Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
02-10-2013
Ook een After Season rit kan prachtig zijn
Slechts 7 Placora's, de vele enthousiastelingen van vorige week ontbreken , en een gastrijder (vriend van Peter) maken hun opwachting op deze prachtige, en het wordt later nog prachtiger, nazomeravond .
Met de wind uit een zeer ongebruikelijke OZO-richting, toch wel +/- 4 Bft, maar wel aangenaam, sluit te Leffinge Christ aan.
De 4 grote motoren, Peter, Paul, Henk en Marnix nemen de kop, gevolgd door, in een zetel , de gastrijder, ondergetekende, Noël, Pascal en Christ. Vanaf de grote baan, na Stuivekenskerke, wordt met een man of 7 rondgedraaid maar al snel wordt duidelijk dat dat voor sommigen iets te hoog gegrepen is, wil je je niet perte total rijden. De brug wordt in gestrekte draf genomen waarna het langs de vaart, wegens wegenwerken in Wilskerke, terug naar 't lokaal gaat. De sprint is voor Paul voor een te zegezekere Henk. 33,4 km/h gem. Niet mis voor een ritje dat echter niet meer in de boek komt . De après wordt ingezet met een rondje van Paul , gevolgd door ééntje van Peter , gevolgd door ééntje van Henk (allen voor hun verjaardag deze maand), gevolgd door ééntje van Steve (pré-vakantie in Bodrum) . Zoals jullie zien hadden de afwezigen weeral eens ongelijk . Indien volgende week de nazomer in het land blijft zal het merendeel opnieuw aanwezig zijn. Wie weet zijn er dan nog verjaardagen te vieren .
Een aangenaam nazomerzonnetje, een bries uit het oosten: ideaal om er voor de laatste keer dit seizoen een stevig tegen aan te gaan. Een elftal staat op de vernieuwde parking klaar. In Stene worden het er twaalf, want Christ komt er in extremis nog bij.
Na kort overleg gaat het richting Hoeke. We rijden een stevig tempo langs de vaart tot Plassendaele en dan langs het kanaal naar Brugge. Er wordt vlot rond gedraaid.
In Brugge verliezen we Postman Dan. Een rood licht speelt hier een kwalijke rol. Hoewel we wachten (toch wel, Postman Dan) zullen we hem niet eerder terug zien dan even voor Hoeke.
Hoe dan ook, het blijft genieten.
In Hoeke hebben we mooi plaats en iedereen vindt er zijn gading: bruine Leffe, blonde Bernardus, Hoppus, het smaakt allemaal!
Op de terugweg hebben we de wind mee. In Dudzele rijdt de jarige Renaud plat; een uitsteeksel in het wegdek heeft hem te grazen. Dit is het enige incident dat voor oponthoud zorgt.
Het dreigt aan de late kant te draaien en velen hebben nog een afspraak met de lokale voetbalploeg. Er wordt dus voor de kortste weg gekozen: via De Haan en de Driftweg gaat het dan lokaalwaarts.
Emmely wacht ons op met een brede glimlach, schuimend bier en mini-pizze. De jarige Renaud én Pascal M trakteren de groep. We wensen hen nog vele jaren.
Wie zin heeft kan woensdag nog eens de traditionele rit rijden: afspraak om 17u30. Volgende zaterdag wordt er ook gereden. Vertrek om 14u, zonder stop. MTB behoort ook tot de mogelijkheden.
Niettegenstaande de beker thuismatch van dat wereldploegje tegen Ath toch nog 13 Placora's aan de start om 17:30 op de nieuwe makadam van de parkeerplaats van Dream Baby ofte ex-AVA . Een verwaarloosbaar zuchtje uit het N-O leidt ons gezwind naar Stuivenkenskerke zonder dat iemand in moeilijkheden komt. We noteren zo'n 33,5 km/h gem. aan 't kerkje. De terugweg verloopt ook vlot met laureaat op de brug, als ik mij niet vergis, Renaud. Op weg naar de meet aan Spegelaere glipt Wim, van aan de Oostendse hallen, uit de wind en genietend van het zuigeffect, mee met een uit de kluiten gewassen landbouwvoertuig . Henk zet echter succesvol alleen de achtervolging in en kan het gat dichten . Wie uiteindelijk als eerste over de lijn gaat moet ik u schuldig blijven wegens te ver achter, maar we bereiken het lokaal met een niet onaardige 33,6 km/h gem. We worden als vanouds van spijs en drank voorzien van ons aller Emelytje die blijkbaar uitzonderlijk de honneurs waar neemt .
