Vanmorgen stonden Michael, Stephanie en ik op rond 7u. Een half uurtje later kwam ook Nicolas naar beneden. De twee oudsten vertrokken al snel naar school. Nicolas at op zijn gemakje een toastje met choco en dronk wat fruitsap. Even later was het ook voor hem tijd om zich klaar te maken, want hij wil toch liever niet in zijn pyjama les volgen. Toen hij volledig geïnstalleerd was vertrok ik naar mijn werk.

Nicolas volgde zoals gewoonlijk de les van Juf Griet via de PC. Naast les rekenen en taal waren er ook kinderen die hun voordrachtje in het Frans moesten doen. Ook aan Nicolas was gevraagd om in het kort ons huis voor te stellen in het Frans aan de hand van een plan. Door de drukke weekend-activiteiten was hij dat natuurlijk vergeten in te oefenen. Hij mocht het morgen doen. De kinderen in de klas kregen een luistertoets en een dictee. Onze Nic heeft gewoon meegedaan! De vragen van de luistertoets en het antwoordpapier van het dictee werden doorgescand en werden afgeprint door Nic.  Zo bleef Nicolas de hele voormiddag bezig.

Rond 12u at Nicolas samen met Vokke (was ondertussen ook aangekomen) een tas soep. Daarna ging hij boven wat spelen op de Playstation. Om 13u30 kwam Juf Tilly en moest Nicolas weer les volgen. Samen met Juf Tilly herschreef hij zijn voordrachtje van Frans en oefende het in. Daarna begonnen ze aan een nieuw hoofdstuk van rekenen (ruimtefiguren) en keken enkele lesjes van taal na. Rond 15u was de les afgelopen en vertrok juf Tilly.

Om 16u had Nicolas een afspraak in het Virga Jesse Ziekenhuis voor zijn laserbehandeling. Zoals gewoonlijk werd hij begeleid door Vokke. Michael was ondertussen thuisgekomen van school. Hij at vlug iets en maakte zich klaar om naar de keeperstraining te gaan. Stephanie was vandaag rechtstreeks van school naar de turnzaal gefietst. Het trainingsprogramma is deze week aangepast. Omdat er een aantal meisjes, waaronder Steph, zaterdag turnwedstrijd hebben en het ook examenweek is, zijn de uren veranderd. Vandaag trainen ze van 16u15 tot 18u30. Morgen is het geen training. De dagen nadien (woensdag, donderdag en vrijdag) gaat de training door onmiddellijk na het examen (rond 12u15) en duurt tot +/- 14u30. Niet te geloven wat die dames allemaal over hebben voor dat turnen (dat dan nog vaak gepaard gaat met veel pijn).

Toen Nic terug was van zijn laserbehandeling ging hij buiten wat fietsen.

Ik kwam thuis rond 18u30. Vokke was Michael gaan halen van de keeperstraining. Die had er een fijne maar doornatte training op zitten. (Ik was op de terugweg naar huis in een enorme regenbui terecht gekomen waardoor er maar 60 km/h kon gereden worden op de autostrade). Steph had ook naar Marijs gebeld om haar met de auto te komen halen.

Toen Guy rond 19u binnenkwam hebben we allemaal gegeten. Ik hielp Steph nog even met haar huiswerk en vertrok rond 20u15 naar Alken om nog eens te gaan tennissen. (Het was mijn laatste training, want de binnentrainingen eindigen voor de paasvakantie en volgende week maandag zal ik weer met Nic in Leuven zijn). Guy tenniste het uur na mij, zodat ik na de training nog gauw iets fris dronk en dan weer naar huis vertrok. Thuis waren de kinderen nog naar Aspe aan het kijken. Toen die aflevering gedaan was ging iedereen naar boven. Ik douchte me gauw en keek samen met Nic nog naar Studio 1. Blijkbaar zijn we weer in slaap gevallen, want toen Guy rond 23u30 op de kamer kwam moest die Nic weer in zijn bedje gaan leggen.

25-03-2009, 00:28 Geschreven door Marleen  

Na het ontbijt gingen Marleen, Nicolas en ik naar de match van Michael kijken. Zijn ploeg moest thuis tegen Diepenbeek spelen. Deze staan net boven hen in de rangschikking en verschillende spelers van beide ploegen kennen elkaar goed. Het was dus eigenlijk een derby. In tegenstelling met gisteren was het vandaag wel koud. De zon scheen niet meer en er stond een gure wind. De match zelf was ook al niet groots. Er waren kansen aan beide zijden, maar Diepenbeek had de betere afwerking. Michael speelde een redelijk goede match en kon toch een paar reddingen doen. Torpedo verloor uiteindelijk met 0-3.

Halverwege de tweede helft kwamen nonkel Marc, tante Sophie met Julien en Emiel ook naar Michael kijken. Ze bleven tot de wedstrijd gedaan was en gingen daarna mee naar ons thuis. Daar gingen Nicolas en Julien buiten spelen met nonkel Marc. Ze speelden voetbal, schommelden en liepen door de ganse tuin. Intussen zat Julien binnen zichzelf in slaap te schommelen in zijn MaxiCosi. Tegen de middag gingen ze verder en begon Marleen aan het middageten.

Nicolas had ’s middags zin in een omelet. Hij hielp Marleen bij het klaarmaken er van: 1 met hesp en tomaat en 1 met hesp alleen. Samen met een tas soep en een pistolet of sandwich smaakte het heel goed. Na het eten ging ik nog wat slaap inhalen. Nic speelde op de Playstation en keek naar TV, Michael en Stephanie studeerden nog een beetje en Marleen was achter haar microscoop gekropen om nog wat te werken.

Toen ik wat later wakker was, heb ik Marleen overtuigd om samen met mij naar een kast te gaan zien voor in de hall. Nu alles mooi geverfd is, zouden we daar een antieke dressoir met 3 of 4 deurtjes willen plaatsen. Een vriend van ons heeft een antiekzaak en deze is ’s zondag ook open. Nicolas verveelde zich een beetje. Hij ging dus maar al te graag mee. We zagen een kast die we wel mooi vonden en die misschien wel zou passen, maar onze vriend was zelf niet in zijn zaak. Ik zal hem één van de volgende dagen hierover dus eens moeten opbellen…

Toen we terug thuis kwamen hebben Marleen en ik een tasje koffie gedronken. Stephanie had ineens het gekke idee om met Mazzel (onze hond) te gaan wandelen en ze wou dit niet in de tuin, maar op straat gaan doen. Nicolas mocht van haar wel meegaan met de fiets. Terwijl zij weg waren werkte ik de afkasting van de stroomkast verder af. Toen ik opkeek zag ik Mazzel, Nicolas en Stephanie terug thuiskomen. Ze waren echter vergezeld van een vreemde jongen. Blijkbaar ging het om Arno, een jongen uit de klas van Stephanie, die ze toevallig tegengekomen waren op straat…

De rest van de namiddag keek Nic naar TV, terwijl Marleen verder werkte aan de microscoop en ik papierwerk deed op mijn bureau. Steph en Michael waren weer aan het studeren voor hun examens. We hadden afgesproken om ’s avonds bij bompa te gaan eten. Om 19u vertrokken we met ons vijven naar daar. Tante Anne was ook daar met Nathalie, Cederique en Fabrice. (Nonkel Luc was ’s morgens met een groep mensen op skivakantie vertrokken.) Zij waren naar de carnavalsstoet gaan kijken en daar hadden ze niet op een beetje confetti gekeken. De ganse vloer van bompa lag er vol mee. Bompa had konijn met compote en/of pruimen klaargemaakt. Iedereen vond het lekker.

Om 20u30 waren we terug thuis. Ik ging nog een beetje bureauwerk doen, de rest van de familie keek naar de Pfafs. Toen Flikken begon kwamen ze mij roepen en hebben we samen gekeken. Stephanie is echter een grote liefhebber van LouisLouise. Daarom ging zij in haar eentje boven naar haar programma kijken. Toen flikken gedaan was gingen Marleen en de kinderen ook naar boven. Ik bleef alleen onder en schreef eerst nog het blogverslag van zaterdag. Toen ook ik bovenkwam, waren Michael en Stephanie al gaan slapen. Nicolas en Marleen lagen samen in bed te wachten tot Studio 1 begon, want Nic wou weten of Standard gewonnen had. Hij heeft het echter niet gehaald. Juist toen de samenvatting van de wedstrijd Charleroi - Standard begon gingen zijn oogjes toe. Standard heeft het niet gehaald en is dus weer leider af, maar dat vernam Nicolas pas de volgende ochtend.

24-03-2009, 08:41 Geschreven door Guy  

Nicolas kwam deze ochtend mokkend naast mij in de badkamer staan. Toen ik vroeg waarom hij zo een vieze lip op had, zei hij: “Mama is naar de bakker en ik krijg geen Berlijnse bol omwille van het infectiegevaar!” Gelukkig wist ik al van Marleen dat hij zin had in een Berlijnse bol en hadden Marleen en ik al beslist dat het geen kwaad kon, nu zijn weerstand redelijk in orde was. Marleen had hem alleen maar even willen plagen. Dus kreeg Nikkel even later –toen Marleen terug was- zijn Berlijnse bol toch en vanaf toen kon hij ook terug lachen.

Om 10u vertrokken we naar het jeugdcomplex van STVV om naar de match van de U11 tegen Tienen te gaan kijken. Vokke pikten we onderweg op, want die wou er natuurlijk bij zijn. Het lentezonnetje scheen deugddoend op onze rug en het gras was nog nat. Het was ideaal voetbalweer. Nicolas bleef weer bij ons staan en supporterde van de zijlijn voor zijn ploeg. STVV speelde een mooie match. Ze wonnen verdiend met 5-3. Bij de laatste doelpunten kwamen alle spelers naar Nicolas toegelopen om samen te vieren. We hadden tijdens de rust ook een aangenaam gesprek met Poll Peeters (Jeugdcoördinator van STVV) over de kansen van onze Nic om volgend seizoen mee te kunnen voetballen.

Na de match bleven we natuurlijk buiten staan. Nic at een tas van de zelfgemaakte soep van de cafetaria en in tegenstelling met de laatste dagen at hij deze keer met smaak. Verschillende mensen bleven bij ons staan en iedereen was blij dat Nic er zo goed uit zag. Ook de U12 spelers kwamen Nic allemaal een hand geven. Ik vond het prachtig hoe die jonge gasten met elkaar omgaan. Daarna heeft Nicolas een tijdje staan voetballen met de andere spelers. Soms voetbalde hij in het veld, maar als hij moe werd stond hij in de goal. Hij amuseerde zich duidelijk en wij dus ook. We waren pas thuis om 13u30.

Na het middageten hebben Marleen en ik ons even neergelegd voor een dutje. Nic keek naar de koers op  TV en Michael en Stephanie moesten studeren, want de examens komen er aan. Toen ik wakker werd was Milaan-San Remo in zijn laatste kilometers aanbeland. Vokke en Moeke waren intussen ook aangekomen. Vokke keek mee naar het einde van de koers, maar Moeke kan niet stilzitten. Zij was al weer pannenkoekendeeg aan het maken. Het begint bijna een weekendtraditie te worden…

Omdat Nic zijn weerstand voorlopig in orde was, mocht hij van de dokters alles doen wat in open lucht doorgaat. Zo mag hij dus ook naar het voetbalstadion gaan, ook al zitten daar veel mensen kort bij elkaar. Van Poll Peeters en trainer Nathan hadden we al een uitnodiging ontvangen om nu woensdag naar de absolute topmatch in 2^e klasse te gaan zien: STVV –Lierse. Het moet niet gezegd worden dat wij daar allemaal zéér blij mee waren. Weer iets om naar uit te zien.

Vanavond speelde Genk echter ook thuis tegen Tubeke. Geen topmatch, maar Nicolas wou toch graag gaan kijken. Vanaf 18u30 was hij al helemaal klaar om te vertrekken. Maar pas om 19u vertrokken we echt. Omdat Moeke en Vokke thuis bleven bij Stephanie, kon Marleen ook nog eens meegaan. We kochten voor de match een frietje aan het stadion en terwijl we dat aan het opeten waren, botste nonkel Luc, tante Anne en Cederique bijna tegen ons op. Nu bleek dat Fabrice (de jongste van de familie Orye) uitgenodigd was om mee op te lopen met de spelers en tijdens de helft een oefenpartijtje mocht spelen in het stadion. Dat maakte de avond natuurlijk extraspeciaal!

