Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
29-09-2011
Seizoensafsluiter
De schitterende St. Michielszomer zorgt ervoor dat er twaalf Placora's en een gastrijder aan de start staan voor de laatste rit van het seizoen 2011. Onder hen de volledige top tien, met uitzondering van Georges. Niemand is blijkbaar bereid om in extremis zijn klassement prijs te geven.
Zoals gewoonlijk wordt er afgesproken om het rustig aan te doen. En zoals gewoonlijk zijn we van ons woord, tot aan de Kromme Elleboog. De weersomstandigheden zijn ideaal, de kilometriek wijst voortdurend 30 + aan.
Geen noemenswaardige incidenten onderweg, ware het niet dat Leo in een supervorm verkeert. Op weg naar Schore neemt hij resoluut het commando en doet hij iedereen pijn door aan 40 voor te scheuren.
De Supersprint wordt door Daniel VDW en Christ ingeleid. Het zijn Dokter Yves en Remi die het onder elkaar uitvechten, met Dokter Yves als uiteindelijke winnaar.
In Slijpe staan we door wegenwerken voor een rood licht, zodat we besluiten om dan maar de grote baan naar Leffinge te nemen. Alle tenoren blijken van plan om de finale eindsprint naar zich toe te halen, wat heel wat taktisch gewriemel met zich mee brengt.
De spurt wordt op gang gebracht door Danny G., Daniel VDW? Pascal M. en Christ. Uw dienaar besluit het wiel van Dokter Yves te kiezen; we worden evenwel verrast door een uitval van Remi. Even wordt er geaarzeld, dan toch gereageerd. Er volgt een dolle achtervolging; Remi heeft gegokt en ... wint, want hij verslaat ons met enkele millimeters.
Het lokaal dan: de verbouwingen zijn in volle gang zodat er een noodgelagzaal is opgetrokken. Gelukkig dat het schitterend weer is, anders mochten we onze pinten op onze buik schrijven. Renaud en Pascal M zijn jarig en vieren dit op gepaste wijze door er één te betalen. Hoewel er geen tv is heeft niemand veel zin om vroeg naar huis te keren. Het voorbije seizoen wordt genanalyseerd: iedereen is best tevreden, niet in het minst omdat er geen ernstige valpartijen zijn gebeurd.
Zaterdag wordt er nog steeds warm nazomerweer voorspeld. We besluiten dan ook om er nog een ritje bij te nemen. Café De Leute is weer open, dus gaan we dat eens gaan testen. Op naar Oeren! Afspraak om 14u00 aan het lokaal.
En dan de einduitslag. Zoals al gezegd was het dit jaar opnieuw razend spannend. Uiteindelijk heeft Georges het gehaald dankzij zijn inspanning op Ostende Koerst. Hij is dan ook de terechte kampioen 2011. Op het jaarlijkse souper zal hij op passende wijze worden gehuldigd.
Een stralende nazomerzon lokt veertien Placora's naar de start voor de grote afsluiter van het seizoen. Onder hen enkele gezichten die we al een tijdje niet meer gezien hadden: Yankee Viaene, JP Fol en verdediger des vaderlands - en dus goed uitgerust - Steve Dewulf.
Zoals aangekondigd staat de Keuneleute op het programma. Bij afwezigheid van Daniël VDW neemt uw dienaar dan maar het voortouw. Aan een gezapig tempo bollen we langs Leffinge en Zevekote om dan in Koekelare de eerste klim van de dag aan te vatten. De Poggio lokt Leo en co naar voren. Iedereen goed boven en op naar Werken.
Even voorbij Werken begint dan het tweede deel. Als op een tobogan rijden we op en af. De laatste bult is er voor Noël te veel aan, maar het terras wenkt. Blonde Leffe van 't vat is niet te versmaden, en gaat er dan ook goed in.