Mochten de weergoden ons volgende week woensdag even gunstig gezind zijn dan ziet het overgrote deel van de groep nog een ritje met vertrek om 17:30 wel zitten.
Gezien de steeds vroeger invallende duisternis starten de volgende woensdagritten om 17u30.
Paul zendt ook onderstaande uitnodiging. Wie is er kandidaat? Lijkt leuk en we steunen het goede doel!
Beste wielerliefhebbers, beste wielerliefhebsters,
We nodigen jou, je wielervrienden, je club uit, om eens stevig op de pedalen te stampen tijdens de eerste editie van de Fietsvedetjes Tour voor mannen én vrouwen!
De Fietsvedetjes Tour bestaat uit twee ritten. Je kan kiezen om 70 km of 125 km te malen door het wijdse, wondermooie polderlandschap.
De Tour is op en top georganiseerd. De Fietsvedetjes zijn op het vlak van wielrennen immers geen beginners meer. Heerlijke routes, prima bewegwijzering en een bevoorrading in handen van een gezellig clubje van 34 vriendinnen met een uitgesproken passie voor de koersfiets. Als wij foerageren kom je niets tekort!
De Fietsvedetjes Tour gaat door op 29 september 2013, met start tussen 8u30 en 11u30 aan TC Logan in de Isenbaertstraat 22 in Jabbeke.
De deelnameprijs bedraagt 8 in voorverkoop en 10 aan de kassa. Per inschrijving gaat er 1 naar CARE India.
Als je vooraf inschrijft ontvang je bovendien een goodie bag.
Kom fietsen en genieten van de aangename omgeving, de plezante sfeer en de gezellige ambiance achteraf.
Schrijf nu in via onze website www.fietsvedetjes.be
Slechts 4 gegadigden voor deze woensdagrit : Steve, Paul, Peter en ondergetekende ,vergezeld van gastrijder "traiteur Rudi ". 4 à 5 BF vanuit het zeegat zorgde aanvankelijk voor weinig animo in de groep temeer daar zich boven Leffinge dreigende onweerswolken aan het samenpakken waren . Naarmate de rit echter vorderde kwam er zowaar opklaring in de lucht en verdrong een stevige wind , meestal in het voordeel, de aanvankelijke scepsis meer en meer naar de achtergrond . Het keerpunt in Stuyvenkenskerke was niet minder dan een wake-up call . Iedereen besefte dat het van daaruit zwoegen zou worden tot aan het lokaal. De samenwerking was echter voorbeeldig en er werd goed rondgedraaid. Even schrikken echter toen een trucker met zijn gevaarte aan hoge snelheid zo'n danige verplaatsingswind produceerde dat enkelen van ons een serieuse " smete" kregen, gelukkig zonder gevolgen . Onder aanvoering van Paul en Peter werden alle remmen nu losgegooid en het tempo zakte nooit meer onder de 30 . Steve, die goed uitgerust aan de rit was begonnen ( met zijn auto ipv de fiets naar het werk ) fungeerde met zijn imposante torso meermaals als dankbaar schild voor ondergetekende die blijkbaar de piste nog in de kuiten had. We bereikten uiteindelijk het lokaal met een gemiddelde van 31 . PM Dan en zijn vrouwtje + de president fondateur tekenden ook present en de opgediende pizza's konden zelfs traiteur Rudi bekoren Waarschijnlijk zal het geraadzaam zijn de 2 laatste woensdagritten om 17u30 te rijden want de invallende duisternis lijkt mij naar het einde van de rit toe gevaarlijk te worden.
Ondanks een prachtige nazomerzondagmorgen slechts twee (!) Placora's op de afspraak. Zit de BBQ van de avond voordien hiervoor tussen, of is het de geleverde inspanning op de Oostendse wielerpiste?
