Richard kampioen! Zelden zo'n spannende afloop gekend. Daarom ook lof aan Georges en Steve, die zilver en brons opeisten. Maar het was Richard die de exclusieve trofee ontworpen door Paulino mocht in ontvangst nemen uit de handen van de voorzitter én een prachtige zegepalm die hem tot het einde van zijn dagen aan deze sportieve prestatie zal herinneren.
In zijn lofrede meldde de voorzitter dat we dit jaar meer dan 53.000 km hebben afgelegd, zonder één ernstig ongeval.
Hieronder het volledige overzicht.
EINDSTAND
1
Richard Lieben
57
3780
2
Georges Lammertyn
56
3902
3
Steve Dewulf
56
3837
4
Jean Surmont
48
3420
5
Renaud Viaene
43
3195
6
Noel Vandenbroucke
40
2822
7
Daniel Vanderwal
39
2718
8
Danny Geril
38
2647
9
Paulino Carillo
36
2710
10
Jean Pierre Vandewalle
36
2552
11
Geert Gekiere
33
2445
12
Leo Cornette
32
2395
13
Pascal Mostrey
31
2392
14
Remi Keirsebilck
29
1755
15
Renaud Vande Wynkel
26
1877
16
Christ Vandeweghe
24
2461
17
Christophe Sabbe
24
1500
18
Tonio Pereira
22
1546
19
Roland Vanderleen
20
1565
20
Paul Jonckheere
18
1237
21
Ronny Moyaert
18
1175
22
Antoine Allary
13
1000
23
Sven Vande Wynckel
12
770
24
Yves Hagers
12
768
25
Guy Monteny
10
655
26
Pascal Degraeve
9
935
Na de prijsuitreiking konden we dan genieten van een schitterend koud buffet. DJ Bolle zorgde voor de muzikale omkadering en algauw zat de sfeer er goed in. Zorro Chippendale gaf een gesmaakt optreden; enkele dames moesten nadien wel worden gereanimeerd.
Het was na drie uur toen de laatsten huiswaarts trokken (geen prijs voor wie de namen kan raden).
Toch nog zes Placora's aan de start van de duinenrit, hoewel bij sommigen de fysieke paraatheid enigszins zoek was. In totaal waren we opnieuw met twaalf MTB'ers. In Raversijde sloot Chirst aan. Voor hem werd het een rit van vallen en opstaan.
In de eerste duinenstrook kende Renaud wat technische problemen; uw dienaar was van mening dat hij te voet stond en maakte rechtsomkeer om hem te zoeken. Bleek dat Renaud via een binnenweg zich bij de groep had aangesloten! Dan maar alleen het parcours afgewerkt.
In Middelkerke kwam de groep opnieuw samen en ging het verder richting Nieuwpoort. Daar viel alles opnieuw uiteen: Richard moest dringend de pot op. Hij wilde niet voor 'duinenschieter' worden bestempeld en keerde huiswaarts. Renaud haakte definitief af met mechanische pech; Remi en uw dienaar vonden het welletjes reden via de Duinenweg richting lokaal. Onderweg pikten we nog Geert op.
Aangezien Dreten op een kemel in Egypte zat, brachten we Andrea een bezoekje. We konden er genieten van de overschotjes van de vorige avond.
Richard, Renaud, Leo, Remi, Daniel VDW, Tonio, uw dienaar, samen met een zestal gastrijders maakten dat er een omvangrijke groep MTB'ers om 2u00 voor de gesloten winkel van Anita stond.
Iedereen had er zin in. Enkele kleine tuimelperten niet te na gesproken deden er zich geen incidenten voor. Even werd er getwijfeld of we tot aan de Uniebrug zouden rijden. Het was nestor Leo die resoluut de knoop doorhakte door te vragen of wij soms mietjes waren.
Terug bij Dreten werden we er verwelkomd door de voorzitter. De jarige Paulino was op de weg gaan rijden en trakteerde de hele bende! Idem dito Daniel VDW. Het was alweer feest.
Nog dit: gezien het winteruur zijn intrede doet starten de wegrenners volgende zaterdag om 13u30. (als ze bij hun positieven zijn tenminste na de souper...
De buienradar werkt, zoveel is duidelijk. Zoals voorspeld hield het om 13u45 op met regenen en om 16u00 gingen de hemelsluizen weer open.
Renaud, Paulino en uw dienaar waren de Placora's van dienst; de rest nam liever geen risico. Enkel Douchy Walter stond ook op de afspraak. Later zouden we nog Praline en Chris Brouns oppikken.
