Celine, een klasgenootje van Astrid, kwam na de les mee naar ons. Samen hebben ze het interview dat ze voorbereid hadden, uitgeschreven. Ze hebben ook een voordracht gegeven, alsof ik de juf was. Het was behoorlijk goed! Om 19u moesten we met gans het gezin in de turnzaal van 't school zijn. Alle nieuwkomers van 2007 en 2008 in Remetschwil werden uitgenodigd voor een etentje. Het zouden 161 personen moeten zijn, er waren er slechts 60 aanwezig. Onder hen waren er toch een aantal mensen die we al gezien hadden, of waarmee ik al een babbeltje gedaan had. Na het aperitief konden we aan tafel gaan. Na het voorgerecht werd er een uiteenzetting gegeven over de gemeente. Tussen het hoofdgerecht en het nagerecht kwam er een man goochelen. Het was heel knap en best wel indrukwekkend. Het publiek was héél enthousiast. Erik werd zelfs op het podium gevraagd! De kinderen hebben zich ook goed geamuseerd en vonden het spijtig om huiswaarts te kregen. Pas om 23 uur was het stilletjes in huis...
Vandaag is het echt hondeweer, maartse buien zoals ze dat noemen. Dan weer effe de zon, dan weer sneeuw tot alles wit ziet, dan weer hagel enz. Na 't school mocht Albert bij Alessio gaan spelen. Dana is direkt na school meegekomen met Astrid. Zij hebben het rustig gehouden. Samen huiswerk gemaakt, in de boekskes gelezen, posters opgehangen over koetjes en kalfjes gebabbeld, lipgloss gemaakt. Sophie daarentegen had zelf naar Celine gebeld om te vragen of die ook kwam spelen. Rond 14u was ze hier. Zij hebben boven geknutseld, met de strijkpareltjes gespeeld. Het ging er luidruchtiger aan toe... Het plezantste van al was dat de "grote meisjes" de kleintjes geschminkt hebben. Heel grappig!
Ik was van plan om vandaag te gaan joggen, maar het weer besliste daar anders over. Vanmorgen had het aardig wat gesneeuwd. Het is weliswaar niet koud maar er is verschrikkelijk veel wind. De straten zijn wel vrij maar langs de straat lopen, is niet leuk. Het zal voor donderdag of vrijdag zijn. Dus had ik een goed alternatief bedacht! Ik heb Sonia op "koffieklatsch" uitgenodigd en dan hebben we de foto's van Bivio bekeken. Tegen de middag is ze naar huis gegaan en was het ook tijd om warm eten te maken.
Helaas is het deze namiddag weer inpakken geblazen, terug naar huis. Maar eerst nog effe onze skischoenen- en latten aan en hup... naar boven. De bovenste lift (2560m - dal 1800m) was eveneens open en dus ging het helemaal tot boven (4 km skilift). Pffff het duurt toch wel lang, zeker met Sophie tussen de benen. Aan het begin van de 2e skilift namen we de tijd om van een hapje en een drankje te genieten. Kort daarna was het tijd om af te dalen en de ski's op te bergen tot volgende winter. Het was goed geweest... Thuis een boke gegeten, inpakken en wegwezen. Onderweg hebben Sophie en Albert lekker geslapen, alleen Astrid houdt mee de wacht! Mimosa was blij om ons terug te zien. Volgens de Gudrun die voor onze poes zorgde tijdens onze afwezigheid, heeft ze veel gejankt, ocharme...
Vandaag stralend weer maar toch redelijk wat wind. Rond 9u30 stonden we met z'n allen klaar om te vertrekken. Sophie ging dus met ons mee en dat was goed ook. We vertrokken op de blauwe piste maar dat werd al snel de rode piste. De skilift die helemaal naar de top leidde was deze keer wel open. Boven had je een prachtig zicht! Erik en Albert hebben de zwarte piste gedaan, terwijl de meisjes het "eenvoudig" hielden op de rode piste. Het was echt zalig daar boven. Iedereen heeft enorm genoten. De zon heeft ons deugd gedaan! Het was veel te snel 12u maar ook niet slecht om effe de beentjes te laten rusten zodat we tegen 14u weer terug naar boven konden. Wat vliegt de tijd toch snel! 's Avonds genoten we van een warme maaltijd in een plaatselijk restaurant. Daarna konden we ons lekker laten verwennen in "Beauty-salon Astrid". Echt iets voor haar. Ze heeft iedereen een deugddoende gezichtsmassage gegeven.
