Slechts 10 gegadigden voor de zaterdagrit naar Leisele. Was het de stevige zuidwester of de avondmatch van de kustboys ? De afwezigen hadden,
zoals dat meestal gaat natuurlijk, opnieuw overschot van ongelijk vermits "teamleader" Georges, met een carte blanche op zak, ons langs ongerepte
wegels ( waarvan zelfs postman Dan toegaf sommige nog nooit te hebben befietst) naar Leisele zou leiden. Het eerste kwart van de heenrit werden
we op sleeptouw genomen door Christophe die met zijn knalgele "Aire One" de restanten van 14 dagen bourgondisch leven , annex paulusfeesten,
quasi volledig solo op kop reed , een 4 Bft pal op kop. Dat we vervolgens toch nog gemiddeld 29 km/h haalden hadden we mede te danken aan de inspanningen van Henk, Geert en Georges himself die vervolgens lange beurten voor hun rekening namen. Via Stuivekenskerke, Oude Capelle,
Nieuwkapelle en Polinckhove bereikten we na zo'n 65 km hard labeur onze welverdiende stopplaats . De kastelein, die ons inmiddels begint te
kennen, heeft inmiddels zijn terras uitgebreid, zodat we zonder logistieke problemen de overheerlijke bierkaart konden degusteren. De picon lieten
we, wegens te veel dorst, deze keer voor wat ze was maar een Westmalle triple van 9,5 ° of Leffe kon de vergelijking best doorstaan.
Speciaal voor Antoine werd de Jupiler in een half liter glas opgediend .
Helemaal opgeknapt konden we de terugtocht aanvatten . Het werd een "gevleugelde" rit met een nog steeds aanwakkerende wind in de lenden
via Bulskamp en Veurne langs Nieuwpoort richting Oostende. Langs de vaart werden op aangeven van Henk nog eens alle registers opengetrokken.
Het strakke tempo bleek Leo nog iets te slap te zijn : consternatie alom toen hij iedereen voorbij "vloog" , flirtend met de 50 km/h en dat nog bleef
volhouden tot Leffinge ook . Zo maken ze ze niet meer  .
Postman Dan moest alles uit de kast halen om de achtervolgers op sleeptouw te nemen en zo de schade te beperken.
Rond kwart voor zes bereikten we het lokaal waar de voorzitter zich net klaarmaakte om naar "den voetbal" te vertrekken.
Zorro , die wat af te rekenen had met een pijnlijke knie, was op slag weer fit na de eerste verschijning van Emily .
Meerdere verschijningen zouden volgen en de sfeer zat er goed in .
Conclusie : goed gidswerk van Georges , geen gezaag en een voorbeeldige samenwerking in het peloton , overgoten met een goed teusje :
meer moet dat niet zijn . 
|