Gezien de precaire weersomstandigheden werd wijselijk besloten om al in Lombardsijde rechtsomkeer te maken. Op de heenweg maakten zowel Renaud als uw dienaar spectaculair kennis met de zandgrond, allemaal zonder erg.
Pas aan de IMBO moesten we even schuilen voor een buitje. Dreten trok grote ogen toen wij binnen kwamen; er was zelfs sprake van enig respect.
Na een warme choco ging de Keyte er zonder problemen in. Ondertussen was Richard er ook bijgekomen, maar aangezien hij geen kilometers op de teller had waren we dan ook onverbiddelijk: geen Keyte!
Zes Placora's en vier gasten aan de start van de eerste duinenrit. De forse noordooster beloofde niet veel goeds voor de terugrit, maar dat kon de pret niet derven.
Het parcours lag er al best berijdbaar bij. Enkele bosjes moeten nog vrij worden gemaakt, maar zo veel zijn het er niet. Het mulle zand bemoeilijkte het beklimmen van de duinentoppen; hier en daar moest voet aan de grond worden gezet, of viel je gewoon om!
Hoewel dokter Yves er goede moed op had (en speciaal een flashy regenvestje had gekocht), moest hij toch diep gaan om de groep te volgen. Ook Richard gaf aan dat hij zich al beter had gevoeld. Renaud, Zorro en uw dienaar hadden vorige week hetzeflde gevoel mogen beleven in en om Ieper. Even doorbijten en wennen aan de steeds wisselende ritmes.
Aan Lombardsijde reed dokter Yves plat (in alle betekenissen van het woord) en moest hij vrouwlief opbellen om hem te komen oppikken.
Er werd wijselijk besloten om niet tot aan de Uniebrug te rijden, maar in Nieuwpoort rechtsomkeer te maken. Bijna dook Chris Brouns spektaculair het spaarbekken in; in extremis kon hij een nat pakken vermijden!
Op de terugweg was het dus op de tanden bijten. Richard en uw dienaar lieten het laatste duinendeel voor bekeken en reden langs de Duinenweg richting Dreten.
Toch een grote geruststelling; de Keytes smaakten nog altijd!
Ondanks de start van het MTB seizoen, waren er toch 11 Placora's op de afspraak zaterdagnamiddag voor de wegrit.We beseften allemaal dat het waarschijnlijk de laatste keer was dit jaar,dat we in zomerse omstandigheden konden fietsen.Wat een verschil met vorige week! Onder leiding van GPS Tone reden we over Meetkerke, Stalhille door de Uitkerkse Polders. Die GPS sloeg een paar keer tilt, met de nodige consternatie tot gevolg.Gelukkig allemaal zonder erg. Na wat gevloek en getier vonden we toch een zonneterras rond Houtave. Met een blonde Leffe spoelden we de frustratie door en Tone werd vergeven. Op de terugweg liepen we, of beter, reden we nog Pascal M tegen het lijf.Hij was alleen op toer. Trainen "in den duuk",zoalswe zeggen. Een aangename rit! Hopelijk krijgen we er nog meer van dat in 't najaar.
Een zomerse herfstdag deed iedereen nog eens naar buiten komen. Renaud, Zorro en uw dienaar trokken richting Ieper om voor de eerste keer dit seizoen met de MTB ten strijde te trekken. Het werd een prachtige rit, niettgenstaande het feit dat uw dienaar zijn ketting opspeelde. Zorro kon het euvel evenwel snel herstellen.
Het parcrours vertrok in Ieper en ging via Dikkebus en Mesen naar de Kemmel, om dan verder langs Westouter terug naar Ieper te rijden.
De wegfietsers trokken naar het oosten (want daar wonen de wijzen). Tone had blijkbaar de thermometer niet gezien, want hij zag er nogal winters uit.
Volgende week wordt er volledig overgeschakeld op het winters ritueel: vertrek aan Anito met de MTB en dan de duinen in. Nadien Keyte bij Dreten!
Wie wordt kampioen? Elf Placora's en een gastrijder zouden het allengs weten. Leider (of is het Lijder) Steve ontbrak op het appèl; elders in deze blog kunt u lezen waarom. Het zou dus een tweestrijd Georges / Richard worden.
De buienradar had ons gerustgesteld: regen werd pas na vijf uur verwacht, en tegen dan zouden we al lang terug bij Andrea zijn.
