Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
02-02-2020
Flanellen benen
Uw dienaar verkeert nog altijd niet in optimale conditie. Hoest- en niesbuien wisselen elkaar aan een gestaag tempo af. Te weinig om ziek te zijn, te veel om topprestaties neer te zetten. Aan het weer zal het zeker niet gelegen hebben. In weerwil tot wat Frank en Sabine voorspellen staat er een lekkere late winterzon aan de hemel. Aolus is dan wel nadrukkelijk van de partij, in de duinen heeft hij weinig in de pap te brokken.
De Placora's staan opnieuw met een ruime vertegenwoordiging aan de start. Geert G. gaat samen met Pilot Pascal, Renaud en nazaat voor een langere rit. Rich, Geert Pirelli, Steve Flitser, Remi, Zorro en uw dienaar kiezen voor het traditionele parcours.
Al in het eerste gedeelte wordt het uw dienaar duidelijk dat hij het beter kalmer aan zal doen. Zijn hartslagmeter zendt enkele waarschuwingssignalen uit met de melding dat gas geven geen zin heeft. Met slappe benen rij je geen duinen op. Remi en Steve Flitser verkeren in soortelijke omstandigheden waarop er zich op natuurlijke wijze een drie-eenheid vormt. We laten onze gezellen voorop rijden en volgen op eigen tempo.
Op de terugweg komen we Christ tegen. Hij zit voor het eerst dit seizoen op de mtb en ontdekt het heraangelegde parcours. We nemen onze ploegmaat mee in het wiel en werken zo samen de rest van de te volgen weg af.
We zijn juist op tijd in Den As om de spannende eindspurt van de veldrijdende Hollandse dames te zien. Geen Oostenrijkse chocomelk vandaag, vanwege te hoge buitentemperaturen. Wel een colaatje om terug op krachten te komen!
Hoef ik u het vervolg van de avond te beschrijven, waarde lezer? De glorieuze overwinning van ons KV'tje en de daaraan gekoppelde quasi zekere redding doen de flanellen benen vergeten. Met deze opstoot van adrenaline kunnen we een week verder en maken wij afspraak voor een nieuw verslag.
Het was wikken en wegen: rijden of niet? Deze Hamletiaanse twijfel heeft alles te maken met de hoest- en niesbuien die uw dienaar en schrijver dezes teisteren. Uiteindelijk kiest hij, net als de Shakespeareiaanse held voor de actie, en staat hij om 14u aan het Duinenkerkje. Hij is er bovendien niet alleen: elf ploeggenoten en een ruime delegatie Eastenders staan er klaar om de duinen in te duiken. Weet ook dat om 13u30 al een eerste peloton vertrokken is voor een langere tocht.
Steve Flitser en Zorro'tje hebben hun enthousiasme niet kunnen bedwingen en staan te pronken in de nieuwe outfit, niettegenstaande de duidelijke bede dit niet te doen. Het weze hen vergeven, want ze staan er werkelijk beeldig mee.
In het eerste gedeelte van de rit heeft uw dienaar weinig last van zijn aangetaste luchtwegen. Er wordt aan een leuk tempo gereden, iedereen kan goed volgen. Voorbij Lombardsijde ontmoet schrijver dezes evenwel de man met de hamer en is hij genoodzaakt om het rustiger aan te doen. Voordeel is dat, en we citeren hier Rich, "de isolatie los komt". Verdere details over wat dit inhoudt willen we u besparen.
Terug in Den As doet de Oostenrijkse choco zijn werk. Gastrijder Boudewijn trakteert ons ten afscheid van zijn winterseizoen. Geert G. herinnert penningmeester Remi er aan dat we er nog een te goed hebben op kosten van de clubkas, wat dan ook wordt rechtgezet. Intussen vallen ook de andere mtb'ers en de PDF binnen. Als klap op de vuurpijl komt Wimco langs om op passende wijze de verjaardag van zijn idool te vieren. Tevens onderneemt hij verwoede pogingen om de fanclub van de sterwielrenner uit te breiden. Geert P. geeft jammer genoeg niet thuis...
Bij leven en welzijn zijn we volgende week opnieuw van de partij, hopelijk in betere gezondheid. Op voorstel van Geert G. overwegen we een dagrit richting De Panne. Bevestiging hiervan volgt.
Opnieuw grote opkomst aan het Duinenkerkje. Zowel de Placora's als de Eastenders zien het zitten om er een leuke tocht van te maken. Bij de blauw-witte garde pronkt Danny G. met een nagelnieuw ros. Hij kiest samen met Noël voor de verharde weg; Renaud rijdt met enkele EE naar Koksijde, Steve Flitser, Rookie Alain, Zorro'tje, Rich, Remi en uw dienaar houden het bij het klassieke parcours.
We vermelden graag de aanwezigheid van de twee dames die vorige week en de week daarvoor ook al van de partij waren. Kunnen we hier al spreken van de "Placorettes"? Feit is dat ze meer dan hun mannetje kunnen staan op de weg en in de duinen.
Rich neemt het voortouw langs een parcours dat er opnieuw als een snelweg bij ligt. Toch is het opletten geblazen: even voorbij de Krokodil staat een ziekenwagen geparkeerd aan de duinen. Later zullen we vernemen dat een onfortuinlijke medesporter ongelukkig is neergekomen op een houten paaltje. Niks ernstigs, maar toch...
