In de voormiddag maakten Chantal en ik een toerke in 't dorp zodat ze weet hoe ons dorp eruitziet. De kids konden naar hartelust in de sneeuw spelen want er was zeker nog genoeg. Na de middag hebben we nog een frisse neus gehaald. Buiten werd er met de slee gespeeld. Ze moeten ervan profiteren want volgende week zou het gedaan zijn...
Vandaag kwamen Chantal, een nichtje van mij, met haar zoontje Kyano op bezoek. Zij waren pas laat in de namiddag hier dus veel tijd om een uitstapje te doen was er helaas niet. Na het avondmaal nog wat bijgepraat en op tijd gaan slapen.
Sophie heeft de ganse week liggen mopperen, zagen ... omdat ze alleen thuis was zonder broer of zus. Vanmiddag om 14u15 waren ze dan terug uit Braunwald. Sophie moest ze bij aankomst eerst een hele dikke knuffel geven. Alhoewel ze bijna de ganse week slecht (sneeuw) weer hadden gehad met temperaturen tot nét geen -10°C overdag, hebben ze allebei een mooie kleur. Hun gezichtjes verraden dat ze moe zijn en telkens veel te laat in bed lagen. 's Morgens moesten ze om 7u30. De potten speculaaspasta die ik had meegegeven, zijn zeer in de smaak gevallen. Om 9u kon het skiën telkens van start gaan tot het middaguur. Elk kind had dagelijks een werkje nl helpen in de keuken, tafel dekken of afruimen, afwassen. Als moeder en vader niet in de buurt zijn gaat dat allemaal zonder morren!! Na het middageten werd er nog geskied van 14u tot 16u. Zo is Albert dagelijks op de zwarte piste geweest. Omdat er slechts 2 beginners waren, hadden ze die bij Astrid in de groep gezet. Dat maakt dat de ganse groep werd opgehouden. Dat vindt ze zelf heel spijtig want haar broer heeft leukere dingen mogen doen... 's Avonds was er telkens animatie voorzien en om 21u30 gingen de lichten uit. Oogjes toe en mondjes dicht.
Zo te zien én te horen hebben ze zich geweldig geamuseerd. Sophie is vooral blij dat ze nu iemand heeft om mee te spelen.
Omdat Sophie deze week "alleen" thuis is, had ik beloofd om een keertje te gaan zwemmen. Alessio en Aramis mochten ook mee. Gisteren om 9u30 vertrokken we richting zwembad. Er was weinig volk, ook in het kleine badje. Sophie, Alessio en Aramis hebben zich goed geamuseerd. Alle 3 kunnen ze nu een tuimel voorwaarts én achterwaarts in het water. Fier dat ze zijn! Om 12u waren we uit het water en kregen ze allemaal een drankje en een "carré-confituurke". 3 tevreden kindjes. Op de middag bij Sonia blijven plakken zodat we om 14u weer thuis waren.
Wat ik al een hele tijd wilde laten weten... Vorige week lag er op een gegeven moment tussen 25 à 30 cm sneeuw in Remetschwil. Ondertussen is er een deel van weggesmolten maar de velden zijn nog allemaal mooi wit. Gisteren avond is het opnieuw beginnen sneeuwen (ongeveer 5 cm). Toen ik vanmorgen rond 10u tevoet naar de Volg (superette) ging, waren de bouwvakkers bij -5°C in de sneeuw aan het werken. Dat heb ik de afgelopen weken meerdere keren gezien. Ongelooflijk toch, hier alles gaat voort. Een winterstop kennen ze blijkbaar niet.
Astrid en Albert vertrokken vanmorgen met de bus naar Braunwald. Na het middageten vertrokken wij naar Bisisthal (kanton Schwyz) om te wandelen en te sleeën. Het weer was alles behalve goed; veel mist en nevel. Van thuisblijven was geen sprake. De laatste weken was het vaak slecht weer. We hebben het één keer geprobeerd maar skiën in de mist doen we nooit meer. Levensgevaarlijk. In Bisisthal maakten we een mooie wandeling. Twee sleeën namen we mee. Zo konden we de weg die we tevoet naar boven gingen, met de slee naar beneden glijden. Onderweg nog een sneeuwballengevecht gedaan en Sophieke in de sneeuw gesmeten. Plezier dat ze had, een echte sneeuwpop(pemieke). Sophie genoot de volle aandacht!
