Het artikel dat in de "Krant van West-Vlaanderen", meer bepaald "Het Wekelijks Nieuws" verscheen... Klik hier!
VOLGENDE WEDSTRIJD(EN) HERMES, 4 OKTOBER
OLIFANT 18 OKTOBER
Over mijzelf
Ik ben Francis Coucke
Ik ben een man en woon in Veurne (Belgie) en mijn beroep is Beroepsmilitair.
Ik ben geboren op 12/07/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, MTB, muziek, lectuur, informatica,....
BESTTIJDEN
MTLG: 2,4 km in 8'14" (15 april 2008)(3'26" de km) Trio-triathlon: 3,5 km in 11'58" (7 nov 2006) Korpscross: 4,1 km in 14'04" (14 nov 2006) Westerkwartier: 5 km in 17'52" (19 sept 2008)(3'34" de km) Westerkwartier: 6 km in 21'38" (19 sept 2008)(3'36" de km) Westerkwartier: 8,66 km in 31'32" (19 sept 2008)(16.5 km per uur)(3'38" de km) Keignaert (Oostende): 9 km in 33'47" (06 juni 2008) Oostkamp: 10 km in 36'56" (5 aug 2006)(3'41" de km) Gistel: 12 km in 46'15" (18 nov 2006) Dwars door Brugge: 15 km in 56'30" (7 mei 2006) Sluis (10 Mijl): 1h02'55" (15 maart 2009)(3'55" de km) Sluis: 1/2 Mar in 1h22'38" (15 maart 2009)(3'55" de km) Parijs: Marathon in 2h55'51" (05 april 2009)(4'10" de km)
1.LOMBARDSIJDE : 10,8 km in 42'34" op 6 jan 2.MOL : 1O km in 38'34" op 14 jan 3.SAS : 6 km in 21'59" op 4 feb 4.GROBBENDONK: 7,8 km in 31'17" op 15 feb (cross) 5.OOSTENDE-BRUGGE: 10 Mijl in 1H04'36" op 4 maart 6.SLUIS: 1/2 mar in 1h 27'08" op 18 maart 7.DAMME: 9 km in 34'17" op 25 maart 8.HAZEGRAS: 11 km in 43'27" op 7 april 9.ST.-JANSLOOP: 10 km in 40'59" op 22 april 10.DWARS DOOR BRUGGE: 14.3 km in 55'52" op 6 mei 11.REMBERTCORRIDA TORHOUT: 10 km in 38'07" op 11 mei 12.GAILLY TE EUPEN: 1/5de marathon in 34' op 16 mei 13.KEIGNAERT: 9 km in 34'53" op 18 mei 14.PAREL DER KEMPEN (MALLE): 10 mijl in 1h 04' 41" op 20 mei 15.20 VAN BRUSSEL: 20,1 km in 1h 23'28" op 27 mei 16.MCBRIDE: 1/2 marathon in 1h 32' 17" op 3 juni 17.JEAN BART: 11,1 km in 42'17" op 15 juni 18.NVV MARATHON: 42,195 km in 3h08'03" op 22 juni
NA ENKELE MALEN NET NIET DE MAGISCHE GRENS VAN DRIE UUR TE BREKEN, SLAAG IK DAAR DIT JAAR DAN TOCH IN TE PARIJS: 2H55'51". KAN HET NOG BETER? WE ZULLEN ZIEN...
02-01-2009
Beste loop van het jaar!
Vanmorgen (in de sneeuw) mijn beste loopje van het jaar gelopen. Niet moeilijk, het was het eerste loopje ook! Maar het resultaat mocht er al direct wezen. Ik vreesde eigenlijk wel voor een ramp na het "teveel" bij het eten en drank de voorbije dagen. Ik liep deze morgen 12 km in 59'40" met een gemiddelde hartslag van 130. Nu ben ik al een maand bezig met basistraining en dit is het voorlopige resultaat. Dat is al heel goed, maar het moet nog beter. Je ziet dat het nog steeds in stijgende lijn evolueert. Deze maand wordt er meer variatie in de training gebracht om nog betere resultaten te krijgen. Deze maand wss ook nog geen wedstrijden/testen. Mss dat ik naar Lombardsijde afzak voor een rustige duurloop zaterdag. Ik heb echter geen vervoer. Heb dan dus wel een lift nodig. Geen ascenseur é! Mijn gewicht ook vrij goed in de hand kunnen houden dit jaar. Onder de 76 gebleven. Vorig jaar verscheen 80 op de weegschaal. Goed dat ik dat dit jaar heb weten te vermijden. Zo, en ook vanmijnentwege beste wensen voor 2010! Vorig jaar heb ik jullie al een voorspoedig 2009 gewenst. Tradities moet je in ere houden... Trouwens, naast elkaar een voorspoedig toekomend jaar te wensen, moet je ook met tevredenheid kunnen terugkijken op een geslaagd 2008. Als je daar tevreden over bent, kan het begin van het nieuwe jaar alleen maar positief beginnen (en hopelijk eindigen).
...voor een berichtje. Al bijna twee weken geleden! Het verrast mij eigenlijk. De tijd ging wat vlug precies. Ben ook wat bezig geweest met een druk bezoekje aan Parijs, city of lights. Mooi hoor, en groot, en veel, en te weinig....tijd.
Ook een beetje parcoursverkenning gedaan. O.a. eens gaan kijken naar de startplaats van de marathon op 5 april. Rue Galilée, vlakbij l'Arc. De Champs Elysees gaat daar de eerste kilometer een beetje naar beneden. Tis maar dat ge het weet. Snel starten is niet nodig, het zal wel vanzelf gaan...
