Geen dagrit, maar toch uiteindelijk 100 km gereden. Tien Placora's op de afspraak. Onder hen Zorro, terug van lang weg geweest.
Zoals voorspeld waait de wind uit het oosten, dus gaat het richting Nederland. Tone, Wim, Noel en Georges bepalen het tempo en doen dat uitstekend. Er wordt 30+ gereden zonder dat iemand zich moet forceren.
In Brugge staan we voor een aantal gesloten bruggen (!). Gelukkig is er Richard om ons de weg te wijzen.
Georges neemt dan het commando en na anderhalf uur rijden komen we aan in het Clarahof. Het terras is jammer genoeg volzet, zodat we verplicht zijn om binnen een plaatsje te zoeken.
We kiezen allemaal voor La Trappe. Voor wie het eens wil proberen: een witte trappist is een aanrader. Richard maakt van de stop gebruik om de riolering te testen.
De verfrissing heeft op enkelen blijkbaar een bijzondere uitwerking. Het gezapige tempo van de heenreis wordt naar de vuilbak verwezen en we snellen nu aan 40+ richting Dudzele. Uw dienaar roept de racers evenwel ter order en herinnert hen eraan dat er enkel op woensdag voluit mag worden gegaan. Tone repliceert dat hij dan schrik heeft! We besparen u de repliek van Richard...
Hoe dan ook, het gaat er nu een stuk rustiger aan toe en we bereiken zonder verdere incidenten het lokaal. Daar toch weer enige opschudding wanneer uw dienaar niet uit zijn haken kan. Met vereende krachten lukt het dan wel.
Op een zonnig terras smaken de 33ers prima. De voorzitter komt er nog bij, net nadat uw dienaar de leden nogmaals heeft aangespoord om kaarten voor de spaghettiavond aan de man te brengen.
Volgende woensdag rijden we 's morgens: afspraak om 9u30.
Tien Placora's een twee gastrijders aan de start. Temperatuur en wind zijn ideaal, dus we vliegen er in.
Al van bij de aanvang wordt een hoog tempo aangehouden. Aan de vaart pikken we Christ op, dus zijn we nu met elven. Er wordt vlot rondgedraaid, de kilometerteller zakt nooit onder de 33.
Geen incidenten te melden, zij het dat een gastrijder moet afhaken langs de IJzer. Geen schande, er zijn er daar nog gesneuveld.
Op de terugweg komen we dan Dr. Cancelara tegen; hij was enkele minuten te laat op de afspraak en probeerde vruchteloos ons in te halen. Aan de Rattevalle koos hij eieren voor zijn geld en besloot de groep tegemoet te rijden.
De spurt op de brug is een gevecht tussen Peter, de gastrijder en Georges, waarbij Peter aan het langste eind trekt.
Even opschudding wanneer Danny denkt dat Cadel Noel er niet meer bij is. Niet dus, Cadel Noel heeft de vorm weer te pakken en kan zich uitstekend wegsteken!
Met de wind in het voordeel zoeven we nu aan 40 + voort. Iedereen voelt dat er een parcoursrecord in de maak is. Dit mag echter geen reden zijn om onverantwoorde risico's te nemen. Een stopteken betekent dat er gestopt moet worden....
De eindspurt wordt door Peter van ver ingeleid. Er ontstaat een breuk in het peloton. Rich en uw dienaar proberen de kloof te dichten, maar zijn blijkbaar nog de enigen met enig kruit in de kuiten. Gastrijder Henk toont zich in extremis de snelste.
Aan het lokaal gekomen wijst onze computer een gemiddelde van 33.3 aan! Een Olympisch record is gevestigd.
Het voorstel om komende zaterdag een dagrit te rijden wordt maar lauw onthaald. Geen mosselen dus, maar gewoon afspraak om 13u30. De weerman voorspelt mooi zomerweer met een oostenwind. We trekken waarschijnlijk richting Nederlandse grens. Het mooie ritje dat Tone zal voorstellen wordt nu al geklasseerd ;-)
We volgen ook nog FCB - FCK. Even voor de rust versterkt de voorzitter onze gelederen. De uitslag hoeft hier niet te worden meegedeeld; de lezer weet uit de nieuwsberichten dat de reien overstroomd zijn door overdadig tranenval. We supporteren ook voor onze Olympiërs, Hans Van Alphen in het bijzonder. Het is na elven wanneer de vergadering wordt gesloten.