We draaien aan Lombardsijde, in Westende maken Rich en Zorro'tje nog een extra lus. De rest van ons gezelschap wendt de steven richting Den As. Veel tijd om te hydrateren is er immers niet, want later op de avond moet KV'tje de wei in voor een cruciale wedstrijd. U kent intussen al de uitslag, waarde lezer, en zult dus uw dienaar de nogal zwaarmoedige toon van dit schrijfsel vergeven.
Volgende vrijdag vindt vanaf 19u30 de officiële overhandiging plaats van de nieuwe uitrusting. We zullen er zaterdag dus piekfijn uitzien!
De winter geeft verstek. Zowel Koning Nix als zijn gemalin Frigida hebben zich nog niet vertoond. Temperaturen rond de 10° C doen eerder aan het Vlaamse voorjaar denken. En toch, het mtb-seizoen is in volle gang. Niet minder dan negen Placora's geven elkaar om 14u rendez-vous aan het Duinenkerkje. En dan is er nog Renaud die al om halftwee vertrokken is samen met enkele semi-profs voor een monsterrit.
De traditie wil dat op de tweede zondag van januari in Lombardsijde een corrida wordt gelopen. Weliswaar niet met stieren, maar wel op een parcours dat ons klassieke traject doorkruist. Geert G. stelt daarom een alternatief voor dat zowel de weg- als de duinenliefhebber zal kunnen smaken.
En dat doen we zeer zeker. We maken een ommetje door Middelkerke en rijden dan via de Duinenweg naar Lombardsijde Dorp, waar we net op tijd zijn om Michel Wijnsberghe goede moed toe te roepen.
Richting Nieuwpoort dan, waar het technische gedeelte start. Remi maakt er op korte tijd tweemaal kennis met Moeder Aarde. Eerst verkijkt hij zich op een boordsteen waardoor hij een onzachte landing maakt. Enkele hectometers verder blijkt een poortje voor hem te smal (of is hij te breed) en blijft hij even haken. Deze val kunnen we het best als "elegant" omschrijven.
Het mag de pret niet derven, want Geert G. troont ons mee door enkele schitterende stukjes bos en duin. Noël is ook van de partij en hij weert zich bijzonder verdienstelijk. In de duinen rijden mag dan al niet zijn favoriete tijdverdrijf zijn, hij doet flink zijn best. En hij is bijzonder alert. De opmerking "dat er veel zand in de duinen ligt" mag daar het ultieme bewijs van zijn.
Aan het kerkhof van Oostduinkerke maken we rechtsomkeer. Uw dienaar waarschuwt voor de invallende duisternis, een bekommernis die volgens sommige ploeggenoten gewoon betekent dat hij dorst krijgt en naar Den As wil. Ik vertrouw op uw inzicht, waarde lezer, om hier zelf de passende interpretatie aan te hechten.
Op de terugweg nemen we nog twee duinenstroken voor onze rekening. De laatste is er teveel aan voor Geert G. Een toevallige passant blijft haken aan een tak waardoor hij tegen de vlakte gaat. De onfortuinlijke Geert kan hem niet ontwijken en maakt een spectaculaire tuimelperte. De blauwe plekken zal hij er moeten bijnemen...
Het is tegen halfvijf wanneer we de eindbestemming halen. We hebben meer dan 50 km op de teller en ja, uw dienaar heeft gelijk: de duisternis is ingevallen. In Den As is het zoeken naar een plaatsje, want de collega Eastenders zijn ook in grote getale komen opdagen. De PDF en Leo hebben in extremis een tafeltje kunnen bemachtigen zodat we ons teusje toch uit onze handen kunnen zetten. Denis komt ook nog langs en trakteert het Placora-gezelschap voor zijn verjaardag. Dat we er nog veel mogen mogen, Denis!
Ondertussen is een afgepeigerde Renaud binnengevallen. Slachtoffer van een hongerklop werkt hij vlug enkele stuutjes met gekapt naar binnen om weer op zijn positieven te komen.
Het was een heel fijne namiddag, niet in het minst dankzij onze gids Geert G. Tot volgende week!
Het nieuws van het overlijden van Leo's Anita is deze week ingeslagen als een bom. Dit veel te vroege en onverwachte afscheid doet ons even stil staan bij de vergankelijkheid van het leven. Onze gedachten gaan uit naar Leo en de familie. We wensen onze nestor veel sterkte en hopen hem vlug opnieuw in onze rangen te mogen begroeten.
Het uitstekende mtb-weer lokt heel wat gegadigden naar het Duinenkerkje. Zowel de collega-Eastenders als een vrouwelijke Douchydelegatie staan paraat, samen met een negental Placora's.
Er wordt voor uiteenlopende parkoersen gekozen, gaande van volledig duinentraject tot alles hard road. Uw dienaar kiest als gebruikelijk voor de duinennatuur. Net als de voorbije weken liggen de paadjes er uitstekend bij. Heel veel techniek is er dus niet van doen om vlot te vorderen.
In Westende pikken we de Douchy-dames op en maken we er een gemengde rit van. De dames komen pittig uit de hoek, in die mate dat sommige heren hun tenen mogen uitkuisen. Het ontlokt bij een van de dames de uitspraak dat "een beetje trager ook wel eens leuk kan zijn". Waarvan akte!
Ondertussen hebben we Butler Ronny, Noël en Danny opgepikt die voorwaar een duinenritje maken!
Rich, Steve Flitser, Zorro en Rookie Alain doen er op de terugweg nog een lusje bij; uw dienaar rijdt samen met Remi linea recta lokaalwaarts.
