Omdat Astrid veel huiswerk/lessen had tegen dinsdag, is ze niet gaan turnen. Sophie was in de namiddag bij Aline gaan spelen en ze vond het erg dat ze niet langer kon blijven. Zij moest wééral gaan turnen... Ze gaat wel graag, maar zou liever terug naar het "KiTu" (Kinder Turnen) gaan want daar mag je wel nog spelen. Het laatste half uurtje van de les is er dan nog de conditietraining. Op en af de trappen op één been, "kruiwagen" van de ene kant van de zaal naar de andere kant, gehurkt tegen de muur blijven zitten, buikspieroefeningen, waagstand (concentratie) etc. Dat vindt ze allemaal maar niks want daar word je zo moe van. Astrid daarentegen heb ik nog nooit horen klagen! Vanaf januari mag Sophie ook meedoen aan de wedstrijden. We zien nog wel want ik heb zo een flauw vermoeden dat Miss Decibel daar niet klaar voor is. Volgens juf Lea is Sophie goed aan de ringen...
Toen we vanmorgen aan de ontbijttafel zaten, was er een flauw zonnetje te zien. Eerst werd er tijd gemaakt voor het huiswerk en de lessen, daarna kon er gespeeld worden. Er was tijd genoeg voor een aantal karweitjes. Zo hebben we in de tuin al wat gesnoeid (lavendel) en nog onkruid gewied. De wasbak leeggemaakt want gisteren hing er een verfgeur in de kelder. De gang tussen het huis en de straat uitgekeerd terwijl de buurvrouw haar deel deed. Zo blijft het proper want de wind blaas alles in een hoekje bij haar. De auto's een flinke beurt gegeven... enfin, het kan er allemaal weer (efkes) tegen. Albert en Erik hebben in de wei met de vliegers gespeeld want wind was er genoeg. Astrid heeft haar "Einrad" nog eens boven gehaald en ja... ze kan het nog! Astrid en Sophie hebben ook uit de afgevallen bloemen van de "Nachtkerze" bloemzaadjes verzameld en overal in de tuin tussen de planten gezet. Ik ben eens benieuwd of dat iets doet...
En zo was de zondag ook weer goed gevuld. Morgen is het weer maandag... I don't like Mondays!!!
Druilerig weer, alleen maar regen, wind en heel veel mist. Dikwijls blijft de mist tot na de middag hangen. Gelukkig zitten wij over 't algemeen boven de mist. Soms is het echt wel mooi want dan hangt de mist beneden in het dal. De bewonders van Busslingen (gehuchtje van Remetschwil) en het Reusstal (Reuss = rivier) hebben dan minder geluk... Ach, de zon schijnt immers altijd achter de wolken!!
De voetbalmatch Fislisbach - Klingnau werd afgelast. Als we dit op voorhand hadden geweten, waren we zeker naar Ernen gereden. Daarom profiteerden we ervan om al wat hout te schilderen in de kelder, hout dat gebruikt wordt om het gekliefde hout in Ernen op te leggen zodat het niet in het nat ligt. De meisjes bakten samen een taart met creme-au-beurre en een "Apfel-Streuselkuchen" terwijl de jongens boven op zolder nog ping pong speelden. Ze noemen het boek-pong. Ze maken met wol een veld op de grond, op de scheidingslijn worden allemaal kleine boeken gezet. Met echte pingpong palletjes wordt er dan gespeeld, zittend op de knieën. Zo te horen, héél plezant.
Na het avondeten kregen we bezoek van Francisco, Rosario, Fernanda en Paco. Francisco is mijn (Mexicaanse) collega. Zijn vrouw had ik een tijdje geleden al eens ontmoet. Omdat het toen zo goed was meegevallen, spraken we vandaag nog eens af bij ons thuis. De kinderen hebben zich goed geamuseerd, enkel voor de taart hebben ze beneden gezien, voor de rest enkel gehoord! Het was gezellig en er werd veel gebabbeld. En dan vliegt de tijd natuurlijk. Erik heeft ze daarna naar huis gebracht. Zij wonen in Dättwil, hier vlakbij. We spreken zeker nog eens af!