Nogmaals een warme oproep om kaarten te (ver)kopen voor de spaghettiavond. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, en vooral hoe meer centen in de kas!
Weer geen dagtocht naar Zierikzee vandaag, maar met de namiddagrit naar de Bolzak hadden we een waardig alternatief. 11 placora's aan de start,waaronder Antoine Allary in volle revalidatie, en 2 gastrijders. Langs de zeeweg ging het naar Aartrijke. Vlak na het kasteel reed onze gast, Henk, lek. Onze andere gastrijder was ondertussen al met de noorderzon verdwenen. Onder de bekwame leiding van gids Richard slalomden we door de westvlaamse bossen van Waardamme en Ruddervoorde naar Hertsberge. Grote verontwaardiging bij de Bolzak, toen die weer eens gesloten was, deze keer wegens een sterfgeval. De cafetaria van het Bulskampveld was in de buurt, maar dat vonden we geen goed idee wegens " te druk ". Dan maar de terugweg aangepakt en dan een historisch feit: de placora's vonden geen enkel café of terras in de buurt! een unicum Naar aloude gewoonte kende onze Antoine enkele " kleine weggetjes" om de grote baan te vermijden, iets wat niet door iedereen even hard geapprecieerd werd (sic). In Loppem-city vonden we tenslotte toch een terras maar consternatie alom, toen de patron ons weigerde omdat hij 's avonds een feest had. En dan maar klagen dat er geen omzet genoeg is in de horeca! Aan de overkant van de straat waren we dan wel weer welkom en op een binnen koertje smaakten de Leffes opperbest. Nog enige opschudding op de terugweg, toen een 3-tal vlugge vogels voor Aartrijke kozen terwijl de grote groep via Beisbroek en Zedelgem reed. In Oudenburg vonden we mekaar weer zodat de groep weer compleet was. Kort voor de finish, op de Schorre, reed Leo nog plat. Een leuke rit, goed voor 95km. Die Bolzak mag een klassieker worden op ons jaarprogramma.
Gezien we vandaag woensdag 01/08 weer al eens niet konden fietsen wegens regen en bijgevolg geen afspraken konden maken tijdens de après voor een eventuele rit naar Zierikzee, met daar bovenop de aangekondigde afwezigheid van uw dienaar , stel ik voor om zaterdag 04/08, vertrek 13:30 uur, een rit naar de Bolzak (Hertsberge) te programmeren . +/- 100 km en parcours verkend.
Tien Placora's op de afspraak. De weersvoorspelling van Frank en Sabine zit er niet helemaal op: geen buien of onweer, wel een lichte bries uit veranderlijke richting.
We vertrekken aan een gezapig tempo richting Leffinge waar we eerst de jarige Christ oppikken. Via de Rattevalle rijden we dan naar Stuivekenskerke, Lampernisse en Alverighem om dan uiteindelijk in Leisele aan te komen.
Geen incidenten te melden. De picon smaakt als van ouds. Ook op de terugweg rijden we rustig en vlotjes. Uw dienaar heeft zijn oortjes in en houdt de groep op de hoogte van de ontwikkelingen in de Olympische wegrit. Wanneer we in Nieuwpoort aankomen zitten de renners in de laatste 15 km en besluiten we om een café met tv te zoeken. Gemakkelijker gezegd dan gedaan...
Na enige omzwervingen komen we in café Astra op de markt terecht en zien we hoe ex pakker Vino de Olympische titel koopt. Natuurlijk drinken we er nog een pint.
We komen aan in het lokaal rond 17u30. Christ trakteert de hele bende en we drinken om zijn gezondheid.