Na enig overleg werd besloten om richting Veurne te rijden. Via Leffinge en Wilskerke ging het naar Nieuwpoort. In Lombardsijde begon het al lichtjes te miezeren, niet genoeg om ons af te schrikken. In Oostduinkerke werden de sluizen nog een beetje meer opengedraaid. We maakten rechtsomkeer via de vaart, met de gedachte om door te rijden naar Plassendaele brug en dan zo in de Schorre de finale spurt zijn beslag te laten krijgen.
Zo ver in het echter nooit gekomen... Het begon hoe langer hoe harder te gieten, regenjasjes werden bovengehaald en zonnebrillen opgeborgen. Het werd zaak om zo vlug mogelijk thuis te geraken. Een ongeluk komt nooit alleen, dus reed uw dienaar in Leffinge nog in een put met een lekke voorband als gevolg. Dankzij Paulino en Renaud werd het euvel vlug hersteld.
Van een spurt was er dus al lang geen sprake meer; Georges nam het toch maar het zekere voor het onzekere en reed op kop Spegelaere voorbij. Hoe het nu verder moet zal de voorzitter moeten uitmaken.
Volgende week wordt er, zoals afgesproken, nog op de weg gereden. Er is ook een MTB-toertocht in Ieper; kandidaten melden zich op deze blog.
Hieronder de onvolledige eindstand. Het is voldoende bekend dat het bijzonder close is tussen de top 3. Zelden zo'n spannend seizoen geweten. Wordt het Leider Steve, Georges of dan toch nog Richard...? De spurt van deze middag zal in ieder geval de knoop doorhakken. Verder toch nog enkele verschuivingen in de top 10. Een bijzondere vermelding voor bakker JP, die in zijn seizoen van wederopstanding een verdienstelijke tiende plaats bekleedt!
Elf Placora's aan de start van de laatste rit, met onder hen onze twee Portugezen - terug van lang weggeweest - en Tone - al lang weg. Het duistere weer en de dreigende regenwolken konden ons niet weerhouden, zeker met de titel op het spel.
Aan Nieuwpooort werd het evenwel te gortig; uw dienaar en Christophe onstaken de boordverlichting en er werd besloten om via de Uniebrug en richting Slijpe en lokaal te rijden.
Hoop en al een goede 35 km dus, maar dit was een geval van overmacht.
Belangrijker is nu de vraag: wie kampioen 2010? Het verwarde competitieverloop van de laatste weken gooit heel wat roet in het eten. De kans is zelfs reëel dat er een ex aequo uit de bus komt. Daarom heeft de voorzitter in al zijn wijsheid het volgende besloten: hoewel zaterdag de rit niet meer meetelt voor het kampioenschap zal de spurt op het einde van rit de kampioen bepalen - in geval er een ex aequo is. Al wie dus denkt nog aanspraak te maken op de eindtitel wordt dus vriendelijk verzocht om zaterdag aanwezig te zijn. Start aan het lokaal om 14u00 voor een rit van ca 70 km.
De planning voor het winterseizoen ziet er als volgt uit: tot 16 oktober wordt er nog met de wegfiets gereden. Start en aankomst aan het lokaal. Vanaf 16 oktober wordt er opnieuw gemountainbiked in de duinen. We starten dan chez Anita en eindigen bij Dreten in den As.
Ten slotte: de onderhandelingen met de Pijl van Laarne over de nieuwe kledij waren erg positief. Eind oktober zal er een 'pasavond' worden georganiseerd. Exacte datum en uur worden nog meegedeeld.
Respect voor Remi en JP die het toch zagen zitten; maar me dunkt dat de afwezigen het deze keer bij het rechte eind hadden.
Belangrijk voor woensdag, laatste rit van het seizoen:
Vertrek om 18u00 zoals gewoonlijk. Het parcours wordt enigszins ingekort om zo voor de duisternis aan het lokaal te zijn. Misschien toch beter lichtjes bij hebben, al was het maar voor nadien .
In bijlage, de mountainbikekalender 2009/2010. Op zaterdag 25 september 2010 om 14u00 stonden enkel Jean-Pierre en ikzelf aan de start van onze zaterdagse tocht. We hebben dan ook onze tocht afgeblazen vermits geen van beiden de kop wilde doen. Waar waren de anderen: mietjes?