In Den As verwelkomen André en Linda ons met open armen, drie zoenen (Linda) en een nieuwjaarsdrankje. De PDF komt er ook bij en na een kwartiertje wordt het zoeken naar een plaatsje wanneer alle rijders zijn aangekomen. Heel lang napraten kan uw dienaar niet omwille van verplichtingen. We gaan er van uit dat de gebruikelijke thema's zoals opwarming van het klimaat, de vorming van een nieuwe regering en de crisis in Irak niet aan bod zijn gekomen.
De milde temperaturen lokken een massa mtb'ers naar de duinen. Een ruime delegatie van zowel WTC Placora, Eastenders als Noordzee geven om 14u present aan het Duinenkerkje. Zoals het de gewoonte is vertrekt iedereen volgens zijn niveau, kunnen of goesting. Uw dienaar trekt op pad met Geert Pirelli, Rich, Steve Flitser, Rookie Alain en Remi. Renaud kiest samen met zoon Thibault Geert G. voor een langer en uitdagender traject.
Ons zestal legt er ook stevig de pees op en dat heeft zo z'n gevolgen. Op het steile klimmetje even voorbij De Krokodil stoot uw dienaar op een uitstekende steen waardoor hij het evenwicht verliest en tegen de vlakte gaat. Zonder erg, evenwel en dus wordt de achtervolging ingezet. Iets te enthousiast, dus, waardoor hij tweehonderd meter verder uit de bocht gaat en hard de remmen dicht moet knijpen.
Hoef ik u te melden, waarde lezer, dat hoongelach mijn deel is vanwege mijn ploeggenoten. Ze durven zelfs mijn integriteit in vraag te stellen door er aan te twijfelen of mijn wedervaren wel het verslag zal halen. Eén onverlaat is al van plan om een eigen verslag op te stellen! Ik mag hopen zonder spel- of taalfouten.
Voor het overige zijn er geen incidenten te melden. Omwille van avondlijke verplichtingen wordt het een eerder beperkte rit en bereiken we al om kwart voor vier Den As. Toch even vermelden voor de Thuis-adepten dat Bart Van Avermaet, beter bekend als Waldek Kosinsky, ook ons winterlokaal ontdekt heeft. Ik kan u in deze het geruststellende bericht meegeven dat hij helemaal hersteld is van het pak slaag dat hij onlangs van Jasper mocht ontvangen.
Na toch een Oostenrijkse chocomel genuttigd te hebben trekt uw dienaar huiswaarts. Op dat ogenblik arriveren ook de andere ploeggenoten. Zij hebben op hun weg de Kerstman mogen begroeten. In de bijlage kunt u genieten van enkele sfeerbeelden.
Het was al enige tijd geleden dat we Aolus en Pluvius mochten verwelkomen. Afgelopen zaterdag waren ze evenwel beiden nadrukkelijk aanwezig, in die mate zelfs dat er heel wat geWhatsApp door de lucht ging alvorens definitief te vertrekken.
Zo ook uw dienaar. Terwijl de weersverwachting in de ochtend redelijk positief lijkt, doet de aantrekkende wind, vergezeld van fikse buien hem sterk twijfelen of hij de mtb van stal zal halen. Uiteindelijk haalt de drang naar een frisse neus het op de verleiding van de luie zetel. Het rendez-vous van 14u halen blijkt door het te lange talmen niet haalbaar. Schrijver dezes ziet zijn ploegmakkers de duinen induiken wanneer hij de Dorpstraat indraait.
Het wordt dus een lange en eenzame achtervolging. In Middelkerke noopt een regenvlaag tot een kort schuilmoment; eens deze storing overgetrokken is, neemt de wind stormallures aan. De snelheidsmeter wijst op een bepaald ogenblik 9 per uur aan. Een Flandrien-rit.
Niet iedereen blijkt even doorzettend en volhardend: in Westende staan de fietsen van de Eastenders-collegae netjes gestald voor de Irish Pub... Misschien hebben ze niet helemaal ongelijk, want wanneer uw dienaar een duin wil opdraaien wordt hij met fiets en al het struikgewas ingeblazen! Met de nodige voorzichtigheid wordt het keerpunt in Lombardsijde bereikt en aansluiting gemaakt met ploegmakkers Geert G. en Zorro.
Met de stormwind in de rug wordt het zaak om mtb op het parcours te houden. In Middelkerke heeft uw dienaar dan nog af te rekenen met mechanische problemen. De linker manivelle speelt opnieuw op. Met de hulp van Geert G. en een umbraco wordt het zaakje vastgezet en kan de rest van het parcours worden afgewerkt.
In Den As gekomen serveren Linda en André ons een Oostenrijkse chocomel om op onze positieven te komen. Even later vallen ook Remi en Steve Flitser binnen. Het gure weer verplichtte hen om te schuilen in taverne Monroe ...
Nog wat later komt ook Renaud er bij. Hij heeft er een langere rit opzitten die hem tot voorbij Oostduinkerke bracht. En tenslotte mogen wij ook Rich begroeten. Hij komt gewoon van uit zijn fauteuil gewandeld...
Rest nog het blijde nieuws van een nieuw lid te melden: Kurt Quidousse zal volgend seizoen onze rangen versterken. Van een fikse verjonging gesproken!
De weersverwachting voor volgende week voorspelt rustiger weer. Laat het ons hopen ...
Vooraleer u ons wedervaren tijdens de zaterdagse duinenrit te geven, waarde lezer, hebt u recht op het verslag van onze jaarlijkse souper.
Traditiegetrouw geven we afspraak in ons lokaal Het Vliegplein. Er wacht ons een heerlijk menu met een keuze tussen garnaalkroketten, wildpaté, kabeljauw, steak, dame blanche en Irish Coffee. Smullen geblazen, dus. En dit allemaal overgoten met een top huiswijntje of een frisse pint naar keuze.
