we toch weer allen tevreden waren na onze rit.

Ritgegevens : aanwezigen : Sabine, Martin, Omer, Leon, Marcel en Yvan

                       Afstand : 105 km, gemidd 27,70 km                   

26-09-2012 om 07:01 geschreven door eaglevanessa  

Met 11 stonden we aan de 3x20-buskotstart,

Maar wie was er nu eigenlijk van wacht.

Was het Flor?

Of iemand anders in zijn plaats die het ook moch(‘t).

Met de ketting goed gespannen, trokken we richting Wellen.

Maar daar begon Omer zijne band wel serieus te zwellen.

Bang en een cartouche was nodig,

ook al leek het bij Omer overbodig.

Iets verder hield ons Florke het voor bekeken.

Hij ging met z’n slechte benen naar Moeke voor ‘n Chocomel of was hij op ons uitgekeken?

Via groene wegen arriveerden we in Andenne,

De Brocante was overal vertelde de GPS z’n schotelantenne.

Maar helaas was de tarte de riz OP,

Dus was onze noen ’n dikke flop.

Brioche is ook wel  goed,

Maar ’n rijsttaartje geeft je toch wat meer levensmoed.

Nog steeds de ketting gespannen,

Leken we wel ‘n Noorvrouw en -mannen .

Ik had nog 2 flesjes Duvel op mijn rug,

Maar die cartouchen hield ik tot aan de brug.

Welke, vraagt men zich af.

’t Moet rijmen anders sta je niet paf.

’n Rijsttaartje niet in de buik,

begint ge toch te merken na ’n tijdje in de kuit.

Gelukkig waren we net op tijd in ’t Paenhuys voor wat vocht.

Anders werd het misschien nog een kruistocht.

Voldaan & tevree.

Zeg ik dan toch maar weer  “Sjamayee”.

……..

Gegevens v/d dag:

140km – 840hm – avg 30.4km/u

3x20’s v/d dag:

Valère Ph. ; ook eens moegestreden voor ’n keer.

Omer ;pechvogel v/dag, maar mag volgende keer zeker weer mee als hij mag.

Peter zijne motor happert nooit en rijdt steeds met de glimlach.

David;zijne 39 is overbodig, ’n echte coureur lijkt het wel.

Martin; met zijn 15.000km. Was dit losrijden?

Marcel zijne mond gaat sneller dan zijn knieën kraken.

Olivier voor ‘n 1^ste keer en moegestreden, kan en “mag” hij volgende keer zeker weer mee.

Leon blijft ne krak in zijn vak.

Flor drinkt misschien ook chocomel  on de rocks

Sabine trapt gezwin mee en zegt Sjamayee voor ons twee.

DidiDuvel: Het ondeugende zit in z’n bolleke of toch de kuiten, maar met zijn oud ijzer smaakte en ging de DuvEL na ons tochtje erin gelijk niks of beter gezegd razendsnEL.

Bij Leven & Welzijn en mooi en droog weer, tot volgende keer:

Dinsdag 25 september 2012: 3x20: 9u00: Amay

Didi, uw 3x20-poëet.

23-09-2012 om 12:32 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 18 september 2012 : Blegny / Aubel

Ondanks de frisse temperatuur en niet zo prettige weersvoorspellingen deze morgen toch 8 fietsers aan de start : Sabine, Peter, Paul, Omer, Jos B, Leon, Marcel en Yvan.

Onder leiding van Paul en Omer werd het startschot gegeven. Onder een schuchter zonnetje ging de tocht over Hoeselt – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen – Millen – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon -  Heure-le-Romain – Oupeye – Hermalle-sous-Argenteau – Richelle – Saint-Rémy – Blegny – Mortier – Julémont – Wadeleux om onder een druilerige regenbui te arriveren in Aubel.

Hier werd de inwendige mens voorzien van koffie, warme choco en taart.

Eens te meer moesten we vaststellen dat ons Sabine haar korstjes niet opat ondanks alle goeie raad van de mannen.

                                                                 


Doet ze het of doet ze het niet ?

Nadat het opgehouden was met regenen en Jos B zijn nieuw carbon gerief op foto was vastgelegd, werd de terugweg aangevat met nu Peter en een onvermoeibare Omer op kop.

              


Ondanks de harde tegenwind zat het tempo er goed in en reden we via Veurs – Sint-Martens-Voeren – ’s Gravenvoeren – Moelingen – Lixhe – Kanne – Vroenhoven – Lafelt – Vlijtingen – Rosmeer – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek om in ons vertrouwde Paenhuys te arriveren waar we door Miet getrakteerd werden op lekkere koekjes, waarvoor onze dank.