In Parijs zelf niet gelopen, wel ongeveer een hele marathon gewandeld op drie dagen. Toch ook wel gebruik gemaakt van de metro om zo een extra bezoekje aan één of andere plaats te kunnen bijvoegen. Ideetjes opgedaan voor een volgend bezoekje en gezellige en gezonde restaurantjes gevonden!
Het lopen heeft er niet onder geleden. Het gaat alsmaar lekkerder. In vergelijking met het begin van de maand kan ik soms een kilometer meer afleggen op een uur tijd. Voor eenzelfde hartslag.
Mijn huidige gewicht heeft daar ook wel mee te maken. Ik weeg nu 75 kg. Ik ben dit jaar goed van de kersttafels gestapt. Even was er gisteren vrees voor die extra kilo, maar die was er vandaag al terug af. Net een jaar geleden woog ik 79 kg. De inspanning om extra kilo's weg te krijgen, zal dus wat minder zwaar worden. Ik liep mijn marathons dit jaar met een gewicht van 74 a 75 kg. Volgend jaar hoop ik dus een 72 kg te wegen. Hopelijk zelfs wat minder.
Op de foto word ik terechtgewezen door.....een man in steen, genaamd..... Wie kent het antwoord op deze vraag? Ben benieuwd!
Tweede week in aanloop naar Parijs...of Deinze of Zichem...
Deze week 67 km achter de kiezen in 5h59'20". Gemiddelde hartslag 129 voor een gem. snelheid van 11,2 km per uur. Dus al heel wat meer km's afgeborsteld dan vorige week. De snelheid gaat lichtjes omhoog en de hartslag omlaag. Dat is wat we willen zien natuurlijk. Eigenlijk is die snelheid laag. Op asfalt haal ik meestal een hogere snelheid (voor die hartslag), maar momenteel loop ik nog veel in het bos, de duinen, op een "houthakselpiste" en rond het sportpark van Veurne (182 bochten of zoiets). Dat trekt de snelheid omlaag hé.
Vandaag moest ik 80' lopen, max hartslag 135. Ik zag het eigenlijk niet zitten. Ik vrees voor een "hervalling". Deze morgen stond ik op met keelpijn en had er de pest in. Moet ik nu een tweede keer mijn basistraining onderbreken? Twijfel twijfel. En dan zo'n rotweer. Hier aan de kust staat een sportief briesje. En ik wilde eigenlijk nog een keer op asfalt lopen. Compromis dus. Naar het sportpark (bah) waar het ietwat meer beschut lopen is. Windtegen om de 4 minuten en ik kan terugkeren naar de warme haard als ik het al helemaal niet meer zie zitten.
Maar het ging vlot. Sneller kunnen lopen dan de vorige keren en het voelde vlot aan ook. Hartslag gemiddeld 131, zoals de vorige keren. Dient wel bij gezegd dat je hartslag daalt met de temperatuur (aja, ze stijgt ook met de temperatuur). Nadien zelfs minder keelpijn. Maar ik hou mn hart vast voor morgen. Morgen trouwens maar een korte recuperatieloop gepland en maandag rustdag.
Volgende week beginnen we er al een klein beetje meer vaart in te steken. Kan niet zeggen dat ik er echt achter snak. Een mens past zich gauw aan aan zijn huidige situatie. En dat is momenteel basistrainen. Maar ik weet dat ik er van zal smullen! Ik loop gewoon graag...
Deze week heb ik 44,2 km afgelegd in 4 uur. Gemiddelde hartslag 130 slagen. Er zit al merkbaar verschil tussen de eerste en de laatste loop. Verrassend hoe je de conditie zo snel terug omhoogkrikt. Allez, de basisconditie hé. Van een topconditie kunnen we al moeilijk spreken. Alles op zijn tijd. Het leven met aangepaste voeding begint ook zijn vruchten af te werpen. Amper 76 kg voor het moment. Vorig jaar helde de weegschaal over naar het vervloekte getal 80. Waar letten we op? Vooral tarweproducten vervangen door gerst, spelt,... Of gewoon wat meer fruit en groenten eten. Koffie vervangen door thee. Vooral groene thee. Met een schijfje citroen. Er is genoeg keuze in het thee-assortiment. Zuivel vervangen door sojaproducten. Emmenthaler door boerekaas. Niet snoepen. Mss een nootje ( hazelnoot, amandel, braziliaanse nootjes, pecan, okkernoten,...), ideaal tussendoortje en snel voldaan. Sesamkoekje met honing is lekker. Enz, enz. Keuze genoeg uiteindelijk.
In de hoop dat de hele wereld meeleest, doe ik even beroep op de mensen uit de streek van Leuven die al surfend op mijn blog terecht komen. Ik ben op zoek naar Tom Claes. Hij heeft ongeveer mijn leeftijd (41) en woonde vroeger op de berg (en in het bos) te Holsbeek. Halfweg jaren 80 zaten we samen op school in Lier. Eind jaren tachtig ging hij dan studeren aan Groep T te Leuven. Ben hem een beetje uit het oog verloren en zou hem graag nog s van dichtbij bekijken..en horen...en mss wel knuffelen... Hopend dat een paar van deze woorden in Google of bij een bekende terechtkomen,
Geïnspireerd (some would say: "obsessed") door twee "winterslaapboeken", namelijk "Homo Energeticus" van Peter Aelbrecht en "Het Bloedgroepdieet" van Peter D'Adamo, begin ik meer en meer voedingsverpakkingen te lezen (naast al die andere lectuur). De wetgever heeft een "goede" daad gesteld door de producent te verplichten al zijn ingredienten te vermelden op de verpakking. Goede daad? Daar valt aan te twijfelen. Een goede daad zou zijn dat men het gebruik van dubieuze smaakversterkers en andere toevoegingen aan voedsel simpelweg verbiedt. Je zou eens moeten weten wat je allemaal binnenspeelt en vooral wat voor gevolgen dit heeft. Niet verwonderlijk dat zoveel kankers zich kunnen ontwikkelen. Ons lichaam is niet meer in staat om de juiste stoffen te filteren uit het almaar complexer wordende voedsel. Dat heeft zo zijn gevolgen.
