Druk op onderstaande knop om een positief berichtje achter te laten in mijn gastenboek (let wel : obsceniteiten worden eruitgeflikkerd !)
Motortoerisme...mijn hobby
Motortoerisme... mijn passie Enkele korte flashes uit mijn motorrijderscarrière die begon in 1972.
Regelmatig een korte impressie van de nieuwste modellen.
Ook komen de meest gekke motoren aan bod alsmede bijzondere verkeerssituaties.
Treffens en andere activiteiten.
En niet te vergeten mijn collectie 'Politie-bikes'en badges.
18-12-2010
Levior-motorhelmen 1938-'40
Aan de buitenkant vertoont hij geen enkel verschil met de erkende model 1938 behalve dan de drukknoppen die over het algemeen zwart zijn en van het merk Newey brothers. De oorkappen /beschermers zijn dezelfde (ook zelfde gestikt als die van de model M1938). Dit is het enige verschil aan de buitenkant. Modellen M 1938 zijn steeds uigevoerd met de klassieke bleke okerkleurige stof of canvas, genaaid aan de zweetband en verder met een brede en een smalle witte canvas band.
De Model 1939-40 wijkt daar enkel vanaf daar het binnenwerk een iets andere kleur van leder gebruikt (maar zeker geen opvallend oranje zoals op sommige naoorlogse modellen) en dat de zweetband aan een groene stof bevestigd is ipv aan die okere bleke stof. De gekruiste banden in de kroon van de helm zijn dezelfde nl een brede witte gekruist door een smallere witte en de brede witte is dan nog eens op zijn beurt overlapt met een bleke ruwere canvasstof. Meestal is het merklogo le levior verticaal bovenaan in de zweetband genaaid. Bij de in excellente staat verkerende exemplaren kun je dan op die bredere bleke gekruiste band de drukletters ABL terugvinden.
Nu wat die Newey drukknoppen betreft: Je vindt ze zowel in bruin als in zwart maar de zwarte primeren tot hier toe nog altijd.
De nikkelen Newey drukknoppen zijn volgens mijn bescheiden mening vooroorlogs temeer daar deze drukknoppen ook voorkomen op een vooroorlogse geproduceerde Britse motohelm. Deze Britse 'HELMET CRASH DESPATCH RIDER'S' zoals ze hem noemen, is gemaakt/ ingevoerd einde 1939 zodus kan nog altijd kloppen met mijn theorie van mobilisatie nl overschakelen op Engelse leveranciers van drukknoppen ipv Duitse drukknoppen (vergeet niet dat Frankrijk en Engeland al (op papier) in oorlog waren met Duitsland vanaf september 1939 ! Vandaar de mobilisatie in alle landen. Ook kan het zijn dat het niets te maken had met patriotisme maar dat de Engelse drukknoppen goedkoper waren en mede door de mobilisatie de Belgische fabrikant Le Levior doorheen zijn voorraad Duitse drukknoppen of die met bloemmotief of whatever geraakte. Feit is dat deze drukknoppen dus bestonden en toegepast werden op Britse motorhelmen (de HELMET CRASH DESPATCH RIDER'S) De bruine en zwarte scheeltjes zijn maar een onderdeel van het geheel van de drukknop en men kan bv nog een kleine stock liggen hebben gehad van deze bruine knetsers en deze al wel op hun male female stud van Newey Brothers geplaatst hebben of . Feit is dat eveneens bij de Duitse helm M35 toen hij veranderde naar een ietswat economischere versie de M40 de stocks opgebruikt werden van de M35 binnenwerken en de onderdelen daarvan; aldus kreeg men een allegaartje aan verschillende stijlen dooreen; mod 35 helm met nieuwere type van binnenwerk nl ijzeren of zinken ring en een mod 40 helm met nog het oude type van binnenring nl de aluminium versie etc . Na-oorlogse Politie en rijkswacht motohelmen
De meeste naoorlogse politie- en rijkswacht motohelmen zijn groter (lees hoger van vorm) en bestaan niet meer uit de 4 gestikte stukken canvas aan de buitenkant maar uit een stuk. Er bestaan uiteraard de originele M1938 welke zijn doorgedragen geweest en zwart overschilderd. De meeste naoorlogse politie en rijkswacht motohelmen hebben een groot etiket in de kruin van de helm gestikt met Le LEVIOR en 'marque depose' en iets met 'casque moto brevetee civil'. Ook heb ik enkele van deze naoorlogse gemaakte politiehelmen gezien met terug Duitse Drukknoppen van het merk Prym maar nog niet met Newey drukknoppen.
Als epiloog kan ik besluiten dat de firma Le Levior na de oorlog terug herbegonnen is met de productie en vertrokken is van de laatste (verbeterde versie ) model 1939-40 om deze nog verder te modifieren (kleinere modificaties hier en daar zoals bv die riempjes die je door de wand kan schuiven en deze alzo langs de binnenkant kan bevestigen.
Ik heb onlangs een na-oorlogse zwarte motardhelm van de Rijkswacht in de handen gehad en wat me er bij opvalt is het gebruik van "biljartlakengroene" webbing aan de binnenzijde. Die stof meen ik nog niet tegengekomen te hebben bij de vooroorlogse model 38 motorhelmen. Die vooroorlogse die ik gezien heb zijn steeds uigevoerd met de klassieke bleke okerkleurige stof of canvas, genaaid aan de zweetband en verder met een brede en een smalle witte canvas band.