Terwijl we aan het nodige “ijzer” waren begonnen, kwam Edgard ook binnen na zijn ritje naar Jodoigne.

Een dikke proficiat aan onze kopmannen vandaag die ondanks de wind een goed tempo hebben aangehouden zodat iedereen kon genieten van een aangename rit.

Ritgegevens : aanwezigen : Sabine, Peter, Paul, Omer, Jos B, Leon, Marcel en Yvan

                       Afstand : 118 km, gemidd 27,75 km, hoogtemeters 1000m      

19-09-2012 om 06:46 geschreven door eaglevanessa  

Het was geleden van 7 augustus dat ik voor het laatst had meegereden met de 3x20 groep.  Dus vanmorgen keek ik zeker uit om nog eens mee te kunnen fietsen.  Met z’n 10’en stonden we om negen uur aan het bushokje.  Flor had afgezegd omdat hij voor “ene” keer moest werken.  Wat doet hij anders ? hahahahaha grapje hé Flor

Tegenwoordig is het maar magertjes gesteld met onze vrouwenafdeling.  Helaas geen girlpower aan de startstreep. Snik snik :’-(

We zouden vandaag naar Esneux rijden, maar waarom altijd hetzelfde doen.  Afwisseling maakt het des te leuker.  Dus werd er gekozen om het gebruikelijk traject eens andersom te rijden.  Het is dezelfde weg maar lijkt toch heel anders.

Daarom werd er koers gezet Romershoven, St Huibrechts Hern, Membruggen en Genoelselderen.  Het wijnkasteel aldaar doet gouden zaken want ’s morgens vroeg  stond er al een bus met bezoekers.  Zouden die ’s ochtends al aan de wijn zitten ????

Na Millen draaiden we rechtsaf richting Glons.  Door de rit in deze richting af te werken, zouden we toch wel menig wat hellingen voor de wielen krijgen.  De één maakt er een krachttraining van door met een zwaar verzet omhoog te stoempen terwijl anderen licht peddelend (al dan niet met de bus mee) zich een weg naar boven banen.  Maar boven geraken we allemaal op ons eigen tempo.

Jos Bollen had vandaag niet veel tijd voorhanden en verliet van hieruit de groep om eerder huiswaarts te rijden.

Pech komt altijd ongelegen.  Omer had achteraan ne leegloper.  Hij is nog niet zo snel als in de formule 1 maar een pitstop bij Omer duurt nooit lang.

Om het drukke stuk van Herstal en Jupille sur meuse te ontwijken werd er eens gekozen om richting Wandre te rijden.  Voor mij nog een onbekend stukje.

Daarna rij je dan een kilometer parallel aan de drukke A25 autostrade.  Niet echt een rustige fietsweg maar al snel draai je linksaf op “Rue de la Forêt”.  Wielertoeristen weten dat het hier steil omhoog loopt.

          gelukkig was het niet zo steil

De volgende 9,5 km konden hier weer een 200 hoogtemeters gesprokkeld worden.  Zo kom je dus in Fléron terecht.  Je zou denken dat we wat masochistisch zijn.  Eerst naar boven rijden en dan vervolgens weer naar beneden.  Tja wees gerust het doet echt geen pijn om een beetje gek te zijn.

Hup, lekke band nummer 2 voor vandaag kwam er voor Yvan !!

Volgende doortocht was Chaudfontaine, door de meesten wel gekend voor zijn bron van drinkbaar water en thermen.   Maar goed dat iedereen over wat klimmersbenen beschikt want het gaat van hieruit terug omhoog via Beaufays naar Dolembreux.

80 kilometer later (vanuit Diepenbeek gerekend) sta je dan in Esneux.  3 rijstvlaaien werden gehaald bij de bakker en werden aangesneden op het terras in het naburige cafeeke.  De cafébazin verschoot een beetje omdat er eens gene warme choco werd besteld !!!!!  

Na het stilzitten op het terras waren onze spieren toch aardig wat afgekoeld maar lang zou het niet duren of het warme bloed raasde weer door elke spiervezel.  Het was “weeral” klimmen geblazen voor de volgende 9 km tot in Neupré.

De anders zo zware 36 bochten-klim was, omwille van de averechtse rijrichting, eens de 36 bochten afdaling.  Klak klak, de ketting op de grootste versnelling en tegen strak tempo naar beneden zoevend.

