Slechts een man of 14: veel wind, geen Portugezen, ook geen Chinezen (nooit eigenlijk), Jean naar Sevilla, de klokken naar Rome...(.euh).
Volgens Richard haalden we gemiddeld 32 per uur. Volgens Ronny was dit in Stuyvenskerke reeds 33. De meest betrouwbare chronometer was die van Andrea: "ziej gieder do'r a were, zo rap?" Duidelijk niet meer gewoon aan mannen die te vroeg komen. 
Iedereen tevreden over een probleemloze, snelle rit. Prima training. Enkelen bek-af en recht naar huis. Vandaar zéér veel boterhammen voor relatief weinig volk. Dank u Andrea. 
Voor de volledigheid: Sven won de spurt bergop. Maar dat vond Leo, oud genoeg om wijs te zijn, eigenlijk niet zo belangrijk. 
Voor de eindsprint had Georges (en nog iemand) een voorsprong genomen van 100 meter. Enkele sprintkanonnen hadden mijn wiel gekozen in de hoop dat ik het gat zou gaan dichtrijden. Toen ze eindelijk doorhadden dat ik er geen goesting in had (geleerd van Cancellara in Roubaix) was het kalf reeds verdronken. Georges won. Maar ook dat vond Leo niet zo belangrijk. Plots was duidelijk dat Leo geen enkele sprint die hij niet wint belangrijk vindt.
Yves Hagers van zijn kant was blij dat hij er ook weer bij was. Surtout dat hij er nu achter gekomen was waar hij zijn fietshelm ten gevolge van vermoedelijk teveel dagschotels achtergelaten had. Dank u Chris. Uit pure blijdschap trakteerde Yves hiervoor (of was het voor zijn verjaardag?), en legde hij prompt een biljet van 20 op tafel. Dank u Yves. Groot was echter de consternatie toen bleek dat, bij de afrekening, Yves van Andrea meer terugkreeg dan hij gegeven had, zij het in kleingeld. (Guy had ook al een tourné betaald..; dank u Guy) Om te voorkomen dat dit voorval Yves de rest van zijn dagen zou achtervolgen hebben wij ons opgeofferd om er nog een te drinken. Of we er nu 1 of 2 dronken voor Yves vond Leo weeral niet belangrijk.
Tenslotte nog dit: er werd unaniem beslist dat we vanaf nu niet meer als "wielertoerist" willen aangesproken worden. Immers, we zakken niet meer onder de 30 per uur, we stoppen nooit voor de "crèmekarre", we gebruiken zelden alcohol, en op de vooravond van ritten van 80 km of meer slapen we "apart". Vanaf nu zijn we "sportfietsers"!! Of moet ik zeggen sportieve fietsers? (..) Ook was de vergadering unaniem akkoord dat het triestig gesteld is met onze jeugd. We voelen steeds weer plaatsvervangende schaamte telkens wanneer Sven - 31 jaar! - of Yves - 41 jaar! - een
sprint NIET wint. Er wordt aan gewerkt.
Op de vraag of Andrea nu spijtig of blij was toen we om 21u45' opstapten antwoorde ze zeer diplomatisch dat... (ja, wat was het nu ook weer?).
Volgens sommigen wachte ze toch nog op mannen die een beetje later komen.(..).
Dat we plezier maakten vond ogenschijnlijk iedereen wél belangrijk. Zeker ook Leo.
Allez salut; de rest is voor de volgende keer.
P.S.: kandidaten voor 'de Van Petegem' zaterdag?  Neem contact met Paul!