Wildfire Tours, noted for their unique Harley Davidson transport services for conferencing groups and special events have unveiled the Limo-Bike, certain to turn heads. Seating 8 people, this quirky vehicle must be seen to be believed.
Je moet iets doen om klanten te trekken. Uitgekeken op de standaard zwarte of witte uitgerekte Mercedes? Neem een Harley Limotrike. Een schot in de roos voor touroperators Chris en Rhonda McCredie uit Perth, Australië.
Kan het comfortabeler
In eerste instantie verzorgen de McCredies tochten op motoren waar maar een, hooguit twee bezoekers op passen. Vanuit het idee dat ook hele gezinnen tegelijk vervoerd moeten worden, voegden ze trikes toe aan hun vloot Harley-Davidsons. Op deze manier kunnen ook gasten zonder motorrijbewijs genieten van de tours in de stad.
Het kan nog gekker, nog comfortabeler bedachten ze. Het model Limotrike ontstond en is momenteel de absolute blikvanger op de weg. Langer dan een standaard limousine en geschikt voor maximaal zeven personen.
Gedreven door Australische trots
Alhoewel de voorkant van een Harley afkomstig is, heeft de v-twin plaats gemaakt voor een traditioneel Australische Holden 3.8-liter V6 motor. Het chassie is bestaat uit compartimenten van gegalvaniseerd staal met een opbouw van fiberglass dat later tot 16 keer toe is overgeschilderd met parelmoer witte pianolak.
Het interieur liegt er niet om in deze luxste trike ter wereld, Australische witte lederen bekleding, een Jarrah-houten bar, een gesloten stereocircuit en digitale video disc TV, airconditioning, kristallen glazen, en een surround sound-systeem van 10.000,-. Communicatie gaat via intercom systeem met de bestuurder, net als in de film eigenlijk.
Het duurde vijf jaar om de limotrike te bouwen. Desondanks is een bewijzen dat door hard werken, vaardigheid en vindingrijkheid een bijzonder voertuig is onstaan. Als je ook zon limotrike in je garage wil passen, verwacht dan een complete verbouwing want deze versie is 2 meter breed en 6,5 meter lang!
Ben je in de buurt, dan moet je beslist een ritje maken met de Limotrike ( 35,- p.p. per uur)
Motorrijder gereanimeerd na ongeval op E19 in Brecht
Motorrijder gereanimeerd na ongeval op E19 in Brecht
Op de E19 tussen Breda en Antwerpen is vanochtend een zwaar ongeval gebeurd waarbij vier vrachtwagens en een motorrijder betrokken waren. De motorrijder werd ter plaatse gereanimeerd en het ongeval zorgt voor heel wat hinder. Dat bevestigt Hajo Beeckman van het Vlaams Verkeerscentrum.
"Het ongeval speelde zich kort voor 7.00 uur af ter hoogte van Brecht. Een eerste vrachtwagen voerde om nog onduidelijke reden een remmanoeuvre uit, waarop een achterliggende vrachtwagen naar links moest uitwijken. Daarbij reed hij in op een motorrijder, die vervolgens onder de eerste vrachtwagen werd geslingerd. Ten gevolge van dat ongeval botsten nog eens twee vrachtwagens, zonder veel erg, op de eerste twee vrachtwagens."
Bij het ongeval raakte de motorrijder levensgevaarlijk gewond. Hij werd ter plaatse gereanimeerd en overgebracht naar het ziekenhuis. De rechterrijstrook is nog altijd versperd, waardoor het verkeer slechts over één rijvak richting Antwerpen kan. Momenteel staat er zeven kilometer file, goed voor een verliestijd van 45 minuten. Op het hoogtepunt van de file was het aanschuiven tot in Nederland.
Omrijden via Bergen op Zoom en de A12 is door wegwerkzaamheden helaas geen optie. Wel is er een lokale omleiding voorzien via de afrit Loenhout tot de oprit Brecht. Volgens Beeckman blijft de hinder nog wel een tijd duren. "Het parket moet nog ter plaatse afstappen om de precieze omstandigheden te onderzoeken. Daarvoor wordt de snelweg richting Antwerpen mogelijk een tijd afgesloten", besluit Beeckman.
Moderne motoren kunnen niet meer geflitst worden !
Moderne motoren kunnen niet meer geflitst worden !
Wie vandaag een nieuwe motorfiets koopt, moet zich een pak minder zorgen maken over flitscontroles. De nieuwste types van motors worden niet altijd gedetecteerd door onze flitscameras met lusdetectie, zegt Joke De Rocker van het departement Elektromechanica en Telematica, de afdeling van het Agentschap Wegen en Verkeer dat instaat voor de goede werking van de flitspalen.
"Moderne motorfietsen bevatten weinig ferrometaal, legt woordvoerster Joke De Rocker uit. Daardoor worden ze soms niet gezien door het magnetische veld van de lussen.
Het probleem stelt zich lang niet bij alle nieuwe motorfietsen, legt Joke uit. Bovendien valt het niet te voorspellen of een motor al dan niet gezien zal worden. Die enkelingen die door de mazen van het net glippen, wegen niet op tegen de miljoeneninvesteringen die nodig zijn om alle flitspalen te vervangen.