Hoe dan ook, Wim en uw dienaar zijn de enigen die de zondagrit zullen afmaken. We rijden over Leffinge, Zevekote, Zande, en Moere naar Koekelare. De inspanning van gisteren is duidelijk voelbaar in kuiten en billen. Op de poggio moet Wim zelfs eventjes afhaken. Fietsen is onverbiddelijk: als het op is, is het op.
Na de Poggio rijden we over Wijnendaele en Aartrijke over Bekegem richting Oostende Koerst. Daar ontmoeten we Peter, die met zijn bakfiets op toer is.
We genieten van onze VIP-status, en fles Cava + langoustines. We achten ons gelukkig dat we uiteindelijk besloten hebben om niet deel te nemen, want na drie ronden is er een zware valpartij. Oostende Koerst is een prachtig initiatief, maar men moet toch eens nadenken over de formule. Opnieuw stellen we vast dat er heel wat would be coureurs aan de start staan, wat toch niet de bedoeling is... Leve dus de Belcanto Classic...
Voor het eerst in de geschiedenis van WTC Placora werd een clubkampioenschap georganiseerd. De opgave: 999m tegen de tijd op de Oostendse wielerpiste, oftewel drie ronden afzien.
Achtien Placora's stonden om 14u00 paraat om hun kunnen te tonen. Onder de leiding van de voorzitter bepaalde een onschuldige hand de startvolgorde. O ironie van het lot, maar Christ wordt er als eerste uitgeloot, terwijl hij als laatste was aangekomen. Onder algemene instemming krijgt hij vijf startplaatsen respijt, waardoor Peter Vynck als eerste van start moet gaan.
Peter kiest al te vaak voor het hogere bochtenwerk, waardoor hij uiteindelijk heel wat seconden laat liggen. Na zijn aankomst weet iedereen wel dat dit geen lachedingetje wordt...
Iedere volgende renner rijdt nu een besttijd. Pascal M. heeft wel enige moeite; dat ligt volgens de voorzitter aan her feit dat er deze keer geen café's op zijn tournee zijn...
Uw dienaar geeft ook het beste van zichzelf en stelt vast dat hij de lastigste kilometer van zijn leven heeft gereden. Er zijn nog opvallende resultaten van Paul, Henk, Renaud en Richard. Deze laatste verbaast vriend en vijand.
Maar dan is er nog niets gezegd van Geert, die een fenomenale 1.24.91 neerzet, 4" vlugger dat Paul, die tot dan toe de leiding had. Een prestatie die onze bewondering verdient.
Leo is de pechvogel van de dag wanneer hij problemen heeft met zijn versnellingsapparaat. Voldoende reden om volgend jaar een nieuwe fiets te kopen!
Wanneer iedereen aan de beurt is geweest zakken we af naar het lokaal. De eerste tournee is voor de clubkas, de tweede voor de jarige Georges!
Enkele uren later is iedereen opnieuw present om van de BBQ te genieten. De sfeer zit er goed in; de top drie wordt in het bier gezet, en ook Leo krijgt een prijs. Volgens de berekening met handicap komt hij immers als eerste uit de bus.
Voorwaar een prachtige dag, zeker voor herhaling vatbaar!
Op een pracht van een nazomerwoensdagavond staan 14 Placora's op de afspraak. Niet op AVA-parking, want die is afgesloten wegens werken, maar op de stoep van de Torhoutsesteenweg.
Temperatuur 27°, lichte zeebries, ideale omstandigheden om er een aangename rit van te maken.
Van bij de aanvang nemen Renaud, Christophe, Wim en Peter het commando. Ze draaien zonder te forceren rond de 35. We rijden voorbeeldig netjes per twee en tot de Spuikom kan er nog een babbeltje van af.
Langs de IJzer staat er zijwind en blijft het tempo gehandhaafd. De conversatie in het peloton valt stil, er wordt stevig doorgereden. Vlak na een bocht moeten we hard in de remmen om een aanstormende tractor te ontwijken. Zonder erg allemaal, maar toch op het nippertje.
Op de terugweg moet er achteraan wat organisatie komen. Leo, Postman Dan, Wim en uw dienaar nemen de leiding van de tweede waaier voor hun rekening. De spurt op de brug is er eentje voor Henk, maar ik kan mij hier in vergissen.
Even valt het dan stil, maar eens voorbij Rattevallebrug gaat het opnieuw full speed ahead. Tussen Wilskerke en Leffinge laat Leo nog eens zijn grote vorm bewonderen met het plaatsen van een splijtende demarrage.