Eindelijk is het zover, hier heeft Sophieke zo naar uitgekeken... Ramona's verjaardagsfeestje. Meestal is het Astrid die op (bijna alle) feestjes van haar klasgenootjes wordt uitgenodigd, Albert ook geregeld. Nu was Sophie aan de beurt. Voorzien van een cadeautje en een mooie verjaardagskaart, ging ze tegen 14 uur naar Ramona. Zij zat in haar klasje bij Frau Weiss in de Kindergarten maar omdat zij een jaartje ouder is, zit ze nu al in het 2e leerjaar. Omdat het 1e en het 2e leerjaar één klasje is, zit ze weer bij haar vriendinnetje in het klasje van Frau Pfiffner. De kindjes hebben veel buiten gespeeld want geregeld zagen we iemand voorbij lopen in onze tuin. Blijkbaar hebben ze "Verstecken" gespeeld en zoektocht. In het kamp in de wei hiernaast, heb ik ook veel kabaal gehoord. Aan haar outfit te zien was het plezant geweest!!
Terwijl Sophieke zich te pletter amuseerde, was het voor Astrid wat minder plezant. Zij ging vandaag voor de eerste keer naar de kine voor een "leerblokkade". Overal hoor ik positieve commentaar, ook in de school in België hadden ze ons dit ook al aangeraden. We zullen zien wat het brengt, maar wonderen verwachten we niet. Dan hebben we het tenminste geprobeerd. Na de eerste sessie voelde ze zich heel erg op haar gemak en wil ze een 2e keer terugkomen. Spijtig genoeg heeft Astrid vandaag niet echt kunnen spelen. Eerst kine en dan werken voor 't school want morgen heeft ze toets van geschiedenis "das alte Ägypten"...
Na het ontbijt maakten Astrid en Albert hun huiswerk. Als dat klaar was, was er nog tijd zat om te spelen. Erik trok de tuin in om hout te klieven. Omdat niemand zin had om mee naar de bakker te wandelen, ging ik alleen en kocht een vers gebakken "Ernerli"-brood. Albert hielp Erik met hout stapelen en de meisjes hielpen binnen met stofzuigen. Zo was het werk in een mum van tijd gedaan en konden we na het middageten nog van het warme herfstzonnetje genieten. Om de files te vermijden zijn we deze keer vroeg naar Remetschwil vertrokken. Dat was een goed idee alhoewel we in het vervolg toch wat langer willen blijven. Op de Furka-pas was er veel gerij. Wat wil je met zo'n prachtig weer! In Remetschwil konden we de Rösti-patatjes en koude schotel in de tuin opeten. We moeten ervan profiteren want het zal niet lang meer duren...
Omdat het "Rangverlesen" pas om 16u30 was, hebben we niet op de uitslag gewacht. Direct na de wedstrijd reden we naar Ernen. 's Avonds stuurde Renata me een smsje met de punten. Vandaag was het nationale wandeldag en was er dus veel volk op de been! Op het dorpsplein was er artisanale markt en konden de kinderen op het springkasteel springen. Alhoewel, stilletjes aan voelen Astrid en Albert zich al te groot... Sophie daarentegen ... Lang zijn we niet gebleven. We hadden gehoopt om Walter, de boer die bij ons tussen de fruitbomen het gras maait, tegen het lijf te lopen. Helaas geen Walter gezien.
's Avonds aten we raclette en was er nog tijd om gezellig voor tv neer te ploffen. De sauna is voor een andere keer, als het wat kouder is buiten!