Sjarlot maakte deze avond nog een lekker groentesoepje. Ik mocht als proefkonijn opdraven. En ik vond het wel heel lekker. Ik zag een lege verpakking groentebouillon liggen. Joepie, weeral lectuur. Smaak versterker E621. Lees maar eens na: http://www.fonteine.com/e621.html. Ik vind dat ze nog mals zijn. Heb al grovere dingen gelezen. Over Aspartaam bv. Tjonge jonge, ik hoop maar dat mijn dierbaren zolang mogelijk bestand blijken tegen al deze rommel. Maar beter nog is dat we deze rommel mijden. De bazen die deze rommel laten produceren zullen wel andere dingen eten dan wat jij en ik worden gedwongen te eten.
Onbegrijpelijk dat we zo een evolutie gemaakt hebben om onszelf uiteindelijk te vergiftigen. En met onszelf te vergiftigen zijn we in elk geval bezig. Uitlaatgassen, al die rommel die de fabrieken de lucht insturen. Onlangs een reportage gezien over de vervuiling in China. Hallo? Goe bezig!
Toch doe ik een poging! En ik hoop dat de regering ook wel s zal bijdraaien...
Zonet bracht Gino Puystjens mij op de hoogte van zijn knalprestatie te Firenze. Hij werkte er de marathon af in maar liefst 2h54 minuten!!!!! Zo zie je maar. Hij,die altijd op 3h15 tot 3h10 bleef steken, doet daar een serieuze sprong vooruit. We zagen hem al sterk presteren in het OLC. Maar een marathon lopen da's andere koek. Als je dat nog kan aan het einde van het seizoen, dan ben je heel sterk bezig. Wat is je succes?
We kunnen er alleen maar een voorbeeld aan nemen. Zeker ik. Ik lig al de hele week te snotteren. Ik neem wel niks van medicatie. Wil het lichaam zuiver houden. Enkel wat vlierbessensiroop, tijm, salie enzo. En 's avonds mijn borstje insmeren met Vick's! Het heeft trouwens lang genoeg geduurd. Sinds vorige zaterdag niet meer gelopen.
Binnen een halfuurtje trek ik de loopschoenen aan. Het weer is nog altijd "onideaal" om in te lopen, maar er moet basis gelegd worden. Als het echt niet snor zit (wat ik eigenlijk betwijfel), dan stap ik nog efkes op de spinbike. Mss doe ik dat sowieso wel.
Proficiat Gino!!!!!
Annexje...
Zonet 42' gelopen met een gem. snelheid van 10,4 km per uur. Gem. hartslag 128. Voor mij is dat erbarmelijk. Dat is zeker tien slagen te hoog. Maar we weten dat een verkoudheid voor een hogere hartslag kan zorgen. Anderzijds was het leuk herbeginnen, na zeven dagen niet lopen. In het begin met de muts, die ik na twee km al één keer omplooide en na nog twee kilometer liep ik als "de joggende jood". Van de koude niks last.
Hopelijk zet ik hier volgende week ietwat andere parameters.
Tja, er wordt weer niet veel gelopen. Zaterdag kwam een lichte keelpijn opzetten, maar ik liet me niet kennen en werkte mijn lichte duurloop af zonder problemen. Zondag was het eerder leeglopen...buikpijn, pff. Maandag was de buikpijn al veel beter, maar de verkoudheid begon door te wegen. Weeral leegloop, langs de neus deze keer. Vandaag is het precies een piek-leegloopdag. Dus tot en met vandaag nog niet gelopen. Hopelijk kan ik morgen al wat vrijer ademen en toch eens een poging wagen. Het is al vier dagen geleden dat ik nog s heb gelopen! Maar ja, het gebeurt beter nu dan een week voor de marathon. Ik maak me niet echt zorgen, maar ik heb toch liever dat ik strak mijn schema kan volgen.
Voila, de resultaten van mijn inspanningstest. Deze test werd afgelegd na twee weken volledige looprust en nog een week waar ik de draad terug oppikte met enkele trage duurloopjes. De test geeft aan dat ik nog vrij goed "in vorm" ben. Ik maak bijna drie maal zoveel lactaat aan dan tijdens mijn vorige test (week na Visé...), maar de basis is niet je dat. Allemaal logisch als je de parameters in acht neemt. Dus doen wij verder met het op punt stellen van de basisconditie en werken we naar een vormpiek toe op 5 april (dat mogen we hopen).
Mijn eerste loopweek, na twee rustweken, en in voorbereiding naar Parijs 2009, zit er op. Traag maar zeker. Iets meer dan 53 km verspreid over zes loopdagen. Gemiddeld tempo komt niet aan de 11 per uur. Hartslag bengelt meestal rond de 123. We lopen nog vijf weken op deze wijze. Eens om de twee weken een tempoversnellingsje...