Het warme nazomerzonnetje kon maar tien Placora's uit hun luie zetel lokken. Een aantal waren verontschuldigd, anderen lijken wel van de aardbol verdwenen. De vraag die op ieders lippen brandt is dan ook: "Waar is leider Steve " Heeft hij te kampen met faalangst, kan hij de druk van leider in het klassement niet meer aan, of is hij het slachtoffer van een of ander letsel opgelopen tijdens de petanquewedstrijd ter verdediging van het vaderland van vorige week? Leider Steve, geef een teken van leven. Anders zullen we de cel vermiste wielertoeristen moeten inschakelen...
Hoe dan ook, onder leiding van Georges en Danny vatten we de rit aan. De aanvangskilometers werden aan een gezapig tempo gereden, maar allengs werd de snelheid opgetrokken. Zeker wanneer Georges aan kop kwam. Dit bleek niet zo onschuldig te zijn als het op het eerste zicht wel leek. Georges had namelijk een tactisch plan.... Het parcours zo snel mogelijk afleggen om zo te vermijden Leider Steve nog ergens te ontmoeten.
Deze lichte vorm van paranoïa bleek ongegrond. We kwamen enkel onze vrienden van Douchy tegen (twee maal nog wel, waarbij tijdens de tweede keer Richard heel wat tikjes op het achterwerk mocht ontvangen - was Roger ooit lid van Douchy, vraag ik mij nu af?).
De schwung zat er dus in , iedereen goed mee en alles wees er op dat we bezig waren om een recordtijd neer te zetten. Tot vice-leider Georges opnieuw tactische spelletjes ging spelen, deze keer om de spurt op de brug te winnen. Richard gromde als een geraakte beer en liet zich ostentatief afzakken naar de staart van de groep. Uw dienaar begreep zijn blik, reed naar voren en gaf G. het nakijken.
Voor de einspurt werden de rollen omgekeerd. Ronny M. en uw dienaar zetten zich aan kop van de groep en namen een kleine voorsprong. Kristje bracht Georges en Richard terug en leidde zo verder de spurt in. Georges was zich van geen kwaad bewust en was dus compleet verrast toen Richard hem al fluitend voorbij stak.
Leuke rit dus. Volgende zaterdag gaan we naar Oeren (op vraag van Tone).
Nog dit: volgende week komt de Pijl van Laarne (zoek maar eens op wie dat is) om de nieuwe uitrusting te bespreken.
Geert is terug uit Italië; hieronder vind je zijn wedervaren. Misschien een idee voor volgend jaar?
Terwijl jullie in de vlaamse polders tegen de wind hebben opgebokst, ben ik zelf een aantal bergskes gaan bedwingen in het land van Pantani. Hierbij uiteraard volop reclame gemaakt voor ons clubken.
Vooral de Monte Nerone bleek geen gewone. Na reeds 2 kleinere beklimmingen en na 97 km mochten we beginnen aan de berg van 1ste categorie uit de Giro 2009. Lengte 13,7 km met een gemiddelde stijgingspercentage van 8,5 % (grafiek in bijlage)
Beneden gestart in het zonnetje bij 26°C en boven geëindigd in de mist en vliegende storm.
Vice-leider Richard had ons al eerder deze week verwittigd dat hij in het weekend zou moeten verstek laten omwille van moto-verplichtingen. Maar waar is Leider Steve?! De tien Placora's die aan de start stonden hadden er geen antwoord op. Zou hij opnieuw de stunt van vorige woensdag herhalen en Georges een bijna hartaanval bezorgen? Neen dus.
De voorzitter kwam ons goede reis wensen. Daniel VDW maakte na een lange afwezigheid opnieuw zijn opwachting. Hij tekende meteen bezwaar aan tegen de gepubliceerde rangschikking. Naar hij beweert zou hij 2 ritten tekort hebben. Dit wordt de komende dagen onderzocht. D.B. kwam ons, zoals de afgelopen weken, net bij het vertrek vervoegen. Maar hij verdween even vlug als hij gekomen was. Volgens sommigen was de tussenkomst van de voorzitter hiervan de oorzaak.
Het was op lang aandringen van Tone dat we uiteindelijk richting Lo trokken. Op advies van Georges volgden we de loop van de IJzer tot aan Knokke-brug, om dan zo naar onze terras te rijden. Koning Aolus liet de wind voortdurend van richting wisselen, zodat we niet goed wisten waar we het hadden. Op het terras zaten we evenwel lekker in de zon, en de Tongerlo van het vat smaakte voortreffelijk.
