Een stralende nazomer lokt 17 Placora's naar de start. Er staat een zachte oostenwind, waarschijnlijk ook de reden dat heel wat Eastenders hun opwachting maken. Noteer ook dat vaste waarden Renaud V., Rich, Wim en Ronny verstek geven, dit maar om te zeggen dat we omzeggens au grand complet staan.
Met een wijde keuze aan locomotieven trekt de Peuasustrein zich op gang. Het tempo ligt hoog, maar er wordt gelijkmatig gereden zodat iedereen zonder problemen kan volgen. Langs de IJzer worden we tegemoet gereden door een grijze motard, die bij nader inzien Rich blijkt te zijn op terugweg van de Zwinne-triatlon. Vanaf nu rijden we onder moto-begeleiding.
Wanneer we de baan richting Schore opdraaien plaatst Pilot Pascal, om tot nu toe nog onverklaarbare reden, een 'ontsnapping'. Enfin, hij rijdt 50 m voor het peloton uit ... Even later krijgt hij nog het gezelschap van twee kompanen. Henk probeert tot tweemaal toe ook de kloof te overbruggen, maar waait telkens weer terug. Van een chasse patate gesproken!
Peter speelt de rol van de perfecte regulateur en laat ons een tempo rijden zodat we vlak voor St. Pieterskapelle de drie vluchters opnieuw te pakken hebben. Ondertussen heeft Rich zich ook in de rol van fotograaf gegooid: u vindt het resultaat op onze FB-pagina.
Tussen Wilskerke en Leffinge wordt er fors doorgetrokken, de voorbereiding op de eindspurt is in volle gang. Het is uiteindelijk Johan D. die voor Geert G. en uw dienaar als eerste over de meet bolt. Een passende finale voor een topritje.
In het lokaal zijn we verplicht ons aan de toog te installeren, want het is volle bak op het terras. Niet iedereen vindt dit erg: de pinten komen sneller en het barmeisje mag er best wezen. Er worden 'shelfies' getrokken, een bezigheid waar de ene al handiger in is dan de andere. Het tempo waaraan er gedronken wordt is een weerspiegeling van het tempo van de rit: fors! Johan D. viert dan nog eens de verjaardag van zijn 15-jarig huwelijkscontract, maar dan volgt de ontnuchtering: er is geen Hoegaarden meer! Leo valt zowat van zijn stoel van verschot. Iedereen is nu verplicht om 33'rs te drinken...
Uw dienaar verlaat rond 10u de gelagzaal, maar vermoedt dat er leden zijn die heel wat later huiswaarts zijn getrokken. Volgende zaterdag en ook volgende woensdag moet schrijver dezes jammer genoeg verstek geven.
Nog dit: er bereikt ons het bericht dat onze vriend Renaud VDW op zijn gewone fiets is aangereden. Gelukkig zonder al te veel erg; via deze weg wensen wij hem een spoedig herstel toe!
De in bloedvorm verkerende Geert Gekiere wordt deze maand met 685km maandkampioen. 75 ritten staan er geboekstaafd - goed voor zo'n kleine 55.000 km- bij het ingaan van , jawel, alweer de laatste maand. Met zijn drieën hebben ze de kaap van de 3000 overschreden. Een Napoleontische Placorawet, volgens sommigen voer voor de reviewcommissie, laat evenwel het aantal ritten primeren! Dat betekent dat Renaud V., Rich, Hank en Postman Dan met een marge van nauwelijks 3 ritten een ongemeen spannende septembermaand tegemoet gaan! 'Zondagrijder' Daniël komt zich zowaar, mede door het Vogezenavontuur van Renaud en de onfortuinlijke Hank die blessures had af te rekenen, in de debatten mengen!
De voorbije dagen hing het al in de WhatsApplucht: de Picon in Braydunes zou wel eens opnieuw geproefd kunnen worden. Een stralende zon, zij het met een lichte herfstzweem, lokt elf Placora's naar de startplaats.
Het bonte gezelschap zet welgemutst de rit in, maar moet voor Leffinge al voet aan de grond zetten wanneer Renaud VDW bandbreuk lijdt. De onfortuinlijke besluit om onmiddellijk huiswaarts te keren, gezien hij maar een kleine tijdsmarge heeft. Met z'n tienen dan maar tegen de bries in.
Het zijn vooral Renaud V. en Geert G. die het kopwerk verrichten. Deze laatste zal er in slagen om 95% van de rit het tempo te bepalen, en het dient gezegd dat we niet stilstonden. Chapeau!
In Adinkerke moeten we even afwijken van het parcours omwille van de Moere Classic die er gereden wordt. Een vriendelijke diender wijst ons evenwel een alternatieve route zodat we toch langs Cabourg en Ghyvelde, waar we traditiegetrouw 'Vive la marriée' mogen roepen naar een pas getrouwd koppeltje, naar Braydunes rijden.
