Gisteren skiën, dat betekent vandaag rustdag. Alhoewel... de chalet opkuisen van boven tot onder is niet bepaald "rusten". Dat moet in ieder geval ook gebeuren. Terwijl de kids buiten van het mooie weer profiteerden, trok ik mij met emmer en dweil terug. Na de middag kon ik eveneens een groot deel van de strijk doen zodat de stapel volgende week, als ik terug moet gaan werken, niet té groot is. Erik is rechtstreeks na het werk naar Ernen gereden. Rond 20u was hij ter plaatse en konden de kids over hun ski-avonturen vertellen.
Vandaag hetzelfde scenario als dinsdag: met de bus naar Fiesch om te skiën. Alles is vlotjes en plezant verlopen, de zon zat er natuurlijk voor iets tussen. We moeten ervan profiteren want de vakantie zit er bijna op! Over het weer hebben we in elk geval géén klagen!!
Nog steeds prachtig weer, veel beter dan in Remetschwil want daar is het nevelig. Sinds onze aankomst vorige week dinsdag heeft het niet meer bijgesneeuwd maar omdat het overdag ook nog stevig doorvriest, blijft alles liggen. Volgende week zouden de temperaturen weer boven het vriespunt klimmen en zorgt de Föhn (warmere wind) dat in het dal de sneeuw zal smelten. Er worden in Ticino wel temperaturen tot 15°C verwacht! Vandaag stond skiën op het programma. Boven was het wel koud (-6°C) en was er meer wind als anders. Als je op de skilift (zetellift) naar boven gaat, voel je echt de wind in je gezicht snijden. Ook al schijnt de zon, op die momenten is het echt wel koud. Gelukkig heb je daar geen last van als je in beweging bent. 's Middags in het zonnetje ons lunchpakketjes gegeten en wat langer dan anders blijven zitten, net zoals vele anderen dat doen! Om 17u waren we weer thuis en was het voor Sophie en Albert nog niet genoeg geweest. Terwijl ik nog snel naar de Migros ging, gingen zij met de plastieken zakken van de berg schuiven. Ondertussen was het al donker beginnen worden en heb ik ze naar binnen moeten roepen om te eten. Ze kunnen er maar niet genoeg van krijgen. Astrid heeft binnen aan tafel zitten tekenen, een van haar favoriete bezigheden. Sophie en Albert tekenen ook héél graag, vooral Albert is een echt tekentalent!
Vandaag wordt Albert al 10 jaar. Vanaf nu hebben we dus 2 tieners in huis. Hij kreeg een iPod touch maar had zelf een deel bijgelegd met de centen die hij van de grootouders gekregen had. Hij wist dus op voorhand wat het ging worden maar dat kon de pret niet bederven natuurlijk. 's Morgens om 8u hing Erik al aan de telefoon om hem te feliciteren. Vandaag werd er niet geskied maar trokken we naar buiten om in de zon te sleeën. Walter was in zijn stal en dus profiteerden we van de gelegenheid om hem een fles "Elexir de Spa" te overhandigen. Hij rijdt in de zomer het gras af tussen de fruitbomen en daarvoor zijn we hem heel dankbaar. Een borrel zal er zeker wel ingaan na het harde werken op het veld en in de stal!
De plastieken vuilzakken zijn wel erg in trek. Zelfs Astrid vindt het reuze om naar beneden te glijden en eerlijk gezegd, ik ook! In de namiddag maakten we tijd voor een lekker 4-uurtje. Albert koos bij de bakker een appelgebakje. Hij is vandaag het feestvarken en mag dus kiezen wat de post schaft! Hij koos noodles met kaassaus en spekjes als menu. 's Avonds, hoe kan het anders, kregen ze chips!