De lekke band van Henk vlak voorbij Leffinge ontneemt alle illusie voor het vestigen van een recordtijd. Rest nog alleen de eindspurt.
Uw dienaar trekt de kop van voor de Oostendse Hallen en wacht vruchteloos op aflossing. Uiteindelijk zet hij zich op de kant en stormt de meute naar de meet. Vermoedelijk is Wim de winnaar.
In het lokaal worden de definitieve afspraken gemaakt voor zaterdag.
We spreken af aan de wielerpiste; het clubkampioenschap bestaat uit drie ronden op de wielerpiste tegen de tijd. Stilstaande start.
- 14u00 Opwarming - 14u30 Start eerste renner - 16u00 Einde - 16u10 Cooling down in de kantine van VGO - 19u00 BBQ in het lokaal met de prijsuitreiking
Het spreekt vanzelf dat supporters meer dan welkom zijn.
De laatste zondag van de vakantie. Misschien ook wel de laatste zomerse zondag en 6 Placora's aan de start. Langs de Duinenweg ging het richting Nieuwpoort. We hielden er een goeie vaart in, wat op de drukke Duinenweg niet altijd opportuun was. Dus moesten we regelmatig in de remmen. Ook in Nieuwpoort waren er enkele akkefietjes met tegenliggers en smalle doorgangen. Langs de havengeul tussen Nieuwpoort stad en bad ging het dan ook (noodgedwongen) wat trager. Via de villa-wijk bereikten we Oostduinkerke en Koksijde. Met de wind in 't gat en met de tijdrit van volgende zaterdag in 't kopke werd er op de terugweg nog eens flink doorgetrokken! Leuke zondagmorgenrit van een 55km aan een gemiddelde van 30km/u. De zes waren : Daniel VDW, Richard, Georges, Leo, Pascal M en Danny G.
Tien Placora's zijn bereid om de ongeschreven wet van de wielertoerist te overtreden die zegt dat je altijd eerst met wind op kop vertrekt. De honger, en vooral dorst, naar een Picon Maison is hiervoor te groot. Leo is zelfs bereid om de hele terugweg de kop te trekken. En dus gaat het richting Bray-Dunes via Schore, de Lange Lis, Veurne en Adinkerke
De lezer zou hieruit kunnen afleiden dat de heenrit probleemloos verliep. Toch moeten wij een klein incident melden waarbij uw dienaar de hoofd(d)rol speelt. In Veurne wordt hij plots overweldigd door de onweerstaanbare drang om de pot op te zoeken. Gelukkig is er een tankstation in de buurt en kan hij daar alles achterlaten wat nodig is. Shit en go als het ware.
In Adinkerke is er dan enige verwarring over de te volgen route. Normaal gezien slaan we het eerste weggetje over de brug links in. Misschien onthouden voor de toekomst.
Na 45 km komen we aan in het Palais du Picon waar we met open armen worden door de patron en een bijzonder slanke serveuse ontvangen. Zorro laat hier ongetwijfeld een kans aan zich voorbij gaan.
Even wordt er overwogen om nog een derde Picon te nuttigen. De rede haalt het van het gevoel en we besluiten om de rest van de pot te houden voor het lokaal.
Eigenlijk maar best, want de terugweg verloopt nogal 'creatief' tussen de Koninklijke Baan en de steenweg op Koksijde. In het laatste deel tussen Leffinge en de Kromme Elleboog wordt alles nog eens op het kantje getrokken, waardoor Postman Dan en Georges enigszins achterop raken.
Aangekomen in het lokaal na 95 km blijkt Emily jarig te zijn. De bende heft spontaan een meerstemmig Happy Birthday aan, wat haar rode wangetjes bezorgt.
De eerste plannen voor de Ventoux krijgen hoe langer hoe meer vast vorm. Hou Hemelvaart 2014 alvast vrij.
Volgende zaterdag is er clubkampioenschap op de piste. Aanvang om 14u30 voor een tijdrit over drie ronden met stilstaande start. Nadien wordt de kampioen gevierd tijdens onze BBQ in het lokaal.
Ostende Koerst zal niet voor dit jaar zijn, wegens al volzet.