Rich meent in zijn nimmer aflatende zoektocht om geschikte terrassen te vinden een mooi alternatief gevonden voor het ter ziele gegane Palais du Picon: Hotel Val d'Or. Misschien een beetje vergane glorie, maar een aangenaam zonneterras, een bierkaart om U tegen te zeggen en natuurlijk een Picon Maison, en dat alles aan zeer democratische prijzen.
De Picon is best te doen, al heeft Rich pech wanneer Remi zijn tweede glas zo maar pardoes tegen de vlakte gooit. Wat een verspilling!
Op de terugweg passeren we Plopsaland, waar de vele bezoekers getuige kunnen zijn hoe tien volwassen mannen op een koersfiets vrolijk meezwaaien op de tonen van K3...
We hebben nu de wind in de zeilen en rijden vlotjes, nog steeds onder leiding van de niet aflatende Geert, naar het lokaal. We krijgen er ovenverse boterhammetjes met ham en kaas aangeboden, het perfecte slot van een bijzonder aangename uitstap.
Weerman Frank voorspelt voor de komende week nog mooie zomerweer, dus maken we afspraak voor volgende woensdag.
Op de vooravond van de belangrijkste dag van het jaar, enfin, voor de jonge ouders onder ons en dat zijn er al niet veel, of voor de iets minder jonge grootouders en die beseffen het niet altijd (dat ze al zo oud zijn) , op die bewuste
vooravond dus, was het tevergeefs wachten op een lid van die categorie van mensen voor wie 1 september ( want inderdaad over deze magische datum gaat het hier) wel degelijk van groot belang is vermits er na een, door iedereen erkend maar
door weinigen openlijk verkondigd (en al zeker niet in het bijzijn van iemand uit die bewuste beroepscategorie) , veeeeeeel te lange vakantie eindelijk eens moet gedacht worden aan het toch min of meer rechtvaardigen van een al bij al redelijk riante
ambtenaarswedde en dito pensioenregeling door middel van het opvoeden en onderrichten van een meute , veelal totaal verwilderde en in sommige gevallen zelfs volledig losgeslagen jongeren die in feite precies hetzelfde denken over de groooooote
vakantie als ondergetekende maar al even hypocriet zijn als de rest van de bevolking door dat al evenmin openlijk uit te spreken , namelijk : die vakantie is inderdaad veel en veel te lang .
't Was wachten op onze dienaar dus, die begrijpelijkerwijze het kaften van zijn boeken, scherpen van zijn potlood , opblinken van zijn boekentas en smeren van zijn schorre stem, met het oog op het geven van een ongetwijfeld weer fantastische
monoloog met opsomming van alle voordelen van het volgen van onderwijs bij onze vrienden van GO ! die zo schril afsteken tegen het oubollige en muffe gedoe bij de concurrenten van de Guimardstraat die denken dat de obligate speech van de
dorpspastoor op de eerste schooldag annex een grote hervorming van de lessen godsdienst hen in staat zullen stellen vele zieltjes terug te winnen , namelijk de slimmeriken die gekozen hebben voor vernieuwende scholen met een ambitieus lerarenkorps
en een nog ambitieuzere directie, genre Pegasus , verkoos boven een woensdagrit die bovendien behoorlijk normaal, om niet te zeggen monotoon verliep, met zijn ploeggenoten van Placora, tevens grote bewonderaars van onze voorzitter.
Cyber John, momenteel worstelend met een kleine vormdip ingevolge te lange dagen op het strand reed lek en een bevroren (vieille) soupape zorgde voor heel wat oponthoud waardoor het 13 koppige peloton wat gepiqueerd zijn tocht vervolgde.
Bij gemis aan echt leiderschap was het dikwijls alle remmen los maar dat kon mannen als Johan en Peter totaal niet deren nu ze eindelijk eens konden laten zien uit welk hout ze echt gesneden zijn.
Hank , volop in revalidatie van een mysterieuze aandoening in de onderste ledematen, kon niet anders dan op souplesse meevolgen maar dat weerhield er hem niet van zich toch nog in de eindspurtdebatten te mengen , tevergeefs want een oppermachtige
Johan was zelfs onze baankampioen Geert G. te vlug af.
De service in 't Vliegpleintje dreigt jammer genoeg opnieuw te verglijden in coup- de- feu- toestanden maar de overheerlijke spijzen maakten veel goed.
Onze ere-voorzitter zag er ook heel tevreden uit, dus waren wij het ook.