Ondanks het schitterende zomerweer slechts acht Placora's op de afspraak! We hebben het raden waar al de rest is gebleven....
Hoe dan ook, niet getreurd. We trekken ons op gang voor de traditionele woensdagrit. Het tempo schommelt rond de 32 en er wordt netjes rondgedraaid.
Onderweg gebeurt er niets meldenswaardig tot we Schore bereiken. Daar moeten we voorbij onze voorzitter en Sexy Lexy die er ook weer op uit getrokken zijn. We laten ons niet uit ons lood slaan en zoeven als een ware Sky-train richting Superspurt.
Leo is er helemaal klaar voor. Helaas, een pikdorser verspert de weg en zorgt voor course barrée . Alles zal dus op de Torhoutsesteenweg moeten gebeuren.
Aan Wilskerke bewijst Georges dat hij over bovennatuurlijke gaven besckikt: hij kan dwars door muren kijken en zo zien of er al dan niet een auto van rechts komt. Persoonlijk speelt uw dienaar liever op veilig en houdt hij het op wat hij zelf ziet.
De eindspurt is nu al in volle voorbereiding; overnemen is er voor sommigen niet echt meer bij. Is het niet meer kunnen of niet meer willen...?
In Leffinge enige verwarring wanneer de enen voor het fietspad en de anderen voor de grote baan kiezen. Nochtans eenvoudig: we mogen pas op de grote baan wanneer we met twaalf zijn.
En dan de lang verwachte eindspurt. Richard neemt de groep op sleeptouw, waarna Peter overneemt en perfect aangaat. Leo is enigszins overmoedig en zet heel vroeg aan. Uw dienaar is hem daar heel dankbaar voor en wint nog eens sinds lange tijd. De Belcantovorm is blijkbaar is aantocht!
In het lokaal wacht Renaud ons op. Van Remi nog steeds geen spoor, hoewel het zijn verjaardag is. Uw dienaar besluit een sms'je te sturen. En dan opluchting wanneer de jarige - in koerstenue - dan toch arriveert. Een doktersbezoek was een beetje uitgelopen, zodat hij dan maar een toertje alleen had gedaan.
En dan komen ook de voorzitter en Sexy Lexy aan; en even later ook nog Guy! Hoeft het gezegd dat de vochtrecuperatie nu volop aan de gang is. Gezien de warmte duurt het tot na tienen vooraleer we huiswaarts kunnen keren.
De voorzitter maakt van de gelegenheid gebruik om de leden te melden dat de kaarten voor de spaghettiavond van 1 september klaar zijn. Een kaart kost 10; ieder lid wordt verondersteld om minstens vier kaarten aan de man te brengen. Op die manier kunnen we volgend seizoen een nieuwe uitrusting showen.
Nog dit: gezien de twijfelachtige weersvoorspelling zal er zaterdag pas om 13u30 gestart worden. Als de wind goed zit rijden we naar Leisele. De rit naar Zierikzee wordt verplaatst naar volgende week, weather permitting.
De zomer blijkt dan echt aangebroken. Toch kunnen de zonnestralen slechts weinig Placora's op zaterdag naar de start lokken. Met z'n achten trekken we richting Hoeke. Toeristen Danny en Pascal zijn opnieuw van de partij.
In het eerste ritgedeelte demonstreren deze twee hun vorm. Danny heeft Luz d'Ardiden en de Mont Ventoux op zijn palmares staan, Pascal de berg eten in het hotel in Kreta.
We volgen eerst de oude Sarah-route, om dan via Brugge en de achterkant van Damme naar de Blinker en de Stinker te rijden. Wanneer we in Hoeke aankomen ontstaat er enige paniek wanneer blijkt dat het terras overvol zit . De herbergier aan de overkant is weinig uitnodigend, zodat we besluiten om richting Oostkerke te rijden. Door een gelukkig toeval komen we dan in een leuke afspanning langs de Damse Vaart terecht. Sommigen kiezen er voor een pint, anderen voor een Tripel van Westmalle...
