Vanmorgen was het stilletjes in huis. Onze meisjes konden zich nog eens lekker omdraaien toen wij de deur uitgingen. Albert was bij Christian blijven slapen. Sophie is in de loop van de voormiddag eveneens bij Christian gaan spelen en Astrid had met Ramona afgesproken. 's Middags aten we snel een boke en vertrokken we, inclusief Christian, naar het zwembad in Wettingen, Tägi. Wij kwamen met de auto, Rosario, Paco en Fernanda kwamen met de bus. De kids hebben zich reuze geamuseerd. Wat wil je, een groot zwembad met een soort "springkasteel" op het water, een 3-meter plank, een lange glijbaan... Rosario en ik hebben tijd terwijl gebabbeld en natuurlijk ook gezwommen. Om 17u was de pret uit en keerden we terug naar Remetschwil. In een mum van tijd stonden de soep en de patatjes op tafel en konden ze na het avondeten nog effe buiten spelen. Tijdens de vakantie mogen ze een beetje later dan anders in bed...
Blijkbaar hebben ze zich na het kokerellen nog reuze geamuseerd buiten. De zon was wel niet van de partij maar "an die frische Luft gehen" doet altijd deugd. Albert was op het lumineuze idee gekomen om een "slakkenrace" te houden. Een grote plastieken bak werd bovengehaald en er werden 2 slakken in gezet. De slakken moesten om ter eerst uit de bak kruipen. Volgens Astrid was het echt wel plezant om te zien hoe Albert en Sophie voor de slakskes gesupporterd hebben. De buurvrouw zal gedacht hebben....
's Avonds na de voetbaltraining belde Albert van bij Christian "mama mag ik hier blijven slapen, brengt gij mijne pyjama?". Zo gezegd zo gedaan. Iedereen ging mee behalve Sophie want Isabel stond erop dat we nog effe langs kwamen. Zij had chocolade fondue voorzien! Geweldig lekker, maar doodzonde. Om 21u zijn we naar huis gegaan. Astrid lag al half te slapen in de zetel.
Astrid en Albert mochten vanmorgen nog efkes blijven liggen terwijl Sophie eruit moest. Voorzien van haar 2 lievelingspoppen "Chou-Chou" en "Lilou", met bijpassend Baby Born fiest en brommertje, bracht Erik ze tegen 8u naar Fernanda, het dochtertje van mijn collega Francisco. Om 12u pikte ik Sophieke weer op met haar 'rommel' en bracht ze naar huis. Enkel Sophie mocht in de keuken, ik niet want ze maakten een verrassing voor Erik en mij. Uiteindelijk lieten ze mij dan toch binnen maar dat was dik tegen hun goesting. Nu was het geen verrassing meer natuurlijk. Ze waren naar de supperette Volg geweest en hadden fruit en chocolade gekocht (alsof er niet voldoende fruit was). Het fruit hadden ze netjes in stukjes gesneden en werd daarna zorgvuldig ondergedompeld in de chocolade die ze in de microgolf gesmolten hadden met een beetje melk (zo maken we chocoladesaus voor op de crème glace; ze hadden dus goed opgelet!!). Als dat klaar was, werd alles op een schotel geschikt en in de ijskast gezet om terug op te stijven. Helaas moest ik terug naar kantoor terwijl de chef-koks thuis mochten blijven. Uiteraard kregen ze eerst nog "de les opgespeld"!
Om 16u45 was ik weer terug thuis. Wat hebben we toch voorbeeldige kinderen. Ze hadden alles netjes opgeruimd en de keuken hadden ze met nat opgenomen!!! Albert stond klaar om naar de voetbaltraining te vertrekken.
Omdat Erik en ik deze week nog moeten werken, is het een beetje puzzelen geblazen om de juiste opvang voor de kinderen te vinden. Rond een uur of 9 mocht Sophieke bij Ramona gaan spelen; Astrid en Albert mochten, indien ze zin hadden, ook meekomen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik 's middags om 11u45 weer thuis was, was er geen kat te bespeuren. Of toch... Caramel en Praline waren alleen thuis en lagen vredig onder de salontafel te slapen. Astrid profiteert ervan om de poezen binnen te laten! Om 12u30 was iedereen thuis en konden we patatjes eten.