Op de terugweg moeten we een alternatieve route nemen omdat de doorgang naar Hooglede versperd is. GPS Tone neemt ons dan op sleeptouw en brengt ons netjes naar het lokaal. Het is vooral Remi die nu kopwerk verricht; hij moet op tijd terug zijn want de Club speelt. Even is er nog oponthoud wanneer Steve in een put rijdt en met een platte band af te rekenen heeft.
In het lokaal worden we opgewacht door de voorzitter die het relaas van de koers in Varsenaere doet.
We nemen ook de gelegenheid te baat om een voorlopige balans op te maken. Wie kan er nog kampioen worden? Hoe zit het met de top 5?
1
Georges
Lammertyn
54
3745
2
Richard
Lieben
53
3505
3
Daniël
Vanderwal
46
3175
4
Jean
Surmont
45
3080
5
Leo
Cornette
44
3155
6
Noel
Vandenbroucke
43
2900
7
Jean-Pierre
Vandewalle
39
2505
8
Remi
Keirsebilck
38
2540
9
Renaud
Viaene
36
2575
10
Pascal
Mostrey
36
2565
Dit overzicht, twee ritten voor het einde, leert ons dat Richard zowel zondag als woensdag uit zijn pijp moet komen wil hij voor de tweede opeenvolgende keer met de zegetuil gaan lopen. Ofwel moet Georges de Costa Brave laten voor wat ze is en zorgen dat hij woensdag terug is... Ook de voor de overige ereplaatsen moet nog gereden worden.
Dus voor alle duidelijkheid: afsrpaak woensdag om 17u30.
Ondanks de stevige zuidwester en dreigende regenwolken staan er 8 Placora's en gastrijder Marnix om 17u30 paraat. Blijkt dat Doc Yves om 18u00 stond te blinken; de blog lezen is dus zeker de boodschap!
Even voor Leffinge pikken we Christ op die zich in zeven haasten nog in zijn koerskleren heeft gehesen.
In Leffinge zelf geeft Pascal M er de brui aan omwille van geen asem. Ondertussen is het beginnen te miezeren. Erg aangenaam is het dus niet.
Aan Slijpebrug slaat ook Christ af, dus zijn we nog met 8. We zetten dapper door tot in Nieuwpoort. De wolken worden alsmaar donkerder en de regen komt steeds harder naar beneden. Aan de IJzer besluiten we om tot aan Schoorbakkebrug te rijden en dan linksaf te slaan. Gastrijder Marnix is optimistischer en besluit om alleen door te rijden. We zijn nog met 7.
Met de wind in de rug gaat het nu wel heel snel. De wegen liggen er nu ook glibberig bij; we nemen het wijs besluit om de grote baan te blijven volgen. In Slijpe maken we - dit volgens Richard - een uniek fenomeen mee: de Douchy's die staan te wachten voor een rood licht. Terug in Leffinge neemt JP Bakker afscheid, en zijn we nog met 6.
Door de verkorte versie zijn we al om 18u45 terug aan het lokaal en is er nog tijd om een pint te drinken. Het lokaal bevindt zich in volle face-lift. We hebben dus definitief afscheid moeten nemen van ons vertrouwde hoekje.
Enkelen onder ons haasten zich dan naar huis, want KVO ontvangt KVM. Over de verdienstelijke KV-prestatie leest u ongetwijfeld elders meer.
Zaterdag afspraak voor de laatste 'lange rit'. Op vraag van Leo, en vooral Noêl want hij is gek op de bultjes, trekken we naar de Keuneleute. Nu al reserveren op het terras in Westrozebeke.
Ondanks het herfstweer toch drie Placora's aan de start. Georges, Geert en Peter hebben er blijkbaar veel voor over om hun klassement nog te verbeteren.
Uw dienaar zag het helemaal niet zitten, zeker nadat hij 's middags besloten had om een uitgebreide aperitief te drinken en dan nog eens tomates crevettes met frieten te eten. Blackburn Rovers v Arsenal kluisterden hem dan maar aan zijn zetel, uitslag 4 - 3!