De temperaturen zijn nog altijd niet van dien aard om wintervest en mouwstukken uit de kast te halen. Wel integendeel! Wanneer het verzamelen geblazen is rechtover het lokaal zijn we verplicht de schaduw op te zoeken willen we niet onmiddellijk het kookpunt bereiken. Er wordt ook druk overlegd wat te doen bij zulk weer. Uiteindelijk besluiten we om onder leiding van Rich een light versie van de Van Avermaet Classic te rijden, met andere woorden om de Uitkerkse Polders een bezoek te brengen.
Niettegenstaande de warmte staat er toch een fikse bries en moeten we goed doortrappen. Aan de brug over het kanaal een eerste oponthoud omdat een plezierbootje doorgang krijgt. Wanneer we in de volle zon stilstaan voelen we pas echt hoe warm het is.
We slingeren ons dan door de polders tot in Lissewege waar Remi een leuk terras weet liggen. Inderdaad, Het Vaartje is een aangename afspanning waar de uitbaters ons met open armen ontvangen. Er worden tal van foto's getrokken, de plaatselijke bevolking lijkt diep onder de indruk van onze atletische lichamen. De waardin eist zelfs om met Leo vereeuwigd te worden.
Na de rehydratie vatten we de terugweg aan. Rich heeft dan nog eens af te rekenen met een platte achterband. De hitte begint langzaam aan zijn tol te eisen. Uw dienaar meent dat hij een flinke slok ozon binnen heeft gekregen, en ook Rich verklaart dat hij 'choco' is. Wanneer we na 80 km het lokaal bereiken vluchten we met z'n allen naar binnen voor enige afkoeling. De Aquarius (!) kan niet vlug genoeg komen, we hebben het allemaal gehad.
Voor sommigen onder ons zal het vochtpeil pas opnieuw normaal zijn na het vieren van de KV overwinning, vele uren later...
Met temperaturen die de 30° overstijgen is het niet aangeraden om zware inspanningen te leveren. Weerman Frank Deboosere adviseert bovendien om veel te drinken. Met deze wijze raad in het achterhoofd staan zeven Placora's om 18u00 aan het vertrek van de woensdagrit. Velen hebben de schaduw opgezocht of zitten met de voeten in het frisse zeewater.
Na enig overleg wordt besloten om het tempo te drukken en een tussenstop in te lassen voor hydratatie. Leo stelt zelfs voor om gewoon de straat over te steken en ons te nestelen op het terras van ons lokaal. Johnny wil hem daar in volgen, maar uw dienaar, hierin bijgetreden door de meerderheid van de andere aanwezigen vindt dat er toch moet gereden worden.
En dus vertrekken we met een warme wind als gezel. In Leffinge staat Geert G. ons op te wachten; we rijden keuvelend verder.
De dag voordien had uw dienaar al conclaaf gehouden met Rich over de mogelijke alternatieven in geval van een canicule. Hij stelde daarbij een bezoek aan de kinderboerderij nabij de Rattevallebrug voor. Via goede bron heeft hij immers vernomen dat er La Trappe van het vat geschonken wordt.
En aldus geschiedt: de loden hitte weegt zwaar en we zwaaien af naar de kippen en geiten. Johnny blijkt de plaatselijke opdienster te kennen, en de waardin beweert dat Dr. Cancellara zowat kind aan huis is. We besluiten er eentje te drinken en dan eventueel een volgend terras nabij Ramskapelle te bezoeken. Wanneer we willen vertrekken stelt Leo vast dat hij plat staat en dus moet er van de nood een deugd worden gemaakt: we zullen er dus nog een moeten drinken. Hoe alles in zijn werk gaat kunt in bewegende beelden bekijken op de FB-pagina.
Danny G. wordt bevangen door lichte paniek, want hij heeft de nacht. Het nochtans nog licht, uw dienaar ziet het probleem niet. Wanneer Leo zijn band gemaakt is besluiten we om dan maar direct de terugweg aan te vatten. Om tien voor acht bereiken we het lokaal en kunnen we opnieuw vocht opnemen op het terras van ons lokaal. De PDF komt er bij en het is na tienen wanneer de vergadering gesloten wordt.
Indien het warme weer aanhoudt zal er ook zaterdag een verkorte rit met tussenstop(pen) gereden worden. Gezondheid voor alles!
Naar jaarlijkse gewoonte vindt op 4 september Ostende Koerst plaats. Zijn er kandidaten die willen deelnemen en onze clubkleuren verdedigen. In de bijlage vind je het deelnemingsformulier. Laat maar iets weten! Voor meer details check www.ostendekoerst.be
Beter laat dan nooit, waarde lezer. Met enige vertraging het verslag van de traditionele woensdagrit. Het zal u misschien verbazen, maar de onderwijswereld is opnieuw aan het werk.
Met elf staan we op de zonovergoten parking klaar om te vertrekken. De oude garde is opvallend aanwezig, het jong geweld geeft verstek: waarschijnlijk te hoge werkdruk, vakantie of zonnen op het strand... Noël heeft opnieuw af te rekenen met een weerspannige kopserie; Postman Dan kan het euvel gelukkig vlug verhelpen.