Astrid moest om 8u45 in Oberrohrdorf zijn. Samen met de andere meisjes van kategorie 2 vertrok ze, met één van de "chauffeurs" naar Cham (kanton Zug). Als thuis alles ingepakt was, konden we eveneens vertrekken naar Cham, waar Astrid meedeed aan de "Zuger Geräteturn Cup". Met 116 meisjes gingen ze van start in K2. Astrid schitterede weeral! Ze behaalde een 12e plaats met een puntentotaal van 27,60. Je kan gerust een kijkje gaan nemen op de website van de turnkrijg nl www.tsvrohrdorf.ch In kanton Zug is het allemaal een beetje anders. De ringen komen pas aan bod in kategorie K3. De volgende keer moeten we haar grondoefening nog eens herhalen. Telkens loopt er wel iets mis waardoor ze - in dit geval - een half punt verliest... Andere foto's hebben jullie nog tegoed!
Omdat ik 's vrijdags niet meer ga werken, maar dinsdag de ganse dag, had ik tijd om mee naar het Dorfskafi te gaan. Gelukkig had ik gisteren al boven gekuisd. Om 9u was ik bij Isabel en gingen we samen naar het zaaltje in het gemeentehuis. We waren met 14 vrouwen, allemaal zowat dezelfde leeftijd vermoed ik. Op tafel stonden de Gipfeli (croissants) en de broodjes al klaar. Voor een aantal onder hen was dit het ontbijt! Maar ja, gegeten of niet, een lekkere croissant gaat er altijd in! Het gespreksonderwerp: de kinderen natuurlijk. Ideetjes en tips werden uitgewisseld en zo deed iedere mama haar verhaal. Heel plezant! Volgens mij hebben we ook veel lawaai gemaakt, maar daar trokken we ons niks van aan. We hebben ons geamuseerd en dat was het belangrijkste. Tegen het middaguur was ik weer thuis en aten we, net zoals de meeste vrijdagen, "smoskes" met donkergrof stokbrood. De kinderen zijn daar verzot op en op die manier eten we toch ook verse groentjes.
Na de middag hadden Sophie en ik afspraak bij de kapper. Bij Sophieke gingen alleen de puntjes eraf. Claudia heeft haar haren mooi ingevlochten. Ze zag er prachtig uit! Dat zullen we thuis ook eens proberen. Als we klaar waren, zijn we via de kindergarten weer naar huis gewandeld. Sophie is nog blijven spelen in de nieuwe speeltuin. Een echt speelparadijs, alles gemaakt uit boomstammen, net zoals de speeltuin in Bellikon. Thuis stond er helaas nog een heleboel werk te wachten...
Maandag had ik alles klaargemaakt voor de tweedehands kledingbeurs in Oberrohrdorf. Dinsdag mocht alles binngengebracht worden zodat op woensdag de verkoop van start konden gaan. Niet slecht, zo kunnen kleren die te klein zijn (enkel van de kids natuurlijk) én die bovendien nog (zo goed als) nieuw zijn, verkocht worden. Veel hadden we niet in de aanbieding enkel skipakken die te klein zijn, een paar winterjassen én sneeuwlaarsjes. Zelf ben ik niet naar de beurs geweest. De kleren moeten voorzien zijn van een inschrijvingsnummer dat je op voorhand bekomt bij aanmelding, de maat én uiteraard de prijs. Je kan niet geloven hoeveel succes het heeft!!!
Erik was op het middaguur weer terug thuis van de huttentocht. Met veel enthouisme vertelde hij over zijn avontuur in de bergen, over Markus en Philippe. Hij heeft zich goed geamuseerd. Volgens hem was de tocht nog mooier dan vorig jaar. Het weer zat er natuurlijk ook voor iets tussen! Hij zal nog verslag uitbrengen geïllustreerd met foto's.
Terwijl in Oberrohrdorf onze spulletjes verkocht werden, lieten we zelf de centjes rollen in het shoppingcenter Tivoli. Erik had een nieuw costuum en een nieuwe broek nodig, ikzelf ben op zoek geweest naar een paar nieuwe schoenen. Niet zo simpel eigenlijk... kleine smalle voetjes. De meeste schoenwinkels bieden schoenen aan vanaf maatje 36. Frustrerend als je weet dat ik een 34-35 heb. De kinderafdeling heeft meestal niks bijzonders. Uiteindelijk hebben we dan toch nog een 35-er gevonden bij Geox. Nog efkes en Astrid is er met mijn schoenen vandoor!!