Onze drie musketiers, aangevuld met gastrijder Jurgen, haspelden 60 km af door weer en wind. Respect!
Niet vergeten: woensdag vertrek om 17u30, als het weer het toelaat tenminste.
De woensdag na Ostende Koerst staat in het teken van reflectie. De confrontatie met de realiteit dat de meesten onder ons een jaartje ouder worden en wild koersen misschien wel eens definitief tot het verleden behoort.... Het is dus in een enigszins bedrukte stemming dat de rit wordt aangevat, "à la douce"...
De stevige noord-wester laat ons mooi ronddraaien. De snelheid ligt rond de 30. Vanaf Nieuwpoort wordt het tempo dan opgetrokken.
Op de terugweg is het vooral JP Bakker die zich laat gelden. We vermoeden dat hij een brood in de oven steken heeft, want op de weg naar Schore trekt hij de groep op een lint en scheurt hij met 40 per uur over het asfalt.
Omwille van wegenwerken kan de Superspurt op de brug geen doorgang vinden. We moeten dus eventjes een alternatieve weg volgen. Terug op het parcours gaat het gezwind richting Leffinge.
De eindspurt wordt door Noël ingeleid; nieuwbakken Placoralid Peter plaatst aan de Hallen zijn gekende demarrage. Dit keer speelt hij het slim en zet hij zich in het zog van een auto en geeft zo een mooie Mattan-imitatie ten beste, met als gevolg dat hij geflitst wordt! Wie nu de spurt heeft gewonnen zal voor de groene tafel moeten worden beslist...
Een blik op de fietscomputer leert dat we een gemiddelde van 31 + hebben gehaald. Het pessimisme van anderhalf uur geleden is dan ook helemaal verdwenen.
In het lokaal wordt afgesproken dat de woensdagrit van volgende week om 17u30 zal starten, om zo de KVO'rs in staat te stellen hun ploeg aan te moedigen. Hopelijk eerst tot zaterdag, want de weersvoorspelling is niet al te gunstig.
Met negen dappere Placora's staan we aan de start van de derde editie van Ostende Koerst. De eerste ronde achter 'den auto' maakte al vlug duidelijk dat er een hels tempo zou opgelegd worden.
Steve, Geert, Peter en Christophe konden zich vooraan handhaven. Richard, Christ, Georges, Guy en uw dienaar moeten de rol lossen en vechten met de moet der wanhoop om niet al te ver achterop te raken.
Na zes ronden is voor ons het verhaal ten einde. Er worden vragen gesteld over de fysieke paraatheid van enkele van de concurrenten. De Tongerlo's brengen soelaas.
Als u weet dat Johan Museeuw meerijdt in de kopgroep kan de aandachtige lezer begrijpen dat deze editie enigszins te hoog gegrepen was voor ons clubje. Steve kan zich toch handhaven in de kopgroeg, Geert, Peter en Christophe rijden de koers uit in de achtervolgende groep.
Een dikke proficiat aan de organisatoren. Jammer dat er zelfs geen volledige ploeg Bidon Vélo deelnam. Misschien volgend jaar een editie voor de derde leeftijd?
En dank aan de talrijk opgekomen supporters. De volledige fotoreportage kan je eerstdaags op Picassa bekijken.
Ter voorbereiding van Ostende Koerst werd gekozen voor een korte rit. Wijnendaele leek ons een uitgelezen bestemming: de wind blaast uit het zuiden en er is een wedstrijd voor elite zonder contract. De voorzitter zal er dus aanwezig zijn.
Met 10 Placora's vertrekken we in het zwoele septemberweer. Echt aangenaam is het niet: geen zon en weinig zuurstof in de lucht. We rijden door de Schorre via Gistel en Moere naar Koekelare. Enkele rakkers willen de Poggio links laten liggen, maar ze worden vlug ter orde geroepen.