Tijdens de entre-mets spreekt uw dienaar de aanwezigen toe en wordt kampioen Rich op passende wijze gelauwerd. Ook de sponsors Chris (Placora), Jos en Gianni (Vispaleis) en Samir (Het Vliegplein) worden bedankt voor hun steun. Als klap op de vuurpijl wordt de nieuwe uitrusting geshowd. We zullen er gewoonweg schitterend uitzien.
Er is ook nog een tombola waarbij de onschuldige (?) handen van de echtgenotes van Geert G. en JP Bakker het presteren om de twee hoofdprijzen onder elkaar te verdelen.
Na het dessert wordt er nog gezellig nagekeuveld. De klok wijst 1u aan wanneer we huiswaarts trekken. Het wordt dus afwachten wie er 13u later present zal tekenen aan het Duinenkerkje.
Het valt nog mee. Zes Placora's duiken de duinen in, Renaud V. is met zoon Thibault naar Hertsberge getrokken voor de klassieke MTB-toertocht.
We zoeven zodanig door de duinen dat Rich even voor het Duits kerkhof onderuit gaat en redelijk hard kennis maakt met de ondergrond. Onze zomerkampioen laat zich niet makkelijk uit het lood slaan; hij krabbelt recht, schudt even alles op zijn plaats en zet zijn weg verder.
In de Middelkerkse duinen raken we Steve Flitser kwijt in het spoor van de Eastenders. We zullen hem pas op de terugweg opnieuw oppikken. Feit is, je hoort hem van verre aankomen!
Op het keerpunt in Lombardsijde aangekomen heeft Rookie Alain hoge nood aan enige bevoorrading. 's Middags niet eten is geen goed idee, zoveel is duidelijk.
Rond kwart voor vier komen we aan in Den As, waar de stuutjes met gekapt en smeerkaas staan te wachten. De Omer smaakt lekker fris. De PDF komt ook nog binnengewaaid en zo is de compagnie compleet.
Een bijzonder aangenaam tweeluik, dat voor enkele ploegmakkers nog een verlenging krijgt in de vorm van een verbroedering met de collegae Eastenders.
Heuglijk nieuws vanwege Rich: hij is voor de tweede maal opa geworden! Kleindochter Aster is de nieuwe ster aan de hemel; we wensen haar een prachtig leven.
U begrijpt, waarde lezer, dat de kersverse grootvader meer dan gemotiveerd op de afspraak staat. En niettegenstaande het prachtig herfstweer is de Placora-opkomst eerder beperkt. Noël is de enige vet, Renaud heeft zoon Thibaut meegebracht. Voor de rest maken Rich, Steve Flitser en uw dienaar de dienst uit.
De lichte nachtvorst heeft het parcours omgetoverd tot een waar race-circuit. We razen door duin en bos. In Lombardsijde besluit Rich om samen met Steve de duinenlus een tweede maal te rijden. Schrijver dezes wendt de steven al Den Aswaarts, niet vooraleer hij Steve Flitser spectaculair over een boomstronk ziet buitelen en hals over kop gaan. Gelukkig allemaal zonder erg en dus kan Steve zijn weg vervolgen. Pittig detail, net daarvoor had Steve Rich nog gewaarschuwd voor valpartijen. Sommigen noemen dit de Wet van Murphy, persoonlijk ga ik voor de Wet van Newton.
In het lokaal gekomen kunnen de feestelijkheden naar aanleiding van Aster's geboorte hun gang gaan. Rich trakteert het hele gezelschap en er wordt een heildronk gehouden. Hoeft het gezegd dat de sfeer er inzat? Remi komt ook nog langs, op weg naar FCB.
Volgende week wordt het een zware rit, zeker als u weet dat daags voordien het jaarlijks souper plaatsvindt...
De ochtendregen schrikt maar weinig Placora's af om de mountainbike in gereedheid te brengen voor de klassieke zaterdagrit. Na de uitstap richting Blankenberge van vorige week wordt de steven opnieuw naar Nieuwpoort gericht. Renaud en Geert G. vertrekken al om 13u30 met Koksijde als keerpunt. Geert P., Rich, Remi, Rookie Alain en uw dienaar spreken af om 14u.
Geert P. is nog steeds getekend door de onzachte aanvaring met een verkeerspaal die hij vorige zaterdag op de terugweg van Afspanning De Zeemeeuw op zijn baan vond. Hij laat zich echter niet kennen en verbijt dapper de pijn. Geen vets te bespeuren, zij nemen een snipperdag. Noël laat weten dat hij omwille van familiebezoek er niet bij kan zijn; Butler Ronny werd door de Sint gesommeerd om de stoomboot veilig in de haven te loodsen. Ook geen Steve Flitser of Zorro. De eerste moet werken, de laatste heeft nog steeds te kampen met een hardnekkige verkoudheid. U begrijpt dat wegens de afwezigheid van onze rijdende reporter, het beeldmateriaal in dit verslag zich zal beperken tot de weergave van de route.
Er is een ware volkstoeloop aan het verzamelpunt rond het Duinenkerkje: de Eastenders, de Noordzee-rijders en WTC Placora ontmoeten er elkaar. Zoals gebruikelijk wordt er in kleinere groepjes gestart, elk naar eigen kunnen en vermogen. Het parcours ligt er nog steeds uitstekend bij. In geen tijd staan we in Lombardsijde.