Fantastisch filmpje doorgestuurd gekregen van mijn besnorde vriend Eddy uit Antwerpen over een motorrijders-eenheid van de Italiaanse Politie tijdens een jubileum te Rome ergens in de jaren '50... http://www.youtube.com/watch?v=kTYGmjgSMv8
Telt voor : BMB - VMBB - Open Beker van Vlaanderen
Een koude maar zonnige droge zondagmorgen. Bij aankomst viel het meteen op dat de stuntelende signaalgevers niet goed voorbereid waren op hun taak : het drukke verkeer stilleggen om motorrijders de parking van Hoge Duin te laten oprijden en daarbij nog de voorbijrijdende fietsers erop attent maken dat er moto's aankwamen, dit alles gecombineerd met de GSM aan het oor... dat vraagt om moeilijkheden.
Bij het binnenrijden wisten de begeleiders blijkbaar niet goed waar de ingang van de zaal was, want ze lieten de motorrijders eerst heel het gebouw rondlopen, terwijl het inschrijvingen direct om de hoek was... soit.
Er was trouwens geen communicatie met de parking aan de achterkant van het gebouw (waar er plaats genoeg was) zodat er op sommige tijdstippen chaos dreigde te ontstaan wanneer er een groepje van 10 of meer motoren zich kwam aandienen. Dan liep het verkeer daar aan de inrit helemaal in het honderd. Dus, in het vervolg geen inschrijvingen meer aan de oprit van de parkings, heren organisatoren !
Mij werd door zo'n pipo een plaatsje aangeduid, met het risico weggetakeld te worden...
De koffie stond klaar en er kon zelfs al soep gedronken worden. Het was al 10.00u in de morgen.
Aan de inschrijvingstafel was het met momenten zeer druk.
Men kon er ook, wat de dag van vandaag ook bij motorrijders zeer in trek is, je GPS met de route laten opladen. Interessant want als je in het 'buitenland' rijdt, kan het al eens gebeuren dat er pijltjes 'verdwijnen'... Er was ook een verkoopsstandje.
Voor het vertrek nog vlug even een foto nemen van dit eigenaardig vihikel : een cam-am Spider RT Roadster. Zie je niet veel op onze wegen. En 'twas gene jonge gast die erop reed !
Eerst nog even onze tank bijvullen aan deze POWER in Koksijde, want in noord-Frankrijk rondrijden op een zondag... je weet maar nooit.
In De Panne was er een dierenwijding van StHubertus aan de gang. Eventjes rechtsomkeer en het ritueel van dichterbij bekijken.
Eventjes dacht ik dat meneer pastoor mij ook ging zegenen...hij kwam vervaarlijk dicht met zijne kwispel !
Dan waren we niet ver meer van de Franse grens en het vroegere douanelokaal is nu omgetoverd in een Leonidas-pralinenzaak !
Voor we de richting Rexpoëde nemen, komen we in Bray-Dunes deze eigenaardige watertoren (Chateau d'eau) tegen.
Over het Canal des Chats en dan is er daar een meisje een restant van een molen aan het restaureren. Nu een privéwoonst die vroeger Moulin du Rat heette.
Dan gaat het richting Warhem waar je natuurlijk tekenen van het Vlaams in deze noordelijke streek van Frankrijk tegenkomt : Le Koestal !
In Bergues botsen we op de 'Marathon de Dunkerque'... Die 'bevoorradingstafel' zag er appetijtelijk uit : gedroogd fruit, bekertjes fruitsap, flesjes water, vitaminenkoekjes,... genoeg om even halt te houden en en ik mocht zelfs meeproeven ! Het was trouwens kilometerstand 25.
Voor we de versterkte 'Vauban'-stad Bergues verlaten, nog even een kiekje nemen van dit eigenaardig 'politiek' cafe.
Dan via Hoymille naar Faubourg de Cassel, Steene en Le Grand Millebrugghe.
Even voor we Broukerque binnenrijden krijgen we de aanduiding : FOTO BINNEN 500 METER ! En als ik één fotograaf voor motortreffens mag aanbevelen, dan is het wel degelijk Ivan Crombez van 'tFotohuis, hier met zijn drie dochters.
Het was reeds 13.00u en dus tijd voor een snack : in Broukerque was ik bij een traiteur binnengesprongen voor enkele lekkere gebakjes en een fles puur sinaasappelsap en installeerde me even buiten het centrum op een bankje in een gezellig park met zicht op de voorbijrazende moto's.
Verder naar Craywick, Loon-Plage en Gravelines waar we eerst de jachthaven tegenkwamen en even later zicht op de Noordzee.
Voor we naar het uiterste puntje van de kust werden gezonden, eerst nog een stempeltje ophalen in Cafe-Pizzeria.
Het uitzicht was er wondermooi : zeilboten en waterscooters vaarden op en af en er was daar een klein, maar opvallend bedevaartsoord : Ave Maris Stella.
Ave Maris Stella is een populaire liturgische hymne van onbekende oorsprong. Het kan worden terggevonden in de 9e eeuw, want het is bewaard in de Codex Sangallensis, een 9e eeuwse manuscript, nu in het Zwitserse klooster van St. Gallen. De hymne wordt vaak toegeschreven aan St. Bernard van Clairvaux (1090-1153) en soms aan koning Robert (1031), beiden Het is ook toegeschreven aan Venantius Fortunatus (d 609) en Paul de Diaken (d 787). Het werd gevonden in de oude codices van het Goddelijke Bureau voor de Vespers van Maria's feesten. Vandaag de dag is nog steeds in gebruik in de Goddelijke Bureau en in het kleine kantoortje van de Heilige Maagd.