De laatste klim ging dan vanuit Engis naar Fexhe le haut clocher.  Omer werd echt niet gespaard door Murphy.  Weeral ne leegloper voor hem achteraan.  Djuu toch hé.

Het vlaams landsgedeelde werd binnengereden via Vechmaal.  Volgens mij konden ze van hieruit al het Paenhuys rieken want met stijve ketting en gespannen kuitspieren werd er aardig doorgereden naar Jesseren, Kortessem en thuishaven Diepenbeek.  David wees gerust.  Ge waart echt niet de enige die de bodem van zijn benzinetank gezien heeft.  Ik heb er nog een paar zien sterven waaronder ikzelf.

Bij Jan werd er terug bijgetankt.  Nee niet met super 95 of 98 maar met nog straffer spul.  Met een lekker pintje achteraf loopt ons motorke zeker zo goed.

Merci aan de kopmannen !!! (en zeker Valère Ph die zich vandaag weer heel de dag heeft uitgesloofd voor ons en regelmatig eens een blik naar achter wierp om zich over ons te ontfermen)

Ritgegevens : 173 km (157 km Dpbk-Dpbk) ; 28,2 km/h avg ; 1400 hm

Aanwezigen : Valere Ph, Marcel, Omer, Leon, Edgard, Quinten, David, Jos B, Yvan en Marc

15-09-2012 om 22:04 geschreven door MarcT  

Verslag rit dinsdag 11 september 2012 : Hannuit

Ondanks de minder gunstige weersvoorspellingen en het grijze weer vanmorgen toch 8 dapperen aan de start : Peter, Quinten, Edgard, Omer, Leon, Paul, Marcel en Yvan.

De rit verliep onder de leiding van Peter en Quinten over Romershoven – Gors-op-Leeuw – Haren – Vechmaal – Otrange waar we de bordjes volgden van de Blé’s d’or route. Spijtig dat Edgard in Otrange moest afhaken wegens slechte benen. Zo reden we verder via Fize-le-Marsal – Momalle ­- Jeneffe – Haneffe – Viemme – Les Waleffes om halt te houden in Hannuit.

Hier werd koffie en taart (traktatie van Quinten) genuttigd zodat we er weer tegenaan konden voor de terugweg. Intussen was het beginnen regenen zodat we na een korte pauze vol goede moed aan de terugweg konden beginnen.

Nog steeds onder het sterke kopwerk van Peter en Quinten reden we via Poucet – Trognéé –

Cras-Avernas  - Kortijs – Vorsen – Jeuk – Aalst (waar we ons regenkledij moesten bijhalen) – Brustem – Ordingen – Zepperen –  Wellen – Wimmertingen – Rapertingen – Diepenbeek.

Goed doorweekt arriveerden we ruim op tijd in het Paenhuys waar we koeken en wafels,door het huis aangeboden, nuttigden samen met andere ijzerhoudende dranken.

Ritgegevens : aanwezigen : Peter, Quinten, Edgard, Omer, Leon, Paul, Marcel en Yvan

                       Afstand : 121 km, gemidd 30,8 km

12-09-2012 om 15:15 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Mergellandmarathon 9/9/2012

M’n eerste marathon na m’n knieblessure. Met een bang hartje vertrok ik richting Dilsen, van waaruit Jacques zou rijden naar Meerssen.

In Meerssen halen we ons startnummer in de sporthal op en vullen we op de achterzijde onze medische gegevens in. We helpen Els ( onze looppartner ) wat flyeren voor de Maasrun en we socializen een beetje met andere lopers. Ghislain D ( kennis van Els en Jacques ) komt al lopend van bij z’n thuis, en heeft er voor de start van de marathon al 12 kms opzitten, het plan is dat ie na de marathon ook nog eens naar huis loopt … een ultraloper die op 29 sept de Spartathlon ( 246 kms ) loopt moet immers kilometers vreten.

Nog anderhalve kilometer van de sporthal naar de markt in Meerssen wandelen, nog snel in één van de talrijke cafeetjes een sanitaire stop, en dan haasten naar de start. We vertrekken samen met de lopers van de halve marathon. Zij lopen het parcours één keer, wij twee keer. Ook de atleten van de aflossingsmarathon vertrekken samen met ons. Gewoontegetrouw vertrekken we helemaal achteraan, dan heb je minder met geduw en geexcuseer te maken.