Rich is vragende partij om het stukje te verkennen dat eerder door Geert G. aan ons werd voorgesteld. We rijden dus via de jachthaven richting Nieuwpoort en zo naar Oostduinkerke. Het slagboomincident met Leo heeft blijkbaar de bevoegde instanties bereikt: wanneer we de bewuste plaats passeren wijst het ding naar de wolken.
Rookie Alain krijgt er maar niet genoeg van en oppert om het traject rond het kerkhof er ook bij te nemen. Het is inderdaad een prachtig stukje mkb-terrein en derhalve genieten geblazen.
Wanneer we de duinen in Lombardsijde opnieuw bereiken stelt uw dienaar vast dat zijn linker manivelle is los komen te zitten. Hij besluit om, voor alle veiligheid, de rest van het parcours aan zich voorbij te laten gaan en via de weg richting Den As te rijden. Een mens wil het lot niet tarten. De vier ploegmakkers duiken wel de duinen in en we komen ongeveer tezamen aan op het eindpunt. Het is dan al aan het schemeren!
De PDF heeft een plaatsje voorbehouden bij Linda en André en dat is nodig gezien de grote toeloop van dorstige mtbikers. De stuutjes mét smaken heerlijk, de Omer doet zijn werk. De KVO-prestatie wordt kort besproken; we slagen er zelfs in om enkele positieve elementen te vinden! En zo trekken we tevreden huiswaarts.
Niet vergeten om voor 30 november in te schrijven voor het jaarlijkse souper!
Vooraleer het relaas van onze avonturen in de Bredense duinen en Haanse bosjes te doen, toch even stilstaan bij het slechte nieuws dat onze ploegmakker Postman Dan deze week te horen kreeg. Kop op, Dan! Follow doctor's orders en we maken rendez-vous over enkele maanden op de fiets!
Hoeft het gezegd dat de stemming bedrukt is op de plaats van afspraak. Met zeven Placora's rijden we richting Bredene. Dankzij Rich zijn parcourskennis pikken we in op het parcours aan de H. Baelskaai. Via een stukje duinen en een strook polders rijden we naar de officiële startplaats. De tocht brengt ons naar het strand; gelukkig hebben we wind mee.
In De Haan is het draaien en keren door de Pôtinière alvorens de bosjes in te duiken. Remi en uw dienaar houden het op een rustig tempo, het overige vijftal steekt een tandje bij. Aan de Zwarte Kiezel staat Geert G. aan de kant: zijn ketting is tussen zijn twee voorste plateaus gedraaid. We slagen er niet in het euvel te verhelpen en dus wordt de pechdienst ingeschakeld. De takeldienst haalt Geert op en brengt hem naar een fietshersteller.
Remi en uw dienaar zijn zodoende op zichzelf aangewezen; we maken er een echte toertocht van. We rijden tot aan de Blankenbergse havengeul, even verder kunnen we ons bevoorraden. De terugweg is opnieuw een combinatie van weg, duin en grasland. We bereiken de aankomst niet vooraleer er een mederijder over het achterwiel van uw dienaar heeft gereden. Niks excuses, waarvan akte!
Aan de arrivé wacht ons een dubbele desillusie: niet allen zijn onze ploegmakkers in geen velden of wegen te bespeuren, de Blonde Betsy moet nog betaald worden ook! Op dan maar naar afspanning De Zeemeeuw, waar we onze ploeggenoten wel terugvinden in het gezelschap van Renaud en Pilot Pascal die vroeger gestart waren Dit betekent niet dat zij vroeger thuis zullen zijn.
De collegae Eastenders staan ook aan de toog, met natuurlijk verbroedering tot gevolg. Er is volle ambiance, niet in het minst door de tombola waar iedereen prijs heeft!
Tot ieders verrassing maakt Geert G. zijn opwachting. Nadat zijn fiets hersteld was heeft hij nog het volledige traject afgelegd. Dient het gezegd dat hydratatie zich opdringt? En net wanneer uw dienaar huiswaarts wil trekken zwaait de voordeur nog een keer open. Christ treedt zowaar naar binnen en daar moet op gedronken worden! U kunt tellen, waarde lezer, en hebt intussen uitgemaakt dat we met tien Placora's aanwezig zijn. Jammer dat Noël niet tot in zijn stamcafé is geraakt, net zoals de overige ploegmakkers die hier een bijzonder leuke namiddag door hun neus geboord zien.
Tenslotte een woord van dank en felicitatie aan het adres van WD Breduinia voor de puike organisatie! Hoeft het enig betoog dat fietslichtjes geen overbodige luxe bleken bij het huiswaarts keren ...?
Naschrift: na het ter perse gaan van het verslag bereikte ons het bericht dat ook Butler Ronny op de Duinentocht werd gemeld. Groot is de verbazing dat hij zich nadien in brasserie De Zeemeeuw heeft gemeld. Toch niks ernstigs, mogen we hopen?
Een prachtig herfstzonnetje lokt het zowat volledige Placora-team naar de startplaats aan het Duinenkerkje. Ook de collegae Eastenders zijn massaal aanwezig. Er vormen zich drie groepen zodat er niet in al te grote pelotons moet gereden worden. De Placora's kiezen tussen een weg / off-roadparcours of de klassieke MTB-duinentoer.
Uw dienaar gaat voor voor het laatste. Na de Chouffetocht van vorige week ligt het traject er voortreffelijk bij. Er wordt aan een hoog tempo gereden, in geen tijd staan we in Lombardsijde. Geert G. stelt voor om een extra lusje te rijden door Nieuwpoort. Zo gezegd, zo gedaan én we houden even halt bij de zeehonden die van het zonnetje aan het genieten zijn.
