Met een bomvolle auto vertrokken we op short-ski-vakantie naar Bivio in Kanton Graubünden. We hadden enkel de naam van het vakantiehuisje - geen adres op het huurcontract - dus dat was wel effe zoeken geblazen. Gelukkig is Bivio een héél klein dorpje en waren we dan ook snel op onze bestemming. Alle zakken uitladen en dan de buurt verkennen. Erik was hier al een keertje geweest. Hij was toen "huttenwacht" bij de 17-jarigen van de CM. Iedereen op tijd in bed want morgen wordt er de ganse dag geskied!
Rik, bij deze wensen we jou een hele leuke 9e verjaardag toe. Geniet van de aandacht en al de cadeautjes die je krijgt! Voor ons wat minder prettige momenten want moeke en voke zijn weer huiswaarts gekeerd. Moeke had eerst nog lekkere pannekoekskes gebakken. Hopelijk komen ze snel weer terug!
Vandaag was het eveneens mooi weer. In de voormiddag profiteerde Erik van de gelegenheid om zijn auto te kuisen terwijl ik met moeke en voke een wandeling deed in het bos van Remetschwil. Er was redelijk wat volk op de been. We hebben ook nog 2 hertjes gezien. Na de middag reden we naar de Hallwilersee en maakten we een wandeling langs de oever van het meer. De kinderen - en Erik ook natuurlijk - vonden het plezant om steentjes in het water te ketsen. Het lijkt ons interessant om daar een boottocht te maken in de zomer. We hebben er in ieder geval al 2x in gezwommen vorige zomer en dat was zaaaaaaaaaaaalig! Toen we naar huis reden, zijn we in Künten, het dorpje "onder" ons, nog naar de modelvliegtuigjes gaan kijken. Best wel eens knap om te zien. Zo'n ding vliegt snel en maakt nauwelijks lawaai. Albert zou dat wel zien zitten om daarmee te "spelen" en Erik ook...
Vandaag belooft het mooi weer te worden, wel wat mistig maar dat zijn we zo gewoon. Erik is in de voormiddag een toerke gaan maken met zijn koersfiets, wij maakten een wandeling door 't dorp. Na de middag zijn we naar de "Top van Zürich" gereden, nl de Uto Kulm. We gingen te voet naar boven maar konden eveneens het treintje nemen. Er lag toch nog redelijk wat sneeuw, zo'n 30 cm. Boven op de uitkijktoren was het koud, redelijk veel wind dus konden we niet te lang blijven staan. We genoten van een prachtig zicht over Zürich, de Züricher See en de bergen. Na een warme tas thee, vertrokken we te voet terug naar beneden. De avond is toen snel gevallen. Thuis smaakten de bokes uitstekend!
Vrijdag den 13e... een ongeluksdag, maar voor ons een geluksdag want deze middag zijn moeke en voke aangekomen! In de namiddag namen we de tijd om wat bij te babbelen met een tasje thee en een stukje notentaart. 's Avonds mochten onze kindjes dan ook wat langer opblijven...
Momenteel leert Albert bij Realien (Wereldöriëntatie of W.O.) over wat er zich zoal in elke gemeente bevindt, nl school, gemeentehuis, bank, de post... Ze knutselden elk hun eigen gebouw. Zo maakten ze Remetschwil in 't klein, wel tof eigenlijk. Achteraf blijkt, want dat komt hij natuurlijk allemaal niet vertellen, dat hij verkozen is tot gemeenteraadslid. Zijn kameraad Justin waar hij regelmatig gaat spelen, is president/burgemeester. Hij blijkt nogal populair in de klas te zijn, vandaar dat ze hem verkozen hebben. Wel leutig maar het dringt voor hem niet door denken we...
Annick's zus noemt eveneens Els, net zoals de mijne. Ons Els wordt vandaag (al) 36 jaar! Ook via deze weg een gelukkige verjaardag, zussiewussie! Rond 10.30u is Erik's collega met haar gezinnetje weer naar België gereden. Zij hebben zich goed geamuseerd en komen nog eens een keertje weer...