Op weg dan. In Leffinge sluit Geert G. aan en zo rijdt er een twaalftal langs de oevers van de vaart. De wind blaast in het voordeel en we flirten voortdurend met de 35 per uur. Wanneer Cyber John Beton het commando overneemt verspringt de digitale snelheidsmeter naar 37+, maar dat is maar voor eventjes.
Voor het overige rien à signaler, tenzij het drukke landbouwverkeer op onze route. De oogst moet binnen en de landbewerkers zijn begrijpelijkerwijs gehaast. Tone gooit traditiegetrouw zijn vege lijf in de balans om de veiligheid van de groep te vrijwaren. Zijn edelmoedigheid wordt echter op meewarigheid en hoofdgeschud onthaald.
Het steekt onze rijdende GPS blijkbaar zodanig dat hij voorbij de Rattenvalle het gezelschap verkiest van een toevallige passant. Ook het lokaal zal hij mokkend links (of zijn geval rechts) laten liggen.
Ondertussen is Leo naar voren geschoven en geeft hij tussen Wilskerke en Leffinge nog eens een staaltje af van zijn kunnen door de groep zijn achterwiel te laten bewonderen.
Samen met Wim trekt uw dienaar de eindspurt aan die door een luid roepende John wordt gewonnen.
In het lokaal is het even wachten op de levensnoodzakelijke vloeistoffen. Samir test opnieuw personeel uit en de sympathieke Melissa moet nog haar weg vinden. Maar uiteindelijk komt alles goed en kunnen wij onze pintjes consumeren.
Zaterdag normale rit, afspraak om 13u30. De windrichting zal het keerpunt bepalen.
Zeg, kent gij de mosselman...? Wie heeft in zijn kindertijd dit leuke lied niet gezongen? Een leuke gedachte die ons tijdens de rit naar Phillipine begeleidt. Ons, dat zijn tien Placora's en een Limburgse gastrijder. Op de valreep zijn er nog enkele forfaits, waarvan die van Henk wel enige uitleg vergt.
Op WhatsApp laat onze kampioen immers weten dat hij verstek moet laten gaan omwille van een pijnlijke middenvinger. U kunt zich de speculaties hieromtrent zelf wel voor de geest halen. De onfortuinlijke post dan maar een foto en komt aan het vertrek tekst en uitleg geven: de "zak" aan zijn vingerkootje is gescheurd en zorgt voor heel wat ongemak.
Op weg dan. De wind blaast van uit westelijke hoek, wat betekent dat we op de heenweg een duwtje in de rug krijgen. Rich heeft het parcours tot in de puntjes uitgestippeld en weet de valstrik in Sint-Laureins handig te omzeilen. Twee uur en twintig minuten later komen we aan in de mosselhoofdstad. De tafel staat al gedekt, de halve liters in aantocht. U kunt de volledige fotoreportage bewonderen op onze FB-pagina, met dank aan Geert G. die tijdens de rit enkele kiekjes heeft kunnen maken. De oesters van de arme man smaken voortreffelijk; de afwezigen hebben ... u kent het vervolg wel.
Wanneer de innerlijke mens versterkt is moeten we de terugweg aanvatten. Dit wordt andere koek, want de wind staat nu recht op onze appel. Het tempo wordt enigszins gedrukt, er staan ons immers nog 70 km te wachten. Iedereen doet om beurt kopwerk en zo komen we toch relatief fris in Brugge aan. Leo heeft dorst, en dat moet verholpen worden. We kiezen het terras van Du Phare met Brugse Zot van 't vat.
De laatste etappe dan, met nog steeds de niet aflatende wind als taaie tegenstander. Rond kwart voor vijf komen we aan in het lokaal, niet nadat Remi de bergprijs binnenhaalt op de brug over de autosnelweg.
Pijnlijke vaststelling: het opnemen van vocht verloopt niet bij alle Placora's even vlot. De 145 km hebben duidelijk een indruk nagelaten. Goed nieuws voor volgend seizoen: de eerste plannen voor een meerdaagse uitstap worden besproken: het mooie Limburg spreekt allen aan, zeker als Johnny ons kan gidsen door het bronsgroene eikenhout. Later meer hierover.
Hopelijk herstelt iedereen voldoende van de inspanning om dit komende woensdag recht te zetten!
Twaalf gegadigden bieden zich rond 18u00 aan voor de wekelijkse woensdagrit; in Leffinge worden we nog versterkt door Geert G. die ons aan de brug opwacht.
Met de noordenwind in de rug wordt er flink tempo gemaakt. Peter en Henk zijn de locomotieven van dienst. Geen meldenswaardige incidenten, tenzij dat het aangenaam rijden is.