Onder een verschroeiende hitte komt de marathon om 11u30 in gang. Ik ben een langzame starter, m’n eerste kms verlopen altijd moeizaam. Door de hitte heb ik vooraf veel ( te veel ? ) gedronken en krijg al meteen af te rekenen met steken in m’n zij. Maar daar geraak ik wel door. Voor we aan km 5 komen krijgen de Kruisberg voor de voeten geschoven, het enige schaduwrijke plekje van de hele lus. Lopen heeft op dit steile stuk geen zin, aan een stevige wandelpas bereiken Jacques en ik de top, en frisser dan Els die ( zoals de meeste andere lopers ) hardnekkig blijft lopen. Aan de afdaling komen de “wandelaars” en de lopers elkaar weer tegen.

Een loper die uit de streek komt weet ons te zeggen dat we een stuk naast de autobaan moeten lopen, en dat het dan weer bergop is. De twee ergste hellingen van het parcours zouden we dan gehad hebben. Weer wat wandelen dus. Ik heb de indruk dat we hier zeker niet voor een goeie tijd kunnen gaan, binnen de limiet van 4u45 binnen komen zal op zich al een hele uitdaging zijn in die hitte.

De waterposten zijn gelukkig op ’t laatste moment nog van iedere 5 km op iedere 2,5 kilometer gebracht. Water, dat lauw is, af en toe wat sportdrank. En sponsen, veel sponsen.

Na een kilometer of 7 begint het me te gaan, de pijn is weggetrokken. We babbelen veel, en hebben besloten om gezond te finishen. Op kilometer 10 zien we een eerste slachtoffer van de warmte in een ambulance instappen.

Positief is dat er regelmatig motards rondrijden die alle lopers controleren op hun uiterlijke kenmerken van “fitheid”. Alle kruispunten zijn afgesloten, en daardoor is het hele traject bijna verkeersvrij.

Het mooie mergelland … wat snakte ik vandaag naar de afkoeling die ik op de fiets wel heb. Zon, zon, zon … Els ziet het op km 12 niet meer zitten om aan ons tempo verder te lopen en kiest er voor om op eigen tempo de lijdensweg voor te zetten.

Het heetste stuk dat we tegenkomen is langs de luchthaven van Maastricht waar we langs betonnen panelen lopen die de warmte nog eens extra weerkaatsen.

Als de wind een beetje komt opzetten, zijn we zo blij. ’t Is wind, wel wind tegen, maar zelfs dat is beter dan die verschroeiende hitte. Als we door woonwijken passeren worden we aangemoedigd door mensen die in hun tuintje staan. Verschillende bewoners staan ons op te wachten met de tuinslang, wat een verfrissing !

De sfeer is geweldig, zeker tijdens de eerste ronde. Doordat we nog tussen de lopers van de halve marathon lopen zien we gelukkig nog wat mensen afzien.

In de verte horen we de speakers, de eerste ronde zit er bijna op. Als we de overvolle terrassen in Meerssen passeren, worden we door de luidkeelse aanmoedigingen weer mentaal geruggesteund. Zeker het moment dat ik m’n ouders zie staan, doet het me toch enorm deugd !

Ronde twee verloopt heel eenzaam. We beginnen meer en meer af te zien en beseffen jammer genoeg wat nog allemaal gaat komen. Mentaal gezien was één grote ronde lopen wellicht minder zwaar geweest. Maar we blijven verstandig lopen, niets overhaasten. Jacques is er van overtuigd dat we de limiet niet halen. Dat zou jammer zijn, maar toch zouden we sowieso de afstand uitlopen. Maar onze naam zou niet voorkomen in de uitslagen, alsof we hem nooit gelopen zouden hebben.

Bergop weer wandelend, de landschappen ogen minder mooi maar zijn in feite nog altijd hetzelfde. Je weet gewoon wat gaat komen, dezelfde gelverpakking op de weg, hetzelfde ezeltje, dezelfde geparkeerde wagens, dezelfde supporters, en een nog hetere zon.

Jacques drinkt nooit tijdens het lopen, omdat ie daarvan maagproblemen krijgt. Toch grijpt ie op een gegeven moment op een bevoorrading  naar een bekertje ( warm ) water. Wat volgt is onbeschrijfelijk. Maagproblemen, naar het overgeven toe ( willen maar niet kunnen ). Ik mag van geluk spreken dat ik wel gewend ben te eten en te drinken tijdens een looptraining.

We houden vol, de ene pept de andere op en stilaan beginnen we hier en daar zelfs lopers in te halen. In de verte horen we weer een ambulance en beseffen we maar al te goed dat heelhuids binnen geraken het enige doel van vandaag mag zijn. Spreken tegen elkaar doen we amper, als je afziet heb je hier geen nood aan.