Albert had vanmorgen geen wekker nodig. Hij is ons komen wakker maken om 6u30 want om 8 uur vertrekt hij samen met zijn zus en 30 andere kinderen van het 4e en het 5e leerjaar op skivakantie. Net zoals vorig schooljaar gaan ze skiën in Braunwald, kanton Glarus. Albert heeft - volgens hem - geen oog dichtgedaan, kan zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken steken . Kortom hij is helemaal opgedraaid; loopt de ganse tijd te fluiten en te zingen. Astrid daarentegen pakt alles rustig aan, de kalmte zelve. Zij is zeker ook zo opgewonden als Albert alhoewel je dat aan haar niet ziet. Sophie had gisteren ook haar valieske klaargezet. In de kelder had ze een valies gaan halen en met kleren en haar knuffel gevuld. Wat zou ze zo graag meegaan! Om 8 uur was het verzamelen voor het gemeentehuis; de bus stond al klaar. Astrid had al gauw haar vriendinnekes gevonden en Albert's beste vriend Christian was ook van de partij, samen met zijn broer Stefan. Om stipt 8u20mochten ze plaatsnemen en vertrok de bus. Sophie vond het niet leuk want nu moet ze een ganse week alleen spelen. Ze heeft nog heel vlug haar broer en zus een dikke knuffel gegeven en toen begonnen de traantjes te vloeien.... Wat zal het stilletjes zijn ten huize Mast, alhoewel... de grootste lawaaimaker - Miss Decibel - blijft immers thuis. Tijd voor extra aandacht. Wat wordt dat gemakkelijk met maar één kindje in huis.
Spannend moment... rapportentijd. Vandaag zijn Astrid en Albert thuisgekomen met hun eerste rapport van dit schooljaar. Er is geen reden tot klagen! Wij en zij mogen fier zijn op hun prestaties. Wie had kunnen denken dat ze het hier zo goed zouden doen...? Zo kunnen ze zich maar liefst 2 weekjes ontspannen tijdens de welverdiende "Sportferien" (krokusvakantie).
Jaarlijks worden in het begin van het nieuwe jaar de alarmsirenes over gans het land getest. Vandaag was Kanton Aargau aan de beurt waar maar liefst 600 sirenes gelijktijdig afgingen. In geval van kernrampen, algemeen alarm (oorlog) of wateralarm loeien deze sirenes om de bevolking (en militaire diensten) te informeren. Da's anders wel de moeite want het geluid is akelig en dreigend, om kippenvel van te krijgen...
Gisteren lag er nog een dik tapijt sneeuw, vandaag is dat al een pak minder. De "Föhn" of zuidenwind is de schuldige. De temperaturen klimmen stilletjes aan omhoog en komen enkel 's nachts nog onder het vriespunt. Nog effe en de lente is in 't land!
Erik had aan Markus beloofd om mee te gaan naar de voetbaltraining van FC Fislisbach. Het is dan eindelijk gelukt! Met veel goesting én een grote sportzak met verschillende sport- en voetbalschoenen (binnen, buiten, mét en zonder "toppekes") vertrok hij. Het was uiteraard buiten te doen (in de sneeuw), veel lopen en balwerk. Pas na de training bij het invullen van de papieren, blijkt dat Erik te jong is voor deze ploeg, mannen vanaf 40. Hij kan te allen tijde komen trainen maar binnenkort traint hij mee met de "jonge mannen" en hopelijk is er dan nog plaats genoeg om eveneens mee matchen te spelen. Enfin, hij heeft zich blijkbaar reuze geamuseerd! Eens iets anders dan werken, werken en nog eens werken...
Erik was vandaag vroeg thuis. Hij had vanmorgen zijn auto effe ingeruild voor een vervangwagen zodat de zijne een flinke onderhoudsbeurt kreeg. Hij kreeg een Volvo Cabrio toegewezen, een lachtertje als je weet wat voor weer het is!
Om 17u30 gingen we met z'n allen naar Albert's klasje. Tijdens de lessen WO werken ze rond het thema "Tiere im Winter" en vandaag werden alle werkjes tentoongesteld. In plaats van telkens de werkjes mee naar huis te brengen, blijven ze tot na de tentoonstelling in de klas. Op die manier kom je nog eens in contact met andere ouders en kan je zien wat andere kinderen ervan "gebakken" hebben. Iedereen kreeg ook een drankje en een hapje aangeboden. We profiteerden van de gelegenheid om een babbeltje te slaap met Albert's juf. Ze wist te vertellen dat ze heel tevreden is van hem en dat het steeds beter met hem gaat (taal).
Van de ene klas naar de andere. Ook bij Astrid was er vanalles te doen. Zij werken rond het thema "Elektrizität" en hadden verschillende experimenten gedaan in de klas. Zo hadden ze met batterijen een windmolen gemaakt, een spelletje waarbij het lampje brandt als het juist antwoord wordt gegeven. Astrid maakte een "behendigheidstest", een draad die je moet volgen zonder te raken. Komen beide draden in aanraking met elkaar, hoor je "tuut". Ook de kunstwerkjes werden tentoongesteld en kaartjes werden te koop aangeboden. Hier werden we eveneens verwend met een drankje en een knabbel. Altijd leuk om met andere ouders een babbeltje te slaan.
