Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
25-10-2010
Let the challenge begin
Klein en koppig kaboutertje, je bent bijna 1 jaartje en dat laat je ons sinds enkele weekjes merken. 'Ja!!', zul je in jezelf gedacht hebben, 'ik wordt 'groot' en nu wordt het tijd dat ik eens laat zien wat 'IK' kan en wat 'IK' wil!' Yes yes, mamaatje heeft het begrepen, je zal me niet sparen en je zal het laten weten. Je kunt meer en je wilt meer. De peuterleeftijd is in aantocht en daar moet ook jij door. Benieuwd wat dat gaat geven en je hebt ons al een voorsmaakje bezorgd. De laatste weken neut je meer en altijd tijdens dezelfde momenten, nl. tijdens het verversen van een pamper en tijdens het klaarmaken van je flesje en tijdens de andere voedingsmomenten. Maar nu weet ik dat het komt omdat je koppig bent. Omdat je een willetje krijgt en je wilt dat maar al te graag uittesten. Grenzen ontdekken en verleggen. Ik heb er in het verleden al veel over gelezen en gehoord en nu is het realiteit. Nu mag ik de uitdaging zelf aangaan Ai ai, wat gaat dat worden. Ik wordt al lichtjes bang en we zijn nog maar begonnen! Goh, goh, pas op, tis nog niet overdreven hoor. Je houdt het nog beschaafd, maar ik hou mijn hart al vast, maar langs de andere kant ben ik blij, want dat wil zeggen dat je normaal opgroeit. Dat je ook beseft dat er meer is en dat je meer kan. Dat je jouw persoontje aan het ontdekken bent en dat je durft en doet. Eerlijk gezegd heb ik liever eentje die opkomt voor zichzelf dan altijd braafjes 'ja' te knikken. Maar dan hoop ik natuurlijk ook weer dat je niet jaren aan een stuk het bloed van onder mijn nagels zult halen en toch nog een beetje rekening zult houden met jouw mamaatje. Dat je niet verandert in een duveltje, maar een klein (b)engeltje. Ik denk wel dat je altijd een lief kind zal blijven, want het is duidelijk dat je altijd al braaf geweest bent. Het feit dat je van weinig last had en zo, zoals ziek zijn en andere, zal er ook wel mee te maken hebben, maar jouw aard kan ik omschrijven als een lief en vriendelijk mensje. Misschien overdrijf ik wel een beetje, want ik ben tenslotte jouw mamaatje, en dan is het al gemakkelijker om zoiets te zeggen, liefde maakt tenslotte blind, maar ik ben ook niet achterlijk. Ik ben trouwens niet de enige die dit zegt! Onze omgeving kan het beamen!!!! Papaatje zat al te zeggen dat ik verkeerd bezig was, maar ik zou niet weten wat ik verkeerd doe. Ik ben geen mama die haar kind enorm verwend. Ik ben ook niet van de simpelste en zo gemakkelijk zullen ze niet met mijn voeten spelen. Ik kan hard zijn hoor! Believe me! En daarbij, da's gemakkelijk gezegd hé van de papa die maar weinig doet qua verzorging en zo. Da's mama's werk, zegt hij dan. Maar ik protesteer ook niet hoor. Ik heb geen bezwaar, alhoewel ik op een zeldzaam vermoeiend moment eens denk, p*tverd*kke, kan papa dit nu eens niet doen. Maar het zit al zo ingebakken in mij dat ik daar maar zelden een probleem van maak! Maar dan moet hij ook niet te veel kritiek geven op een ander zijn werk, want da's natuurlijk gemakkelijk gezegd.Stoute papa! Ik ben een beetje boos op hem dat hij dat zei :x Hij zul dus moeten begrijpen dat jij groot wordt en dat het doodweg de normaalste zaak van de wereld is dat JIJ een persoontje wordt!!! BTW, sinds een paar daagjes kan je al enkele lange seconden helemaal alleen staan en dat je fier bent dat je dat kunt, laat je duidelijk merken. Je eist onze aandacht op terwijl je dat doet en je laat blijken van: kijk eens mama en papa, wat ik kan!!! Kijk naar mij! Tada!!! In elk geval, een nieuw tijdperk is aangebroken: de peuter die bekend staat om zijn koppigheid. Da's pas de uitdaging aan kindjes krijgen vind ik. Tot nu toe is het altijd al gemakkelijk gegaan eigenlijk. Jij was een gemakkelijke baby. Zo gemakkelijk dat we soms niet beseften dat je er nog was, haha. Tot nu toe kwam het meer aan op verzorgen hé en nu zal het opvoeden er bij komen. Dus, let the challenge begin!!!!!!!!!!!! héhé :mrgreen:
Donderdag 28 oktober, da's over een drietal daagjes, is het EEN JAAR geleden dat ik mama werd van het allerliefste zoontje ter wereld!!! Iedereen zegt die laatste zin wel eens, maar als IK het zeg, dan is dat ook de waarheid en betekent die zin héél véél. Toen heb ik eindelijk mogen ervaren hoe het is om een kindje te kopen en dat heb ik ook letterlijk gezegd van zodra je op mijn buik lag lieve kleine kabouter. Ja, MIJN kaboutertje. Je zal het woord 'kabouter' niet altijd even graag horen, maar dat woordje betekent zodanig veel voor mij dat ik het nooit zal vergeten. Toen de gynae ons de foto van jouw allereerste echo overhandigde, zei ze de woorden: hier is hij, jullie kleine kabouter! Dat maakte zoveel los in mij, dat het voor eeuwig in mijn geheugen gegrift staat!!! En dat laat ik ook merken in allerlei dagelijkse dingen. Ik zal er moeten opletten dat het geen obsessie wordt, hihi Zo heb ik al een kaarsje in de vorm van een paddestoel staan op jouw kamertje, ik heb jou al een t-shirtje gekocht met een print erop van een kabouter, jouw verjaardagstaart die ik zelf gebakken heb, was met een kabouter erop, meter Bibi heeft ook al een paddestoelenspaarpot en -zwembadje gekocht ... en er zijn zo wel meerdere dingen, maar al bij al valt het goed mee. En dan nog, foert, je bent en blijft voor eeuwig mijn klein lief en schattig kaboutertje!!! Natuurlijk is jouw geboortedag niet zomaar voorbijgegaan zonder het in de grote verf te zetten: een groot feest!!! De familie was zaterdag uitgenodigd op de party of the year Haha! Ik had grote voorbereidingen gedaan en ik ging er helemaal in op. Het was alsof het mijn verjaardag was, hahaha ... Jij besefte natuurlijk niet dat je gevierd werd omdat je al een jaar op de aarde bent, maar toch moest het feest in orde zijn. Ik had uitnodigingen gemaakt en die naar de familie gestuurd. Het huis had ik versierd met slingers en ballonnen. Ik had een mooie kroon gemaakt in het thema 'kabouter', wat anders (!). Tijdens het versieren van de living heb ik dan ook een traantje weggepinkt. Papaatje vroeg hoe dat nu kwam. Hij vond het wel schattig uiteraard. Tjah, van wat komt dat hé? Omdat ik fier ben, omdat ik terugdenk aan de bevalling, omdat ik zoveel van ons Roanneke hou!!! Toen het eerste volk arriveerde op jouw feestje zaterdag, was ik dan ook erg trots om jou daar te zien staan met jouw kroontje op. Je stond in het middelpunt van de belangstelling. Mijn geluk kon niet op! Juist jammer dat je een beetje ziek was, nu nog trouwens. Jah, verkoudheid hé en je hebt het wel redelijk goed zitten, helaas! Gelukkig ben je de dag al bij al goed doorgekomen. En dan top off te bill, mocht jij aan de familie 'zeggen' dat jij grote broer wordt!!! Het feestje was supergeslaagd!!!!!!!!!!!!!!