In het begin van de week mijn bloed laten testen. Geen ideale resultaten na twee weken wat rondhummelen. Cholesterol te hoog, hematocriet lager dan anders en een minimale aanwezigheid van vitamine B12. Niet erg. Zo weten we waar er aan gewerkt moet worden. Ondertussen heb ik al heel wat opzoekingswerk verricht over vitamines en supplementen. Een eerste indruk zegt mij dat je vooral moet zorgen voor een grote variatie in je voeding. Daardoor ontstaat er een ideale wisselwerking tussen al je vitamines. Mss moet ik toch wat vitamine B-complex bijnemen omdat ik niet al te veel vlees en zuivelprodukten eet. Ben het nog aan het uitwerken. Een volgende bloedcontrole zal uitwijzen of ik het door heb.
Enkele weken geleden stond in "Het Nieuwsblad" een artikel over de gezondste voeding, met een gezondheidsindex erbij. Dat artikel heb ik ook nog eens bekeken en ik moet zeggen dat sommige dingen ontbreken. Zoals een aardappel die geen vitamine c bevat? Een beetje andere lectuur erbij gehaald en zo heb ik een vollediger beeld gekregen. De commentaren bij het artikel waren dan mss niet volledig, de scores zijn daarentegen wel juist. Broccoli krijgt een index 100 en dat is niet gelogen. Nu, alleen producten gebruiken die score 100 krijgen is dus ook niet ideaal, verre van. Met alleen maar groenten en fruit kom je er niet. B12 bv (belangrijk voor vorming rode bloedlichaampjes, geheugen, concentratie,...) zit in producten die veel lager gequoteerd staan. Dat is bv vlees. Een vegetarier zal dus moeten grijpen naar supplementen. Maar mss is het ook zo dat ik een verkeerde combinatie van vitamines gebruik en zo te weining B12 aanmaak. Mss is er iets mis met mijn productie en moet ik sowieso supplementen nemen. We zullen dat binnenkort wel weten...
Ik heb alleszins een lijstje gemaakt met supervoer. Rekening houdende met de basisregel "Variatie", staan daar met stip bovenaan: courgette, aardappel, banaan, spinazie, broccoli en dan net eronder de appel, de kiwi, asperges, en nog ietske lager: vis. Ik was trouwens een beetje misvormd doordat ik in voeding altijd zocht naar het gehalte vitamine C. Vanaf nu kijk ik naar zoveel mogelijk vitamines en bestanddelen. Kalium is bv een element dat heel veel voorkomt en waar ik eigenlijk nog niet veel over had gehoord, buiten dat het in Mango zat. Nu weet ik dat het een grote rol speelt in de waterhuishouding, je hartritme regelt, zuurstof naar de hersenen stuurt ,afvalstoffen uit je lichaam verwijdert, bloeddruk doet dalen, allergieën bestrijdt....en het gras afrijdt...
Op 1 november namen wij den draad terug op. Het was wel wachten tot 17h, tot het stopte met regenen. Het noodplan was een uurtje spinnen. Dus à la limit werd het dan toch lopen (na twee weken onthouding). Op de planning een halfuurtje onder hartslag 130. Wat ik ook deed. Geen noemenswaardige problemen. Ik had wel de "drive" om sneller te lopen.
Deze morgen was het "Choufkesdag". De mountainbikers uit Middelkerke organiseerden hun ritje en daar moest ik toch wel eens op gaan treden, temeer omdat Sjarlot haar broer in de organisatie zit. Het werd een leuke tocht van bijna 44 km op allerhande terrein. Ik had Sjarlot meegekregen en had haar dus ook beloofd om bij haar te blijven, wat ik ook grotendeels deed. Soms liet ik mij eens gaan, maar achter elk van deze demarrages wachtte ik haar terug op. Nadien was het nog even bijkletsen met familie en vrienden met een "Choufke" in de hand. Ik dronk er maar enen omdat ik toch nog wilde gaan lopen vanavond. Wat ik dus ook deed. Wederom een loopje (van 40' deze keer) onder hartslag 130. Het ging vandaag iets stroever. Begrijpelijk zeker?
Ik loop nu met de Suunto van Sjarlot in combinatie met mijn GPS van Garmin. Toen ik gisteren wilde aanzetten, vond ik mijn hartslagmeter maar niet. Dus deze van Sjarlot geleend. Vandaag weer zitten zoeken en maar niet vinden hé. Ik had hem twee weken niet gebruikt en vroeg mij maar af waar ik dat prul kon gelegd hebben. Had ik hem in Oostende vergeten, na de Olifantenloop? Want sindsdien heb ik niet meer gelopen. Dus mailtje naar Alain Poppe gestuurd en per kerende belde hij me om te zeggen dat ze daar idd een hartslagmeter hadden gevonden. En ik was zo zeker dat ik hem in mijn rugzak had gestoken hé! Allez, blij dat dit is opgelost. En dat niemand hem heeft meegenomen...En Sjarlot blij dat ze niet meer verdacht is...
Reeds elf dagen zonder lopen. Als alternatieve sporten ben ik enkel tot spinnen en MTB-en gekomen. Deze namiddag nog was het serieus aan het kriebelen en trok ik mijn plunje aan voor een toertje van iets meer dan 40 km. Het was lekker hoor. In korte broek dan nog. Iedereen vroeg me of ik geen koud had. Neen, hoor. Het was aangenaam. Ik weet dat ik dat niet teveel mag doen voor de gewrichten, maar ik kon het vandaag toch niet laten hoor. Het zonnetje schijnt en dan moet daarvan geprofiteerd worden! Morgen gaat het alweer regenen.