Sophie moest vandaag naar de skischool van Bivio. Dat hadden we zo afgesproken. De ski-juf was de mevrouw waarvan we de bovenverdieping van het huis huurden. Sophie moest om 10u bij de babylift zijn; de rest van het gezin ging naar de grote lift. Het ging vrijwel vlotjes, zowel bij Astrid en Albert, als bij ons. Op een gegeven moment, we waren toen op de rode piste aan het skiën, kwamen we Sophieke met de juf tegen. Ze deed het blijkbaar zeer goed. De juf zei dat hij ook geen zin meer heeft om ze morgen nog privéles te laten volgen. Tja, zo gezegd, zo gedaan. Morgen kan ze dus met ons mee! Albert is een echt vliegmachien op de latten. Af en toe moeten we hem erop wijzen dat hij toch voorzichtig moet zijn. Astrid doet het zeer goed, kan net zoals Albert, mooi parallel skiën maar doet het rustiger aan en neemt zeker geen risico's. Omdat er veel te veel wind was, en dus erg koud, was de lift die helemaal naar de top leidde vandaag gesloten. Morgen zou die weer open zijn (lengte van beide liften achter mekaar 4 km). Om 12u zat Sophieke's skiles er dus op. De juf garandeerde ons dat ze al in de "mittlere Gruppe" zit en niet meer bij de beginners. Thuis aten we een boke. Om 14u stonden we terug op de latten. Deze keer ging Sophie met ons mee naar boven. Het ging goed dus konden we gerust de rode piste nemen. Eigenlijk wel ongelooflijk hoe snel kinderen leren... Met de laatste lift van 16u naar boven en bij aankomst in het dal was het afgelopen voor vandaag. Je kon goed zien dat de zon haar best gedaan had, zeker bij Erik! Na het avondeten en de douche speelden we met z'n allen Monopoly (bancontact) en was het al snel tijd om onder de wol te kruipen.
Met een bomvolle auto vertrokken we op short-ski-vakantie naar Bivio in Kanton Graubünden. We hadden enkel de naam van het vakantiehuisje - geen adres op het huurcontract - dus dat was wel effe zoeken geblazen. Gelukkig is Bivio een héél klein dorpje en waren we dan ook snel op onze bestemming. Alle zakken uitladen en dan de buurt verkennen. Erik was hier al een keertje geweest. Hij was toen "huttenwacht" bij de 17-jarigen van de CM. Iedereen op tijd in bed want morgen wordt er de ganse dag geskied!
Rik, bij deze wensen we jou een hele leuke 9e verjaardag toe. Geniet van de aandacht en al de cadeautjes die je krijgt! Voor ons wat minder prettige momenten want moeke en voke zijn weer huiswaarts gekeerd. Moeke had eerst nog lekkere pannekoekskes gebakken. Hopelijk komen ze snel weer terug!
Vandaag was het eveneens mooi weer. In de voormiddag profiteerde Erik van de gelegenheid om zijn auto te kuisen terwijl ik met moeke en voke een wandeling deed in het bos van Remetschwil. Er was redelijk wat volk op de been. We hebben ook nog 2 hertjes gezien. Na de middag reden we naar de Hallwilersee en maakten we een wandeling langs de oever van het meer. De kinderen - en Erik ook natuurlijk - vonden het plezant om steentjes in het water te ketsen. Het lijkt ons interessant om daar een boottocht te maken in de zomer. We hebben er in ieder geval al 2x in gezwommen vorige zomer en dat was zaaaaaaaaaaaalig! Toen we naar huis reden, zijn we in Künten, het dorpje "onder" ons, nog naar de modelvliegtuigjes gaan kijken. Best wel eens knap om te zien. Zo'n ding vliegt snel en maakt nauwelijks lawaai. Albert zou dat wel zien zitten om daarmee te "spelen" en Erik ook...
