Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
23-04-2011
Oeren
Het vergt altijd enige overtuigingskracht om je echtgenote ervan te overtuigen dat je naar Oeren gaat. Slechts wanneer banden worden opgepompt en koerstenue aangetrokken kan er een blik van goedkeuring af.
Veertien Placora's hadden deze beproeving doorstaan vooraleer ze aan de start stonden. Onder het commando van Sven en Zorro ging het spoorslags richting Leo's geboortestreek. Deze laatste, en ook Richard, waren niet echt in topvorm omwille van een nogal woelige vrijdagavond. Met de wind in de rug reden we nooit beneden de 32 zodat het peloton binnen de kortste keren Alveringem bereikte.
Toen sloeg het noodlot toe: café De Leute was gesloten!!! Paniek en ongeloof in de ogen van velen! Waar kunnen we ons vochttekort terug op peil brengen??? Gelukkig is Potje Paté in de buurt. Een mooi terras en een lekkere Blonde Leffe van 't vat. Het kan smaken.
Op de terugweg hadden we af te rekenen met wind op. De teamspirit was deze keer uitstekend. Drie waaiers die vlot ronddraaiden zodat niemand in de problemen kwam. Aan het eind van de rit haalden we gemiddelde van 30!
Dankzij een SMS'je had Andrea het terras klaar gezet. Dit werd genieten. Noël kreeg nog het gezelschap van zijn lieftallige eega, en zelfs dat kon de pret niet derven . Na enige kwinkslagen her en der moest uw dienaar afscheid nemen van het gezelschap, maar niet vooraleer deze afspraken werden gemaakt:
- we rijden op zondag- en maandagmorgen, telkens start om 9u30. - volgende zaterdag vertrekken we om 12u30 voor en rit van om en bij de 130 km. Afhankelijk van de windrichting gaat het naar het Retranchement of naar Watou. Uw dienaar brandt een kaars dat er een fikse westenwind staat
Twintig Placora's aan de start van een voorjaarse woensdagrit in zomerse temperaturen (ik probeer een beetje de stijl van Roland aan te houden, maar dit lukt maar half ). Onder leiding van Zorro, Sven VDW en uw dienaar ging het met wind in de rug naar Stuivekenskerke. Het tempo ging bijna nooit onder de 34. Op de terugweg hetzelfde scenario. De spurt op de brug werd van ver ingezet en ging tussen Paul J., Doc Yves en Zorro. Wie de winnaar werd heb ik vergeten te vragen - maar aangezien het niet Leo was is dit van ondergeschikt belang Tot onze verbazing stelden we in Slijpe vast dat Bakker JP, Facteur Daniël en Dirk B. er niet meer bij waren. In het lokaal zouden we horen dat JP's drinkbushouder, of zoals hij het stelt "da spil woar dan'k me pulle in steekn" stuk was gegaan. Het pleit voor zijn twee makkers - en tegen de rest (waaronder uw dienaar ) dat er hulp en bijstand werd verleend. Terug naar de kop van de rit dan. Het tempo bleef strak, enkele gastrijders konden ternauwernood aanklampen. De eindspurt werd net als de tussenspurt een werk van lange adem met dezeflde drie protagonisten in de hoofdrol. In het lokaal bracht de ene pint de andere mee, en uiteindelijk ook de Copa del Rey. De voorzitter probeerde ons wijs te maken dat hij ooit door twee nonnen was verkracht; de details zullen we u besparen. Thuisgekomen probeerde ik mijn dierbare te overtuigen dat er extra times waren geweest, wat zij niet wilde geloven want op Prime startte juist de tweede helft van de Copa!
Volgende zaterdag gaat het bij leven en welzijn richting Oeren. Noteer dat er ook op zondag- en maandagmorgen wordt gereden. Wie meegaat naar de Belcantotour laat dit zo vlug mogelijk weten (lieft hier reageren), zodat we de nodige logistieke maatregelen kunnen treffen.
