Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
28-08-2012
Belcanto Classic 2012
Samen met 498 collega 'coureurs' aan de start van editie 2012. Helaas als enige Placora; dus nu al een oproep om de website in de gaten te houden en tijdig in te schrijven. De voorzitter en Richard stonden langs de kant met aanmoedigingen (althans de eerste ronde, want dan waren ze naar een terras verhuisd)
Het koersverloop was relatief rustig. Uw dienaar kon zich in het derde peloton nestelen, waar zoals ieder jaar niemand veel zin tot initiatief toonde.
De wedstrijdleider was dan bovendien de tel kwijt, waardoor we een ronde minder reden!
Na afloop smaakten de Bernardus van't vat bijzonder goed. De randanimatie was meer dan voortreffelijk.
Foto's volgen, maar toch al eentje waar de aandachtige uw dienaar maar moet zien uit te pikken!
Slechts 5 placora's willen het gevecht met Aeolus aangaan. Geen regen voorzien op de buienradar en Alveringem wordt als bestemming gekozen. We kiezen voor het oude parcours via Pervijze en Zoutenaaie. In de open vlaktes is het echt beuken tegen de wind; ook wel gevaarlijk gezien de rukwinden. Met ons vijven (toch geen pannenkoeken) halen we op sommige ogenblikken amper 21 km/h . Aan Schorebrug verlaat Dr. Yves ons om zijn wachtdienst in de kliniek verder te zetten. Na Avekapelle en Eggewaartskapelle wil George ons nog een seightseening stukje via Lampernisse laten zien; ja, "langs daar komen we ook in Alveringem!?!" is er voor ondergetekende teveel aan en ik keer op mijn stappen terug om het gekende parcours via Fortem te volgen. Alleen, kom ik met en 3-tal minuten voorsprong bij Potje Paté aan. Een kleine 40 km aan +/- 25 km/h, salut! We krijgen nog gezelschap van een achttal dapperen uit Torhout. Als we na onze 2 consumpties de terugweg willen aanvatten gaan de hemelsluizen echter open maar Placora's vallen altijd op hun pootjes en de bevallige dienster wordt opnieuw ontboden om een 3de teusje te brengen . Omstreeks 16:20 kan de terugtocht aangevat worden. Tussen Oeren en Steenkerke moet in een hangar van een plaatselijk boer 10 minuutjes geschuild worden voor een laatste serieuze bui. De verdere terugrit via Wulpen, de schapenwegel langs de vaart, Nieuwpoort en Wilskerke verloopt voorspoedig en om 17:45 vallen we moe maar voldaan bij Lorre op 't terras neer waar Christen ook nog eens langs komt. Geen boek om in te vullen; dan maar hier de namen van de moedigen:
Yves, George, Pascal M., Geert en Richard. 80 km 28,7 km/h gem.
Een eerder beperkte delegatie op de afspraak. Voor de start komen Leo en de voorzitter nog afgezakt van het PK in Torhout; Guy is er ook; hij vergezelt zijn vrouw op boodschappenreis....
Met 7 plus een gastrijder zetten we dan aan. In Leffinge pikken we nog Geert en Christ op, zodat we nu toch met een respectabel aantal zijn. We draaien voorbeeldig rond. De wind staat dan wel op de kop, we halen toch nog 30+.
Langs de IJzer is het voornamelijk G. Lammertyn die het commando op zich neemt. Het dient gezegd dat het tempo door iedereen kan worden aangehouden. Even voorbij Stuivekenskerke moet er even worden ingehouden wanneer Pascal en JP Bakker met hun neus in de wind komen te zitten.
Met de wind in de rug wordt er constant aan 35+ gebold. De spurt op de brug komt maar erg laat op gang omdat een tractor de weg versperd. Peter haalt het voor Geert, uw dienaar is een observerende derde.
We hebben nu nog een gastrijder opgepikt; deze heeft koersallures en wringt zich door alles en iedereen heen. Wanneer hij enkele kilometers alleen op kop mag rijden lijkt hij de boodschap te hebben begrepen.
Tijdens het laatste gedeelte valt het op dat Dr. Cancellara niet in zijn gewone doen is. Uw dienaar vermoedt jetlag na het citytripje naar Hong Kong, maar dit blijkt niet de juiste toedracht te zijn. Braakneigingen overheersen bij onze medicijnman, en we besparen de lezer het verdere verloop.