Vanmorgen om 8u15 stond Isabel voor de deur, deze keer zonder haar hondje Fifi. Het zou ook niet plezant geweest zijn want in 30 cm sneeuw (in Sennhof hierboven nog meer) met korte pootjes, brrrrr! Ondertussen had ik al gegratineerd witloof en aardappelpuree klaargemaakt voor straks, mmmmm...
Via de Rigiweg hier vlak voor de woning, ging het omhoog tot in Sennhof. Van daaruit ging het richting Egelsee. Het was prachtig daarboven maar berekoud. De weg van het Sennhof tot in het bos was een ramp. We zakten in de sneeuw tot aan onze kniën. Wat een plezier dat we haddne! Onderweg kwamen we iemand tegen met van die sneeuwschoenen (rakcets). De ideaal uitrusting. De foto's die ik getrokken heb, hebben jullie nog tegoed.
Na deze inspanning - ja het was een inspanning zeker als je weet dat we pas om 11u30 terug waren - hebben we bij ons thuis nog "met de rapte" een taske koffie gedronken, uiteraard mét een koekske!
In de loop van de voormiddag, rond een uur of 10 is het beginnen sneeuwen. Op korte tijd is er zo'n 10 cm (misschien zelfs meer) sneeuw gevallen. Je kan het zien aan de sneeuwbar die ze gemaakt hebben. De houten plank (met plastiek overtrokken) had vannacht binnen gestaan en lag direct onder. Het vriest ook nog overdag (-4°C). We besloten om vandaag niet weg te rijden; thuis is het even goed. De kids konden naar hartelust in de sneeuw spelen terwijl Erik en ik een fikse wandeling maakten. Onderweg kwamen we Markus, Isabel, Stefan en Christian nog tegen. Zij waren eveneens met de slee aan het spelen. Christian is nog bij ons komen spelen daarna (buiten). De straten liggen er nu echt gevaarlijk bij. Voor Erik's auto is dat geen probleem want hij heeft 4x4 aandrijving, mijn Fordje daarentegen "zwalpt" naar boven. Thuisblijven en te voet gaan is dus de boodschap. De superette "Volg" beneden in het dorp heeft alles wat je nodig hebt, dus moet ik morgen geen risico's nemen. We zien wel!
Remetschwil ligt onder de sneeuw en dat is maar goed ook! Daarom bleven we ook thuis ipv kilometers ver te rijden om de sneeuw op te zoeken. In de namiddag hebben Sophie en Albert hiernaast op de wei geskied, samen met Filip en Manuel (snowboard). Er was net sneeuw genoeg! Omdat er hier geen skiliften zijn, moesten ze telkens weer naar boven lopen. Dat weerhield hen niet om op te geven. Zo bleven ze het warm hebben... Sophie en Albert maakten een schans, terwijl Astrid met de slee gleed. Astrid heeft in de tuin een sneeuwbar gebouwd. De zon heeft zich vandaag niet laten zien.
Rond 10 uur zijn oma en opa weer naar België vertrokken. Na het middageten zijn we naar Waad (kanton Schwyz) gereden om daar te gaan sleeën. De Sihlsee, waar we voorbij reden, is helemaal dichtgevrozen. Schaatsen staat in één van de komende weekends eveneens op het programma. De kids konden naar hartelust sleeën, wij ook. Het was een fameuze helling, je ziet het misschien op de foto's. Erik en ik profiteerden ook van de gelegenheid om ons weer effe kind te voelen. Zaaaalig! Helaas was het alweer veel te snel tijd om huiswaarts te keren. Morgen is het weer werken & school geblazen!
Mooi weer alhoewel er toch altijd wat mist hangt. Na een tijdje verdwijnt het wel. Na het ontbijt zijn we met z'n allen naar Baden gereden. Albert had voor zijn verjaardag van zijn klasgenootjes verschillende "Gutscheine" (cadeaubonnen) gekregen en daarvan wou hij iets kopen. Oma was al een tijdje op zoek naar nieuwe, comfortabele, elegante "sneeuwbotten" en die heeft ze hier gevonden. In de Manor koos Albert een helikoptertje op afstandbediening. De rest van de centjes houdt hij voor een volgende keer.
