Toen Nicolas deze ochtend wakker werd was het bijna 7u30. Marleen zette zich even naast hem op bed en vroeg hoe het met hem ging. Zijn spontane reactie was: Deze kuur is toch zwaarder dan ik gedacht had. Dat zag je ook aan hem. Hij had gisteren een paar keer moeten overgeven en ook nu zag hij er nog steeds niet schitterend uit. Toch kwam hij mee naar onder en installeerde hij zich daar in de zetel voor de TV.
Nicolas had al een tijdje het plan om naar het laatste voetbaltoernooi van zijn ploeg te gaan. De U 11 van STVV speelden dit weekend in het toernooi van Benoit Thans. Stiekem hoopte Nic dat hij nog eens met zijn ploeg zou kunnen meespelen. Daarom wilde hij ook graag gaan trainen deze week. Maar nu hij zich zo slecht voelde, zag hij in dat hij vanavond onmogelijk kon meetrainen We probeerden hem wat te troosten door te zeggen dat hij donderdag maar 1 chemokuur moest ondergaan en daar waarschijnlijk minder ziek van zou zijn. Misschien kon hij dan wel gaan trainen. En anders moest hij zich toch maar tevreden stellen met supporteren voor zijn ploeg
Ik moest al om 8u in de operatiezaal zijn en Michael en Stephanie waren al naar school vertrokken. Marleen bleef dus alleen achter bij Nicolas. Ze maakte voor hem een eitje dat hij heel voorzichtig, maar met smaak opat. Marijs kwam om 9u aan, zodat Marleen naar haar werk kon gaan. Moeke had al gebeld om te zeggen dat Vokke vandaag met de auto naar de garage moest, maar dat zij wel wilde invallen om bij Nikkel te blijven. Om 10u30 kwamen Moeke en Vokke binnengevallen. Vokke bleef achter, maar Moeke reed even later weer naar huis, want daar was ook werk genoeg en donderdag zouden ze al weer in Leuven zijn voor Nicolas zijn volgende chemo.
Nicolas had intussen zijn wensen kenbaar gemaakt aan Vokke. Hij bestelde een broodje spek voor s middags en vanavond had hij graag vogelnestjes met tomatensaus. Dus moest Vokke naar de Delhaize rijden om de bestelling te gaan halen. Daarna zorgde Vokke voor het broodje spek, terwijl Marijs zo vlug mogelijk aan het avondeten begon.
Vokke had voor zichzelf ook 2 maatjes meegebracht. Om 12u30 nam hij zich een glaasje witte wijn en zette hij zich met de krant aan tafel. Dit ontlokte bij Nicolas volgende commentaar: Vokke is weer op restaurant!
Het broodje spek ging echter niet vlot naar binnen. Hij heeft het maar met stukjes opgegeten: om 11u een beetje, om 12u30 nog een beetje en de rest om 17u. Nicolas is ook de ganse dag in de zetel blijven liggen. Geen enkele keer is hij rechtgekomen om eens naar buiten te gaan of om boven op zijn Playstation te gaan spelen. Ofwel sliep hij, ofwel keek hij wat naar TV.
Juf Tilly was er om 13u45 voor het thuisonderwijs, maar ook dan kon Nic niet aan tafel komen zitten en bleef hij liever in de zetel liggen. Hij werd ook vlug moe. Daarom stopte juf Tilly, na een uurtje rekenen en taal, de les maar iets vroeger dan anders. Kort nadat ze weg was is Nicolas in slaap gevallen en heeft hij geslapen tot 16u. In de vooravond keek hij samen met Michael naar de wedstrijden van Roland Garros op TV.
Marleen was maar korte tijd thuisgekomen, want ze moest vanavond een dubbelwedstrijd spelen voor het open toernooi van Runkster Tennis. Dus hebben de kinderen en ik zonder haar onze vogelnestjes moeten opeten. Nicolas vroeg ook een klein bordje, maar wilde dit liefst niet aan tafel, maar in de zetel opeten. Even later had hij zijn kleine portie op en vroeg hij toch nog een extra portie bij. De kookkunsten van Marijs deden hem dus blijkbaar toch weer zin krijgen om te eten.
Na Familie keek hij nog naar de wedstrijd van Christophe Rochus in Roland Garros en daarna begon Mijn Restaurant. Nicolas begon echter meer en meer te klagen van maagpijn, maar toch zei hij dat hij niet moest overgeven. Nadat hij tot zijn vreugde- gezien had dat de Bigarreaux van Sint Truiden de finale gehaald had, ging hij naar boven om zich klaar te maken om te gaan slapen. Tijdens het tandenpoetsen moest hij opeens wel overgeven en kwam al het eten van vanavond er terug uit. (Gelukkig had hij zijn pillen meer dan een uur geleden al ingenomen, zodat hij die niet opnieuw moest innemen.)
Terwijl ik de pompbak van de badkamer proper maakte, heeft Nicolas zich al in zijn bed neergelegd. Toen ik even later naar hem ging zien, moest ik hem terug wakker maken voor zijn mondspoeling. Hij wilde daarvoor niet meer opstaan, dus heb ik hem dat maar in zijn bed laten doen, in plaats van in de badkamer. Daarna wilde hij liefst van al slapen en mocht ik van hem het licht op zijn kamer uitdoen.
Ik hoorde Marleen om 1u binnenkomen. Ze had gewonnen en moet morgen om 22u15 opnieuw spelen. Dan zal ze dus ook weer laat thuis zijn.
Na een heerlijke tijd zonder chemotherapie, waarin we de echte Nicolas weer terugzagen met pretlichtjes in de ogen, een gezonde eetlust en energie voor twee- was het nu tijd om aan het laatste intensieve chemoblok te beginnen. Vokke zou Nicolas s morgens naar Leuven brengen. (Ze werden daar verwacht rond 9u30.) Marleen en ik moesten gaan werken, maar Marleen zou wat vroeger stoppen om dan naar Leuven te rijden om Vokke af te lossen en met Nic naar huis te komen.
Om 8u30 kwamen Moeke en Vokke bij ons aan. Even later was Nicolas klaar om te vertrekken. Hij nam, een beetje tot mijn verbazing, opgewekt afscheid. Misschien omdat hij wist dat hij niet daar moest blijven, maar na de chemotherapie terug naar huis mocht komen. Hij had echter een lange dag voor de boeg, want vandaag zou hij 3 chemokuren krijgen (Vincristine, Adriamycine en Asparaginase).
Ze hadden echter pech! Het wegdek van de autosnelweg was door de warmte van de laatste dagen ergens in de buurt van Leuven omhoog gekomen en daardoor stond er een gigantische file vanaf Tielt-Winge in de richting van Leuven. Ze moesten 2 uur in de file staan voordat ze in Leuven aankwamen. Nicolas had het grootste deel van deze verloren tijd slapend doorgebracht.
Pas om 10u30, dus 1 uur later dan voorzien, kwamen ze aan op de dagzaal pediatrie. Nic zijn porth-a-cath werd aangeprikt en er werd een bloedstaal afgenomen. (Marleen had er gelukkig aan gedacht om een Emla-pleister aan te brengen, zodat dit allemaal pijnloos kon gebeuren.) Daarna moesten ze een tijdje wachten voordat de chemotherapie kon gestart worden. Nic bracht deze tijd weer slapend door. s Middags wilde hij, naar gewoonte in Leuven, nog maar eens niets eten. Moeke en Vokke haalden zich wel iets uit de cafetaria. Na een tijdje kwam dan het bericht dat de chemo mocht gestart worden.
Tussen 14u en 15u moest Nicolas naar de ziekenhuisschool. Daar kreeg hij les van een vervangster, want juf Kathleen was er nog altijd niet. Ze oefenden een toets rekenen in, terwijl de eerste chemo inliep. Van zodra Nicolas terug op de dagzaal was legde hij zich weer in bed en sliep hij nog een tijdje. De momenten dat hij wel wakker was speelde hij op zijn PSP.
Doordat ze een uur later aangekomen waren, konden ze ook pas een uur later vertrekken, want de chemo moet volgens vastgelegde tijdsschemas inlopen. Men kan zo een chemokuur niet vlug een beetje sneller laten lopen. Nicolas was daar absoluut niet gelukkig om. Hij wilde zo vlug als mogelijk terug naar huis en dat liet hij tijdens het laatste uur meermaals blijken. Bovendien begon je aan hem te zien dat hij zich minder goed begon te voelen.
Rond 19u mochten ze eindelijk vertrekken.
Doordat ze zoveel vertraging hadden opgelopen tijdens de heenreis, had Marleen, na overleg met Vokke, Moeke en Nicolas, besloten om toch maar door te werken in Tongeren en er voor te zorgen dat ze thuis zou zijn als Nikkel terug naar huis kwam. Ik had een ganse dag raadpleging gehad en was pas om 19u30 thuis gekomen. Marleen was maar net voor mij aangekomen en ze was blij dat ze haar belofte toch had kunnen houden, want Nicolas, Moeke en Vokke kwamen pas om 20u aan. Nic sleepte zich onmiddellijk naar de zetel en liet zich daar in vallen met een diepe zucht. Van de opgewekte jongen die deze morgen vertrokken was, bleef er niets meer over. Hij had het duidelijk moeilijk De emmer moest naast de zetel klaar gezet worden en hij wilde absoluut niets eten. Even later moest hij dan ook overgeven, waarna hij zich maar heel kort wat beter voelde. Zijn pillen nam hij dan ook maar met de grootste moeite in.