Eens voorbij Stuivekenskerke beginnen we rond te draaien. De wind staat nu op de kop, wat ons niet belet om de snelheidsmeter rond de 33 te houden. In de aanloop naar de spurt op de brug probeert Geert G. ons te grazen te nemen door ons eerst tot voorzichtigheid aan te manen om dan zelf het hazenpad te kiezen. De rakker!
We blijven het tempo aanhouden en zoals de traditie het wil, wordt er tussen Wilskerke en Leffinge nog eens flink doorgetrokken.
Uw dienaar probeert nog mee te spelen in de eindspurt, plaatst zich in een goede positie maar misrekent zich op de meet en komt er te vroeg uit. Geert Pirelli heeft zijn zachte slicks op liggen en bolt als eerste over de meet.
In het lokaal worden we verwelkomd door alweer een nieuwe dienster, die blijkbaar in het zwart werkt. Pizza en bier smaken als naar vanouds en de mosselrit van volgende zaterdag wordt voorbereid. Iedereen heeft de bakker afgezegd. We vertrekken om 10u00 en hopen rond 17u00 terug in het lokaal te zijn.
Hoewel mijn blauw-zwart hart bloedt neem ik het keyboard ter hand want Richards uitgestippelde rit - netjes door Remi in zijn gps opgeslagen voor het nageslacht - verdient hoe dan ook een sluitstuk. Nadat onze dienaar ergens rond Nieuwmunster de gelederen had verlaten leidde Rich ons langs het hinterland van de Uitkerkse polders via een labyrint aan prachtige weggetjes richting Lissewege. Eén ding was duidelijk, hier was veel prospectie aan te pas gekomen. Richs moto, zijn ander favoriete vehikel, is dan ook de verklaring voor zoveel terreinkennis. De slotkilometers naar Philippine inclusief een predegustatie in de Oude Haven staan trouwens ook al op zijn actief, al was het maar om onze doortocht in St.Laureins te optimaliseren... In de schaduw van de platte toren van de imposante kerk houden we halt in het witte dorp waar een gezellige drukte heerst. 45km op de teller en nog een 60 voor de boeg. Terwijl de beiaard ons bijna van ons bistrottafeltje klingelt dringt Renaud V. aan op een tweede portie gerstenat gezien het gevaar op deshydratatie op de terugweg. Via een kasseistrook dokkeren we Lissewege uit steeds flirtend met de 31-32/u Via een prachtig parcours bereiken we in Nieuwwege de vaart maar wie denkt daar rechtsaf te slaan is er aan voor de moeite. Via Varsenare station sluiten we aan op de oude Sarahroute naar Jabbeke. Het dient gezegd onze vriend Aeolus houdt zich koest en er wordt voorbeeldig tempo gereden. Aan de brug in Jabbeke wijken we weer af van de route en voor het stuk tot de aansluiting op de Zeeweg moet ik u verwijzen naar Remi's gps. Na een goeie 100km aan zo'n kleine 30km/u bereiken we Samirs optrekje. Onze PDF, nog zichtbaar nagenietend van KaVee's exploot en met een vers arsenaal aan Brugse moppen, komt er ook nog even bij. Kortom een prachige rit die gearchiveerd verdient te worden als een 'Placoraklassieker'... alleen nog een naam verzinnen!
Wat een weekend, beste lezer! Greg behaalt een gouden plak en ons aller (enfin, voor de meesten onder ons toch) KV'tje schittert in de Versluys Arena en lapt FCB een 1-0 zege aan de broek. Vooral dit laatste heeft zijn gevolgen voor uw dienaar. Informatieve bezoeken aan de New Chaf 31 en de Filou-bierstraat laten hun sporen na, met daarbij nog bij zijn nachtelijke thuiskomst de melding van vrouwlief dat er de volgende dag bezoek is en dat hij de BBQ mag verzorgen.
Twijfels alom de volgende morgen: to ride or not to ride, that is the question. Het dilemma wordt opgelost met een Belgisch compromis: een ingekorte rit en op tijd thuis om het vuur aan te maken! En dus, beste lezer, krijgt u hier maar een beperkte impressie van de Placora-prestaties. Bij deze een oproep aan de overige deelnemers om dit verslag verder aan te vullen.
We zijn met veertien vertrekkers. De hierboven reeds vermelde overwinning van onze lokale helden is vanzelfsprekend het onderwerp van gesprek. Gelukkig dragen de meesten onder ons een donkere zonnebril en zijn zo de wallen onder de ogen minder zichtbaar. Rich heeft een nieuwe rit uitgestippeld van zo'n 105 km.