Dat valt eigenlijk enorm goed mee! Bij Roan had ik ook wel een redelijk gemakkelijke zwangerschap, als ik zo afga op andere verhalen van mama's. Dus dat viel al bij al goed mee, behalve de laatste maanden waarbij ik een megabuik moest meetorsen Nu ben ik praktisch niks misselijk geweest en weinig moe. Bij Roan heb ik in het begin veel geslapen. Ik kwam thuis van het werk en sliep door tot de volgende morgen, tot wanneer ik terug moest gaan werken. Nu heb ik dat nog niet gehad en de vermoeidheid valt enorm goed mee. Ikke blij! Zeker nu grote broer veel aandacht en werk vraagt!! Gisteren was de eerste zware dag eigenlijk qua vermoeidheid. Ik zou dan wel de ganse dag kunnen slapen hebben. Dat ik twee dagen ervoor veel werk verzet heb vanwege het verjaardagsfeestje van Roanneke, zal er ook wel mee te maken hebben. De drukte, het werk, de stress ... dat kan vermoeiend zijn! Waar ik nu wel meer last van heb, en bij Roan praktisch niks, is buikpijn. En de buik die ook al goed begint uit te zetten! Ik begin al bang te worden wat dat betreft. Waar gaat dit nu uitkomen ... Ik kan het nog moeilijk verbergen. Ik zal zo blij zijn als ik het mag bekend maken aan iedereen, maar da's nog een maandje wachten. Pff! Het is gewoon enorm lastig om verstoppertje te spelen. Op het werk bedenk ik allerlei truuken, zoals mijn buik intrekken, papier voor mijn buik houden ... Mijn truukendoos geraakt opgebruikt! Ik vind ook bijna niks meer van kledij om mijn buik te verbergen. Niet simpel hoor! Het zal gewoon relaxter zijn om terug gewoon te kunnen doen. Bij Roan was ik eigenlijk ook nog maar 10 weekjes ver toen ik het bekend maakte aan iedereen op het werk. Misschien doe ik dat nu ook ... Gelukkig heb ik, of heeft Roanneke het nieuws zaterdag, 2 daagjes geleden, mogen bekend maken op zijn verjaardagsfeestje. Ik had hem een bodietje aangedaan waarop ik de tekst 'grote broer' geschreven had. Na de taart had ik zijn hemdje losgeknoopt en afgewacht tot iemand de boodschap op de body zou opmerken. Na een dik uur van zenuwen zei meter Bibi plots: wat staat daar op jouw bodietje? En schoonzus zei: grote broer precies! Meter Bibi: heh, grote broer? Laat zien! Ist waar, zei ze toen ze naar mij keek. Amai, proficiat!!! En toen feliciteerde iedereen ons. Mamaatje fier! Eindelijk, geen verstoppertje meer voor de familie. Oef, want dat was niet simpel. Ik heb al moeten liegen tegen meter Bibi en memé Spanje, want ja, zij waren op de hoogte van 'het oefenen', dus zij vroegen daar ook naar hé. En ik maar mijn buik intrekken, wat niet echt comfortabel is!!!!!!!!!!!!!! Ik heb zo weinig kwaaltjes eigenlijk, dat ik me soms wel eens afvraag of alles nog goed verloopt met jou brusje? Eindelijk zal ik binnen een 6 daagjes gerustgesteld worden als wij mekaar op het schermpje bij de gynae zullen ontmoeten Pas op, ik ben wel minder bezorgd dan bij Roan hoor, want zoals ik al zei, ik heb ook minder tijd om er bij stil te staan hé. En ik ben van nature niet zo'n bange kip, die zich constant zorgen zit te maken. Dus ik heb er wel vertrouwen in hoor! Die eerste echo is toch de meest speciaalste van allemaal hoor. Want dan kunnen we jouw klein hartje horen kloppen. Dat geeft zo'n machtig gevoel!!!!!!!!!!!! Soms denk ik zelfs dat er 2 kleine mensjes aan het groeien zijn mijn buik! Vooral omdat die al zo dik is voor nog maar bijna 8 weekjes. Echt niet normaal hoor! Maar ja, de grootte van de buik heeft niks te maken met de omvang of de hoeveelheid kindjes die er in zitten, maar wel de hoeveelheid vruchtwater en hoe jouw lichaam binnenin plaats aan het maken is voor de 'indringer'. Ik vermoed dat mijn darmen al weer heel hoog zitten ondertussen. Trouwens, ik had het gevoel dat mijn darmen nooit terug naar hun normale plaats gezakt waren haha, ja, die buik, dat was niet normaal, ik zal het nooit vergeten. Ik vrees al voor na deze zwangerschap! Welke schade zal er nu aangericht zijn? Amai!!! Op dit moment vind ik niet dat het sneller gaat dan bij Roan. Waarschijnlijk heeft het te maken met het feit dat ik zat uit te kijken naar de dag waarop ik het nieuws aan de familie mocht meedelen. En nu zit ik te wachten op de dag dat ik het aan iedereen mag zeggen. Als je zodanig naar iets zit uit te kijken, dan kan de tijd inderdaad traag vooruit gaan hé. Als dit voorbij is, dan zal het waarschijnlijk sneller vooruit gaan. Pas op, niet dat ik wil dat het snel gaat hoor, want misschien is dit wel de laatste zwangerschap en daar wil ik elke seconde van genieten. Maar die eerste maanden zijn toch altijd een beetje de hel hé. En het lastigste vind ik het liegen. Ja moet ervoor zorgen dat niemand te weten komt dat je een kindje in jou draagt hé, ondanks de kwalen e.d. Niet altijd even simpel!!!
Lief klein brusje, je bent jouw huisje al aan het maken in mijn buikje. Ik voel het aan de plofjes in mijn buik. Alsof er luchtbelletjes knappen. En de eerste tekenen van moeheid komen al een beetje naar boven. Dat gapen is zo kenmerkend. Dat had ik van jouw grote broer ook. Dan past er een voetbal in mijn mond en het stopt niet hé. Nu ik er zo over schrijf, begin ik weer te gapen. Mijn collega's hebben me vandaag proficiat gewenst. Ik had zaterdag al een mailtje naar het werk gestuurd om het goede nieuws te melden. Iedereen was al mee van in het begin van het verhaal, al van bij jouw grote broer, dus nu mochten zij het ook weten hé. En nu nog 26 daagjes geduld om het aan de familie te vertellen, maar het zal er vlug zijn. Er wordt wel eens gezegd dat het bij een 2e boeleke allemaal veel sneller gaat en ik voel nu al dat ik er minder bij stil zal blijven staan. Tjah, da's allemaal zo nieuw niet meer hé en je maakt je minder zorgen en zo. En ook, Roanneke is er ook nog, dus die neemt ook veel van mijn tijd weg hé. Maar dat ik er minder zal van genieten is zeker niet waar. Genieten aan de lopende band ga ik doen. En de liefde zal even groot zijn!!! Vandaag mocht ik naar de gynae bellen voor de uitslag van mijn bloed. Het resultaat was goed, zei de assistente. Ik weet niet hoeveel mijn HCG-waarde bedroeg, maar als ik het woord 'goed' al hoor, ben ik gerust. Alhoewel ik het graag zou geweten hebben eigenlijk, want bij Roanneke was het meer dan 3000 en da's redelijk veel. Maar goed, het was goed! 30 oktober heb ik mijn eerste echo, dan ben jij ongeveer 8 weekjes oud lieve kleine schat. Dat zal wel weer een emo-momentje zijn. Ooooh, ik begin nu al weg te smelten Straks ga ik de uitnodigingen afwerken, die ik naar de familie ga versturen voor het verjaardagsfeestje van jouw grote broer! Da's zo plezant. Dat doet mamaatje graag hoor, knutselen en prutsen
Mijn lief klein kaboutertje, ik wordt met de dag alsmaar verliefder op jou. Je zit in mijn hartje en je gaat er noooooooit meer uit. Ongelooflijk onbeschrijflijk gewoon! Gewoonweg megafernompel vind ik het! Ik hou van jou en zie je doodgraag!!! Ja mijn kleine schat, je bent een klein diefje. Je hebt mijn hart gestolen, vrees ik! Roan, je hebt weer het één en ander bijgeleerd hoor. Alleen maar coole dingen. Het tijdperk van de kunstjes showen is aangebroken. Haha! Jah, ik heb dat van mijn broer ook gezien hé. Van zodra zijn dochterjes iets geleerd hadden, dan liet hij hen de nieuwe kunstjes uitvoeren, net zoals bij een hondje, zei ik dan altijd, want het lijkt er toch zo'n beetje op hé. Haha Zo van, kijk eens wat zij kan! En nu begint dat met jou ook. Zo plezant allemaal! Headbanging! Ja dat kan jij tegenwoordig. Plots, zo ineens, zwaaide jij met je hoofdje van links naar rechts op de muziek. Zo van uit het niets hé. Dat moet je waarschijnlijk bij de onthaalmoeder gezien hebben, want dat hebben wij jou niet voorgedaan. Zo grappig gewoon! Als je muziek hoort, begin je meteen te dansen en ondertussen begrijp je dat woordje ook wel 'dansen'. Dada heb je ook al geleerd. Dan gaat dat armpje op en neer. Snuiven met je snuitje doe je ook. Zo lucht in en uit snuiven door je neus. En dan trek je je neusje op en span je je lipjes samen. Grappig, natuurlijk, wat anders! Hahaha. De laatste tijd eet je als een varken. Amaaaaaaai! Echt abnormaal gewoon. Je hebt precies een hongerbuikje, zoals de hongerige kindjes uit afrika. Eten dat jij kan!!! Pff!! Ik kom de laatste dagen niet toe met een fles van 300cc 's morgens en 's avonds. Ik moet altijd nog wat melk bijmaken. Ik denk altijd: dit is maar een korte fase, maar je blijft maar eten. Je bent onlangs ook ziekjes geweest en we dachten dat je wat schade moest inhalen, want je hebt redelijk wat overgegeven en diarree gehad (ja, de bekende maag- en darminfectie hé), maar het duurt nu toch al een paar dagen hoor die vreetaanvallen van jou. Misschien zit je in een groeispurt ook hé. Dat kan ook. Maar ik ben in elk geval blij dat je zo'n goede eter bent. Ik hoop dat dat zo zal blijven hoor, want het is gekend dat de peutertjes nogal eens moeilijk durven doen op die leeftijd wat het eten betreft en ze dus ook minder beginnen eten. Ik hoop dat wij dat zullen overslaan Mensenvreemd ben je ook nog steeds niet. Dat zal je misschien ook niet meer worden? Maar wat er nu wel deze week gebeurd is, is dat je begint te huilen van zodra ik jou afzet bij tante Pug. Het was een beetje grappig wel. We kwamen toe bij tante Pug, ik deed de deur open, stapte door de gang en pas toen ik jou op de tafel bij tante Pug neerzette, zette jij jouw keeltje open. Natuurlijk hebben we het afscheid kort gehouden. De korte pijn hé. Achteraf heeft tante Pug me vertelt dat het verdriet snel over was. Stappen doe je nog niet. Wel zo langs de tafel een beetje en als we jou aan jouw armpjes vasthouden en jou een paar pasjes laten zetten, dan doe je dat soms, maar het liefst van al kruip je nog gewoon. En die tanden komen nog steeds niet piepen. Ik vind het gewoon hilarisch! Hahaha, nog steeds geen tanden!!! Onlangs ben ik nog eens gaan kijken hoe je lag te slapen vooraleer ik in mijn bedje kroop. Ik heb dit ritueel al een tijdje afgeschaft, omdat je altijd wakker werd van mij. Niet dat ik lawaai maakte hoor, maar je werd toch wakker. Dat vond ik wel jammer, want ik vond het toch zo leuk om eventjes naar jou te zitten staren terwijl je slaapt. Toen ik dus onlangs eens ging kijken, lag je op je buikje met je poepje in de lucht. S U P E R S C H A T T I G!!! Mamaatje heeft ondertussen een nieuw ritueel ingevoerd: voorlezen. Tegenwoordig gaan we 15min vroeger naar boven, want ik lees een kort verhaaltje voor voor jij gaat slapen. Lachen doe je nog steeds volop. Lachen, lachen en lachen. Onlangs vond je het zo prettig dat je over en weer werd gerold in de zetel. We mocht je van hier naar daar draaien en gooien zeg maar. Plezier dat je had! Het is toch zo plezant om jou te hebben, schatje!