Na het laven van de dorst vatten we de terugweg aan. Even voorbij Brugge kort oponthoud wanneer Wim moet plassen... Er is evenwel enige spraakverwarring - plas / plat ... Aangezien Christ nog een afspraak heeft rijdt uw dienaar samen met Pascal voorop. Nog voor Nieuweghe worden we door de rest ingehaald; ze hebben er een dolle achtervolging opzitten, met Danny als slachtoffer.
De rest van de rit wordt aan een redelijk pittig tempo afgewerkt, zodat we aan het lokaal een gemiddelde van 30+ kunnen noteren.
Het laatste luik van de zaterdag staat in het teken van de verjaardagen. Ronny komt langs om de bende te trakteren voor zijn 65ste! En Remi verjaart op zondag en weet te melden dat dit volgende woensdag zal worden gevierd. Ondertussen is de voorzitter ook gearriveerd, zodat de sfeer er helemaal inzit.
Een kleine domper op de feestvreugde is de platte achterband van uw dienaar wanneer hij huiswaarts wil trekken. Gelukkig zijn er genoeg helpende handen om het euvel te verhelpen!
Zondagmorgen dan. Opnieuw enkelen die terug zijn van weggeweest. Richard en Georges zijn, samen met Postman Dan en uw dienaar van uit hun bed op hun fiets gerold. Het wordt een korte, maar pittige, rit richting Oostduinkerke. Ook de voorzitter kent een sportieve bui en heeft het koersplunje aangetrokken. Hij verkiest evenwel een rustige zondagochtendtrip samen met sexy Lexy.
Geen noemenswaardige incidenten, tenzij het feit dat een 79 (!)-jarige aanklampt tussen Leffinge en Nieuwpoort. Respect
In het lokaal nog even commotie: de voorzitter krijgt zijn hoofd niet uit zijn helm!
Voor woensdag wordt mooi zomerweer voorspeld. Er zal dan ook een definitieve beslissing worden genomen over de dagrit van zaterdag. Voor wie er niet kan zijn: hou de blog in de gaten!
Windkracht 6 uit het ZW, dreigende wolken, 17°. Ziedaar de samenvatting van onze Oostendse zomer. Hoeft het dan te verwonderen dat er maar zeven moedigen aan de start staan?
Langs de vaart richting Nieuwpoort wordt er met moeite 28 per uur gehaald. De samenhorigheid is groot, dus wordt er netjes rondgedraaid. Aan de Rattevalle gaan hemelsluizen open; dit maakt de pret compleet.
Opgeven staat echter niet in ons woordenboek, dus rijden we door. Eens aan de Uniebrug gekomen houdt Pluvius het voor bekeken; jammer genoeg is Aolus niet van hetzelfde gedacht....
Het blijft dus beuken tot in Stuivekenskerke. Onze Douchy-vrienden hebben blijkbaar ook last van de weersomstandigheden, getuige de verspreide slagorde waarin we ze kruisen.
En nu hebben we de wind mee; alles op de grote plateau en vol gas richting lokaal. Dit is echter buiten het stukje tussen Slijpe en de brug over de snelweg gerekend. Opnieuw met de neus in de wind, en Cadel Van den Broucke moet even de rol lossen...
Even verder krijgt Dr. Cancellara een dringende oproep van Pater Damiaan. Een Duits toerist heeft een hartinfarct gekregen; hopelijk schrikt die niet teveel wanneer hij een hartspecialist in wielertenue voor zich krijgt...
Uiteindelijk komen we goed en wel aan in het lokaal. De voorzitter en Renaud wachten ons op in de veranda. Gezien de nogal koele temperatuur verhuizen we naar de toog. Even later komt ook Christ binnen en kunnen we genieten van enkele pittige verhalen waarin brigadier Barrizeele de hoofdrol speelt.
Volgende zaterdagmiddag vertrekken we om 13u30; afhankelijk van de windrichting wordt het Picon of Hoeke....
Vakantietijd, bijgevolg veel afwezigen. Wel op het appel Tone,
voor de volle 100 km.