Hij leidt ons via Zandvoorde naar Bredene, Klemskerke, Zuienkerke naar Wenduine en Blankenberge. Er wordt een pittig tempo aangehouden want de wind zit veelal in de rug. In Nieuwmunster neemt uw dienaar afscheid van zijn kompanen en zet hij alleen de terugweg in. Hij neemt het onzalige besluit om langs de Driftweg te rijden: het is er drukker dan op de Brusselse Ring!
Ter afsluiting nog deze mededeling voor volgende week zaterdag: we rijden de mosselrit naar Phillipine. Vertrek om 10u00. Rich heeft al gereserveerd in De Oude Haven, dus we zijn zeker van ons plaatsje. Je hoeft dus niet je boterhammen mee te nemen (het staat bovendien niet echt netjes om in een restaurant je persoonlijk proviand te verorberen). Hopelijk kunnen we ook woensdag rijden zodat we goed voorbereid de marathonrit kunnen aanvatten.
Voor juli moesten zo maar even 15 Excelcelletjes worden ingevoegd wat resulteerde in een kilometertotaal van 10085. Voor een vakantiemaand lang niet slecht gezien hoewel 18 Placora's het maximum was voor een zaterdagrit en de soms wispelturige buienradar de woensdagrijders parten speelde. Renaud Viaene zet zijn rush verder en werd ook maandwinnaar met bijna 700km voor Hank en Renaud VdW. Dit keer is er ook een bijlage met het aantal ritten t.e.m. juli; onze dienaar merkte terecht op dat dit nog steeds de eerste norm is bij het opmaken van de eindklassering zodat het aantal km een vertekend beeld geeft.
"Na regen komt regen", voorspelt Hank op WhatsApp. Al een geluk dat onze olijke aircoman niet voor den brode het weer hoeft te voorspellen, want hij zit er deerlijk naast. Na twee dagen van onophoudelijke regenval worden op woensdagmiddag rond 16u00 de hemelsluizen dichtgedraaid en komt rond 17u30 zelfs een profijtig zonnetje van achter de wolken piepen.
Aolus is als vanouds van de partij, net als elf Placora's waaronder enkele nieuwe oude gezichten die terug uit vakantie zijn. In Leffinge wordt ons elftal nog versterkt met twaalfde man Geert G. De forse zuidwester dwingt ons tot gedisciplineerd ronddraaien. Het filmpje dat Rich enkele weken geleden postte toont zijn waarde. Op die manier kunnen we een stevig tempo aanhouden zonder dat er iemand in de problemen komt.
Eens aan het Spaarbekken gekomen is het grootste leed geleden. Er wordt nog een tandje bijgestoken en we stuiven richting Stuivekenskerke. Op het gedeelte tussen dit landelijke gehucht en de rijksweg naar Schore worden we bijna van de baan gereden door een aanstormende meute Douchy's. Deze oproep: "Beste collega's, toon enig respect voor de mede-weggebruiker en laat hen ook de ruimte om op hun manier hun hobby te beoefenen. Alvast hartelijk dank!"
Richting St. Pieterskapelle wordt het gaspedaal volledig ingedrukt. De snelheidsmeter aan de kerk in Schore dankt ons met de glimlach omdat we ons aan de maximumsnelheid van 50 per uur houden. Iedereen kan netjes volgen. Even voor Wilskerke is er dan een korte woordenwisseling tussen Johan D. en uw dienaar over de manier dat er wordt overgenomen. Schrijver dezes krijgt een fors wederwoord en houdt het dan maar even voor bekeken. Geen ooggetuigenverslag over de spurt dus ...
In het lokaal gekomen worden we binnen de drie seconden bediend door een attente Samir. Toch een kleine smet op de organisatie wanneer blijkt dat er onvoldoende 33 cl-glazen voorhanden zijn. Noël en Rich komen er ook bij en we genieten van de ondergaande zon. Rich weet ons ondertussen te melden dat hij voor zaterdag een mooie route van ca. 90 km heeft uitgestippeld. We zijn benieuwd!
Na de ondergang van de zon bekijken we de paarswitte ondergang, wat Hank opnieuw naar de WhatsApp doet grijpen met de post "Je suis éliminé'.
Nog dit: op vraag van Samir wordt het mosselsouper verplaatst naar het weekend van 15 oktober!
Onze Cyber John Beton heeft het meer dan voortreffelijk gedaan op Oostendse Kampioenschap Tijdrijden. Hij behaalde een bijzonder verdienstelijke tiende plaats. Volgend jaar toch nog meer Placora's aan de start? Proficiat John!
Het is er dan uiteindelijk toch van gekomen! Dankzij Remi's alertheid hebben we 't Hof van Commerce, wijd en zijd beroemde afspanning, een bezoek kunnen brengen. Het begint nochtans weinig veelbelovend: een tegenstrijdige buienradar maakt de parcourskeuze er niet makkelijker op. Maar we zijn van geen kleintje vervaard en het voorstel van uw dienaar om de Utfanc te rijden (en zo binnen een veilige actieradius te blijven) wordt met meerderheid van stemmen verworpen. We richten onze steven richting Bachten de Kuupe.