De ganse avond bleef Nicolas stilletjes in de zetel liggen en keek hij wat naar TV. Om 22u is hij samen met Michael en Stephanie naar boven gegaan om te gaan slapen.
Toen ik rond 23u30 boven kwam sliep iedereen al. Op de kamer van Nicolas had Marleen een lichtje laten branden en ze had de emmer naast het bed gezet, maar Nicolas lag rustig te slapen in zijn bed. Dus deed ik het licht uit en hoopte ik dat hij een goede nachtrust zou hebben.
Toen ik om 8u opstond waren Nicolas en Marleen onder al bezig met rekenoefeningen. Ze studeerden tot 9u! Ondertussen kwamen Stephanie en Merle (die was blijven slapen) ook naar beneden. Michael volgde iets later.
Er werd maar iets kleins gegeten, want we werden allemaal om 10u verwacht in Diest voor de brunch. Peter baat daar sinds kort de taverne van de Halve Maan uit en hij had een verrassingsfeestje georganiseerd voor Helene haar 41e verjaardag. Marleen en ik moesten echter elk met onze wagen naar daar rijden, want Stephanie moest om 12u al weer terug in Alken zijn, om van daar naar Charleroi te vertrekken voor het Belgisch Kampioenschap turnen!
Het werd een verassing voor Helene. Er waren een twaalftal kinderen en een twintigtal volwassenen uitgenodigd zonder dat ze iets in de gaten had. We kregen cava als aperitief en daarna een heerlijke brunch. Marleen en Stephanie waren toen al weer vertrokken, want ons Steph begon toch een beetje zenuwachtig te worden en wilde zeker niet te laat komen.
De kinderen mochten allemaal gaan zwemmen in het prachtige zwembad van de Halve Maan, maar onze Nikkel mocht dit niet omwille van het infectiegevaar. Hij stond er eerst maar een beetje beteuterd bij, tot Michael, die zijn zwembroek ook niet had meegenomen, met hem in het avonturenpark is gaan spelen.
Om iets voor 13u zijn Michael, Nicolas en ik terug naar Hasselt gereden. We hadden Roger meegenomen, want die moest om 13u30 aan zijn interclubmatch beginnen. (Dan konden Annick en de kinderen nog even blijven.) Ik durf zelf nog altijd niet tennissen, dus had ik ook voor deze ontmoeting verstek moeten geven. Nadat we Roger afgezet hadden reden we door naar huis. Michael moest dringend wat studeren, want de examens komen er aan, en Nic en ik hadden behoefte aan een beetje rust. We namen ons voor om een half uurtje te rusten en dan terug naar Runkst te rijden om te supporteren voor mijn interclubploeg.
Toen we aankwamen op Runkst waren alle enkelmatchen nog bezig. Er werd op 6 velden tegelijk gespeeld. We wonnen de enkels met 4-2, maar verloren dan wonder boven wonder- onze drie dubbels, zodat de overwinning naar de ploeg van As ging. Het maakte echter niest meer uit, want zelfs na dit verlies eindigden we nog als eerste van de poule en gingen we door naar de eindronde.
Michael was op het einde van de dubbelwedstrijden ook nog naar Runkst gefietst, want hij wist dat er nog een extraatje ging komen. We hadden namelijk afgesproken om de 2 youngsters van onze ploeg (Boris en Alexander) te dopen vandaag. We hadden ze hier al weken geleden angst voor aangejaagd, waardoor ze zenuwachtig naar dit ogenblik toeleefde. Het werd een brave doop: Ze moesten zich verkleden, zo iets drinken tussen het volk van de cafetaria en dan een ballenregen ondergaan van hun ploegmaten op plein 1, onder het oog van een vol terras.
Na de doop vertrokken Tom (de verver + ploeggenoot) en Dimi naar Standard. Het zijn fervente supporters van Standard en ze hadden het vandaag niet zo gemakkelijk gehad, nu wij hun konden plagen met het feit dat Genk zijn prijs van dit seizoen tenminste al beet had. De rest van de ploeg at nog samen met de tegenstander, waarna het tijd was om naar huis te gaan.
Al die tijd had ik nog niets van Marleen of Stephanie gehoord. Ik had al een berichtje gestuurd en proberen te bellen, maar ik kreeg geen enkele reactie terug. Pas om 20u belde Stephanie mij op. Ze hadden de gsm vergeten in de wagen!?! Gelukkig was alles goed verlopen. Steph was 12e geworden en had goed geturnd. Een kleine hapering op de brug kostte haar minstens een punt, maar dat maakte ze ruimschoots goed door niet te vallen van de balk.
Om 20u30 waren ze thuis. We aten buiten op het terras wat frietjes en vertelden aan elkaar hoe de dag was geweest.
Patje en Katrien brachten rond 21u nog een klein snoekje voor onze vijver. Daar zaten intussen zo veel kleine visjes op dat ik aan Patje (meester-visser!) gevraagd had om een kleine roofvis om dat klein grut wat uit te dunnen. Hij had die gisteren gevangen en die vis moest dus vandaag nog op onze vijver.
Marleen studeerde samen met Stephanie nog wat aan de keukentafel. Nicolas hielp intussen opruimen.
Om 23u keken we naar de samenvatting van Standard Anderlecht. Tot onze vreugde had Standard gewonnen en was het dus de nieuwe kampioen van België. Daarna maakte iedereen zich klaar om te gaan slapen, want morgen moest er weer gewerkt worden, weer naar school gegaan worden en erger nog moest Nicolas weer naar Leuven voor een nieuwe chemokuur! Dan begint hij aan het laatste intensieve chemoblok. Als alles goed gaat duurt dit tot half juli en kunnen we daarna hopelijk wat genieten van de vakantie
Vandaag was het Stephanie die interclub moest spelen. Marleen, Stephanie en Nicolas vertrokken al om 9u naar Runkst. Steph moest alleen met de dubbel meespelen, daarom bleef ik thuis tot Marleen mij belde dat de enkels gedaan waren. Michael lag toen nog in zijn bed te slapen.
Merle en Isaline hadden beiden gewonnen, dus kwam het in de dubbel er niet meer op aan. We zaten in het zonnetje te genieten toen er op de gsm van Marleen plots een bericht van Michael verscheen: Waar is iedereen? Blijkbaar was hij dus ook wakker geworden. Stephanie en Isaline verloren hun dubbel, maar de ploeg ging wel door naar de eindronde!
s Middags werd er thuis een stuk stokbrood en een tas soep gegeten, daarna reed Marleen weer terug naar Runkst voor haar interclubontmoeting. Nicolas ging weer met haar mee. Die zit tegenwoordig meer op de tennisclub van Runkst dan ergens anders
Marleen won haar enkelwedstrijd, maar moest niet dubbelen. Er waren om familiale redenen maar 3 speelsters van de andere ploeg komen opdagen, zodat er ook maar 1 dubbel kon gespeeld worden. De ontmoeting werd op die mannier natuurlijk door Runkst gewonnen.
Ik was thuis wat gaan rusten en wilde pas rond 16u naar de tennis gaan zien. We hadden kaarten voor de finale van de Beker van België tussen Genk en KV Mechelen op de Heizel. Daarvoor moesten we ten laatste rond 18u vertrekken.
We bleven op Runkst nog even wat hangen, aten er nog een Bicky Burger en dan vertrokken Michael, Nicolas, Jasper (vriend van Michael) en ik naar Brussel. Het ging vlot tot Sterrebeek. Vanaf daar was er file tot aan het stadium. We hadden voor de match nog de tijd om iets te eten en waren mooi op tijd op onze plaats in het stadium.
De wedstrijd verliep ideaal voor Genk. Ze wonnen dan ook verdiend met 2-0. Het was een prachtige ervaring. Het stadium was half blauw-wit en half rood-geel gekleurd en er was een toffe sfeer. Natuurlijk waren de supporters van Genk het luidruchtigst en groeide de sfeer tijdens de match. Nicolas genoot van de wedstrijd en van de ereronde van de spelers met de beker. Hij stuurde wel ook een berichtje naar nonkel Jan (Die was weer uitgenodigd door keeper Renaer van Mechelen.) om hem te zeggen dat hij Renaer moest feliciteren voor zijn goede match.
Na de ereronde gingen we zo snel als mogelijk naar onze auto, omdat we vreesden dat we anders weer lang in de file zouden staan. We reden vlot van de Heizelparking, hadden maar een paar minuten vertraagd verkeer naar de ring en konden dus vlot naar huis rijden. Nadat we Jasper bij zijn thuis afgezet hadden, waren we om 0u20 thuis.
Bij het binnenkomen zag Nicolas onmiddellijk dat we een loger hadden. De schoenen van Merle stonden in de berging aan de schoenenkast. Marleen had Stephanie en Merle meegenomen van de tennis en Merle bleef bij ons slapen. Morgenvroeg moesten we toch naar de Halve Maan in Diest voor een verrassingsfeestje voor Helene (de mama van Merle).
Voor de meeste van ons was het een brugdag vandaag, maar Marleen moest gaan werken. We stonden allemaal rond 9u op. Marleen zou rond 10u naar Tongeren vertrekken. Vokke was rond 9u30 tot bij ons gekomen, omdat hij met ons meereed naar Genk. Daar was de internationale Nike Premier Cup begonnen, met ondermeer de U15 van Genk. Hun trainer Dirk was Nicolas komen bezoeken in Genk en had een aantal fijne reactie gedaan op de blog, dus wilden we maar al te graag voor zijn ploeg komen supporteren. Bovendien speelde Thierry ook mee in dezelfde ploeg en die had in zijn beginjaren nog bij Michael op Torpedo gevoetbald.