In tegenstelling met deze voormiddag was het nu wel koud geworden. De match zelf was ook al niet geweldig. Genk won makkelijk en verdiend met 3-0, maar het was zeker geen glansprestatie tegen de laatste van de competitie. Nicolas genoot toch duidelijk om nog eens terug in het mooie stadion van Genk te zijn. Hij zat op zijn vertrouwde plaats tussen de vrienden van Michael in er werd –net zoals vroeger- volledig geaccepteerd.

Om 22u30 waren we terug thuis. Moeke en Vokke keken nog net naar het einde van een film, maar blijkbaar had deze film geen leuk einde en dat vonden ze alle drie teleurstellend. Omdat iedereen moe was ging iedereen vlug naar boven. Ik bleef nog even onder om wat berekeningen te maken voor een schoenenkast voor in de berging. Toen ik boven kwam, lagen Nicolas en Marleen slapend naast elkaar in onze kamer. Ik probeerde Nic wakker te maken en hielp hem naar zijn eigen bed, maar ik betwijfel of hij wakker geworden is onderweg.

22-03-2009, 23:18 Geschreven door Guy  

Nicolas probeerde deze morgen om Bednet op te zetten in de living. Omdat hij geen internetaansluiting kreeg riep hij mij. Ik heb hem toen uitgelegd dat hij overal in huis draadloos op het gewone internet kan gaan, maar dat hij bednet alleen op zijn kamer (via de Belgacomkabel) kan ontvangen. Dus ging hij met zijn laptop terug naar zijn kamer en zette Bednet op. Maar ook daar zat hij tevergeefs te wachten, want er kwam geen antwoord uit de klas. Marleen belde dan maar even naar juf Griet. Toen bleek dat de hele school naar de stad was om daar carnaval te vieren. Ze zouden de ganse voormiddag daar blijven, maar ’s namiddags zouden ze terug op school zijn en daar zouden de festiviteiten buiten op de speelplaats verdergaan. Dus werd er afgesproken dat Nic ook naar daar zou komen om mee carnaval te vieren.

Ik heb de hele voormiddag aan een afkasting in de berging gewerkt. Eén van de twee Tommen was daar ook aan het verven. (De andere Tom was ziekjes en is pas tegen de middag even komen werken.) Het was de laatste kamer van het huis die nog geverfd moest worden. Nicolas kwam even kijken of hij kon helpen, maar omdat hij niet zo veel kon doen, ging hij even later terug naar de woonkamer en keek wat naar TV. Daar viel hij korte tijd later in slaap.

Om 1u kwam Dimitri om conditietraining te geven aan Nic. Maar die lag nog steeds te slapen. Dimi heeft hem dan maar wakker gemaakt, nadat hij eerst aan mij toestemming gevraagd had. Ze trainden een uurtje in de tuin, maar je zag dat Nicolas zich nog steeds niet echt goed voelde. Hij at ’s middag ook bijna niets, omdat zijn maag ook nog niet in orde was. Dimi vertrok even later naar de school en ik naar de praktijk. De 2 Tommen hadden intussen alles opgeruimd, want hun werk zat er op. Vooral Marijs is blij dat het gedaan is met verven, want zij heeft het niet gemakkelijk gehad de voorbije weken met al het extra werk. Maar het eindresultaat is zéér geslaagd. Het huis is er veel mooier op geworden!

Rond 14u kwam Dominique aan. Hij wou met Nicolas mee naar de school gaan om te filmen voor zijn eindwerkfilm. Marijs bracht hen om 14u15 naar Rapertingen. Daar moesten ze even wachten, maar toen kwamen de bussen met de kinderen aan. Binnen de kortste tijd was Nicolas omringd door een troep vriendjes. Iedereen wou hem zien, een hand geven en even met hem praten. Christophe trad op als persoonlijke bodygard. Als het te druk werd kwam hij tussen. Nic speelde mee “trefbal” en “verlosser in het kot” en zong en danste met de andere kinderen tot 16u. Toen was het tijd om terug naar huis te gaan. Nadat ze even thuis waren, kwam tante Ann met Mathias en Karen op bezoek. Nicolas en Mathias profiteerden van het mooie weer om nog een hele tijd in de tuin te voetballen. Vokke en Moeke waren ook weer aangekomen en natuurlijk was Vokke blij om Nic terug te zien voetballen.

Om 19u kwam ik terug thuis. Marleen en ik moesten vanavond naar het Oryekes-bal gaan. Dit is een jaarlijks bal voor familie en vrienden dat nu al voor de 44^e keer georganiseerd werd. Dimitri kwam vanavond bij ons eten en zou dan met ons meegaan. Marleen ging Steph halen van de turntraining en ik heb de lamp boven de tafel in de living nog vlug opgehangen. Daarna hebben Marleen en ik ons klaargemaakt. Dimi was intussen ook aangekomen, zodat we daarna konden eten.

Omdat Marleen en ik, omwille van Nicolas, niet zeker waren of we wel naar het bal konden gaan, hadden we zelf niemand uitgenodigd. Toch deed het ons veel plezier dat Roger en Annick, Thieu en Hilde, Marc en Alice, Peter en Helene en Dimi daar waren om mee te vieren. Het bal was zoals alle jaren: gezellig praten en drinken met vrienden, terugzien van verre en nabije familie, dansen voor wie wil, een optreden van “Loe Cocker” (!), boterhammenverkoop en een tombola. Er is ook jaarlijks een optreden van de familieleden zelf. Sinds jaar en dag doe ik daar ook aan mee, maar door de drukte van de laatste tijd had ik dit jaar afgezegd. Nu kon ik dus zelf eens zien naar “de act”. En die was toch wel heel bijzonder: Bompa Orye (als oudste lid van het geslacht Orye) met Jan en Luc (mijn 2 broers) brachten “Vandersteen met zijn derde been”. De tijd vloog om: pas om 2u ’s nachts gingen we doodmoe naar huis.

22-03-2009, 13:57 Geschreven door Guy  

Na een nacht met meerdere ‘plaspauzes’ en enkele ‘pilpauzes’ werden we alle twee rond 7u30 wakker. Nicolas beweerde dat hij tussen de pauzes in goed geslapen had. Hij voelde zich redelijk goed maar had toch nog niet veel zin om iets te eten. Na enig aandringen dronk hij wat appelsap en at twee beten van een toastje met choco.

Maandag, bij het begin van deze chemosessie, hadden de dokters verteld dat de spoeling waarschijnlijk zou doorlopen tot deze middag een uur of een. Als zijn bloedspiegel dan goed stond (Nu was het de Methotrexaatspiegel die belangrijk was.) mocht hij dan naar huis vertrekken. Hij was nu al ongeduldig, want hij wou echt wel naar huis gaan. Ook had hij in de voorbije dagen aangegeven dat hij graag had dat ik vandaag zo lang mogelijk bij hem bleef en als het eventueel ging ook bleef tot we naar huis mochten. Ik had daarom in Tongeren de operatiezaal verwittigd dat ik er het overgrote deel van de dag niet zou zijn en als ze me toch nodig hadden, dat ze me dan op tijd moesten verwittigen, want dat ik dan van Leuven zou moeten komen.

Het leek buiten schitterend weer met een mooi zonnetje en geen wolkje aan de lucht. Ik vroeg of Nic geen zin had om wat later op de ochtend even naar buiten te gaan en een wandelingetje te maken rond de vijver. Dat wou hij wel en daarom besloten we ons maar te wassen en klaar te maken. Toen we op punt stonden om naar buiten te gaan kwam Juf Katrien van de ‘Bonte Specht’ even kijken of Nicolas geen zin had om mee te komen. Hij keek even verontschuldigend naar mij en liep dan achter Juf Katrien aan.

Rond 10u45 moest ik hem gaan halen want om 11u had hij les van juf Kathleen in de ziekenhuisschool. Op mijn terugweg besloot ik om dan maar alleen even in het zonnetje aan de vijver te gaan zitten. Ik hield het daar een kwartiertje uit. Het zonnetje deed ongelooflijk deugd maar de wind was fris en om daar maar stil te zitten was het toch maar koud. Ik verhuisde dan maar de cafetaria en las daar wat in mijn boek. Om 11u50 ging ik Nic terug halen in zijn klasje. Juf Kathleen vertelde dat hij zijn toets van gisteren verder had afgemaakt en dat hij 29/30 had gehaald. Ook was hij begonnen aan de volgende rekentoets, maar die was nog niet af (die zal hij binnen 10 dagen verder moeten afmaken).

Rond 12u kwamen we terug aan op de kamer. De verpleging had ondertussen zijn middageten gebracht. Nic had nog altijd geen honger en wou liever onmiddellijk terug naar de Bonte Specht om verder te spelen op de Play station. Om 12u40 kwam de verpleegster in de speelzaal bloed trekken.

Rond 12u45 kwam Nic terug naar de kamer. Hij was buitengezet in de speelzaal omdat Juf Katrien ging eten. Even later kwamen de dokters langs. Zij vonden dat Nic er nog altijd goed uitzag. Zijn bloedspiegel was nog niet gekend, maar de andere bloedwaarden waren vrij goed. Dr. Uyttebroeck vertelde dat zijn witte bloedcellen vrij goed stonden en dat hij de volgende week gerust aan activiteiten in open lucht mocht deelnemen. Dat vond hij natuurlijk fijn, want onmiddellijk dacht hij aan de uitnodiging van de school om eventueel naar hun carnavalstoet te komen kijken op vrijdag. Ook kon hij dan zonder problemen naar de voetbalmatch van zijn ploeg gaan kijken. (Toch wel een topmatch tegen Tienen).

Nadat de dokters vertrokken waren ging Nicolas in de gang op wacht zitten. Hij wou enerzijds zien wanneer Juf Katrien terugkwam en anderzijds wou hij de verpleging in het oog houden want die zouden komen zeggen wat het resultaat was van zijn bloedspiegel. Juf Katrien kwam als eerste terug en nam Nic onmiddellijk mee naar de speelzaal. Omstreeks 14u30 kwamen ze vertellen dat de bloedspiegel laag genoeg stond en dat we mochten vertrekken. Ik ging Nic in de speelzaal het goede nieuws vertellen. Nu moest alleen nog zijn infuus worden uitgetrokken. Toen dat gedaan was wou hij graag nog even naar de speelzaal. Ik liet hem gaan en ging ondertussen al enkele zakken in de auto zetten. Even later waren we samen op weg terug naar huis. We zouden thuis aankomen rond 16u. Dat was net op tijd, want ik had in de loop van de voormiddag naar Ingrid gebeld in het Virga Jesse Ziekenhuis om een afspraak te maken voor zijn laserbehandeling, want hij begon weer wat last te krijgen in zijn mondje. Nic werd daar verwacht rond 16u. Toen ik thuis aankwam, stond Vokke al te wachten en kon Nic van mijn auto in de zijne stappen. Ik vertrok kort daarna naar Tongeren om nog enkele dringende zaken af te handelen.

Toen Nic weer terug was vroeg hij vrij snel om iets klein te mogen eten. (Ongelooflijk!!! Na 4 dagen niets te willen eten vraagt hij in het eerste half uur thuis al om iets te eten). Het was wel niet zo veel, maar het bekwam hem blijkbaar toch. Steph was ondertussen vertrokken naar de turntraining en Michael was naar Audry (voor bijles wiskunde). Toen hij even later weer thuis kwam moest hij zich weeral snel klaarmaken voor de tennistraining. Ik kwam thuis rond 18u45, maakte gauw het verslag van woensdag en moest me ook weer klaarmaken om een uurtje te gaan tennissen. Het was een ‘straffe training’ want Stephanieke Billen was komen invallen (welk klassement week ik niet maar in ieder geval heel hoog). Het had wel deugd gedaan zo eens goed te kunnen doormeppen. Ik ging vrijwel direct na de training naar huis, zodat ik nog wat tijd samen met mijn drie kinderen kon doorbrengen. Ik hielp Michael met zijn huistaak Latijn, kroop even in bed bij Steph om naar het einde van ‘Mijn Restaurant’ te kijken en hielp Nicolas met zijn tanden poetsen. Ik was zelf ook ontzettend moe na een aantal nachten met weinig slaap en installeerde me samen met Nic in mijn bed om nog een half uurtje te wachten voor de mondspoeling. Terwijl we zo naar ‘All  Saints’ aan het kijken waren, kwam papa thuis van zijn vergadering en kwam hij nog eens gezellig bij ons liggen. Hij hielp Nicolas even later met zijn mondspoeling. Daarna kropen we allemaal uitgeteld ons bedje in. Als ze Guy niet te veel nodig hadden tijdens zijn wacht, zou dit misschien wel eens een rustige nacht kunnen worden. Weer allemaal thuis!