JOEPIE DE POEPIE!!!! Mijn geluk kan weer niet op! Ik ben ZOOOOOOOOO blij!!! Amai!!! Ik kan het nog niet geloven, maar toch, er groeit weer zo'n klein wonderlijk wezentje in mijn buik. Momenteel zit er weer zo'n klein garnaaltje in mijn buik. Hihi! Dus we kunnen toch zelf kindjes maken blijkbaar. Amai, ik ben zo blij! Papaatje iets minder. Pas op, hij is blij met nog zo'n klein minimensje hoor en hij vind dat brusje welkom is, maar hij denkt meteen aan de drukte en het vele werk. Nochtans, zoveel hoeft hij nu ook weer niet te doen. Het meeste werk valt nog altijd op mijn schouders hoor! Dus ik begrijp wel niet zo goed waarom hij het minder ziet zitten. Toegegeven, het zal veeeeeeeeeeel drukker worden, maar ik vind dat niet erg hoor. Ik heb er zin in en ik zie het volleeeeedig zitten!!! Laat maar komen! Hihi! Voor papaatje zou het nog iets langer mogen geduurd hebben, maar ik zei hem dat het uitstel van executie is, toch? Ah ja, of hij nu of wat later een 2e boeleke wil, de drukte komt er sowieso hé. En we hadden gekozen voor een klein leeftijdsverschil tussen onze spruitjes. Voor mijn part mocht het zelfs een paar maandjes vroeger hoor. Maar goed, we zijn ZWANGER. Yes, heerlijk om dit te mogen typen. Hihi! En het leuke is ook dat we dit prutske zelf gemaakt hebben. Geen onnatuurlijke dingen die er aan te pas zijn gekomen deze keer. Toch ook wel tof hé? Bon, die pillekes wel, maar da's dan om te zorgen dat ik een regelmatige MS zou hebben. Het echte werk hebben we zelf gedaan! Olé!!!! Vanmorgen heb ik trouwens de test gedaan. En direct, maar echt direct kwam er die blauwe plus op de test hé. Direct! Hihi! Ik ben toen naar papaatje gestapt en gezegd 'Ja papa, je zal een tandje mogen bijsteken!' Ik heb toen ook naar de gynae gebeld en ik mocht meteen mijn bloed laten trekken. Maandag mag ik al bellen om te weten hoeveel mijn HCG-waarde bedraagt. En nu, nu moet ik nog een maandje op mijn tanden bijten om het grote nieuws aan de familie mee te delen. Hoe? Wel ja, binnen een maandje wordt onze kabouter 1 jaar en dus is het groot familiefeest. THE party of the year Haha en da's natuurlijk DE perfecte gelegenheid om het nieuws te verkondigen. Of course! Wat ik ga doen? Awel, ik ga op een t-shirtje van Roan de boodschap 'GROTE BROER' schrijven. En dan halverwege het feestje zal ik zijn pulletje uitdoen zodat de familie de blijde boodschap kan lezen. Hihi, dat zal weer spannend en emotioneel worden. O man, maar ik moet nog een maand geduld hebben hé. Amai seg, mijn jongens! Hoe moet ik dat doen? Tjah, ik heb geen keus hé, want da's toch de ideale gelegenheid hé om zoiets te verkondigen. Ik was vannacht al wakker geworden, allé kabouter heeft me wakker gemaakt, en ik kon daarna de slaap niet meer vatten, want mijn hoofd sloeg weer een beetje op hol. Natuurlijk had ik weer die tegenstribbelende gedachten voortdurend hé: ik denk dat ik zwanger ben, of toch niet, mijn regels gaan er doorkomen, ik voel het, of nee, ik ben toch zwanger hoor ... Maar toch, een paar uur later de test gedaan en het was positief!!! Eigenlijk kun je nooit op die gedachten en gevoelens afgaan hé. Je ziet, ik heb mezelf al meer dan één keer gefopt en toch, ik zal het nooit leren. Ongelooflijk eigenlijk!!! Dus in mijn bed zat ik al te denken aan Roans feestje binnenkort, om dan het blije nieuws mee te delen. Allerlei gedachten flitsten weer door mijn hoofd! Vandaag heb ik mijn zus gezien en ik moest echt zien dat ik die grijns van mijn gezicht hield hé. Ik was gewoon zo blij hé, maar ik moest zien dat ze niks aan mij kon merken. Het is me gelukt hoor, maar ik ben slim geweest en ik ben zelf begonnen over onze pogingen om zwanger te worden en heb gezegd dat het weer niks was, want moest zij er mij naar gevraagd hebben, dan denk ik dat ik me niet zou kunnen ingehouden hebben van lachen. Zodus, dit berichtje zal ik weer voor mezelf moeten houden. En ik zal gedurende een maand geen vermoedens op mijn blog mogen neerschrijven om het nieuws geheim te houden voor mijn familie. Dat wordt dus een hele opdracht! Maar onderstussen ga ik genieeeeeeeeeeeeeeten met volle teugen!!!!!!!! Alvast heel erg neig WELKOM brusje!!!!!!!