Rond 9u40 reden Vokke, Nicolas, Mathias en ik naar het jeugdcomplex van Racing Genk. We waren net op tijd daar voor de eerste match. De U15 van Genk won meer dan verdiend met mooi combinatievoetbal van een Slavische ploeg met 1-0. Dan moesten we een uurtje wachten voor hun volgende match. Nicolas was trainer Dirk een handje gaan geven en nu kwam deze, na de bespreking met zijn ploeg, bij ons op het terras zitten voor een gezellige babbel. (Nicolas kreeg ook nog een officieel vlaggetje van Genk van hem.) Ik kan deze man alleen maar bedanken voor alles wat hij al voor Nic gedaan heeft. (Want wij kenden hem niet en toch heeft hij zich het lot van onze Nikkel aangetrokken.)
De tweede wedstrijd verliep veel minder goed. Tegen een sterke en grote Amsterdamse ploeg ging Genk met 0-2 de boot in. Toen moesten wij echter dringend terug naar Hasselt, want daar werden we al om 13u verwacht.
Nonkel Peter was met Tante An naar ons thuis gekomen om daar een brunch te maken. Toen we aankwamen was de tafel buiten gedekt en was het spek met eieren al gebakken. Iedereen schoof aan, behalve ik. Ik moest Stephanie naar een klasgenoot in Kortessem (Vliermaalroot) brengen voor een of andere schooltaak en de dames hadden afgesproken om 13u30.
Toen ik terug thuis kwam was iedereen vertrokken. Vanaf 14u was er een ontmoeting tussen de jeugdspelers van Runkst en die van Kermt. Nonkel Peter had eerst iedereen daar afgezet en had dan Michael naar Stevoort gebracht. Die moest ook een schooltaak maken en had daar met zijn klasgenoot afgesproken.
Ik kon dus op mijn gemak, in alle stilte, met de krant voor mij en zonder gestoord te worden mijn middageten eten
Na het eten heb ik nog een paar klusjes afgewerkt, een blogverslag gemaakt en ben dan ook naar Kermt gereden, in de hoop nog iets te zien van Nic zijn matchkes. Ik was echter nog maar net vertrokken of ik kreeg al telefoon van Stephanie met de vraag om haar te komen halen. Dus heb ik dat maar eerst gedaan en zijn we samen naar Kermt gegaan. Daar had Nic net zijn 3e en laatste match gespeeld. Nu stonden er andere spelers op het veld voor de laatste ronde. Om 17u15 werd de ontmoeting afgesloten, maar tegen dan had ik al weer bericht van Michael gehad dat hij ook gedaan had en afgehaald wilde worden.
Onderweg terug van Runkst stopten we in de Gamma. Daar stond een trampoline in aanbieding en dat is iets waar de kinderen al lang om zeuren. Marleen was er echter altijd al op tegen geweest omdat ze een trampoline gevaarlijk speelgoed vindt. Ik dacht dat ze daar intussen over was, maar ik moest mijn mening bijstellen toen we thuiskwamen met de trampoline. Ze was helemaal niet blij met dit nieuwe speeltuig! Maar ja, het was er nu toch
We aten allemaal vlug iets, want s avonds moesten we weer naar het tennistoernooi van Runkst voor de 2e wedstrijd van Jill en Michael. Het werd een thriller in 3 sets. Jammer genoeg verloor de jeugd tegen een meer ervaren koppel. De wedstrijd was echter uitgelopen tot bijna middernacht! Ze waren dus doodmoe toen ze van het veld kwamen. Bovendien was het een hele dag prachtig weer geweest, maar was het intussen zodanig afgekoeld dat Nicolas zelfs een deken nodig had om hem wat warm te houden.
Na de wedstrijd werd er nog iets gedronken en kort daarna zijn we naar huis gereden om te gaan slapen.
Op deze vrije dag waren we allemaal toch al om 8u op. Het was heerlijk weer. Daarom werd er buiten op het terras ontbeten. Daarna vertrok Stephanie met de fiets naar de turntraining. Ook op deze vrije dag gingen de trainingen door, want zondag stond het Belgisch kampioenschap op het programma.
Marleen, Nicolas en ik reden om 10u naar tennisclub Jus Inn in Rommershoven (Bilzen). De interclubploeg van Nicolas had daar hun laatste ontmoeting. Toen we aankwamen waren Arnoud en Thibault al aan hun wedstrijd begonnen. (Nicolas zou alleen in het dubbelspel meespelen.) Arnoud won zijn wedstrijd vlot, maar de tegenstander van Thibault kwetste zich en moest opgeven. De ploeg van Jus Inn had echter geen derde speler om te dubbelen, waardoor er niet kon gedubbeld worden en Nicolas voor niets opgereden zou zijn.
Er waren heel wat supporters aangekomen in Romershoven. Op het terras zaten niet alleen wij en de familie van Thibault en Arnoud, maar ook Bojan en zijn papa waren tot daar gereden. Bovendien waren Vokke en Mathias ook onderweg om naar Nicolas te zien. Daarom werd er afgesproken om vriendschappelijk een dubbeltje te spelen tussen de overgebleven speler van Jus Inn en de drie spelers van Runkst. Het werd een gelijkopgaande wedstrijd, die met tie break beslist werd.
Rond 13u konden we naar huis vertrekken. Mathias reed met ons mee om thuis nog wat te kunnen spelen met zijn neven. We hadden geen middageten voorzien. Daarom stopten we in Hoeselt bij de bakker voor pistolets. Iedereen hielp om de tafel buiten te dekken en binnen de kortste tijd hadden we allemaal gegeten.
Na het middageten speelden de kinderen met hun Playstation, voetbalden ze wat, speelden ze met de frisbee en hebben ze ook een tijdje gerust. Marleen werkte een tijdje aan de microscoop en ik heb de nieuwe gasbarbeque in elkaar geknutseld. (Een werkje van 2,5 u!)
Om 18u45 kwamen tante An, nonkel Peter en Karen kijken hoe het met Mathias ging.
We gingen vanavond eten bij Luc Bellings. Moeke, Vokke hadden hun 4 kinderen met aanhangsel uitgenodigd om de verjaardag van Vokke te vieren. Omdat we dicht bij huis bleven (en dus vlug terug konden komen in geval van nood) en de diner toch niet erg laat zou worden, zouden onze kinderen gewoon thuis blijven, zonder babysit. Mathias en Karen bleven ook slapen, zodat ze onder elkaar konden spelen.
Marleen en ik maakten ons klaar en vertrokken naar het restaurant om 20u15. We kwamen als laatste aan. Het werd een heerlijke avond. Het eten was super, de aangepaste wijn overheerlijk en het gezelschap meer dan aangenaam. (Bovendien ging de rekening naar Vokke.) Voordat we er erg in hadden was het middernacht en tijd om terug naar huis te gaan.
Daar waren alle lichten uit en waren alle kinderen al naar hun kamer. Maar ze sliepen nog niet. Nicolas had zijn tanden net gepoetst en Mathias en Michael hielden hem nog even wakker voor de mondspoeling. De meisjes lagen wel al in bed, maar waren ook nog wakker. Het was blijkbaar allemaal heel goed verlopen, zo zonder babysit.
We gaven iedereen een welterusten kusje en gingen toen zelf ook naar bed.
Nicolas moest vandaag via bednet met 2 klasgenoten een werkje maken voor rekenen. Je kon hem tot onder druk horen discussiëren met de jongens die in de klas voor de PC zaten. Na de speeltijd moest er nog een vraagstuk worden opgelost en dan was er nog een les Nederlands. Daarna heeft hij Bednet uitgezet en begon voor hem het lange weekend!
s Middags at hij samen met Michael en Stephanie macaroni met kaas en hesp. Kort daarna kwamen Cederique en Gylian aangefietst. Christophe werd even later ook gebracht, zodat ze met hun vieren konden spelen. Eerst werd er over de hele bovenverdieping verstoppertje gespeeld. Dan gingen ze buiten voetballen en fietsen. Ze lachten en maakten veel lawaai, tot iedereen rond 16u45 weer naar huis moest vertrekken.
Ik had de hele voormiddag in vergadering gezeten, was daarna op zaalronde geweest en ik had tot slot op de praktijk nog wat papierwerk gedaan. Toen ik thuiskwam waren de vier jongens daar volop aan het spelen. Nadat ik ook wat macaroni gegeten had ben ik naar de carwash en de winkel vertrokken. Toen ik terug thuiskwam waren Moeke en Vokke op bezoek. Zij waren naar de nieuwe Colruyt geweest en hadden daar een smurfentaart gekregen. Die waren ze nu samen met Marijs aan het proeven.
Tot onze schande waren we, in alle drukte, de verjaardag(12 mei) van Marijs vergeten. Om het een beetje goed te maken was Marleen vandaag, op de terugweg van haar werk, eerst langs de bloemenwinkel gegaan om een boeketje te kopen. Marijs was toch nog blij dat we haar verjaardag niet helemaal vergeten waren.