In Wijnendaele aangekomen treffen we de voorzitter aan in het gezelschap van de bookies. Dit zet Leo onmiddellijk aan om een gokje te wagen: Greipel in Parijs-Brussel en Sven François in Wijnendaele. Met Greipel slaat onze Nestor al de bal mis; hoe het met Sven François afliep zullen wij u later melden.
Na onze twee versnasperingen wordt de terugweg aangevat. We rijden een rustig tempo; niettemin worden we enkele keen opgeschrikt door roekeloze chauffeurs.
De vochtingheid is dermate dat de spiegels in het lokal 'bedomen". De taktiek voor Ostende Koerst wordt grondig doorgenomen, zodat iedereen weet waaraan zich te houden. Hoe dit is afgelopen leest u in een volgende bijdrage.
Zeven Placora's, waaronder een jarige George , en gastrijder Peter zijn bereid om de stormwind te trotseren. Zelfs George is ervan overtuigd dat er deze keer in een waaier zal moeten worden geregeld. Het wordt flink doorstampen tot in Nieuwpoort. Eens aan het Spaarbekken gaat het, met de wind in de zij, als iets vlotter.
De storm heeft onze Douchy-vrienden volledig uiteengewaaid. We komen ze langs de hele route in kleine groepjes tegen...
De Superspurt wordt met gemak door Peter gewonnen, waarmee hij bewijst klaar te zijn voor zondag.
Het gaat nu, met de wind in de rug, bijzonder vlot. In geen tijd zijn we in Leffinge. De eindspurt wordt aangetrokken door Remi; Peter probeert een kloof te slaan maar wordt bijgebeend en voorbijgestoken door George en uw dienaar. Een koninginnespurt, voorwaar.
In het lokaal drinken we op George's gezondheid en gaan de gesprekken over koers, viagra, spataders, het klassement, etc... Zo weet George te melden dat de wind twee kanten heeft ...?! Ondertussen is Noël er ook bijgekomen. Het is alweer na tienen wanneer er door de meerderheid (Remi gaat er nog eentje aan de toog drinken) wordt afscheid genomen.
De Ostende Koerst-ploeg is compleet. De Pijl van Laarne moet in extremis verstek geven (hij moet zijn madam bijstand verlenen op een jumping). We spreken af om 9u30 aan het lokaal en rijden gezamelijk naar de start. Supporters op post!
Zaterdag misschien een kortere rit voor wie de zondag koerst.
Er is mogelijkheid om 's middags paella à volonté te eten aan 15 euro per persoon. De oprbengst gaat naar het goede doel. Graag morgenavond (woensdag) melden.
Voor wie deelneemt: ten laatste om 10u00 ter plaatse om het rugnummer af te halen
Extra aandachtspunten:
- Bij Ostende Koerst & Volvo Recon Open zal de eerste ronde achter de wagen gereden worden met daarna een vliegende start.
(deze ronde telt mee als wedstrijd, dus geen extra ronde)
- Elk Team wordt samen aan de inschrijvingstafel verwacht, om het wedstrijdblad te tekenen + een groepsfoto voor website.
- Per team 1 identiteitskaart in waarborg voor de rugnummers.
Onder een loden hemel staan 12 Placora's en een gastrijder aan de start. Het plan om de Keuneleute te rijden wordt verticaal geklasseerd. In de plaats wordt er gekozen voor een rit naar Lo. De wind komt immers vanuit het zuidwesten.
Vol goede moed en welgezind wordt de rit aangevat. Hoewel er bij de start eensgezindheid was omtrent het tempo, zakt de snelheid alras niet meer onder de 32.
De warmte speelt zijn rol, maar iedereen doet zijn deel aan de kop. Met een gemiddelde van 30 arriveren we aan de Lo-brug. De blonde Petrus en de Bernardus 8° smaken voortreffelijk. Tijdens onze tussenstop doet gastrijder Jurgen er nog enkele kilometers bij als voorbereiding op zijn deelname aan het BK Marathon Mountainbike.