We kunnen stilaan de kilometers beginnen af te tellen. Een marathon begint normaal pas op kilometer 30-35. Deze marathon begon aan kilometer 1 en is nooit gemakkelijk geweest. Wat snakt een mens op zo’n momenten naar regen !

Op kilometer 36 beginnen we te cijferen en lijkt het binnen komen voor de limiet nipt haalbaar. Hier putten we energie uit, we versnellen onze looppas ( of dat denken we in ieder geval ). Op kilometer 40 roept Jacques naar me dat ik moet doorlopen, dat ik het dan wel haal. Onder luid applaus kom ik door de finish, waar ze al aan ’t opruimen zijn. Ik wacht Jacques op, die net op de valreep binnen komt. Bij aankomst gaat ie over een nadar hangen, doodop. Op zoek naar drank en gratis Limburgse vlaai. En naar m’n fiere ouders.

Na een koffie en een alcoholvrij biertje zijn onze reserves al een beetje aangevuld.

We strompelen terug naar de sporthal, Els ( die na rillingen heeft moeten opgeven na km 33 ) pikt ons met haar wagen op en brengt ons naar de sporthal waar we samen nog wat nakaarten over de onmenselijke omstandigheden waarin we gelopen hebben.

Was dit m’n eerste marathon geweest had ik er wellicht nooit geen meer durven lopen.

Er waren 75 starters, waarvan er slechts 55 binnen de tijdslimiet aangekomen zijn, waaronder 6 vrouwen

 Hoogtemeters: 363

Mijn tijd: 4:42:10, die van Jacques: 4:42:29

http://connect.garmin.com/activity/220718233

http://www.racetimer.eu/uitslagen.php?v=%25252Fnl%25252Frace%25252Fshow%25252F972%25253Flayout%25253Dracetimer_eu

impressie van het parcours: http://www.youtube.com/watch?v=FW3Gi7iJ7pI

Met dank aan Jacques !

11-09-2012 om 14:15 geschreven door eaglevanessa  

Met 9 om 9 voor een Gemmen-9,

Wie houdt ons tegen?

Jos B. met zijn nieuw karton ros,

reed ons bijna allemaal los.

Gewicht had hij niet bij,

Dat zat in het rugzakske van mij.

Ook ’n extra cartouche,

Want ne leegloper was er in de terugweg pardoes.

Prachtig fietsweer alom,

Met een extra lusje langs Henri-Kapel slalom.

Het was weer leuk met de groep op zoek naar de muis.

Dankzij Valère, Omer, Flor & Didi waren op tijd thuis.

Nog wat vocht in de keel,

En het verhaaltje is er geheel.

Voldaan & tevree,

Zeg ik dan weer “Sjamayee”.

Gegevens:

138km – 28.3km/u avg – 1164hm

3x20’s v/d dag: Leon, Jos B., Valère Ph., Yvan, Omer, Flor, Edgard, Marcel & Didi

09-09-2012 om 07:12 geschreven door eaglevanessa  

Van jullie correspondent ter plaatse: Florke ( bedankt ), ook ne dikke merci aan Peter die zorgde voor de mooie plaatjes en Didi z'n Germaine die alles netjes bijgehouden heeft

We waren met acht aan de start,Peter en Quinten namen het hele kopwerk voor hun rekening.  

Het was nog mistig bij het vertrek maar nu en dan zagen we de zon wel al piepen. Peter en Quinten hielden er een stevig tempo op na en in Bilzen kregen we de Leteberg al voor de wielen: niemand had nog kou toen we boven kwamen.

Nadat we de Voer gepasseerd waren scheen volop de zon en we genoten van de mooie plaatjes.

In Eupen aangekomen ging Edgard vla halen en we namen plaats op een zonnig terras.

De taart ging er met de nodige koffie en choco smakelijk naar binnen.

05-09-2012 om 07:28 geschreven door eaglevanessa  

    Hier een verslagje dat Flor me doorstuurde van de rit naar Amay. Bedankt Florke ! 

   Het was rillen aan het buskotje slechts 7 graden en dat was ook aan de opkomst te zien.
   Maar de meesten hadden een geldig excuus:Valere B was met fietsvakantie in Frankrijk en Italie, Roger op hoogtestage
   in Spanje, Omer was ocharme ziek, Yvan was uitwaaien aan zee,Valere Ph had een dagje congé gevraagd.
   We waren slechts met 4 en er werd afgesproken om niet naar Namen te rijden maar naar Amay via Engis.



