Mijn laatste wapenfeit gisteren was het losmaken van de aansluiting tussen de clutch slave-cylinder en de flexibele darm. Een stukje topengineering vooral bedacht om de brave burger een deftige kloot af te trekken. Het ding is net niet 100% onbereikbaar en de slag die je sleutel kan maken om het ding lost te vijzen is zo klein dat je een engelengeduld moet hebben en een hoge pijngrens om alle arm-hand-en nekkrampen te weerstaan. Reken op een dik uur vooral je het los hebt, aber wir schaffen das.

Vervolgens begin ik aan de starter die ook niet echt meewil maar ook hier kan er na een paar stevige vloeken een voldane glimlach vanaf. De koppeling is als volgende aan de beurt. Dit doe ik een eerste keer en eigenlijk valt het al bij al wel mee. Ik loop echter vast op de 3 “dowel-pins” die met een doorslag uit het vliegwiel geklopt moeten worden. Ik heb geen zware hamer en doorslag bij me dus het moet wachten tot morgen. Wat research op het internet leert me echter dat ik me aan het ergste mag verwachten met de dowel-pins. Niet zo lang gewerkt vandaag maar dat is mijn nieuwe aanpak; niet denken in uren of in dingen die je moet gedaan hebben tegen het einde van de dag maar wat langer nadenken over alles en het niet willen forceren. Een beetje zoals de ambtenarij, het geraakt wel gedaan maar je moet geen vuurwerk verwachten. :-D