Wanneer we de terugweg willen aanvatten staan we voor een opgehaalde brug. Leo weet echter een alternatieve weg. We zijn evenwel nog maar pas vertrokken of Ronny heef af te rekenen met een lekke achterband. Er wordt wat bijgepompt zodat hij verder kan.
Tot onze ontzetting moeten wij vaststellen dat tijdens onze rustpauze de wind gedraaid is. Gevloek en gefoeter dus! Leo brengt ons echter via mooie landweggetjes naar Veurne. Aan het station rijdt Ronny opnieuw - en letterlijk - op zijn geante. Enig onderzoek leert ons dat zijn velg een scheurtje vertoont. Het euvel wordt tijdelijk verholpen en hij zal de thuishaven halen.
De vermoeidheid laat zich voelen, wat de samenhorigheid niet ten goede komt. Georges is vergeten wat een waaier is en Tone trekt de hele bende uiteen. Veel geroep dus.
Op het einde is het bobijnte bij Geert helemaal af en moet hij de rol lossen. Niemand die wacht, met uitzondering van gastrijde Jurgen en uw dienaar.... dit wordt genoteerd voor wanneer anderen ook eens in de problemen komen.
In het lokaal trakteert Zorro voor zijn verjaardag. Niemand durft hem te vragen hoe oud hij nu is.
Afspraak woensdag, als het weer het toelaat tenminste. De ploeg voor Oostende Koerst wordt woensdag definitief samengesteld.
De twaalf Placora's en bijna lid Peter weten niet wat er hen te wachten stond toen ze om zes uur richting Stuivekenskerke vertrekken. Een nazomerzonnetje en een lichte bries beloven nochtans een aangename rit.
Alles gaat vlot tot aan het spaarbekken waar Noël plat rijdt. Probleem blijkt de reserveband: als je die enige tijd in je achterzak zitten hebt kan dat wel eens voor problemen zorgen (wat later nog zal blijken). Met de hulp van velen wordt het euvel hersteld en kunnen we verder. Al vlug hebbeb we goede tempo opnieuw te pakken en stuiven we langs de IJzer.
Even voorbij Stuivekenskerke weer van dat: ditmaal Ronny met een platte band. En we zijn pas weer vertrokken of Loods Pascal zijn ketting draait eraf...
Als klap op de vuurpijl: Noël plat in St. Pieterskapelle. Ditmaal biedt u dienaar zijn reserveband aan, maar die loopt even vlug leeg als dat je hem opblaast. Echt van het goede teveel. Danny G. en Loods Pascal zijn dan maar doorgereden, want zij moeten nog gaan werken.
Toch nog een Supersprint op de brug die door Remi glansrijk gewonnen wordt; blijkbaar heeft hij van hetzelfde flesje als Beaujolais gedronken.
Gelukkig geen incidenten meer tot in het lokaal. Peter leidt voorbeeldig de spurt in die door Leo met de vingers in de neus wordt gewonnen. Uw dienaar volgt de ontwikkelingen van op de tweede rij; de Belcanto en de hongerklop eisen hun tol.
In het lokaal kunnen we ons echter bevoorraden met de overschot van de BBQ.
Hieronder nog de stand van zaken. De maand september zal spannend zijn. Wie wordt de nieuwe kampioen?
499 starters, waaronder uw dienaar en in extremis Christ. Jens Keukeleire, Jelle Wallaeys, Maxim Vanthomme, Stijn Joseph en nog enkele andere kleppers geven eveneens present. Bij de bekende Vlamingen Louis - Mega Toby - Talpe.
Wat ook opvalt: 8 Douchy's aan de start. Volgend jaar moeten we toch ook een grotere delegatie afvaardigen.