20-03-2009, 21:03 Geschreven door Marleen  

Om 7u45 kwam Vokke toe in het ziekenhuis. Hij had beloofd om Guy op tijd te komen aflossen om dat die naar een vergadering moest in het Virga Jesse Ziekenhuis. Nadat Guy had ontbeten vertrok die. Nic bleef nog even luieren in zijn bedje want hij voelde zich nog altijd niet opperbest. Hij wou enkel een yoghurtje met appel eten. Even later stond hij toch maar op en waste zich in de badkamer. Papa had gisteren de PC van Bednet meegebracht en even later zat Nicolas les te volgen vanuit zijn bed. Even later kwam papa terug binnen!? Hij was zijn eigen PC vergeten en die had hij nodig, omdat hij er vorige avond een spreekbeurt op had gezet die hij vandaag moest geven.

Rond 10u kwam de dokter-assistente haar zaalronde doen. Ze vond dat Nic er goed uit zag. Omdat hij van maandag was beginnen snotteren, luisterde ze extra goed naar de longen, maar die bleken OK te zijn zodat het waarschijnlijk maar een verkoudheid was (en hopelijk ook zou blijven). Voor de rest waren er geen problemen. De spoeling ging vandaag gewoon de hele dag en nacht verder en het enige vervelende was dat Nicolas bleef vasthangen aan zijn statief met infusen en dat hij vaak moest plassen.

Om 11u ging hij naar de ziekenhuisschool en kreeg reken- en taalles van juf Kathleen. Ook maakte hij een toets van rekenen die hij niet volledig afkreeg. Het vervolg van de toets zou hij morgen moeten maken.

Rond 12u kwam Kris Schoemans binnen (neef van Guy). Die had een leuk Sudokuspel bij en net als bij zijn vorig bezoekje (toen op de dagzaal) had Vokke een aangename babbel met hem. Om 12u30 kwam de hele doktersploeg (diensthoofden, assistenten, stagiairs en de hoofdverpleegkundige) binnen. Ook zij vonden allemaal dat Nic er erg goed uitzag en dat hij het in het algemeen ook heel goed deed. Even later (rond 13u) kwam Dominique Vaes binnen met zijn camera. Hij wou voor zijn eindwerkfilm ook activiteiten in het ziekenhuis filmen. Zo filmde hij de steeds terugkerende ‘plasbeurten’ met het afmeten van de urine en het meten van de PH (zuurtegraad). Toen Nicolas even later naar de ‘Bonte Specht’ (speelzaal) ging om daar samen met Tuur te koken ging hij ook mee en filmde een deel van het spektakel. Rond 17u45 kwam Nic terug naar de kamer. Vokke had ondertussen een dutje kunnen doen.

Rond 17u kwam Mieke (oude babysit die sinds enkele jaren in Leuven woont) even binnenspringen. Omdat Mieke ook niet echt houdt van stilzitten stelde ze aan Nic voor om wat op de hometrainer te gaan zitten die in de gang stond. Dat deed hij dan ook. Hij bleef 20 minuten fietsen.

Ik was vrij goed op tijd kunnen vertrekken in Tongeren zodat ik rond 18u15 aankwam in Leuven. Nic zat rechtop in zijn bedje nog wat te praten met Mieke en Vokke. Vokke was moe en vertrok even later richting Hasselt. Mieke bleef nog even zitten maar tegen 19u moest ook zij vertrekken. Nic voelde zich wat beter maar nog niet zoals hij het zelf wilde. Eten wou hij niet. Ik heb dan maar voor mijn eigen wat spaghetti opgewarmd. We hadden in de loop van de namiddag een mail gekregen van trainer Nathan om even te informeren naar de toekomstplannen van Nicolas op voetbalgebied. Ik had hem afgedrukt en hem laten lezen. Hiervan klaarde zijn gezicht toch wel op. Daar stond zwart op wit te lezen dat STVV hem niet liet vallen en dat ze vroegen of hij nog interesse had om volgend jaar voor hun te spelen. Toen ik hem vroeg wat zijn antwoord was antwoordde hij met de glimlach om de mond: ‘Ah ja natuurlijk!!’.

Omdat hij toch niet wilde eten hebben we zijn pyjama maar aangedaan. Hij keek nog wat TV. Na familie was hij aan het zappen en was erg blij dat er voetbal was op een van de Nederlands zenders (Ajax tegen….Erik Gerets). Rond 21u15 was hij echter al in slaap gevallen (blijkbaar was het toch niet zo interessant). Ik maakte hem nog wakker om zijn tanden te poetsen en zijn mondspoeling te doen en kroop toen zelf ook in mijn bed. Ik keek nog wat TV en stuurde ondertussen nog enkele Sms’jes naar Helene en Peggy die op de verkiezingsvergadering van de Ladies Circle zaten. Zo bleef ik toch ook een beetje op de hoogte van de lopende zaken daar. Rond 23u heb ik licht maar uitgedaan en hoopte op een betere nacht als de vorige.

20-03-2009, 09:21 Geschreven door Marleen  

Was het door het ziekenhuis op zich, door het minder goede zetelbed, door het feit dat Nicolas straks weer onder narcose moest, …? Marleen had een slechte nacht. Ze zag alle uren van de klok. Met Vokke had Marleen afgesproken dat hij pas in de loop van de late voormiddag in Leuven moest zijn, want ze zou toch bij Nikkel blijven tijdens de narcose. Nicolas zelf sliep redelijk goed. Hij was in de loop van de nacht 2x opgestaan om te gaan plassen en dan moest Marleen telkens opschrijven hoeveel hij geplast had. Maar daarna viel hij vlot weer in slaap. Om 7u45 werd hij terug wakker. Toen moest hij zich beginnen klaar te maken, zodat hij klaar zou zijn als men hem kwam halen voor de operatiezaal. Om 9u was het zo ver: hij werd naar de preoperatieve ruimte gebracht. Daar zag hij Tuur ook terug. (Tuur is een jonger kindje dan Nicolas, die ook in behandeling is voor kanker in Leuven.) Om 9u30 werd hij in slaap gedaan voor zijn ruggenprik. Maar hij kreeg deze keer weer een –door hem gehate- maskernarcose! Na de ingreep werd hij snel terug wakker en om 10u45 kon hij al terug naar de afdeling gebracht worden. Natuurlijk was hij nog tamelijk misselijk. Niet alleen door de narcose, maar waarschijnlijk ook door de chemotherapie. Even later moest hij dan ook weer overgeven. Maar de misselijkheid bleef toch aanwezig. Rond 12u viel hij in slaap. Even later is Marleen dan toch vertrokken naar haar werk in Tongeren.

De dokters deden hun ronde om 12u30. (Nicolas bleef gewoon doorslapen.) Ze waren tevreden over onze Nic. Hij deed het volgens hun zéér goed tot nu toe. De chemotherapie was ondertussen ook helemaal ingelopen, zodat er vanaf nu alleen nog maar gespoeld moest worden. Nicolas wisselde slaapperiodes af met korte periodes van wakker zijn. Maar hij voelde zich duidelijk niet goed. Voor het eerst sinds lang was hij ook in een zagerige bui… Hij klaagde niet over pijn of misselijkheid, hij vond het niet zo erg als hij weer moet overgeven, hij lag stil op zijn bed en hij nam zijn pillen in op het juiste ogenblik. Maar toen Marleen belde om te vragen hoe het ging, weende hij en zei hij maar 1 ding: “Ik wil naar huis!”

Ik had intussen een zwaar operatieprogramma afgewerkt. Iedereen in de operatiezaal wist dat ik naar Leuven wou om bij Nic te zijn en heeft daar echt goed aan meegewerkt, maar we moesten gewoon te veel operaties uitvoeren, zodat het toch nog redelijk laat werd. Ondanks alle goede wil van de collega’s en de operatieverpleging, kwam ik pas om 19u uit de operatiezaal. Vervolgens ging ik vlug langs thuis om een paar spullen op te halen en daarna op weg naar Gasthuisberg. Om 20u10 kwam ik de kamer binnen. Toen Nic mij zag zei hij niets, maar spreidde hij alleen maar zijn armen voor een stevige omhelzing…

Marijs had kip met rijst en curry meegegeven, omdat hij dat graag eet. Tot dan had Nicolas van de ganse dag nog niets willen eten. Maar nu wou hij toch een beetje rijst hebben. Ik warmde een klein bordje voor hem op in de microgolfoven en tot mijn vreugde heeft hij dat bijna helemaal opgegeten. Vokke bleef nog even zitten nadat ik aangekomen was –want Familie was nog bezig op TV(!)- maar is dan toch terug naar Hasselt vertrokken. Om 21u heeft Nicolas zijn chemopil en zijn andere pillen ingenomen. Ik was blij toen we een half uur verder waren, want moest hij deze pillen terug uitgebraakt hebben, had ik hem nieuwe pillen moeten doen innemen. Marleen belde nog eens om te informeren hoe het ging en om mij uit te leggen welke pillen ik in Nic zijn medicamentendoosje moest steken voor morgen.

Nicolas was eigenlijk redelijk goed de rest van de avond. Hij had overdag redelijk veel geslapen en was dus nu niet zo moe. Hij keek dan maar op TV naar “Mijn Restaurant” en naar “Temptation”. Ik moest intussen op mijn computer een voordracht voorbereiden, die ik morgen moest geven. Daarna moest ik het verslag van gisteren uitschrijven. We kregen tussendoor ook nog een “Skype”-gesprek met Stefan (de papa van Roy = speler van U11 van STVV). Naarmate het later werd, begon Nicolas al wat meer moe te worden. Hij poetste zijn tanden, deed een half uur later zijn mondspoeling en om 23u30 was hij eindelijk zo ver dat hij wou slapen. Hij viel ondanks alles toch redelijk vlug in slaap. Ik werkte mijn blogverslag nog af en om 0u30 ging het licht op de kamer uit.

19-03-2009, 01:02 Geschreven door Guy  

We hebben allemaal opgekeken tegen deze dag. Nicolas moest vandaag terug opgenomen worden voor 4 dagen in Gasthuisberg.

Om 7u liep Marleen haar wekker af. Zij ging Michael en Stephanie wakker maken, zodat die zich konden klaarmaken om naar school te gaan. Nicolas werd om 7u30 wakker. Hij at een toastje met choco. Daarna heeft hij een bad genomen en heeft hij zijn koffer en boekentas klaar gemaakt om naar Leuven te vertrekken. Vokke zou hem vandaag naar ginder brengen en dan bij hem blijven tot Marleen hem vanavond, na haar werk, kwam aflossen. Om 8u30 stond Vokke dan ook bij ons klaar, om met Nic naar daar te rijden. Marleen vertrok even later naar Tongeren en ik begon aan een lange dag van raadplegingen.

Om 9u30 waren Nicolas en Vokke op de kinderkankerafdeling aangekomen. Er werd bloed getrokken, een infuus geplaatst en daarna moest er op de bloeduitslag gewacht worden, voordat de chemotherapie kon gestart worden. Nicolas bracht die tijd al chattend door voor zijn computer. (Hij had ondermeer een chatsessie met trainer Nathan.) Als middageten was er soep, gevolgd door aardappelen, wortelen en stoofvlees. Maar het smaakte Nicolas niet echt, dus at hij er maar weinig van.