Erik is met de auto vertrokken dus gebeurt vanaf nu alles te voet of met de bus. De chalet is dan ook op wandelafstand van het "centrum" waar je een Migros-supermarkt vindt en de Post. Om 10u21 konden we op de sportbus stappen die ons (gratis) tot in Fiesch brengt. De bus stopt op zo'n 200m van onze deur. Ook vandaag stond er skiën op het programma. Een dag wel, een dag niet. De ganse week hebben we al schitterend weer gehad en de skipistes liggen er picobello bij. De jongeren van de CM die in het vakantiedorp in Fiesch logeren, speelden muziek in de grote kabelbaan. Dat was een vrolijke rit! Om 16u namen we de bus weer naar huis. Tijd voor patatjes. Na het avondeten keken ze nog eens naar de film van Hanny en Nanny. Een vrolijke tweeling die kattekwaad uitsteekt in een internaat!
Erik moet morgen spijtig genoeg gaan werken. Er zit voor hem niks anders op dan weer naar huis te rijden. Wij blijven nog een weekje hier om van de sneeuw te profiteren. Na het middageten is hij dan vertrokken. Terwijl de kids buiten met de slee speelden, kon ik rustig en zonder storen de chalet poetsen. Af en toe moet er ook gewerkt worden! Volgens mij was het echt wel plezant daarbuiten. Ik heb ze horen gillen en lachen tot hier. Omdat we hier maar één slee hebben (de anderen konden niet meer in de koffer), kwamen de vuilzakken goed van pas. Dat ging nog beter dan de slee, die dan ook aan de kant bleef staan! 's Avonds speelden we weer Boggle en keken we tv.
Voor ons geen nieuwjaarsbrieven en daar zijn we niet treurig om. We zijn blij dat het opgedrongen feestgedoe weer achter de rug is. Alles back to normal! Aan iedereen die dit leest wensen we:
een gezond en gelukkig 2011
Terwijl de echte feestvarkens nog in hun bed liggen, staan wij lekker op de skilatten en genieten van het prachtig weer én uitzicht! Nog een keertje tot in Bettmeralp en Laxeralp geskied, de Panoramapiste gedaan en in de sneeuw gepicknickt. De zon doet toch zo'n deugd! Wat gaat de tijd toch snel als je je amuseert. Erik en Albert hebben de "Talfahrt" (naar het dal geskied) genomen terwijl de meisjes de kabelbaan namen. We hebben beneden nog een half uurtje moeten wachten. Ofwel was het heel zwaar, ofwel heeft er iemand iets voorgehad. Het was het eerste. Erik en Albert kunnen zwarte piste aan, da's geen probleem, maar dit was een piste buiten categorie blijkbaar. Daarom dat er geen kat naar beneden kwam!!! Ze brachten het er heel vanaf. Nu weten we dat we dat niet moeten avonturieren! Na het avondeten was er tijd voor een gezelschapspelletje nl Boggle. De kinderen vinden dat reuze. Zelfs Sophie vindt al aardig wat woordjes en is fier als ze punten kan scoren!
Vandaag was het rustdag, werd er niet geskied. Dat wil niet zeggen dat we de ganse dag binnen blijven. Niks is minder waar. Een frisse neus halen en een wandeling gaan ook als je je wat minder voelt. De kids hebben naar hartelust kunnen sleeën. Op die manier gaat de dag ook snel voorbij. Na de wandeling en het sleeën was het eerst tijd voor een aperitiefje. De kinderen kregen alcoholvrije Cava (we moeten toch meedoen met de Cava-gekte zeker) en voor ons was er een lekkere Porto, voorzien van de nodige hapjes. We hadden immers uit België een voorraad "smoskes" meegebracht! Daarna was het tijd voor het feestmenu. Cadeautjes werden er eveneens uitgedeeld. Astrid kreeg een mooie sjaal (nee, niet voor buiten), Sophie de film van "Hanny en Nanny" en Albert boeken over auto's (BMW, Mercedes, Porsche en Ferrari). Allemaal blije gezichtjes! Net zoals in Remetschwil en in Hove, wordt er hier ook vuurwerk afgeschoten. Hoe gekker, hoe beter!
Erik kon niet goed uit de voeten. Een zware kop, een neus vol snot... kortom een dikke verkoudheid. Hij bracht ons naar de kabelbaan en is weer naar huis gekeerd. Voor hem een rustdag maar voor ons actie en actie! Het ging allemaal perfect, net zoals het weer. Rond 17u pikte hij ons weer op. 's Avonds zijn we nog in de sauna geweest om alles goed uit te zweten. Misschien helpt het wel...