Zaterdag staat mijn eerste loopje terug gepland. Ben benieuwd hoe de hartslag zal reageren. Eigenlijk voel ik me nog altijd goed in vorm, als ik zie hoe ik vanmiddag de pedaaltjes rondtrapte. We herbeginnen zaterdag met een halfuurtje traag tempo en bouwen zo geleidelijk terug op. Alles in functie van Parijs Marathon op 5 april.
Ondertussen wordt er ook hier niet gelopen. Al een volle week voorbij zonder km's in de benen. Wel begint mijn schema vanaf 1 november al meer en meer vorm te krijgen. Heb tijdens deze looponderbreking niet teveel last van afkickverschijnselen. Toch voel ik mij niet lekker. Het is net of mijn lichaam heeft gewacht tot deze looppauze om alle soorten ziektes te laten opborrelen. Hoofd, keel, buik,...vanalles is hier al gepasseerd. Van de tenniselleboog wist ik niets. Toen Sjarlot mij manipuleerde deze week, kwam dit euvel ook aan de oppervlakte. Maar het is niet echt pijnlijk. Enkel als je op de pezen duwt. Zo heb ik wel meerdere plaatsen op mijn lichaam waar er zich van die pezen bevinden. Wat ook de oorzaak moge weze, er is nog een week de tijd om ze te laten rusten en te laten herstellen.
Deze week heb ik ook drie volledige voormiddagen gebeld naar de paterkes van Westvleteren. Ze hadden weer trappisten van 12° te koop. Ik maar bellen en niet binnen geraken hé. Ik vind dat heel verdacht. Bestaat er mss een truukje voor? Iedereen evenveel kans zeggen ze dan. Ik ben nog nooit binnengeraakt! Gelukkig woon ik er niet te ver vanaf, zodat we vanmiddag ter plekke eentje gaan nuttigen. Hopelijk kan je aan de kassa dan nog een "sixpack" versieren. Tis mss het moment nu er nieuwe zijn (waren).
Heb nog efkes gedacht om te gaan fietsen deze voormiddag, maar het ziet er eerder loopweer uit. Mss een beetje spinnen dan...of gewoon wat oprommelen...of Florence ondervragen.
Sjarlot schitterde door afwezigheid zaterdag in het OLC. Daar is een goede reden voor. Morgen heeft ze examen "manuele therapie". Omdat er nog heel wat moest gestudeerd worden, kon ze niet anders dan de laatste wedstrijd laten vallen. Met pijn in het hart hoor.
Zonet moest ik nog even mee naar de "werkkamer" om even als studieobject te dienen. Na een dik uur duwen en trekken rolde ik buiten met een tenniselleboog. Drie weken thuis! Moet kunnen. Kiplekker naar de kinesist gaan en buitenkomen met een tenniselleboog. Heb in geen jaaaren getennist! Vreemd toch, die kinesisten. Of ligt het aan mij?
Soit, steek de kaarskes aan morgennamiddag and cross your fingers. Het is heel wat zwaardere stuff dan de vorige keer.
De plaatsen waren reeds omzeggens verdeeld in onze categorie. Doch met een hoop alsen en dannen waren er toch nog verschuivingen mogelijk. Niet lopen was dus geen optie en als ik aan de start verschijn dan ga ik er maar beter volledig voor.
Opmerkelijk ook de verschijning van een ingepakte Peter Hamers en een in pre-operatieve toestand verkerende Johan Rammant. Het kon inderdaad wel de moeite zijn om hier een plaatsje in de top tien zeker te stellen of te verwerven. De mogelijkheden lagen dus bij nader inzien nog open (en minder open voor anderen).
Ik was wederom snel weg en fungeerde even als brugje tussen de bezoekers en de habituées. Na één km al vertraagde ik mijn pas, want dit hou ik niet vol.... Jan Janssen passeert en in zijn zog loop ik om het Spiegelmeer op het verharde deel. In het gras is het zeker weer zwaarder lopen! Ik loop daarna even achter Alain en voel me toch nog redelijk goed. Ik ga hem voorbij en ga even aan de kop sleuren. Beetje later komt hij mij terug voorbij en dan loop ik een hele tijd in zijn zog. Tussen ons loopt meestal Benjamin Verplancke. Beetje verder zie ik de hele tijd Fiers lopen. Even denk ik dat het zou kunnen!? Maar gaandeweg neem ik genoegen met mijn positie. In de punten net achter Fiers eindigen is helemaal niet slecht. Toch zijn er veel vreemde puntenpakkers. Als ik ze uit de uitslag neem en alleen de laureaten voor het eindklassement rangschik, dan zitter er hier heel wat punten in voor mij...
Dus loop ik de rest van de wedstrijd in deze positie en zorg er voor dat niemand uit de achtergrond mij kan verrassen. Vanaf km 5 gaat het heel wat moeilijker omdat ik problemen krijg met de maag of darmen. Er komt heel wat spanning opzetten in de buik. Maar er valt mee te lopen. Ik moet niet drastisch vertragen zoals op de Opex. Naar het einde toe kijk ik een paar keer om en zie Gysels Dirk (H4) en Schelfhout Mark (H2) naderen. Schelfhout in de zetel, net zoals op het Hazegras. Toen werd ik daar zo boos om dat ik hem eraf liep, samen met Pedro. Af en toe plaats ik een versnellingkje zodat ze het niet in hun hoofd zouden krijgen mij nog te pakken op de streep. Ik moet toch nog heel wat uit de kast halen om mijn plekje veilig te stellen. Ik kon toch niet toestaan dat een bezoekende wieltjeszuiger mijn puntjes zou afsnoepen zeker?