Tussen 13u en 14u ging Nic naar de muziekles. Daarna ging hij rechtstreeks verder naar de ziekenhuisschool, bij meester Christoph, voor een uurtje rekenen en taal. Hij sloot zijn namiddag af in de speelzaal “De Bonte Specht”. Daar hielp hij bij het knutselen van katjes uit plastic flessen en isomoballen. Intussen was de chemotherapie natuurlijk wel al lang gestart, want de bloeduitslagen waren in orde. Om 17u30 kwam Nicolas moe en beginnend misselijk terug naar de kamer.

Marleen was om 18u vertrokken in Tongeren. Eerst was het de bedoeling geweest om rechtstreeks naar Leuven te rijden, maar Nicolas had haar opgebeld. Nu moest ze eerst nog langs thuis rijden om Nic zijn pantoffels en zijn naambord uit te halen. Ze nam ook nog wat “Marijssoep” en vidé mee. Om 19u30 was ze in Leuven. Nicolas lag er maar stilletjes bij, in zijn bed onder zijn donsdeken. Hij wou niets meer eten, alleen nog maar rustig naar TV kijken: Familie en Beauty en de Nerd. Om 21u20 heeft hij dan voor het eerst sinds lang nog eens overgegeven. Daarna voelde hij zich gelukkig iets beter.

Marleen belde ’s avonds ook naar huis. Zo kreeg ze onder andere Stephanie aan de lijn, die ze (over de telefoon) nog hielp met haar huiswerk. Marleen en Nic keken ook nog naar Aspe en Studio 1, maar om 23u ging alles uit en gingen ze slapen.

Ik was na mijn raadpleging rechtstreeks doorgereden naar een vergadering. Pas om 23u kwam ik thuis. Toen ik binnenkwam was Moeke nog wakker, maar was Vokke in slaap gevallen in de zetel. Ik ging even naar boven om naar de kinderen zien. Stephanie was nog wakker, maar Michael sliep al vast. Daarna ging ik weer naar onder om toch nog iets te kunnen eten. Moeke en Vokke vertrokken intussen naar huis. Pas om 0u30 lag ik in mijn bed.

Morgen zou Nicolas weer een ruggenmergprik met toediening van chemotherapie in het ruggenmergvocht krijgen. Daarvoor moest hij nog maar eens in slaap. Daarom wou Marleen tot ’s middags bij hem blijven. Vokke zou Marleen dan weer aflossen. Ik zou na mijn operatieprogramma naar daar gaan om bij Nikkel te slapen.

18-03-2009, 00:09 Geschreven door Guy  

Om 6u50 ging de telefoon. Het was weer tijd voor een bevalling. Marleen haar wekker liep om 7u toch ook af, want Michael moest vroeg opstaan om te gaan voetballen. Na de bevalling stopte ik bij de bakker en dus bracht ik voor een keer de ontbijtkoeken mee naar huis. Michael was toen al vertrokken naar Brustem. Zijn match begon om 9u30. Marleen reed even later samen met Nicolas ook naar daar, om naar de match te kijken. Torpedo speelde niet echt goed, maar ze wonnen toch met 1-2, waarbij Michael toch ook een paar reddingen had moeten doen.

’s Middags aten we hotdog. Ik blijf mij verbazen over de gekke combinatie van worst, zuurkool en ketchup (?), die de kinderen dan eten. Na het eten, hebben Marleen en ik ons even neergelegd om wat slaap in te halen. Nicolas keek intussen naar de laatste rit van Parijs-Nice en heeft daarna –net als gisteren- ook weer zelf een ritje gefietst op de hometrainer.

Moeke en Vokke kwamen rond 15u binnen. Moeke zei dat ze “eitjes kwam opwerken” en ze begon wafelendeeg te maken. Ik was nog een bevalling gaan doen en was nu bezig met klusjes in de living, want Tom & Tom gingen daar morgen weer verder werken. Wat later in de namiddag kwamen nonkel Marc, tante Sophie en Julien nog eens zien hoe het met Nicolas ging. Ze bewonderden ook het vakmanschap van de 2 Tommen tijdens een ronde langs de al afgewerkte kamers. Nicolas ging met Julien en nonkel Marc buiten voetballen. Ze onderbraken hun activiteiten even om van de verse wafels te proeven, maar gingen dan weer onvermoeibaar verder.

Michael moest vandaag voor de minivoetbal (Futsal Hasselt) eindronde spelen om uit te maken wie kampioen van Limburg werd. Zij waren met hun ploeg 2^e geworden in hun reeks. Ze moesten spelen tegen de eerste van de andere reeks en omgekeerd. De winnaars speelden dan voor de kampioenstitel en die mocht dan ook verder voor de nationale titel. Marleen en hij vertrokken rond 17u naar Zutendaal, waar de wedstrijden door gingen.

Tante Sophie was ondertussen Emiel gaan halen bij haar ouders en was dan teruggekomen om Julien en nonkel Marc mee te nemen. Maar ze moest toch nog wat geduld hebben, want Julien wou nog niet naar huis. Omdat hij zo graag wou tennissen, kreeg hij eerst nog een oude tennisracket van Nicolas. Dimitri zal er niet tevreden mee zijn, want de racket was nog te groot voor Julien, maar Julien zelf was er heel blij mee! Hij bedankte Nicolas dan ook plechtig op zijn weg naar buiten. Even later belde Marleen dat de ploeg van Michael de eerste match gewonnen had met 1-9. Ze speelden dus de finale!

Dan was het tijd om aan het avondeten te beginnen. Omdat het snel moest gaan en omdat Marleen en Michael na de voetbal ook nog moesten eten, was de keuze op spaghetti Bolognese gevallen. Moeke en Nicolas maakten alles klaar. Ik heb mij beperkt tot het kruiden en dirigeren. Toen we onze spaghetti aan het eten waren, kwamen tante Ann met Nonkel Peter, Mathias en Karen ook nog even langs. Dat kwam goed uit, want zo kon nonkel Peter helpen om de fles rode wijn leeg te krijgen, want ik was nog steeds van wacht.

Rond 21u ging iedereen naar huis. Intussen hadden we ook bericht gekregen dat Michael de finale gewonnen had met 4-6. Ze waren dus kampioen van Limburg! Pittig detail: de finale werd gespeeld tegen de minivoetbalploeg van trainer Nathan. (Dit is trainer van Nicolas bij de U11 van STVV.) Daardoor was er toch een tegenstrijdig gevoel: enerzijds waren we blij voor Michael en zijn ploeg, anderzijds vonden we het jammer voor Nathan.

Door al zijn activiteiten was Nicolas doodmoe geworden. Hij klaagde ook weer wat van pijn in zijn benen. Waarschijnlijk was dit toch weer beenmergpijn. Hij had zijn tanden al gepoetst en zijn pyjama aangedaan. We keken nog naar “Flikken”, maar zijn kaarsje was duidelijk aan het doven. Michael en Marleen waren even later ook thuis. Ze aten een beetje spaghetti en kort daarna ging iedereen naar boven.

Morgen moest Nicolas weer naar Gasthuisberg gaan. Dan zal hij aan een nieuw blok chemotherapie gaan beginnen, waarbij hij 4 dagen gehospitaliseerd moet worden en dan 10 dagen thuis mag blijven. (Dit wordt dan 4x herhaald = 8 weken.) We zullen moeten afwachten hoe hij dit deze keer zal verwerken.

17-03-2009, 00:34 Geschreven door Guy  

Marleen ging rond 9u naar de bakker om ontbijtkoeken voor ’s morgens en pistolets voor ’s middags te halen. Na het ontbijt vertrok Stephanie naar de turntraining. Michael keek eerst wat TV en ging daarna studeren. Marleen en Nicolas vertrokken om 10u naar St. Truiden om naar de wedstrijd van de U11 te gaan zien, maar ze reden eerst nog langs Vokke om die mee te nemen naar de match. Ik heb in de berging een paar opmetingen gedaan, zodat ik hout kon gaan bestellen om een kast op maat te kunnen maken voor al de sporttassen. Het ziekenhuis had ook al gebeld om te zeggen dat er een patiënte binnen was om te bevallen. Na mijn opmetingen vertrok ik nog voor de middag naar houthandel Beulen om mijn hout te bestellen. Gelukkig zat er daar iemand met kennis van zaken, die zo vriendelijk was om al mijn opmetingen na te zien en aan te passen, zodat ik nu kans heb dat ik de kast werkelijk ineengedraaid ga kunnen krijgen. Tegen donderdag mag ik het hout gaan halen, zodat Tom & Tom er dan al een eerste verflaag kunnen opzetten, voordat we de kast beginnen te monteren. Ik reed van de houthandel rechtstreeks naar het ziekenhuis om daar mijn zaalronde te doen en eens te gaan zien hoe ver het stond met de bevalling.

Ondertussen waren Marleen, Vokke en Nicolas al lang aangekomen op het jeugdcomplex van STVV. De U11 moest tegen Namen spelen. Het was prachtig weer in de voormiddag, heerlijk om te voetballen en tevens heerlijk om naar een match te kijken. Tijdens de helft voelde Nicolas zich zelfs zo goed dat hij samen met de afgevaardigde Jean Paul de keeper (Dries) voor de 2^e helft opgewarmd heeft. Hij moet dit niet slecht gedaan hebben, want in de 2^e helft is er geen tegengoal meer gevallen. STVV won uiteindelijk gemakkelijk met 1-9. Na de match dronk Nicolas nog een tas soep, buiten aan de kantine. Daarna zijn ze terug naar huis gekomen.

Als middageten hebben Marleen en Nicolas omelet met spekjes en kaas gebakken. Na het eten zijn Michael en Nicolas “Subiteo” gaan spelen op Michael zijn kamer. Ze hebben daar meer dan een uur gezeten, waarbij de discussies soms hoog opliepen over een aantal betwistbare fases. Omdat het weer intussen verslechterd was met regen en wind, bleef Nicolas namiddag binnen. Hij keek nog naar de koers (Parijs –Nice) en heeft daarna zijn eigen koers gereden op de hometrainer.

’s Avonds kwamen Moeke en Vokke babysitten, omdat Marleen en ik naar een feestje voor een vijftigjarige moesten. Ze kwamen rond 18u30 aan, want het feest begon om 19u. Om 18u45 werd ik opgebeld voor een nieuwe bevalling. Daardoor kwamen we natuurlijk wel te laat aan op het feestje. Maar het was een heel leuke avond, met lekker eten en drinken, fijne gesprekken en een perfecte organisatie door de gastheer en gastvrouw. Er waren maar 2 minpunten: Ik werd 2 keer weggeroepen naar het ziekenhuis voor een spoedgeval en een bevalling.

Thuis hadden ze intussen frietjes gehaald en hebben ze daarna naar de Kampioenen gekeken op TV. Veel meer heeft Nicolas niet meer gehaald, want rond 21u30 viel hij in slaap in de zetel. Vokke heeft hem uiteindelijk om 22u30 naar boven gedaan.

Wij kwamen pas om 1u45 thuis van het feest. Moeke en Vokke konden toen pas naar huis gaan om te gaan slapen. De kinderen lagen alle drie zalig te slapen. Marleen en ik even later ook.

15-03-2009, 22:21 Geschreven door Guy  

We hadden afgesproken om op tijd te vertrekken naar Landgraaf om te gaan skiën, want zowel Dimi als ik moesten in de namiddag werken. Nicolas was al weer vroeg wakker. Om 7u30 kroop hij opgewekt bij mij in bed. (Marleen was toen al lang op.) We lachten en gekten een beetje en stonden even later op. Terwijl we aan het ontbijten waren, kwam Dimitri binnen. Hij had Julie (vriendin van de familie en supertennisster) ook meegebracht. We staken al onze skispullen in de auto en even later waren we met ons vieren onderweg naar Nederland. Na een rit van ongeveer 50 minuten kwamen we aan. De auto lieten we achter op een bijna lege parking. Er was, gelukkig voor ons, bijna geen volk. We betaalden aan de kassa voor 2 uur skiën, huurden voor Nic ski’s en skibotten, deden onze spullen aan en stonden om 9u40 op de indoor-piste. Er waren 2 pistes met elk een pannenkoekenlift (=sleeplift) en tussen deze pistes lag een funzone (met bergen, dalen en allerlei spring- en glijtoestellen ingebouwd in de sneeuw) met daarboven een zetellift.