Na het ontbijt vertrokken we naar Fiesch om daar de grote kabelbaan naar Kühboden te nemen. De skipret kan eindelijk beginnen. Een groot skigebied met 36 skiliften, 99 km skipistes en voor de niet-skiërs 72 km winterwandelpaden, 10 km langlaufloipes en 3 sleeparcours. Wat wil je nog meer?? De parking stond bomvol, de kabine eveneens, maar eens boven was het vrij rustig. Het aanschuiven aan de skiliften is echt miniem en soms kunnen we gewoon meteen door. Iedereen kan goed mee. Zo is het plezanter dan dat je telkens op iemand moet wachten. Sophie maakt grote vorderingen en heeft er echt plezier in! Stralende zon, zicht op de Matterhorn... de picknick smaakt zo nog beter. We zoeken ons een goed plekje uit en doen gewoon mee met "den hoop". Als bij iedereen weer de batterijen opgeladen waren, konden we weer skiën. We skieden tot in Bettmeralp waar Astrid binnenkort op skiklassen gaat. Ook Laxeralp moesten we "unbedingt" verkennen om zo weer terug op de "Fiescheralp" te komen. Wat een sportieve maar vermoeiende dag! Met de kabelbaan gingen we weer naar beneden. Na het avondeten was het douchen en tv-kijken geblazen. Erik heeft meer en meer last van zijn verkoudheid (volle neus, hoesten, hoofdpijn, heesheid). Als dat maar niet erger wordt...
Na het ontbijt zijn we om 8u15 weer naar Zwitserland vertrokken. Deze keer naar Ernen en niet naar Remetschwil. ABB is deze week gesloten en Erik heeft verlof genomen voor de rest van de week. Nergens file gehad, droog weer behalve...in Zwitserland. We rijden Basel binnen, door de Sankt-Johanntunnel en lap... sneeuw. De autostrade was goed berijdbaar ondanks de hevige sneeuwval. Omstreeks 16 uur waren we in onze chalet in Ernen. Eerst de auto uitladen en alles op zijn plaats zetten en dan kan de vakantie beginnen.
Onze laatste dag in België, morgen rijden we weer naar Zwitserland. Na het ontbijt zijn Erik en ik nog naar het dorp geweest. Bij de bakker wat lekkers voor morgen gekocht en nog bij de bank gestopt. Sommige verrichtingen kan je nu eenmaal niet vanuit het buitenland doen. Kort daarna reden we naar Antwerpen. De kinderen speelden in de Veldbloemstraat bij Yannick en Milan. Terwijl Erik op verschillende afspraken verwacht werd, ging ik winkelen. Omdat ik nog met de kinderen naar moeke en voke wou gaan, ben ik vroeger teruggekeerd met de bus. Ondertussen waren de kinderen weer bij oma en zijn we te voet naar Boechout gewandeld, waar moeke ons op een warme tas thee met een koekske trakteerde. Achteraf pikte Erik ons op en was het weer tijd om te eten en alles in te pakken. Vandaag is iedereen vroeg in bed gekropen want morgen hebben we een lange rit voor de boeg.
Het is letterlijk van het ene feestje naar het andere. Het lijkt erop of we eten de ganse tijd! Om 14u werden bij Chris, Gunhilde, Rik en Marie verwacht voor het 3e en laatste kerstfeest. Over een overdosis gesproken... Als iedereen er was konden we aperitieven. De kinderen hebben bijna de ganse tijd buiten in de sneeuw gespeeld, behalve de meisjes. Die hebben het "gemütlich" gehouden. Heel plezant, zeker toen ze bij nonkel Chris op de go-cart (op een pallet) achter de Defender door de sneeuw konden razen! Zoiets kan natuurlijk als er genoeg sneeuw ligt. Waarvoor een 4x4 al goed voor is!! Zoals gewoonlijk kregen we een overheerlijk menu aangeboden. Omdat ze morgen op 3-daagse naar Frankrijk vertrokken, konden we niet langer blijven en wilden we ze niet langer tot last zijn. Het is goed geweest. Blij dat deze drukke periode weeral achter de rug is, bijna dan toch...
