Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
15-08-2017
Ostende Koerst
Tijdens het eerste weekend van september vindt opnieuw Ostende Koerst plaats. Wie interesse heeft vindt alle info + inschrijfformulier op https://www.facebook.com/OstendeKoerst/. Er is de belofte dat iedereen de koers mag uitrijden!
Uw dienaar was helaas weerhouden voor de zaterdagrit en dus verwijst hij graag naar zijn collega-reporters voor de het verslag van desbetreffende rit. Hij stond wel fris en monter aan de start van de zondegrit, samen met acht ploegmakkers - waarschijnlijk een record voor deze matinale rit. Johnny Limburg is er na een lange afwezigheid terug bij, een prettig weerzien!
GPS - Tone, bij sommigen van het vrouwelijke kune ook bekend als 'Pietje' - stelt een ritje van 52,3 km voor over Aartrijke en Zedelgem. Het dient gezegd, hij is een man van zijn woord. En Tone zou Tone niet zijn (of Pietje) om ons niet langs enkele pittoreske weggetjes te leiden.
Het is waarlijk geniet, niet in het minst daar de gemiddelde snelheid rond de 30 draait en iedereen dus tijd heeft om adem te halen en zijn frustraties te ventileren over het KVO-vertoon van de vorige avond.
Rest mij nog om het relaas van de sprint in de Schorre weer te geven. Samen met Renaud VDW leidt uw dienaar de debatten in. Uiteindelijk is het Postman Dan die zich de sluwste toont en Leo op de meet kan verslaan.
Helaas geen weergave van wat er zich in het lokaal heeft afgespeeld gezien uw dienaar nog familiale verplichtingen had.
Noteer nog volgende data: er wordt gereden op dinsdag 15 augustus (we vieren het van de grond komen van de Maagd Maria) én woensdag 16 augustus (normale avondrit). De Mosselrit die gepland was op 19 augustus wordt verplaatst naar 26 augustus, dit op vraag van de meerderheid.
Slechts vier Placora's en gastrijder Sven aan de start van de woensdagrit. Heel wat ploegmakkers kiezen voor de Eastenders en het hoger tempo. Het weze hen gegund. Anderen zijn op vakantie of hebben professionele verplichtingen.
Postman Dan, Danny G, Noël en uw dienaar besluiten om er dan maar een gezapige rit van te maken. De dreigende lucht schrikt hen niet af, het zal wel overwaaien. Gastrijder Sven neemt het commando op zich en we vlieden richting vaart. Even voor Leffinge worden we opgewacht door Rich en John Beton op de moto, net terug van de Bink Bank Tour. Het zijn inderdaad twee stoere binken in hun motopak. John neemt onmiddellijk de taak van fotograaf op zich en schiet enkele actiebeelden die op onze FB-pagina te bewonderen vallen https://www.facebook.com/WTC-Placora-478362632222340/
Hoe verder we richting Nieuwpoort rijden, hoe dreigender het wolkendek wordt. Cumuluswolken trekken samen in het zuiden, opgestapeld in een pittoreske wanorde. Langs het Spaarbekken merken we dat er twee achtervolgers in aantocht zijn. We houden even in, want Hank blijkt één van hen te zijn. Het duo heeft blijkbaar bijzondere haast, want ze ijlen ons zonder boe of ba voorbij ...
Aan de Uniebrug gekomen houden we halt voor overleg. Boven Stuivekenskerke woedt er duidelijk een hevig onweer. We overwegen om terug te keren, maar de blauwe lucht in het westen doet ons besluiten om een alternatieve route te volgen: via Nieuwpoort en de schapenwegel naar Oostduinkerke en dan terug. We zullen het wel droog houden ....
Postman Dan heeft er geen goed oog in en dringt in Nieuwpoort aan om toch maar de steven te wenden. Hij krijgt echter geen gehoor bij zijn kompanen, wat hen later zuur zal opbreken. Tot aan Oostduinkerke verloopt alles nog goed, maar eens we opnieuw richting Nieuwpoort rijden gaan de hemelsluizen open. Er volgt een antediluviale stortbui die ons tot grote voorzichtigheid dwingt. Postman Dan houdt dan even halt om zijn regenjasje aan te trekken. Alleen uw dienaar blijft bij hem, de overige drie laten zich meedrijven door de regenstroom.