Roanneke, jij bent een mama's kindje. Da's overduidelijk! Je bent heel graag bij mij. Je kruipt altijd mijn richting uit. Je zoekt me op. Als papaatje jou vasthoudt, dan wil je dat liefst niet te lang. Nee, je wilt mij. Ik ben natuurlijk ook het meest met je bezig en doe ook bijna altijd alles met jou. Ik verzorg je, geef je eten, breng jou aan het lachen, doe jou in badje, sta 's nachts op voor jou, speel met jou ... En papaatje, die doet ... tjah ... weinig hé. Maar ik vind dat niet erg! Ik doe niks liever! Maar papaatje wacht tot je nog wat groter bent. Dan zal hij zich wel bewijzen. Daar ben ik zeker van. Op dat vlak is hij, jah, ik kan het niet duidelijker zeggen, een ECHTE vent! En zo wil ik hem, maar op sommige momenten dan weer niet Ingewikkeld hé! Papaatje heeft geen geduld om met babietjes om te gaan. Dat verveeld hem al gauw. Hij zegt dat het natuurlijk alsmaar toffer wordt, hoe ouder je wordt, omdat je alsmaar meer kunt en doet en zo. Dus dan wordt het voor papaatje ook gewoon allemaal interessanter. Aan liefde en knuffels heb je natuurlijk geen gebrek, want papaatje ziet jou graag hoor. Geloof me! En mamaatje ook natuurlijk, en nog vele anderen!!! Eens jouw brusje aan het groeien is in mama's buik, dan zal papaatje zich natuurlijk ook meer moeten ontplooien in de verzorgende taken of course. Verleden weekend zijn we nog eens, voor de zoveelste keer, kleertjes gaan kopen. Niet dat ik het niet graag doe hoor, maar 't kost toch wel veel geld hé en zeker voor de ZO korte tijd dat je dat maar kunt aandoen. Da's ZOOOO weggesmeten geld. Allé ja, 't is natuurlijk nodig hé, maar 't zou toch zoveel niet mogen kosten é! Maar toch, mamaatje heeft de tijd van haar leven, hihi Zo leuk en mooi die kleertjes allemaal. Iedere morgen als ik wakker wordt, denk ik, jippie welke kleertjes zal ik Roanneke nu weer aan doen. Hmmm ... 't Is altijd weer een feest om jou te mogen aankleden. Sinds een weekje zit je met een snotvallingske. De snottebellen druipen eruit om het 'mooi' te zeggen . Ja, mama zit altijd met de zakdoek in de aanslag. Daarom ook zijn we nog eens gestart met aerosol. En dat lukt eigenlijk wel heel goed. Je bent het al gewoon. Niet dat we dat al veel moeten doen hebben, gelukkig, maar je herkent het wel hé na de 3de keer. Van zodra ik het masker op je gezichtje zet, dan trek je je recht aan mijn t-shirt en sta je gewoon recht, of meestal neem ik je gewoon in mijn armen. En daar zit je dan, stil, te wachten totdat het voorbij is. Zo gemakkelijk. Soms leg je wel eens je hoofdje neer op mijn schouder. Zo schattig gewoon! En wat een gemakkelijk kind ben jij toch. Ongelooflijk! Je wacht gewoon, zonder al te veel tegenstribbelen. Da's jouw mamaatje ten voeten uit hé. Ik ben ook zo. Ik ben echt geen moeilijk mens. Ik pas me aan, aan heel veel ... Jij gaat ook zo zijn, denk ik nu. Misschien ook niet hé, maar zo denken jouw mamsie en papsie er momenteel over. Nog een dikke maand en je bent al een jaartje hier op de aardbol. Al bijna EEN jaar genieten wij van jouw aanwezigheid. I love it! Ik kan al niet wachten om jouw verjaardag te vieren. Om JOUW feestje te organiseren. Mamaatje zal zo fier zijn. Echt! En het zal weer plezant zijn hoor om alles te organiseren. Mamaatjes hoofd slaat al op hol van de ideetjes. En gewoon, 't is gewoon zo fijn om het te doen hé en dat mijn zoontje één jaar wordt. Mijn lieve lieve kleine schat ... ik hou zoveel van jou voor eeuwig en altijd ... DIKKE KUS
2 daagjes geleden was mamaatje aan het ovuleren, dus mamaatje en papaatje wisten wat hen te doen stond. 3 daagjes geleden moest mamaatje bij de gynae gaan voor de follikeltest en bleek dat er 2 hele mooie eitjes klaar zaten. "15% kans op een tweeling heb je", zei de gynae. Mij niet gelaten. Ik zou het niet erg vinden, maar eerder tof! Ook al zou het wel eens HEEEEEEEEEEEEEL druk worden en zouden we veel vermoeide, zware, drukke dagen tegemoet gaan ... ik heb het er voor over! EN, dan zou mijn droom toch wel werkelijkheid worden, want eigenlijk wil mamaatje 3 kindjes, maar papaatje is daar niet voor te vinden. Dus na de tweede zwangerschap wil hij er de brui aan geven. Moesten we nu zwanger zijn van een tweeling, tjah, dan kan papaatje niet meer terug hé, haha! Maar ja, ondertussen moeten we eerst nog zwanger worden hé. Bij kabouter hebben we ook eens een ronde gehad dat er 2 eitjes klaar zaten, maar da's toen ook op niks uitgedraaid. Maar we leven in hoop hé nu, please please, brusje kom maar gauw ...
Tja, niet zwanger dus! Meer kan ik er niet over zeggen hé eigenlijk ... Maar goed, we doen verder en dat is binnenkort. Nog een klein weekje en het is weer van dat. En jij Roanneke, jij ... jij bent mijn schatje, hihi! Natuurlijk, wat dacht je?! MIJN ALLERLIEFSTE LIEVE LIEVELING!!! Je verandert en verandert volop. Je groeit als kolen. De laaste 2 weekjes ben je wel niet zo plezant geweest eerlijk gezegd. Mjah, je bent al veel lastig geweest, maar hoe komt dat hé. Ik zou het begot niet weten. Je slaapt slecht. Je wordt dus veel wakker, je slaapt moeilijker in en je weent veel en het is gemeend Jammer dat je het ons niet kunt zeggen hé. Papaatje en ik denken dat het komt doordat je een beetje bang begint te worden, bang om achtergelaten te worden. Scheidingsangst dus, want soms ben je ontroostbaar en als we jou achterlaten in jouw bedje, gaat die sirene af! Als we jou dan knuffelen, dan wordt je meteen stil. Je valt zelfs gemakkelijk in slaap in mijn armen. Dat kon vroeger niet. Nu begin je meer nood aan knuffels te hebben. Je laat merken dat je er van geniet en je ze ook nodig hebt. Je legt nu ook je hoofdje neer op mijn schouder. Zo lief! Zo geborgen! Zo schattig! Vorig weekend zijn we naar zee geweest en dat was de hel voor jou. Althans de slaapmomenten! Je hebt ZOOOOOOOOO slecht geslapen! Tegenwoordig is het ook al veel moeilijker geworden om jou te verversen op de luiertafel. Je blijft met momenten geen seconde stil liggen. En dat kan soms heeeeel vervelend zijn. Je moet maar eens proberen terwijl er een drolletje in jouw pamper ligt, haha ... Amai! Maar ja, de 1ste avond was eigenlijk onze fout. Je was in de auto in slaap gevallen. Rond 20u zijn we toegekomen aan zee. Papaatje heeft meteen jouw bedje geïnstalleerd, maar jij werd plots klaarwakker. Maar ja, het was bedtijd, dus hebben we er jou maar meteen ingelegd en toen begon de misère. Dat mochten we dus nooit gedaan hebben. We moesten jou eerst eens laten wennen hebben aan de nieuwe omgeving. We moesten jou eerst eens op ontdekkingstocht laten gaan hebben. Dus, je wilde maar niet slapen. Tot wel middernacht ben je wakker geweest. Je hebt zelfs nog gespeeld en gelachten. Je hebt dan ook bij ons in bed geslapen, want alleen in dat bedje in dat nieuwe kamertje wilde je niet liggen. 's Nachts heb je dus ook echt niet goed slapen, maar klokslag 7u was je weer wakker. En iedereen moest dan natuurlijk ook opstaan. Het ganse weekend kon je echt moeilijk de slaap vatten. Je was één en al energie. Alsof je ogen te kort kwam! Aan zee heb je voor het eerst jouw coolste schoentjes aan gehad. Van Nike dan nog wel! Zo stoer en schattig tegelijk! Hihi echt grappig om zien! Precies een echt klein meneertje, met zijn jeansbroekje en oranje jasje. Hihi! Die schoentjes zijn natuurlijk maar voor de show want ze zijn niet erg ergonomisch. Mamaatje gaat er trouwens dit w-end degelijke gaan kopen. Met veel plezier
En ik kan het nog niet geloven! Ik blijf maar denken dat ik zwanger ben!!! Ik begrijp het echt niet hoor! Ofwel ben ik gewoonweg zwanger, ofwel was ik zwanger. Tjah, dat kan ook hé. Een zwangerschap die op natuurlijke wijze vroegtijdig werd afgebroken! En dat kokhalzen is zo herkenbaar. Echt! Dat kan ik niet ontkennen en het is zeker niks ingebeeld. Maar misschien wil ik de waarheid wel niet onder ogen zien. Ik ben dan ook zo'n domme kip hé. Ik maak het mezelf niet gemakkelijk ... In elk geval, er is iets aan de hand maar wat? Dat moet één dezer duidelijk gemaakt worden. De clomielekes hebben er altijd voor gezorgd dat ik mijn eisprong (cfr follikeltest) en mijn MS mooi op tijd had. Zou er dan iets nieuws aan de hand zijn met mijn lichaam??? Ik weet het nu echt niet hoor, want dit heb ik nog niet meegemaakt. Dus het enige wat ik maar kan denken, is dat ik wel zwanger ben. Ik zal nog eventjes geduld moeten hebben, vrees ik. Het wordt in elk geval ENORM spannend!!! Als ik vrijdag mijn MS nog niet heb, dan doe ik nog een testje. Draait deze ook negatief uit, dan bel ik naar de gynae!
Ja hoor! Ik ben er bijna zeker van! Brusje is op komst!!!! Een goed uur geleden heb ik een test gedaan, maar die was negatief. Ik kon het niet geloven! Ik dacht: hoe kan dat nou. Ik ben ZEKER zwanger! Dus begon ik te denken ... Ik las de bijsluiter en las dat de test binnen het uur na het openen van de verpakking, moest gebruikt worden. Dus DAT was het! Ik had de test al een maand eerder geopend, maar ik had hem plots niet meer nodig omdat mijn regels er waren doorgekomen. Dus die test lag al een dikke maand in mijn badkamerkast, waar het dan nog eens erg vochtig wordt. Dus ikke blij! Hihi! Want ik ben er zeker van dat ik wel zwanger ben. Morgen na het werk ga ik om een nieuwe test. En je zal zien: dikke twee strepen!!!!! En laat ons nu maar hopen dat ik er niet naast zit, maar toch, ik ben er zo van overtuigd hé. Mijn regels zouden door de clomid mooi op tijd moeten zijn en dat was vandaag. Niks gezien! En ik voel ook geen storm opkomen in mijn buikie. En dat kokhalzen wil ook al veel zeggen ... Het zijn zulke duidelijke tekens! Als ik toch niet zwanger blijk te zijn, dan heb ik er een probleem bij, want dat wil zeggen dat mijn lichaam niet meer goed reageert op de clomielekes. Maar ik ga die toer niet op, want ik ben gewoon ZWANGER. You will see ...