Om 18u moest Marleen al weer vertrekken, want ze moest in Zelem interclub gaan spelen. Michael, Nicolas en ik bleven thuis wachten tot Stephanie van de turntraining zou komen. Dan hebben we kabeljauw met een lekker sausje en puree gegeten. Daarna zijn we naar het toernooi van Runkster Tennis vertrokken, want Michael had om 21u een dubbelwedstrijd met Jill gepland. Ze speelden een goede wedstrijd en wonnen verdiend van 2 sympathieke tegenstrevers met 6-3 0-6 en 6-2.
Het was gezellig op de tennisclub, want er waren veel eigen spelers aan het spelen. De supporters schoven dan ook van het ene veld naar het volgende, zodat iedere speler de nodige steun kon ontvangen. Voordat ik het wist, was het al laat geworden.
Marleen belde opeens op mijn gsm. Ze had haar enkelwedstrijd gewonnen en de dubbels waren nog bezig. Maar ze belde eigenlijk om te vragen of ik aan Nic zijn pillen gedacht had. Hij moest om 21u zijn laatste pillen ingenomen hebben en nu was het al 23u! Natuurlijk had noch ik, noch hij daar aan gedacht. Hij had ze ook niet meegebracht. Dus zat er niets anders op dan naar huis te gaan. Tot mijn verbazing gingen de 3 kinderen zonder problemen mee naar huis. Voor mij alleen maar een teken dat ze allemaal moe waren en dringend wat slaap konden gebruiken. Thuis nam Nic zijn pillen meteen in en ging iedereen naar bed.
Marleen kwam pas om 2u s nachts thuis. De ontmoeting was geëindigd op 3-3.
Vokke is deze ochtend weer op Nicolas komen passen nadat Marleen en ik vertrokken om te gaan werken. Nicolas zat boven op zijn kamer de lessen te volgen via Bednet en Vokke had zich in de keuken geïnstalleerd met de krant en een ontbijt. Om 10u kwam Marijse aan. Zij begon eerst met wat opruimingswerk, want, zoals bijna altijd, was er weer wat rommel achtergebleven.
Tijdens de pauze maakte Nicolas zijn wensen voor het middageten bekend aan Vokke en Marijse. Hij had graag een broodje met spek. Dus zorgde Vokke er voor dat dit in orde kwam. Nadat het broodje op was, heeft Vokke hem naar de tennis gebracht. Daar had Dimitri een training voorzien van 12u15 tot 13u15. Marijs maakte ondertussen het avondeten al klaar, want ze wilde Dimitri warm eten kunnen aanbieden als hij Nicolas terug thuis zou brengen na de training.
Juf Tilly kwam vandaag om 13u45 voor het thuisonderwijs. Het ging niet zo goed vandaag. Nicolas was weer regelmatig verstrooid, zodat we de uitslag van de toets nog zullen moeten afwachten.
Er was met Marijs afgesproken dat er deze week pasfotos gemaakt moesten worden van Nicolas. Zijn paspoort was al een paar maanden vervallen en hij moest dus dringend een nieuw paspoort aanvragen. Maar daarvoor heb je recente pasfotos nodig! In dit geval niet zo leuk, want onze Nic ziet er momenteel niet op zijn best uit met zijn kaal kopje. Maar er zat niets anders op. Dus reden Marijs en hij om 15u15 naar de stad om bij Bartok nieuwe pasfotos te laten maken. Ik heb het resultaat intussen gezien en het valt nog redelijk goed mee, alhoewel hij er zelf niet zo tevreden over was. (Ik vraag mij alleen af of we geen nieuw paspoort zouden kunnen aanvragen, van zodra Nic terug een normaal kopje heeft gekregen )
Als ik thuiskom rond 16u40 zit er een zenuwachtige Nicolas te wachten op Vokke. Hij heeft zijn voetbalkledij van STVV al aan en is helemaal klaar om naar de voetbaltraining te vertrekken. Om 16u55 komt Vokke er eindelijk door en kunnen ze vertrekken. Trainer Nathan had trainerscursus en werd daarom vandaag vervangen door trainer David. Ze speelden allerlei wedstrijdsituaties en hadden veel plezier. Nicolas maakte, volgens eigen zeggen, zelfs een heel mooi doelpunt.
Michael moest s avonds om 19u Richard vervangen in een dubbelmatch met Arnoud op het toernooi van Runkst. Marijs had hem gebracht en Marleen was wat vroeger gestopt met werken om naar de wedstrijd te komen kijken. Nicolas wilde ook voor zijn broer supporteren. Daarom bracht Vokke hem na de voetbaltraining naar de tennis. Stephanie en ik konden niet gaan zien, want ik had mij ingeschreven voor een vergadering van de Rotary en Stephanie moest naar de turntraining. Michael en Arnoud speelden een mooie wedstrijd, maar verloren uiteindelijk toch nog de tiebreak in de derde set. Jammer, maar morgen had Michael een herkansing, want dan moet hij dubbel gemengd met Jill spelen.
Ze bleven nog even supporteren voor de andere spelers van de club en reden rond 22u terug naar huis. Net op tijd om het laatste deel van Mijn Restaurant te zien. Nicolas was heel blij dat zijn favoriet Del Anno de finale zou spelen.
Ik kwam thuis rond 23u15. Iedereen lag al in bed. Nicolas had net zijn tanden gepoetst en was nog wat naar TV aan het kijken tot hij zijn mondspoeling kon doen. Ik legde mij bij hem en we keken samen nog naar Mr. Bean. Daarna kon hij zijn mondspoeling doen en gingen we slapen.
Maandagochtend, niet mijn favoriete ochtend, maar het zonnetje scheen toen ik opstond en dat maakt veel goed. Michael en Steph stonden zoals gewoonlijk rond 7u op, maakten zich klaar en vertrokken een uurtje later naar school. Nic sliep nog altijd en omdat de laatste dagen nogal vermoeiend waren geweest wou ik hem nog even laten liggen. Rond 8u30 was het echter hoog tijd om hem wakker te maken, want ook Nic moest vandaag les volgen via Bednet.
Na een boterhammetje met kippenwit, een glas water en zijn pillen, was hij klaar om te starten. Er werd nog niet direct geantwoord in de klas, zodat hij nog even tijd had en mij hielp met het ophangen van de was. Daarna kwam de verbinding met de klas tot stand en volgde Nic de hele voormiddag les in de klas.
s Middags kwam papa naar huis en konden Nic, Guy en Marijse samen eten. Na het eten ging Nicolas nog even naar boven en speelde wat op de Playstation. Je voelde dat hij na het drukke weekend, waar hij continu in het gezelschap was van vrienden en/of Michael en Stephanie, het nu wat moeilijk had met het alleen zijn. Marijse stelde voor om in de namiddag wafels te bakken want die waren weer op. Dat vond Nic een goed idee en zo was hij weer een uurtje bezig. Het weer was nog altijd goed en na het bakken van de wafels had Nic zin om buiten wat te gaan oefenen met de bal. Hij hield het in zijn eentje een half uurtje vol.
Even later kwamen Michael en Steph terug uit school. Steph maakte zich snel klaar voor de tennistraining. Nic belde me op om te vragen of hij mee mocht naar Runkst om te gaan kijken naar de tennistraining. Michael vertrok even later ook naar de keeperstraining. Na meerdere weken blessureleed was hij blij dat hij nog eens zonder pijn kon gaan trainen.
Rond 18u30 kwam ik thuis in een huis zonder kinderen Marijse vertelde me dat alles in orde was geweest, maar dat Nic nog plannen had voor vanavond. Toen Nic en Steph even later binnenkwamen moest ik niet lang wachten om te weten te komen wat zijn plannen dan wel waren. Voorzichtig vroeg hij of ik nog weg moest vanavond en of we dan niet naar de tennis zouden gaan om naar de toernooiwedstrijden te kijken (blijkbaar had hij afgesproken met Cas want Helene en Peter hadden dezelfde suggestie gekregen). We aten samen cordon blue met aardappeltjes en worteltjes. Guy ging nog wat werken op de zolder en Michael en Stephanie gingen verder met studeren. Ik maakte met Nicolas de afspraak dat als hij nog een half uurtje Frans zou oefenen met mij, ik met hem voor een uurtje naar de tennis zou gaan. Hij hield zich aan de afspraak en zo vertrokken we rond 20u45 naar Runkst. Nic amuseerde zich met Cas en Yentl en ik dronk samen met Anniek een tas koffie. Zoals afgesproken vertrokken we rond 22u naar huis. Daar keek Nic nog naar het laatste deel van Aspe. Daarna ging iedereen naar boven. Nic poetste zijn tanden nog en keek samen met Michael nog naar een aflevering van Mr. Bean. Na meerdere lachsalvos werd het even later stil en kon iedereen rustig slapen.
Nicolas heeft uitgeslapen tot 9u! Toen hij wakker werd heeft hij eerst een tijdje naar TV gekeken tot het ontbijt klaar was. Hij wou graag een gekookt eitje hebben, dus had Marleen voor hem een hardgekookt eitje gemaakt en voor de rest een paar zachtgekookte eitjes. Nadat alles terug opgeruimd was heeft Marleen zich met Nicolas samen aan tafel gezet om met hem Frans te studeren. Van 10u30 tot 12u hebben ze een hele hoop grammatica ingestudeerd. Als ik onder was hoorde ik Marleen iets voorzeggen en Nicolas herhaalde dit dan.