Het sop stroomt bijwijlen letterlijk uit onze schoenen, maar we geven niet op. De harde woorden van de PDF zijn in onze oren blijven hangen en het weze duidelijk WIJ ZIJN GEEN MIETJES! Voorbij Westende is het ergste leed geleden en kunnen we opnieuw normaal rijden. Postman Dan begint al onmiddellijk aan de planning om zijn carbonnen ros te poetsen; Langs de vaart worden we bijgehaald door de Eastenders, enfin het zijn Placora's in een andere uitrusting .
Na 50 km komen we aan in het lokaal. We vinden er Remi terug aan de toog, net terug van zijn Vip-arrangement in Ardooie en Ronny (!) die op zijn eentje de traditionele rit heeft gereden. Vertrokken om 17u30 heeft hij in Stuivekenskerke de volle laag gekregen. Een tiental minuten later komt ook Noël binnendruipen. Hij heeft samen met Danny G. geschuild onder de brug in Nieuwpoort, gastrijder Sven heeft zijn weg alleen verder gezet. En zo komt het dat we met vijf vertrekkers in drie groepen aankomen. Faut le faire!
Richard de motard komt dan aangereden op zijn elektrische fiets. We krijgen zijn wedervaren te horen met John op de moto: ook zij werden niet gespaard van stortbuien. Alleen Remi heeft het volledig kunnen droog houden. Hij zat dan ook in de VIP-tent!
Nadat we aan de buitenkant nat zijn geweest is het nu de beurt aan de binnenkant. Pas wanneer we van buiten helemaal droog zijn wordt de weg huiswaarts aangevat. Het einde van een memorabele rit.
Juli 2017 zal de Placora-annalen ongetwijfeld ingaan als een waar dieptepunt. En wij die dachten dat de grillen van ons al niet zo betrouwbaar klimaat voorbestemd waren voor april, werden met het begrip 'Belgische zomer' geconfronteerd. Maar liefst vier woensdagen op rij was het pompen of bijna letterlijk verzuipen. De aanmoedigende 'be a man'-whats apps van onze vriend Hank ten spijt was de opkomst bijzonder mager tot nihil. Met een 'schamele' 510km uit 8 ritten is uittredend champ Daniël de maandwinnaar en zit zo Rich op de hielen die met 2600 nog steeds leidt. 'Opa Zee' Renaud, mag ondanks zijn drukker wordende grootouderlijke verplichtingen nog op het derde schavotje
Het is er dan uiteindelijk toch van gekomen: de rit naar Bergues! Na twee uitgeregende zaterdagen kan er gestart worden onder een wisselende bewolking. Niet iedereen, waaronder uw dienaar, is ervan overtuigd dat het droog zal blijven: het regenjasjes steekt in de achterzak.
Tone en Postman Dan zijn het onmiddellijk eens over de te volgen route. Met tienen vertrekken we om 9u30 richting de Franse vestingstad. De tocht gaat over Nieuwpoort, Veurne, Bulskamp om zo de immer winderige Moeren in te duiken. Even oponthoud wanneer uw dienaar zijn regenjasje voor de wijde wereld kiest.
Om 11u40 komen we aan op de markt van Bergues en zijn we klaar voor een bezoek aan les Ch'ti. We vinden een mooi terras waarop we ons aan het aperitief wagen. De magen knorren, dus wordt ook de spijskaart gevraagd. Moules - Frites, Carbonnades Flamandes of een Croque Monsieur, het gaat er allemaal vlotjes in begeleid door een Ch'Ti Tripel Pression!
Tijdens de lunch vernemen we tal van details over het liefdesleven van onze ploeggenoten; de discretie gebiedt echter om dit niet aan de grote klok te hangen. Wie nieuwsgierig is naar de details moet volgende keer maar meerijden. Het romantisch telefoontje van Tone aan zijn 'Pietje' kan hoe dan ook niet geëvenaard worden.
De innerlijke mens versterkt zijn we klaar voor de terugrit. Heel veel steun van Aolus krijgen we niet: de rakker heeft tijdens de middagpauze besloten om van uit een andere hoek te blazen. Het blijft dus duwen. Alle eer en glorie aan Tone die zijn kennis van de Franse binnenwegen bewijst. Een waarlijk aangename trip brengt de groep op plaatsen waar ze het bestaan totaal niet van vermoeden.