Astrid bracht nog een bezoekje bij de kapper bij ons in het dorp. Zij gaat tegenwoordig helemaal alleen en vindt dit reuze! Kleine kindjes worden groot...
Vandaag prachtig weer, net zoals gisteren. Een beetje profiteren van de gelegenheid om de wasbak helemaal leeg te maken, de bedden te verschonen en de ramen te kuisen. Aan de voordeur nog alles netjes uitgekeerd en geschuurd. En dat op zondag... Albert was al om 8u30 thuis van Isabel. Aan het tijdstip te zien en aan Albert's oogskes, heeft hij inderdaad goed en vooral genoeg geslapen! Eerst tijd voor huiswerk gemaakt en daarna konden ze spelen. Michelle is bij ons geweest en heeft samen met Astrid en Sophie de keuken overhoop gehaald. Ze bakten "Käsestängli" en... alles plakte vol, ook de grond. Daarna hebben ze alles proper gemaakt, zelfs met nat! Wat een plezier. De buurvrouw had ook wat gebakken, een appeltaart. We werden allemaal, ook Michelle, uitgenodigd om bij haar een stukje te smullen. Mmm, lekker, alsook de koffie was lekkerder dan de mijne!
Erik heeft ons nog opgebeld. Hij stelt het goed en heeft 2 zware dagen achter de rug. Vannacht zullen ze in een pensionnetje in Arolla verblijven.
Om 11u30 hadden we afgesproken bij Isabel. Van daaruit vertrokken we samen naar Brugg voor de voetbalmatch. Voor Albert de eerste match bij FC Fislisbach. De mannen hebben goed gespeeld, heel goed zelfs. Ze wonnen met 9 - 3. Albert zelf heeft niet gescoord maar heeft wel één goal aangegeven. Fier dat hij was! Ter plaatse aten we nog een hotdog en als iedereen klaar was, keerden we weer naar Remetschwil.
Isabel, Stefan en Christian zijn 's avonds bij ons komen eten. Dat was best gezellig en de kids hebben goed gespeeld. Het was schitterend weer dus konden we in de tuin eten. We moten ervan profiteren want de zomer loopt stilletjes aan ten einde. Hier en daar beginnen de bomen te verkleuren. Gevulde paprika's met tomatensaus en aardappelpuree stond op het menu. Het gehakt kwam uit België en smaakt volgens ons eens zo lekker. Onze gasten vonden het zo te zien ook héél lekker. Wij raken de smaakt van het Zwitserse gehakt maar niet gewoon... Om 20u30 zijn onze meisjes gaan slapen en Albert mocht nog mee naar Christian. Daar moest het om 21u ook stil zijn...
Erik was op het middaguur thuis en heeft in een blitstempo gegeten en de auto ingeladen. Gepakt en gezakt is hij naar Markus gereden om het op te pikken. Omstreeks 13 uur zijn ze dan vertrokken naar Zinal waar Philippe op hen wachtte. Eén auto bleef in Zinal staan, en met Erik's auto reden ze naar Ernen. 's Avonds hadden ze nog lekker gegeten in een restaurantje in Fiesch (wie weet wat krijgen ze in de hut!!!). Vandaag overnachten ze nog in de chalet en morgen geht's los... ab in den Bergen! Hier heeft hij lang naar uitgekeken!! Verslag en foto's volgen nog.
Erik was maar net op het nippertje thuis en moest nog eten als ik klaarstond om te vertrekken. We werden warm onthaald in het klasje van Sophie. Haar juf, Frau Pfiffner, gaf uitleg in woord en beeld wat ze dit schooljaar allemaal zullen leren. Ook de zorgjuf en de directrice waren zoals altijd aanwezig. Cijfers van 1 tot 9 stonden op het bord getekend. Een kunstwerk. Op het einde van de info-avond, hing de juf allemaal tekeningen op het bord. De ouders moesten raden welke tekening hun kind gemaakt had en de desbetreffende foto (magneet) erbij hangen. En ja, schot in de roos alhoewel het voor sommigen niet zo evident was! Sophie had thuis niks verklapt alhoewel ze wist dat we een opdracht gingen krijgen. Donderdag bij het ontbijt "En, mama hebt ge mijn tekening gevonden?"... Na de uiteenzetting ben ik nog effe blijven babbelen met de juf en de lerares "Deutsch als Zweitsprache". Sophie kreeg van beide een pluim. Hout vasthouden!!!