Aangezien we (= de voorzitter en uw dienaar) mooi op tijd zijn, kunnen we ons nog even op het terras placeren om er een St. Bernardus van 't vat te consumeren. Ondertussen is het genieten van al het schoon volk dat zijn opwachting maakt.
Wanneer ik mijn fiets in elkaar steek even paniek: de derailleur doet het niet naar behoren! Hoewel de voorzitter ook de taak van mecanicien op zich heeft genomen kan hij geen soelaas brengen. Willy Vanheste - ooit gele trui-drager - komt langs, maar hij kan evenmin iets aan de zaak verhelpen. Het wordt dus behelpen, en vooral hard stampen. En denken aan de bemoedigende woorden van Willy : "Ik heb in de Giro de Lavaredo op mijn buitenblad beklommen". Geen mietje zijn, dus!
Er heerst een aangename ambiance wanneer het bonte gezelschap zich op gang trekt. Zoals het reglement het voorschrijft worden de eerste twee ronden onder begeleiding gereden. De test op de Sulferberg valt al bij al mee: spelen met het voorblad zal de boodschap zijn.
Vanaf de tweede ronde wordt de gashendel opengedraaid. Het is even doorzetten om in een groepje te geraken. Nu wordt het gemis aan ploegmaats pijnlijk duidelijk, want geen enkele pipo is bereid om rond te draaien. Op de kant zetten, te pas en te onpas wegspringen, coureurtje spelen dus, dat wel. Het resultaat is dat het tempo niet echt hoog ligt.
Vanaf de vierde ronde gaat het dan toch beter vooruit. Ondertussen is den Guido ook in ons groepje teruggeblazen. Hij zit dit jaar verbazend goed in vorm en rijdt een rondje in ons gezelfschap.
En zoals ieder jaar staat vanaf de vijfde ronde het hol open. Alle overmoedigen worden er nu onverbiddelijk uitgereden. U dienaar blijft rustig in de buik van zijn pelotonnetje en bekijkt hoe de zaken hun verloop kennen.
In de zevende en laatste ronde wordt er nog eens - letterlijk en figuurlijk - aan de bel getrokken, maar niemand raakt weg. Zonder ongelukken bereiken we de streep. Een blik op de fietscomputer leert dat we aan een gemiddelde van niet geen 34 hebben rondgedraaid. Niet slecht, al bij al.
De voorzitter wacht mij even verder op. Nadat we de fiets in de auto hebben geplooid en een lekkere braadworst achter de kiezen hebben gestopt, drinken we nog enkele St. Bernardussen. De ambiance is nog steeds top, de Vlaamse s(ch)lagers zijn niet uit de lucht. Ondertussen is Christ er bij gekomen en doet hij zijn relaas. Hij is er dit jaar in geslaagd om de Belcanto voor de eerste keer uit te rijden, wat toch een proficiat waard is. De voorzitter merkt dan ook op dat hij over tien jaar bij de mogelijke winnaars zal moeten gerekend worden.
We verlaten Westouter, dat echter nog lang niet aan slapen toe is. Het dorpsplein staat bomvol en de coverband geeft van jetje. Volgend jaar moeten we toch eens overwegen om langer te blijven plakken...
Voor wie van plan was om maandag zich nog in te schrijven voor de Belcanto.... Pech! Voor het eerst in de geschiedenis is de koers uitverkocht (en niet uitgekocht ) tijdens de voorinschrijving. Check de website.
Je kan natuurlijk nog komen om uw dienaar aan te moedigen en nadien te voorzien van de nodige recuperatiedrank.
Vandaag bericht gekregen van de Ostende Koerst-organisatie : Team Beaufort wordt niet langer toegelaten in de wedstrijd voor wielertoeristen, maar enkel in de Volvo Recon Open. Misschien een signaal aan de echte wielertoeristen onder ons om toch mee te doen?