Het was prachtig weer, nog een keertje zomer met temperaturen tot 24°C. Ideaal om de wasbak leeg te maken. De kinderen hebben de ganse namiddag buiten gespeeld met de kinderen uit de buurt. Verstoppertje spelen, op de trampoline, in het kamp. Er was genoeg te doen. Tijdens de vakantie is er ook geen turnles. Dat vinden onze meisjes ook wel eens plezant alhoewel ze constant op hun handen staan! Albert daarentegen heeft wel voetbaltraining op dinsdag en donderdag.
Albert en Sophie waren samen met ons wakker rond 8 uur. Albert en Erik zijn opgestaan, Sophieke is bij mij nog in bed komen "soezen zoals de poezen". Het zijn kostbare momenten want dat doen ze alleen als ze kleintjes zijn! In de voormiddag hebben we niet veel uitgespookt, alhoewel Erik toch wel een aantal boomstammen heeft gekliefd. We hebben allemaal een beetje geholpen zodat op een uurtje tijd een hele rij stammekes weg waren. Netjes gestapeld en afgedekt met een grote plastiek.
Na het middageten zijn we nog naar Mühlebach geweest, het dorpje vlak naast Ernen. Chalet Bügeli, onze chalet dus, is de laatste voor de grens met Mühlebach. Langs de wei een flink stuk geklommen tot aan het riviertje. Daar wilden Albert en Sophie hun papieren bootjes laten varen. Helaas, zoals voorspeld hebben de bootjes het niet lang uitgehouden. Het was toch het proberen waard. Via het kerkje van Mühlebach ging het weer richting chalet. Albert en Sophie zijn nog op het voetbalveld sprinkhanen en spinnen gaan vangen. Een vieze dikke spin brachten ze mee. Ze kreeg de naam "paddestoelenspin" omdat ze eruit zag als een rode paddestoel gevuld met witte stippen. Bwah... Ik krijg er nog kriebels van.
Als alles weer netjes was, zijn we naar Remetschwil teruggekeerd, waar Astrid ons opwachtte. Ook deze keer hebben we kostbare tijd verloren in de file. Langs Luzern rijden was geen optie, nog meer file. Je ziet, de Zwitsers trekken bij mooi weer massaal de bergen in! Voor 20 uur waren we thuis en konden de kids nog efkes samen tv kijken. Morgen kunnen ze uitslapen, behalve wij!
Gisteren is Astrid haar vriendinnetje Jill (weer) blijven slapen. Nu ze niet meer samen op school zitten, kunnen ze enkel maar na de schooluren afspreken. Albert moest vandaag om 11u30 verzamelen bij FC Fislisbach. Van daaruit reden de sjotterkes samen naar Koblenz. De eerste helft (2x 30 minuten en 15 minuten pauze) heeft Albert er niet veel van gebakken maar na de rust ging het stukken beter. Hij heeft 2 goals aangegeven. Stand op het einde van de match Koblenz - Fislisbach: 6 - 2. Voorlopig hebben ze nog geen enkele match verloren.
Na de match werden Sophie en ik thuis opgepikt en reden we naar Ernen. Omdat we morgen alweer naar huis komen, mocht Astrid naar Jill en daar blijven slapen. Deze keer kon ze ervan tussenuit muizen, maar volgende keer gaat ze mee. Vorige week waren er een aantal passen afgesloten, dit weekend was alles weer terug open. Boven op de Furkapass kon je goed zien dat het al flink gesneeuwd had. Als alles uitgepakt was - deze keer belachelijk weinig natuurlijk - aten we soep met een boke. Daarna was er nog tijd om te niksen.
Vandaag begint voor onze kinderen de herfstvakantie. Normaal gezien pas op maandag maar omdat de meeste scholen in kanton Aargau zijn leerkrachten op "Weiterbildung" stuurt, hebben ze een dagje langer vakantie. Gelukkig ben ik op vrijdag thuis zodat ik geen opvang moet voorzien. Want geen school, geen opvang.