Nic vond het prachtig! Hij nam als eerste een pannenkoekenlift en skiede de piste aan de rechterzijde in volle vaart in één keer naar beneden. Zijn ogen schitterden en er verscheen een blos op zijn wangen. Nadat we verschillende keren afgedaald waren op deze piste, staken we over naar de andere piste. Ook daar ging het goed. Julie had nog niet zo veel ski-ervaring en deed het dus wat kalmer aan. Dimitri en ik skieden om beurt met Nicolas en Julie. Na een tijdje wou Nic natuurlijk eens een paar jumpjes (=sprongetjes) doen in de funzone. Dat was voor hem de max! Hij durfde steeds meer en uiteindelijk is hij zelfs over enkele glijtoestellen geskied. We skieden 2 uur aan en stuk, zonder pauze of stoppen. Het enige waar hij (maar wij eigenlijk ook) een beetje last van begonnen te krijgen was van de koude (-7 °C), want conditioneel was er geen enkel probleem. Om 11u40 stapten we uit de skihal, de warmte terug in. We leverden de spullen terug binnen en vertrokken weer naar Hasselt. Het was prachtig weer toen we buitenkwamen! (+15 °C) Onderweg belden we naar Marleen om haar te vertellen hoe het geweest was.

We waren rond 12u40 terug thuis, zodat er nog tijd genoeg was om iets te eten. Marijs had echter een ganse voormiddag opgeruimd, zodat Tom & Tom verder konden werken. Daardoor had ze geen tijd gehad om voor ons te koken. Dus aten we maar soep en een smos. Om 13u15 vertrokken Dimi en Julie. Dimitri moest turnles gaan geven aan de kleuters en Julie moest naar de les op de KHIL. Ik moest even later ook weer naar de raadpleging.

Nicolas verveelde zich echter niet. Carla kwam hem rond 13u30 nog eens goed masseren. Ze deed dit zoals altijd in de zetel in de living. Maar nu waren Tom & Tom daar lijsten aan het plaatsen, zodat het wel een gek zicht moet geweest zijn: Carla en een half blote Nicolas in de zetel en 2 ververs die van op hun ladder daarop neerkeken. Moeke was iets later ook aangekomen. Ze kwam zomaar eens even langs. Nicolas las na de massage een beetje in zijn strips en keek wat naar TV. Toen Vokke aankwam, heeft die een uurtje met Nicolas buiten gevoetbald. ’s Avonds glunderde Vokke weer, want volgens hem had Nic niets van zijn voetbalkwaliteiten ingeboet.

Marleen en ik moesten om 19u naar een gebedswake in Testelt (bij Averbode) gaan. Daarom had ik wat raadplegingen verschoven, zodat ik al om 18u thuis was. Nicolas was op dat ogenblik Marijs aan het helpen bij het koken. Terwijl wij naar de mis gingen, bleven Moeke en Vokke bij de kinderen. Toen we om 20u30 weer terug waren, was Moeke al vertrokken naar Nonkel Marc en tante Sophie, want daar hadden ze ook een babysit gevraagd. Dus zat Vokke nog alleen in de zetel. Michael was naar de voetbaltraining, Stephanie was op haar computer bezig en Nic was in slaap gevallen in de zetel. Even later werd hij toch wakker. Iedereen had honger, maar we besloten om even te wachten tot Michael ook thuis kwam en hebben toen allemaal samen spaghetti carbonara gegeten.

’s Avonds keken we naar de grote “Kom op Tegen Kanker”-show op TV. Kom op Tegen Kanker is dit jaar ten voordele van het onderzoek tegen kinderkanker. Dus waren er veel getuigenissen in de show van kinderkankerpatiëntjes. Nic lag in Marleen haar armen en keek heel aandachtig naar de ganse show. Hij herkende zelfs een patiëntje, die ook in Leuven werd behandeld. Er werd een bedrag van 1,5 miljoen € opgehaald, wat al zéér mooi is. Maar toch wil Nic zelf hier ook zijn steentje bijdragen. We hebben al een idee over hoe we dit kunnen doen, maar daarover zullen we later (als het iets concreter geworden is) nog wel meer vertellen.

Na de show ging Marleen slapen en begon ik aan het donderdagverslag. De kinderen keken nog een tijdje naar een film op TV, maar gingen slapen voordat de film ten einde was. Ik lag er deze keer ook vroeg in, want ik had deze nacht al moeten werken en was vanaf morgenvroeg ook weer van wacht voor het weekend. Ik kon dus wel wat slaap gebruiken.

14-03-2009, 17:03 Geschreven door Guy  

Het waren de laatste dagen van Nic zijn rustperiode zonder chemotherapie. Intussen was zijn bloed bijna weer genormaliseerd, was zijn weerstand weer wat beter en was zijn conditie er ook op vooruitgegaan. Daarom had ik een tijdje geleden het idee gekregen om -als verrassing!- vrijdagvoormiddag met Nicolas te gaan skiën op de overdekte piste in Landgraaf. Dimitri, die anders op vrijdagvoormiddag conditietraining komt geven aan Nikkel, wou graag meegaan. Maar omdat we er niet zeker van waren of ons plannetje wel kon doorgaan, hadden we er nog niets van verteld tegen Nicolas zelf, om hem niet onnodig blij of teleurgesteld te maken. Maar vandaag moesten Marleen en ik wel iets zeggen tegen hem, want hij moest zijn skispullen klaarleggen en hij moest juf Griet inlichten via Bednet. Dus riepen we Nicolas rond 8u even in de keuken bij ons. Om hem te plagen vertelden we hem dat we hem iets moesten vragen dat hij misschien niet leuk zou vinden, maar dat hij er maar eens over moest nadenken… En toen vertelden we hem over ons plan om te gaan skiën. Je zag de opluchting zo op zijn gezicht verschijnen. Natuurlijk wou hij meegaan! Achteraf zei hij tegen Marleen dat hij de mannier waarop we hem geplaagd hadden niet leuk vond, omdat hij dacht dat we hem gingen vragen om vroeger naar Leuven te gaan voor zijn behandeling…

Vanaf 8u30 zat Nicolas achter de computer op zijn kamer om via Bednet de les in zijn schoolklas te kunnen volgen. Vandaag ging de les over Frans, rekenen en taal. Marleen was stiekem even gaan zien hoe het ging en kwam lachend terug naar de keuken. Nic zat met zijn hoofdtelefoon braaf de les te volgen, maar hij moest ook regelmatig lachen. Want elke keer als juf Griet zich naar het bord omdraaide, deden de leerlingen op de achterste rijen gekke gebaren en gezichten naar de webcam... Tijdens de speeltijd, als de andere kinderen naar buiten gingen om te spelen, speelde Nicolas even met zijn Playstation. Daarna nam hij weer deel aan de rest van de lessen van de voormiddag.

’s Middags at hij een tas soep en een broodje. In de namiddag speelde hij op zijn Playstation en op de Wii. Het was een dag zonder bezoekers, Marleen en ik waren er niet, Michael en Stephanie waren naar de school en Moeke en Vokke waren er ook niet voor een keer. De enige andere mensen in huis waren Tom & Tom, maar die moesten werken, en Marijs. Nicolas kon zich blijkbaar toch amuseren en bezig houden tot Michael en Steph thuis kwamen. Toen at hij samen met hun een eitje met spekjes. Kort daarna ging Stephanie naar de turntraining en even later ging Michael naar de tennisles.

In de vooravond zocht Nicolas al de stripverhalen bij elkaar, die hij tijdens zijn ziekte gekregen had. Hij las er ook enkele. Hierbij had hij een lichte voorkeur voor F.C. De Kampioenen en voor Geronimo Stilton. Om 18u45 ging hij met Marijs mee naar Alken om Michael te gaan halen. Marleen was intussen even thuis geweest, maar zij ging kort daarna naar haar wekelijks tennisuurtje op donderdagavond. Ik was sinds deze ochtend nog niet thuis geweest. Ik had de hele dag gewerkt en moest ’s avonds ook nog aanwezig zijn op een minisymposium, zodat ik pas om 22u30 terug thuis was.

Toen Marleen en ik er niet waren is Marijs nog een tijdje langer thuis gebleven, opdat de kinderen niet alleen zouden zijn. Maar nadat ze van mij een geruststellend antwoord gekregen had op haar SMS en nadat ze ook met Marleen gebeld had, is ze toch maar vertrokken. Even daarna was Marleen terug. De kinderen keken naar een aflevering van “Koppen” over kinderkanker en naar de eerste afleveringen van “Whipe Out” en “Mijn Restaurant”. Marleen deed intussen een grote inspanning, door 2 blogverslagen na elkaar te typen. Het verslag van dinsdag, waar ik door tijdsgebrek nog niet aan toe gekomen was en het verslag van woensdag, waar ik vandaag ook geen tijd voor zou gehad hebben. Ik was dan ook zéér blij dat Marleen deze 2 verslagen gemaakt had!

Toen ik thuiskwam waren Michael en Stephanie nog wakker en lag Nikkel in de zetel te slapen. De 2 oudsten gingen korte tijd later slapen. Ik maakte Nicolas wakker. Hij ging samen met Marleen zijn mond spoelen in de badkamer en daarna ging hij ook naar bed. Marleen en ik lagen een paar minuten later in onze pas geverfde slaapkamer. We vonden het uiteindelijk resultaat toch wel geslaagd, maar we waren alle twee te moe om er veel aandacht aan te kunnen geven. Marleen viel snel in slaap. Ik even later ook, maar ik was wel van wacht… Dus hoopte ik maar dat ze mij deze nacht wat zouden laten slapen, zodat ik morgen toch in staat zou zijn om te gaan skiën.

13-03-2009, 23:26 Geschreven door Guy  

Na een onrustige nacht (God weet waarom) werd ik vanmorgen wakker om half zeven. Ik was nog erg moe maar besloot om toch maar op te staan. Om 7u ging ik Steph en Michael roepen. Die kwamen naar beneden, aten een boterham en keken nog wat TV. Guy en Nicolas moesten pas op rond 8u, toen Michael en Stephanie al naar school vertrokken. Ook Tom & Tom waren al gearriveerd.

Nicolas at een toastje, dronk wat fruitsap en nam zijn pilletje in. Daarna ging hij naar zijn kamer want het was weer stilaan tijd om de verbinding te maken met de klas. Ook vandaag volgde Nic met veel plezier de les.  Ik vertrok rond 9u richting Tongeren.

Om 10u kreeg ik telefoon van Nicolas. Hij wist te vertellen dat Juf Griet gevraagd had of hij vrijdag de toets van rekenen wou meemaken. We spraken af dat hij dat zeker moest proberen. Tijdens de speeltijd werd er ook afgesproken dat Christophe in de namiddag zou komen spelen.

Na het middageten, rond 13u15u kwam Dominique. Hij ging proberen om in de loop van de volgende weken enkele keren langs te komen om filmopnames te maken voor zijn eindwerk. Even later kwam Christophe toe. Dominique maakte enkele opnames in de slaapkamer, de badkamer en in de tuin. In de tuin waren de twee voetbalvrienden natuurlijk aan het voetballen gegaan. Na zijn opname deed ook Dominique even mee aan het voetbalpartijtje. Na een dik uur kwamen  Nic en Christophe terug binnen en vertrok Dominique naar huis. Nicolas en Christophe gingen naar boven en speelden wat op de playstation. Even later kwamen ze beneden ook nog op de Wii spelen.

Rond 17u30 kwam Michael thuis. Die was naar de voetbaltraining geweest. Hij at iets en begon verder te studeren. Christophe was ondertussen met tegenzin naar huis gegaan.

Ik kwam thuis rond 19u. Guy was in de loop van de namiddag thuis gekomen maar had weer wat klusjes opgeknapt en lag even op bed wat uit te rusten. Ik  ging even later Steph halen van de turntraining. Rond 20u kwamen we terug thuis. Ik gaf de kinderen iets te eten en ging me boven klaarmaken. Een kwartier later zouden  Helene en Peggy mij komen halen om iets kleins te gaan eten in de stad om even wat bij te kletsen. Ik  keek ernaar uit. Moeke en Vokke gingen komen babysitten.