Zestien Placora's maken zich op voor een enigszins gewijzigd parcours. Met de clubkampioenschappen in het vooruitzicht zal deze rit eindigen met een oefenstonde op de wielerpiste. Op voorstel van Dick Richard zullen we daarom afslaan aan Schoorbakkebrug.
Wim, Richard, Henk en Georges vormen de vroege ontsnapping van de dag en zijn er dus niet bij wanneer Remi na drie kilometer plat rijdt. Ze wachten ons op aan Leffingebrug, waarna de rit gezamenlijk wordt verder gezet.
We hebben de wind in de rug en het gaat dus goed vooruit. Bij enkelen blijkt de Belcanto-epo nog niet helemaal uitgewerkt.
Net Schoorbakke gepasseerd is het de beurt aan Danny G. om te vloeken en op zijn stuur te slaan. Plat vanachter! Hij wordt geholpen door onder meer DB die opnieuw als gastrijder fungeert.
We hebben ook het gezelschap gekregen van de talentvolle nieuweling Caestecker. De jonge snaak blijft netjes achteraan en maakt ons het compliment dat we redelijk goed doorrijden voor ...... mannen.
De spurt op de brug is voor Geert, die er een ware demonstratie van maakt. Dan valt het tempo helemaal weg en wordt er aan amper 30 per uur verder gewandeld.
Wanneer we dan tussen Wilskerke en Leffinge de gashendel opnieuw willen opendraaien rijdt Noël plat. Gevloek alom nu.
Op de piste vinden we Renaud terug, die nog aan het recupereren is van de Belcanto. De Bernardus heeft men parten gespeeld. Op de FB pagina https://www.facebook.com/pages/WTC-Placora/478362632222340 krijgt u een beeldverslag van hoe we het er van af hebben gebracht.
We komen later dan gewoonlijk aan in het lokaal. De voorzitter zit ons op te wachten en Emily verzorgt ons met pintjes en boterhammen!
Volgende zaterdag Picon, als het niet regent tenminste!
Wij citeren Stromae: "Formidable". Een prachtige zomeravond, ongelooflijke sfeer en een perfecte organisatie. Het blijft een hele belevenis, ook al sta je, zoals uw dienaar, al voor de 9de keer aan de start.
Peter, Paul, Christ, Renaud, Christophe en uw dienaar stonden samen met 494 andere wielerliefhebbers aan de start van de 19de Belcanto Classic. Onze tegenstanders zijn niet van de minste: Jens Keuckeleire, Gorik Gardeyn, Pieter Ghillebert, James Van Landschoot. De bookmakers hebben het niet makkelijk. De aanvangsronden worden zoals gewoonlijk in gesloten groep gereden. Maximale concentratie dus en veel stoppen en aanzetten. Peter, Paul en Christophe zijn behoorlijk opgeschoven; Renaud, Christ en uw dienaar bekijken de zaken enigszins van uit de achterhoede.
Vanaf ronde drie wordt het gas vol open gedraaid. De splitsing wordt doorgevoerd. Peter en Paul gaan mee met de leiders, Christophe zit in het groepje er vlak achter. De overige drie handhaven zich netjes in het grote peloton.
In ronde vier moet Christ de rol lossen op de Sulferberg, die opnieuw scherprechter speelt. Renaud en uw dienaar draaien mooi mee voorin. Uw dienaar moet vaststellen dat zijn kilometerteller het laat afweten... En dan het sponsormoment: bij de aanvang van ronde vijf leidt Renaud het peloton door het centrum van Westouter. Hij wordt opgemerkt door de commentator die volgende boodschap door de luidsprekers doet schallen : "Een Placora op kop van het achtervolgend peloton. Hij doet dat blijkbaar graag!" Dat is dan bij deze genoteerd: vanaf nu mag Renaud de kop trekken, aangezien hij dat graag doet. Met de ideale weersomstandigheden wordt er ferm doorgesjeesd. Het uiteindelijke gemiddelde zal rond de 37 (!) draaien. Tijdens de laatste ronden valt er niks bijzonders te melden. Peter en Paul eindigen bij de eersten, Christophe er net iets achter; Renaud en uw dienaar bollen gezamenlijk over de eindstreep.