En zo arriveren wij rond 15u45 aan het lokaal met 120 km op de teller. Moe maar voldaan vleien we ons op het terras van ons lokaal. Drank en pizza zorgen er voor dat we binnen de kortste keren terug op onze positieven zijn. Zoals Lou Reed het stelde "It's just a perfect day".
De volgende daguitstap is gepland om 19 augustus; dan wordt de traditionele mosselrit naar Phillipine verreden.
Het wil maar niet lukken. Alle onheilsvoorspellers in zake de opwarming van ons klimaat ten spijt moest er alweer forfait worden gegeven vanwege overvloedige regenval. Alleen Henk trok de baan op met enkele groene metgezellen om dan van uit een of andere duistere kroeg een WhatsApp-bericht te sturen.
Onze vrienden FCB-supporters beleefden, zo mogelijk, nog een somberder avond met de vertoning van hun idolen. Onze PDF had echter al heel vlug de strategie van de nieuwbakken trainer Leko door: zo veel mogelijk achter de bal aan lopen zodat je zo weinig mogelijk foute passes kunt geven!
Maar we geven de moed niet op: afspraak volgende zaterdag om 9u30 op de Bel&Bo parking voor de rit naar Bergues. We shall persevere!
Pluvius en Aolus waren het afgelopen beiden op de afspraak, met als gevolg dat de geplande rit naar Bergues letterlijk en figuurlijk in het water viel. Maar uitgesteld is niet verloren, dus doen we volgende zaterdag opnieuw een poging. Afspraak om 9u30 aan het lokaal.
Elk nadeel heb z'n voordeel, want zo kan Tone de route verkennen. Uw dienaar pleegde immers samen met onze spoorzoeker, Noël en Ronny vorige donderdag een puidenrondje naar Adinkerke en Veurne. Dit even terzijde: een spectaculaire botsing tussen Tone en Noël werd in extremis vermeden toen de eerste rechtsaf wou indraaien terwijl de tweede rechtdoor reed. Dit op een parcours dat we voor de 843ste keer reden!
Maar soit; toen we op markt in Veurne aan het bekomen waren van de doorstane emoties, daarin bijgestaan door een Wieze Tripel, bleek Tone ontdaan door het gegeven dat de rit naar Bergues zo maar uit de losse pols zou gereden worden. Hij besloot stante pede op verkenning te trekken zodat onbereden paden ons deel zouden zijn. Deelnemers zijn dus gewaarschuwd.
Ook zondag bleek er niemand geneigd om de knusse bedstee te ruilen voor de vroege herfstaankondiging. Dit ontlokte bij de PDF de uitlating dat wij allemaal mietjes zijn en dat in "zijn " tijd het er anders aan toe ging. Hij beloofde zelfs hierover een column te plegen, waar we natuurlijk halsreikend naar uitkijken.
De weersvoorspelling voor woensdag is hoopgevend, hopelijk tot dan! Een breed glimlachende waard zal ons met open armen ontvangen!
Normaal gezien wordt volgende zaterdag de rit naar Bergues gereden. De weersverwachting is niet zo positief, maar we gaan er voor. Afspraak om 9u30 aan het lokaal voor een trip van ca. 120 km. We stoppen over de middag voor een korte snack (boterhammen zijn overbodig). In geval van regen wordt de rit met een week uitgesteld. Uw dienaar brengt eieren naar de Arme Klaren.
Door tijdsgebrek om velerlei redenen, of wat had je van een gepensioneerde verwacht, heeft het nogal wat voeten in de aarde gekend maar het is er toch van gekomen: de tussenstand. Vanaf nu zal die naar goede gewoonte bij het begin van de nog resterende maanden in weliswaar gewijzigde vorm op de blog verschijnen. Onze dienaar was zo vriendelijk een excelsjabloontje te mailen waarop naast de km ook het aantal ritten staat, tot nader order nog altijd de eerste norm. Vanaf juli krijgt u tevens een gedetailleerde maandtabel naast het totaaloverzicht. Omdat we dit jaar op dezelfde dag soms tot op drie fronten actief waren is het bijhouden van die cijfertjes niet bepaald een sinecure, dus vergeet niet 'de boek' in te vullen na een geldige rit. Rich ging met 30 ritten en 2200km als leider de zomervakantie in gevolgd door postman Dan en bakker JP bij wiens 1998km heel wat Catalaans klauterwerk zit!