Zelf was ik net te laat om de afspraken voor de rit te
vernemen, maar het ging voor zon 75 km richting Ruddervoorde.
Peter en Doc bepaalden vooraan het rustige (a-typisch) tempo,
terwijl Tone regelmatig instructie vanuit de achtergrond gaf.
Door wegwerkzaamheden moest er wat creatief met het parcours
omgesprongen worden. In de buik van het peloton ontstond ondertussen enige
twijfel of we via het gevolgde parcours wel op tijd zouden terug zijn. Blijkbaar
stond de TV-uitzending van de tour bij enkelen hoog aangeschreven.
In Waardamme werd daarom zowaar aan het terras voorbij gereden
(a-typisch).
Bij Noël was de Spaanse zon ondertussen als lood in de op zijn
asem geslegen en moesten we ons tempo aanpassen.
Vanwege het gemiste terras hadden Tone en Doc geen
mogelijkheid gezien om hun drankvoorraad aan te vullen en in Loppem beslisten ze
om snel binnen te springen in een winkeltje. Enige verwarring heerste, stoppen
en wachten, langzaam doorrijden. Uiteindelijk reed iedereen door (a-typisch).
Wat verder besloot Georges om alleen toch maar op hen te wachten.
Ondertussen werd de hemel helemaal zwart en vielen de eerste
druppels (a-typisch). Doordat er geen GPS meer in het peleton zat, werd er met
enig gokwerk en geluk toch de goeie route naar huis gevonden.
In het laatste stuk in de Schorre reed Paulino dan nog lek en
kreeg Noël vooraan een leegloper.
Uiteindelijk kwamen Georges en Tone, die ook een lekke band
had gekregen, een volledige 2 minuten later aan dan het peleton.
We waren allemaal doorweekt maar dat kon de sfeer niet
bederven. Met een goe glas en stevige boterham werd de eerste serieuze
beklimming van de tour van de nodige commentaar voorzien.
Hieronder het verslag van de rit van vorige zaterdag van de hand van Geert. Pijnlijke melding: Ronny heeft drie gebroken ribben aan zijn val overgehouden en zal dus een tijd buiten strijd zijn. Volgens de voorzitter is de strijd voor de kampioenstitel hierdoor opnieuw helemaal open!
Slechts een beperkte opkomst voor deze,
alweer, winderige rit. Sommigen van de afwezigen konden medische redenen
inroepen, terwijl voor anderen de oorzaak twijfelachtiger was.
Rekening houdend met de windrichting, werd
besloten via een alternatieve route naar Potje Paté te rijden. Leo gaf de
richting aan en het ging langs de IJzer naar Diksmuide, verder door naar de
Fintele, stukje Lo-vaart om dan, via een ommetje langs Pollinkhove, naar onze
bestemming te rijden.
De meesten bestelden een voor de hand
liggende consummatie. Maar Ronny, terug van een tijdje weggeweest, bestelde en
ik citeer een karmeliet tripel, een bidon met lucht, en daarna mogen jullie
wij begraven op het kerkhof. Collega wielertoeristen hielden het iets verder
op het terras bij een bescheiden colaatje, wat wij van onze kant beschouwden
als een bende strevertjes. Vanwege de afwezigheid van onze dienaar werd Daniël
als Chinese vrijwilliger aangeduid voor de financiële regelingen.
De terugweg ging ,met de wind in de rug,
richting Veurne. Daar even een oponthoud voor een lekke band van Steve M., die
vergat zijn soupape open te draaien vóór er een bommetje op te draaien
In gestrekte draf dan langs de vaart naar
Nieuwpoort. Aan het jaagpad sloegen we, samen met Daniël zowaar, linksaf
Onder de oude brug in Nieuwpoort staan er
paaltjes, eentje volledig en eentje enkel nog de onderkant. Ronny kon het
eerste nog ontwijken maar het tweede was er teveel aan. Een volledige ippon was
het resultaat. Enkele kleinere schaafwonden, maar vooral pijnlijke ribben waren
het gevolg. De verwijzingen naar zijn uitspraak over het kerkhof waren niet uit
de lucht.