Leo bevond zich op zijn geboortegrond, en voelde zich dus in zijn sas. Bleek toen ook dat de uitbaatster van de afspanning hem nog kende van in vroegere tijden. Het was zijn mond die hem verraadde! Leo vond het jammer dat geen ander lichaamsdeel haar herinneringen prikkelde!
Op de terugweg speelde Aolus ons opnieuw parten. De Tongerlo had bovendien op Tone een stimulerende invloed, waardoor hij nogal fel aan de bel trok.
Met een gemiddelde van 29.5 bereikten we het lokaal. Niet slecht voor een eindeseizoensrit!
Is Georges op zondagmorgen op de afspraak. En is Leider Steve op het appèl? Wie geraakt uit zijn bed en wordt kampioen 2010?
De strijd om de titel kent geen genade en laat de donkerste kanten van de mens naar boven komen.
Er staan, ondanks de stormwind, zeven Placora's (+ D.B. die alweer in verdekte opstelling stond), aan de start van de woensdagrit. Consternatie alom wanneer blijkt dat Leider Steve niet op het appèl is. Georges kan zijn geluk niet op; zou het dan toch lukken om in extremis de titel te pakken.
De groep zet zich in beweging onder leiding van de immer glimlachende Georges. Maar eens voorbij Spegelaere bevriest de grijns op zijn lippen. In de verte, aan de Oostende Hallen, doemt een rennersgestalte op; groot, donker en getooid in de Placora-kleuren. Jawel, Leider Steve komt ons tegemoet gereden.
Ei zo na moest Georges worden ondersteund, maar kon uiteindelijk toch zijn weg vervolgen. Uw dienaar onderging bijna een zelfde lot toen hij de reden van Leider Steve's laattijdige aanwezigheid vernam: een petanquewedstrijd voor het leger in Duisburg (bij Brussel)!
Soit, we hadden onze adem meer dan nodig op de heenreis. Eens langs de IJzer ging het al iets beter, met de wind vanop de zijkant. Het was zaak van goed in de waaier te zitten. Bakker Jean Pierre wist hiervan mee te spreken toen hij even voor Stuivekenskerke op de kant werd gereden.
Na even gewacht te hebben kon de hele groep verder. Met wind achter ging het al veel vlotter.
Leider Steve had zich voorgenomen om de spurt op de brug te winnen. Zijn fysieke inspanningen die hij eerder op het petanqueveld had geleverd speelden hem echter parten. Hij werd meedogenloos door Richard (winnaar!) en uw dienaar voorbijgereden.
Hetzelfde verhaal aan de eindstreep. Maar daar waren het Christophe (die voor het eerst sinds lang zonder kleerscheuren een volledige rit kon uitrijden) en opnieuw uw dienaar die hem vooraf gingen.
In het lokaal kregen we even later het bezoek van Renaud Viaene, met de melding dat hij dit seizoen niet meer op de weg zal te zien zijn. Familiale en andere verplichtingen liggen hier aan de basis van. Het wordt dus uitkijken naar het nakende MTB-seizoen.
Nog dit: vorige zaterdag heeft Christophe onze Douchy-vrienden wijsgemaakt dat wij hem zo maar hadden achtergelaten. Het ontlokte de reactie "wat voor een clubje is dat nu!" Het spreekwoord over de pot en de ketel schiet ons nu door het hoofd
Op vrijdag 1 oktober 2010 om 20u00 organiseert "Holiday Village" een 1ste voetbal- en wielerkwis te De Haan, Bredeweg, 115. Deze kwis wordt georganiseerd door ondermeer Serge Vynck, jeugdcoördinator van SK De Haan. Deelname bedraagt 10 euro per team van maximum 4 kwissers. Inschrijven kan in Taverne 't Pubtje (Grotestraat, 1, De Haan) of per mail: serge.vynck@telenet.be Wie heeft er interesse?
Richard, Renaud, Leo, Remi, Daniel VDW, Tonio, uw dienaar, samen met een zestal gastrijders maakten dat er een omvangrijke groep MTB'ers om 2u00 voor de gesloten winkel van Anita stond.
" Heeft hij te kampen met faalangst, kan hij de druk van leider in het klassement niet meer aan, of is hij het slachtoffer van een of ander letsel opgelopen tijdens de petanquewedstrijd ter verdediging van het vaderland van vorige week? Leider Steve, geef een teken van leven. Anders zullen we de cel vermiste wielertoeristen moeten inschakelen..