177 jaar geleden trokken onze voorouders met hun allen naar de Stomme van Portici in de Munt, om vervolgens de straat op te lopen om zich te ontdoen van het juk der Nederlandse overheerser. Deze heuglijke gebeurtenis kent vandaag nog altijd zijn gevolgen, want we krijgen een dag congé en dus gaan de Placora's de weg op.
Om halftien staat er een ruime delegatie klaar op de gebruikelijke startplaats. Na enig overleg en consultatie over windkracht en -richting wordt Rich als GPS van de dag aangesteld. Hij leidt ons via Zandvoorde, Oudenburg en Jabbeke richting Snellegem en Zedelgem om dan via Aartrijke terug richting lokaal te rijden.
Een traditionele rit, denkt u waarde lezer? Niets is minder waar! Rich delft in zijn onpeilbare kennis van Vlaanderens landwegen en loodst ons langs trajecten waarvan uw dienaar het bestaan totaal niet afwist. Het wordt ook een oefening in bochten nemen, een discipline waar motard Richard een meester in is.
Dit bochtenwerk heeft wel zijn gevolgen voor wie hier minder bedreven in is, want na iedere keerwending moet het gaatje worden toegereden. Intervaltraining op de 21ste juli!
Daar waar op de heenweg een gecontroleerd tempo van rond de 30 per uur wordt aangehouden door Renaud, Rich en uw dienaar, nemen Cyber John en Geert Pirelli op de terugweg het commando over en gaat de snelheidsmeter, mede door de gunstige rugwind, naar de 35+. Aan de vaart ontdekken we te laat dat er een scheur in het peloton is ontstaan en dat de B-Post Pensioners hebben laten lopen. Onvergeeflijk op een dag waarop onze vorst nog heeft aangedrongen om eens met je buur te praten!
In de Schorre volgt er dan nog een spurt waarin Geert Kittel / Matthews zich de sterkste toont. Leo weet in extremis nog een podiumplaats te bemachtigen
In het lokaal voelen we ons allemaal een beetje schuldig want de twee oud-brievenbestellers zijn afgeslagen en vermoedelijk huiswaarts gereden. Remi niet in het minst want hij is jarig en staat in voor de eerste traktatie! Onze twee vrienden hebben hem dus nog te goed.
Zijn het de zware inspanningen die sommigen vorige zaterdag hebben geleverd, is het de Picon die op de maag is blijven liggen, is het de stevige zuidwester die ploegmaats afschrikt, is iedereen op reis, of was het conflictje met Samir, dat ondertussen al lang is bijgelegd, blijven hangen? Wie zal het zeggen? Feit is dat er om 18u00 slechts vier Placora's op de afspraak staan: Henk, Remi, Danny G. en uw dienaar moeten er een ploegentijdrit van maken.
Veel ruimte tot gesprek is er niet, want met kracht 4 tot 5 op onze hersenpan is het onmiddellijk werkendag. We draaien voorbeeldig rond en houden er een strak tempo op na. Langs de IJzer kunnen we bijwijlen rekenen op de hulp van Aolus, maar het had toch iets meer kunnen zijn. Op de terugweg gaat het pas echt goed vooruit.
Even voor Wilskerke dan toch verwarring: uw dienaar dringt er op aan het fietspad te nemen, zijn gezellen zijn evenwel een andere mening toegedaan en blijven op de autorijweg. Niet erg slim om het verkeersreglement zo maar te negeren...
Tussen Wilskerke en Leffinge wordt de gashendel nog een laatste keer opengedraaid. De overdaad aan spaghetti en vooral lokale wijntjes eist zijn tol: voorbij de Kromme Elleboog laat uw dienaar zijn compagnons de route lopen en rijdt op eigen tempo binnen. Met een gemiddelde van net geen 32 een leuke rit.
In het lokaal worden we door Kyra verwelkomd met een stralende glimlach en pizza! De bediening verloopt bijzonder vlot; de evenementen van het voorbije weekend worden besproken. Uw dienaar kan er alleen maar uit besluiten dat er constanten zijn in ons bestaan.
Tot slot nog deze dienstmededelingen: er wordt op vrijdag 21 juli een ochtendrit gereden ter ere van vorst en natie. Vertrek om 9u30 met aankomst in het lokaal rond 11u30, op tijd voor het Te Deum. Zaterdag speelt het Weireldploegsje om 16u00 een galamatch tegen LOSC Lille; er dreigen dus enkele Placora's (waaronder uw dienaar) afwezig te zijn voor de namiddagrit. Op zaterdag 29 juli wordt de rit naar Bergues gereden. Het exacte vertrekuur wordt nog meegedeeld.