Onze ploeg ziet er momenteel als volgt: Geert Gekiere, Christophe Sabbe, Steve Moyaert, Ronny Moyaert, Richard Lieben en uw dienaar. De Pijl van Laarne komt als zijn madam niet op jumpingwedstrijd moet...Wie nog kandidaat is meldt zich zo vlug mogelijk!
Ideaal fietsweer, en dus toch nog dertien Placora's aan de start ondanks de vele afwezigen die op reis zijn. Iedereen is het er over eens: dit moet een Picon-rit worden. We besluiten om de heenweg langs de Lange Lis over Ghyvelde te rijden, om dan via Leo's Poepwegel terug te keren.
Al heel gauw is er even oponthoud op de Zwarte Weg wanneer Daniël VDW lek rijdt. Het euvel is vlug verholpen en we rijden aan een vlot tempo verder. Ronddraaien blijkt niet altijd even eenvoudig, maar dat zien we bij Andrea ook bij enkele profploegen in de Vuelta. Dus...
In de laatste rechte lijn naar het Palais du Picon worden de registers even opgetrokken en testen we wat het betekent om 'tussen de auto's terug te keren'. Gekkenwerk!
Niet iedereen blijkt evenveel zin te hebben in een Picon, wat toch enige verwondering opwekt. Wie rijdt nu naar Frankrijk om er Belgisch bier te drinken..?
Na twee Picons en enkele verhalen uit het rijke archief van Tone vatten we de terugweg aan. De wind is met ons meegedraaid, zodat we opnieuw niet echt van enig voordeel kunnen gebruik maken. Niet dat dit veel verschil maakt.
Aan Nieuwpoort volgen we het vernieuwde parcours (zie het verslag van vorige maandag). Georges heeft dit blijkbaar niet gelezen - evenmin als Tone trouwens. Het gevolg is dat we de leider in het klassement kwijtspelen. Aan de brug over de IJzer besluiten we dan maar op hem te wachten. Het duurt een volle vier minuten vooraleer hij komt opdagen! Er gaan dan ook stemmen op om dit incident doorslaggevend te laten zijn mocht er zich opnieuw een ex aequo in de rangschikking voordoen.
Nadat Richard nog eens duidelijk de betekenis van het werkwoord 'wachten' heeft toegelicht rijdt de hele groep richting Andrea. Langs de vaart tussen Slijpe en Leffinge ontbindt Leo zijn duivels. Hij gaat er in zijn eentje vandoor en er is niemand die het gat kan dichtrijden!
Bij Andrea gekomen moet Tone van zijn fiets worden geholpen en zowat in het café worden gedragen. En als vanouds smaken de pintjes. Hoe Tone thuis is geraakt kan ik u niet melden.
De activiteiten van de komende weken krijgen stilaan vorm, met dank aan al wie gereageerd heeft. Volgende zaterdag is er onze BBQ, op maandag Belcanto. De ploeg voor Oostende Koerst ziet er momenteel als volgt uit: Richard, Geert, Christophe, uw dienaar, Steve M. , Ronny M. en mogelijk De Pijl van Laarne. Er kunnen er dus nog enkele bij.
Volgende woensdag moet u het zonder uw dienaar stellen die omwille van professionele redenen er niet bij kan zijn.
Heel wat afwezigen omwille van reis- en andere verplichtingen, dus maar elf Placora's aan de start. Onderweg nemen we nog twee gastrijders mee.
De wind duwt ons richting Stuivekenskerke, dat we in geen tijd bereiken. We halen een gemiddelde van 34.
Op de terugweg is het natuurlijk heel wat minder; onze gastrijder doet verdienstelijk kopwerk (op het einde van de rit dient hij zijn aanvraag in om volgend jaar lid te worden. Over zijn sportieve kwaliteiten zijn er geen twijfels; voor de après moet hij nog alles bewijzen).