Inderdaad! Vandaag weer! 't Zijn geen fabeltjes dat ik jullie vertel! Nee nee! Morgen zouden de er normaal gezien moeten doorkomen. Maar er is niks dat daar in de verste verte op gelijkt. Ik heb dezelfde symptomen als bij ons Roanneke. Wanneer ik mijn verhalen van toen herlees, dan begin ik alsmaar meer en meer te zweven. Amai, amai, amai! Zo spannend weer seg! Goh goh! Ik kon gisterennacht al moeilijker slapen door er steeds aan te denken (en door Roanneke die een beetje veel lastig was, amai, ge kon wel degelijk nie slapen é en mamaatje dus ook nie) en vannacht zal ik er ook waarschijnlijk weer over zitten dromen. Ma bon, 't is weer spanning alom hé! Als ik de nacht 'overleef zonder bloed' , dan is de kans wel HEEL erg groot. Zal ik wel kunnen wachten tot donderdag om te testen? Eigenlijk moet ik zo lang niet wachten hé. Ik zou eigenlijk woensdag al mogen testen. Nog eventjes op de tanden bijten ...
Jah ... mamaatje begint een klein vermoeden te krijgen, maar is natuurlijk nog niet zeker. Het kan nog alle kanten op. Dat weten we ondertussen wel. Ik durf het niet hardop te zeggen, maar toch doe ik het, want dat verandert toch niks aan de zaak. Maar ik begin zo stilletjes aan te denken, te hopen, te GOKKEN dat het prijs is. Waarom? Omdat ik meer naar de positieve kant lijk over te hellen dan naar de negatieve. Ik moet kokhalzen en de russen lijken zich nog niet aan te kondigen. Overmorgen zou ik ze moeten krijgen, maar er is niks dat daar nu al op wijst. Dat kokhalzen had ik ook bij Roan zo kort voor de NOD-dag. Maar ja, het is allemaal moeilijk te zeggen hé, want geen één zwangerschap is dezelfde, dus bij de tweede keer kan het allemaal anders uitdraaien hé. Natuurlijk schrijf ik ook hier, voor jou BRUSJE, jouw hele voorgeschiedenis neer hé. Jawel, al van VOOR jij er bent. Jij zal een even belangrijke plaats als jouw grote broer in mamaatjes en papaatjes leven innemen!!!! Ik wil het mij zo goed mogelijk blijven herinneren, daarom dit verhaal, voor later! En misschien zullen jullie daar later ook wel in geïnteresseerd zijn. Dan hebben jullie meteen jullie leven op papier staan. Papaatje zegt dan: denk je nu echt dat zij dit later zullen willen lezen, of toch zeker niet alles?! Mjah, misschien wel niet alles, maar dan toch enkele paginaatjes. En misschien is het zodanig interessant, dat jullie niet kunnen stoppen met lezen. Wie weet ... in elk geval, het is er en het blijft bestaan! Luv you all!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dag mijn allerliefste lieve liefste Roanneke!!!!!!!!!!!! Je wordt groot. Je bent al een echt schattig klein manneke geworden. Je kan al heel goed rechtstaan en je overal aan rechttrekken. De valpartijtjes vallen tot nu toe nog mee, vind ik. Natuurlijk heb je zo van die slechte dagen dat je een keer of vier, vijf op je kleine kopje valt, maar eigenlijk had ik het nog erger verwacht. Gelukkig maar hé! Tandjes? Nog steeeeeeds niet te zien!!! Een echt laatbloeier hé jij, op dat vlak! Meermaals hebben we al gedacht: jah, zou hij ze nu krijgen? Als je dan eens lastig bent of slecht slaapt, maar helaas ... Nu ook. Je had 3 daagjes geleden een erg rode poep en je had ook nog eens diarree. Dat zijn meestal te tekenen dat er jouw tandjes doorkomen, maar in jouw mondje zien we nog steeds niks gebeuren. Maar ja, zolang je maar tanden krijgt, is het al goed en is dat nu of binnen een paar maanden, dan is dat ook maar zo hé. Jouw laatste nieuwe truukje is je tong snel naar binnen en buiten doen en er geluid bij maken. Precies, of je zegt dan 'didl'. Die tong van jou maakt soms nogal de bizaarste bochten hoor. En tootjes trekken, kun je als de beste. Altijd die neus optrekken en zo. Wat 'n gekke bekken soms! Je hebt ook een nieuwe manier van kruipen. Je ene beentje zijwaarst gestrekt en met de knie van jouw andere beentje steun je op de grond, alsook met jouw handjes en zo beweeg je je voort, steeds met dat ene beentje gestrekt. Hihi, kleine weirdo! Grappig om zien. En we moeten je constant in de gaten houden hé nu, want niks is nog veilig voor jou. Gelukkig staan er hier maar weinig spullen waarmee jij kattekwaad kunt uithalen. Er staan geen gevaarlijke voorwerpen dicht tegen de grond of zo. Dat bespaart ons toch al veel werk! Het slapen is ook al een beetje verminderd. Je hebt nog altijd jouw uitschieters, geloof me, je zal altijd nog wel een ferm slapertje blijven, maar je kunt er al eens beter tegen om jouw dutje na het fruitpapje over te slaan. Da's voor jouw mamaatje en papaatje soms wel al eens handiger. Dan kunnen we daarna wel eens ergens naar toe. Tegenwoordig lust je jouw fruitpapje minder. Dat je jouw groentjes veel liever hebt, is duidelijk! Water drinken gaat ook al beter. Je kan beter slikken en echt drinken zoals wij het doen. Niet altijd, maar al veel beter. En je drinkt ook zelf uit je beker. Boterhammetjes vind je ook lekker. Muziek beluisteren vind je heel plezant, vooral als ik de volumeknop een toontje hoger draai. Dan begin je te lachen hoor! En dan zeg ik: dansen, dansen, dansen .. en dan begin je te wippen. Hihi! Ik laat regelmatig 3 dezelfde liedjes afspelen op de computer en die herken je ondertussen meteen. Verleden week hebben jij en ik gezellige korte ritjes gemaakt op de fiets. Papaatje heeft een nieuw werk en hij moest met de auto naar het werk en ik met de bus. Dus dan moest ik jou met de fiest bij tante Pug afzetten en dan verder fietsen, of met de bus, naar het werk. Gelukkig woont tante Pug niet ver hé. We vonden het allebei plezant hoor. Jij met jouw oranje vestje en je grappige fietshelm. Hihi Je zat daar met de armpjes gestrekt op de leuning, net als een echte baron. Je leek te genieten hoor. En mamaatje ook. Nu vond ik het wel tof om met de fiets te rijden hoor. Hihi, maar nadat ik je afgezet had, was het veel minder. Pff! Fysiek eh ... gelukkig heb ik vanaf nu terug de auto! Vorige vrijdag zijn jij en ik voor de eerste keer samen naar de supermarkt geweest. Papaatje ging voorheen alleen en nu ben ik, samen met jou, geweest. En wat was dat plezant! Ik was zo fier! Ik, als mamaatje, met mijn klein en schattig zoontje! Zo genieten! Zo trots! Je zat daar in die winkelkar, druk om je heen te kijken. Plots dat hoofdje achterover kantelen en naar de plafond kijken. Draaien en keren. Gillen! Allerlei geluidjes en kreetjes maken. En ik kriebelen aan jouw beentjes die uit de kar hingen te bengelen. Lachen en lachen en lachen ... En de mensen die naar me glimlachten omwille van jou. Mamaatje maar glunderen! Je bent zo'n schatje! Zo'n lieverd! Ik zou je eeuwig willen vasthouden en nooit meer loslaten. Je bent mijn allesken!!!! Ik HoU van JoU!!!!!!!!!!
Gisteren zijn Roan en ik naar de gynae geweest. Gaan kijken hoeveel eitjes er in mama haar buik zitten te wachten. Eén eitje dus! En meer moet dat niet zijn. Gisteren, vandaag en morgen zijn de vruchtbare dagen. Papaatje en mamaatje weten wat hen te doen staat! En dan is het uitkijken naar 31 AUGUSTUS!!! Jawel, de NOD-dag!!! Dat wil zeggen dat wij GEEN russen verwelkomen die dag. Liefst niet! Maar ja, we weten, we mogen ook niet te hard van stapel lopen en te veel verwachten hé. Ja hoor, mamaatje weet het wel maar wil niet luisteren, want ze zit weer op hete kolen. Ja hoor! Zo is ze nu eenmaal. Ze heeft zelfs gevraagd aan de gynae of we nu vruchtbaarder zijn omdat we al eens zwanger geweest zijn en het antwoord was ja, een beetje ... Dus ik zal er mij niet te veel bij moeten voorstellen OK, het aftellen is weer begonnen. WOEHOE! Spannend, 't is weer spannend! Dat het maar vlug 31 augustus is, want 2 dagen later is het teeeeeeeestdaaaaaaaag ....