Het wederom erg poëtisch verwoord ritverslagje van Noël doet echt deugd aan het hartje van de nog- niet -zestigers van onze geliefde Placora - ploeg omdat we beseffen dat , eens de zottigheid eruit zal zijn om een mooi maar o zo uitdagend parcours te gaan rijden tussen de 2 kapen van onze zuiderburen met stijgingspercentages tegen de 20 en in totaal bij de 1500 hoogtemeters, we later nog steeds gaan kunnen terugvallen op een zaterdagse routine , eigen aan de rijpere wielertoerist ,waarbij de nadruk niet langer zal liggen op het bijwijlen zich dubbel plooien om je makker , van wie je ziet dat hij het wat moeilijker heeft door de grote hoeveelheden snot die over zijn kinnebak beginnen te lopen , gepaard met een licht kreunend geluid waarvan je niet direct weet of het uit zijn derailleur of zijn snel op en neer gaande borstkas komt, nog een extra piqure te geven door wat uitdagend vlak voor hem uit te gaan rijden en hem dan met een licht verhoogde pedaalslag meter bij meter achter te laten, bijna vergaand in zijn ellende om zoveel onrecht die hem op deze vermaledijde dag wederom wordt aangedaan . Maar toch, zij het nu in de hoedanigheid van haantje die het geluk heeft , net op deze hoogdag van het Placora-wielerjaar, super benen te hebben en dit met o zo veel bravoure kan demonstreren aan het kneusje van de groep die de nacht voordien net wat minder goed heeft geslapen en wiens flanellen benen bij iedere molshoop aanvoelen alsof ze net door de vleesmangel van beenhouwer medard zijn gehaald, of voor degene die zich noodgedwongen moet nestelen in de rol van underdog , hopend dat zijn brandende kuiten het ook de laatste 20 km nog zullen kunnen bolwerken, het gevoel na aankomst op het marktje van Audresselles is en blijft er voor iedereen eentje van opperste blijdschap en voldoening omdat we dit als vijftigers nog mogen en kunnen beleven . Een dikke pluim uiteraard voor GPS-Paul die er in geslaagd is het parcours nog boeiender te maken dan vorig jaar en onze welgemeende excuses aan de jongens die door een ongelukkige samenloop van omstandigheden een verkeerde afslag hebben genomen en aldus de aansluiting met de groep voor de finale niet meer hebben kunnen maken .Dat den après er eentje was die de vergelijking met de beste jaren kon doorstaan hoeft geen betoog vooral als je iemand in de groep hebt voor wie de psyche van de horeca - uitbater geen enkel geheim meer kent en er aldus een sport van maakt de patron zodanig te manipuleren dat die niet anders meer kan dan een serieuze discount geven op de overigens heel lekkere spijzen .
Ondergetekende gaat er een weekje tussen uit en ruimt voor de volgende verslagen graag terug baan voor onze getrouwe dienaar .
De Franse Opaalkust werkte daags na 14 juillet en het kabinetstukje van Bretoen Warren Barguil bijzonder inspirerend op het Placoragezelschap. 's Morgens boden zich een tiental leden aan van zij die zich maar al te graag het topteam noemen om de glooiende landschap 'entre les deux caps' te bedwingen, na de middag trokken zeven oldtimers op voorstel van Rich ook al richting de schreve met een zo mogelijk nog nobeler doel! Een nieuwe prospectie om een waardige opvolger te vinden voor de Piconrit naar Bray-Dunes en de vergane glorie van het palais genoemd naar dit edele vocht. Een eerste poging aan de camping du perroquet leverde niets op behalve een nasmaakje dat zowat het midden hield tussen terpentijn en Mr. Propre. Ook aanwezig was onze vriend Aeolus die met een dikke 3 in het nadeel blies. Er werd voorbeeldig rondgedraaid zelfs door Toone die met maagproblemen ten aller tijde paraat bleek om een Dumoulintje te doen. Via het gekende ommetje naar Cabourg en Ghyvelde bereikten we probleemloos Bray-Dunes waar een bordje 'déviation à 300m' aan de brug over het kanaal ons tot een Van Aertje dwong. Aan het kruispunt even verderop reden we richting zeedijk waar de strakke tricolore vlaggen ons een fameuze duw in de rug beloofden voor de terugweg. Veel volk op de dijk die ook al vergane glorie is, hoewel het grote terras van 'L'annexe du vent des Globes' heel uitnodigend lijkt temeer omdat de Picon er aan 4.80 geafficheerd staat. Daniël begroet de dienster met 'bonjour ma belle-fille' en dient erop gewezen dat zijn schoondochter is thuisgebleven. Het dient gezegd de degustatie valt mee al is het Palaisexemplaar nooit te evenaren. Toone houdt het om eerder vermeld problemen bij een colaatje, Renaud bij een Duvel. Bij het nuttigen van een tweede -op één been kun je nog altijd niet staan- merkt een attente Leo op dat 'snotneus' Rich de enige niet 60+ er is in het gezelschap, hij met zijn 71 lentes heeft recht van spreken. De terugweg verloopt vlekkenloos aan een zeer behoorlijk tempo. Wat Toone betreft mag je dat zelfs letterlijk nemen en zelfs Remi's houten kop ten gevolge van een uitlopertje op de vooravond is aan de beterhand. Na 90km bereiken wij ons lokaal waar een weeral ravisante Kyra ons voorziet van spijs en drank. Ook de PDF komt even gedag zeggen en ook Colle van 't slachthuis met Henri D'Hulster houden ons gezelschap.