Nog dit: er komt een nieuw bier op de markt, Royal Verility Performance. Naar verluidt zou het Viagra bevatten. Drie pinten drinken en je hebt het equivalent van een blauwe pil binnen! Ik durf er niet aan te denken hoe ik gisterenavond zou zijn thuisgekomen.
bestemd voor de wielertoerist die ook van de natuur houdt: Ga met je fiets naar de bloesems rond Sint Truiden ! Deze week voorspelt men 100 % appelbloesems ! Vorig jaar heb ik dit bezocht en morgen ga ik daar terug naar toe. Bijzonder mooi. Om lyrisch van te worden ! Zie : www fruitwebcam ; links klikken op 'fietsen' ; daarna terug links klikken op 'routes' De fietsroutes vertrekken dikwijls vanop de markt in Sint-Truiden. Voor wie echter de drukte van de stad wil vermijden: ga naar het kasteel van Rullingen in Kuttekoven-Borgloon. Te midden de velden en boomgaarden. Parkings en eetgelegenheid indien gewenst. Pick-nikken onder een appelboom in volle bloei is natuurlijk bijzonder romantisch (pauligno..!). Zie de wegbeschrijving van kasteel van Rullingen.
Mocht er toevallig iemand zijn die mee wil, bel mij op: 0488/806183
18 man aan de start vandaag. Oudenburg, Bekegem, Zerkegem enz. . Gezapig weer, gezapige sfeer. Geen groot nieuws, tenzij dat Antoine nog steeds de perfectie nastreeft, Pascal Mostrey een nieuwe vielo heeft, en de Rus voor China beeft. Pechvogel van de dag: Antoine! GPS én vitessekabel kapot. De tijd dat zijn GPS werkte heb ik niet gekend. Tot daar. Maar met die kapotte kabel was snelheid aanpassen er niet meer bij, waardoor bepaalde Vlaamse wegen deze namiddag duidelijk onveiliger waren dan anders. Tussen Ruddervoorde en Oostkamp belandden we uiteindelijk op een terrasje. Met om de hoek een vielomaker. Wat Antoine de gelegenheid gaf zijn vehikel te laten herstellen. De snelheid waarmee hij vanachter den hoek op ons terras afstormde doet ons vermoeden dat hij bij die vielomaker de rekening niet heeft betaald. Niet teruggaan daar in Placora-uniform! Twee tournees en enkele vuile kluchten later zaten we weer op de fiets voor de finale van onze rit. (ik vergeet bijna nog te melden dat onze Dirk op dat terras 'touche' had met Georgette en Simonne...) Wie dacht dat de finale ook gezapig zou zijn, die zat er dik naast. Maar ik blijf erbij: een prachtige rit. Bijna geen mechanische pech, bijna nooit verkeerd gereden, bijna geen scheldkannonades. Zelfs de dodelijke verkeersongevallen waren vandaag allemaal slechts "bijna-ongevallen". Wat zouden we klagen ! Kijk, met prachtige ritten is het zoals met prachtig vrouwvolk: ze doen alleen maar lijden. (met lange ij). Teveel kruispunten, teveel bochtenwerk, teveel bebouwde kommen, te weinig zichtbaarheid... Toch even serieus dus: ik heb vandaag enkele maneuvers gezien die echt niet goed waren. Eerstdaags is het koekebak. Ik pleit er vurig voor onze parcours beter te kiezen. Wat voor een enkele fietser mooi is (ik vermoed dat Antoine en ook anderen wel eens alleen op verkenning gaan, waarvoor onze appreciatie) is dikwijls niet geschikt voor grotere groepen sportfietsers. We komen er niet mee vooruit enkelingen met de vinger te wijzen. We maken allemaal wel eens een fout. De parcours moeten beter volgens mij. Ik kom daar later op terug.
Ook het begrip links en rechts is niet steeds duidelijk. Begrijpelijk. De jongsten onder ons hebben dit nog niet geleerd en de oudsten onder ons beginnen het reeds te vergeten. Daarom dit kleine hulpmiddel: als je op de rug van je handen kijkt is links daar waar je duim staat van je rechterhand. Niet vergeten! Ik eindig graag met een kleine quizvraag: hoelang duurt het vooraleer een menselijk wezen dat op een koersfiets kruipt zijn ego onder controle krijgt en zijn verstand terugvindt ? Antwoorden in eeuwen, decennia na de komma. Den dichtsten erbij kan kiezen uit twee hoofdprijzen: ofwel 5 Duvels van de voorzitter (instant ad fundum) ofwel zelf een tournee betalen de eerstvolgende keer dat we voltallig zijn. Er is hoop!: woensdag fietsen we weer, en dan kénnen we de weg. Salut.