Oma, Erik, Albert en ik hebben in Ottenbach een wandeling langs de Reuss (rivier) gemaakt terwijl de meisjes met opa het "perdjesspel" speelden. Na het avondeten hebben we nog monopoly gespeeld. De oude monopoly met (Belgische) Franken had oma meegebracht. Niet slecht, want in Zwitserland zijn er geen euro's. Het ging er hevig aan toe. Volgens mij heeft iedereen zich kostelijk geamuseerd!
Na het ontbijt zijn oma en opa naar Goldau gereden om daar het treintje te nemen dat hen tot op de top van de Rigi bracht. Remetschwil zat nog helemaal in de mist maar de zon deed moeite. Pas na de middag was alles open. Boven op de Rigi was het blijkbaar prachtig weer en konden ze ver zien!
's Avonds aten we "fondue bourguignon", met olie die oma uit België had meegebracht. Dat kennen ze hier niet. Het heeft ons beter gesmaakt dan met bouillon.
In de voormiddag zijn oma en opa naar shoppingcenter Tivoli in Spreitenbach gereden. Net zoals in België zijn het hier ook "soldekes". 's Middags aten we samen. Na de middag, Sophie had dan geen school, zijn oma en ik een wandeling gaan maken in het bos van Remetschwil. We zijn bijna 2 uren weggeweest terwijl opa thuis bleef met Sophie. Omdat er vannacht zowat 5cm sneeuw was gevallen, konden oma en Sophie samen een sneeuwman maken in de tuin! Papa was 's avonds wat vroeger thuis omdat de jongens nog naar de kapper moesten. Erik bleef daarna thuis terwijl ik samen met Isabel en Markus naar een "Eltern-Treff" in Niederrohrdorf ging. Het was een gezellige avond, zeker voor herhaling vatbaar.
Oma en opa hadden uitdrukkelijk gevraagd om aan de kinderen niet te verklappen dat ze zouden komen. Astrid was na het middageten naar Heidi (verjaardagsfeestje). Albert en Sophie waren thuis. Albert had al een paar keer gevraagd of hij bij Luca mocht gaan spelen. Hij moest effe wachten want oma en opa zouden elke moment arriveren. Op een gegeven moment, hij was niet meer te houden, had ik gezegd dat er een verrassing zou komen, maar dat hij maximaal nog een half uurtje moest wachten. En curieus dat hij was... Op een bepaald moment ging hij naar zijn kamer en zag hij door de raampjes boven opa's auto. Hij kwam als een gek naar beneden gerend. Hij had niks tegen Sophie gezegd. Ze kwamen langs de achterdeur. Van een surprise gesproken!
Albert is 's avonds wel naar de karate geweest. Astrid daarentegen was van turnen vrijgesteld want zij was te laat thuis van het verjaardagsfeestje.
Albert was vanmorgen vroeg wakker, net zoals zijn zussen. Eigenlijk hebben wij geen wekker nodig, zeker in het weekend niet! Vandaag was het Albert's verjaardagsfeestje. Hij mocht kiezen wat we op zijn feestje zouden doen. Met 15 kinderen (inclusief de onze) trokken we om 9u naar het zwembad van Baden. Een aantal klasgenootjes werden rechtstreeks gebracht. Hij had ook enkele meisjes gevraagd, die hadden Astrid en Sophie al direct "opgeeist". Zo te zien heeft iedereen zich goed geamuseerd, Erik en ik ook. Het feit dat de kids zich amuseren, maakt een mens content. Dat Albert daarenboven nog cadeautjes kreeg, was natuurlijk super. Zo kreeg hij een grote doos van Lego (Indiana Jones), een zaklamp die aan/uit gaat als je in de handen klapt, een experimenten-box waarvoor je citroenen nodig hebt, snoepjes en cadeaubons. Ik vrees dat we deze week naar 't stad moeten... Na de middag zijn we thuis gebleven; het was miezerig weer. Tijd om gezelschapspelletjes te spelen. Zo brengt Sophie elke vrijdag een spelletje mee van school. Maandag moet het weer teruggebracht worden.
Erik was gisteren laat thuis van de Nieuwjaarsreceptie op werk. De bus vertrok in Schaffhausen (een uurjte van bij ons thuis) pas om 1u30. Vandaag kon hij uitslapen maar was om 9u al paraat. Tja, blijven liggen is géén optie, achteraf heb je toch alleen maar hoofdpijn en is het weekend voorbij voordat je het weet.
In de namiddag trokken we naar Amden in kanton Sankt-Gallen. Een wandeling en vooral sleeën stonden op het programma. Onderweg kwamen we een aantal nonnekes tegen. De kids vonden dit best grappig. Albert had een opmerking "amai mama, die zouden toch ook beter een 'pots' opzetten in plaats van zo'n 'kappeke'". Ik moest hem gelijk geven!