De aanloop naar de Supersprint wordt voorbereid door onze gastrijder, met Georges in het wiel. In extremis plaatst Paulino een jump en bereikt hij nipt als eerste de top van de brug. Later blijkt dat hij de dag voordien opa is geworden; zijn overwinning draagt hij vanzelfsprekend op aan de nieuwgeborene!
Geen incidenten, dus op naar de eindspurt. De gastrijder slaat een gat, en JP Fol probeert mee te gaan. Uw dienaar rijdt dan maar het gat dicht en effent zo het pad voor Guy, die Georges makkelijk het nakijken geeft.
In het lokaal worden we zowel door opa Paulino als door tio Zorro getrakteerd. We toasten op Gabriella Luz en spreken de hoop uit dat ze gelijkt op haar oma, en niet op haar opa. Nadien volgen we nog met spanning Maccabi Haïfa - RC Genk. Het is na elven wanneer uw dienaar zijn echtgenote opnieuw in de ogen mag kijken...
Er wordt voor het weekend stralend zomerweer voorspeld; het wordt dus een langere rit. De blikken gaan richting Cabourg en een Picon!
Op de feestdag die het van de grond gaan van Maria viert stonden er zes Placora's aan de start. Daniël VDW, Leo, Renaud VDW, Paulino, terug van weggeweest Richard en uw dienaar.
Na enig overleg besloten we om richting Koksijde te rijden. Langs de Torhoutsesteenweg werden we met claxongetoeter van de sponsor aangemoedigd. De wind stond niet echt gunstig, dus moest er een tussenoplossing worden gezocht. Tussen Nieuwpoort en Oostduinkerke zochten we enkele duinenhellingen op om de explosiviteit te trainen.
Het tempo zat er goed in, tot in Nieuwpoort Richard platviel. Het euvel werd vlug verholpen, en via de vaart reden we terug richting lokaal. In Leffinge moesten we even rechtsomkeer maken, want de stoet ter ere van het feit dat Maria van de grond was gegaan versperde ons de weg.
In het lokaal werden we opgewacht door de voorzitter en Ronny M, die samen met zoon Steve een ritje had gemaakt. Gilbertje serveerde lekkere frisse pintjes, wat Richard bijzonder deugd deed. Blijkbaar had hij de laatste Alpencols niet zo goed verteerd...
De Oostende Koerst-ploeg begint langzaam aan vorm te krijgen. Graag toch een seintje van alle kandidaten. Christophe, Geert, ... we rekenen op jullie!
"Dit is geen rotzomer". Dixit Frank Deboosere. In alle geval geen fietszomer. Georges en Paulino gokten zatermiddag op een droge rit, en hadden gelijk. Zij maalden samen 70 km met een rit naar Avekapelle.
Zondagmorgen dan. Dreigende wolken, maar toch vier Placora's aan de start: Georges, Jean Pierre F, Danny G en uw dienaar. 55 km via Moere, Koekelare en Vladslo.
Geen noemenswaardige incidenten, de uitspraak van Georges buiten beschouwing genomen: "Er staat altijd meer wind dan wat er is" Wie dit begrijpt wordt vriendelijk verzocht tekst en uitleg te bezorgen.
Philippe Gilbert is grandioos geslaagd in zijn toegangsproeven om volgend jaar lid te mogen worden van WTC Placora. Na de tijdrit gisteren demonstreerde hij zijn kunnen aan de pers door 2 (TWEE) pintjes te drinken. Zijn diëtiste wist hierover het volgende te vertellen: '"Dat pintje zal niet het eerste zijn wat Philippe gedronken heeft.Een paar pintjes drinken, kan dan zeker geen kwaad. Zolang het bij twee blijft tenminste, want alcohol verzwakt wel degelijk de kracht en het uithoudingsvermogen van sporters." Over dat laatste moeten we haar nog even corrigeren. Maar dat Philippe op de goeie weg is staat als een paal boven water!
) tijdens de voorinschrijving. Check de website.