Amai Roanneke, zo flink seg. Jij kan al goed op beide beentjes staan hoor! Zo flink! Je trekt je overal aan recht. Soms lukt dat, soms niet. Je kunt lang blijven rechtstaan en soms hef je een beentje geplooid op en zet je je voet terug op de grond, maar dat gaat dan in zo'n robotbeweging. Het lijken wel stuiptrekkingetjes. Hihi, zo grappig om te zien! Het wordt dus gevaarlijk. We moeten je goed in de gaten beginnen te houden, maar ongevallen zullen onvermijdelijk zijn, vrees ik. Dat zul je leren met vallen en opstaan! We denken dat het niet lang zal duren eer je zult beginnen stappen. Het ziet er zo naar uit, maar dat is natuurlijk niet zeker. Misschien blijf je wel een tijdje haperen in dit stadium hé. Dat kan allemaal. Ik ben erg benieuwd! Je bent tenslotte nog maar 41 weekjes. En nu kun je ook 'bravo' doen. Klappen in de handjes dus. Héhé, lieve schat. Weeral een paar sprongetjes verder! Het gaat snel, zeg dat wel! Nog enkele weekjes en we vieren jouw allereerste verjaardag ... ... XXX ...
JOEPIE DE POEPIE!!! We zijn zo blij, we zijn zo blij, olé olé olé! Joehoe, we gaan er weer voor. Nu is het weer ECHT! Jawel, de zijn in 't land. Jippie. Raar hé. Je zou denken dat ik eerder triestig zou zijn dan blij om die gemene maar eigenlijk is het goed nieuws. Ik zal het even uitleggen. Vandaag zijn mijn regels dus doorgebroken en daarom mocht ik dus naar de gynae bellen om opnieuw met de Clomielekes te starten. Zondag 15 augustus om 9u15 mag ik al bij haar langsgaan om de eitjestest te doen, om te kijken hoeveel eitjes er in mamaatjes buik zitten. Dus ik ben blij met mijn regels en dat ze er EINDELIJK zijn doorgekomen na bijna 7 weken!!! Jawel, 7 weken! Abnormaal weer dus! Natuurlijk zou het beter geweest zijn dat ze niet waren doorgebroken, maar dan wel vanwege een zwangerschap en NIET omwille van mijn protesterende eierstokken! Dat zou natuurlijk veel beter geweest zijn, maar ook héél onrealistisch, want we weten nu wel al hoe mamaatjes lichaam in mekaar zit hé. Dus ik ben ZO blij, hihi Jippie, nu kunnen we weer gerichter mikken in de roos door onze Clomielekes die ons een handje gaan helpen. Zondag 15 augustus zal de gynae mij opnieuw kunnen zeggen hoeveel Mariekes er weer klaarzitten voor DE GROTE AANVAL. Ik hoop dat ze op het appel zullen zijn en dat de strijd snel zal gestreden zijn! Dat het legertje zaadcellen er als overwinnaar zullen uikomen. Maak er maar korte metten mee! Haha, go go go!!! Nu hebben we opnieuw dat beetje meer zekerheid hé. Mijn cyclussen worden weer normaal dankzij Clomid, dus geen maandenlange wachttijden en onzekerheid meer! Nu weten we wanneer ik vruchtbaar zal zijn en hoeveel eitjes er precies klaar zitten. Nu is het opnieuw het schemaatje zoals bij jou Roan: op de 2de dag van de menstruatie starten met clomid gedurende 5 dagen, op de 12de dag van de cyclus doen we een eitjestest, op de 14de dag ovuleer ik, de 28ste dag is NOD-dag (=niet ongestelde dag, dag dat ik normaal mijn regels moet krijgen), op de 30ste dag mag ik een zwangerschapstest doen. En laat ons hopen dat we dit scenariotje nu maar 1x hoeven te doen .... Ik zie het in elk geval volledig zitten Roan. Jij ook? Waarschijnlijk wel, want dan krijg jij een klein broertje of een zusje! Hihi .....
Slokopje, slaapkopje en zottekopje (39 weken = 9m3w)
Aaaaamaaaai, je kan er wat van zenne! Flinke beer! Enfin, je lijkt er mollig uit te zien, maar eigenlijk ben je maar gewoon hoor. Ik zou het zelfs niet erg vinden, want babyvet is zo superschattig. Mamaatje heeft woensdag bij de weeg veel forsere kindjes gezien hoor. Nu heb ik eens kunnen vergelijken. Als men jou alleen ziet, lijk je een stevig ventje te zijn, maar je bent gemiddeld. In lengte lig je net boven het gemiddelde en in gewicht zelfs er net onder. Maar het voornaamste is dat je gezond bent en dat je goed eet. En je bent echt zo'n lief en braaf kereltje. Zo'n gemakkelijk kind dat jij bent. Echt! We hebben het getroffen hoor. Je eten gaat goed naar binnen. Je eet meer dan voldoende. Je eet vlot. Je slaapt goed en veel. Echt veel en je hebt het hard nodig, want anders ben je niet te genieten. En liefst in jouw bedje waar het stil en donker is. Natuurlijk heb je ook jouw lastige nachtjes, maar die zijn nog steeds zeldzaam. En je bent zo rustig. Soms iets te rustig naar mijn mening. Pas op, we zijn ZEER blij dat je zo braaf bent hoor. Je kunt je geen beter droomkindje inbeelden, maar ik hoop dat je later niet op je kop zult laten zitten. Je moet haar op je tandjes kweken hé. Te braaf is ook niet goed. Je mag best een beetje deugniet zijn en wat kattekwaad uithalen als je een beetje groter bent. Dat is voor jouw eigen goed hoor Roanneke. Wie te braaf is, is ook vaak de dupe. Maar natuurlijk zijn we ZO fier op jou en ZO trots, want je bent echt een héél lief schatje. Echt ZOOOO braaf. Iedereen zegt het! Dat jij zo rustig bent! Op de weeg zei de verpleegster het ook. Dat je gekend was om jouw braaf zijn bij iedereen daar. Hihi, mamaatje zo fier als een gieter!!! Er zijn veel kindjes die huilen en tegenstribbelen als ze op de weegschaal worden gelegd of gemeten worden, maar jij geeft geen kik. Jouw tandjes? Die laten op zich wachten! Op dat vlak ben je een laatbloeier. Misschien zijn ze er momenteel wel aan het doorkomen, want we hebben een paar momentjes gehad dat je hard begon te schreien en we maar niet konden achterhalen waardoor het kwam. De dokter van de weeg denkt ook dat het niet lang meer zal duren nu. Ik HOOP dat ze gelijk heeft!!!!!!!! Ocharme, mijn klein prutske. Je lijkt toch precies wel pijn te hebben hoor ... Kruipen lijk je ook nog niet te willen doen. Je maakt wel veel tuimelingen en zo op de mat, je draait rond je as in buiklig en je kan al veel toeren uithalen, maar kruipen nog steeds niet. Eergisteren heb je wel voor de eerste keer eventjes op jouw knietjes en handjes gesteund en wiegde je zo een keer van voor naar achter, maar dat was het dan ook. Gisteren heb je jou ook voor de eerste keer half rechtgetrokken in het park. Je steunde op één knie en het andere been zijwaarts gestrekt. Aan mijn handen kon je je allang rechttrekken hoor, maar in het park had je dat pas vandaag door hoe je dat moest doen. En dat lachen en schateren doe je ook nog steeds volop. Zo plezant hé! Hihi! Als we jou in de lucht steken en dan naar beneden laten zakken met het gezicht naar mekaar dan begin je echt te schaterlachen. Wat je ook héél plezant lijkt te vinden, is wanneer ik bijvoorbeeld in de keuken sta en papa aan het eind van de gang zodat we ver van mekaar verwijderd zijn, dan begin je ook echt te lachen. Blijkbaar vind je dat zo vreemd en grappig. Haha Jouw woordenschat is ook weer een beetje uitgebreid naar mah mah, te te te te, bah bah bah, ... En dit doe je ook: uh, uh ... alsof je iets wilt vertellen. En je kent 'handjes draaien'. Tjah, mamaatje zingt niets anders en jij maar kijken ... En nu doe je het zelf voor. Plots duikt dat kleine handje van jou op en draai je met je handje. Zo grappig om zien. Op eender welk moment komt dat handje van jou tevoorschijn. Haha De liedjes 'handjes draaien van K3, Nijntje en nog een ander kinderliedje van Nijntje herken je ook meteen, want mamaatje draait ze scheel Haha. Je kan ook al met twee voorwerpen tegen mekaar slaan. Het ene voorwerp in je linkse handje en het andere in je rechtse en dan tegen mekaar kloppen. En wippen doe je ook als je bijvoorbeeld op mijn buik zit met jouw beentjes langs mijn zijden zoals je op een paardje zou zitten of als ik jou in mijn zij neem en jij je vastklemt met jouw beentjes langs mijn buik en mijn rug zoals een aapje. Dan ga je op en neer. In je bedje vind ik je nog altijd wel eens in de meest rare posities terug. Nu gebeurt het weleens dat je rechtzit in je bedje. Gisterenmorgen zat je op je knietjes, terwijl je jou met je handjes rechthield aan het hoofdeinde. Je vind het tegenwoordig ook fijn om met je beentjes tegen de rand van je bedje te stampen. Dat horen we dan tot beneden in de living. Haha, kleine pruts toch! Ik ga trouwens iedere avond, vooraleer ik ga slapen, nog eventjes bij jou gaan piepen. Dan pas kan ik ook slapen. Ik moet jou nog een keertje gezien hebben voor ik naar dromeland ga. Uiterlijk gezien lijk je precies een beetje meer op mij te lijken. Een klein beetje maar. Die blik van die ogen, zo rond de ogen en de neus. Er zijn mensen die me dat al gezegd hebben en ik meende dat ook al gezien te hebben. Enkele daagjes geleden zat ik met jou aan de zee, terwijl papaatje