Ondergetekende had de eer om met 6 toppertjes de woensdagrit te mogen afwerken. Een gezapig tempo aan 34 km/u met wind in de rug , aangegeven door uw dienaar ad interim ( voor wie het nog niet mocht weten : de echte zit in ... , tja k ben het al weer vergeten ), werd onder impuls van Peter met in zijn zog Hank, Wim, John, Geert G en Bakker na een 10 tal km aan flarden gereten zodat we, eens het spaarbekken in Nieuwpoort bereikt, quasi niet meer beneden de 40 km/u bleven .
Net voorbij Stuivekenskerke kreeg J.Beton een gaatje ,waarschijnlijk onbedoeld laten vallen door een slecht communicerende "pipo", niet dicht gereden zodat de , ondertussen bronstige meute , even diende gemend te worden , zodat onze sterkhouder zijn positie in het peloton terug kon innemen. Dit voorval had laatstgenoemde geenszins vermoeid want hij legde er onmiddellijk de pees terug op .
Aan Schore was het dan tijd voor het kinderuurtje, met 2 groentjes in de hoofdrol . Een groep Douchys met pech aan de kant was voor onze snotneuzen blijkbaar het sein om als koprijders het tempo met nog eens 5 km/u omhoog te jagen .
Jammer dat onze blauwe vrienden zodanig druk bezig waren met de pechverhelping dat ze die 2 krachtpatsers niet aan het werk hebben gezien .
Enfin , de aanloop naar het vertrouwde lokaal, na de jaarlijkse sluitingsperiode verliep voor de rest voorspoedig zodat we met een gerust gemoed konden vooruitblikken op een blij weerzien met de ravissante Kyra .
Pizza in overvloed en een traktatie van de patron himself deed alle perikelen uit het verleden op slag vergeten .
Een prachtige zomeravond lokt alle beschikbare Placora's uit hun schelp. Met zeventien staan we op de afspraak. Uw dienaar is er na een lange afwezigheid ook weer bij; deliberaties en andere schoolse beslommeringen zijn eindelijk achter de rug.
Dient het gezegd dat het Sagan-incident het onderwerp van gesprek is. Iedereen is het er over eens dat de straf te streng is.
Het verloop van de rit dan: we vertrekken met de wind in het voordeel en rijden vlotjes richting Nieuwpoort. Langs de IJzer nemen de 'locomotieven' het heft in handen. Het is nu de zaak om in het wiel te kruipen.
Op de kasseitjes in Stuivekenskerke verliest zijn pulle. Even wachten dus. Met de brug over de autostrade in zicht wordt het tempo opgetrokken. Juist wanneer we ons opmaken voor de tussenspurt rijdt Steve Stamper plat! Er zijn er echter die niet meer te houden zijn: de spurt moet en zal gereden worden. Uiteindelijk wacht iedereen op de onfortuinlijke Steve, zij het in verspreide slagorde.
Aan Middelkerke maken we een ommetje waarvan uw dienaar nog altijd de reden niet snapt. Maar goed, het is mooi weer ...