Er was al een groot pak sneeuw weggesmolten omdat het helemaal niet meer vriest. Overdag is het zo'n 6 à 8°C. We besloten om een bezoekje te brengen aan het klooster van Einsiedeln. Onderweg kwamen we voorbij de hoofdzetel van Kühne+Nagel in Schindellegi. Philippe maakte een foto van Annick met het gebouw op de achtergrond. Zo kan ze haar collega's in Antwerpen tonen dat ze er geweest is. In de kerk van het klooster was een misviering aan de gang dus konden we niet helemaal rondgaan om al dat moois te bewonderen. De zwarte Madonna staat achteraan in het midden van de kerk, heel mooi. Daarna maakten we nog een toertje over het binnenplein en de paardenstallen van het klooster. 's Middags genoten we van een pizza of een spaghetti in een plaatselijk restaurantje. Achteraf hadden we graag nog een wandeling gemaakt aan het meer van Einsiedeln, nl de Sihlsee. Die was helemaal dichtgevrozen en voorzien van een dikke laag sneeuw. Het zal voor een andere keer zijn. 's Avonds moesten onze kinderen op tijd in hun bed want morgen is het weer school...
Deze keer heeft het serieus gesneeuwd. Er lag maar liefst 43 cm sneeuw toen we vanmorgen de gordijnen open schoven. Dit is echt ongelooflijk. De kinderen waren door het dolle heen, zeker de kindjes die bij ons op bezoek waren. We maakten tijd om een wandeling met slee te maken door het dorp en zo langs de wei terug naar beneden te sleeën. Het was niet gemakkelijk om die slee verder te trekken door die dikke laag sneeuw als je zelf tot aan je kniën in de sneeuw staat. Naar beneden schuiven ging ook moeizaam door de diepe, losse sneeuw. Onderweg hebben we een hertje gezien dat door de wei richting bos liep. Dat is de 2e keer dat we hier in Remetschwil een hert/ree zien. In de namiddag maakten de kinderen een "snowbar" en hebben we buiten in de stralende zon van een hapje en een drankje genoten. We werden helemaal bediend! Wanneer de kindjes proper gewassen waren, hebben we nog raclette gegeten. Volgende week staat het een keertje niet op het menu... Rond 20 uur is de zandman hier gepasseerd en hebben wij nog een rustige avond gehad.
Alle Kindergarten-kindjes gingen vandaag wandelen in het bos. Iedereen droeg zijn/haar skipak en dat was ook nodig want er ligt weer een mooi wit tapijt. Midden in 't bos ergens op een open plek, maakten de juffen een kampvuur en konden de kindjes een braadworst op een stokje steken en roosteren boven het vuur. Ze maakte ook spaghetti in 't bos. Dat zal zeker wel gesmaakt hebben. Het was er ook aan te zien. Een lichtkleurig skipak, rode spaghettisaus... het zag (en rook) eruit! Weeral werk voor 't wasmachien! Morgen doen ze het nog eens over...
Gepakt en gezakt, een bomvolle auto; zo vertrokken we naar de Zähnteschüür in Oberrohrdorf. Daar mocht ieder kind zijn/haar speelgoed verkopen of ruilen. Terwijl ik de auto uitlaadde op de parking, kwam er al iemand vragen hoeveel de Ferrari-auto van Barbie moest kosten. Dat begon dus goed. Het belangrijkste was, zoveel mogelijk grote stukken te verkopen en dat is ons ook aardig gelukt. We verkochten de inhoud van een grote curverbox met deksel. Het bracht weliswaar niet veel op, maar in de kelder laten staan, heeft ook geen zin. Het was een leuke namiddag. Albert was ondertussen bij Matthias en Justin gaan spelen. Hij heeft zich ook kostelijk geamuseerd...
Vanmiddag zijn Erik's (ex)-collega Annick met haar echtgenoot Philippe en kindjes Lore, Arthur en Louise bij ons aangekomen. Het was een gezellige boel. Na de middag hebben we niet veel uitgestoken, tijd voor een goede babbel. Erik was ook wat vroeger thuis dan anders. Zij hadden mekaar uiteraard veel te vertellen. Het is ook niet erg laat geworden want zij hadden een lange, vermoeiende rit achter de rug!
Helaas zit het weekend erop voor Erwin, Christel en Maxime. Na het middageten zijn zij weer naar Kontich gereden. Astrid moest in de voormiddag naar de training (turnen) in Niederlenz. Binnenkort heeft ze haar eerste turnwedstrijd nl de "Kantonale Meisterschaft Kanton Aargau" en is er eveneens de "Interner Wettkampf". Ben eens benieuwd hoe ze het er vanaf zal brengen. Voor mij is dit ook een beetje herinneringen ophalen van vroeger... De geschiedenis herhaalt zich!