Even verder op weg naar Oye-Plage komen we deze bunker uit de Tweede Wereldoorlog tegen : la Tour Penché...
Op het strand is daar in 2003 een potvis aangespoeld.
Dan verlaten we dit stadje over de Oye-rivier..
Dan gaat het verder naar Nouvelle-Eglise en Vieille-Eglise, StOmer-Capelle, St Folquin en rijden we langs de rivier Aa naar Bourbourg.
Terwijl ik een foto sta te nemen van deze mooie gerenoveerde kerk met beiaardtoren (met dat verschrikkelijk lelijk roestig 'ding' voor de ingang !!!!) trekt een 'hoopje mens' mijn aandacht.
Ik snel die sukkelaar onmiddellijk te hulp (je weet maar nooit... hartinfarct, overvallen en doodgeslagen,...), maar het bleek alleen een - verschrikkelijk stinkende - dronkaard te zijn die rustig in het zonnetje zijn roes lag uit te slapen !
Even buiten het centrum was er een (sinds 14 april splinternieuwe) brigade van 'la gendarmerie' en heb ik de permanentie daarvan maar op de hoogte gebracht.
Ze zouden eens een kijkje gaan nemen...
Dan maar verder naar Looberghe, Drincham, Crochte, Socx, Haeghe Meulen (Warhem), Killem en in Hondschoote gaan we terug over de grens, België binnen. Even verder eens halt houden bij deze mooie (draaiende) stalijzer-staakmolen van Leisele. (Lees er alles over op http://www.molenechos.org/molen.php?AdvSearch=892)
Via Isemberghe komen we in Alveringem waar een tweede (geheime) controle plaatsvond in cafe 'tWieltje.
Over de Lo-vaart komen we in Lampernisse, waar we enkele kilometers langsheen deze beekjes reden.
We komen uit in Eggewaartskapelle, rijden langs deze vissersboot in Wulpen...
... en de het OnderhoudsCommando Smd van de luchtmachtbasis van Koksijde...
... terug naar Oostduinkerke, waar deze monumentale garnaalvisser dienst doet als rondpunt-garnituur...
We arriveerden omstreeks 16.00u aan onze eindbestemming en moeten daar horen dat de tombola al afgelopen is. Foutje van de organisatie, gezien we maar tegen 16.00 uur moesten binnen zijn en de prijsuitdeling om half-vijf was ( zie affiche) !!! Maar ze hadden in ieder geval reeds de trofeeën uitgepakt.
Ondanks de 655 inschrijvingen was het een niet-beneidenswaardige rondrit. Afgezien van enkele kilometertjes landelijke wegen (met de gebruikelijke modder) reden we hoofdzakelijk op goed berijdbare wegen door veel stedelijke agglomeratie en met weinig bezienswaardigheden. Weer zo'n 'niet-toeristische' rit waar het waarschijnlijk weer gaat om de kilometers en de clubrangschikking. Een herinnering aan de rit (sticker, badge, medaille,...) kon er blijkbaar ook al niet meer van af. Jammer... vroeger al betere 'Noorzeetreffens' meegemaakt.
DE WIJK - Een motorrijder is vanmiddag in het Drentse dorp De Wijk om het leven gekomen bij een ongeval. Twee andere mensen raakten gewond, meldt de politie.
De motorrijder gleed op de Dorpsstraat door nog onbekende oorzaak onder een auto met aanhanger die uit de tegenovergestelde richting kwam. Beide voertuigen vlogen in brand. De twee inzittenden van de auto liepen hierbij brandwonden op. Zij zijn naar een ziekenhuis gebracht.
Genkse Schepen Greg Claes op intensive care van het ZOL in Genk
Schepen Greg Claes, die 3 weken geleden, een zwaar motorongeval had, verblijft nog altijd op de intensive care in Trier Duitsland. Sinds enkele dagen wordt hij niet meer in een kunstmatig coma gehouden. Er werd een geslaagde beenoperatie
Schepen Greg Claes op intensive care van het ZOL in Genk
Schepen Greg Claes, verblijft ondertussen in het ZOL in Genk op de afdeling intensive care. Hij werd de ambulance overgebracht van Trier naar Genk. Zodra hij volledig zelfstandig kan ademen mag hij wellicht naar een gewone kamer binnen het ziekenhuis.