Na herstel van zijn lekke voorband,
vervolgden we onze weg naar het lokaal in een aangepast tempo. Slechts met een
beperkte delegatie werd uiteindelijk het nodige vochtverlies gecompenseerd. Ook
Renaud had de wind getrotseerd, en het parcours van de woensdag afgehaspeld.
Onder lichte dwang van Leo werd mij dan de
opdracht van het verslagje toevertrouwd, met niet mis te verstane insinuaties
over wat er moest instaan. Dus bij deze
Uw dienaar moest op zaterdag verstek geven. Een uitgelopen einde schooljaar gooide roet in het eten (en de drank...). Ook Richard zit ziekjes thuis. Toch negen Placora's en een gastrijder aan de start.
Het is Postman Dan die op zondagmorgen het relaas doet. Met een krachtige tegenwind wordt er langs de IJzer via de Fintele naar Lo gereden. In Potje Pâté wordt haltgehouden.
Op de terugweg is Ronny M. het slachtoffer van een tuimelperte; hij houdt er een pijnlijke rib aan over.
Ook op zondag staat er een fikse bries. Met z'n tweeën rijden we langs St. Pieters Kapelle en Leke naar Koekelare en Wijnendaele. We maken van de gelegenheid gebruik om enkele nieuwe weggetjes te verkennen.
Zowel Postman Dan als uw dienaar hebben nog zondagse verplichtingen en geven verstek in het lokaal. We zullen woensdag er eentje meer drinken!
Dertien Placora's aan de start, ondanks dreigende wolken en een buienradar die weinig goeds voorspelt. Zoals naar goede gewoonte wordt er afgesproken om het deze keer kalm aan te doen.
Onderweg sluiten er nog twee gastrijders aan - waaronder één in complete Placora-uitrusting. Er wordt goed rondgedraaid en iedereen kan vlotjes mee.
Langs de IJzer gaat het aan 35+ , en eens het keerpunt gepasseerd wordt er niet meer onder de 40 gereden. Het gewijzigde parcours leent er zich dan ook perfect toe.
De tussenspurt op de brug komt op het conto van Peter, die Paulino, in volledige Portugese uitrusting, net achter zich houdt. Het wordt de eerste ontgoocheling die hij die avond zal oplopen...
Tussen de Rattevalle en Wilskerke wordt Renaud bijgehaald. Uw dienaar besluit om de rest van de weg met Renaud af te leggen. De rest van de bende zoeft voort. Over de eindspurt blijkt er nogal wat discussie (waar ligt de meet nu precies?), maar Richard wijst Wim als winnaar aan. Het parcours werd afgelegd aan een gemiddelde van 33.8....
In het lokaal vieren we de geboorte van Storm Sabbe. Hopelijk voorspelt zijn naam niet het weer voor de komende jaren! Een aantal ploegmakkers spoedt zich naar huis om daar Spanje - Portugal te volgen. Uw dienaar blijft met de usual suspects in het lokaal om een snertmatch te bekijken.
Volgende zaterdag loodst Richard ons naar de Bolzak (Balzak?). Vertrek om 13u30 voor een tocht van ongeveer 100 km.
Op zaterdag 1 september organiseren wij een spaghettiavond ten voordele van onze clubkas. Kaarten kosten 10 per persoon en zijn te bekomen bij de voorzitter.
Een zo goed als voltallig peloton aan de start voor een jaarlijkse klassieker. De wind blaast fors uit het zuidwesten, maar schrikt ons niet af. De voorzitter en Renaud zijn ook van de partij om ons uit te wuiven.
Zoals afgesproken zal Postman Dan GPS van dienst zijn. We rijden over Leffinge, Zwarte Weg en Schore tot aan de IJzer. Dan gaat het naar Diksmuide en Stavele.
De Rally van Ieper dreigt eventjes roet in het eten te gooien; St Sixtus lijkt wel een bezette burcht. Gelukkig leiden alle wegen naar Roger en komen we netjes op tijd voor het aperitief aan op het terras.