Michael had vandaag weer interclub. Hij moest al om 13u15 op Runkst zijn om van daar naar Lanaken te vertrekken. Marleen zou hem naar de tennisclub brengen en Nicolas wilde graag meegaan. Toen ze terugkwamen heeft Marleen nog wat spaghetti bijgekookt en hebben we alles wat nog over was van Nicolas zijn spaghettisaus opgegeten. Omdat Marleen en Nicolas moe waren hebben ze daarna even gerust. Stephanie was aan het studeren en ik was weer op de zolder bezig.
Om 16u zijn Marleen en Nicolas naar Lanaken vertrokken. Zij gingen naar Michael zijn wedstrijd zien. Stephanie en ik moesten ons toen klaarmaken om naar het communiefeest van Julie B. te gaan. Eigenlijk was de hele familie daar uitgenodigd, want Michael heeft jarenlang met Guy (de broer van Julie) gevoetbald en de ouders zijn intussen ook goed bevriend geraakt. Maar omdat Michael interclub had, wilden Marleen en Nic eerst naar zijn enkelmatch gaan zien om daarna door te komen naar het feest. (Michael zelf zou zeker te laat zijn, want hij bleef ook supporteren voor de dubbel die Arnoud moest meespelen- en daarna kreeg hij nog eten van de thuisploeg.)
Stephanie en ik kwamen om 16u15 aan op het communiefeest. Het was eigenlijk eerder een combinatie van communiefeest poolparty megafuif. Het weer was maar matig, maar gelukkig stond er een prachtige tent, zodat het helemaal niet koud was. Er waren niet alleen overheerlijke hapjes, veel drank en goede muziek. Er was ook veel volk, waaronder een hele hoop bekenden. De namiddag vloog dus voorbij.
Om 19u30 kwamen Marleen en Nicolas pas aan op het feest. Michael had zijn wedstrijd zoals verwacht- verloren, maar de tussenstand na de enkels was 3-3. Superspannend dus, want als ze de ontmoeting konden winnen zou de ploeg verder gaan naar de eindronde. Nog tijdens het feest kregen we bericht dat er 2 van de 3 dubbels gewonnen waren door Runkst en dat ze dus geplaatst waren voor de eindronde.
Het was toch weer een zware dag geweest voor Nicolas en ook de voorbije dagen begonnen door te wegen. Je zag dat hij moe begon te worden, zodat Marleen en ik om 21u beslisten om met de kinderen naar huis te gaan. Iets later was Michael ook terug thuis.
We hebben nog naar het gala van de profvoetballer gekeken, maar toen was het voor bijna iedereen de hoogste tijd om te gaan slapen.
Michael en ik stonden al heel vroeg op, want we moesten om 8u bij Richard zijn. Daar zou de minivoetbalploeg bijeenkomen om dan samen naar Bonheide te vertrekken. Als kampioen van Limburg moesten ze daar de eindronde spelen voor de nationale titel.
De rest van het gezin stond om 8u op. Nicolas was heel ongeduldig, want hij mocht vandaag meespelen met zijn interclubploeg. Omdat hij nog niet goed kon lopen omwille van pijnlijke gewrichten, zou hij alleen in het dubbelspel meespelen. Marleen reed nog even langs een Bankcontact en zorgde er voor dat zij en Nicolas om 9u in Runkst waren. Daar stonden Arnoud en Thibeau al op het veld en Nicolas supporterde voor hen beiden tijdens hun enkelmatch. Ze wonnen alle twee hun match, dus was de dubbel niet meer beslissend en kon Nic ontspannen spelen. Hij speelde samen met Arnoud en ze wonnen hun wedstrijd gemakkelijk met 6-0 en 6-1. Hierbij moet er toegegeven worden dat de tegenstand niet overweldigend was. Het waren 2 jongens die nog niet zo lang tennisten. Maar desondanks genoot Nicolas zichtbaar van zijn wedstrijd.
Marleen had s namiddags ook interclub. Daarom moest ze om 13u45 naar Alken vertrekken. Nicolas mag dan samen met Jules naar Cas zijn thuis gaan. Daar spelen ze een tijdje op de trampoline. Ze rijden ook met de fiets naar de winkel om snoep te gaan kopen, want vanavond zouden ze samen met Peter (papa van Cas) naar Genk Anderlecht gaan zien. Voor dat ze, rond 18u30, naar Genk vertrekken maakt Peter nog tagliatelle, die ze smakelijk naar binnen spelen.
Michael zijn ploeg was intussen uitgeschakeld in de eindronde. Ze hadden verloren tegen een supersterk Antwerpen. Gewoon overklast, door een ploeg die 1 kop groter was en die 3x per week trainde. (Onze spelers trainden nooit voor minivoetbal, enkel veldvoetbal en dan nog niet eens met de zelfde ploeg.) Daardoor waren we wel al om 18u terug thuis. Een heel pak vroeger dan verwacht. Voor mij kwam dit goed uit, want dan kon ik samen met Marleen nog naar het turnfeest van StaParaat gaan zien. (De turnclub van Stephanie geeft 1x/jaar een avondvullende voorstelling in de sporthal Alverberg.)
Omdat Marleen haar interclubontmoeting nog niet gedaan was, bleef ik thuis maar op haar wachten. Rond 19u was ze terug. Ze had haar enkel en dubbel gewonnen, maar de ploeg had wel verloren. We reden snel naar De Alverberg, waar we rijkelijk te laat aankwamen. Gelukkig voor ons moest Stephanie pas na de pauze optreden. Zo konden we haar oefening aan de brug en het wondermooie dansnummer op het einde van de voorstelling toch nog zien.
Na het turngala gingen we Michael thuis ophalen. (Die was niet mee gegaan, omdat hij te moe was en wat wou rusten.) Van thuis reden we naar Runkst, waar het open tennistoernooi dit weekend begonnen was.
Ondertussen zag Nicolas een zwak Genk verliezen met 0-2 tegen Anderlecht. Vooral het wedstrijdslot moet eigenaardig geweest zijn, toen de spelers van Anderlecht vernamen dat Standard een penalty tegen gekregen had, maar dat Gent deze penalty gemist had en er dus testwedstrijden zouden volgen voor de titel in eerste klasse.
Dominique had voor Nicolas na de match een ontmoeting met de spelers geregeld in het spelershome van Genk. Hij zag daar meerdere spelers van Genk en Anderlecht en vond het -nog maar eens- een prachtige ervaring!
Na de wedstrijd bracht Dominique hem naar Runkst. Daar stond een hevige Standard supporter, meester Dimitri, hem al op te wachten met een sjaal van Standard om de hals. Nicolas was duidelijk getekend van al weer een zware, maar wondermooie dag. Daarom reden we korte tijd later naar huis om te gaan slapen.
Nicolas had Bednet weer opgezet. Om 10u15 komt hij even naar beneden. Juf Griet had gezegd dat hij zo dadelijk een toets moest maken, maar met juf Tilly had hij afgesproken dat hij deze toets pas maandag moest maken. Dus vond hij dit nu niet juist. Maar na wat tegenpruttelen neemt hij 2 boterhamen mee naar zijn kamer en zorgt hij er toch voor dat hij op tijd klaar is om na de pauze de toets te maken. Achteraf is hij toch ook blij, want hij denkt dat hij de toets redelijk goed heeft gemaakt.
Om 11u30 komt Dimtri weer aan. Hij komt Nicolas uithalen om te gaan tennissen. Ze rijden onder hun tweeën naar Runkst en komen pas om 12u45 terug. Dan eet hij samen met Dimitri varkensribbetjes met stomp. Dimitri moet om 13u15 weer naar school. Dus blijft Nicolas achter met Marijs. Hij helpt haar eerst met de afwas en dan doet hij een keukenschort aan en begint hij te koken. Hij wil de spaghettisaus maken voor vanavond. Voor de lol spelen Marijs en Nicolas dan alsof ze deelnemen aan Mijn Restaurant. Nic roept om peper, zout of kruiden en Marijs probeert die hem dan zo snel mogelijk te geven, terwijl ze Ja chef roept. Ze hadden de grootste lol en lachten heel wat af, want Nicolas was volgens Marijs nog een paar graadjes erger dan chef Claudio.
s Namiddags gaan Nic en Marijs nog eitjes rapen en rijden ze naar de winkel voor broodjes met spek en boulet. Dat had Marijs gisteren aan de kinderen beloofd en dus wilde ze dit nu ook absoluut doen.
Om 16u30 brengt Marijs Stephanie naar het turnen. Die was al de hele week met de fiets rechtreeks van de school naar de turntraining gereden en Marijs vond dat ze dit nu wel kon doen voor Steph.
Om 16u45 gaat Nicolas opnieuw tennissen. Deze keer traint hij met Cas, Juul, Valeria, Maura, Isaline en Seppe. Hij wil ook nog wat trainen, want morgen mag hij met de dubbel meespelen tijdens de interclubontmoeting van Arnoud en Thibeau. Dat wordt dan meteen zijn eerste officiële tenniswedstrijd van dit seizoen.
Mama reed na haar werk naar Runkst en bracht Nicolas terug mee naar huis om 18u30. Ik had tegen dan ook al gedaan met werken en was terug op de zolder begonnen met het verven van het plafond. Michael vertrok even later naar de minivoetbalwedstrijd van Futsal Hasselt. Zijn ploeg was uitgenodigd en zou gehuldigd worden als kampioen van Limburg voor de wedstrijd.