Organisatie: Feestkomité ZARLARDINGE Datum: 12/09/2010 Locatie: Café D'Oude Molen, Rekestraat 1, 9500 ZARLARDINGE Inschrijvingen: zondag : 9u -12u Beschrijving: 180 km bepijlde motorrit van Zarlardinge tot Doornik en terug - GPS route voor Garmin beschikbaar aan de inschrijving Info email: motortreffen.zarlardinge@hotmail.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Website: Contact Naam: BARBAY Luc Contact Adres: Rekestraat 17 - 9500 ZARLARDINGE Contact email: luc.barbay@skynet.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Extra info: Takeldienst tot de aankomstplaats voorzien. Per deelnemer wordt er één Euro gestort aan "Motorrijders met een Hart" - Gratis Mattentaart+koffie of frisdrank voor de deelnemers op de aankomstplaats
1ste Zarlardinge Motortreffen 12 sept 2010
1ste Motortreffen Zarlardinge
Organisatie: Feestkomité ZARLARDINGE Datum: 12/09/2010 Locatie: Café D'Oude Molen, Rekestraat 1, 9500 ZARLARDINGE Inschrijvingen: zondag : 9u -12u Beschrijving: 180 km bepijlde motorrit van Zarlardinge tot Doornik en terug - GPS route voor Garmin beschikbaar aan de inschrijving Info email: motortreffen.zarlardinge@hotmail.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Website: Contact Naam: BARBAY Luc Contact Adres: Rekestraat 17 - 9500 ZARLARDINGE Contact email: luc.barbay@skynet.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Extra info: Takeldienst tot de aankomstplaats voorzien. Per deelnemer wordt er één Euro gestort aan "Motorrijders met een Hart" - Gratis Mattentaart+koffie of frisdrank voor de deelnemers op de aankomstplaats
1ste Motortreffen Zarlardinge
Organisatie: Feestkomité ZARLARDINGE Datum: 12/09/2010 Locatie: Café D'Oude Molen, Rekestraat 1, 9500 ZARLARDINGE Inschrijvingen: zondag : 9u -12u Beschrijving: 180 km bepijlde motorrit van Zarlardinge tot Doornik en terug - GPS route voor Garmin beschikbaar aan de inschrijving Info email: motortreffen.zarlardinge@hotmail.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Website: Contact Naam: BARBAY Luc Contact Adres: Rekestraat 17 - 9500 ZARLARDINGE Contact email: luc.barbay@skynet.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Extra info: Takeldienst tot de aankomstplaats voorzien. Per deelnemer wordt er één Euro gestort aan "Motorrijders met een Hart" - Gratis Mattentaart+koffie of frisdrank voor de deelnemers op de aankomstplaats
1ste Motortreffen Zarlardinge
Organisatie: Feestkomité ZARLARDINGE Datum: 12/09/2010 Locatie: Café D'Oude Molen, Rekestraat 1, 9500 ZARLARDINGE Inschrijvingen: zondag : 9u -12u Beschrijving: 180 km bepijlde motorrit van Zarlardinge tot Doornik en terug - GPS route voor Garmin beschikbaar aan de inschrijving Info email: motortreffen.zarlardinge@hotmail.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Website: Contact Naam: BARBAY Luc Contact Adres: Rekestraat 17 - 9500 ZARLARDINGE Contact email: luc.barbay@skynet.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Extra info: Takeldienst tot de aankomstplaats voorzien. Per deelnemer wordt er één Euro gestort aan "Motorrijders met een Hart" - Gratis Mattentaart+koffie of frisdrank voor de deelnemers op de aankomstplaats
Telt voor : BMB - VMBB - Open Beker van Vlaanderen - VMF
Het had de ganse nacht geregend, dus dat beloofde niets goeds voor een motorrit 's anderendaags. Maar het was opgehouden tegen de ochtend en weg waren we... naar Poperinge.
Een beetje een 'koele' ontvangst aan de inschrijvingstafel. Ook de zaal zelf is niet zo geschikt voor een warm onthaal.
Aan het formulier hingen dan wel twee consumatiebons, maar geen herinneringsbadge of -medaille. Wel een zakje zuurtjes als welkomsgeschenk ! De trofeeën stonden reeds uitgestald, maar geen 'verstkomende'...
Op de parking, nog een Peeceetje gespot. Die van de 'velomaker' van Kachtem/Izegem.
We verlaten Poperinge langsheen het 'open' marktplein.
Het Competentiecentrum Steunmaterieel en Producten (CCSP), in de volksmond bekend als de kazerne van Ieper, moest verleden jaar afslanken van 406 naar 285 personeelsleden. In Ieper worden kledij en uitrusting voor ons leger gemaakt: zowel persoonlijke uitrusting van de manschappen als collectieve uitrusting zoals tenten. De afslanking zou gebeuren via natuurlijke afvloeiingen: enerzijds de gewone oppensioenstelling, anderzijds via het nieuwe stelsel VOP (vrijwillige opschorting van de prestaties). Dit houdt in dat men vijf jaar vóór zijn officiële pensioen vrijwillig kan uitstappen met behoud van 75 procent van de wedde.
Hill 60 is een heuvel even buiten het Belgische dorp Zillebeke, waar fel werd gestreden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De heuvel ligt nabij de spoorweg Ieper-Kortrijk (Spoorlijn 69), langs de Zwarteleenstraat. De heuvel is circa 60 meter hoog en 230 meter lang. Eigenlijk is deze heuvel opgebouwd uit grond welke vrijkwam bij de aanleg van 'de' spoorweg. De oorlogssite van Hill 60 is bewaard gebleven en kan vrij bezocht worden. Vlakbij was het Hill 60 museum gevestigd in een typisch Belgisch café, dit museum/café is nu gesloopt en er is een restaurant voor in de plaats gekomen. De kijk-kastjes van het museum zijn ook niet meer aanwezig, deze zijn privé-bezit. Hill 60 is onderdeel van de zogenaamde Hoogte van Wijtschate-Zillebeke waar ook de Helling van Mesen, Helling van Wijtschate en Hill 62 deel van uitmaken. Op 10 december1914 werd Hill 60 veroverd door het Duitse leger. De Britse 171e Tunneling Company begon echter meteen tunnels onder de Hill te graven. In april 1915 waren de tunnels klaar en waren zes mijnen geplaatst onder de Duitse posities. Op 17 april 1915 om 19.05 uur werden de mijnen tot ontploffing gebracht. De explosies duurden ongeveer tien seconden en verwoeste de verdedigingswerken van de Duitsers. Een Britse soldaat die boven de borstwering keek werd gedood door rondvliegend puin. De Britten konden Hill 60 innemen, zij verloren hierbij zeven man. De overwinning was echter van korte duur, op 18 april werden de Britten na een nachtelijke Duitse aanval weer verdreven van de heuvel. Britse versterkingen zorgden voor een nieuw offensief, en met succes: de heuvel kwam weer in Britse handen.