Iedereen is dol enthousiast over de geleverde prestaties. De Bernardus vloeit rijkelijk en de vele belevenissen worden in geuren en kleuren verteld. Christ is hier een bron van wonderbaarlijke avonturen.
En dan komt de klap op de vuurpijl wanneer WTC Placora de prijs van de mooiste outfit wint! Onze tenue wordt bij deze geklasseerd en bewaard voor het nageslacht. Er hangt nog een mooi geschenk aan vast dat zal overhandigd worden aan de winnaar van het clubkampioenschap op 7 september.
Als afsluiter genieten we nog van een spetterend optreden van The Expendables, met Isabelle A in de hoofdrol.
Volgend jaar viert de Belcanto zijn 20ste verjaardag. Dat wordt dus een bijzondere editie; wij overwegen om een overnachting in de omgeving te zoeken om de festiviteiten op passende wijze vieren.
Er is nu toch interesse om een ploeg af te vaardigen voor Ostende Koerst. Noblesse oblige...
Nog dit: volgende woensdag wordt afgeweken van het traditionele parcours: ter voorbereiding van het clubkampioenschap zal de piste verkend worden.
5 man trouw op post. Gelet op de windrichting werd voor de oude sara route gekozen. PM Dan, Georges en Dick beleefden nostalgische momenten.Henk en ondergetekende waren blij dat ze meemochten.Het tempo bleef beschaafd zodat het echt genieten werd. Samir was net op tijd terug van Pole Pole om ons te bedienen en kweet zich als vanouds met de glimlach van zijn taak.Tot Woensdag !
Slecht 5 Placora's melden zich om 13u30 aan de start. Verwonderlijk omdat het toch maar licht regent en de temperatuur best meevalt. Gezien de zuidenwind wordt er koers gezet richting Diksmuide via Leffinge, Spermalie, Leke, Keiem en Beerst. Jean-Pierre heeft er zin in en leidt de dans. In Leke, blijkbaar het geboortedorp van Wim, valt Peter plat vooraan en maar sakkeren over de slechte staat van de wegen. Nog geen 2 kilometer verder, Peter weer plat, deze maal achteraan. Hij wordt deze keer geholpen met een opgelapte binnenband van Henk. Peter had ook duidelijk zijn pilletje niet gepakt, hij bleef maar doorzeuren. En dan beginnen plots de hemelsluizen open te vliegen, zonder nog te stoppen tot 't einde van de rit. In Diksmuide stopt het toch even en besluiten we nog door te rijden tot aan de Knokkebrug. Langs de Ijzer is het serieus pompen om de 30 km/uur te blijven aanhouden tegen de toch wel strakke wind. Via de Boterlandroute, Lampernisse en Nieuwpoort keren we terug. Jean-Pierre besluit om in Middelkerke direct naar huis te gaan.Wim test nog even zijn tijdritcapaciteiten aan de vaart naar Leffinge. Zeiknat belanden we in 't lokaal waar we opgewacht worden door Emely die vlug nog enkele stuutjes smeert voor de 4 resterende verzopen kiekens. De 85 kilometer werd afgelegd met een gemiddelde van 29 km/uur. Nog dit: wie aan vervanging van zijn matras toe is door overvloedig gebruik of andere..., kan terecht bij Wim voor de aankoop van Innergetic matrassen en boxsprings aan uitzonderlijk voordelige prijzen.
Peter, Paul, Christophe, Renaud, Christ en uw dienaar nemen volgende maandag deel aan de Belcanto Classic.
Het Pegasus-busje is ter beschikking. Er zijn 8 plaatsen. Niet alle fietsen zullen er in kunnen. Dus best dat er nog één auto met rek rijdt om fietsen te vervoeren.
Vertrek stipt om 16u15 aan het lokaal. Gelieve te reageren voor wie mee wil gaan.
De lezer dezes hoeft zich niet ongerust te maken over de nogal zorgwekkende titel van dit verslag. Hij verdient wel de nodige uitleg.
Voor de start van de woensdagrit, op een prachtige zomeravond trouwens, merkt JP Bakker op dat er 'iets' uit de mouw van Remi zijn shirt steekt. In eerste instantie vermoedt JP dat het om een 'soutien' gaat. Zo ver zit hij er niet naast, want in al zijn haast om op tijd te zijn heeft Remi een leuk slipje van zijn lieftallige wederhelft (dat vermoeden we althans ) mee gegrist. Hilariteit alom dus, en Remi met rode kaken
De rit zelf dan. We vertrekken met de wind licht in het voordeel. Er wordt vlot rondgedraaid aan een strak tempo, zonder dat er iemand in de problemen komt.