Vandaag belooft het mooi weer te worden, wel wat mistig maar dat zijn we zo gewoon. Erik is in de voormiddag een toerke gaan maken met zijn koersfiets, wij maakten een wandeling door 't dorp. Na de middag zijn we naar de "Top van Zürich" gereden, nl de Uto Kulm. We gingen te voet naar boven maar konden eveneens het treintje nemen. Er lag toch nog redelijk wat sneeuw, zo'n 30 cm. Boven op de uitkijktoren was het koud, redelijk veel wind dus konden we niet te lang blijven staan. We genoten van een prachtig zicht over Zürich, de Züricher See en de bergen. Na een warme tas thee, vertrokken we te voet terug naar beneden. De avond is toen snel gevallen. Thuis smaakten de bokes uitstekend!
Vrijdag den 13e... een ongeluksdag, maar voor ons een geluksdag want deze middag zijn moeke en voke aangekomen! In de namiddag namen we de tijd om wat bij te babbelen met een tasje thee en een stukje notentaart. 's Avonds mochten onze kindjes dan ook wat langer opblijven...
Momenteel leert Albert bij Realien (Wereldöriëntatie of W.O.) over wat er zich zoal in elke gemeente bevindt, nl school, gemeentehuis, bank, de post... Ze knutselden elk hun eigen gebouw. Zo maakten ze Remetschwil in 't klein, wel tof eigenlijk. Achteraf blijkt, want dat komt hij natuurlijk allemaal niet vertellen, dat hij verkozen is tot gemeenteraadslid. Zijn kameraad Justin waar hij regelmatig gaat spelen, is president/burgemeester. Hij blijkt nogal populair in de klas te zijn, vandaar dat ze hem verkozen hebben. Wel leutig maar het dringt voor hem niet door denken we...
Annick's zus noemt eveneens Els, net zoals de mijne. Ons Els wordt vandaag (al) 36 jaar! Ook via deze weg een gelukkige verjaardag, zussiewussie! Rond 10.30u is Erik's collega met haar gezinnetje weer naar België gereden. Zij hebben zich goed geamuseerd en komen nog eens een keertje weer...
Er was al een groot pak sneeuw weggesmolten omdat het helemaal niet meer vriest. Overdag is het zo'n 6 à 8°C. We besloten om een bezoekje te brengen aan het klooster van Einsiedeln. Onderweg kwamen we voorbij de hoofdzetel van Kühne+Nagel in Schindellegi. Philippe maakte een foto van Annick met het gebouw op de achtergrond. Zo kan ze haar collega's in Antwerpen tonen dat ze er geweest is. In de kerk van het klooster was een misviering aan de gang dus konden we niet helemaal rondgaan om al dat moois te bewonderen. De zwarte Madonna staat achteraan in het midden van de kerk, heel mooi. Daarna maakten we nog een toertje over het binnenplein en de paardenstallen van het klooster. 's Middags genoten we van een pizza of een spaghetti in een plaatselijk restaurantje. Achteraf hadden we graag nog een wandeling gemaakt aan het meer van Einsiedeln, nl de Sihlsee. Die was helemaal dichtgevrozen en voorzien van een dikke laag sneeuw. Het zal voor een andere keer zijn. 's Avonds moesten onze kinderen op tijd in hun bed want morgen is het weer school...