   De beenstukken en de mouwen deden deugd met z'n fris weer, maar na een uur kwam de zon erdoor.
   In Amay aangekomen zorgde Edgard voor de vla en op het zonnig terras van onze stam cafe smaakte die goed    met de nodige koffie en choco.



  Dan werd de terugrit aan gevat: via Jehay, Herstappe, Tongeren, Hoeselt, Beverst en tevreden arriveer-
  den we in het Paenhuys. Daar zaten Paul, Peter en Quinten op het terras, zij hadden de Karsten
  Kroon klassieker gereden met verschillende hellingen van de Amstel Gold Race.

  Jan trakteerde met lekkere wafels,bedankt Jan ! Met het nodige ijzerhoudend vocht genoten we van de straffe
  verhalen.
                                      
  119km  27gem   725hm
  deelnemers: Leon, Marcel, Edgard & Flor

03-09-2012 om 20:31 geschreven door eaglevanessa  

29-08-2012 om 13:26 geschreven door eaglevanessa  

Met 7 stonden we om 8u aan ‘t kotteke,

En dat was alles voor vandaag zotteke.

Het leek wel bijna Sinterklaas,

Neen er was dit maal geen Didi/Els-speculaas.

Wel zie de wind waait door de bomen,

Zie de 3x20’rs maar eens aangestoempd komen.

Omer, Didi & Roger probeerde onze kopman-kampioen wat in te tomen,

Maar straks is er tijd genoeg voor te bekomen.

Rijst en druip-suiker-vlaai te Poulseur was erbij,

En helaas in een mum van tij was het voorbij.

Leon viel nog dubbel plat,

En dit was zeker geen grap.

Een paar druppelkes vielen op ons hoofd,

Maar ze waren snel uitgedroogd.

Alhoewel het vocht in de keel,

viel vandaag zeker mee.

Een extra lus in de terugweg naar huis,

Want er was toch niemand thuis.

De Kwaakvos had Westmalle voor Marcel en Duvel & Vedett voor Didi,

Het is en blijft een hobby.

Voldaan & tevree ,

Zeg ik weer “Sjamayee”.

3x20’rs v/d dag: Roger, Leon, Yvan, Valére Ph., Omer, Marcel & Didi

Ritgegevens: 155km – 1616hm – 27.5km/u avg

Met dank aan Didi Duvel !

26-08-2012 om 09:43 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 21 augustus 2012 : Hélecine – Hannuit

Deze morgen kregen we ondanks het misverstand ivm het startuur 7 fietsers aan de start : Leon, Roger, Marcel, Edgard, Valère B, Yvan en Sabine.

Besloten werd om een rustig ritje richting Hélecine te doen.

Onder leiding van Edgard en Yvan vertrokken we richting Rapertingen – Sint-Lambrechts-Herk – Terkoest – Stevoort – Wijer – Kozen – Nieuwerkerken – Binderveld – Ossenweg – Zoutleeuw – Linter – Helen – Orsmaal – Overhespen – Eliksem – Ezemaal – Neerheylissem of Hélecine .

Hier nuttigden we een niet zo lekkere koffie terwijl Sabine even naar het toilet ging waar ze zich blijkbaar had opgesloten want ze had zelfs Vanessa even gebeld, maar uiteindelijk kwam ze weer boven water. Omdat de bakker gesloten was werd besloten om verder te fietsen tot in Hannuit.

Op ons vertrouwde plek werd dan ook taart, koffie en frisdrank genuttigd zodat we er weer tegenaan konden voor de terugweg. 

Die verliep via Lens-Saint-Servais – Geer – Rosoux – Jeuk – Bettincourt – Oleye – Opheers – Heers – Veulen – Klein-Gelmen – Groot-Gelmen  - Rijkel – Berlingen – Wellen – Kortessem – Diepenbeek .

Hier namen we plaats op het terras van het Paenhuys om een welverdiend drankje te nuttigen samen met de door Miet aangeboden wafels en koekjes waarvoor dank.

Ritgegevens : aanwezigen : Leon, Roger, Marcel, Edgard, Valère B, Yvan en Sabine

22-08-2012 om 09:48 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Trail des Fantomes 19 augustus 2012

’t Was al van in Bouillon ( april ) geleden dat we nog eens een officiële trail gelopen hadden. Oorspronkelijk had ik me voor deze ingeschreven voor de 50 kms, maar een blessure ten gevolge van een val tijdens het lopen besliste daar anders over. En misschien maar niet slecht: net op de warmste dag van het jaar zouden we een zwaar parcours onder de voeten geschoven krijgen, in het mooie La Roche En Ardenne.  