Slechts een man of 14: veel wind, geen Portugezen, ook geen Chinezen (nooit eigenlijk), Jean naar Sevilla, de klokken naar Rome...(.euh). Volgens Richard haalden we gemiddeld 32 per uur. Volgens Ronny was dit in Stuyvenskerke reeds 33. De meest betrouwbare chronometer was die van Andrea: "ziej gieder do'r a were, zo rap?" Duidelijk niet meer gewoon aan mannen die te vroeg komen. Iedereen tevreden over een probleemloze, snelle rit. Prima training. Enkelen bek-af en recht naar huis. Vandaar zéér veel boterhammen voor relatief weinig volk. Dank u Andrea. Voor de volledigheid: Sven won de spurt bergop. Maar dat vond Leo, oud genoeg om wijs te zijn, eigenlijk niet zo belangrijk. Voor de eindsprint had Georges (en nog iemand) een voorsprong genomen van 100 meter. Enkele sprintkanonnen hadden mijn wiel gekozen in de hoop dat ik het gat zou gaan dichtrijden. Toen ze eindelijk doorhadden dat ik er geen goesting in had (geleerd van Cancellara in Roubaix) was het kalf reeds verdronken. Georges won. Maar ook dat vond Leo niet zo belangrijk. Plots was duidelijk dat Leo geen enkele sprint die hij niet wint belangrijk vindt. Yves Hagers van zijn kant was blij dat hij er ook weer bij was. Surtout dat hij er nu achter gekomen was waar hij zijn fietshelm ten gevolge van vermoedelijk teveel dagschotels achtergelaten had. Dank u Chris. Uit pure blijdschap trakteerde Yves hiervoor (of was het voor zijn verjaardag?), en legde hij prompt een biljet van 20 op tafel. Dank u Yves. Groot was echter de consternatie toen bleek dat, bij de afrekening, Yves van Andrea meer terugkreeg dan hij gegeven had, zij het in kleingeld. (Guy had ook al een tourné betaald..; dank u Guy) Om te voorkomen dat dit voorval Yves de rest van zijn dagen zou achtervolgen hebben wij ons opgeofferd om er nog een te drinken. Of we er nu 1 of 2 dronken voor Yves vond Leo weeral niet belangrijk. Tenslotte nog dit: er werd unaniem beslist dat we vanaf nu niet meer als "wielertoerist" willen aangesproken worden. Immers, we zakken niet meer onder de 30 per uur, we stoppen nooit voor de "crèmekarre", we gebruiken zelden alcohol, en op de vooravond van ritten van 80 km of meer slapen we "apart". Vanaf nu zijn we "sportfietsers"!! Of moet ik zeggen sportieve fietsers? (..) Ook was de vergadering unaniem akkoord dat het triestig gesteld is met onze jeugd. We voelen steeds weer plaatsvervangende schaamte telkens wanneer Sven - 31 jaar! - of Yves - 41 jaar! - een sprint NIET wint. Er wordt aan gewerkt. Op de vraag of Andrea nu spijtig of blij was toen we om 21u45' opstapten antwoorde ze zeer diplomatisch dat... (ja, wat was het nu ook weer?). Volgens sommigen wachte ze toch nog op mannen die een beetje later komen.(..). Dat we plezier maakten vond ogenschijnlijk iedereen wél belangrijk. Zeker ook Leo. Allez salut; de rest is voor de volgende keer. P.S.: kandidaten voor 'de Van Petegem' zaterdag? Neem contact met Paul!
Een klassieker op het programma: De Keuneleute. Zestien Placora's aan de start, en een Portugese gastrijder. De wind zit wel niet echt zoals hij hoort te zitten, maar we trekken het ons niet aan. De Keuneleute zal het worden. Dirk heeft nu ook zijn uitrusting; we zien er uit als een plaatje.
Onder de deskundige leiding van Daniël gaat het richting vaart. Daar is er al een eerste oponthoud wanneer onze gastrijder platrijdt. Het spreekt vanzelf dat iedereen wacht tot hij weer verder kan. Ondanks het feit dat hij met Paulinho's reservefiets rijdt, heeft hij het moeilijk om het toch gezapige tempo te volgen. In Zevekote geeft onze vriend er de brui aan.
Wij verder via Koekelare, waar we de eerste kuitenbijter van de dag moeten bekampen. De Poggio mag je echt niet onderschatten. Even boven wachten zodat iedereen weer mee is.