Geen bijzondere meldingen tot aan het keerpunt in Stuivekenskerke. Op de terugweg zijn het vooral Peter, Leo, Wim en uw dienaar die de kop trekken. De laatste beschouwt deze rit als de ultieme voorbereiding op de Belcanto van maandag en hij is er best tevreden mee.
De spurt op de brug wordt een tactisch steekspel met het laten vallen van gaten. Het is uiteindelijk Henk die het haalt.
Ondertussen zijn er ook enkele gastrijders bijgekomen, waaronder 'verloren zoon' DB.
Naar traditie wordt er tussen Wilskerke en Leffinge flink doorgetrokken. Toch oppassen aan de wegversmalling in Leffinge: de auto's in tegengestelde richting hebben voorrang!
De eindspurt wordt enigszins ontregeld door de lokale politie die op de Torhoutsesteenweg naast ons komt rijden. Het wordt dus een halfbakken gedoe, waarbij velen wijselijk de remmen toeknijpen.
Niettemin wordt het lokaal bereikt met een mooi gemiddelde van 33.
Het wordt lang nagenieten onder de neergaande zon. De afsluiter speelt zich af aan de toog bij het bekijken van de tweede helft Chelsea - AstonVilla. Bij het naar huis gaan was het nog niet duidelijk of Lukaku, dan wel Benteke, de beste spits is.
Zaterdag de klassieke Piconrit naar Braydunes via Cabourg.
Graag iedereen attent maken op 7 september: in de namiddag wordt het clubkampioenschap gereden op de wielerpiste op de Schorre. De opgave bestaat uit een tijdrit over drie ronden met vliegende start.
Vanaf 18u30 worden wij, samen met zoveel mogelijk vrienden en kennissen, verwacht in het lokaal voor een BBQ. De opbrengst gaat integraal naar de clubkas, dus we rekenen op ieders aanwezigheid! Nu al dank aan allen die sponsors hebben aangebracht!
Tenslotte is er , voor wie er nog zin in mocht hebben, op 8 september Ostende Koerst. Er moet een ploeg van minimum 4 en maximum 5 renners worden samengesteld. Gegadigden worden vriendelijk verzocht zo vlug mogelijk hun naam door te geven.
Slechts 10 gegadigden voor de zaterdagrit naar Leisele. Was het de stevige zuidwester of de avondmatch van de kustboys ? De afwezigen hadden,
zoals dat meestal gaat natuurlijk, opnieuw overschot van ongelijk vermits "teamleader" Georges, met een carte blanche op zak, ons langs ongerepte
wegels ( waarvan zelfs postman Dan toegaf sommige nog nooit te hebben befietst) naar Leisele zou leiden. Het eerste kwart van de heenrit werden
we op sleeptouw genomen door Christophe die met zijn knalgele "Aire One" de restanten van 14 dagen bourgondisch leven , annex paulusfeesten,
quasi volledig solo op kop reed , een 4 Bft pal op kop. Dat we vervolgens toch nog gemiddeld 29 km/h haalden hadden we mede te danken aan de inspanningen van Henk, Geert en Georges himself die vervolgens lange beurten voor hun rekening namen. Via Stuivekenskerke, Oude Capelle,
Nieuwkapelle en Polinckhove bereikten we na zo'n 65 km hard labeur onze welverdiende stopplaats . De kastelein, die ons inmiddels begint te
kennen, heeft inmiddels zijn terras uitgebreid, zodat we zonder logistieke problemen de overheerlijke bierkaart konden degusteren. De picon lieten
we, wegens te veel dorst, deze keer voor wat ze was maar een Westmalle triple van 9,5 ° of Leffe kon de vergelijking best doorstaan.
Speciaal voor Antoine werd de Jupiler in een half liter glas opgediend .
Helemaal opgeknapt konden we de terugtocht aanvatten . Het werd een "gevleugelde" rit met een nog steeds aanwakkerende wind in de lenden
via Bulskamp en Veurne langs Nieuwpoort richting Oostende. Langs de vaart werden op aangeven van Henk nog eens alle registers opengetrokken.