Het stukje dat Geert presenteert is best leuk en leidt ons tot Oostduinkerke; daar maken we rechtsomkeer en rijden langs de havengeul terug naar Lombardsijde om er opnieuw in te pikken op het vertrouwde circuit. Met de wind in de rug rijden we fluks naar Den As waar we met bijna 50 km op de teller als laatste peloton toekomen.
Onze ploegmaten vertellen er hun wedervaren, waaronder de spectaculaire val die Leo heeft gemaakt. Verblind door de zon is hij full speed tegen een barrière aangevlamd met pijnlijke blauwe plekken tot gevolg. De schade is van die aard dat hij forfait zal moeten geven voor KVO!
Niettemin is het een jolige bedoening, al die jaggers onder elkaar. De stuutjes met gekapt en de Omer gaan vlot naar binnen, Steve Flitser kijkt uit naar het culinair KVO-festijn en de eerste voorbereidingen voor de uitstap naar de Veluwe worden getroffen. Wij rijdt de 285km van Oostende naar Otterlo? Dat wordt trainen deze winter!
Op de dag dat de Brexit-deal dan toch niet gestemd wordt staan er slechts enkele Placora's om 14u00 aan het Duinenkerkje. Niet echt onbegrijpelijk gezien de weersomstandigheden: een stevige bries uit het zuidwesten en regendruppels die aarzelend uit de lucht vallen.
Renaud, Rich, Geert P en uw dienaar schudden de hand van de collega-Eastenders, doch besluiten er een gezapig tempo op na te houden. Hoewel, alles is relatief en dat blijkt al tijdens de eerste hectometers waar Renaud er fors van door gaat. Zijn drie ploegmakkers zullen hem pas in Café Den As terugzien. Met z'n drieën gaat de tocht verder. Het parcours is, dankzij de regen, best berijdbaar. Onze bandenmagnaat heeft het soms wel even moeilijk, maar plooien staat niet zijn woordenboek.
Wanneer we Middelkerke binnenrijden worden de hemelsluizen helemaal opengedraaid. We kiezen er voor om even te schuilen. Terwijl we de druppels tellen worden we aangesproken door een Limburgse schone; zij wil meer weten over het parcours. Geert P. toont zich de echte gentleman en wijst haar de weg. De stille hoop dat de juffrouw zich in zijn wiel zou zetten moet hij echter opbergen.
Na zo'n vijf minuten houdt de bui op en komt voorwaar de zon piepen. We rijden vlotjes verder zonder dat er zich problemen voordoen. Hulde aan de Choufleden die hun zaterdagmiddag opofferen om uitstekende takken en wortels te vermijden. Respect!
In Lombardsijde maken we kennis met het vernieuwde gedeelte, dat we deze keer in de juiste rijrichting afwerken. Uw dienaar toont zijn nijpend tekort aan technische vaardigheid in het tweede gedeelte. Meerdere malen verricht hij van nabij bodemonderzoek, allemaal zonder erg.
Op de terugweg begint het dan opnieuw door te regenen. Met de eindmeet in zicht wordt er doorgereden, de beloning wenkt. Bij aankomst staat Linda klaar om de drie natte honden af te drogen.
Wanneer we slijk en regendruppels uit onze ogen hebben verwijderd zien we dat Steve Flitser en Remi al in de gelagzaal zitten! De twee blauwzwarten zijn om 10 voor 2 gestart in de gedachte dat we hen zouden inhalen. Niet dus...
De collega-rijders sijpelen (u mag dit letterlijk nemen) binnen. De jarige Peter geeft een tournée général, wat op de nodige bijval kan rekenen.
En zo is het winterseizoen volledig in gang geschoten.
Nog dit, waarde lezer: de komende twee weekends zult u de bijdrage van uw dienaar moeten wissen, gezien hij - hopelijk - zonniger oorden gaat opzoeken.
Het is al vijf jaar geleden dat onze ploegmakker ons veel te vroeg verliet. Zijn fietsvrienden hebben er een mooie traditie van gemaakt om de tweede zaterdag van oktober een rit te rijden ter nagedachtenis van Georges.
Het weer zat deze keer echt niet mee. Van de voorspelde nazomer kwam niets in huis, integendeel, de miezerige regen deed veeleer aan herfst denken. Hoe dan ook, om twee uur staat een ruime Placora-delegatie aangevuld met heel wat Eastenders-collega's op de afspraak. De koersfiets is blijven op stal staan, iedereen heeft de MTB van de haak gehaald.
We splitsen ons op in twee groepen: eentje die de weg op gaat, een andere die voor de duinen kiest. Uw dienaar kiest voor de tweede.
Het dient gezegd, het duinenparcours ligt er bijzonder vlot berijdbaar bij. Dankzij de regen is het los zand vastgekoekt, nergens moet er voet aan de grond worden gezet.
Steve Flitser heeft het moeilijk, met een valpartij zonder erg tot gevolg. Ligt de oorzaak aan het feit dat hij zijn smartphone niet bij heeft en dus geen foto's kan trekken?
Tweede incident in Westende waar Renaud zijn ketting tussen zijn voorblad trekt. Gelukkig is Steve er om de nodige Ethias Assistance te verlenen.
In Lombardsijde en in Westende zijn er wijzigingen aangebracht aan het parcours. Het is iets technischer geworden, wat de pret alleen maar kan verhogen.