Dan gaat het naat Houtem waar we de Aero Modelisme Club van Comines tegenkomen. Er waren er enkele aan het oefenen met hun vliegtuigen op afstandsbediening.
In Houthem kwam de zon er door.
En wat we allemaal verwachtten, werd bewaarheid : modder. Er was geen landwegel of er was modder. Hier in Wijtschate, in de veldweg met toepasselijke naam Kleiputstraat ! Vrij gevaarlijk eigenlijk, maar die landbouwers hebben dan ook geen greintje verantwoordelijkheidszin en vegen hun laarzen aan alle veiligheidsraadgevingen.
Tijdens het oogstseizoen blijft er soms modder op de weg liggen. Daardoor kunnen er ongevallen ontstaan. Om dit te voorkomen werd de nationale actie Modder op de weg georganiseerd. Deze actie wil zowel de landbouwers als de weggebruikers wijzen op het eventuele slipgevaar. Aan de landbouwers die (willen) meewerken aan de actie wordt het volgende gevraagd : - De modder op de weg zowiezo verwijderen. - Als die niet onmiddellijk kan verwijderd worden, de weggebruikers waarschuwen door de zogenaamde modderborden te plaatsen en het lokale meldpunt te verwittigen.
Die Kleiputstraat heeft eigenlijk zijn naam niet gestolen, want even verderop komen we aan de (sinds begin de jaren '80 inmiddels leegstaande) geklasseerde gebouwen van 'buizen-bakkerij' Dumoulin (hoofdzetel in Langemark)
Even verder stond een fotograaf ons op te wachten...
En we zitten nog altijd in 'oorlogsgebied'... In Wulvergem (niet te verwarren met Wulveringen bij Veurne..) profiteert JOLIE mee van de kerkhofpaaltjes.
In Nieuwkerke krijgen we geen wiereltoeristen, maar dit :
Het is altijd een beetje opletten geblazen met zo'n toestanden : je weet nooit hoe zo'n beest gaat reageren op een voorbijsnorrende motorfiets...
Er zijn bepaalde regels in acht te nemen : - Elke bestuurder moet meteen vertragen wanneer hij trek-, last- en rijdieren of vee op de openbare weg nadert. - Hij moest stoppen indien deze dieren tekenen van angst vertonen. - Het is verboden om door lawaai de dieren te doen schrikken. - Bij het kruisen of het inhalen van paarden doen bestuurders er trouwens goed aan om een voldoende grote zijdelinge afstand te bewaren. - Art. 45.5 verplicht bestuurders ook om de nodige maatregelen te nemen om te voorkomen dat de lading en al wat dient om de lading vast te maken, door lawaai de dieren zou doen schrikken. Meer weten ? www.vlaamspaardenloket.be
En zo komen we aan de feestweide van het folklorefestival van Dranouter, alwaar dit bizarre monument staat van een doedelzakspeler, van de hand van Johan Lemenu en getiteld : Dranouter New Tradition.
In Loker gaan we eerst nog even bijtanken alvorens Frankrijk in te trekken...
We volgden een eindje Flanders Fields Route.
Even verder de eerste controle bij Cordoba op de Zwarte Berg (Westouter).
Ze lieten ons nog een sterk stukje klimmen om die stempel te halen !
Van de 'zetellift' hebben we geen gebruik gemaakt...
Nog steeds is de mais niet 'gekapt' en ook over de grens komen we kleine hoppe-plantages tegen...
We rijden de Mont des Cats op en af... Het is tegen het middaguur.
We zullen ongeveer een 50 kilometer op Frans grondgebied rijden, eigenlijk een stukje land dat vroeger aan Vlaanderen toebehoorde...
Een luxekapel in Boeschepe : 'Le Monument de la Reconnaissanse au Sacre Coeur'
We zitten in Frans-Vlaanderen en in Godewaersvelde komen we weer 'vlaamse' opschriften tegen, geflankeerd door leeuwenvlaggen en tekeningen, samen met de Franse symbolen als vlag en haan.
We rijden richting Cassel, voorbij Steenvoorde naar Hazebrouck. In St Sylvestre hebben we de plaatselijke brouwerij.
Brasserie St. Sylvestre-Cappel, gelegen nabij Steenvoorde brouwthet heerlijke bier 3 Monts. Bijzonder aan dit bier is dat het wordt gebrouwen met lokale hopsoorten. Er wordt een hoge gisting toegepast om het bier een alcoholpercentage van 8,5% vol te geven, uitgaande van 19˚ plato. Er wordt op deze brouwerij uitsluitend gewerkt met pilsmouten, waarbij ook een hoeveelheid suiker wordt toegevoegd.
Het bier is dan ook mooi goud van kleur. Via rusten in het traject van 50-55˚C 62-63˚C en 73-75˚C wordt het zetmeel omgezet in suikers. De wort wordt anderhalf tot twee uur gekookt. Een half uur na het begin van het koken wordt de hop toegevoegd aan de wort. Het bier heeft een uitgesproken smaak. Vol, middelbitter en weinig zoet met een vleugje koreander.