We aten s avonds de spaghetti bolognese van Nicolas en keken daarna naar de film: Mr Bean op vakantie. Marleen was echter te moe en ging al slapen. Nicolas, Stephanie en ik keken de hele film uit en moesten regelmatig heel hard lachen. Michael was terug tegen het einde van de film, zodat we allemaal op tijd naar ons bed konden. Morgen moesten Michael en ik er weer vroeg uit, want dan zou de Minivoetbalploeg van Michael al om 8u moeten vertrekken naar Bonheiden. Daar werd de eindronde gespeeld tussen alle provinciale kampioenen.
Om 6u liep Marleen haar wekker af. Ik draaide mij nog eens om, maar zij stond op en maakte Nicolas wakker. Ze maakten zich klaar en vertrokken goed op tijd om al om 8u in Leuven te kunnen zijn. Nicolas werd daar op de dagzaal kindergeneeskunde verwacht voor een beenmergpunctie.
Michael en Stephanie stonden even later ook op en maakten zich klaar om naar school te vertrekken. Toen ik om 9u naar de praktijk reed, probeerde ik Marleen op te bellen om te horen hoe het daar ging, maar ik werd doorgeschakeld naar haar antwoordapparaat. Rond 10u belde Marleen mij zelf terug op. De beenmergpunctie was al gedaan en Nicolas was al terug wakker, maar ze moesten nog wachten op een longfoto en de dokter vooraleer ze naar huis mochten gaan. Pas om 13u belt een vrolijke Nicolas mij op om te zeggen dat ze onderweg zijn en dat alles goed verlopen is.
Marijs was thuis al begonnen aan een grote kom bouillonsoep, zodat ze Nicolas goed kon ontvangen. Om 13u30 kwamen Marleen en Nicolas thuis. Marleen nam dadelijk afscheid, want zij had nog een hoop werk te doen in Tongeren. Nicolas had nog maar eens grote honger. Het was hem niet aan te zien dat hij nog maar pas in slaap was gedaan. Hij nam eerst zijn medicatie in, at dan 2 boterhammen met kipfilet en at toen alles wat overgebleven was van de wok van gisterenavond ook nog op.
Vokke belde kort na de middag om te vragen of hij niet moest komen, maar Nicolas wou met Marijs mee naar het containerpark. Daar was hij nog nooit geweest en hij wou dit graag eens van nabij zien. Maar eenmaal daar vond hij het verstandiger om zijn inspanning te beperken tot het toezicht houden op de tas van Marijs. Deze handelde alles vlug af en om 15u30 waren ze al terug thuis.
Michael was om 16u terug uit school. (Stephanie was weer rechtstreeks van de school naar de turntraining gereden.) Tijdens het vieruurtje was Nicolas weer uitgehongerd. Hij at 2 tassen soep. Daarna deed hij het wat rustiger aan en keek hij een tijdje naar TV.
Arnout en Michael waren naar de tennisles gebracht door Marleen (mama van Arnout). Marleen werd daar rond 18u ook verwacht, want ze moest met haar interclubploeg naar Tessenderlo gaan. Nicolas reed maar al te graag met haar mee tot op de tennis. Hij zou daar even blijven en dan samen met Michael terug naar huis komen.
Om 18u30 moest Marijs hen gaan halen. Toen ze in Runkst aankwamen stonden Arnout, Michael en Nicolas op de hoek van de straat al te wachten. Maar toen ze bij Arnout zijn huis aankwamen, stonden Richard en Marleen hun buiten al lachend op te wachten. Arnout was Silke, zijn zus, helemaal vergeten. Die was dus achtergebleven op de tennis. Gelukkig kon ze met een vriendinnetje mee naar huis komen, zodat Marijs niet nog eens op en af moest rijden.
Omdat ik vanavond nog maar eens een vergadering had, was Vokke komen babysitten. Toen ik om 22u thuiskwam, viel het water met bakken uit de lucht. Omdat er een hoop vuil voor een rooster was blijven hangen, stond de beek naast ons huis heel hoog. Ik ben die rooster dan maar gaan schoonmaken, zodat het waterpeil terug kon zakken en we wat geruster de nacht in konden gaan. Vokke was zo vriendelijk om mij met een pillamp wat bij te lichten. Toen dit werkje gedaan was, is Vokke vertrokken.
Stephanie, Nicolas en ik keken nog naar Mijn Restaurant en zagen Diest uit de wedstrijd vliegen. Michael was toen nog aan het studeren. Na de uitzending zijn alle kinderen gaan slapen. Ik heb onder ook alle lichten uitgedaan en ben met mijn laptop in bed gekropen om nog 2 achterstallige verslagen te maken.
Toen ik om 0u30 het licht uitdeed, regende het nog steeds en was Marleen nog altijd niet thuis. Zij heeft getennist tot 1u en ze zou pas om 2u in bed kruipen, maar toen was ik al lang in dromenland.
Bijna was ik nog vergeten te zeggen dat Nicolas zijn longfoto helemaal in orde was. Zijn witte bloedcellen staan nog altijd redelijk laag, zodat er nog steeds een verhoogde infectiegevoeligheid is. Het resultaat van de beenmergpunctie zal pas binnen een paar dagen bekend zijn. Dat wordt dus nog even afwachten
Vokke kwam om 8u30 aan. Nicolas had toen net Bednet opgezet. Marleen was al naar Tongeren vertrokken en ik moest nu ook naar de praktijk. Terwijl Nic boven de les volgde, bakte Vokke zich zelf een eitje als ontbijt.
Marijs was eerst gaan winkelen en was pas om 11u45 terug thuis. Op dat ogenblik was Nicolas al ongerust geworden, want hij vreesde dat Marijs het middageten niet op tijd zou klaar hebben. Maar Marijs had ravioli meegebracht. Die zette ze even in de microgolfoven en even later konden Michael, Stephanie en Nicolas eten.
Moeke moest vandaag op Julien passen. Ze besloot om Julien mee te nemen tot bij ons. Ze kwamen rond 12u30 aan en aten eerst nog iets mee. Dan neemt Nicolas Julien mee naar buiten en beginnen ze daar te spelen. Opeens komt Ruben ook de tuin in. Hij was helemaal alleen met zijn fiets tot bij ons gereden.
Als ik wat later ook thuiskom zie ik Nicolas, Ruben en Julien onder hun drieën in de tuin spelen en lachen. Vooral Julien geniet duidelijk van de aandacht die hij van zijn grote neven krijgt. Als even later Tante Ann en Mathias ook nog op bezoek komen wordt er alleen nog maar meer plezier gemaakt.
Om 15u45 brengt Marijs Nicolas naar de tennis, want Dimitri had hem gevraagd of hij zin had om in te vallen voor een andere jeugdspeler tijdens een tennistraining. Door al dat buiten spelen was Nic blijkbaar moe geworden, want in de auto op weg naar Runkst viel hij zelfs in slaap. Marijs maakt hem wakker als ze aangekomen zijn en ze spreken af dat ze hem om 17u30 terug komt halen.
Als ze terug zijn eet Nicolas 4 boterhammen met kipfilet en 2 kiwis. Zijn eetlust is dus zeker terug! Hij had zich geamuseerd op de tennis, maar hij vond van zich zelf dat hij niet goed gespeeld had. Hij zei dat hij verloren had van spelers waar hij vroeger niet van zou verloren hebben, maar hij zag ook in waardoor dit kwam en hij tilde er dus niet zwaar aan.
Marleen kwam thuis om 19u30 en even later was Stephanie ook terug van de turntraining. Dan eten we allemaal samen ons avondeten. Vooral Nicolas vond de gewokte kip met groenten en rijst heel lekker. Na het eten moest ik al weer naar een vergadering vertrekken.
Tussen 20u30 en 21u30 gaan Marleen en Nicolas naar de Runkster Tennisclub om te supporteren voor Helene en Anniek tijdens hun interclubmatch. Michael en Stephanie gingen niet mee, maar bleven thuis studeren. Op de tennis krijgt Nicolas een heel mooi Coca Cola beest van Freddy. (Dit is een zeer grote witte knuffel, bestaande uit een soort van druppelvorm met een enorme rode mond op.) Hij is er heel blij mee en zet het beest na thuiskomst meteen op zijn kamer.
Als ik rond 22u15 thuis kom van de vergadering zijn alle lichten al uit. Michael en Stephanie lagen al in bed te slapen en Marleen en Nicolas waren ook al naar boven gegaan, omdat ze morgenvroeg al om 6u naar Leuven moesten vertrekken. Nicolas moest morgen een beenmergpunctie krijgen, om te zien of er nog enige tumoractiviteit terug te vinden is. Daarvoor zou hij nog maar eens in slaap gedaan worden.
Het wordt moeilijker en moeilijker om al de verslagen af te werken. Zowel Marleen als ik hebben drukke agendas, met ook veel avondactiviteiten. We zien elkaar nauwelijks, laat staan dat er tijd over is om verslagen te maken. Gelukkig maakt Marijs nog steeds kattebelletjes, waardoor ik ook nu nog (donderdagnacht bijna vrijdag) een verslagje kan maken. Want ons doel is toch om dit vol te houden tot het einde van Nicolas zijn intensieve therapie.
Ook deze ochtend volgde Nicolas de lessen via Bednet. Vokke zat onder de krant te lezen. Op andere dagen wachtte hij tot Marijs aankwam om terug naar Moeke te gaan, maar nu bleef hij zitten. Tijdens de speeltijd op school kwam Nicolas onder een tas kippensoep (Minute Maid) eten, maar daarna ging hij weer naar zijn kamer. Na de pauze was het les Frans. Het verliep blijkbaar niet zo goed voor onze Nic, maar de juf in de klas had dit vlug door en ze hielp hem dan ook gepast.
s Middag at Nicolas en eitje met spekjes. Daarna had hij afgesproken met Dimitri op de tennis van Runkst. Omdat Vokke nu toch naar Moeke ging, heeft die hem nog vlug naar daar gereden. Na de tennis bracht Dimi hem terug mee op zijn Vespa, waarna ze samen iets aten en Dimitri naar de school vertrok.