Ondanks het feit  dat ik moe was, werd het voor mij een heerlijke ontspannende avond. We hebben over serieuse dingen gepraat, maar we hebben ook veel gelachen. Rond 23u werd ik terug thuis afgezet. Moeke en Vokke vertrokken. De kinderen lagen boven zalig te slapen. Ik ben een half uurtje later ook doodmoe mijn bed in gekropen. Even later kwam ook Guy thuis van zijn wekelijks tennisuurtje met Roger en Dimi.

12-03-2009, 23:32 Geschreven door Marleen  

De wekker liep weer af rond 6u15. Nadat ik beneden koffie had gezet en boterhammen had gesmeerd voor de kinderen en mezelf ging ik Michael en Steph wekken rond 7u. Even later, rond 7u30 was het de beurt aan Guy om gewekt te worden, want het was vandaag dinsdag (operatiedag) en dan begint Guy al om 8u te werken. Nicolas hoefde ik niet te gaan wekken, want die stond rond 7u30 beneden. Iedereen at enkele boterhammen waarna Michael en Steph met de fiets naar school vertrokken en Guy, met de auto, naar het ziekenhuis. Rond 8u15 ging Nic naar boven om zijn kleren aan te doen. Hij wou op tijd klaar zijn om aan zijn bureau te gaan zitten en de les te kunnen volgen.

Rond 8u45 kwam de verbinding met de klas tot stand en werd hij verwelkomd door Juf Griet en zijn klasgenootjes. Ik bleef even in de buurt of alles goed verliep. Blijkbaar lukte het prima om de les op deze manier te volgen. Ik zag wel dat de jongens die op de laatste rij zaten in de klas de grootste moeite hadden om geconcentreerd te blijven, want die zaten meer met hun rug naar het bord en hun gezicht naar de camera!

Vokke kwam toe rond 9u45 en toen vertrok ik naar Tongeren.

Blijkbaar heeft Nicolas de hele voormiddag les gevolgd. Tijdens de speeltijd op school is hij naar beneden gekomen en heeft hij een tas soep gedronken. Daarna nam hij weer plaats achter zijn laptop en volgde de les tot ’s middags. Rond 13u kwam juf Tilly. Samen met Nicolas nam ze de lessen van taal en rekenen van in de voormiddag nog eens door en studeerden ze ook een nieuwe les van rekenen in. Ook Frans kwam aan de beurt. Om 14u45 moest Juf Tilly weer vertrekken. Nicolas had het nu wel gehad wat studeren betreft en wou ondanks het slechte weer (wind en regen) absoluut naar buiten om te voetballen. Voor Marijs zat er dus niets anders op dan haar slechte kleren aan te doen en samen met Nic naar buiten te gaan. Hij genoot met volle teugen. Hij stond in de goal en liet zich niet afschrikken door de modder en de plassen om toch naar de ballen te duiken. (Net als voor zijn ziekte vond Nic het ook nu zalig om in dit modderige weer te voetballen). Na een half uurtje vond Marijs het wel genoeg en zijn ze weer binnen gekomen. Marijs maakte een warm bad klaar voor Nic, waar hij een half uurtje in bleef luieren. Daarna at hij een grote tas soep met een boterham. Ondertussen was papa thuisgekomen. Die wou boven nog enkele klusjes opknappen en had daarvoor materiaal nodig van de Gamma. Nic had wel zin om mee te gaan en zo vertrokken ze even later richting winkel.

Ondertussen waren Steph en Michael thuisgekomen van de school. Ze aten gauw iets, want alle twee moesten ze kort daarna weer vertrekken. Steph moest naar de turntraining tegen 16u30 en Michael werd rond 16u15 verwacht bij Audry voor wat bijkomende wiskundeoefeningen. Na een uurtje kwam Mic terug thuis, maar moest hij zich weer snel klaarmaken om naar de tennistraining te gaan.

Ik vertrok in Tongeren rond 18u30 en reed rechtsreeks naar Alken om Michael daar op te halen van de tennistraining. Ik zette Michael gauw thuis af en reed dan verder naar de turnzaal om Steph te halen. We kwamen thuis rond 20u en hebben toen allemaal samen kip met rijst en currysaus gegeten (Dit was een speciaal verzoek van Nicolas). Vokke was ondertussen ook thuis aangekomen omdat hij graag naar de voetbal wou kijken. Na het eten ging Guy boven nog wat verder werken, heb ik een zalig bad genomen en hebben Vokke en Nic naar de voetbal gekeken. Michael en Steph studeerden nog een beetje. Tijdens de tweede helft viel Nic in slaap. Tegen het einde van de match ging Vokke naar huis en stuurde ik iedereen naar boven. Nic poetste zijn tanden en deed even later zijn mondspoeling en viel voor de tweede maal snel in slaap, deze keer in zijn eigen bedje.

12-03-2009, 23:31 Geschreven door Marleen  

De ochtend was zoals zoveel ervoor. Nic stond op om 7u30; Marleen was toen al een tijdje bezig; Tom & Tom kwamen aan om 7u50 en Michael en Steph vertrokken naar het college rond 8u. Ik had ’s morgens bloed afgenomen bij Nicolas en had dit in het labo binnengebracht, vooraleer ik naar de raadpleging ging, met de vraag of ze het dringend wilden testen. (Van de uitslag hing het namelijk af of Nic vandaag terug met zijn chemopillen zou moeten starten.) Daarna deed ik vlug mijn zaalronde in het ziekenhuis en begon vervolgens aan mijn raadpleging. Deze had ik flink laten inkorten, zodat ik rond 11u terug thuis kon zijn, omdat men vandaag “Bednet” kwam aansluiten.

Zoals elke maandag kwam Juf Tilly tussen 10u en 11u voor het thuisonderwijs. Vandaag was het weer rekenen en Frans. Mijn raadpleging was toch een beetje uitgelopen, zodat ik pas om 11u10 terug thuis was. De 2 mensen van Bednet waren wel mooi op tijd en zaten braaf te wachten tot Nic zijn les gedaan zou zijn, want ook die les was uitgelopen. Om 11u15 kon men beginnen met de aansluiting. We gingen naar de kamer van Nicolas, waar de techniekers vorige week al een aansluitingskabel voor het internet voorzien hadden. De laptop, de webcam en de printer werden aangesloten, even inloggen en om 11u45 was alles in orde en had Nicolas ook al een volledige uitleg gekregen over de werking van Bednet. Omdat de aansluiting in de school pas na 12u30 zou gebeuren, moesten we wachten tot 12u45. Vanaf dan moest Nicolas weer voor zijn PC zitten om de verbinding te kunnen testen.

We maakten van de tussentijd gebruik om even samen met Geert (onze tuinman)door de tuin te wandelen om te zien hoeveel vorstschade er was door de voorbije winter. Nicolas verkoos echter om met de fiets door de tuin te rijden, ipv te wandelen. Voordat we terug naar Nic zijn kamer gingen, aten we ook nog een tas soep met een broodje. Je zag echter wel dat Nicolas wat zenuwachtig begon te worden. Zowat elke minuut vroeg hij of hij nog niet terug naar zijn kamer moest gaan.

Stipt om 12u45 zat hij weer voor de computer, maar er was nog geen verbinding met de school. Dus bleven we wachten. Pas om 13u05 verscheen het symbool dat er een verbinding was. Vanaf toen was Nic niet meer weg te slaan van zijn PC. Hij zag eerst de mensen van Bednet, dan zijn juf, vervolgens een paar klasgenootjes, meester Thoelen, enz. … Iedereen was nog wat onwennig, maar iedereen deed moeite om even in beeld te komen en iets te zeggen tegen Nicolas. Je zag dat hij genoot! Hij had geen enkele moeite om de computer te bedienen. Ik zag dan ook al vlug dat ik overbodig was en besloot om hem alleen bezig te laten, want in de toekomst zou hij toch alleen zij plan moeten trekken.

Dan was de middagpauze op school voorbij en moest de les beginnen. Nic volgde de ganse les Frans op school met de webcam, vanuit zijn slaapkamer. Als er iets op bord geschreven werd, kon hij daar met de camera een foto nemen en deze op zijn computer uitvergroten, zodat hij de tekst op het bord kon lezen. Als er een document rondgedeeld werd in de las, stuurde de juf dat via een scanner door, zodat Nic dit document thuis kon afprinten. Omgekeerd kon hij zo ook een document naar de klas sturen. Na de les was het speeltijd. Dan mogen een paar leerlingen via de computer met Nikkel praten. Ik zat onder in de woonkamer te werken, maar ik hoorde Nic lachen tot daar. Wat er juist verteld werd weet ik niet, maar het moet alleszins grappig geweest zijn. Ook na de speeltijd bleef Nicolas de les volgen. Pas toen de les gedaan was, om 15u30, heeft hij zijn PC uitgezet.

Michael en Stephanie waren even later ook terug van de school. Tegen Michael zei Nicolas dat hij het “cool” had gevonden om zo via Bednet les te volgen en met de klasgenoten te kunnen praten. Nadat hij wat pasta gegeten heeft, is hij weer met Lego beginnen spelen. Om 16u45 gaat hij met Marijs mee om Michael naar de voetbaltraining te brengen. Om 18u25 gaat hij hem ook terug mee halen.

Marleen was om 19u terug van Tongeren. Ik kwam rond 20u aan. Een kwartiertje later moest Marleen al weer vertrekken naar haar tennistraining. De rest van de familie at de door Marijs heerlijke klaargemaakte vis met spinaziestomp. Daarna keken de kinderen naar “Beauty & de Nerd”. Ik vertrok om 21u15 naar Alken om daar een uurtje met Rik te tennissen. Toen ik daar aankwam zag ik Marleen haar spullen bijeen nemen en terug naar huis vertrekken, zodat de kinderen maar zéér korte tijd alleen thuis waren.

Rond 23u30 was ik ook terug thuis. Alle lichten waren al gedoofd. Michael en Stephanie lagen mooi te slapen. Nicolas ook, maar dan wel op mijn plaats naast Marleen. Ze hadden samen naar Studio 1 gekeken, maar zoals wel vaker gebeurd was Nicje weer in slaap gevallen. Ik heb hem naar zijn bed gedragen en ben dan zelf ook gaan slapen.

11-03-2009, 00:07 Geschreven door Guy  

Michael had aan Marleen gevraagd om hem om 7u op te roepen. Een half uurtje later is Stephanie vanzelf wakker geworden. Om 7u45 zijn ze Nicolas gaan wakker maken. Het was Michael zijn verjaardag. Hij werd vandaag 15 jaar! Nicolas wilde de keeperstrui, die we als cadeau gekocht hadden, nog voor Mic zijn voetbalmatch afgeven. Michael was er heel blij mee. Nicolas had net die trui gekozen, die Michael al langer zocht. Even later reed Michael met Richard naar Torpedo. Het was een topmatch vandaag, want ze moesten tegen de leider van de competitie spelen, tegen Wellen.

Stephanie had rare zinnen dit weekend. Zij was deze ochtend –door de regen!- met een paar vrienden en vriendinnen naar Alken gereden met de fiets, om daar naar de voetbal te kijken. Maar Stephanie ziet niet eens graag voetbal!?!

Om 9u30 zijn Nicolas, Marleen en ik naar Michael zijn match gaan zien. We zagen al van ver dat hij zijn nieuwe keeperstrui aan had gedaan. (Met zijn blitse blauwe trui, zijn lang haar en zijn haarlint, lijkt hij meer en meer op zijn idool Baily.) Het was een echt pokkenweer. De regen viel met bakken uit de lucht en er was een koude striemende wind. Het veld werd dan ook al heel vlug herschapen in een modderpoel. Nicolas ging al snel juist voor mij staan om wat tegen de wind en de regen beschermd te zijn. De eerste helft hield Torpedo goed stand, het was 0-0 onder de rust. Maar in de 2^e helft kwam de sterkte van de tegenstander boven en verloren ze uiteindelijk met 0-3. Om te trakteren voor zijn verjaardag waren Marleen en Nicolas tijdens de rust 20 smosjes gaan halen, die de kinderen na de match hebben opgegeten. Omdat Nicolas niet binnen mocht, heeft Marleen hem eerst naar huis gebracht, waar Moeke en Vokke al aangekomen waren. Daarna is ze teruggereden om een tasje koffie te drinken, wat te praten en vervolgens Michael en mij terug naar huis te brengen. Stephanie was ook net aangekomen. Ze was doornat en helemaal verkleumd, maar ze was ook heel goed gezind… Pas na een warm bad was ze in staat om mee te eten.