Paulinho neemt het voortouw, maar kent niet echt de weg. In de afdeling slaat hij dus linksaf, waar het rechts moet zijn - richting Werken. Dit dorp behoort niet tot Richard's favoriete locaties, en hij is dan ook opgelucht als wij de dorpskern doorkruist hebben.
En dan komen de heuveltjes. Een echte intervaltraining, waar Georges zijn klimmersbenen demonstreert.
Het terras in Westrozebeke ligt lekker in de zon. We krijgen er nog een leuke verrassing bovenop wanneer we een grote fles Leffe cadeau krijgen. Niemand blijkt echter in staat om die in zijn koerstrui op te bergen; twee dames op het terras worden dan maar met een leuk presentje verrast. Zorro heeft onmiddellijk touche.
Op de terugweg hebben af te rekenen met een frisse zijwind. In Houthulst rijdt Daniel plat, dus opnieuw even wachten. Ondanks de mindere omstandigheden wordt toch lekker doorgereden. De laatste beklimming van de dag, de Scherpeberg, is er voor Christje teveel aan. Hij ondergaat een Cancellaraatje en moet het rustiger aan doen. Iedereen solidair........................met uitzondering van Georges en Paulinho, die vrolijk doorfietsen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Shame on you.
In het lokaal hangt Georges een verhaal op over Paulinho die een date heeft. Zever in pakjes vinden we dat. Samen uit, samen thuis is ons motto. Het argument dat de Douchy's dit ook doen raakt kant noch wal. En als je vroeger afslaat, zeg je dit vooraf. Het bestuur besluit dan ook unaniem dat de rit voor beiden niet in aanmerking wordt genomen. Dura lex, sed lex.
In Oudenburg rijdt Richard dan nog in een put (dank u minister Crevits) en valt lek. Het is dan ook al halfzeven wanneer we in het lokaal arriveren en Georges duchtig onder zijn voeten krijgt.
Uw dienaar zal de komende ritten moeten missen vanwege een uitstapje met vrouwlief naar Sevilla en Granada. Hij hoopt dat deze korte clembuterolkuur hem ten goede zal komen. Wie een Spaanse biefstuk wil, wordt vriendelijk verzocht dit hier te melden.
Onder een stralende zon stonden we met 21 paraat voor de eerste woensdagrit. Na het trekken van de ploegfoto in nieuwe uitrusting begaven we ons op het vertrouwde parcours.
De het zachte windje zat ideaal. De snelheid ging nooit onder de 30, zonder dat er iemand in de problemen raakte.
De eerste spurt van het jaar kwam op naam van Geert. Al van in Stuivekenskerke waren er die zich aan positioneren waren. In de aanloop nam uw dienaar het initiatief, afgelost door Remi. Dan kwam er .... niemand! Remi kon dus een kloofje slaan maar was niet in staat om dit vol te houden. Dus kwam het tot een spurt tussen Geert en Zorro, waarbij de eerste aan het langste eind trok. Blijkbaar liggen de zware arbeidsomstandigheden aan de basis van het minder presteren van onze Portugees
In het laatste deel ging het tempo op en af: soms heel traag, dan weer aan 40... De eindspurt kon uw dienaar op zijn naam schrijven, door alweer een vermoeide Zorro te kloppen.
De afterparty duurde voor sommige tot kwart voor elf!
Afpsraak zaterdag om 14u00; we rijden De Keuneleute.
Met drie aan de start om 9u30': Georges, Christophe en ikzelf. Duinenweg, Nieuwpoort, Ramskapelle, Pervijze en zo zig-zag terug naar huis. 60 km à 30 per uur. (ongeveer) Aldus ons geweten buitenspel zettend: die luie zondagnamiddagzetel bij de RVV. Een comfortabele rit overigens: geen verkeer, geen regen, geen wind. Geen lekke banden of sputterende waaiers. Niemand die demareert, profiteert of ons de wet dicteert. Een grijs - vlaams? - wolkendek, als het dreigende, gefronste voorhoofd van de weergod die weet dat hij steeds het laatste woord heeft. We voelen ons sterk en klein tegelijk. Zou het dat zijn wat men bedoelt als men het heeft over "de flandrien" ?
Negentien starters in nieuwe uitrusting om de eerste Piconrit van het seizoen aan te vatten. Onder hen Tone en Steve M. die er meteen ook hun maidenrit van maakten. Dirk B. is de grote afwezige! Vergeten dat het vertrekuur nu 14u00 is, en niet langer 13u30?