thuis aan het werken was aan de gang. We moesten weg omdat papaatje veel lawaai zou maken en jij anders niet zou kunnen slapen. Dus toen ik een wandelingetje ging maken met jou en we eventjes gingen rusten op een bankje, kwam er een oude meneer naast mij zitten. Die begon zo wat met mij te praten. Hij vroeg van waar jouw rosse haartjes vandaan kwamen. Ik zei dus van de papa. Aaaaaah, zei hij. En die ouwe mevrouw ernaast valde in en zei: da's speciaal hé mevrouw. En die meneer: ja hé, echt héél speciaal, dat zie je niet zoveel meer hoor. Hopelijk behoud hij die haartjes hé. Ik zei: ja, ik hoop het ook! Hihi, mamaatje was weer zo trots, hihi!!!! Trouwens, vanmorgen stonden die haartjes van jou helemaal rechtop. Totaal paraplu! Hahahaha Daar heb ik natuurlijk een foto van getrokken, want dat was keigrappig. Een echte punker! Papaatje wil trouwens ook dat we jou eens een avondje bij jouw grootmoeder in Houtem laten slapen, maar dat zie ik TOTAAL NIET zitten! NO WAY!!!!! Dat zie ik ECHT NIET zitten hoor. ECHT NIET! Ik kan jou zolang niet missen hoor. Tegen wanneer zie ik jou dan de volgende dag? Papaatje zegt dat hij jou anders in de voormiddag zou afzetten en jou de volgende dag zou halen, maar dan moet ik die volgende dag natuurlijk werken en zie ik jou pas 's avonds na mijn werk!!! Dat zijn bijna 2 volle dagen. Hij is gek geworden zeker? Vandaag was ik gaan winkelen en ik ben laat thuisgekomen en ik heb jou toen al gemist! Van zodra ik kinderstemmetjes hoorde in de winkels, moest ik meteen aan jou denken. Dan voelde ik me zelfs soms een beetje schuldig dat ik niet bij jou was, maar da's er natuurlijk over hé. Ik weet het! Maar ja, kan ik er aan doen dat ik jou zo graag zie??!! En voorlopig is er jammer genoeg nog geen brusje in de maak lieve kleine Roan. Mamaatje heeft op haar 30ste verjaardag een zwangerschapstestje gedaan en zo'n twee weken geleden ook, maar die waren helaas negatief. Geen al te grote teleurstelling, want mamaatje was erg realistisch. Het zou natuurlijk fantastisch geweest zijn, maar de kans was nu eenmaal héél klein, mijn lichaam kennende. Het ziet er dus naar uit dat mijn regels weer heel onregelmatig zullen zijn, want in principe moest ik bijna 6 weken geleden al ongesteld geworden zijn. Helaas pindakaas! No way josé. We zullen weer geduld moeten hebben zo te zien. Potjand*rie! Toch niet hoor! Mamaatje en papaatje zullen snel de hulplijnen inschakelen. Ik heb al gebeld naar de gynae. Ik moet wachten tot ik effectief ongesteld wordt en dan mag ik terug met de clomielekes beginnen. Maar dat telefoontje is nu ook al een goeie 2 weken geleden en ik denk dat het tijd is voor een volgende stap. Mijn lichaam lijkt weer niet te willen meewerken. We zullen dan maar die pillekes vragen om mijn regels weer op gang te brengen en dan ook met de clomielekes starten. Hoe kan het ook anders hé ...
Wat ben jij een klein vreetmonstertje seg!!! Amai, maar jij kan eten hoor. 's Morgens drink je een melkje van bijna altijd 310cc. Om 11u15 eet je gemiddeld tussen de 250 en 300gr groentepap en bijna evenveel fruitpap rond 15u15. 's Avons tussen 18u30 en 19u, vóór je gaat slapen, drink je meestal ook bijna 300cc. De laatste 2 à 3 dagen heb je wel al minder gedronken van je avondflesje, zo'n 150cc. Misschien zal je een beetje gaan minderen met dit. Onlangs heb je ook eens twee dagen eten geweigerd, dus ik begon me al lichtjes zorgen te maken. De ene dag wilde je geen fruitpap en de andere dag was het de groentepap die niet naar binnen wilde. Maar een collega vanop m'n werk stelde mij gerust dat dit kan gebeuren en dat ik me zeker nog geen zorgen hoefde te maken. Tjah, ik ben dat ook niet gewoon hé van zo'n klein monstertje De melk ging nog vlotjes naar binnen en da's nog steeds de belangrijkste voeding voor babietjes zoals jij. Die melk, daar ben je zot van hoor. Toen je die ene dag geen groentepap had gegeten, wilde ik 's avonds toch nog eens proberen om je een beetje te laten eten, maar je weigerde pertinent! Het had geen zin, je moest het niet hebben. Dus dan heb ik jou maar een melkje gemaakt en die ging meteen naar binnen En slapen dat je doet. Ja man! Eten en slapen, daar ben je goed in, haha Gelukkig maar hé. Want als jij slaapt, dan hebben wij ook onze rustige momenten en kunnen we tenminste heel wat werk verrichten. En als je goed eet, dan groei je goed en zijn we er zeker van dat je alles krijgt wat je nodig hebt. En het gaat ook altijd vlotjes naar binnen. We zijn nooit meer dan 15min bezig om jou jouw patatjes en fruitjes te geven. En die grote fles melk is op 3min binnen 's Nachts slaap je de klok rond van 19u tot 6 à 7u. Natuurlijk zijn er een paar nachten dat je mij uit mijn bed jaagt omdat er jou iets niet zint, maar dat is met periodes (waarschijnlijk vóór een 'sprongetje') en die komen gelukkig niet zo veel voor. Tegen 8u ga je terug slapen tot een uur of 10. Rond 12u opnieuw in bedje tot ongeveer 14u30. En dan rond 16u slaap je ongveer nog een uurtje, tot 17u dus. We mogen dus zeker niet klagen, maar het is daarom niet altijd zo simpel. We kunnen dus niet heel veel doen, want je slaapt wel veel en goed, maar doe je enkel het beste in jouw eigenste bedje. Ja, dat valt wel enorm op. Nergens beter dan thuis, zeker hé Mja, je hebt echt wel jouw rust nodig jij en het moet rustig en donker zijn en lekker zacht en comfortabel in jouw bedje. Van zodra je de matras aanraakt, begin je al te knorren. Toen we onlangs een lang weekend aan zee zaten, sliep je in het grote bed en het was toch wel wennen. Dat heb je ons wel duidelijk gemaakt door te wenen En natuurlijk deden we uitstapjes van hier naar daar en moest jij mee in de buggy (ja buggy, geen maxicosi, die hebben we ingeruild, alsook de autostoel staat geïnstalleerd nu btw, hihi), maar je kon maar moeilijk de slaap vatten. Echt! Dat ging héél moeilijk, bijgevolg was jij niet zo happy en heb je veel gekneut. Ocharme mijn snotteprotteke! Jij wilde alleen maar slapen en wij hielden jou wakker. Maar 't belangrijstke is: je hebt het overleefd, haha We merken wel ook dat je de laatste weken meer gekneut hebt. Je beseft ook meer en je wilt dus meer doen en natuurlijk kan jij dat alleen maar duidelijk maken door te kneuten. Je wilt iets en wij weten nog niet altijd wat juist en proberen jou daarin te helpen, maar dat blijkt daarom niet altijd hetgene te zijn wat jij verlangt. Dus het is een beetje zoeken en veel gekneut te doorstaan Grr, soms wel beetje lastig. Voor mamaatje minder, maar papaatje erg lastig. Ja, papaatje kan niet veel verdragen hé op dat gebied. Hij zal wel moeten hé. Ik heb het hem al gezegd: dat zijn nu babietjes hé, zo doen ze. Dan draait hij eens met zijn ogen, haha. Als mijn gevoel juist is, dan denk ik, en hoop ik natuurlijk, dat dat gekneut vanaf vandaag zal verminderen. Ik merk dat je plots een ander jongetje geworden bent. Ja, ik zeg een jongetje en geen babietje, want je bent duidelijk een ander kind geworden. Zoveel is zeker. Dat is me deze morgen erg opgevallen. Ik denk dat dat gekneut de aankondiging van jouw nieuwe 'sprongetje' was. De zoveelste stap in jouw ontwikkeling dus! Ik merk het aan jouw bewegingen. Je kan weeral veel meer. Toen ik vanmorgen jouw neusje vrijmaakte van al die vieze snottebellen met zo'n zuiger, dan moest ik jouw hoofdje echt in bedwang houden. Je draaide en schudde van links naar rechts en met de handen probeerde je jezelf vrij te maken. Ik had handen tekort Gisterenmorgen deed je dat nog niet! Raar eh, zo van de ene op de andere dag! Je draaide en keerde al volop in jouw bedje, maar nu lig je al eens dikwijls op je buikje. Je kan terug naar je rugje rollen fysiek gezien, maar psychisch besef je nog niet dat je terug naar jouw rug moet rollen om op jouw gemakje te liggen en goed te kunnen slapen. Gevolg: je kneut en dan moeten we jou terug op jouw rugje leggen. Het zitten gaat ook veel beter. Je kan bijvoorbeeld vanuit zithouding al naar voren leunen om iets te pakken dat bijvoorbeeld voor jouw beentjes ligt en dan terug naar achteren leunen zonder te vallen. In de eetstoel zit je nu ook zonder kussen achter jouw rug. Je wipt zelfs ook af en toe en staan lukt ook al goed, natuurlijk met steun van onze handen hé. Ja ja, je bent goed bezig en wat wordt je groot! Ondertussen vliegt de tijd voorbij en zijn mamaatje en papaatje druk bezig met jouw brusje. Normaal zou ik dit weekend ongesteld moeten worden. Dus het is weer een spannende tijd! We zullen er nog maar niet te veel op hopen. We will see!