De eindspurt dan. Peter neemt de boel - Richard, G. Lammertyn en uw dienaar - op sleeptouw. De logica wordt gerespecteerd en G. Lammertyn haalt het met de vingers in de neus. Dan toch eens een Lammertyn die als eerste voorbij Spegelaere rijdt! Een persoonlijke noot: uw dienaar is best tevreden over zijn vorm en is klaar voor de Belcanto van komende maandag.
In het lokaal zit Renaud ons al op te wachten. Een blik op de fietscomputer leert dat we opnieuw aan 33+ hebben rondgesjeesd.
We maken ons dan op voor het duel Limasol - RSCA, en voorwaar komt Noel nog langs. Inderdaad, de Clubsupporters zongen vorig weekend 'wij willen voetbal zien!'.
De weersverwachting voor volgende zaterdag is weinig hoopgevend. Even afwachten dus...
Zeven Placora's zien het zitten om een middagje te puffen en zweten bij 30° Cel. plus. Eindelijk hoog zomer Na kort overleg en gezien de windrichting zal Leo ons naar Zoutenaaie l(e)i(j)den. Het gebruikelijke traject naar de Westhoek (Gistel, E 40, Zwarte weg, Schore en Stuvenkenskerke) wordt gevolgd aan een gezapig tempo want Aeolus komt toch iets sterker dan verwacht uit het Zuid-Westen . Na ongeveer 37 Km vleien we ons neer in de schaduw van 2 parasols op het terras in de "middle of nowhere". We breken met de traditie en comsumeren niet 2 maar 3 (vloeibare)versnaperingen . Nadat een motorbende er neerstreek vatten wij de terugweg aan. Wim meldt dat zijn fietscomputer 41° Cel. aangeeft . Allez vooruit. De terugweg via Avekapelle, Booitshoeke, Schore en dan via het woensdagavondparcours verloop vlot alhoewel ons aller Aeolus stilletjesaan zijn kar aan't draaien is en nu uit het Noord-Noord-Westen blaast . Aan de Oostendse Hallen halen wij een stoempende en zwoegende sponsor Chris bij die echter ons wiel niet kan pakken. Aan 't lokaal een kleine 75 Km op de teller. Op ons terras wordt een tweede traditie gebroken; alle zeven nemen een soft-drink . Bij het tweede rondje doet iedereen weer "normaal" maar Lorre is nog van zijn melk want bij het débarrasseren laat hij bijna z'n plateau met lege flesjes vallen . Na een half uurtje worden we dan toch nog vervoegd door sponsor Chris, al in burgerplunje en wordt het geleden vochtverlies vakkundig aangevuld .
10 Placora's zijn uit hun bed gerold - sommigen na een uitgelopen Pauluspleintje - om een Hoogdagrit te rijden. Het oorspronkelijke plan om het woensdagavondtraject te volgen wordt opgeborgen omwille van twee redenen: de wind waait uit het verkeerde gat en er is de jaarlijkse processie in Leffinge. Uw dienaar heeft daar in een ver verleden al een slechte ervaring opgedaan door te paard achterwaarts een lingeriewinkel te bezoeken.
Maar dit terzijde, en wij richting Oudenburg. Waar we midden in de rommelmarkt terecht komen! Sommigen menen Georges Leekens te herkennen op zoek naar spelers, maar dit kan ook gezichtsbedrog geweest zijn.
Het tempo draait rond de dertig. Het valt op dat Dr. Cancellara niet al te happig is om kopwerk te doen. Wat zou hiervan de oorzaak kunnen zijn....?
Er doen zich geen noemenswaardige incidenten voor. Langs de vaart wordt gezwind 35+ gereden, zonder enig probleem. Op de terug weg kunnen we even profiteren van een andere groep die zo vriendelijk is om ons uit de wind te zetten.
Aangekomen in het lokaal wacht de voorzitter ons op. De ene pint brengt de andere mee, hoewel niet iedereen (Pauluspleintje...) daar even gretig naar grijpt.