Al even voorbij Leffinge voelen we de eerste druppels en nog voor St. Pieters Kapelle moet er worden haltgehouden om enkele ploeggenoten de kans te geven een regenjasje aan te trekken. Het betreft evenwel een malse zomerregen, dus zo erg is het nu ook weer niet. Na deze korte stop rijden we naar de IJzer, wiens oever we volgen tot aan de Fintele.
Met maar één kleine aarzeling vinden we Stavele, geboorteplaats onzer burgervader maar nog veel bekender omwille van de al eerder vermelde afspanning en zijn waardin. En toch... niet alle Placora's kijken naar Vlaanderen Vakantieland en zij zijn niet vertrouwd met deze lokale B.V., die in feite een G.B. is oftewel Grote Boezem. Henk en co. willen na de korte kennismaking onmiddellijk boezemvrienden worden!
We hebben een plaatsje gevonden op het zonneterras, dat op dat moment echter door een kleine zondvloed overspoeld wordt. Gelukkig zitten we onder een parasol / paraplu en houden we het droog. Renaud V. stelt ons bovendien gerust met de melding dat het over vier minuten zal ophouden met regenen, wat het dan ook prompt doet. Foto's van dit gebeuren vindt u terug op onze alom gekende FB-pagina https://www.facebook.com/WTC-Placora-478362632222340/?ref=bookmarks.
Nu het opgehouden is met regenen besluiten we de terugweg aan te vatten. Pluvius is ons niet zo gunstig gezind, want al na enkele kilometer gaan de hemelsluizen opnieuw open, en dat zal zo blijven tot voorbij Veurne. We rijden via Pollinckhove en Alveringem, met Leo aan het commando.
Het dient gezegd dat het tempo gedurende de ganse rit strak, maar voor iedereen haalbaar, wordt aangehouden. En zo komt het dat we na 100 km een mooi gemiddelde op onze snelheidsmeter staan hebben. Vooraleer we het lokaal bereiken moet er nog maar eens gestopt worden om het overdadige vocht te lozen. Urologen kunnen ongetwijfeld een mooi ereloon opstrijken mochten ze ons ploegje eens onder handen nemen. Het levert ook een alleszeggende foto op die u op de hierboven al vermelde FB-pagina kunt bewonderen.
Het loopt dicht tegen zessen aan wanneer het 17-koppige peloton (de grootste opkomst sinds enige tijd!) het lokaal bereikt. Moe maar voldaan kan de rehydratie worden aangevat. Zoveel is duidelijk: we zijn klaar voor de grote mosselrit gepland op 13 augustus!
Het wisselvallige weer zorgt voor heel wat geWhatsApp: to ride, or not to ride, that is the question. Enkele malse zomerbuitjes tussen twee en vier doen de onzekerheid nog toenemen. Acht Placora's doen zoals de Prince of Denmark: zij nemen het besluit om actie te nemen en staan om 18u00 op de afspraak.
Cyber John Beton is in volle training voor de tijdrit die hij komende zondag zal betwisten (starttijd 14u05 aan de Sport Nautique) en verklaart dat hij de hele rit kop zal trekken. Het voorstel wordt door het gezelschap in dank afgenomen, waarna we ons geijkte traject aanvatten.
Er staat een stevige zuidwester, wat ons niet belet er een stevig tempo op na te houden. Omwille van het feit dat er een vaste koptrekker is, kan de theorie van het waaieren niet in de praktijk worden omgezet. Het zorgt zelfs voor enig ongemak voor wie in laatste positie rijdt, want die ongelukkige rijdt al te vaak vol in de wind. Daarom wordt besloten om toch een tweede waaier te vormen.
Eens het Spaarbekken bereikt krijgen we iets meer windvoordeel, wat den John een tandje doet bijsteken. We bereiken Stuivekenskerke in no time en zetten onze weg voort naar Schore. Aan de kerk worden we met een smiley bedankt voor onze aangepaste snelheid.
De brug over de snelweg is er eventjes te veel aan voor Danny G., die te kampen heeft met de naweeën van nachtwerk. Tussen Wilskerke en Leffinge gooit iedereen hem op de elf en voor we het weten staan we aan het lokaal.
We weten een plaatsje op het terras te bemachtigen en stellen vast dat het volle bak is bij Samir. We missen Butler Ronny om de bestelling vlot te laten verlopen, maar geraken uiteindelijk toch aan drank en, wat Renaud en John betreft, spijs. Het is blijkbaar trendy om bij aankomst spaghetti te eten. En wie kan hen ongelijk geven, aan 5 de portie? De Cécémel laat Renaud evenwel aan zich voorbij gaan.