Na een tas soep en een pistolet, waren Marleen en ik echt moe. Moeke en Vokke bleven onder bij de kinderen. Stephanie was met haar computer bezig en Michael en Nicolas speelden met Lego. Wij gingen even naar ons kamer om daar te rusten. Binnen de kortste tijd vielen we in slaap. Maar om 14u20 werden we al weer gewekt door Michael. Christophe (neef + boezemvriend) was aangekomen met zijn papa Luc en mama Katrien. Ze hadden Noah (schoolgenoot en voetbalvriend) ook meegebracht. De volwassenen gingen aan tafel in de woonkamer zitten en de kinderen speelden eerst een tijdje op de Playstation. Maar het zijn alle drie goede voetballers, dus niet veel later stonden ze weer onder om te vragen of ze buiten mochten gaan voetballen. Vanuit de living zagen we ze lopen, sjotten, vallen en lachen.

Terwijl de kinderen buiten waren, heeft Moeke pannenkoeken gebakken. (Ook al omdat de jarige er zin in had.) Toen de pannenkoeken klaar waren zijn de drie voetballers even naar binnen gekomen om een aantal pannenkoeken te eten, tesamen met de andere kinderen. Op een wip en een flip waren alle pannenkoeken op en hadden de volwassenen er nog geen enkel kunnen proeven. Dus begon Moeke maar aan een 2^e baksel. Terwijl de jongens al weer lang aan het voetballen waren, hebben wij ook een paar heerlijke pannenkoeken kunnen proeven. Even later vertrok het bezoek en moest Nikkel weer binnen komen, maar hij was zo vuil dat hij onmiddellijk in bad moest.

Tante Ann (van nonkel Peter)had Karen (nichtje) in de loop van de namiddag even afgezet. Die had met Stephanie wat gespeeld en ook pannenkoeken gegeten. ’s Avonds kwam ze Karentje weer ophalen. Moeke en Vokke gingen toen ook mee verder, want wij vertrokken even later met ons vijven naar Bompa. Nonkel Luc en tante Anne waren er al met Fabrice en Nathalie. Tante An (van nonkel Jan) kwam wat later met Yannik en Quirine. Nonkel Jan kwam pas heel op het einde binnen. Hij was naar Westerlo – KV Mechelen gaan zien met Cederique en Gylian. Bompa had een heerlijk rundsgebraad met groentenkrans en kroketten klaargemaakt. We moesten wel in 3 shiften eten, want anders kon niet iedereen aan tafel zitten. Michael was men ook niet vergeten. Hij kreeg voor zijn verjaardag nog een eau de toilette.

Terug thuis werd er naar Mercator en flikken gekeken. Daarna zijn Steph en Mich gaan slapen. Nic wou Studio 1 nog zien in ons kamer, maar viel in slaap voor de uitzending begon. Dus heb ik hem maar wakker gemaakt, heeft hij zijn mondspoeling gedaan en is hij toch maar in zijn eigen bed gaan liggen. Morgen zou Bednet geïnstalleerd worden en daar keek hij al lang naar uit.

09-03-2009, 21:11 Geschreven door Guy  

We hadden afgesproken rond 9u30 naar Lommel te rijden om naar de match van de U11 van STVV tegen KSK Lommel te gaan zien. Marleen had mij op tijd wakker gemaakt en Vokke was ook vroeg opgestaan en daarna tot bij ons gereden om mee te kunnen gaan. Moeke kwam even later ook binnen, want zij zou Stephanie om 10u naar de turntraining rijden. Michael bleef gewoon thuis studeren.

We reden vlot naar de Soeverein, waar de jeugdvelden van Lommel naast liggen. De match werd net op gang gefloten toen we aankwamen. STVV speelde een goede match en won uiteindelijk verdiend met 2-7. Het was koud buiten en we konden tijdens de rust ook niet naar binnen owv het infectiegevaar in de kantine voor Nicolas. Maar bijna alle ouders bleven bij ons staan, achter een muurtje uit de wind. Ook na de match hebben we buiten voor de kantine ons drankje gekregen en bleven de meeste mensen bij ons staan praten. Ook een papa van een speler van Lommel kwam goedendag zeggen aan Nicolas. We konden echter niet te lang blijven, want Marleen had aan Stephanie beloofd om ten laatste tegen 13u terug thuis te zijn. Stephanie moest voor school naar een vriendin in Runkst gaan om een groepswerk voor geschiedenis voor te bereiden. Terwijl Marleen Steph wegbracht, heeft de rest een tas verse soep (die Moeke intussen gekookt had) en een pistolet gegeten.

Omdat we toch wel nood hebben aan een paar nieuwe dingen, zijn Marleen en ik korte tijd later naar een paar meubelwinkels gereden. Natuurlijk ging Nikkel mee, want een van de dingen die we nog moeten kopen is een nieuwe kleerkast en een bureau voor op zijn kamer. We vonden een paar dingen die ons aanstonden, maar hebben voorlopig toch nog niets besteld. Marleen en Nicolas hadden heel veel zin in een pannenkoek, maar we besloten om toch maar gewoon naar huis te rijden. (Infectiegevaar + oneerlijk tov de rest.)

Toen we thuis binnenreden kwam Mieke (babysit bompa) met Cederique en Fabrice ook net aan. Wij hadden onderweg Dominique ook opgepikt op Torpedo (voetbal). Dat gaf direct voldoende leven in huis. De kinderen en Dominique trokken al snel naar boven om daar met de Playstation te gaan spelen. Marleen en Stephanie reden naar de stad omdat Steph nieuwe schoenen wou. Zij brachten uit de stad een paar kleine pizzaatjes en worstenbroodjes mee, die we allemaal samen in de keuken hebben opgegeten. Daarna moest iedereen van mij helpen om een aantal meubels te verplaatsen, enerzijds om te zien of ze zo niet beter stonden en anderzijds opdat Tom & Tom maandag verder konden werken.

Om 18u40 vertrokken Michael en Dominique met Richard (buurman) naar de voetbal. Genk speelde thuis tegen Dender. Ze zagen een mooie match. Genk won nog eens met 4-3 in eigen huis. Michael at, zoals steeds, een frietje aan het stadion. Dat was dus geen probleem. Maar wij moesten ook iets eten. Omdat Nicolas al dagen zeurde achter Quick of Mc Donalds, besloten we om –voor het eerst sinds heel lang- nog eens naar de Quick te rijden. Het was geen onverdeeld succes. Ik betaalde veel geld voor lauw en weinig eten, dus ik denk dat we volgende keer toch maar weer gewoon naar de frituur zullen gaan.

Na het eten keken we naar de Kampioenen en naar een (belachelijke) film op VT4 “Little man”. Marleen kon de film niet meer aanzien en ging boven naar “Intolerable Cruelty” (met George Cloony) kijken op VTM. Ik bleef onder, maar heb ondertussen het verslag van gisteren gemaakt op mijn laptop. Michael was terug thuis rond 22u15 en keek nog even mee naar de film. Rond 23u is iedereen naar boven gegaan. Stephanie om te gaan slapen. Michael en Nicolas om bij Marleen en mij in bed te kruipen en van daaruit naar Studio 1 te kijken.

Het was al weer na middernacht als de lichten uitgingen.

08-03-2009, 21:43 Geschreven door Guy  

Vanmorgen om 8u werd ik gewekt door de schuurmachine van Tom de verver. Net nu ik eens kon uitslapen… Er zat dus niets anders op dan toch maar op te staan om te ontbijten. Toen ik, op weg naar de badkamer, voorbij de deur van Nic zijn kamer liep, kwam die ook met slaapogen naar buiten gestrompeld. Ik was dus niet de enige die nog aan het slapen was. Michael en Stephanie waren al naar school. Marleen was nog thuis, maar vertrok ook even later naar haar werk. Nicolas installeerde zich voor TV om naar sportuitzendingen te kijken met o.a. voetbal en boksen. Ik maakte intussen het verslag van woensdag af, want daar had ik gisteren de tijd niet voor gehad. Marijs kwam om 10u binnengewandeld. Ze was speciaal op tijd gekomen om warm eten te maken voor deze middag, want ze wist dat Dimitri straks ging komen.

Omdat Michael zondag verjaart, hadden we afgesproken om deze voormiddag een cadeautje voor hem te gaan kopen. Nicolas stelde voor om hem een nieuwe keeperstrui te kopen, wat Marleen en ik wel een goed idee vonden. Daarom wilden Nicolas en ik rond 11u vertrekken naar een sportwinkel. Net toen we buitenkwamen, stopte Vokke op onze parking. Hij wou maar al te graag meegaan, zodat we uiteindelijk met drie man naar de Intersport in Diepenbeek reden. We vonden al vlug een mooie keeperstrui en we kochten ook nog een mooie pull voor Michael.

Met de lente die er aan zat te komen, kon Nicolas ook onmogelijk met zijn muts blijven rondlopen. Hij vroeg daarom of hij eens mocht rondzien voor een mooie pet. Eén voor één past hij allerlei soorten petten tot er uiteindelijk een drietal petten overbleven, waar hij er één uit moest kiezen. Met een beetje hulp van de verkoper, koos hij uiteindelijk voor een mooie originele pet, waarvan Vokke en ik ook vonden dat deze hem goed stond.

Om 12u waren we terug thuis. Ik zette Vokke en Nicolas af, reed even langs de bank en ging daarna naar het ziekenhuis om mijn zaalronde te doen. Ondertussen was Dimitri thuis aangekomen om Nic zijn fysiektraining te geven. Ze speelden ongeveer een half uurtje buiten in de tuin. Daarna heeft Dimi iets gegeten, maar Nic niet. Hij wou wachten tot ik thuis kwam om samen met mij te kunnen eten. Vokke was toen al weer vertrokken. Hij moest Moeke bij de kapper afhalen en moest met zijn wagen nog naar de garage.

Ik kwam rond 13u15 thuis aan en heb dan samen met Nicolas kip met compote gegeten. Mijn raadpleging begon weer om 14u, zodat ik even later terug moest vertrekken. Ik werd echter afgewisseld door Carla, die Nicolas nog maar eens een massage kwam geven. Een uurtje later kwamen Moeke en Vokke ook terug op bezoek en om 16u werd Mathias (=neef) door tante Ann gebracht om met Nicolas te spelen. Ze hebben meer dan een uur op de Playstation gespeeld. Toen Mathias weer naar huis moest, hebben Nicolas en Michael een tijdje samen naar TV gekeken. Tot Michael naar de voetbaltraining moest gaan. Maar toen was Marleen ook al weer terug thuis.

Ik heb wat nagewerkt op de praktijk en reed pas om 20u10 naar huis. Onderweg kreeg ik telefoon van Marleen. Stephanie was thuisgekomen van de turntraining en wou niet meer wachten met eten. Dus informeerde ze maar even waar ik ergens bleef. Tegen dat ik thuis kwam stond de tafel gedekt en werd de spaghetti bolognese geserveerd. Michael kwam pas rond 21u thuis van de voetbaltraining en heeft dus alleen moeten eten.

Na het eten keken we allemaal samen naar een film op VTM over het World Trade Center op 9/11. De kinderen vonden het prachtig, maar ik was zo moe dat ik moeite had om wakker te blijven. Marleen heeft tijdens de film het verslag van donderdag gemaakt. (Ze was Chinese vrijwilliger omdat zij met Nic naar Leuven was geweest en er dus het meest over wist te vertellen.) Na de film zijn we allemaal naar boven gegaan. Nicolas en Michael hebben nog naar de samenvatting van Bergen – Standard gekeken en zijn daarna gaan slapen.