Tussen Wilskerke en Leffinge zijn wegenwerken aan de gang en moet er tussen paaltjes geslalomd worden. Bovendien moeten we van onze traditionele route afwijken omdat de rehydratie in Den As plaatsvindt. Niet evident, er ontstaan scheuren in het peloton waardoor sommigen met hun neus in de wind komen te zitten en uiteindelijk de rol moeten lossen. Het zal tot in Raversijde duren vooraleer er opnieuw een compacte groep is.
Aangekomen in Den As wenden we ons organisatorisch talent aan om de consumpties vlot tot ons te laten komen. Dreten is the man on the job. Renaud maakt de laatste afspraken voor de rit naar Wissant (uw dienaar zal helaas afwezig zijn omdat hij dan in Italië vertoeft). De sfeer zit er goed in en het zal na tienen zijn wanneer uw dienaar samen met anciens Leo, Postman Dan, Opa Rich en Remi huiswaarts keren. Remi verwoordt de avond perfect: "Eentje uit de oude doos".
John, Peter,Geert G, Rich, Danny, Hank en uw dienaar " ad interim " tekenden present voor de laatste woensdagrit voor de grote vakantie.
Ideale omstandigheden zorgden ervoor dat het goed vooruit ging alhoewel het ontbreken van een kilometerteller op de guidon van John toch
meermaals zorgde voor een verstoring van de equilibre in het tempo waarop menig Placora toch meent prat te kunnen gaan.
Vermits café Den As om de gekende redenen onze target was werd afgesproken om na Wilskerke het vertrouwde parcours te verlaten, richting
Nieuwpoortsesteenweg.
Zes van de zeven coureurs hadden dit goed begrepen , één enkeling had in zijn drift om eens stevig uit te pakken met een tempoversnelling op een
stuk baan dat zich daar trouwens totaal niet toe leende, de instructies letterlijk en figuurlijk in de wind geslagen, en kwam natuurlijk hopeloos te laat
voor de eerste traktatie ter ere van Marcelleke .
Gelukkig voor hem was André niet in al te beste doen en werden de volgende traktaties ter ere van goede schoolresultaten, mooie liefdesavonturen,
begin van de zomer, Samir en nog vele andere gelegenheden met mondjesmaat aangeleverd zodat iedereen uiteindelijk wel genoeg vocht kon opnemen
Tropische temperaturen weerhielden een 8 tal Placoras niet van de woensdagrit temeer omda via de whats app was aangekondigd dat de 1ste tussenstop reeds aan de kinderboerderij van Leffinge zou plaatsvinden.
Dit was er volgens Yves echter een beetje over en ' on doctors ' orders werd beslist halt te houden aan de kerk van Stuivekenskerke om een vers vat wijwater aan te slaan.
Akkoord, de afspanning in de schaduw van het Godshuis staat nu niet meteen bekend om zijn vlotte bediening maar het gerstennat , dat trouwens zelf aan de toog moet afgehaald worden, smaakte bij deze temperaturen overheerlijk.
Trouwens, wie maalt om een minder vriendelijke cafébazin wanneer je weet dat je even later in je eigen clublokaal supervriendelijk zal onthaald worden door waard en serveuse ?
Een aangepast tempo maakte het voor iedereen mogelijk op een deftige manier het Vliegpleintje te bereiken waar we al reikhalzend uitkeken naar de broodnodige dorstlessers .
We mochten ook nog Steve verwelkomen die plaatsgenomen had in de lommer van de veranda .
Enkele uitnodigende beschikbare tafels op het terras deden ons echter beslissen nog wat te genieten van een langzaam dragelijk wordend avondzonnetje.
De eerste bestelling liet (weeral) onaangenaam lang op zich wachten en net op het moment dat iemand zich wou gaan vergewissen van de oorzaak van dit euvel werden we geconfronteerd met een , niet meer of niet min, onbeschofte
cafébaas die het aandurfde ons totaal onterecht ervan te beschuldigen " zijn restaurantklanten van het terras weg te jagen" .
Groot was uiteraard de consternatie bij de Placoras, temeer dat de mensen, waarop hij alludeerde , ons duidelijk hadden gemaakt dat de reden waarom zij de schaduw van de veranda opzochten, de hitte was.
Van een aangename sfeer op een prachtige zomeravond was begrijpelijk ondertussen al lang geen sprake meer en de totaal onverklaarbare uithaal van deze persoon, die we om begrijpelijke redenen van privacy, hier in dit schrijfsel absoluut
niet met naam zullen vernoemen, werd met groot ongeloof onthaald.