Er wordt duchtig nagekaart en ook gezocht naar een geschikte datum voor een mosselrit. Richard weet te melden dat de Filipijnen op 70km van Oostende verwijderd zijn. Na lang wikken en wegen wordt 1 september uitgeroepen tot PLACORA-DAG. We vertrekken 's morgens, eten 's middags mosselen en sluiten 's avonds af met spaghetti. We zijn er ook van overtuigd dat onze eega's ons dan met open armen en tranen in de ogen emotioneel zullen ontvangen!
Wanneer om 12u30 de debatten worden gesloten blijkt dat zowel Noel als Geert plat staan. Het is dan al eens warm!
Afspraak zaterdag om 13u30 - uw dienaar zal afwezig zijn omwille van een trouwfestijn.
Geen dagrit, maar toch uiteindelijk 100 km gereden. Tien Placora's op de afspraak. Onder hen Zorro, terug van lang weg geweest.
Zoals voorspeld waait de wind uit het oosten, dus gaat het richting Nederland. Tone, Wim, Noel en Georges bepalen het tempo en doen dat uitstekend. Er wordt 30+ gereden zonder dat iemand zich moet forceren.
In Brugge staan we voor een aantal gesloten bruggen (!). Gelukkig is er Richard om ons de weg te wijzen.
Georges neemt dan het commando en na anderhalf uur rijden komen we aan in het Clarahof. Het terras is jammer genoeg volzet, zodat we verplicht zijn om binnen een plaatsje te zoeken.
We kiezen allemaal voor La Trappe. Voor wie het eens wil proberen: een witte trappist is een aanrader. Richard maakt van de stop gebruik om de riolering te testen.
De verfrissing heeft op enkelen blijkbaar een bijzondere uitwerking. Het gezapige tempo van de heenreis wordt naar de vuilbak verwezen en we snellen nu aan 40+ richting Dudzele. Uw dienaar roept de racers evenwel ter order en herinnert hen eraan dat er enkel op woensdag voluit mag worden gegaan. Tone repliceert dat hij dan schrik heeft! We besparen u de repliek van Richard...
Hoe dan ook, het gaat er nu een stuk rustiger aan toe en we bereiken zonder verdere incidenten het lokaal. Daar toch weer enige opschudding wanneer uw dienaar niet uit zijn haken kan. Met vereende krachten lukt het dan wel.
Op een zonnig terras smaken de 33ers prima. De voorzitter komt er nog bij, net nadat uw dienaar de leden nogmaals heeft aangespoord om kaarten voor de spaghettiavond aan de man te brengen.
Volgende woensdag rijden we 's morgens: afspraak om 9u30.
Tien Placora's een twee gastrijders aan de start. Temperatuur en wind zijn ideaal, dus we vliegen er in.
Al van bij de aanvang wordt een hoog tempo aangehouden. Aan de vaart pikken we Christ op, dus zijn we nu met elven. Er wordt vlot rondgedraaid, de kilometerteller zakt nooit onder de 33.
Geen incidenten te melden, zij het dat een gastrijder moet afhaken langs de IJzer. Geen schande, er zijn er daar nog gesneuveld.
Op de terugweg komen we dan Dr. Cancelara tegen; hij was enkele minuten te laat op de afspraak en probeerde vruchteloos ons in te halen. Aan de Rattevalle koos hij eieren voor zijn geld en besloot de groep tegemoet te rijden.
De spurt op de brug is een gevecht tussen Peter, de gastrijder en Georges, waarbij Peter aan het langste eind trekt.
Even opschudding wanneer Danny denkt dat Cadel Noel er niet meer bij is. Niet dus, Cadel Noel heeft de vorm weer te pakken en kan zich uitstekend wegsteken!
Met de wind in het voordeel zoeven we nu aan 40 + voort. Iedereen voelt dat er een parcoursrecord in de maak is. Dit mag echter geen reden zijn om onverantwoorde risico's te nemen. Een stopteken betekent dat er gestopt moet worden....
De eindspurt wordt door Peter van ver ingeleid. Er ontstaat een breuk in het peloton. Rich en uw dienaar proberen de kloof te dichten, maar zijn blijkbaar nog de enigen met enig kruit in de kuiten. Gastrijder Henk toont zich in extremis de snelste.
Aan het lokaal gekomen wijst onze computer een gemiddelde van 33.3 aan! Een Olympisch record is gevestigd.
