Hej allemaal

Ik weet het, het wordt tijd om nog eens iets van me te laten horen, vooral met al die feestdagen die ondertussen al gepasseerd zijn.

Allereerst wens ik iedereen dus nog een late Zalige Kerst en Gelukkig Nieuwjaar J maar ik denk dat de meesten die boodschap al wel ontvangen hadden. Iedereen ook bedankt voor de wensen .

Ik heb de laatste twee weken van 2009 een beetje genoteerd wat de moeite was om te vertellen op mijn blog, maar net op het moment dat ik wilde beginnen pennen (= na Oudjaar) ben ik serieus ziek geworden. En dit keer is het geen verkoudheid, of een oorontsteking. Het is een heel ernstige bacteriële infectie ten gevolge van al de antibiotica die ik in december gehad heb. Zoals ik al had gezegd, zijn ze daar in China nogal kwistig mee. Bij ons was dat vroeger ook zo, maar de laatste zijn ze tot het besef gekomen dat antibioticum meer kapot maakt dan dat het geneest. Het werkt dan wel op de korte termijn, maar maakt veel van uw afweersysteem kapot. In China is men echter zo ver nog niet. Als het op behandelingen, hygiëne en privacy in hospitalen aankomt, merk je dat China ook echt nog een ontwikkelingsland is, en dat heb ik dus deze week ook écht aan de lijve mogen ondervinden. Gelukkig voelde ik me op Oudejaarsavond net nog goed genoeg om uit te gaan, dus ik heb nog een leuke countdown gehad. Daarna was het echter gedaan met de pret, en vanaf 1 januari lig ik in bed (als ik niet in het hospitaal ben ten minste). Eerst ben ik naar een hospitaal hier vlakbij getrokken (gekoppeld aan deze universiteit), maar daar ging alles grondig mis. Een slechte dokter, een verkeerde inschatting, en daarna de verkeerde medicatie. Toen ik na 2 dagen nog steeds verging van de pijn, ben ik teruggegaan, om nog meer verkeerde medicatie te krijgen. Uiteindelijk heb ik gisteren, na 5 dagen, de wijze beslissing genomen om van ziekenhuis te veranderen, en sindsdien word ik goed behandeld. Dit ziekenhuis is het tegenovergestelde van het vorige, en het is blijkbaar gespecialiseerd in dit soort infecties. Het is proper, professioneel, respecteert je privacy, heeft geweldig goede en geduldige dokters en gespecialiseerd materiaal. Zulke ziekenhuizen bestáán dus wel, je moet ze alleen weten te vinden, want ze zijn niet wijdverbreid hier in Wuhan. Ik viel van de ene verbazing in de andere, en ik huiver nu enkel al bij de gedachte aan dat andere ziekenhuis. Ik moest stoppen met alle medicijnen die ik aan het nemen was, en ik moet nu elke dag naar het ziekenhuis voor behandeling en controle. Er is beterschap op komst, maar het is nog steeds hard. Ik krijg echter heel veel steun van mijn vrienden hier, die me eten brengen of vergezellen naar het ziekenhuis of op bezoek komen of zelfs (zoals Madina) stiekem mijn hele kamer poetsen en opruimen.

Dit was tot op heden de verschrikkelijkste week hier in China, en ik hoop echt dat het nu genoeg is. China is hard voor me . Gelukkig kan ik uitkijken naar eind januari, wanneer mijn maandje reizen begint. Eerst staat Harbin op het programma. Ik vertrek op 27 januari samen met de Duitsers Robert, Tim en Steffi. Daarna staan Guilin en Yangshuo op de agenda (met Vincent) van 4 tot 11 februari, waarna ik rechtstreeks doorreis naar Shanghai, om met Gong Yiwei en de rest Chinees Nieuwjaar te vieren op 14 februari (jep, tegelijk met onze Valentijn). Laten we hopen dat mijn gezondheid vanaf nu wat gaat meewerken .

Wat betreft de examens, die starten hier op 18 januari, en op dit moment is dat dus een kleine ramp omdat ik noch naar de les kan, noch kan studeren. We gaan alleszins redden wat er te redden valt. We zien wel wat het geeft.

Ik ben zeker van plan om het relaas van de laatste twee weken van 2009 nog neer te pennen tijdens één van de volgende dagen. Op dit moment is mijn camera kapot (al van vóór Kerstmis), maar ik sprokkel de genomen foto’s wel samen, en ik zorg zo snel mogelijk voor een nieuwe kodak. De dvd van het Culturele Festival is naar het schijnt ook op het kantoor aangekomen, maar ik ben hem nog niet gaan afhalen. En ten slotte heb ik vandaag ook een langverwacht pakje aangekregen 2 kilo chocolade van mijn grootouders. MERCI , you made my day!

07-01-2010 om 21:07 geschreven door Kelan