Een kleine twee uur na het vertrek arriveert uw dienaar helemaal uitgeregend terug aan het lokaal. Er wachten evenwel stuutjes met gekapt om op krachten te komen.
We halen nog wat anekdotes op waar Georges een centrale rol in vervulde, waarna moe maar voldaan huiswaarts wordt gekeerd.
Volgende week treedt de winterwerking in. Afspraak om twee uur aan het Duinenkerkje voor wie in de duinen gaat rijden.
Het officiële wegseizoen mag dan wel voorbij zijn, dit weerhoudt tien Placora's er niet van om toch nog eens de koersfiets van stal te halen. En terecht, want er schijnt een bedeesd herfstzonnetje en Aolus blaast ons heel licht van uit het oosten toe. De temperatuur is van die aard dat er vooraf toch even in de kleerkast moet worden gezocht naar beenstukken, armstukken, overjasjes en dies meer.
Na kort overleg rijden we richting Damme; of we een terrasje zullen aandoen zal van de temperatuur en het weer afhangen. Uw dienaar leidt de groep via Bekegem en den Os en den Ezel naar Sellegem. Daar moet even over veldwegels gereden worden, kwestie van de MTB-apetijt op te wekken. Het gaat dan verder langs Jabbeke en Varsenaere om zo via het kanaal Brugge binnen te rijden.
We houden er een goed tempo op na en zullen mooi op tijd in Damme aankomen. Deze hoop mogen we opbergen wanneer we voor een opgehaalde brug staan en het er niet naar uit ziet dat die vlug zal zakken. Dan krijgt uw dienaar - en ik citeer nu letterlijk Renaud - "zijn beste idee in jaren": waarom niet op het zonnige terras van De PhEare plaatsnemen en daar van het zonnetje genieten?
Zo gezegd, zo gedaan. Damme zal voor een volgende keer zijn. Er wordt Karmeliet van het vat geschonken, maar schrijver dezes houdt het bij koffie (!) die van uitstekende kwaliteit is. Tijdens de gesprekken worden de prestaties van Wimco en Remco op WK besproken. Conclusie: Wimco is vaker in beeld geweest in Yorkshire dan zijn poulain, zeker op de Noorse televisie. Ook Wimco's kennis van het Noors komt ter sprake en het feit dat hij nu in Scandinavië een vedette is. Het gerucht doet de ronde dat Noorse dames al een fanclub hebben opgericht.
Op de terugweg hebben we wind mee. We volgen het kanaal, de kilometerteller flirt met de 35. In de Schorre trekt uw dienaar de spurt aan die door Geert G. wordt gewonnen. In het lokaal krijgen we frietjes en mixed balls, feest dus!
Niet vergeten: volgende zaterdag rijden we de Georges Lammertijn-memorial ter herinnering van onze veel te vroeg overleden ploegmaat. Onze collega Eastenders en andere vrienden en sympathisanten zullen ook aanwezig zijn. We rijden een ritje van max. 60 km aan een gezapig tempo. Nadien drinken we één, ... in het lokaal. Vertrek om 14u aan Bel & Bo.
De weersvoorspelling was er voor een keer boenk op: een stralende nazomerdag. Maar vooraleer we om 13u30 kunnen starten moet er nog heel wat geWhatsApp't worden. Zo staat Renaud vast in de file richting kust en vraagt hij om de vertrektijd met tien minuten uit te stellen. Steve Flitser zit op een terras in Leffinge en vraagt dat het peloton hem daar zou oppikken. En rijden we naar de Bolzak of wordt het Hooglede?
U begrijpt, waarde lezer, dat er heel wat moet besproken worden op de Bel & Bo-parking. De uitkomst is dat we naar Hooglede zullen rijden, dat we niet langs Leffinge passeren en dat we op tijd kunnen vertrekken want Renaud heeft het toch kunnen klaar spelen op tijd te zijn. Dit laatste heeft dan weer gevolgen voor Denis, die om 13u39 ter plaatse is om vast te stellen dat we al vertrokken zijn ...
Soit, het is heerlijk fietsweer, zij het dat er toch een redelijke zuidooster staat. We rijden door de Schorre, langs het kanaal en zo verder naar de Moerdijk. U gelooft het, of u gelooft het niet: even voor Moere komt Steve Flitser uit een zijstraat gereden en kan hij het peloton vervoegen. We zijn nu met z'n tienen.
De route gaat verder via de Mokker en Kortemark. Er moet al eens geklommen worden, tot grote vreugde van Butler Ronny en Noel. Teleurstelling wanneer we in Hooglede aankomen: het hydratatieterras is gesloten! Geen sangria voor Steve, dus. Er volgt een korte krijgsraad waar besloten wordt om ons geluk in Gits te zoeken. En ja hoor, De Drie Koningen beschikt over een zonovergoten terras waar bovendien Rodenbach van 't vat en Tank 7 (een Amerikaans hoppebier) wordt geschonken. Tegelijkertijd kunnen we er genieten van de soms vreemde verkeersdiscipline die de Gitsenaars aan de dag leggen. Parkeren blijkt er overal toegestaan, zeker als je met een dikke BMW of Mercedes rijdt.
Op de terugweg hebben we de wind in de zeilen en gaat het goed vooruit. In Kortemark moeten halthouden aan de overweg om de trein door te laten en in Gistel komt een bootje aangetuft met als gevolg dat de brug de lucht in gaat. Renaud heeft nog juist het gat afgenepen, de negen anderen zijn nu verplicht om via Snaaskerke en de fietsbrug de Schorre in te duiken. Op de brug krijgt Butler Ronny af te reken met kramp in beide dijen waardoor hij tot algehele stilstand komt. Met nog enkele kilometers voor de boeg wordt er rustig binnen gereden.