Het voorstel om komende zaterdag een dagrit te rijden wordt maar lauw onthaald. Geen mosselen dus, maar gewoon afspraak om 13u30. De weerman voorspelt mooi zomerweer met een oostenwind. We trekken waarschijnlijk richting Nederlandse grens. Het mooie ritje dat Tone zal voorstellen wordt nu al geklasseerd ;-)
We volgen ook nog FCB - FCK. Even voor de rust versterkt de voorzitter onze gelederen. De uitslag hoeft hier niet te worden meegedeeld; de lezer weet uit de nieuwsberichten dat de reien overstroomd zijn door overdadig tranenval. We supporteren ook voor onze Olympiërs, Hans Van Alphen in het bijzonder. Het is na elven wanneer de vergadering wordt gesloten.
Nogmaals een warme oproep om kaarten te (ver)kopen voor de spaghettiavond. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, en vooral hoe meer centen in de kas!
Weer geen dagtocht naar Zierikzee vandaag, maar met de namiddagrit naar de Bolzak hadden we een waardig alternatief. 11 placora's aan de start,waaronder Antoine Allary in volle revalidatie, en 2 gastrijders. Langs de zeeweg ging het naar Aartrijke. Vlak na het kasteel reed onze gast, Henk, lek. Onze andere gastrijder was ondertussen al met de noorderzon verdwenen. Onder de bekwame leiding van gids Richard slalomden we door de westvlaamse bossen van Waardamme en Ruddervoorde naar Hertsberge. Grote verontwaardiging bij de Bolzak, toen die weer eens gesloten was, deze keer wegens een sterfgeval. De cafetaria van het Bulskampveld was in de buurt, maar dat vonden we geen goed idee wegens " te druk ". Dan maar de terugweg aangepakt en dan een historisch feit: de placora's vonden geen enkel café of terras in de buurt! een unicum Naar aloude gewoonte kende onze Antoine enkele " kleine weggetjes" om de grote baan te vermijden, iets wat niet door iedereen even hard geapprecieerd werd (sic). In Loppem-city vonden we tenslotte toch een terras maar consternatie alom, toen de patron ons weigerde omdat hij 's avonds een feest had. En dan maar klagen dat er geen omzet genoeg is in de horeca! Aan de overkant van de straat waren we dan wel weer welkom en op een binnen koertje smaakten de Leffes opperbest. Nog enige opschudding op de terugweg, toen een 3-tal vlugge vogels voor Aartrijke kozen terwijl de grote groep via Beisbroek en Zedelgem reed. In Oudenburg vonden we mekaar weer zodat de groep weer compleet was. Kort voor de finish, op de Schorre, reed Leo nog plat. Een leuke rit, goed voor 95km. Die Bolzak mag een klassieker worden op ons jaarprogramma.
Gezien we vandaag woensdag 01/08 weer al eens niet konden fietsen wegens regen en bijgevolg geen afspraken konden maken tijdens de après voor een eventuele rit naar Zierikzee, met daar bovenop de aangekondigde afwezigheid van uw dienaar , stel ik voor om zaterdag 04/08, vertrek 13:30 uur, een rit naar de Bolzak (Hertsberge) te programmeren . +/- 100 km en parcours verkend.
Tien Placora's op de afspraak. De weersvoorspelling van Frank en Sabine zit er niet helemaal op: geen buien of onweer, wel een lichte bries uit veranderlijke richting.
We vertrekken aan een gezapig tempo richting Leffinge waar we eerst de jarige Christ oppikken. Via de Rattevalle rijden we dan naar Stuivekenskerke, Lampernisse en Alverighem om dan uiteindelijk in Leisele aan te komen.
Geen incidenten te melden. De picon smaakt als van ouds. Ook op de terugweg rijden we rustig en vlotjes. Uw dienaar heeft zijn oortjes in en houdt de groep op de hoogte van de ontwikkelingen in de Olympische wegrit. Wanneer we in Nieuwpoort aankomen zitten de renners in de laatste 15 km en besluiten we om een café met tv te zoeken. Gemakkelijker gezegd dan gedaan...
Na enige omzwervingen komen we in café Astra op de markt terecht en zien we hoe ex pakker Vino de Olympische titel koopt. Natuurlijk drinken we er nog een pint.