Ik kom toe in 38'07". Op de GPS staat 9,95 km. Waarschijnlijk zijn er mensen met een kleinere afstand want rond het Spiegelmeer liep ik verhard. Ik heb hier al een betere tijd gehaald, maar over mijn positie ben ik daarentegen wel tevreden.
's Avonds breekt mij het zweet uit en voel ik mij heel ongemakkelijk. Een paar spurtjes naar de pot en vroeg naar bed brengen soelaas. Eén of ander virus in mijn lijf. Vandaag nog altijd druk in de buik en eigenlijk ook (nog altijd) spierpijntjes, vooral in de borststreek. Dus wederom vroeg naar bed vandaag! Uitzweten geblazen!
Nu volgen er twee weken met volledige looponthouding! Beetje zwemmen en fietsen misschien. Vanaf november begin ik met de basis voor volgend jaar. Dus ook geen wedstrijden meer dit jaar. Volledige winterstop dus!
Vandaag heb ik mij ook ingeschreven voor de marathon te Parijs op 5 april. Voorlopig zal ik daar naartoe trainen. Eerst wilde ik mijn pijlen op de Maasmarathon richten, maar in dat weekend en het weekend ervoor staan er teveel festiviteiten gepland. " Neen, dank u. Ik heb genoeg!" Of "Ik heb geen dorst..." zijn zinnetjes die moeilijk uit mijn mond komen en dus werd het anticiperen en kwam (voorlopig) Parijs uit de bus.
Nog even iets meegeven over de einduitslag. In het begin van het seizoen had ik er totaal niet op gerekend om in de top tien te geraken. Uiteindelijk kwamen er meer en meer opportuniteiten door het uitvallen van kleppers zoals Dirk Verleyen. Plots verdween ook Debreyne van het toneel. Kwetsuren van Pedro Beernaert en vervolgens van Peter Hamers en Johan Rammant. Dus stelde ik mijn doelen bij en begon ook wat meer op snelheid te trainen, met mooie resultaten. De laatste vier wedstrijden ging ik er volledig voor. Alleen de Koninginneloop viel mij heel zwaar. Maar het resultaat mocht er wel zijn. Zo wip ik dus onverhoopt de top tien binnen! Het had nog mooier kunnen zijn als ik had kunnen doorlopen tijdens de strandloop of als ik een wedstrijd (of twee) meer had gelopen, maar zoals je wel weet moet je soms eens iets kunnen opgeven om iets anders te kunnen halen. Zoals een puike marathon...
Dit jaar was het bijna koekenbak. Volgend jaar moet het gewoonweg gebeuren en staat het criterium wel in mijn boekje, maar niet onderlijnd met een dikke streep. Marathon, daar staat een dikke streep onder!
Vandaag stond er een kort loopje op het programma met een dikke versnelling van 7', als voorbereiding op zaterdag en als testje voor berekening van mijn vVO2max.
Deze morgen echter stelde keppe Geert voor om deze namiddag te gaan mountainbiken, zodat er gegoocheld moest worden met de planning. Dus raprap naar het sportpark, opwarmen en vol gas voor 7'.
Effe snel uitleggen hoe je je vVO2max berekent of misschien eerst eens uitleggen wat het is! VVO2max is een goede referentie van je prestatieniveau, beter dan het wat verouderde VO2max (die enkel je zuurstofopname bij volle inspanning weergeeft). VV02max geeft je snelheid weer en is minder abstract dan het zuurstofvolume...Eens je je vVO2max hebt, kan je "workouts" (trainingsschema's) opstellen met het oog op een verbetering van je prestaties. Deze workouts gelden voor alle afstanden, doch ze moeten wel gecombineerd worden met de meer specifieke trainingen voor je geliefkoosde afstand.
Berekening nu. Door de band neem je de afstand die je maximaal kan afleggen in 6'. Bij mij was dat nu toevallig 7', maar voor de berekeningen zal het niet zoveel verschil uitmaken. Na een aantal weken moet je de test trouwens nog eens afleggen om te kijken of je progressie hebt gemaakt en zo kan je je grenzen wat verleggen. Deze morgen liep ik 2010 meter in 7'. Ik was niet zo fit. De benen nog wat stijfjes van mijn vorige training op zaterdag en de armen wat verkrampt tijdens het testje. Had veel moeite, maar dat is ook wel de bedoeling. Je moet je 100% geven. Denk dat ik wel beter kan. Soit. Nu moet je je de snelheid gaan weergeven in meter per seconde. Dus 2010 meter in 420 seconden geeft 4,78!
Nu heb je je vVO2max. En dan? Nu kunnen we trainingsjes opstellen. Bv. 400 meter sessies. Deze lopen we aan 4,78 meter per seconde. Dus 400 gedeeld door 4,78 en dat geeft iets minder dan 84. Dus lopen we onze 400's aan 84 seconden (liefst iets rapper). Maar je kan ook starten met 200's. Hiervoor neem je dan 84/2, geeft 42 seconden. Je kan beginnen met een paar intervals en dan zo progressief opbouwen, doch je mag nooit langer dan 15' in het totaal aan dat tempo lopen. Zeker in marathonvoorbereiding mag je niet gaan je krachten vergooien. Ook om deze reden is het niet aangeraden om veel wedstrijden in je marathonvoorbereiding te lopen omdat je daar langer dan 15' in het rood loopt. Goed gezien Clint!