Sophie dacht eraan dat onze kerststal in Remetschwil nu niet compleet is want "kinneke Jezus" ligt nog in de kast! Zowel in Remetschwil als in Hove kunnen we genieten van een witte Kerst!
In de voormiddag zijn we nog bij Maarten, Monique, Anne en Lisa langs geweest. Spijtig maar zoals gewoonlijk kunnen we nergens lang blijven. Omstreeks 14u werden we bij Ingrid, Tom, Yannick en Milan verwacht voor het 2e kerstfeest. Na het aperitief en de pakjes konden we aan tafel (fondue). Oma bracht nog een lekkere home-made biscuit met crème-au-beurre mee als dessert. De kinderen hebben zich goed geamuseerd; Albert en de Van Dammekes, dat zijn 6 handen op één buik! Omdat er morgen nog een kerstfeest op het programma staat, zijn we ook hier niet al te lang gebleven.
Vandaag had Erik een halve dag verlof genomen zodat we tijdig naar België konden vertrekken. De kinderen hadden vandaag geen school meer en op vrijdag ben ik sowieso thuis. De buurvrouw ontfermt zich (weeral) over Caramel en Praline. Onderweg was het vlot verkeer, geen files en "open" weer. De straten lagen er ook goed bij, behalve... in België. Daar zijn ze het niet gewend om sneeuw te ruimen natuurlijk. We zijn in ieder geval veilig aangekomen in Hove. Eerst de beentjes strekken en de auto uitladen. Daarna aten we frietjes van de frituur. Wat kan dat toch smaken! Oma en opa waren bij tante Yvonne en nonkel Willy uitgenodigd om Kerstmis te vieren. We gingen mee voor het aperitief. Zo kon Sophie haar cadeautje aan haar peter Gert overhandigen en haar cadeautje in ontvangst nemen. We gingen van het ene feestje naar het andere nl naar tante Germaine en nonkel Carl. Daar waren ook moeke en voke, Stefan, Wendy, Lennert en Fenneke. Onze buikjes zaten al vol dus konden ze ons enkel plezieren met een drankje. Alhoewel er voor een heerlijk dessertje altijd plaats vrij is! Heel erg lang zijn we niet gebleven want morgen en overmorgen wordt het weer laat. Oma en opa waren nog niet thuis toen wij in ons bed kropen.
Astrid haar klasgenootje Jorge vertrekt eind deze maand met zijn familie voorgoed naar Chili. 's Namiddags waren de ganse klas en nog véél meer mensen uitgenodigd om samen afscheid te vieren. Astrid had een klein cadeautje gekocht om af te geven. Een kleintje want volgens Jorge steekt de container vol en zijn de invoerrechten hoog...
Terwijl Astrid in Oberrohrdorf ging feesten, gingen wij feesten in Embrach. Daar was het, net zoals vorig jaar, het Kerstfeest van Kühne+Nagel. Uiteraard mochten de kinderen meekomen en was er voor hen vanalles te doen. Zo konden ze Grittibänz maken (mannekes uit sandwichdeeg), Zimtsterne versieren (dikke peperkoeken kaneelsterren), hun handen in warme wax modelleren, voor de allerkleinsten was er een carrousel, naar de film kijken en nog veel meer. Terwijl de kleintjes zich amuseerden, konden de groten aan tafel een klappeke doen. Best gezellig; bovendien was het koude en warme buffet lekker, om nog maar te zwijgen van de desserts... Degene die zin hadden, konden een echte kerstboom mee naar huis nemen. Wij zijn met Kerstmis in België... buiten onze poesjes is er in Remetschwil niemand om onze kerstboom te bewonderen!
Om 21u hebben we Astrid weer omgepikt. Ik denk dat ze het heel plezant vond!