De deelnemers van de 50 kms ( waaronder collega’s Eddy en Jacques ) vertrokken al om 7u00 ’s morgens, wij om 10u00. Drinken en het hoofd koel houden ( letterlijk en figuurlijk ) was het enige waaraan we moesten denken, zeker als ik me de woorden van weerman Frank herinner “ zware inspanningen  vermijden “. Een extra ingelaste drankpost was voorzien.

Met 1,5 liter ( intussen al warm ) water vertrok ik op pad. Van de natuurmarathon in juni herinnerde ik me nog dat de eerste kilometers bergop waren, en dat hier al gedoseerd moest worden. Zeker als je bedenkt dat m’n rusthartslag minstens 20 slagen per minuut hoger lag dan anders.

Natte pet, vochtige buff in de nek konden in het eerste stuk zeker al helpen: knal in de zon. Maar naarmate we richting Borzée klommen kregen we meer en meer bomen en schaduw. Degenen die het meest haast hadden, lieten we wijselijk voorgaan. Stilaan vormt zich dan een groepje trailers die zo ongeveer even snel ( of langzaam ) lopen. In ons groepje ook de Nederlandse Ellie die ik vanmorgen nog tijdens het ontbijt gesproken had in ons hotel. Dat is nu juist het toffe van trailen: je maakt tijd om te babbelen met mensen, en te genieten van de mooie landschappen.

Zoals altijd worden de heel steile stukken opgewandeld. Maar de zware klim in Maboge loont : wat een prachtig zicht ! Even tijd nemen om een foto te maken en dan verder. Blijkbaar zijn we nog niet op het hoogste punt, want we moeten nog serieus wat klauteren eer we de afdaling in kunnen zetten.  

En na dalen komt, juist ja, klimmen.

Tot aan de bevoorrading aan de uitkijktoren le Hérou. Ik vul m’n waterzak die intussen al bijna leeg is, neem een paar cola’s, een stuk banaan en energiereep en vooral veel zoutchips om uitdroging te voorkomen.  Beetje babbelen en weer vooruit.



Dalend naar de Ourthe, de wortels, stenen en bomen voortdurend in ’t oog houdend.

En dan een mooi stukje langs het water, waar we ( relatief ) wat vaart kunnen maken. Een volgend technisch stukje is een klimmen met behulp van vaste ( goed opgewarmde ) kettingen, leuk om te doen ! De kettingen maken deel uit van de vaste wandelpaden, waaronder de GR57.

Dalen werd ( natuurlijk niet ) via een bestaand pad gedaan maar gewoon naar beneden.

Het eerste stukje probeerde ik achterwaarts te dalen, maar ik zag niet waar ik m’n voeten het beste kon neerzetten. Dan maar de schuif-af manier. Als je laag bij de grond zit kan je niet hoog vallen, want dat wilde ik ten alle tijden vermijden. Af en toe bracht een boom wat redding. Misschien toch maar goed, die hete temperaturen, want in het natte weer van Bouillon zou dit écht onverantwoord geweest zijn.



Onderaan de afdaling kregen we de splitsing van de 25 en de 50 kms.

Een beetje opfrissen aan de Ourthe. 

Sinds de afdaling had Marc last van z’n knie, dus minderden we wat vaart en besloten zelfs het resterende traject uit te wandelen.

De “rivercrossing” waar iedereen wel naar hunkerde kwam in zicht, een heerlijk moment. Sommige lopers leken geen afscheid te kunnen nemen van het koele water.

De verfrissing was wel echt nodig om in het Bois de Saint Jean op een afstand van 2 km een hoogte van 120 meter te overbruggen. Her en der zagen we medelopers uithijgen aan een boom, anderen waren er al bij gaan zitten. Bezorgd vroegen we of het ging, of ze nog drinken hadden, of ze een druivensuikertje wilden. De meest verstandigen stopten hun trail als ze zich onwel voelden.

In Maboge was er ( gelukkig )  terug een bevoorrading. Het einde kwam in zicht, maar blijkbaar zat in deze trail het venijn hem in de staart: 170 hoogtemeters klimmen op een afstand van nauwelijks  één kilometer. Het traject liep intussen al terug samen met de deelnemers van de 50 km waarvoor ik meer en meer bewondering kreeg. Op handen en voeten in de volle zon klauteren, oppassend voor de stenen die je voorganger deed afglijden.