07-03-2009, 22:43 Geschreven door Guy  

Vanmorgen werd ik om 5u30 gewekt door de wekker. Ik duwde, zoals gewoonlijk, de wekker af en wou me nog eens omdraaien. Even later realiseerde ik me dat het donderdag was en ik samen met Nicolas rond 7u15 verwacht werd op Gasthuisberg. Ik ben dan maar stilletjes opgestaan, ben naar beneden gegaan en smeerde de boterhammen voor Michael en Stephanie. Daarna maakte ik Nicolas zijn valiesje klaar om naar Leuven te gaan (zijn pilletjes voor die dag, zijn papieren met SIS-kaart, zijn PSP, boekentas,….) Daarna ging ik terug naar boven om mezelf klaar te maken en Nicolas te wekken. Die was natuurlijk nog goed moe.

We gingen stilletjes naar beneden om de rest niet wakker te maken. Daar kleedde Nic zich verder aan en waren we rond 6u25 klaar om te vertrekken. Ik ging Guy nog vlug vertellen dat we weg waren en even later zaten we in de auto richting Leuven. Zoals gewoonlijk verliep het eerste deel van de reis zonder problemen. Vanaf Aarschot begon het verkeer wat moeilijker te verlopen maar echt stilstaan was er niet bij. Rond 7u20 arriveerden we in de dagzaal. Nicolas werd dadelijk klaargemaakt om naar de operatiezaal te gaan (zijn porth-a-cath werd aangeprikt en hij kreeg weer een mooi ‘operatiehemdje’ aan). Er werd bloed getrokken om na te gaan hoe zijn bloedwaarden stonden. Rond 8u kwamen we toe in de wachtruimte voor de operatiezaal. Enkel Steffi was voor ons (een meisje van 16 jaar met leukemie die vandaag haar eerste, zware periode ging afsluiten en morgen weer naar school mocht en tegelijk ook haar onderhoudsperiode begon). Toen de verpleegster om 8u30 kwam melden dat wij aan de beurt waren, kon ik mijn ogen niet geloven. Dit was nog nooit gebeurd!! Nicolas lag om 8u30 op de operatietafel. Ik gaf hem nog een dikke knuffel, een kus en wenste hem slaapwel. Ik liet de dokters hun werk doen en ging in de wachtzaal wachten. Rond 9u kwamen ze me al roepen en mocht ik bij Nic in de ontwaakruimte. Hij lag nog heerlijk te slapen. Een half uurtje later waren we al terug op weg richting dagzaal. Nicolas was nog steeds in dromenland.

Op de dagzaal was het ondertussen een beetje drukker geworden. Toch was het opvallend kalm voor een doordeweekse dag. Eigenlijk moet je dan maar blij zijn, want dat betekent dat er op dat moment niet zoveel kinderen zijn die chemo moeten krijgen. (Tenzij het verdiep boven natuurlijk vol ligt.) Nicolas begon stilaan wakker te worden. De dokter-assistente kwam even langs. Ze had minder goed nieuws. De rode en de witte bloedcellen waren nog verder gedaald. Nic had nu maar een hemoglobine van 6,9 wat toch wijst op duidelijke bloedarmoede. Iedereen was een beetje verwonderd dat hij daar zo weinig last van had. Ook de witte bloedcellen stonden vrij laag (maar 600) en dus moeten we deze dagen wat voorzichtiger zijn om infecties te voorkomen. Door de bloedarmoede was een transfusie nodig. Dat vond Nicolas natuurlijk niet zo leuk, want dat betekende dat we daar drie uur langer moesten blijven. Toen de 2 clowns Bolleke Boulet en Lizzy even later langs kwamen, fleurde hij weer wat op.

Even later kwam Juf Kathleen langs. Zij stelde voor om de toets van Frans maar daar op de dagzaal te maken, omdat Nicolas nog bloed aanhangen had. Nicolas heeft die toets erg goed gemaakt en was achteraf terecht trots. Door dit lesuur was de tijd natuurlijk wat sneller voorbij gegaan. Hij keek nog even naar een kookprogramma op TV en even later ging het alarm van het infuus om te verwittigen dat het bloed was ingelopen. Ze kwamen Nic verlossen van zijn leiding, maar vertelde ons dat we -voordat we naar huis gingen- nog even langs radiologie moesten gaan om een controlefoto te laten nemen van zijn borstkast. Dus gingen we even later met ons tweetjes door de gangen richting radiologie. Daar was het heel kalm, zodat we onmiddellijk in de RX-zaal mochten. Enkele seconden later was de foto al genomen. Vrijwel onmiddellijk verscheen het beeld ook op een computerschermpje naast Nicolas. Hij draaide zich om naar het beeld en de verpleegster begon hem wat uitleg te geven over waar zijn porth-a-cath te zien was. Hij keek even aandachtig, draaide zich toen om naar mij, klopte even op mijn schouder en zei: “Dat ziet er volgens mij allemaal normaal uit”. Ik kreeg het warm en koud tegelijk: ik moest wel lachen om de manier waarop hij dit allemaal onderging, maar tegelijk realiseerde ik me dat dit ook weer een ‘controleonderzoek’ was. (Kijken of er in de borstholte geen klieren waren teruggekomen.)

Het was ondertussen 13u30 geworden en we mochten naar huis vertrekken. In de auto hebben we fijn gebabbeld. Nicolas was weer volop toekomstplannen aan het maken: hij vroeg zich af wanneer en hoe hij terug zou mogen beginnen trainen voor voetbal en tennis en hoe dat zou gaan. Ik vertelde hem dat niemand dat exact kon zeggen en dat het een beetje van zijn verdere evolutie zou afhangen. Even later vroeg hij me of het mogelijk was dat er mensen niet konden genezen van lymfeklierkanker en of je daar ook van kon sterven. Natuurlijk moest ik op beide vragen bevestigd antwoorden. Toen hij vertelde dat hij dacht dat het heel raar moest zijn als je wist dat je therapie niet meer hielp en dat je redelijk snel ging sterven, kreeg ik het even moeilijk. Gelukkig ging het gesprek snel weer over leukere dingen.

Toen we thuis kwamen rond 14u30 ben ik snel vertrokken naar mijn werk om daar nog enkele dringende zaken verder af te werken.

Nicolas at thuis wat soep met boterhammen en ging rond 16u met Vokke naar de laser. Toen ze weer thuis kwamen was Steph al weer gaan trainen en kwam Michael net binnen. Rond 17u kwam tante Ghislaine (zus van Guy’s mama) en haar dochter Kristel op bezoek. Zij kwamen terug van Duitsland, waar Kristel werkt als verpleegster in een ziekenhuis. Nicolas diende koffie op met wafeltjes.

Ik kwam thuis rond 18u45, maar moest me al weer snel gaan klaarmaken om te gaan tennissen. Vokke bleef even bij de kinderen omdat Guy naar een vergadering moest in Sint-Truiden. Nic ging ondertussen in bad.

Toen ik thuiskwam rond 21u waren de kinderen naar een of ander spelprogramma aan het kijken op TV. Even later ging Michael nog wat nakijken voor school en las nog wat in zijn boek. Omdat ik ’s morgens zo vroeg was moeten opstaan, was ik erg moe en ging ik al rond 22u30 naar boven. Nic poetste zijn tanden en lag in zijn bed naar All Saints te kijken toen Guy thuis kwam. Samen keken ze naar het einde van de aflevering. Nic ging zijn mond nog spoelen en was toen ook klaar om te gaan slapen.

06-03-2009, 23:03 Geschreven door Marleen  

Karen (nichtje) had vandaag ook een vrije dag op school. Daarom kwam ze al vanaf 9u spelen bij Nicolas. Tussen 10u en 11u45 kwam juf Tilly voor het thuisonderwijs. Vandaag kreeg hij les in Frans, taal en rekenen. Karen studeerde ondertussen zelf ook maar een beetje. Na de les kwam tante Ann Karen terug uithalen. Nicolas heeft Marijs daarna maar geholpen met het klaarmaken van macaroni met hesp en kaas. Die moest dienen om ’s middags op te eten, als Michael en Steph ook thuiskwamen.

Na het middageten speelde Nic samen met Stephanie een tijdje op de computer en Michael begon te studeren. Ik kwam thuis rond 13u30 en had het geluk dat er nog wat macaroni overgebleven was voor mij. Daarna had ik nog even tijd om de werkzaamheden van Tom & Tom te bewonderen. Ik kan niet anders dan vaststellen dat het 2 stielmannen zijn. De hall is prachtig geworden. Niet meer te herkennen!

Om 14u30 gingen we Vokke bij zijn thuis uithalen om daarna naar St. Truiden te rijden. De U11 van STVV (Nic zijn ploeg) moest een oefenmatch spelen tegen Anderlecht. Natuurlijk wilde Nic dat zien! Hij wilde liever niet op de bank gaan zitten, maar verkoos om bij Vokke en mij te blijven om de match te zien. Het was echter koud en guur weer. Er stond een koude onaangename wind, maar gelukkig bleef het wel droog. Vokke en ik stelden ons wel zo op, dat Nic zo veel mogelijk beschermd werd tegen de koude wind. De ouders van de spelertjes kwamen ons allemaal goedendag zeggen en ze vroegen hoe het met hem ging. Nog meer opvallend was de reactie van de spelers. Toen één van hen Nic zag staan riep die ineens: “Hij mannen, Nicolas is hier!” Toen wuifden ze allemaal en gingen er nog eens extra tegenaan. Het was een mooie match, waarin STVV eerst op voorsprong kwam, maar uiteindelijk toch de wet van de sterkste moest ondergaan en met 1-2 verloor. Maar de ploeg had zeker goed gespeeld! Na de match was het te koud om buiten te blijven staan, dus hebben we afscheid genomen en zijn we terug naar huis gereden. Eerst brachten we Vokke terug. Rond 16u30 waren we terug thuis.

Michael was naar de voetbaltraining en Stephanie was gaan turnen. Dus waren we alleen met Marijs. Omdat er niets bijzonders op TV was, stelde ik voor om op Nic zijn kamer naar Prime TV te zien. We installeerde ons in zijn bed, maar vielen alle twee korte tijd later in slaap. Na een tijdje werd ik stilletjes wakker gemaakt door Michael omdat Bompa aan de telefoon was. Hij wou weten of we zondagavond bij hem kwamen eten. Mijn 2 broers kwamen ook, dus zei ik dat we er ook zouden zijn. (Michael verjaart trouwens nu zondag!) Nicolas had zich intussen in mijn armen geïnstalleerd en sliep nog altijd. Ik kreeg even later nog een paar telefoontjes en Nikkel bleef de ganse tijd zo tegen mij slapen. Om 19u was Marleen thuis en ben ik naar onder gekomen. Maar even later was Nic ook daar en installeerde hij zich naast Michael voor TV.

Om 19u30 kwam Dominique uitleg geven over een project van hem. Hij moet voor zijn school een film(pje) maken als eindwerk. Omdat het onderwerp van zijn opdracht moet gaan over “Tekens van het leven”, dacht hij aan het verhaal van Nicolas als onderwerp. Nu wou hij ons hierover wat meer informatie geven. Zo had hij een filmpje als voorbeeld bij en een voorlopig scenario voor zijn film. Ik keek en luisterde eerst samen met Nikkel, terwijl Marleen in de keuken bezig was met de huistaken van Stephanie en Michael. Maar ik moest om 20u15 vertrekken naar mijn tennisles met Roger bij Dimi. Dus liet ik Marleen de rest afhandelen. Dominique keek samen Michael en Nicolas nog naar de eerste helft van de bekermatch Cercle Brugge tegen KV Mechelen en vertrok tijdens de helft. Ik was heel vroeg thuis na de tennis (al om 22u), omdat Dimi en Roger samen naar een vergadering moesten op de Runkster Tennisclub. (We konden dus geen pintjes blijven drinken.) Toen ik binnenkwam zat Marleen achter haar microscoop te werken, keek Nic naar het einde van de voetbalmatch op TV, lag Michael met een leerboek voor hem half te studeren en half de match te volgen en was Stephanie boven naar iets anders dan voetbal op TV aan het kijken. Even later was de match gedaan en is iedereen gaan slapen. Ik bleef nog even onder om het verslag van dinsdag te schrijven en ben toen ook gaan slapen.

06-03-2009, 10:35 Geschreven door Guy