Het strakke tempo bleek Leo nog iets te slap te zijn : consternatie alom toen hij iedereen voorbij "vloog" , flirtend met de 50 km/h en dat nog bleef
volhouden tot Leffinge ook . Zo maken ze ze niet meer .
Postman Dan moest alles uit de kast halen om de achtervolgers op sleeptouw te nemen en zo de schade te beperken.
Rond kwart voor zes bereikten we het lokaal waar de voorzitter zich net klaarmaakte om naar "den voetbal" te vertrekken.
Zorro , die wat af te rekenen had met een pijnlijke knie, was op slag weer fit na de eerste verschijning van Emily .
Meerdere verschijningen zouden volgen en de sfeer zat er goed in .
Conclusie : goed gidswerk van Georges , geen gezaag en een voorbeeldige samenwerking in het peloton , overgoten met een goed teusje :
Ondanks het mooie fietsweer slechts 12 Placora's aan de start. Er wordt rustig gestart, want enkele locomotieven ontbreken.
Vanaf de Rattevalle wordt het gaspedaal dan toch een beetje ingedrukt, zonder dat er zotte dingen worden gedaan. Iedereen is het er over eens dat het circuitrecord niet iedere woensdag moet verbeterd worden.
En zo gebeurt het dat we kunnen genieten van de mooie omgeving. Langs de IJzer is het evenwel opletten vanwege de vele landbouwvoertuigen. We moeten tot driemaal toe voet aan de grond zetten!
Op de terugweg neemt Peter het commando. Het tempo zakt nu niet meer onder de 35. De voorbereiding van de spurt op de brug wordt ontregeld wanneer onze Douchy-vrienden ons van links vervoegen.
Het vervolg van de rit kent het vertrouwde scenario, met een serieuze versnelling tussen Wilskerke en Leffinge. De eindspurt verloopt nog bizar, niet in het minst omdat we tot aan de Hallen aan de linkerkant van de Torhoutsesteenweg blijven en dan pas kunnen oversteken.
Het is uw dienaar die de Gert Steegmans van dienst is en de spurt op gang trekt. Wim toont zich de snelste.
In het lokaal is er een BBQ aan de gang, zodat we een beetje moeten vechten voor een plaatsje. Consternatie alom wanneer Remi zich beperkt tot cola, agrum en water!!!! Uw dienaar kan niet anders dan dit op de gevoelige plaat te leggen.
Voor alle duidelijkheid: volgende zaterdag vertrek om 13u30. Lo of Leisele, we zien nog.
, en een gastrijder (vriend van Peter) maken hun opwachting op deze prachtige, en het wordt later nog prachtiger, nazomeravond 
.
, de gastrijder, ondergetekende, Noël, Pascal en Christ. Vanaf de grote baan, na Stuivekenskerke, wordt met een man of 7 rondgedraaid maar al snel wordt duidelijk dat dat voor sommigen iets te hoog gegrepen is, wil je je niet perte total rijden. De brug wordt in gestrekte draf genomen waarna het langs de vaart, wegens wegenwerken in Wilskerke, terug naar 't lokaal gaat. De sprint is voor Paul voor een te zegezekere Henk. 33,4 km/h gem. Niet mis voor een ritje dat echter niet meer in de boek komt 
. De après wordt ingezet met een rondje van Paul 
, gevolgd door ééntje van Peter 
(allen voor hun verjaardag deze maand), gevolgd door ééntje van Steve (pré-vakantie in Bodrum) 
. Zoals jullie zien hadden de afwezigen weeral eens ongelijk 
. Indien volgende week de nazomer in het land blijft zal het merendeel opnieuw aanwezig zijn. Wie weet zijn er dan nog verjaardagen te vieren 
.
. Henk zet echter succesvol alleen de achtervolging in en kan het gat dichten 
.
.
) fungeerde met zijn imposante torso meermaals
Voor het eerst in de geschiedenis van WTC Placora werd een clubkampioenschap georganiseerd. De opgave: 999m tegen de tijd op de Oostendse wielerpiste, oftewel drie ronden afzien.
 "Laughing"){kind=icon}
 "Mad"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
.