We komen aan in het lokaal rond 17u30. Christ trakteert de hele bende en we drinken om zijn gezondheid.
Ondanks het schitterende zomerweer slechts acht Placora's op de afspraak! We hebben het raden waar al de rest is gebleven....
Hoe dan ook, niet getreurd. We trekken ons op gang voor de traditionele woensdagrit. Het tempo schommelt rond de 32 en er wordt netjes rondgedraaid.
Onderweg gebeurt er niets meldenswaardig tot we Schore bereiken. Daar moeten we voorbij onze voorzitter en Sexy Lexy die er ook weer op uit getrokken zijn. We laten ons niet uit ons lood slaan en zoeven als een ware Sky-train richting Superspurt.
Leo is er helemaal klaar voor. Helaas, een pikdorser verspert de weg en zorgt voor course barrée . Alles zal dus op de Torhoutsesteenweg moeten gebeuren.
Aan Wilskerke bewijst Georges dat hij over bovennatuurlijke gaven besckikt: hij kan dwars door muren kijken en zo zien of er al dan niet een auto van rechts komt. Persoonlijk speelt uw dienaar liever op veilig en houdt hij het op wat hij zelf ziet.
De eindspurt is nu al in volle voorbereiding; overnemen is er voor sommigen niet echt meer bij. Is het niet meer kunnen of niet meer willen...?
In Leffinge enige verwarring wanneer de enen voor het fietspad en de anderen voor de grote baan kiezen. Nochtans eenvoudig: we mogen pas op de grote baan wanneer we met twaalf zijn.
En dan de lang verwachte eindspurt. Richard neemt de groep op sleeptouw, waarna Peter overneemt en perfect aangaat. Leo is enigszins overmoedig en zet heel vroeg aan. Uw dienaar is hem daar heel dankbaar voor en wint nog eens sinds lange tijd. De Belcantovorm is blijkbaar is aantocht!
In het lokaal wacht Renaud ons op. Van Remi nog steeds geen spoor, hoewel het zijn verjaardag is. Uw dienaar besluit een sms'je te sturen. En dan opluchting wanneer de jarige - in koerstenue - dan toch arriveert. Een doktersbezoek was een beetje uitgelopen, zodat hij dan maar een toertje alleen had gedaan.
En dan komen ook de voorzitter en Sexy Lexy aan; en even later ook nog Guy! Hoeft het gezegd dat de vochtrecuperatie nu volop aan de gang is. Gezien de warmte duurt het tot na tienen vooraleer we huiswaarts kunnen keren.
De voorzitter maakt van de gelegenheid gebruik om de leden te melden dat de kaarten voor de spaghettiavond van 1 september klaar zijn. Een kaart kost 10; ieder lid wordt verondersteld om minstens vier kaarten aan de man te brengen. Op die manier kunnen we volgend seizoen een nieuwe uitrusting showen.
Nog dit: gezien de twijfelachtige weersvoorspelling zal er zaterdag pas om 13u30 gestart worden. Als de wind goed zit rijden we naar Leisele. De rit naar Zierikzee wordt verplaatst naar volgende week, weather permitting.
De zomer blijkt dan echt aangebroken. Toch kunnen de zonnestralen slechts weinig Placora's op zaterdag naar de start lokken. Met z'n achten trekken we richting Hoeke. Toeristen Danny en Pascal zijn opnieuw van de partij.
In het eerste ritgedeelte demonstreren deze twee hun vorm. Danny heeft Luz d'Ardiden en de Mont Ventoux op zijn palmares staan, Pascal de berg eten in het hotel in Kreta.
We volgen eerst de oude Sarah-route, om dan via Brugge en de achterkant van Damme naar de Blinker en de Stinker te rijden. Wanneer we in Hoeke aankomen ontstaat er enige paniek wanneer blijkt dat het terras overvol zit . De herbergier aan de overkant is weinig uitnodigend, zodat we besluiten om richting Oostkerke te rijden. Door een gelukkig toeval komen we dan in een leuke afspanning langs de Damse Vaart terecht. Sommigen kiezen er voor een pint, anderen voor een Tripel van Westmalle...