Ben mij een beetje aan het verdiepen in de materie. Verrassend hoe onwetend ik wel was (is wel te zien aan het aantal wedstrijden die ik dit jaar weer heb afgewerkt). We tappen vanaf nu een beetje uit een ander vaatje. Later meer dus.
En dat ik afgezien had tijdens die 7', voelde ik direct na het middagmaal. Nu nog gaan fietsen? Pff! Gelukkig hadden we afgesproken om een 40 km op het gemak te gaan rijden. We reden richting Lo en Pervijze aan een rustige tempo. Een beetje rondgedjast in Ramskapelle en Nieuwpoort en toen trokken we de duinen in om via Oostduinkerke, Koksijde en Baaldje naar het bos van De Panne/Adinkerke te rijden. Van de baan af was het al wat moeilijker rijden en na een goeie 50 km (ja, we voelden ons goed) begon het toch wat in de beentjes te kruipen en moest het tempo toch omlaag hoor. Het laatste stukje tussen Adinkerke en Veurne was het toch nog vlammen aan een vette 30 per uur. Een goeie 60 km op de teller! En zeggen dat ik vroeger al begon te zweten als we nog maar planden om 30 km te rijden.
De conditie zit dus nog altijd goed. Toch neem ik na de "Olifant" twee weken looprust om dan in november al te beginnen met basistraining voor volgend jaar. Geen wedstrijden meer dus...tot...
Marathons....Clint heeft dat goed gedaan...En nu aan ons...
Hoe kan ik anders dan tevreden zijn? Ik sleep hier 65 punten uit de brand. Ik breek mijn parcoursrecord met liefst 2'54". Weliswaar in een ander periode gelopen dan de vorige edities. Vorig jaar deed ik hier niet mee omdat ik de halve in Sluis liep. In het klassement spring ik van plaats 11 naar 8! Volgens mijn beetje voortvarende berekeningen natuurlijk. En ook dank zij de (niet-) medewerking van Johan Rammant, Peter Hamers en Pedro Beernaert.
Het was een leuke wedstrijd. Een beetje twijfel toch daar ik donderdag pas een halve marrathon liep (op duurlooptempo weliswaar) en door het heuvelachtige parcours daar had ik hier en daar toch een stijf streepje spier of pees die zich liet voelen al reeds tijdens de opwarming. En de wind ging ons ook wel parten spelen zeker...
Doch ik liet me niet van de wijs brengen. We gaan hier presteren! De eerste km loop ik nog sneller dan vorige week. 3'28". Al lijk ik trager te lopen dan toen. Een hele hoop snel vertrokken collegaatjes voor mijn neus. Maar al gauw begin ik aan een inhaalrace. De wind valt naar mijn gevoel mee. Waar velen kiezen voor de samenwerking, besluit ik van door te gaan, te proberen, we zullen wel zien. De eerste ronde loop ik zo alleen en ik geniet. Het gaat goed. Bij het ingaan van de tweede ronde kom ik bij Benjamin en Wim en wil even uitrusten. Maar zij hebben het precies moeilijk en door deze rustperiode krijgt het groepje Poppe-Desmedt-Janssen de kans om aansluiting te maken. Ik probeer nog te vertrekken, maar zij werken goed samen om tot bij mij te komen. Dan lopen we het hele stuk wind op kop als een ontsnapt pelotonnetje. Elk doet zijn werk, sleurt een meter of tien op kop, en de volgende dient zich al aan. De snelheid verhoogt en ik heb er plezier in. Een beetje verder lopen we in drie duo's. Martin en Alain op kop als H3-ers, dan Peter en ik als H2-ers en Benjamin en Wim als H1-er. Ik kan niet meer dan volgen, net zoals de rest denk ik. Martin vindt het welletjes en plaatst een versnelling waarop alleen Alain kan antwoorden. Peter, Benjamin en ik proberen nog bij te komen, vergeefs. Wim lost de rol. Peter neemt me op sleeptouw en geeft me het bevel om te demareren op een goeie 400 meter van de aankomst. Ik laat hem achter, alsook Benjamin. Je bent een schatje Peter!
Vorige week malcontent, vandaag super content!
De 11,6 km afgelegd in 44'28" ofte 15,6 km per uur ofte 3'50" de km. Gemiddelde hartslag 172!
De kweekpoel der para's. Waar nog "echte militairen" worden geboetseerd....Flawinne.
Toch getwijfeld om het vroege opstaan niet te omzeilen en gewoon thuis een toertje te lopen. Maar vorig jaar liep ik hier ook en de mooie omloop trok mij over de streep.
Maar ik wilde niet a 90¨% lopen zoals vorig jaar. Een duurloopje op verplaatsing dus.
Het was koud deze morgen. Brr. Opwarmen? Dat doe ik wel tijdens de eerste km's. Toch wint mijn professionele ernst het van de luiheid en doe ik enkele lichte opwarmingsoefeningen. Ik ga toch traag lopen...
En dat doe ik. De start is natuurlijk weer verraderlijk en I get carried away e bitje. Maar na twee km heb ik mijn gewenste hartslag beet en ik hou me eraan. Ik loop achter twee Franstalige collega's die elkaar blijkbaar een hele tijd niet meer hadden gezien en ze tetterden de eerste tien km hun hele leven bij elkaar. In hun spoor was het rustig volgen, want er stond een stevig briesje.