Ik installeerde mij op een bankje naast de imposante kerk, met zicht op een eigenaardig gebouw : dit leegstaand en onbewoond pand werd gedecoreerd met schilderijen van beroemde meesters.
Dan gaat het verder naar Sainte-Marie-Cappel en passeren de watertoren uit 1957.
We komen aan de Vilage Straete (let op het Vlaamse Leeuwke op de plakette) en daar staat de kapel Notre Dame de Graces, geschonken door Deheele-Werkeyn.
Even verder de kapel Notre Dame des Champs.
Over de oorsprong van deze kapel tast men nog steeds in het duister. Ze zou opgetrokken zijn geweest in de periode dat de monniken van de abdij van Récollets er zich installeerden : zij verzorgden namelijk besmettelijke zieken vanwege de vele moerassige landerijen in de streek. Het - toen reeds - vervuilde water kwam van Cassel. Een beek scheidde de stad van de armoedige streek en de inwoners ervan mochten die niet oversteken. Hiervoor werd de Heilige Maagd aanbeden. Eerst werd deze kapel Notre Dame des Miracles genaamd. Elke zomer werd hier op 15 september een ceremonie georganiseerd aan deze kapel, reeds generaties ver. Vele dorpelingen kwamen hier samen. Deze feestelijke samenkomst is, na jarenlange verloedering, sinds 1994 weer hervat.
In Cassel/Oxelaere hangt er nog een 'huisklok' boven de hoofdingang.
Dan de Casselberg op en af, met daarboven een prachtig panorama.
Richting Hardifort wordt er in Wormhout wel op een hèèl ludieke manier reclame gemaakt voor de 'Foire Expo' in Hazebrouck...
Le 'klokhuis' in Hardifort is gebouwd geweest na de vernieling van de kerkklokkentoren en was oorspronkelijk een noodoplossing om de klokken in op te hangen, maar is vreemdgenoeg blijven staan. Samen met deze van Eecke (10km verder) zijn zij de enige 'klokhuizen' in Frans-Vlaanderen.
Via Ouderzeele komen we in Herzeele waar deze brug over de A25/E42 (Duinkerke-Rijsel) een speciaal kleurtje heeft gekregen (waarschijnlijk een of andere homofiele stadsambtenaar die zijn handtekening onder het schilderscontract heeft gezet !)
Langsheen de baan naar Hondschoote, een plakaat 'La Croix Rouge'.
Met in het achterhoofd de Rode Kruis ambulancedienst zie ik een eindje verder deze mooie bebloemde calvarie uit 1838. Tijd voor een rustpauze en een hapje...
Een prachtig - bijna levensgroot - uit hout gesneden Christusbeeld.
Altijd plezant die teksten die daar bijhangen... Vaak geschreven door ongeletterde gelovigen.
(Komt uit de bijbel : Mattheus 11/28)
We rijden langs Les Cinq Chemins en komen aan in Oost-Cappel. Daar rijden we opnieuw België binnen.
En die douanier (waar zijn we die nog tegengekomen ?) ... die zit daar nog altijd.
In Beveren Kalsijde (grondgebied Alveringem) rijden we over de Oude IJzer (let op de letterfout) en de IJzer en zo Roesbrugge binnen.
In Proven zitten de kalveren in kweek-containers : van die plastieken iglo's waarin het tot 40°C warm kan worden in de blakende zon ! Gelukkig hebben ze (lauw) water en kunnen de beestjes nog buiten liggen, want van rondlopen kan niet veel sprake zijn !
Even verder deze kapel van OLV van Bijstand.
Ik zei het al : die teksten die bij en boven die calvaries en gebedshuisjes hangen, zijn gewoon prachtig. Ik heb er enkele (van de tientallen kapellen die we op onze route tegenkwamen) op foto gezet... Let op het ouderwetse (en vaak verkeerde) taalgebruik...
(moet dat niet 'verdrukten' zijn...?)
De 2de controlepost was in Sint Jan Ter Biezen, in cafe De Ster.
We zijn nog altijd op grondgebied Proven en we komen aan in 'tCoudhof' en daar staat, een beetje verloren tussen de akkers, weg van de drukke autobaan , deze oude veldkapel (1802 !)
West-Vleteren : komt de laatste maanden nogal veel in het nieuws en niet vanwege hun lekkere trappist, maar vanwege hun asiel aan pedo-bisschop Vangheluwe. We rijden de Nonnen- en de Kallestraat (lijken een beetje op elkaar) in en arriveren voor de hoofdingang van de abdij.
Nog zo'n leukerd...
Deze was dan weer interessant... Het ligt aan de hoofdingang van een gerestaureerde hoeve en blijkbaar hebben ze daar het volle vertrouwen in de voorbijgangers, want het poortje stond er wagewijd open. Toch niet zo verstandig gezien daar toch mooie dingen instonden...
Een tekst in die kapel verteld ons het volgende :
Omdat het vandaag ook Monumentendag was, waren er ook hier enkele historische gebouwen open voor het publiek, zoals deze Meestersmolen in Oostvleteren.