Kerstmis hier, Kerstmis daar, Kerstmis overal! De meeste straten zijn met kerstlichtjes gedecoreerd. In Baden hangen op het plein vlakbij de toren wel 1000-en lichtjes, prachtig! In Oberrohrdorf hebben ze net zoals vorig jaar, de reuzeboom versierd met lichtjes en de engelen klaargezet. De boom is echt een reus, je ziet hem van in Remetschwil staan! Aan het rond punt in Bellikon, vlakbij de Rehaklinik, kan je prachtige houten beelden vinden. Bij de klinik zelf, prijkt ook een prachtige kerstboom! Bijna net een postkaart. In bijlage vinden jullie een paar sfeerfoto's...
Alle collega's, studenten, leerlingen, diplomanten... werden met hun partner uitgenodigd op het ABB-Kerstfeest van onze afdeling. Voor de allereerste keer in vele jaren, werd er gefeest buitenshuis en niet zoals gewoonlijk in het bedrijfsrestaurant. In het hartje van Baden, vlakbij de Thermal baden, werden we in Hotel-Restaurant Blume (art deco) omstreeks 19 uur verwacht. Na het aperitief werden we naar onze tafel begeleid. Onze baas Jan-Henning hield een kleine toespraak, een dankwoord. Erik heeft nu eindelijk ook mijn collega's kunnen ontmoeten. Het was een gezellige maar drukke bijeenkomst. We waren dan ook met meer dan 100 man! Het was lekker en we hebben ons goed geamuseerd. Helaas konden we niet langer blijven, want de kinderen waren voor de gelegenheid alleen thuisgebleven weliswaar onder het "wakend oog" van onze lieve buurvrouw.
In de loop van de voormiddag hebben de kinderen hun huiswerk gemaakt en hebben we in Fiesch voor iedereen een skipas gekocht voor het komende skiseizoen. Omdat we meer dan 13 dagen op de latten zullen staan, was het interessanter om een seizoenskaart te kopen zodat we onbeperkt de kabelbaan en skiliften kunnen gebruiken. Vandaag schitterend weer, blauwe hemel, stralende zon en dus was de beslissing snel gevallen. Zullen we vandaag al eens een keertje op verkenning gaan? Er werd in koor en volmondig "ja" gezegd. 's Middags was er spaghetti bolognaise met veel groentjes, Belgisch gehakt en verse tomatenpuree van opa's tomaatjes. Dat was smullen! Deze keer werd er niet getreuzeld en waren de bengels snel gereed zodat we om 13u30 al in Kühboden waren (2200m). Om stilletjes aan te starten, oefenden we eerst op blauwe piste met ankerlift. Dat ging goed en al gauw vonden Astrid en Albert het een beetje "langweilig" (vervelend, eentonig). Sophie deed het prima en was super gemotiveerd, daarom zijn we dan na 2x de zetellift in gekropen om langs de "Panorama-piste" weer af te dalen. De naam zegt het zelf, het is een gemakkelijke (blauwe) piste en zo aangelegd dat je je ogen de kost kan geven! Een adembenemend zicht op de Matterhorn (spitse berg op de eerste foto). Ook dit was een makkie voor iedereen en dus konden we met z'n allen op de rode piste. Sophie was in "hare goeie", zelfs al was het met momenten "steks" naar beneden! Om 15u30 was het goed geweest voor de allereerste keer dit seizoen. Moe maar tevreden keerden we naar ons stekje terug! 's Avonds stond er ons nog een heus zweet-programma in de sauna te wachten en was er chips...
Net zoals in vele dorpen in kanton Wallis de gewoonte is, komen ook de kinderen van het dorp in de "Samichlaus-Trichji" voorbij. Een mini-stoetje waarbij al de kinderen verkleed zijn in sinterklaas. Op weg naar Realp waar we de auto op de trein zetten, kwamen we nog een groepje sinterklaasjes tegen. Wel mooi eigenlijk. De meeste kindjes hebben een grote "koeiebel" rond hun buik hangen zodat de mensen van ver kunnen horen dat daar wat komt!
De Mastjes hebben nog in de sneeuw gespeeld maar na het middageten was de sneeuwpret uit en zijn we weer naar Remetschwil gereden. Waarom telt een weekend slechts 2 dagen???