Het is een sterk heuvelend parcours en dus moet ik de hartslag goed in het oog houden. Eerst was het wat wennen om tijdens een wedstrijd traag te lopen, maar eens ik het tempo vast heb, kan ik het goed houden. Zoals gezegd verlies ik mijn greep op de twee koffiekletsers na tien km en val ik alleen. Maar dat is niet erg, ik geniet. De laatste km's van het parcours verrassen mij een beetje. Echt mooi. Vorig jaar hadden mijn hersenen hier al wat last van zuurstoftekort en ik herinner me stukjes niet meer.
Aan de aankomst willen er nog een paar spurten voor de eer en ik ga galant uit de kant...
Ik kom aan in 1H42'28". Harstlag gehouden op 134 slagen gemiddeld. Snelheid een kleine 12 km per uur.
Hoop dat de beentjes niet te stijf zullen zijn zaterdag. Het was serieus up en down.
Bedankt Pedro, om iets van je te laten horen. Spoedig herstel gewenst. Je zal dus ook wel op de apotheose zijn zeker? Anyway, nu rusten en dan een goede winteropbouw om volgend jaar nog meer te schitteren!
Het hoofddoel van deze dag was voor mij om gebruik te maken van mijn apres-marathon conditie om hier nog eens goed te presteren. Wat vorige week op het Westerkwartier goed lukte, zou vandaag ook wel eens kunnen lukken. En is het gelukt? Wel, niet echt zou ik zeggen. Ik liep wel 1'20" sneller dan vorig jaar, wat op zich een parcoursrecord is, maar het was zwaar knokken.
Ik had mij voorgenomen om snel te vertrekken en dan "gewoon" verder te knokken voor het behoud van mijn positie. Zoals gezegd (heel) snel vertrokken, al leek dat voor mezelf niet zo. Pas na twee bochten passeerden Steve Lowyck en nog wat kerels van dat kaliber mij. Toen liep ik in Alain Poppe zijn zog en ik wilde dat zo houden. Dus ipv van dan al wat gas terug te nemen bleef ik doorgaan. Na de passage aan het drassige vijverke moest ik toch wat gas terug nemen omdat ik voelde dat ik al vroeg op mijn tandvlees ging zitten. Alain de pist in en van toen af was het doseren en mijn tempo proberen te houden. En vooral hopen dat Johan Watthy en Peter Liekens niet uit de achtergrond zouden terugkomen. Jan Janssen deed dat wel, wat ik eigenlijk wel verwachtte.
Halverwege komt de moeilijkste km. Ik loop alleen en het duurt enkele sconden voor ik besef dat ik vertraag. Dus weer wat versnellen. Er komen twee strijders terug uit de achtergrond en ik hoop dat ze geen H2-ers zijn. Ik ken ze niet en op het eerste zicht zijn het wel H2-ers. Na aankomst blijken ze, gelukkig voor mij, alletwee H1-ers. Het blijft harken en doseren. Op de trappen en de brugjes ga ik in het rood en kan moeilijk recupereren. Op de laatste trap komen Diederik en Johan bij mij en nog een derde persoon. Blijkbaar liep Diederik het gat dicht en toen ze bij mij kwamen, spurtte Johan los over mij. Ik had zoiets verwacht en dacht van mee te spurten maar Johan was onklopbaar. Het vet was van de soep. Johan loopt hier altijd sterk en dat was vandaag weer zo. Ik heb het wat moeilijker met dit - toch wel schitterende - parcours.
Aan de andere kant stond de deur open om in de top tien geraken in de laatste wedstrijden. Daarvoor ging ik toch ook wel wat moeten knokken. In het begin van het seizoen had ik daar eigenlijk niet op gerekend. We zitten in een heel sterke categorie. Je moet praktisch alle wedstrijden lopen om in de top te geraken. Daar ik al wist dat ik ging wedstrijden laten vallen om mijn marathons goed te kunnen lopen, stond het al van in het begin van het jaar vast dat een top tien er voor mij dit jaar niet ging in zitten. Toch zag ik het waterkansje groter worden nadat ik vorige week wat berekeningen deed. Als dit en als dat... is het nog wel mogelijk. Maar je moet dan zelf ook nog wel goed lopen hé. Dus extra gemotiveerd voor deze wedstrijd. Ik haal hier nog 60 punten uit de brand, waar ik zeker niet had op gerekend.
De hoge score heb ik natuurlijk ook wel te danken aan de niet aanwezige strijders Rammant, Hamers en Beernaert, die momenteel in de lappen mand zouden liggen. Als zij fit zouden zijn, zouden ze voor mij eindigen in het klassement en zou mijn toptien plaats eerder te hypothetisch worden.
Dus zicht op een top tien dit jaar! Mooi. Maar de laatste twee moeten nog altijd gelopen worden....
Zonet bracht Gino Puystjens mij op de hoogte van zijn knalprestatie te Firenze. Hij werkte er de marathon af in maar liefst 2h54 minuten!!!!!
Hoe kan ik anders dan tevreden zijn? Ik sleep hier 65 punten uit de brand. Ik breek mijn parcoursrecord met liefst 2'54". Weliswaar in een ander periode gelopen dan de vorige edities. Vorig jaar deed ik hier niet mee omdat ik de halve in Sluis liep. In het klassement spring ik van plaats 11 naar 8! Volgens mijn beetje voortvarende berekeningen natuurlijk. En ook dank zij de (niet-) medewerking van Johan Rammant, Peter Hamers en Pedro Beernaert.