De rit van volgende zaterdag wordt besproken. We geraken er niet helemaal uit en zullen wel zien. De Utfanc-route is een klassieker die we nog niet gereden hebben. Met z'n 90 km is dit een optie. Wie de route niet kent, klik naar http://www.routeyou.com/nl-be/route/view/20132/fietsroute/utfancroute.
Uw dienaar sluit samen met Remi en Danny G. de debatten aan de toog, waar ook Noël zijn opwachting heeft gemaakt. We bewonderen de zes billen die voor de bediening zorgen en zagen dat het goed was. Tot zaterdag!
Noteer nu al in je agenda: op zaterdag 15 oktober vindt het jaarlijkse benefiet mosselsouper in Het Vliegpleintje plaats. Nodig zeker familie, vrienden en kennissen uit. Hoe meer volk, hoe meer in kas!
!!! Kaarten aan 15 euro p/p enkel en alleen te verkrijgen in 't Vliegplein bij Samir
In samenspraak met Samir werd beslist dat jullie ook via onze rekening de mosselsouper kunnen betalen. Remi zal dan een lijst bijhouden met de aanwezigen en doorgeven aan Samir. Er zijn tot op heden weinig inschrijvingen en rekenen dan ook op jullie steun.
Zes Placora's willen genieten van een prachtige zondagochtend. Lichte bries uit het zuidwesten, lekker zonnetje, niet te warm: wat kan een mens zich meer toewensen. Toch had het maar een haar gescheeld, of uw dienaar had verstek moeten laten gaan. Een platte achterband noopte hem tot een extra snelle bandenwissel. Gelukkig biedt WhatsApp soelaas en wordt er eventjes gewacht.
Tot de orde van de dag dan. Gezien de windrichting dreigt eentonigheid door alweer dezelfde route te moeten volgen. Rich weet echter een variatie op het thema te bedenken en loodst ons via de Zwarte Weg naar de Lange Lis. We draaien netjes rond (zie verder) tot even voorbij de IJzer Leo met bandbreuk heeft af te rekenen. Terwijl hij vaststelt dat zijn noodpomp van bedenkelijke kwaliteit is, neemt Rich de gelegenheid te baat om Noël nog eens met handen en voeten de mechaniek van een waaier uit te leggen. We verwijzen u, beste lezer, hiervoor naar onze FB-pagina waar u een live-verslag van dit college kunt bekijken. Voor de volledige uitleg bekijkt u http://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160722_02394623
Eens de band opgepompt zetten we onze weg verder; even is er verwarring over de terugweg. We kiezen uiteindelijk voor de route via Wulpen. Van een super hoog tempo kan er geen sprake zijn vanwege de ware volkstoeloop op de fietspaden. Zowat half Vlaanderen heeft blijkbaar besloten om op deze zondagmorgen de fiets van stal te halen.
Langs de vaart bijna nog bijna een valpartij wanneer Noël het achterwiel van een 'gastrijder' aantikt. We halen uiteindelijk zonder brokken de thuishaven; Krist zit ons al op te wachten achter een frisse pint. Even later vervoegen Geert Pirelli en onze PDF ook onze rangen. We kijken verbaasd op wanneer de PDF FCB feliciteert met het geleverde spel gisterenavond; hij weet ook te melden dat FCB nu al zijn eerste doelstelling van het jaar heeft bereikt, namelijk het winnen van de Supercup. Het is volgens hem nu uitkijken of het tweede doel, het spelen van de finale van play off 2, bewaarheid zal worden!
Er worden ook nog enkele afspraken gemaakt: op zaterdag 13 augustus rijden we de mosselrit naar Philippine. Uur van vertrek is 10u00. Het spreekt vanzelf dat we onze boterhammen thuislaten, want we zullen de Goudbrand proeven in afspanning De Oude Haven. Rich maakt de nodige reservaties.
Een stralende nazomer lokt 17 Placora's naar de start. Er staat een zachte oostenwind, waarschijnlijk ook de reden dat heel wat Eastenders hun opwachting maken. Noteer ook dat vaste waarden Renaud V., Rich, Wim en Ronny verstek geven, dit maar om te zeggen dat we omzeggens au grand complet staan.
Het is er dan uiteindelijk toch van gekomen! Dankzij Remi's alertheid hebben we 't Hof van Commerce, wijd en zijd beroemde afspanning, een bezoek kunnen brengen. Het begint nochtans weinig veelbelovend: een tegenstrijdige buienradar maakt de parcourskeuze er niet makkelijker op. Maar we zijn van geen kleintje vervaard en het voorstel van uw dienaar om de Utfanc te rijden (en zo binnen een veilige actieradius te blijven) wordt met meerderheid van stemmen verworpen. We richten onze steven richting Bachten de Kuupe.