Alle lopers spreken elkaar moed in: Belg, Nederlander, Fransman, Duitser, Tsjech … allemaal beleefden we hetzelfde. Boven rusten en verplicht toch even omdraaien om te genieten van het adembenemende uitzicht, al zagen sommigen door uitputting hier al lang het mooie niet meer van.

Eens boven nog een heel stukje lopen op een oververhit plateau, wij bleven ( zoals afgesproken ) stevig verder wandelen in plaats van lopen. En eigenlijk was dat nog niet de slechtste keuze. Een trailer van de 50 kms liep tientallen meters, maar moest dan weer verder strompelen aan een veel lagere snelheid. Toch bleven wij gelijk, dus lopen in die hitte was echt af te raden.

Het laatste stukje was een afdaling, die toch niet te onderschatten was, en Marc’s pijn alleen maar deed toenemen. Aan de Ourthe gekomen mochten we deze nog eens doorwaden ( joepie ! ), zigzaggend tussen de kajaks door en via de camping terug naar de Floreal.

Tijdsregistratie, drinken, eten, T-Shirt afhalen en collega Jacques opwachten aan de Ourthe. Jacques was murw gelopen, en maakte nog eens duik in de Ourthe na het verliezen van z’n evenwicht. Paniek doordat ie niet kan zwemmen, maar we snelden hem te hulp en liepen met hem mee naar de finish !

Jacques werd Belgisch kampioen op de 50 kms bij de 60 plussers en Eddy bij de 40 plussers. Proficiat heren, ik ben toch wel trots jullie te kennen !

http://www.youtube.com/watch?v=lLF3v_jD9Oc&feature=youtu.be

Twee tournées voor het behaalde resultaat, de kriek steeg me toch wat naar ’t hoofd zunne, al had dat weinig met de warmte te maken.

Hopelijk sta ik hier volgend jaar voor de lange afstand. Een pracht van een trail, wat is België toch mooi !

Link naar de loop: http://connect.garmin.com/player/213183045

Link naar de videobeelden die Marc gemaakt heeft, een dikke merci hiervoor !!!!! 
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=iRDHx-z3i3o

Gegevens: 25,3 kms, 5 uur, 1002 hms

Groetjes,

Vanessa

21-08-2012 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Deze morgen daagden 7 moedigen op om op deze heetste dag van het jaar een tochtje te maken : Leon, Edgard, Valère B, Marcel, Roger, Omer en Yvan.

 Omdat de weervrouwen en -mannen te hoge temperaturen voorzagen werd er beslist om de voorziene “Willy Vannitsen rit” te vervangen door een iets kortere tocht en werd gekozen om naar Aubel te fietsen zodat we op tijd terug zouden zijn voor de grote hitte in de namiddag.

 Zo vertrokken we onder commando van Omer en Yvan richting Schoonbeek – Spurk – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees -  Kesselt - Vroenhoven waar we in de schaduw langs het kanaal fietsten richting Kanne. Vervolgens ging het via de nieuwe sluiswerken in Lixhe – Moelingen (waar Stephan en enkele vrienden op weg waren naar Nederlands Limburg) – ’s Gravenvoeren – Schophem – Sint-Martens-Voeren – Veurs – Hagelstein. Omdat de temperatuur nog draaglijk was, werd besloten een lus te maken via Henri-Chapelle  - Clermont – Froidthier om zo in ons vertrouwde Aubel te arriveren.

 Hier werd als gebruikelijk taart, koffie en iets fris genuttigd alvorens onze drinkbussen weer bij te vullen voor onze terugweg.

 Onder leiding van Omer en Yvan ging het via Val-Dieu (waar Willy Thoelen tegenkwamen), Mortroux, Dalhem, Richelle, Hermalle-sous-Argenteau, Heure-le-Romain, Houtain-Saint-Siméon, Bassenge, Valmeer, Herderen, Grote-Spouwen, Martenslinde, Bilzen, Spurk, Schoonbeek en werd op tijd het Paenhuys bereikt zodat we nog wat konden genieten van een fris drankje want bij een temperatuur van 34° moeten we voor het nodige vocht zorgen.

 Hopelijk kunnen we de voorziene “Willy Vannitsen rit” volgende week bij minder warm weer fietsen.

Aanwezigen : Leon, Edgard, Valère B, Marcel, Roger, Omer en Yvan

Ritgegevens :  125 km ;  28,0 km/h AVG

18-08-2012 om 21:40 geschreven door MarcT