Zo enorm was zelfs was de ontgoocheling dat al plannen gesmeed werden om het Vliegpleintje voortaan op woensdag, zaterdag en zondag links te laten liggen en oorden op te zoeken waar ons gezelschap én centjes wel in dankbaarheid worden aangenomen .
Iedereen hoopt dat de aangekondigde sluitingsperiode wegens verlof voor de uitbater een periode van bezinning moge wezen en we verwachten van deze persoon op zijn minst, als reactie op deze blog, een verontschuldiging , niet alleen tov de leden
van Placora, aanwezig op het terras deze bewuste avond, maar tov àlle leden en bestuur van onze geliefde vereniging en bij uitbreiding tov alle mensen van goede wil ,vooral in deze 9de maand in de islamitische kalender die pas ten einde loopt op 24 juni en
die algemeen beschouwd wordt als een periode van zuivering van de ziel en verbondenheid met de medemens , waarden die wij volmondig onderschrijven.
Er zijn wel degelijk zekerheden in het leven: ieder jaar zijn de maatjes en de mosselen beter dan het jaar voordien (en dus iets duurder) en zijn de leerlingen dommer. Het dient gezegd: de maatjes die Leo ons heeft aangeboden waren van voortreffelijke kwaliteit. Ze smolten als het ware op de tong.
Maar lezer dezes is vanzelfsprekend niet zozeer geïnteresseerd in onze culinaire geneugten, dan wel in de sportieve prestaties. Welaan dan: met zeventien staan we om 10u30 op de afspraak. Enkele 'verloren zonen' maken hun rentree: Johan D. en - geloof of het niet - Tone! Om 8u30 zijn er al drie Placora's samen met een Valverde lookalike richting Heuvelland getrokken met de belofte dat ze ons over de kmiddag in De Vrede zullen vervoegen.
Met de wind enigszins in het voordeel wordt er onder leiding van Renaud en Wim een gezapig tempo aangehouden. Aan de IJzer gebeurt dan wat de vertrouwde lezer van deze blog al van ver ziet aankomen: Paulino rijdt plat. Deze keer is een put in het wegdek de boosdoener.
Na de herstelling volgen we IJzer tot even voor de Fintele, waarna we binnendoor rijden richting West-Vleteren. Daar wachten ons trappisten allerhande, begeleid door boerenstuten met paté of hennepot. De Kemmelklimmers zijn ondertussen ook aangekomen zodat we nu met 21 aan tafel zitten.
Nadat we de innerlijke mens versterkt hebben vatten we de terugtocht aan. Tone heeft de route aan en slaagt er in om tot drie keer toe bijna in botsing te komen met een tegenligger. Er is weinig veranderd sedert zijn laatste optreden.
De warmte eist bij sommigen zijn tol, maar iedereen bijt dapper door. Het is pas kwart voor vier wanneer het lokaal bereiken. De PDG arriveert op hetzelfde moment met de maatjes, het feest kan beginnen.
Uw dienaar moet relatief vroeg het gezelschap verlaten, maar hij is er van overtuigd dat sommigen nog heel wat gerstenat tot zich hebben genomen alvorens huiswaarts te keren. Het was een topdag!
Uw dienaar was helaas weerhouden voor de zaterdagrit en dus verwijst hij graag naar zijn collega-reporters voor de het verslag van desbetreffende rit. Hij stond wel fris en monter aan de start van de zondegrit, samen met acht ploegmakkers - waarschijnlijk een record voor deze matinale rit. Johnny Limburg is er na een lange afwezigheid terug bij, een prettig weerzien!
.
Pluvius en Aolus waren het afgelopen beiden op de afspraak, met als gevolg dat de geplande rit naar Bergues letterlijk en figuurlijk in het water viel. Maar uitgesteld is niet verloren, dus doen we volgende zaterdag opnieuw een poging. Afspraak om 9u30 aan het lokaal.
 "Question"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Idea"){kind=icon}
Er zijn wel degelijk zekerheden in het leven: ieder jaar zijn de maatjes en de mosselen beter dan het jaar voordien (en dus iets duurder) en zijn de leerlingen dommer. Het dient gezegd: de maatjes die Leo ons heeft aangeboden waren van voortreffelijke kwaliteit. Ze smolten als het ware op de tong.