De volgende kalendermaand staat weeral voor de deur. Nog efkes en het jaar is ten einde! Wat vliegt de tijd toch veel te snel.
Na schooltijd is Albert bij Andrin gaan spelen. Deze keer trokken ze naar het veld vlak over Andrin. De boer was daar de maïs aan het afrijden. Zo mochten ze met de pikdorser en de Gölle meerijden. De boer hebben ze helemaal "leeggevraagd" over de technische mogelijkheden van de machines zoals de maximum snelheid, PK, etc. Op-en-top mannenpraat! Ze hebben toch weeral chance gehad want ze mochten met de "gewone" tractor over 't veld rijden. Vanaf nu wil hij alleen nog boer worden!!
Vandaag werden de voetballerkes op FC Fislisbach in hun complete uitrusting op het veld verwacht. De sponsor was aanwezig en er werden foto's getrokken voor de kalender. Elk lid "moet" 5 kalenders verkopen; de opbrengst gaat integraal naar de club voor nieuw materiaal. Na de fotoshoot was er nog een kleine match "untereinander".
Omdat Astrid veel huiswerk/lessen had tegen dinsdag, is ze niet gaan turnen. Sophie was in de namiddag bij Aline gaan spelen en ze vond het erg dat ze niet langer kon blijven. Zij moest wééral gaan turnen... Ze gaat wel graag, maar zou liever terug naar het "KiTu" (Kinder Turnen) gaan want daar mag je wel nog spelen. Het laatste half uurtje van de les is er dan nog de conditietraining. Op en af de trappen op één been, "kruiwagen" van de ene kant van de zaal naar de andere kant, gehurkt tegen de muur blijven zitten, buikspieroefeningen, waagstand (concentratie) etc. Dat vindt ze allemaal maar niks want daar word je zo moe van. Astrid daarentegen heb ik nog nooit horen klagen! Vanaf januari mag Sophie ook meedoen aan de wedstrijden. We zien nog wel want ik heb zo een flauw vermoeden dat Miss Decibel daar niet klaar voor is. Volgens juf Lea is Sophie goed aan de ringen...
Toen we vanmorgen aan de ontbijttafel zaten, was er een flauw zonnetje te zien. Eerst werd er tijd gemaakt voor het huiswerk en de lessen, daarna kon er gespeeld worden. Er was tijd genoeg voor een aantal karweitjes. Zo hebben we in de tuin al wat gesnoeid (lavendel) en nog onkruid gewied. De wasbak leeggemaakt want gisteren hing er een verfgeur in de kelder. De gang tussen het huis en de straat uitgekeerd terwijl de buurvrouw haar deel deed. Zo blijft het proper want de wind blaas alles in een hoekje bij haar. De auto's een flinke beurt gegeven... enfin, het kan er allemaal weer (efkes) tegen. Albert en Erik hebben in de wei met de vliegers gespeeld want wind was er genoeg. Astrid heeft haar "Einrad" nog eens boven gehaald en ja... ze kan het nog! Astrid en Sophie hebben ook uit de afgevallen bloemen van de "Nachtkerze" bloemzaadjes verzameld en overal in de tuin tussen de planten gezet. Ik ben eens benieuwd of dat iets doet...
En zo was de zondag ook weer goed gevuld. Morgen is het weer maandag... I don't like Mondays!!!
Druilerig weer, alleen maar regen, wind en heel veel mist. Dikwijls blijft de mist tot na de middag hangen. Gelukkig zitten wij over 't algemeen boven de mist. Soms is het echt wel mooi want dan hangt de mist beneden in het dal. De bewonders van Busslingen (gehuchtje van Remetschwil) en het Reusstal (Reuss = rivier) hebben dan minder geluk... Ach, de zon schijnt immers altijd achter de wolken!!
De voetbalmatch Fislisbach - Klingnau werd afgelast. Als we dit op voorhand hadden geweten, waren we zeker naar Ernen gereden. Daarom profiteerden we ervan om al wat hout te schilderen in de kelder, hout dat gebruikt wordt om het gekliefde hout in Ernen op te leggen zodat het niet in het nat ligt. De meisjes bakten samen een taart met creme-au-beurre en een "Apfel-Streuselkuchen" terwijl de jongens boven op zolder nog ping pong speelden. Ze noemen het boek-pong. Ze maken met wol een veld op de grond, op de scheidingslijn worden allemaal kleine boeken gezet. Met echte pingpong palletjes wordt er dan gespeeld, zittend op de knieën. Zo te horen, héél plezant.