Na het laven van de dorst vatten we de terugweg aan. Even voorbij Brugge kort oponthoud wanneer Wim moet plassen... Er is evenwel enige spraakverwarring - plas / plat ... Aangezien Christ nog een afspraak heeft rijdt uw dienaar samen met Pascal voorop. Nog voor Nieuweghe worden we door de rest ingehaald; ze hebben er een dolle achtervolging opzitten, met Danny als slachtoffer.
De rest van de rit wordt aan een redelijk pittig tempo afgewerkt, zodat we aan het lokaal een gemiddelde van 30+ kunnen noteren.
Het laatste luik van de zaterdag staat in het teken van de verjaardagen. Ronny komt langs om de bende te trakteren voor zijn 65ste! En Remi verjaart op zondag en weet te melden dat dit volgende woensdag zal worden gevierd. Ondertussen is de voorzitter ook gearriveerd, zodat de sfeer er helemaal inzit.
Een kleine domper op de feestvreugde is de platte achterband van uw dienaar wanneer hij huiswaarts wil trekken. Gelukkig zijn er genoeg helpende handen om het euvel te verhelpen!
Zondagmorgen dan. Opnieuw enkelen die terug zijn van weggeweest. Richard en Georges zijn, samen met Postman Dan en uw dienaar van uit hun bed op hun fiets gerold. Het wordt een korte, maar pittige, rit richting Oostduinkerke. Ook de voorzitter kent een sportieve bui en heeft het koersplunje aangetrokken. Hij verkiest evenwel een rustige zondagochtendtrip samen met sexy Lexy.
Geen noemenswaardige incidenten, tenzij het feit dat een 79 (!)-jarige aanklampt tussen Leffinge en Nieuwpoort. Respect
In het lokaal nog even commotie: de voorzitter krijgt zijn hoofd niet uit zijn helm!
Voor woensdag wordt mooi zomerweer voorspeld. Er zal dan ook een definitieve beslissing worden genomen over de dagrit van zaterdag. Voor wie er niet kan zijn: hou de blog in de gaten!
Windkracht 6 uit het ZW, dreigende wolken, 17°. Ziedaar de samenvatting van onze Oostendse zomer. Hoeft het dan te verwonderen dat er maar zeven moedigen aan de start staan?
Langs de vaart richting Nieuwpoort wordt er met moeite 28 per uur gehaald. De samenhorigheid is groot, dus wordt er netjes rondgedraaid. Aan de Rattevalle gaan hemelsluizen open; dit maakt de pret compleet.
Opgeven staat echter niet in ons woordenboek, dus rijden we door. Eens aan de Uniebrug gekomen houdt Pluvius het voor bekeken; jammer genoeg is Aolus niet van hetzelfde gedacht....
Het blijft dus beuken tot in Stuivekenskerke. Onze Douchy-vrienden hebben blijkbaar ook last van de weersomstandigheden, getuige de verspreide slagorde waarin we ze kruisen.
En nu hebben we de wind mee; alles op de grote plateau en vol gas richting lokaal. Dit is echter buiten het stukje tussen Slijpe en de brug over de snelweg gerekend. Opnieuw met de neus in de wind, en Cadel Van den Broucke moet even de rol lossen...
Even verder krijgt Dr. Cancellara een dringende oproep van Pater Damiaan. Een Duits toerist heeft een hartinfarct gekregen; hopelijk schrikt die niet teveel wanneer hij een hartspecialist in wielertenue voor zich krijgt...
Uiteindelijk komen we goed en wel aan in het lokaal. De voorzitter en Renaud wachten ons op in de veranda. Gezien de nogal koele temperatuur verhuizen we naar de toog. Even later komt ook Christ binnen en kunnen we genieten van enkele pittige verhalen waarin brigadier Barrizeele de hoofdrol speelt.
Volgende zaterdagmiddag vertrekken we om 13u30; afhankelijk van de windrichting wordt het Picon of Hoeke....
Vakantietijd, bijgevolg veel afwezigen. Wel op het appel Tone,
voor de volle 100 km.
Zelf was ik net te laat om de afspraken voor de rit te
vernemen, maar het ging voor zon 75 km richting Ruddervoorde.
Peter en Doc bepaalden vooraan het rustige (a-typisch) tempo,
terwijl Tone regelmatig instructie vanuit de achtergrond gaf.