Net zoals altijd, wordt er een speelgoed rommelmarkt georganiseerd in de school. In 2008 en 2009 hadden we schitterend weer en kon het doorgaan op de speelplaats. Deze keer konden we onze rommel tentoonstellen in de turnzaal. Een echte overrompeling maar best wel gezellig. De opbrengst van de cake- en taartenverkoop (door vrijwilligers gebakken) gaat naar de kinderopvang "SchTarK" waar Albert en Sophie 's morgens kunnen ontbijten alvorens de school begint. Spijtig genoeg hebben we deze keer niet veel van de hand kunnen doen. Vooral enkele grote stukken zijn we kwijt en dat is het allerbelangrijkste. De kids hebben er dan ook zelf plezier aan beleefd.
In de voormiddag hebben we het zwembad laten leeg lopen. Omdat het niet snel genoeg vooruit ging, hebben Erik en ik een handje geholpen. De kids hadden we wandelen gestuurd nl brood gaan halen bij de bakker. Ze mochten ook nog effe op de speeltuin spelen terwijl wij nog wat werk verzetten. Kort na de middag, als het zwembad leeg was heeft Erik het gras nog afgereden terwijl ik het zwembad proper maakte. In de zon gelegd om te drogen en hup.... de kelder in tot volgende zomer! Weeral een klus geklaard. Gelukkig zijn dit dingen (hout zagen/klieven, zwembad opstellen/opbergen) die slechts eenmalig zijn. Volgende keer kunnen we op en top genieten van het weekend! Om 16u ingepakt zodat we om 17u klaar waren om te vertrekken. Wat was het druk. Iedereen heeft natuurlijk van het schitterende weer geprofiteerd! In Schwyz stonden we stil in de file. Dan maar bij de "BurgerKing" binnen gereden om iets te eten. Ondertussen liep de tijd natuurlijk maar zo moesten we niet aanschuiven in de file. Eten moesten we sowieso. We waren pas om 21u thuis. Gelukkig habben ze in de auto al een uurtje geslapen.
Om 8 uur pikten we Albert op bij André thuis. Zij zaten allemaal buiten in de tuin aan de ontbijttafel; een gezellige boel! Als hij zijn spullen bij mekaar gepakt had, konden we naar Ernen vertrekken. Deze keer hadden we vlot verkeer, geen files. "Boenk" op de middag zijn we aangekomen en hebben we met de rapte een boke gegeten.
Dan kon het werken van start gaan! 2 weken geleden hadden we 2m³ hout besteld; hele boomstammen. Terwijl Erik met de kettingzaag in de aanval ging, stapelde ik de gezaagde boomstammen netjes onder binnen de omheining. Het .exacte aantal bomen hebben we niet maar toen Erik dacht dat we in de helft waren, lagen er nog meer dan 15 bomen. Ruw geschat had de boswachter van Ernen zo'n 30 à 40 bomen geleverd. De kinderen staken een handje toe. Man, man, hard labeur moet ik zeggen. Op den duur hingen mijn armen tot op de grond. Niet alleen die van mij natuurlijk, ook die van de kinderen... Erik was ook steendood want zo'n kettingzaag alleen al weegt wat; dan nog wat kracht zetten. Pfff, stipt om 17u waren alle bomen doorgezaagd én gestapeld. Een serieus werk maar we zijn blij dat dat achter de rug is!