Deze keer heeft het serieus gesneeuwd. Er lag maar liefst 43 cm sneeuw toen we vanmorgen de gordijnen open schoven. Dit is echt ongelooflijk. De kinderen waren door het dolle heen, zeker de kindjes die bij ons op bezoek waren. We maakten tijd om een wandeling met slee te maken door het dorp en zo langs de wei terug naar beneden te sleeën. Het was niet gemakkelijk om die slee verder te trekken door die dikke laag sneeuw als je zelf tot aan je kniën in de sneeuw staat. Naar beneden schuiven ging ook moeizaam door de diepe, losse sneeuw. Onderweg hebben we een hertje gezien dat door de wei richting bos liep. Dat is de 2e keer dat we hier in Remetschwil een hert/ree zien. In de namiddag maakten de kinderen een "snowbar" en hebben we buiten in de stralende zon van een hapje en een drankje genoten. We werden helemaal bediend! Wanneer de kindjes proper gewassen waren, hebben we nog raclette gegeten. Volgende week staat het een keertje niet op het menu... Rond 20 uur is de zandman hier gepasseerd en hebben wij nog een rustige avond gehad.
Alle Kindergarten-kindjes gingen vandaag wandelen in het bos. Iedereen droeg zijn/haar skipak en dat was ook nodig want er ligt weer een mooi wit tapijt. Midden in 't bos ergens op een open plek, maakten de juffen een kampvuur en konden de kindjes een braadworst op een stokje steken en roosteren boven het vuur. Ze maakte ook spaghetti in 't bos. Dat zal zeker wel gesmaakt hebben. Het was er ook aan te zien. Een lichtkleurig skipak, rode spaghettisaus... het zag (en rook) eruit! Weeral werk voor 't wasmachien! Morgen doen ze het nog eens over...
Gepakt en gezakt, een bomvolle auto; zo vertrokken we naar de Zähnteschüür in Oberrohrdorf. Daar mocht ieder kind zijn/haar speelgoed verkopen of ruilen. Terwijl ik de auto uitlaadde op de parking, kwam er al iemand vragen hoeveel de Ferrari-auto van Barbie moest kosten. Dat begon dus goed. Het belangrijkste was, zoveel mogelijk grote stukken te verkopen en dat is ons ook aardig gelukt. We verkochten de inhoud van een grote curverbox met deksel. Het bracht weliswaar niet veel op, maar in de kelder laten staan, heeft ook geen zin. Het was een leuke namiddag. Albert was ondertussen bij Matthias en Justin gaan spelen. Hij heeft zich ook kostelijk geamuseerd...
Vanmiddag zijn Erik's (ex)-collega Annick met haar echtgenoot Philippe en kindjes Lore, Arthur en Louise bij ons aangekomen. Het was een gezellige boel. Na de middag hebben we niet veel uitgestoken, tijd voor een goede babbel. Erik was ook wat vroeger thuis dan anders. Zij hadden mekaar uiteraard veel te vertellen. Het is ook niet erg laat geworden want zij hadden een lange, vermoeiende rit achter de rug!
Helaas zit het weekend erop voor Erwin, Christel en Maxime. Na het middageten zijn zij weer naar Kontich gereden. Astrid moest in de voormiddag naar de training (turnen) in Niederlenz. Binnenkort heeft ze haar eerste turnwedstrijd nl de "Kantonale Meisterschaft Kanton Aargau" en is er eveneens de "Interner Wettkampf". Ben eens benieuwd hoe ze het er vanaf zal brengen. Voor mij is dit ook een beetje herinneringen ophalen van vroeger... De geschiedenis herhaalt zich!
Stralende zon, lachende gezichten, overvloedige sneeuw... zo mag het hier altijd zijn. We vertrokken op tijd naar het Haslital, naar Reuti om van daaruit de kabelbaan naar Mäggisalp te nemen en helemaal met de slee naar beneden te komen. Het duurde wel wat voor we een parkeerplaats vonden. Boven was het prachtig. We genoten in de zon van onze picknick. We huurden we nog 2 extra sleetjes dus konden we om de beurt - ook de groten - met de slee glijden. Wat kan dat toch hard gaan. Iedereen beleefde enorm veel plezier, dat kan je op de foto's wel zien! In het tussenstation mochten we de sleetjes achter laten en gingen we verder te voet, de kids met de slee, naar beneden. Nog van een drankje genoten en huisweerts gekeerd In de auto was het héél stilletjes op de achterbank... 's Avonds laat nog raclette gegeten. Het was "just the perfect day".