Hoe dan ook, in een zomerse temperatuur maar met een forse tegenwind trekken we over Leffinge en Sint-Pïeterskapelle richting IJzer. Daar gaat het dan via De Leenman over Veurne naar Adinkerke om ten slotte in het Palais du Picon aan te komen.
Enkele kleine incidenten niet te na gesproken (van waaier naar waaier rijden, te fors overnemen - we laten het aan u over te raden wie we bedoelen ) draait alles vlotjes rond.
De Picon smaakt alweer heerlijk; toch vindt Paulino het nodig om een "Arc en Ciel" te bestellen. Op de terugweg ziet hij dan ook alle kleuren van de regenboog.
Met de wind in de rug gaat alles natuurlijk veel vlotter. Neem daarbij nog het feit dat we - gezien ons grote aantal - op de baan mogen rijden en niet op fietspad, zodat we nooit onder de 35 rijden. Even nog wat commotie wanneer Zorro het aan de stok krijgt met een nogal gezette medewielertoerist. Gelukkig rijden wij te snel zodat hij ons niet kan bijpeddelen
Tot slot vindt u in de bijlage het overzicht van de maand maart. Leider is Dirk B. met acht ritten. Hij wordt op de voet gevolgd door een heel peloton. De toon is gezet!
NIET VERGETEN: WOENSDAG AFSPRAAK OM 17u45 AAN PLACORA VOOR DE PLOEGFOTO. IEDEREEN PRESENT!!!
Onderstaand verslagje van Pascal D; de foto's zijn van Paul J.
Toch nog vier moedigen (Steve,Paul,Tonny en Pascal) die zich aan Vlaanderens mooiste waagden na de helletocht die we vorig jaar beleefden. Bij de start in Velzeke werd met de nodige trots "geposeerd" in onze nieuwe uitrustinng,wat heel wat bewonderende blikken van de plaatselijke bevolking opleverde. Zelfs motregen en wind op kop kon ons enthousiasme niet temperen en stimuleerde ons om beruchte hindernissen zoals Pater-en Koppenberg met de vingers in de neus .... te overwinnen.Enkel een teveel aan cobblestones zoals de Haaghoek,Etikhove de Jagerijkregen ons bijna klein en deed ons besluiten om het naeen tochtje van 100 km voor bekeken te houden.
Volgend jaar staan we er weer ; het blijft een fantastisch gevoel om het pad te effenen voor de grote jongens !
De aanhoudende noordooster dwong ons om opnieuw richting Blankenberge te rijden. Georges nam het commando en leidde ons via Stalhille naar Klein Antwerpen.
Op de terugweg even oponthoud voor de triatlon van De Haan waar we Geert vocaal konden bijstaan (verrassing van Georges).
In de Schorre werd Leo in stelling gebracht voor de eindspurt, die hij dan ook glansrijk afrondde.
In feite een rit zonder veel incidenten. Iedereen komt in vorm. Met het zomeruur in zicht komen ook de langere ritten er aan. En dat zal zeker lukken.
Niet vergeten: woensdag wordt de nieuwe uitrusting uitgedeeld. Afspraak om 19u00 in het lokaal. Iedereen op het appèl, de sponsor zal er ook zijn.
Als de wind goed zit rijden we volgende zaterdag richting Picon! Vertrek om 14u00.
Onderstaand verslag opgemaakt door Geert, waarvoor dank!
We zijn met 8 (Daniel, Paul, Christ, Polino, George, Dirk B, JP Bakker en mezelf) gestart en er was werkelijk niets van wind te merken.
Onder deskundige leiding van Daniel ging het richting Zande, Koekelare, met inbegrip van "De Poggio", Wijnendale om dan via de Zeeweg terug te keren.
Na een voorspoedige rit, zonder noemenswaardige incidenten, kwamen we bij Anita in een overvol café terecht (voetbal). Maar geen probleem, er was een tafeltje voor ons vrijgehouden.
De vroege lentezon lokte niet minder dan negentien Placora's naar buiten. Een prima vera rit kondigde zich aan.
Met het vroege aankomstuur van de profs in gedachten werd besloten om er een inkorte versie van te maken: onder leiding van Richard ging het richting Bekegem om daar een stuk van de Utfanc te rijden.