Als alles opgeruimd was en iedereen gedoucht had, was er zelfs nog tijd om de pizza-oven in de tuin aan te steken en pizza's te bakken. Astrid had de alles klaargesneden (paprika, ajuinringen, champignons, mozarella) en alles netjes op een schotel geschikt (spekjes, ansjovis en tonijn, kerstomaatjes, olijven). Het deeg had ik kort na de middag al klaargemaakt. Er gaat niks boven een zelfgemaakte pizza-deeg! Als alle buikjes gevuld waren hebben we nog samen tv gekeken. Albert heeft het niet lang getrokken! Ook wij zijn vroeg onder de wol gekropen.
Direct na schooltijd mocht Albert naar het verjaardagsfeestje van André in Sennhof. Ze waren met 8, inclusief de jarige. Natuurlijk allemaal jongens want meisjes waren verboden! Gepakt en gezakt (slaap- en wasgerief, matje en slaapzak) hebben we hem gedropt. Albert was echt content want meestal is het Astrid die naar slaapfeestjes mag. Een grote tent stond opgesteld in de tuin. Iedereen had snel zijn plaats gereserveerd en zo kon het feest beginnen. Blijkbaar hebben ze nog in de tuin gegrilld.
Alle kinderen van de lagere school hebben vandaag "Waldsporttag" of in 't Nederlands "sportdag in het bos". Voorzien van aangepaste kledij en goede sportschoenen, vertrokken alle kinderen naar via het Sennhof naar het bos. Daar werden ze in groepen verdeeld en moesten ze strijden tegen mekaar. Elke groep kreeg een naam die ze zelf mochten kiezen. Volgens Albert en Sophie was het keiplezant geweest. 's Middags aten ze hun lunch en konden ze een worst braden boven het vuur (daar gaan we weer!!). Ach, buiten smaakt alles eens zo goed! Moe maar voldaan waren ze weer thuis om 15u30. Sophie heeft dan nog geturnd van 17u tot 19u... ge moet niet vragen hoe moe die wel was!
Het weekend zit er voor ons helaas al op. Ons rest nog alleen naar huis te rijden. Na het ontbijt vertrokken we. Deze keer nergens geen file gehad, vlot verkeer. Onderweg veel Belgen gezien in de tegenovergestelde richting... Naargelang dat ze 2 dagen extreem laat in bed lagen, hebben ze relatief weinig geslapen in de auto. Sophie meer dan Astrid en Albert, maar dat vonden we helemaal niet erg! Je word moe van haar gekwebbel alleen al, om nog maar van de koppijn te zwijgen... Om 17uur waren we weer in de Pilatusweg. Volgens Astrid waren onze poesjes Caramel en Praline blij dat we weer terug waren! Onze toffe buurvrouw Margrith verdient een dikke pluim. Zij soigneert ze wanneer wij er niet zijn. De kids hadden nog tijd om hun boekentassen klaar te zetten en nog eens na te kijken of alle Hausaufgaben gemaakt werden. Iedereen is vroeg gaan slapen.
Vandaag was het eigenlijk "Family Day" bij ABB. Alle werknemers, ook de studenten van de ABB University, waren welkom op het grote ABB feest. Elke laatste zaterdag van augustus wordt een groot evenement georganiseerd waar vooral de kinderen centraal staan. Helaas... alhoewel wij ook goed gefeest hebben. In de namiddag werden we verwacht op het Claeskens-feest in Aartselaar. Dit jaar was de opkomst nog talrijker dan anders. We hebben de kaap van 100 bereikt. Een mobiel frietkraam werd ingehuurd. Dat zie je tegenwoordig wel meer op feestjes. Een reuze-idee (voor ons toch), zeker als je weet dat een frietkot in Zwitserland nergens te vinden is. Tja, McDonald's kan je nu eenmaal niet vergelijken met "frietjes-van-de-frituur". Spijtig genoeg was de mobiel meer dan een uur te laat zodat iedereen gelijktijdig zin had in een "bakkie". De kids hadden liever nog veel langer gebleven, maar de braderij en de kermis in Hove vonden ze ook wel leuk. Altijd plezant om "oude" bekenden tegen het lijf te lopen. Als we maar kunnen tetteren hé! De kids lagen weer veel te laat in bed (en wij dus ook)!!
