Halloween Metalurgique.

‘A blast from the past’.

Het hele verhaal komt ter sprake alweer een 5 tal jaar geleden, of is het al langer, toen op een bekende oldtimer site een Metalurgique in IJsland werd aangeboden. Een in Spanje residerende Belg kocht hem, en liet hem naar daar overbrengen om samen met enkele andere Belgische wagens in zijn collectie te laten koelen zonder blazen.

Uiteindelijk bleef het bij het vergaren van spinnenkoppen en andere onwenselijke oppervlakte conservators. Hij kwam opnieuw te koop en verhuisde naar Nederland, net over de Belgische grens. Kwam in handen van een met een ton enthousiasme beladen boterkijker, die het vehikel kost wat kost terug op de baan wil krijgen. Echter had hij niet gerekend op de grote schaarste aan toch veel ontbrekende onderdelen die nodig zijn om dit ‘project’ te realiseren. Eigenaardig, want gedurende de jaren dat het merk werd geproduceerd, zijn er toch aardig wat van de band gelopen.

De jaren werden weeral op fast foreward geprogrammeerd, en het enige wat er van gekomen is, is dat wel al wat benodigdheden gevonden zijn om er eindelijk aan te kunnen beginnen, inclusief een geschikte stal/werkplaats. Ook belangrijk. De toekomst, die ligt nog een beetje te slapen op zijn tong.

Het moest lukken, dat net op 1 november we een openbarende audiëntie konden vastleggen om dit extreem zeldzame overblijfsel eens nader te gaan bekijken. Zijn huidige standplaats, een donkere en vochtig aandoende kelder, met traliewerk deed aan een grafkelder denken. Erg passend op deze herdenkingsdag. Maar zal deze relikwie ooit uit den doden opstaan? Waarom niet? Het is zoals met fluwelen handschoenen van citroenen limonade maken!

De bovenstaande ontdekking is ergens uit het begin van de jaren 20, en kreeg het hard te verduren. Ergens in de loop van zijn bestaan besloot een of andere IJslandse boer hem om te bouwen tot tractor.

Hij sleep de hele achterkant van het chassis weg, en verankerde er de achterkant en overbrenging van een tractor aan vast. Dat moet nu allemaal weer hersteld worden. De nodige onderdelen zijn er al voor gevonden. De ideeën zijn ondertussen ook tot volle wasdom gekomen. Als het project klaar is moet hij er uit zien alsof hij zo gevonden is, met een min of meer sportieve toets. Immers zoals u zult kunnen afleiden uit het vervolg in deze tekst,  en foto's, boekte het merk toch wel wat sportieve prestaties. Authenticiteit moet er met liters lekker vettig af druipen. Aura  tot 'oily rag' restauratie bezegeld!

Het toeval wil dat elders in België ook nog gewerkt word aan een wagen van dit merk uit het jaar 1910. Toch wel straf als je weet dat het totaal aantal overblijvende metalurgiques op je twee handen te tellen zijn, en dat wereldwijd!

 Nu, een streepje verdunde geschiedenis.

Metalurgique, het klinkt als een naam van een hoogoven, eerder dan als een automerk. En toch, dit was ooit een befaamde Belgische autoconstructeur, waarvan de wortels liggen aan de oevers van de Samber, waar men vooreerst werk maakte van vooral spoorwegmateriaal. In 1899 al, werd besloten deze bestaande werkzaamheden uit te breiden naar de auto industrie, waarvoor compleet nieuwe werkplaatsen werden gebouwd in Marchienne- au- pont.

Op het salon van Parijs in 1901 werden de eerste vruchten in de schaal van de nieuwe petrolheads gelegd.

Een kleine 2 cilinder ‘vis a vis’ met achter of voor in liggende motor was het eerste kant en klare product, maar men was ook toeleverancier aan andere autobedrijven. 

Vanaf 1904 kwam er ook een viercilinder in het gamma, waar men in 1905 helemaal op overstapte.

Gezien de motoren ontworpen waren door een Duits ingenieur, met toen al een goede reputatie, had men goede banden om te exporteren naar onze oosterburen. Men had ook verkoopsrechten in Engeland, onder de naam Métalurgique Company.

Ook in Frankrijk werden Metalurgiques onder licentie gebouwd.

Hoewel Metalurgique zich inschreef voor de Gordon Bennet rally in 1904, gebeurde er niets, maar in 1906 won een Metalurgique de ‘coupe de liedekerke’.

In 1906 voegde men aan de fabieksnaam   “l’auto” toe om zich van de spoorwegfirma te onderscheiden.

In 1907 stond een Metalurgique op de 2^de plaats in de Duitse Herkomer coupe.

Een rally die vandaag nog steeds herdacht wordt als de ‘herkomer konkurrenz’ . www.youtube.com/watch?v=x-_VGP_Pj14 en https://youtu.be/g834dp6dtLg

Vanaf 1908 was de spitse radiator een kenmerk voor metalurgique wagens, een stijlicoon welke ook Mercedes hanteerde. Door de Duitse successen kreeg men ook in Duitsland een licentie om onder de naam ‘Bergmann metalurgique’ wagens te produceren van 1909 tot 1915 en van 1920 tot 22.  Tijdens WO I werd de fabriek nagenoeg geheel door de bezetter leeggeroofd. Een makkelijke prooi vermits een aantal aandeelhouders Duitsers waren. Ondanks dit feit, en de weigering van herstelbetalingen door de Duitse regering, was Metalurgique een van de eerste fabrieken om de productie terug op te starten. Dankzij in een magazijn opgeslagen onderdelen. Echter liep het niet van een leien dakje. Motoren hadden de reputatie ‘zwak’ te zijn in vergelijking met de concurrenten.

Imperia kocht in 1927 het machinepark, en de gebouwen gingen naar Minerva. Hier eindigt ook ons verhaal, maar u weet het;

heeft u nog meer fotomateriaal of interessante  weetjes over dit merk, zeker opsturen, wij delen het gratis en voor niks, ook met u !