Na het avondeten kregen we bezoek van Francisco, Rosario, Fernanda en Paco. Francisco is mijn (Mexicaanse) collega. Zijn vrouw had ik een tijdje geleden al eens ontmoet. Omdat het toen zo goed was meegevallen, spraken we vandaag nog eens af bij ons thuis. De kinderen hebben zich goed geamuseerd, enkel voor de taart hebben ze beneden gezien, voor de rest enkel gehoord! Het was gezellig en er werd veel gebabbeld. En dan vliegt de tijd natuurlijk. Erik heeft ze daarna naar huis gebracht. Zij wonen in Dättwil, hier vlakbij. We spreken zeker nog eens af!
Eindelijk is het zover, hier heeft Sophieke zo naar uitgekeken... Ramona's verjaardagsfeestje. Meestal is het Astrid die op (bijna alle) feestjes van haar klasgenootjes wordt uitgenodigd, Albert ook geregeld. Nu was Sophie aan de beurt. Voorzien van een cadeautje en een mooie verjaardagskaart, ging ze tegen 14 uur naar Ramona. Zij zat in haar klasje bij Frau Weiss in de Kindergarten maar omdat zij een jaartje ouder is, zit ze nu al in het 2e leerjaar. Omdat het 1e en het 2e leerjaar één klasje is, zit ze weer bij haar vriendinnetje in het klasje van Frau Pfiffner. De kindjes hebben veel buiten gespeeld want geregeld zagen we iemand voorbij lopen in onze tuin. Blijkbaar hebben ze "Verstecken" gespeeld en zoektocht. In het kamp in de wei hiernaast, heb ik ook veel kabaal gehoord. Aan haar outfit te zien was het plezant geweest!!
Terwijl Sophieke zich te pletter amuseerde, was het voor Astrid wat minder plezant. Zij ging vandaag voor de eerste keer naar de kine voor een "leerblokkade". Overal hoor ik positieve commentaar, ook in de school in België hadden ze ons dit ook al aangeraden. We zullen zien wat het brengt, maar wonderen verwachten we niet. Dan hebben we het tenminste geprobeerd. Na de eerste sessie voelde ze zich heel erg op haar gemak en wil ze een 2e keer terugkomen. Spijtig genoeg heeft Astrid vandaag niet echt kunnen spelen. Eerst kine en dan werken voor 't school want morgen heeft ze toets van geschiedenis "das alte Ägypten"...
Na het ontbijt maakten Astrid en Albert hun huiswerk. Als dat klaar was, was er nog tijd zat om te spelen. Erik trok de tuin in om hout te klieven. Omdat niemand zin had om mee naar de bakker te wandelen, ging ik alleen en kocht een vers gebakken "Ernerli"-brood. Albert hielp Erik met hout stapelen en de meisjes hielpen binnen met stofzuigen. Zo was het werk in een mum van tijd gedaan en konden we na het middageten nog van het warme herfstzonnetje genieten. Om de files te vermijden zijn we deze keer vroeg naar Remetschwil vertrokken. Dat was een goed idee alhoewel we in het vervolg toch wat langer willen blijven. Op de Furka-pas was er veel gerij. Wat wil je met zo'n prachtig weer! In Remetschwil konden we de Rösti-patatjes en koude schotel in de tuin opeten. We moeten ervan profiteren want het zal niet lang meer duren...
Omdat het "Rangverlesen" pas om 16u30 was, hebben we niet op de uitslag gewacht. Direct na de wedstrijd reden we naar Ernen. 's Avonds stuurde Renata me een smsje met de punten. Vandaag was het nationale wandeldag en was er dus veel volk op de been! Op het dorpsplein was er artisanale markt en konden de kinderen op het springkasteel springen. Alhoewel, stilletjes aan voelen Astrid en Albert zich al te groot... Sophie daarentegen ... Lang zijn we niet gebleven. We hadden gehoopt om Walter, de boer die bij ons tussen de fruitbomen het gras maait, tegen het lijf te lopen. Helaas geen Walter gezien.