Tijdens de eerste wereldoorlog verdween de laatste windmolen van Oostvleteren. In 1963 kocht René De Meester (burgemeester van Oostvleteren) de standaardmolen van Gijverinkhove aan. Deze molen is vermoedelijk rond 1760 gebouwd. Bij een grondige herstelling in 1952 was de oude standaard vervangen door de standaard van de Bergmolen uit Lendelede. Twee jaar later (in 1954) werd deze molen toch stil gelegd, waarna het verval toesloeg. In 1973 werd de molen ontmanteld te Gijverinkhove, en na restauratie in Oostvleteren weer opgebouwd. De plannen voor de restauratie werden opgemaakt door architect De Geyter. De molen werd heropbouwd op een open voet met vier bakstenenteerlingen. De gesloten voet, zoals in Gijverinkhove aanwezig was, werd niet herbouwd.
Dan gaat het via Reninge, Woesten en Boezinge naar Elverdinge waar dit mooie kasteel jammergenoeg niet voor het publiek open stond.
Het eerste kasteel in Elverdinge werd gebouwd rond de 12de eeuw. Het behoorde oorspronkelijk toe aan de bastaards van de graven van Vlaanderen. Adrianus Vander Borcht kreeg de heerlijkheid in 1629. Hij liet een kasteel in Vlaamse renaissance-stijl bouwen. Het werd omringd door water. Dit kasteel stond op de plaats waar nu het oud klooster staat. Na de familie Vander Borcht kwam de heerlijkheid in handen van verschillende families. In chronologische volgorde had je de families: de Bever, de Lichtervelde, de Steenhuyse, de Bethune, dEnnetières en de Laubespin. Victor, markgraaf dEnnetière vestigde zich te Elverdinge in 1870. Hij vergrootte zijn heerlijkheid door gronden aan te kopen. Dankzij hem werd Elverdinge een aanzienlijke gemeente. Hij maakte van het park een van de mooiste waranden. In 1870 liet hij een nieuw kasteel en een familiegrafkelder bouwen. Hij liet op zijn kosten al de straten (14 km) in macadam leggen. Door zijn mildheid werd hij de vader van de armen genoemd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog brandde het kasteel uit, maar in 1925 begon de heropbouw, naar het ontwerp van Jules Coomans. Het kasteel werd nu gebouwd in rococo-stijl. Tijdens de Tweede Wereldoorlog namen de Duitse stafofficieren hun intrek in het kasteel, zodat het na 1945 nog eens opgeknapt moest worden. Het kasteel is nog steeds eigendom van de nakomelingen van de familie de Laubespin: Eric du Cauze de Nazelle en zijn echtgenote Isabelle de Rochechouart de Mortemart. Het bomenrijke park is sinds 1957 een vrij vogelreservaat en staat onder toezicht van de Belgische natuur en vogelreservaten. Het kasteel is niet te bezoeken, maar je kunt het vanop een afstand zien.
Even verderop was ook Vermeulen's Molen toegankelijk voor het publiek.
In 1843 liet de familie Vermeulen-Smagghe een bakstenen stellingmolen bouwen, als graan- en oliemolen, ter vervanging van een houten windmolen. De bouwdatum is aangegeven op een gevelsteen boven de deur. De stenen windmolen, eigendom van Charles Vermeulen, stond naast het nieuw aangelegde kasteelpark. Graaf d'Ennetières wilde die molen, met omringende gronden kopen. Beide eigenaars konden evenwel niet tot een vergelijk komen. d'Ennetières plantte daarop tientallen populieren op zijn grond, in de nabijheid van de molen, die - eens volwassen - de wind braken, zodat de molenwieken géén wind meer konden vangen. De molenaar zag zich verplicht de molen te verhogen. Toen omstreeks 1909 het wiekenkruis werd uitgehaald kon de molen enkel nog mechanisch aangedreven worden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de molenromp als observatiepost gebruikt en daarom met enkele baksteenlagen verhoogd. De mechanische maalderij bleef bewaard en is ingericht op de benedenverdieping en op de eerste drie zolders. Er zijn nog drie koppels stenen, een buil, een haverpletter en een dieselmotor van het type L 25 PK aanwezig. De molenromp en deze mechanische maalderij werden in 1993-'94 hersteld. De romp is op afspraak te bezoeken, op aanvraag bij Toerisme Ieper (toerisme@ieper.be). In 2008 gebeurde een instorting van de derde verdieping. Het gaat om een moerbalk die vroeger v reeds werd versterkt met zweeijzers, evenwel niet tot op de dragende muur. Inmiddels heeft de tand des tijds en de aantasting door houtborende insecten zijn werk verder gezet en heeft de moerbalk ter hoogte van de balkslof het begeven en is neergestort tot op de graanreiniger die nu de helft van de vloer ( gedeeltelijk ) ophoudt. De schade zal hersteld worden. (http://www.molenechos.org/molen.php?AdvSearch=814)
Een voorlaatste halte bracht ons naar het Ferme Olivier Britsch Cemetry dat 408 Britse (waarvan 6 niet-geidentificeerd) en eigenaardig genoeg ook 3 Duitse graven teld. Allen slachtoffers van het beruchte Ieper Salient ('14-'18) (http://www.digilife.be/teleducatie/vbssj/omd98/omd20.htm)
Even verderop was dan een laatste (geheime) controle : we zaten op een 7-tal kilometer van Poperinge en de eindbestemming, Zaal Maeke Blijde.
Een mooie, leerrijke (bij momenten gevaarlijke) rit, maar dat hoort bij een zoektocht en zeker voor herhaling vatbaar.
Ik ben Guy Vandendriessche
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gewezen rijkswachter en veiligheidsagent.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: motortoerisme, terrariumdieren, plastic modelbouw, snorrenclub,....