Voor we daar aan toe waren hadden we al Danny G. verloren met manivelle-problemen (onderhoud je fiets, je zit er meer op dan op je vrouw!) en had Christ zich - naar gewoonte - in de Schorre bij ons gevoegd.
Er werd een strak tempo aangehouden, wat enkele minder getrainden tot morren aanzette.
In Ichtegem werden we gedwongen van ons voorgenomen parcours af te wijken: een nieuwelingenkoers gooide roet in het eten. Dan maar via de Zeeweg naar Aartrijke berg, om via Loppen en Varsenaere het laatste stuk van de Oude Sarah-route te nemen.
In de Schorre werd dan nog eens gespurt en mocht uw jarige Dienaar als eerste over de meet bollen. Dank u vrienden!
Om tien voor vier stonden we aan het lokaal. Juist op tijd om de laatste 47 km van de St.Jozefklassieker mee te maken.
Op vrijdag 18 maart worden de leerlingen van Pegasus ingewijd tot de geheimen van het mountainbiken. Wie kan er mee begeleiden. Een leraar l.o. heeft in extremis moeten afhaken.
Vertrek om 13u45 aan Mr V. We volgen het parcours op de Schorre. Einde rond 15u30.
Ook de zondagritten zitten dit jaar volop in de lift! Voor de 3de zondag op rij, veel volk aan de start. Met 10 man vertrokken we richting Aartrijke, Paul J en Christof S op kop. Ook Paulino, in bloedvorm, ( die heeft een wintervoorbereiding van een wielerprof meegemaakt..) kwam regelmatig vooraan het tempo regelen. Op aartrijke berg werd al eens goed doorgereden maar iedereen volgde gezwind de groep. Efkens hilariteit op de terugweg, toen we een groep fietsende dames kruisten en we plots JP bakker kwijt waren..Na enig overleg besloot hij toch met ons mee te gaan naar 't lokaal. Een lokaal waar we getrakteerd werden door onze voorzitter, een jarige Leo en een onbekende weldoener.. Leuke rit!
Vijftien Placora's tijdig (Richard !) op post om Leo's verjaardag op gepaste wijze te vieren. Onze nieuwe lid Jean-Pierre en opnieuw lid Dirk waren ook van de partij. Voor het vertrek kregen we nog het bezoek van de voorzitter die ons vroeg om op tijd bij Andrea te zijn.
De rit ging richting Diksmuide. We volgenden de traditionele woensdagavondroute. Aan de Uniebrug even oponthoud toen Richard plat reed. Er was enig gemor van onze kampioen die wist te melden dat in vroegere tijden de laureaat van het seizoen een stel tubes als geschenk kreeg. Hij haalde dit aan als reden om met een versleten onderstel te rijden!
Verder dan langs de IJzer, waar we met een fikse tegenwind hadden af te rekenen. Eenmaal in Diksmuide ging het heel wat beter. De snelheid kwam nooit meer onder de 30. In Moere toonde Leo voor een eerste keer dat 65 worden helemaal geen invloed heeft op fietsen. Op de kasseien liet hij ons zijn poepje ruiken.
Ondertussen moesten we vaststellen dat Dirk B. verdwenen was. Niemand had enig idee wat er met hem aan de hand was...
We maakten nog een ommetje via de Moeredijk, anders zouden we te vroeg bij Andrea zijn. Richard haalde alle bezorgdheid weg door een tweede keer plat te rijden.
Voor een keer hadden we wind in de rug in de schorre. Leo zette zich op kop en niemand zou hem nog kunnen voorbijsteken. Een waardige afsluiter voor onze jarige!
Bij Andrea gekomen werden we vergast op een tournée générale van de jarige en rijkelijk belegde broodjes. De sfeer zat er meer dan goed in.
In extremis en op de valreep heeft WTC Placora nog een belangrijke transfer kunnen realiseren. We kunnen u met vreugde en trots melden dat Dirk Bogaert onze rangen komt versterken. Dit nieuws kon pas bekend worden gemaakt nadat de bankgaranties verzekerd waren; deze morgen kon een fiere voorzitter evenwel officieel melden dat Dirk dit jaar onze kleuren zal verdedigen. Dat belooft voor Oostende Koerst!
. Na enige kwinkslagen her en der moest uw dienaar afscheid nemen van het gezelschap, maar niet vooraleer deze afspraken werden gemaakt:
) dat er hulp en bijstand werd verleend.