's Avonds aten we raclette en was er nog tijd om gezellig voor tv neer te ploffen. De sauna is voor een andere keer, als het wat kouder is buiten!
Astrid moest om 8u45 in Oberrohrdorf zijn. Samen met de andere meisjes van kategorie 2 vertrok ze, met één van de "chauffeurs" naar Cham (kanton Zug). Als thuis alles ingepakt was, konden we eveneens vertrekken naar Cham, waar Astrid meedeed aan de "Zuger Geräteturn Cup". Met 116 meisjes gingen ze van start in K2. Astrid schitterede weeral! Ze behaalde een 12e plaats met een puntentotaal van 27,60. Je kan gerust een kijkje gaan nemen op de website van de turnkrijg nl www.tsvrohrdorf.ch In kanton Zug is het allemaal een beetje anders. De ringen komen pas aan bod in kategorie K3. De volgende keer moeten we haar grondoefening nog eens herhalen. Telkens loopt er wel iets mis waardoor ze - in dit geval - een half punt verliest... Andere foto's hebben jullie nog tegoed!
Omdat ik 's vrijdags niet meer ga werken, maar dinsdag de ganse dag, had ik tijd om mee naar het Dorfskafi te gaan. Gelukkig had ik gisteren al boven gekuisd. Om 9u was ik bij Isabel en gingen we samen naar het zaaltje in het gemeentehuis. We waren met 14 vrouwen, allemaal zowat dezelfde leeftijd vermoed ik. Op tafel stonden de Gipfeli (croissants) en de broodjes al klaar. Voor een aantal onder hen was dit het ontbijt! Maar ja, gegeten of niet, een lekkere croissant gaat er altijd in! Het gespreksonderwerp: de kinderen natuurlijk. Ideetjes en tips werden uitgewisseld en zo deed iedere mama haar verhaal. Heel plezant! Volgens mij hebben we ook veel lawaai gemaakt, maar daar trokken we ons niks van aan. We hebben ons geamuseerd en dat was het belangrijkste. Tegen het middaguur was ik weer thuis en aten we, net zoals de meeste vrijdagen, "smoskes" met donkergrof stokbrood. De kinderen zijn daar verzot op en op die manier eten we toch ook verse groentjes.
Na de middag hadden Sophie en ik afspraak bij de kapper. Bij Sophieke gingen alleen de puntjes eraf. Claudia heeft haar haren mooi ingevlochten. Ze zag er prachtig uit! Dat zullen we thuis ook eens proberen. Als we klaar waren, zijn we via de kindergarten weer naar huis gewandeld. Sophie is nog blijven spelen in de nieuwe speeltuin. Een echt speelparadijs, alles gemaakt uit boomstammen, net zoals de speeltuin in Bellikon. Thuis stond er helaas nog een heleboel werk te wachten...
Maandag had ik alles klaargemaakt voor de tweedehands kledingbeurs in Oberrohrdorf. Dinsdag mocht alles binngengebracht worden zodat op woensdag de verkoop van start konden gaan. Niet slecht, zo kunnen kleren die te klein zijn (enkel van de kids natuurlijk) én die bovendien nog (zo goed als) nieuw zijn, verkocht worden. Veel hadden we niet in de aanbieding enkel skipakken die te klein zijn, een paar winterjassen én sneeuwlaarsjes. Zelf ben ik niet naar de beurs geweest. De kleren moeten voorzien zijn van een inschrijvingsnummer dat je op voorhand bekomt bij aanmelding, de maat én uiteraard de prijs. Je kan niet geloven hoeveel succes het heeft!!!
Erik was op het middaguur weer terug thuis van de huttentocht. Met veel enthouisme vertelde hij over zijn avontuur in de bergen, over Markus en Philippe. Hij heeft zich goed geamuseerd. Volgens hem was de tocht nog mooier dan vorig jaar. Het weer zat er natuurlijk ook voor iets tussen! Hij zal nog verslag uitbrengen geïllustreerd met foto's.