Juf Tilly was er weer om 13u45. Nicolas had er vandaag zin in. Hij werkte goed mee en was vrolijk. De les was dan ook vlug voorbij. Misschien zit het vooruitzicht van een nieuwe voetbaltraining daar voor iets tussen. Sinds de laatste chemo is Nicolas intussen zodanig gerecupereerd, dat hij van ons terug mag trainen op STVV. Toen hij deze voormiddag achter zijn PC zat, heeft hij daarover ook gechat met trainer Nathan.
Om vier uur eet Nic samen met Michael. Hij kiest voor chocopops. Ik kom even later thuis. Nicolas komt dadelijk op mij af en vraagt om zijn hiel in te windelen. De grote blaar die hij vorige training gekregen had, is nog niet volledig genezen, maar de genezing was toch al ver genoeg om zonder pijn zijn voetbalschoenen te kunnen aandoen. Met een plakker en een stuk tape was hij klaar om te vertrekken. Naar oude gewoonte bracht Vokke hem weer naar St. Truiden. Ze vertrokken ruim op tijd (dwz veel te vroeg), want Nicolas wilde absoluut niet te laat daar zijn.
Rond 20u was hij terug thuis. Hij was nog steeds erg goed gezind. Ze hadden loopoefeningen gehad, gevolgd door pasvormen en afwerkingsvormen en tot slot nog een wedstrijdje gespeeld.
Het avondeten bestond uit tomatensoep met balletjes en stoofvlees met wortelpuree. Daarna keek Nikkel nog naar Familie en Mijn Restaurant. Dan naar boven om zijn tanden te poetsen en uiteindelijk iets voor 23u uitgeput in slaap te vallen.
Maandagochtend! Dus weer school! Met een beetje tegenzin wou Nicolas toch achter de computer gaan zitten voor Bednet. Hij logde in en volgde de les in zijn klas tijdens de voormiddag. Vokke had gebeld met de vraag of hij moest komen deze voormiddag, want blijkbaar had hij ergens een werkje te doen. Maar aangezien Nic toch op zijn kamer de les aan het volgen was en de poetsvrouw er ook was, kwam hij pas rond 10u30 even kijken of alles in orde was. Kort daarna was hij weer weg. Marijs was natuurlijk ook aangekomen. Toen Nicolas tijdens de speeltijd op zijn Playstation speelde, bracht ze hem een tas Minutesoep.
s Middags wachtte Nic met eten, omdat hij wist dat ik rond 13u ook thuis zou komen. De les was een beetje tegengevallen, want het geluid uit de klas was om een of andere reden weggevallen, zodat hij op het einde niet meer had kunnen volgen. Toen ik thuiskwam aten we samen een broodje en een tas heerlijke, verse courgettensoep van Marijs.
Na het middageten had ik pauze tot 15u. Dan moest ik weer raadpleging gaan doen op de praktijk. In de tussentijd gingen Nicolas en ik al een grondlaag zetten op het dak en de muren van de speelzolder. We verfden tot 14u30. Toen moesten we stoppen, want anders kwam ik te laat.
Toen ik naar de praktijk vertrok, was Marijs wafels aan het bakken. Natuurlijk nam Nicolas onmiddellijk het ijzer over en begon hij de wafeltjes te bakken. De eerste wafeltjes waren perfect bruin, maar toen hij wat later niet goed oplette, waren de volgende wafels al heel wat donkerder gekleurd
Om 16u zijn Michael en Stephanie terug uit school. Marijs had croque Monsieur voorzien als vieruurtje. Stephanie vertrok samen met Jill naar de tennistraining. Michael moest naar de bibliotheek. Marijs wilde hem brengen en Nicolas ging maar al te graag mee. Als ze om 18u terug thuis komen vragen die twee hongerlijders een tas soep en brood. Ze konden niet wachten tot het avondeten.
Dominique kwam om 19u30 zijn afgewerkte film voorstellen. Omdat ik toen nog niet thuis was, toonde hij hem eerst aan de kinderen. Ik kwam om 19u40 binnen, maar kon maar heel even blijven, omdat ik al om 20u bij Carla verwacht werd voor mijn laatste kinébeurt. We hebben ons vlug allemaal omheen Dominique zijn computer gezet en keken naar de film. Het is een mooi en gevoelig document geworden, zonder vals sentiment en met een hoopvol einde. Iedereen vond het zéér geslaagd!
Tijdens de filmvoorstelling kwam bompa ook binnen. Hij kwam eens zien hoe het met Nicolas en met ons allemaal ging. Ik moest echter naar Carla vertrekken en heb iedereen achter gelaten voor een uurtje. Dominique is kort na mij vertrokken en kort daarna moest Marleen gaan tennissen. Nicolas liet bompa onze werkzaamheden op de zolder nog zien en dan is bompa ook naar huis gegaan.
Ik was om 21u terug thuis. De kinderen hadden hun avondeten al op (hamburger, boontjes en aardappelen) en waren naar TV aan het kijken. Na Aspe ging iedereen naar boven. Nicolas poetste zijn tanden en keek nog naar Studio 1, samen met Michael. Dan was het tijd om te slapen.
Ook vanochtend waren de kinderen al op toen ik opstond rond 8u (eigenlijk niet te geloven dat ik al twee ochtenden pas om 8u wakker werd. Dat was al een eeuwigheid geleden!). De jongens waren naar de herhaling van Studio 1 aan het kijken terwijl Steph in de zetel lag en wat opzoekingswerk deed voor een taak van school. (Waarschijnlijk was er nog niemand op de chat.) Net zoals de voorbije dagen wilden Steph en Nic een kommetje chocopops terwijl Michael liever een boterham at. Ik probeerde Michael op tijd achter zijn boeken te krijgen, want hij had om 11u afgesproken met Arnoud om een uurtje te gaan tennissen en hij moest daarna al om 13u terug zijn op Runkst voor de interclub.
De kinderen vroegen maar steeds wanneer papa naar beneden kwam omdat ze graag allemaal samen cadeautjes voor Moederdag wilden afgeven. Ik wilde Guy echter laten uitslapen. Het was immers een vermoeiende wacht geweest met na de keizersnede om middernacht ook nog een bevalling om 4u. Rond 9u15 slaagde Nicolas er toch in om papa wakker te krijgen. Nu kon hij eindelijk zijn cadeau afgeven! Samen met tante Ann (van nonkel Peter) had hij een mooie vaas met bloemen in mekaar geknutseld. Ik werd vandaag echt verwend want van Michael en Steph kreeg ik een sportieve sweater-golf van Bjorn Borg en van Guy kreeg ik twee nachtkleedjes! Toen alles uitgepakt was maakte iedereen zich klaar. Michael om zelf te gaan tennissen, Nic en ik om naar de interclub van Mathias (neefje) te gaan kijken in Alken. Steph en papa bleven thuis.
Het was heerlijk weer om buiten naar de tennis te kijken. Mathias moest enkel het dubbelspel meespelen. Toen deze wedstrijd net ging beginnen belde Guy me op om te zeggen dat ik naar Multiland in Kermt moest komen. Daar waren het vandaag superkortingen en hij had daar een mooie tuinset gezien voor op het terras aan de keuken. Ik reed vlug naar Kermt. Maar zoals gewoonlijk kwamen we niet alleen met een nieuwe tuintafel en stoelen naar huis maar ook met een nieuwe barbecue en verschillende potten verf. Michael had me ondertussen een bericht gedaan dat ze de interclub konden starten op 6 velden en Nicolas had me gebeld dat de interclub van Mathias was afgelopen (Ze hadden gewonnen!) en dat hij samen met Tante Ann, Nonkel Peter, Mathias, Karen, Moeke en Vokke (die waren daar ook aangekomen) iets klein gingen eten en daarna ook naar Runkst kwamen. Guy was ondertussen weer opgeroepen door het ziekenhuis voor een spoedgeval. Ik reed naar huis, at vlug iets met Steph en vertrok alweer samen met Steph naar Runkst.
Het werd een aangename, zonnige namiddag. Michael keken samen met ons naar de enkelspelen. (Hij had bij het tennissen in de voormiddag geen last meer gehad van zijn lies maar omdat hij al 14 dagen niet meer getraind had wou hij liever op het gemak beginnen met een dubbelwedstrijd.) Runkst deed het goed, zodat ze na de enkelspelen voorstonden met 4-2. Nic speelde samen met Mathias wat tennis op het midiplein. Toen de dubbels begonnen kwam ook Guy toe. Die was in de namiddag wat gaan rusten, want hij was doodmoe. Samen keken we naar de dubbels. Michael verloor wel samen met Michiel zijn dubbelwedstrijd, maar de hele ontmoeting werd gewonnen met 6-3.
