Krokus is voor velen een reden om zich, met wisselend succes, op glad ijs te begeven. Voor mij is het dit jaar hét moment om de versnellingsbak te demonteren. Nadat de shark naar een nieuwe locatie verhuist werd, is het materiaal aan de beurt. De Thulebox die bij krokusvakantiegeprepareerde wagens schijnt te horen laat ik toch maar achterwege. Na het inrichten van de garage gaat de shark op blokken. Ik kan ondertussen niet meer bijhouden hoe vaak ik dat klusje reeds geklaard heb. Ik denk dat deze klus de grootste tot nu toe gaat zijn waarbij veel bouten en moeren van onder de wagen gaan komen. Ik had het er nog over met Gerben van de VOF De Loods, zolang het meezit met de bouten gaat het best vooruit maar als je tegenslag hebt ben je zo een halve dag kwijt. Bout nr.7 (zeven!) en het is van dat. De bouten van de schokdempers zijn easy going maar de zevende bout is die van de link tussen de transaxale as en de boite. Door de kleine opening is de inbus nauwelijks bereikbaar en uiteraard is de inbus rond gemaakt. Over de vorige restaurateur of garagist gaan we niet meer uitweiden, we komen anders plaats tekort en bij deze klus komen er dan ongetwijfeld nog wat pagina's bij. Aangezien het zondag is kan ik geen materiaal gaan kopen en besluit ik de uitlaat maar te demonteren. De kwaliteit en lengte van de bouten op de eerste flens zijn bedenkelijk maar ze komen vlot los en al snel heb ik de einddemper los. Er is duidelijk niet op een gram meer of minder Rutex gekeken. Ik verwacht dat alles wat er verder onderuit gaat komen min of meer hetzelfde beeld zal geven. We zullen de stalen borstel en RX verf ook maar verhuizen. :-D De bouten op de volgende flens zijn er, net als de flensen zelf, nog slechter aan toe. Ik krijg geen beweging in deze roestkoek en richt mijn aandacht dan maar op de batterijhouder. Deze komt best vlot los maar is niet met gewone bouten vast gezet door de vorige prutser, een draadstang met moer moet een zelfgemaakte bout voorstellen.
