a-typische rit

Vakantietijd, bijgevolg veel afwezigen. Wel op het appel Tone, voor de volle 100 km.

Zelf was ik net te laat om de afspraken voor de rit te vernemen, maar het ging voor zon 75 km richting Ruddervoorde.

Peter en Doc bepaalden vooraan het rustige (a-typisch) tempo, terwijl Tone regelmatig instructie vanuit de achtergrond gaf.

Door wegwerkzaamheden moest er wat creatief met het parcours omgesprongen worden. In de buik van het peloton ontstond ondertussen enige twijfel of we via het gevolgde parcours wel op tijd zouden terug zijn. Blijkbaar stond de TV-uitzending van de tour bij enkelen hoog aangeschreven.

In Waardamme werd daarom zowaar aan het terras voorbij gereden (a-typisch).

Bij Noël was de Spaanse zon ondertussen als lood in de op zijn asem geslegen en moesten we ons tempo aanpassen.

Vanwege het gemiste terras hadden Tone en Doc geen mogelijkheid gezien om hun drankvoorraad aan te vullen en in Loppem beslisten ze om snel binnen te springen in een winkeltje. Enige verwarring heerste, stoppen en wachten, langzaam doorrijden. Uiteindelijk reed iedereen door (a-typisch).
Wat verder besloot Georges om alleen toch maar op hen te wachten.

Ondertussen werd de hemel helemaal zwart en vielen de eerste druppels (a-typisch). Doordat er geen GPS meer in het peleton zat, werd er met enig gokwerk en geluk toch de goeie route naar huis gevonden.

In het laatste stuk in de Schorre reed Paulino dan nog lek en kreeg Noël vooraan een leegloper.

Uiteindelijk kwamen Georges en Tone, die ook een lekke band had gekregen, een volledige 2 minuten later aan dan het peleton.

We waren allemaal doorweekt maar dat kon de sfeer niet bederven. Met een goe glas en stevige boterham werd de eerste serieuze beklimming van de tour van de nodige commentaar voorzien.

Greets
Geert