Terwijl in Oberrohrdorf onze spulletjes verkocht werden, lieten we zelf de centjes rollen in het shoppingcenter Tivoli. Erik had een nieuw costuum en een nieuwe broek nodig, ikzelf ben op zoek geweest naar een paar nieuwe schoenen. Niet zo simpel eigenlijk... kleine smalle voetjes. De meeste schoenwinkels bieden schoenen aan vanaf maatje 36. Frustrerend als je weet dat ik een 34-35 heb. De kinderafdeling heeft meestal niks bijzonders. Uiteindelijk hebben we dan toch nog een 35-er gevonden bij Geox. Nog efkes en Astrid is er met mijn schoenen vandoor!!
Astrid bracht nog een bezoekje bij de kapper bij ons in het dorp. Zij gaat tegenwoordig helemaal alleen en vindt dit reuze! Kleine kindjes worden groot...
Vandaag prachtig weer, net zoals gisteren. Een beetje profiteren van de gelegenheid om de wasbak helemaal leeg te maken, de bedden te verschonen en de ramen te kuisen. Aan de voordeur nog alles netjes uitgekeerd en geschuurd. En dat op zondag... Albert was al om 8u30 thuis van Isabel. Aan het tijdstip te zien en aan Albert's oogskes, heeft hij inderdaad goed en vooral genoeg geslapen! Eerst tijd voor huiswerk gemaakt en daarna konden ze spelen. Michelle is bij ons geweest en heeft samen met Astrid en Sophie de keuken overhoop gehaald. Ze bakten "Käsestängli" en... alles plakte vol, ook de grond. Daarna hebben ze alles proper gemaakt, zelfs met nat! Wat een plezier. De buurvrouw had ook wat gebakken, een appeltaart. We werden allemaal, ook Michelle, uitgenodigd om bij haar een stukje te smullen. Mmm, lekker, alsook de koffie was lekkerder dan de mijne!
Erik heeft ons nog opgebeld. Hij stelt het goed en heeft 2 zware dagen achter de rug. Vannacht zullen ze in een pensionnetje in Arolla verblijven.
Om 11u30 hadden we afgesproken bij Isabel. Van daaruit vertrokken we samen naar Brugg voor de voetbalmatch. Voor Albert de eerste match bij FC Fislisbach. De mannen hebben goed gespeeld, heel goed zelfs. Ze wonnen met 9 - 3. Albert zelf heeft niet gescoord maar heeft wel één goal aangegeven. Fier dat hij was! Ter plaatse aten we nog een hotdog en als iedereen klaar was, keerden we weer naar Remetschwil.
Isabel, Stefan en Christian zijn 's avonds bij ons komen eten. Dat was best gezellig en de kids hebben goed gespeeld. Het was schitterend weer dus konden we in de tuin eten. We moten ervan profiteren want de zomer loopt stilletjes aan ten einde. Hier en daar beginnen de bomen te verkleuren. Gevulde paprika's met tomatensaus en aardappelpuree stond op het menu. Het gehakt kwam uit België en smaakt volgens ons eens zo lekker. Onze gasten vonden het zo te zien ook héél lekker. Wij raken de smaakt van het Zwitserse gehakt maar niet gewoon... Om 20u30 zijn onze meisjes gaan slapen en Albert mocht nog mee naar Christian. Daar moest het om 21u ook stil zijn...
Erik was op het middaguur thuis en heeft in een blitstempo gegeten en de auto ingeladen. Gepakt en gezakt is hij naar Markus gereden om het op te pikken. Omstreeks 13 uur zijn ze dan vertrokken naar Zinal waar Philippe op hen wachtte. Eén auto bleef in Zinal staan, en met Erik's auto reden ze naar Ernen. 's Avonds hadden ze nog lekker gegeten in een restaurantje in Fiesch (wie weet wat krijgen ze in de hut!!!). Vandaag overnachten ze nog in de chalet en morgen geht's los... ab in den Bergen! Hier heeft hij lang naar uitgekeken!! Verslag en foto's volgen nog.