Stralende zon, lachende gezichten, overvloedige sneeuw... zo mag het hier altijd zijn. We vertrokken op tijd naar het Haslital, naar Reuti om van daaruit de kabelbaan naar Mäggisalp te nemen en helemaal met de slee naar beneden te komen. Het duurde wel wat voor we een parkeerplaats vonden. Boven was het prachtig. We genoten in de zon van onze picknick. We huurden we nog 2 extra sleetjes dus konden we om de beurt - ook de groten - met de slee glijden. Wat kan dat toch hard gaan. Iedereen beleefde enorm veel plezier, dat kan je op de foto's wel zien! In het tussenstation mochten we de sleetjes achter laten en gingen we verder te voet, de kids met de slee, naar beneden. Nog van een drankje genoten en huisweerts gekeerd In de auto was het héél stilletjes op de achterbank... 's Avonds laat nog raclette gegeten. Het was "just the perfect day".
Toen onze kindjes thuis kwamen van school, waren Christel, Erwin en Maxime juist gearriveerd. Het was een blij weerzien! Astrid en Albert hadden in de namiddag nog een uurtje Duitse les dus konden ze niet mee op verkenning in het dorp. We maakten een klein toertje via de school en de kindergarten, het gemeentehuis... 's Avonds aten we smoskes (belegde broodjes) en dat heeft bij iedereen goed gesmaakt. Erik was ook vroeger thuis van 't werk. Vandaag mochten ze chips eten en wat langer opblijven.
Toen Erik om 6 uur onder de douche stond, kwam Astrid in de badkamer want ze wou persé krullen in haar haren. Dus heeft ons madam héél vroeg haar toilet gemaakt. Vlak voor ze naar school vertrok, gingen de krulspelden er weer uit. Man, man, waar gaat dat naartoe...?
Astrid mocht na de school met Dana mee naar huis om er te spelen. Ik denk dat ze zich echt wel geamuseerd heeft want ze speelden "kapsalon". Dana had Astrid's haren volledig met krulspelden ingedraaid; wat een zicht! Helaas moesten ze daarna gaan turnen, dus moest alles er weer uit. Omdat het zo leuk was, mocht Astrid de krulspelden mee naar huis nemen... Vanmiddag kwamen ook Celine, Sophiekes vriendinnetje en Alessio, een vriendje van Albert bij ons thuis spelen. Het was deze keer wel een drukke bende. Gelukkig scheen de zon en konden ze buiten fietsen, sjotten, krijten of rolschaatsen. Ze maakten een "sleebaan" met de opgehoopte sneeuw om er met de pannekoekslee af te schuiven. Heel geestig.
Toen we gingen slapen en onze kindjes nog eens gingen onderstoppen, eens zien of ze wel deftig in hun bed lagen, was Albert hardop aan 't dromen. Raar maar waar, maar ons ventje droomt in 't Duits. Helaas hebben we er niks van verstaan...
Enkele mama's me konden overhalen om nog eens mee carnaval te vieren. Deze keer ging het bal door in de turnzaal van de school in Oberrohrdorf, het dorpje vlak naast het onze. Noem het zo, een "overdosis" carnaval. Astrid en Albert konden helaas niet mee want zij hebben natuurlijk school. Sophie nooit op maandagnamiddag. Héél origineel verkleed ging ze als Mega Mindy mee, dat kennen ze hier niet natuurlijk. Een animator zorgde ervoor dat alle kindjes goed bezig bleven met zingen, dansen, spelletjes... Terwijl de kinderen naar hartelust konden vieren, hadden de mama's een overvloed aan tijd om te tetteren en te kwetteren. Tja, daar zijn we goed in hé... Belofte maakt ook schuld dus kreeg Sophieke ook een suikerspin. Na 't feest lag de badkamer weer vol confetti.
Gisterennamiddag was het al te laat om nog de bergen in te trekken om te gaan skiën. Helaas... In plaats daarvan trokken we naar het zwembad in Baden en hebben we ook zo een leuke, ontspannende namiddag gehad!
Omdat er 's nachts en in de voormiddag wel tot 15 cm sneeuw uit de lucht viel, dachten we dat het geen zin had om naar de carnavalstoet in Baden te gaan. Het is uiteindelijk gestopt met sneeuwen rond de middag. De banen waren overal sneeuwvrij dus zijn we toch geweest. Het gaat er helemaal anders aan toe als in België. Er waren 104 deelnemende groepjes, waarvan er minstens 80 drumbands/fanfares meededen. Majorettes die je op iedere Belgische stoet of braderij tegenkomt, kennen ze hier niet. Iedere deelnemer was prachtig geschminkt, om nog maar van de kostuums te zwijgen. Praalwagens kennen ze hier blijkbaar ook niet, snoepjes gooien evenmin. Wat wel door de lucht vloog waren appels en appelsienen en vooral kilo's confetti.