Het was ondertussen al 20u en dus tijd om naar huis te gaan. Guy had zin in kebab. Hij vertrok samen met Nic met de Vespa om kebab te gaan halen. Ik reed met Steph naar huis.Michael kwam later thuis met de fiets, want die ging samen met zijn interclubploeg nog eten. Na het eten installeerden we ons voor de TV. Het plan was om naar Baantjer te kijken. Bij mij is dat echter niet gelukt, ik viel vrijwel onmiddellijk in slaap. Ook Guy heeft niet gekeken, die ging nog wat werken op de zolder. Toen Baantjer gedaan was ging ik met de kinderen naar boven. Michael en Steph kropen in hun bed. Nicolas poetste zijn tanden en kroop bij mij in bed om nog naar sport te kijken. Hij viel snel in slaap. Ook hij was flink moe. Hij had dit weekend echt genoten. Hij voelde zich weer goed en was blij dat hij kon sporten en spelen samen met zijn vrienden.
Rond 23u30 kwam ook Guy in bed, nadat hij Nic in zijn eigen bedje had gelegd. Guy schreef nog twee verslagen voor de blog en kwam toen ook slapen. Hopelijk werd het nu wel een rustige nacht want morgen begon er weer een nieuwe werkweek.
Na een korte nacht werd ik vanmorgen rond 8u wakker. Ik was nog flink moe maar besloot om toch maar op te staan omdat ik aan Nic had beloofd om deze voormiddag samen met hem naar de interclub tennis te gaan kijken. Toen ik beneden kwam waren de kinderen al allemaal op. Nic en Steph aten een kommetje choco pops en Michael at een boterham. Even later vertrok Steph naar de turntraining. Het zou vandaag een extra lange training worden omdat de dans voor het lentefeest nog moest afgemaakt worden. Even later vertrok ik met Nic richting Runkst. Michael bleef thuis om wat te studeren omdat zijn heren interclubploeg morgen moest spelen en hij dan al een halve dag weg zou zijn. We stopten even bij de bakker voor wat sandwiches voor deze middag en wat koffiekoeken voor op de tennis. We kwamen toe op Runkst rond 9u45. Daar waren 4 interclubploegen van de jeugd aan het spelen, dus was er meer dan genoeg om te zien. Nic verplaatste zich van het ene plein naar het andere en genoot zichtbaar van het spel en het gezelschap van zijn vrienden. Toch zag je duidelijk dat het jeukte om zelf op dat plein te staan. Toen zijn vriend Cas hem even later vroeg om hem wat in te kloppen voor het dubbelspel kon hij niet snel genoeg op het plein staan. Er waren enkele spannende ontmoetingen bij waarbij de beslissing moest vallen in het dubbelspel. De jongens 12-reeks slaagde er zelfs in om deze beslissende dubbel te beslissen in een derde set, waarbij ze een achterstand van 2-5 nog konden omzetten in een overwinning met 5-7!
Guy was het hele weekend van wacht zodat we niet al te veel op zijn aanwezigheid moesten rekenen. Rond 12u kwam hij even langs en at samen met Nic een hotdog. Ik reed om 13u even naar huis om de broodjes voor Michael en Steph te brengen en zelf een tas soep te eten. Ik moest immers om 14u zelf interclub spelen met mijn ploeg. Het werd een fijne ontmoeting waar we moesten spelen tegen jonge meisjes van Yachting, die vooral na de wedstrijden toch wat onder de indruk waren van de zotte bedoening. Het was wel heel leuk dat we nog tijdens het dubbelspel een opmerking kregen dat we een vriendelijke en sympathieke ploeg waren. Nic amuseerde zich goed terwijl ik op het plein stond. Hij speelde samen met zijn vrienden op en rond de tennispleinen en kwam af en toe even kijken hoe zijn moeder het deed. Die was door een gebrek aan conditie fameus aan het afzien. Wat ik absoluut niet wou werd toch werkelijkheid: een drie-setter! Ik was compleet leeg, maar toen even later Nic het veld kwam opgelopen om mij een stevige knuffel te geven en te fluisteren dat hij heel fier was dat ik was blijven knokken en lopen en toch nog had gewonnen, voelde ik me veel beter!
Na de enkelwedstrijden moesten de dubbels nog gespeeld worden. Ondertussen waren Guy en Michael en Steph ook toegekomen zodat er voor die twee laatste wedstrijden behoorlijk wat supporters langs de lijn stonden. Dat is ook een van de leuke dingen aan deze interclubploeg: de kinderen willen graag meekomen omdat ze weten dat de andere kinderen er ook gaan zijn. En ook de mannen vinden elkaar altijd langs het veld en aan de toog en voorzien de wedstrijden van de nodige commentaar! Zoals verwacht werd het weer een zotte bedoening. We verloren uiteindelijk de ontmoeting met 2-4 maar dat kon de pret echt niet bederven. We dronken samen met de tegenstrevers nog een glas op het terras en dan was het tijd om te gaan eten. Ik kon echter niet blijven omdat Guy en ik verwacht werden op het verjaardagsfeestje van Brigitte. Ik vertrok dan ook samen met Nic rond 19u45 naar huis. Michael en Steph waren al met de fiets en Guy met de Vespa naar huis vertrokken.
Thuis waren Moeke en Vokke al aangekomen en stond het eten al op de kinderen te wachten. Moeke had Kip met kroketjes en appelmoes gemaakt. Terwijl Guy en ik ons klaarmaakten aten de kinderen en Moeke en Vokke. Het moet heel lekker geweest zijn want alles was op. Guy en ik vertrokken rond 21u. De kinderen keken naar een film en in het laat natuurlijk naar Studio 1.
Guy en ik kwamen thuis rond 00.15u. Het was een leuke avond geworden die ik echter gedeeltelijk zonder Guy had moeten doorbrengen omdat hij werd opgeroepen. Gelukkig was Carla daar zodat ik me niet zo alleen voelde. Ook nu moest Guy weer naar het ziekenhuis voor een keizersnede. Toen Moeke en Vokke ook vertrokken waren ging ik nog even bij de kinderen kijken, die allemaal rustig sliepen, en kroop uitgeteld mijn bed in. Een uurtje later kwam ook Guy thuis. Hij kroop doodmoe langs mij. Ik hoopte voor hem dat het een rustige nacht zou worden
Ik moest vandaag om 9u bij Carla zijn. Vokke was er vandaag niet en Nicolas wilde niet graag alleen achterblijven, dus ging hij mee met mij. We reden in een heerlijk lentezonnetje met de Vespa langs het kanaal naar Kuringen. Net om 9u kwamen we aan op de kinépraktijk. Ik kreeg eerst gedurende 10 minuten een soort van genezende stroom toegediend op mijn pols. Nicolas mocht zich intussen at bezighouden op de step in de oefenzaal. Ik zat in het kotje naast de oefenzaal en hoorde hem bezig zijn. Hierbij verschoot ik van het hoge tempo waarmee hij er van door ging. Na 10 minuten had hij er toch genoeg van en kwam hij bij mij zitten. Maar hij leek mij niet echt buiten adem. De rest van de therapie bleef hij bij Carla en mij. Op de terugweg moesten we nog even stoppen om te tanken. Om 10u waren we terug thuis.
Marijs was ook net aangekomen. Maar ze had het druk. Ze wou zo vlug mogelijk beginnen koken, want Nicolas ging weer tennissen met Dimitri. En naar gewoonte zouden we dan s middags samen eten. Dus moest Marijs vandaag 2x warm eten klaarmaken!
Nicolas en ik werkten deze voormiddag op de zolder. We moesten glasvezelbehang tegen het plafond lijmen, zodat we dit later mooi konden behangen. Nic hielp mee tot 11u15. Toen moest Marijs hem naar Runkst brengen, want Dimitri had op de tennisclub met hem afgesproken om 11u30. Ze zouden samen een tijdje tennissen, waarna Dimi hem terug naar ons zou brengen.
Om 12u30 waren ze terug. Nicolas kwam heel enthousiast naar boven op de zolder. Hij zei dat hij goed had kunnen tennissen. Dimitri had hem zelfs een compliment gegeven en dat gebeurt niet zo dikwijls! Nicolas en Dimi aten samen bloemkool en worst. Ik kon jammer genoeg nog niet mee-eten, want ik wou het behangerswerk tot een einde brengen voordat ik om 14u terug op de raadpleging moest zijn.
Als ik om 14u terug ga werken, is Marijs al weer aan het koken. Maar deze keer heeft ze een goede helper: Nicolas staat achter het vuur en is volop gehakt aan het bakken. Ze gaan samen lasagne maken. Je kan ook zien dat Nicolas volop hersteld is. Hij proeft regelmatig en alles wat er over blijft aan restjes speelt hij ook naar binnen.
Om 15u20 rijden Marijs en Nicolas samen naar de school in Rapertingen om Christophe af te halen. Eenmaal terug thuis gingen de twee vrienden dadelijk naar boven om met de Playstation te spelen.
Na het vertrek van Christophe eten Michael en Nicolas een tas verse soep met een sandwich. Korte tijd later, rond 18u, komt Marleen thuis. Net zoals gisteren hielp ze Nikkel weer met zijn huiswerk. En deze keer kregen ze het wel af.
Marleen en ik mochten deze avond tussen 19u en 20u naar de openingsreceptie van de nieuwe zaak van Bert en Lut (vrienden met de zaak Cocomo.) Aansluitend moesten we naar de Frietkotparty. Dit is een jaarlijks evenement dat door de Ladys Circle groep van Marleen georganiseerd wordt voor een goed doel. Dus kwamen Moeke en Vokke weer babysitten.
We hadden een gezellige avond, maar waren beiden o zo blij toen we om 1u thuiskwamen en ons bed in konden.