In het lokaal wachten de PDF en Sexy Lexy ons op; even later komt Christ er ook bij. Van Denis jammer genoeg geen spoor.
Een fijne dag, een fijn parcours, fijne mensen. Het leven kan soms eenvoudig leuk zijn.
Liefde is ... hem laten fietsen op de huwelijksverjaardag
Een magere opkomst voor de voorlaatste - en voor sommigen de laatste - woensdagrit. Wimco, Rookie Alain en uw dienaar wachten tot 6u om dan met hun drieën te vertrekken. Enkele honderden meter verder komt Denis van uit de mobilhomeparking gereden om van het trio een kwartet te maken.
Het beperkte aantal aanwezigen kan verklaard worden door de Champions League-wedstrijd van het Brugse clubje, Leo die op gin-reis is of stomweg werkverlet. Uw dienaar is er wel, ondanks zijn huwelijksverjaardag.
Het is nochtans uitstekend fietsweer. Niet te warm en een zonnetje met weliswaar een stevig briesje dat uit het noordoosten blaast. Geoefend als we zijn mag dit laatste geen probleem zijn. We hebben dus tijdens het eerste gedeelte de wind in het voordeel; niettemin houden we de snelheidsmeter onder controle in het oog op de terugweg. In Leffinge maakt Geert G. van het kwartet een kwintet en is ons pelotonnetje compleet.
Voor de rest valt er weinig bijzonders te melden. Even voor zevenen worden we opgeschrikt door radiogeluiden: Denis heeft zijn Smartphone ingeschakeld voor live-verslag van de voetbalmatch! De stilte in de polders wordt zo brutaal verstoord.
Een uur en veertig minuten later staan we terug aan het lokaal. We zijn nog aan onze eerste pint bezig wanneer Rich arriveert op zijn moto. Met z'n zessen zien we hoe het Brugse clubje de ene kans na de andere de nek omwringt en natuurlijk moord en brand schreeuwt voor een penalty.
Rond 9u worden de debatten afgesloten. Afspraak zaterdag, er wordt mooi nazomerweer voorspeld. Leisele, Picon?
Wanneer rond halfzes het begint te druppelen gonst de WhatsApp in grote bedrijvigheid. Wij rijdt, wie kijkt de kat uit de boom, wie geeft forfait. Uiteindelijk staan er vijf Placora's - we noemen hen The Fabulous Five - om zes uur klaar voor de woensdagrit. Het miezert lichtjes, de wind blaast van uit zuidwestelijke hoek, koud is het niet.
Rich meldt dat hij de voorkeur geeft aan een ingekorte rit en daarom aan Schoorbakkebrug linksaf zal slaan. Renaud, Wimco en uw dienaar zijn voorstander om het volledige parcours af te leggen als het weer het toelaat. Remi kijkt de kat uit de boom.
In Leffinge worden The Fabulous Five Thee Sensual Six: Geert G. voegt zich in het rijtje. We houden een strak tempo aan en eens het Spaarbekken bereikt gaat de gashendel helemaal open. 35+ langs de IJzer. We draaien met vijf rond, Remi weet zich vakkundig in het wiel te plaatsen.
Hoewel de neerslag gematigd blijft nemen Rich en Remi afscheid van ons aan Schoorbakke. The Sensual Six worden nu gereduceerd tot Les Quatre Mousqetaires. Het blijft heel vlot vooruit gaan tot voorbij Stuivekenskerke. Tot ieders verwondering moet Renaud passen voor het kopwerk. Bewijs dat hij, ondanks zijn goddelijk lichaam, toch maar een gewone sterveling blijkt te zijn.
Met de wind nu volledig in het voordeel gaat de snelheidsmeter naar 40+. De Vuelta-rit die eerder op de dag werd gereden spookt door het hoofd. Daar reden de renners 75+ en draaiden 54x11. Dat is dan het verschil tussen een prof en een toerist.
We bereiken zonder enig onheil het lokaal, waar Rich en Remi de eerste consumptie al in het keelgat hebben gegoten. Gezien het bestuur met drievierde aanwezig is wordt besloten om de Georges Lammertyn Memorial te rijden op zaterdag 12 oktober. Uw dienaar zal ook uitkijken voor een ploeguitstap tijdens een weekend in het voorjaar richting Limburg. En meer dan waarschijnlijk is er ook de mogelijkheid om op stage te gaan in Calpe. Meer info volgt.
De buienradar is voor goed opgeborgen. Een zevental - laten we hen voor het gemak The Magnifient Seven noemen - zijn volledig klaar voor de klassieke woensdagrit. Aolus is ook van de partij. Hij zal ons de hele rit vergezellen zonder al te veel tegen te werken.
In Leffinge worden The Magnificent Seven the Fabulous Eight. Geert G. schuift in, nog een motor er bij. Met de wind op kop draaien we vlot rond. Eens het Spaarbekken bereikt duwt Aolus ons vooruit en zakt de kilometerteller niet meer onder de 35.
De wegenwerken tussen Schoorbakke en Tervate verplichten ons om van het parcours af te wijken. De totale afstand wordt hierdoor met enkele kilometer ingekort.
We bereiken zonder noemenswaardige incidenten het lokaal. Uw dienaar heeft geen tijd voor de hydratatie omwille van een afspraak en kan jammer genoeg weinig vertellen over de nabespreking.
Afspraak volgende zaterdag, hopelijk houden we het droog.