Door wegwerkzaamheden moest er wat creatief met het parcours
omgesprongen worden. In de buik van het peloton ontstond ondertussen enige
twijfel of we via het gevolgde parcours wel op tijd zouden terug zijn. Blijkbaar
stond de TV-uitzending van de tour bij enkelen hoog aangeschreven.
In Waardamme werd daarom zowaar aan het terras voorbij gereden
(a-typisch).
Bij Noël was de Spaanse zon ondertussen als lood in de op zijn
asem geslegen en moesten we ons tempo aanpassen.
Vanwege het gemiste terras hadden Tone en Doc geen
mogelijkheid gezien om hun drankvoorraad aan te vullen en in Loppem beslisten ze
om snel binnen te springen in een winkeltje. Enige verwarring heerste, stoppen
en wachten, langzaam doorrijden. Uiteindelijk reed iedereen door (a-typisch).
Wat verder besloot Georges om alleen toch maar op hen te wachten.
Ondertussen werd de hemel helemaal zwart en vielen de eerste
druppels (a-typisch). Doordat er geen GPS meer in het peleton zat, werd er met
enig gokwerk en geluk toch de goeie route naar huis gevonden.
In het laatste stuk in de Schorre reed Paulino dan nog lek en
kreeg Noël vooraan een leegloper.
Uiteindelijk kwamen Georges en Tone, die ook een lekke band
had gekregen, een volledige 2 minuten later aan dan het peleton.
We waren allemaal doorweekt maar dat kon de sfeer niet
bederven. Met een goe glas en stevige boterham werd de eerste serieuze
beklimming van de tour van de nodige commentaar voorzien.
Hieronder het verslag van de rit van vorige zaterdag van de hand van Geert. Pijnlijke melding: Ronny heeft drie gebroken ribben aan zijn val overgehouden en zal dus een tijd buiten strijd zijn. Volgens de voorzitter is de strijd voor de kampioenstitel hierdoor opnieuw helemaal open!
Slechts een beperkte opkomst voor deze,
alweer, winderige rit. Sommigen van de afwezigen konden medische redenen
inroepen, terwijl voor anderen de oorzaak twijfelachtiger was.
Rekening houdend met de windrichting, werd
besloten via een alternatieve route naar Potje Paté te rijden. Leo gaf de
richting aan en het ging langs de IJzer naar Diksmuide, verder door naar de
Fintele, stukje Lo-vaart om dan, via een ommetje langs Pollinkhove, naar onze
bestemming te rijden.
De meesten bestelden een voor de hand
liggende consummatie. Maar Ronny, terug van een tijdje weggeweest, bestelde en
ik citeer een karmeliet tripel, een bidon met lucht, en daarna mogen jullie
wij begraven op het kerkhof. Collega wielertoeristen hielden het iets verder
op het terras bij een bescheiden colaatje, wat wij van onze kant beschouwden
als een bende strevertjes. Vanwege de afwezigheid van onze dienaar werd Daniël
als Chinese vrijwilliger aangeduid voor de financiële regelingen.
De terugweg ging ,met de wind in de rug,
richting Veurne. Daar even een oponthoud voor een lekke band van Steve M., die
vergat zijn soupape open te draaien vóór er een bommetje op te draaien
In gestrekte draf dan langs de vaart naar
Nieuwpoort. Aan het jaagpad sloegen we, samen met Daniël zowaar, linksaf
Onder de oude brug in Nieuwpoort staan er
paaltjes, eentje volledig en eentje enkel nog de onderkant. Ronny kon het
eerste nog ontwijken maar het tweede was er teveel aan. Een volledige ippon was
het resultaat. Enkele kleinere schaafwonden, maar vooral pijnlijke ribben waren
het gevolg. De verwijzingen naar zijn uitspraak over het kerkhof waren niet uit
de lucht.
Na herstel van zijn lekke voorband,
vervolgden we onze weg naar het lokaal in een aangepast tempo. Slechts met een
beperkte delegatie werd uiteindelijk het nodige vochtverlies gecompenseerd. Ook
Renaud had de wind getrotseerd, en het parcours van de woensdag afgehaspeld.
Onder lichte dwang van Leo werd mij dan de
opdracht van het verslagje toevertrouwd, met niet mis te verstane insinuaties
over wat er moest instaan. Dus bij deze