6, 8 en 12 graden worden besteld, vergezeld door een boerestuute mét. De meningen over het nut van groentjes lopen nogal uiteen. Even wordt er overwogen om een derde te drinken; we besluiten wijselijk dit niet te doen. Het is niet omdat de wind nu mee zal zitten dat er niet zal moeten geduwd worden.
En de wind mee, dat is nogal relatief. Het is nu Leo die de weg aanwijst. We doorkruisen West- en Oost-Vleteren en rijden dan een heel stuk langs de grote weg om over Pollinckhove naar Alveringhem te rijden. Een groot stuk van het traject staat de wind van opzij, wat niet echt een pretje is.
Maar eens in Steenkerke is het een fluitje van een cent. Tot we in Leffinge komen! De brug over het kanaal is opgehaald zodat we nog een ommetje moeten maken. Uiteindelijk geraken we allemaal in het lokaal.
Zoals beloofd wacht de voorzitter ons op met maatjes en jenever. De 110 km worden doorgespoeld in een opperbeste sfeer. De afspraak voor de volgende grote rit wordt gemaakt: op 28 juli rijden we naar Zierikzee om er mosselen te eten.
Eén minpunt: een technisch defect heeft de kiekjes die onderweg genomen werden laten verdwijnen. Uw dienaar zal het onmogelijke proberen om ze te recupereren...
De eerste echte zomerse zon lokt 16 Placora's en 3 gastrijders naar de start.
De noordooster duwt ons aan een hoog tempo naar het keerpunt. Stuivekenskerke wordt bereikt met een gemiddelde van 34! Te hoog voor sommigen onder ons, die dit dan ook op de terugweg zullen moeten bekopen. We verwijzen ook graag naar de website, waar u enkele foto's kunt bewonderen van ons peloton langs de vaart. (met dank aan Geert, of is het zijn madam?)
Opnieuw moet er van het traditionele parcours worden afgeweken. In Schore blijven we de grote baan volgen en rijden we rechtdoor naar St. Pieters Kapelle. En Slijpe laten we, net als vorige week, rechts liggen.
Over de spurt op de brug kan uw dienaar weinig kwijt, omdat hij op dat ogenblik achteraan het peloton zat om een ploegmakker uit de wind te zetten. Idem dito trouwens voor de eindspurt.
Ondanks het rustiger tempo op het einde van de rit wordt er toch nog een gemiddelde van 32 gehaald. Toch nog eens duidelijk stellen dat er volgende zaterdag aan een rustig tempo zal gereden worden. Wie wil doorrijden moet dit dan maar op zijn eentje doen.
Terug naar de orde van de dag. In het lokaal worden we opgewacht door de voorzitter en René Pi. JP. Bakker en Steve Kurt zijn beide jarig en trakteren de bende. De sfeer zit er dan ook meteen goed in. De einduitslag van de pronostiek wordt grondig geanalyseerd zodat het na elven is als uw dienaar huiswaarts keert. Dan nog is de discussie niet afgerond en blijven er enkele Placora's (u kunt zelf de namen invullen) en René Pi van gedachten wisselen.
Dit was in alle geval een ideale voorbereiding voor volgende zaterdag, zeker wat het vochtherstel betreft. Afspraak dus om 11u00; Postman Dan neemt de leiding en zal ons naar Roger brengen. En misschien komen we er ook Walter tegen. Wie zal het zeggen?
en bijgevolg geen afspraken konden maken tijdens de après 
voor een eventuele rit naar Zierikzee, met daar bovenop de aangekondigde afwezigheid van uw dienaar
, stel ik voor om zaterdag 04/08, vertrek 13:30 uur, een rit naar de Bolzak (Hertsberge) te programmeren 
. +/- 100 km en parcours verkend.  "Question"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
 "Surprised"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Mad"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
Er wordt goed rondgedraaid en iedereen kan vlotjes mee.
, en eens het keerpunt gepasseerd wordt er niet meer onder de 40 
 "Twisted Evil"){kind=icon}