Zonet heb je jouw ganse bedje ondergekotst!!! Je lag helemaal onder de kots. Alles was besmeurd. Bah! En stinken dat het deed! Ocharme, m'n kleine ventie toch!!! Ik had het al in de mot hoor, dat er iets aan de hand was. Jouw mamaatje kent jou daarvoor al veel te goed hé. Ik zei het nog tegen papaatje dat je zo stil en slapjes was. Ik zag meteen dat je niet in je gewone doening was. Eerst dacht ik dat je enorm moe was, maar d'er lag dus blijkbaar iets anders op de maag. Het moest er dus uit! Papaatje heeft jouw bedje opgekuist en ik heb jou verfrist. Je moest in badje want je hing natuurlijk helemaal vol hé. En het was niet naar je zin. Tjah, jij wilde gaan slapen hé en je zult je een beetje slecht gevoeld hebben ook. Er waren dus ook traantjes bij! Zo zielig, m'n klein snotteprotteke toch! Wat zou dit nu weer kunnen zijn? We stellen er ons nog niet te veel vragen bij hoor, want zulke dingen gebeuren nu wel meer bij kleine boeliekies. Morgen kun je evengoed weer de oude zijn ... Zoiets valt altijd af te wachten hé. Overmorgen ben je alweer 32 weekjes oud, oftewel 8 maanden. Wel ja, zeg maar 32 weken dan, want bij babietjes spreken we van weken hé en niet van maanden. Enkel jonge mamaatjes weten dat. De oudere mensen snappen er geen bal van. Onlangs nog toen jouw grootmoeder en overgrootmoeder Houtem en jouw grootouders van Mere hier waren, was er hier discussie over. Jouw overgrootvader was er van overtuigd en meende het beter dan jouw mamaatje te weten hoe oud jij exact was. Ik kan zijn mening begrijpen hoor, want hij weet van niet beter natuurlijk. Iedereen rekent van maand tot maand. Op 28 oktober 2009 ben jij geboren en telkens op de 28ste wordt jij een maandje ouder, denkt iedereen, maar dat is niet zo. De maanden tellen niet evenveel dagen, bijvoorbeeld februari telt er maar 28. Dus, jij bent op WOENSDAG 28 oktober 2009 geboren en iedere woensdag wordt jij een WEEKJE ouder. Een week telt 7 dagen en niet meer of niet minder. Dus als we van 28 oktober 2009 tellen tot nu woensdag 9 juni 2010, dan tellen we 32 weekjes! Maar iedereen begrijpt wel 8 maanden beter, want 4x8=32. Dus eigenlijk mogen we geen 8 maanden zeggen, maar wel 32 weken. Snappie snappie! Maar jouw overgrootvader wilde er niet van weten. "Eilah", zei hij,"ik benne kik nog bij de pinken zenneh." Ik heb hem maar in de waan gelaten, hihi En nu wachten we jouw volgende grote sprong af hé Roanneke. Wat zal dat worden? Kruipen, jezelf rechttrekken, heel mooi kunnen rechtzitten, tandjes ...?! Het is me wel opgevallen dat je momenteel toch ietsje achter lijkt te zitten op 2 andere babiemeisjes die een drietal weken jonger zijn dan jou. Ik heb de indruk dat zij beter kunnen rechtzitten dan jou, maar ze zijn wel veel kleiner en fijner dan jou. Papaatje en ik denken dan omdat jij groter en grover bent, dat jij het daarom iets moeilijker zou hebben. Maar misschien is dat ook gewoon niet zo en ben je iets minder snel voor het moment? Dat kan ook natuurlijk hé. We gaan geen superbaby maken hé van jou. Je kunt niet in alles de beste zijn, hihi Maar 1 ding weet ik wel zeker: je bent een lieve lieverd. Je bent een makkelijk bazeke. Echt wel hoor! Je doet maar weinig moeilijk, dat hebben we toch al gemerkt. En als mijn gevoel juist zit, denk ik, dat jij van karakter een heel flexibel persoontje zult zijn. Net zoals jouw mamaatje. Anderen zullen me dan weer zo niet omschrijven, maar dan is dat omdat ze mij niet goed kennen. Papaatje zegt ook altijd dat ik een gemakkelijk mens ben. Ik pas mij altijd aan! En zo zul jij ook zijn denk ik, maar we gaan er wel voor zorgen dat je eentje zult zijn die op tijd 'ho' kan zeggen, eentje met haar op z'n tanden, want je mag nu ook niet over je heen laten walsen hé snotteprot!!! Onlangs bij de tante Pug, toen ik jou kwam ophalen, deed je weer iets nieuw. Je zat in de wipper en ik kwam naast jou gebukt zitten. Ik keek naar jou en Justine, die rechtover je zat en dan terug naar jou. Je reikte jouw armpjes uit naar mij en maakte een holle rug om me zo goed mogelijk proberen aan te raken precies. Je probeerde me echt vast te grijpen. Ooooh, ik zag dat en mijn hart smolt gewoon Natuurlijk heb ik jou meteen uit die wipper gehaald. Zo schattig gewoon! Echt!!!
Ai ai, wat gaat dat worden. Ik wordt al lichtjes bang en we zijn nog maar begonnen! Goh, goh, pas op, tis nog niet overdreven hoor. Je houdt het nog beschaafd, maar ik hou mijn hart al vast, maar langs de andere kant ben ik blij, want dat wil zeggen dat je normaal opgroeit. Dat je ook beseft dat er meer is en dat je meer kan. Dat je jouw persoontje aan het ontdekken bent en dat je durft en doet. Eerlijk gezegd heb ik liever eentje die opkomt voor zichzelf dan altijd braafjes 'ja' te knikken. Maar dan hoop ik natuurlijk ook weer dat je niet jaren aan een stuk het bloed van onder mijn nagels zult halen en toch nog een beetje rekening zult houden met jouw mamaatje. Dat je niet verandert in een duveltje, maar een klein (b)engeltje. Ik denk wel dat je altijd een lief kind zal blijven, want het is duidelijk dat je altijd al braaf geweest bent. Het feit dat je van weinig last had en zo, zoals ziek zijn en andere, zal er ook wel mee te maken hebben, maar jouw aard kan ik omschrijven als een lief en vriendelijk mensje. Misschien overdrijf ik wel een beetje, want ik ben tenslotte jouw mamaatje, en dan is het al gemakkelijker om zoiets te zeggen, liefde maakt tenslotte blind, maar ik ben ook niet achterlijk. Ik ben trouwens niet de enige die dit zegt! Onze omgeving kan het beamen!!!!
Zo heb ik al een kaarsje in de vorm van een paddestoel staan op jouw kamertje, ik heb jou al een t-shirtje gekocht met een print erop van een kabouter, jouw verjaardagstaart die ik zelf gebakken heb, was met een kabouter erop, meter Bibi heeft ook al een paddestoelenspaarpot en -zwembadje gekocht ... en er zijn zo wel meerdere dingen, maar al bij al valt het goed mee. En dan nog, foert, je bent en blijft voor eeuwig mijn klein lief en schattig kaboutertje!!! 
Haha! Ik had grote voorbereidingen gedaan en ik ging er helemaal in op. Het was alsof het mijn verjaardag was, hahaha ... Jij besefte natuurlijk niet dat je gevierd werd omdat je al een jaar op de aarde bent, maar toch moest het feest in orde zijn. Ik had uitnodigingen gemaakt en die naar de familie gestuurd. Het huis had ik versierd met slingers en ballonnen. Ik had een mooie kroon gemaakt in het thema 'kabouter', wat anders (!). Tijdens het versieren van de living heb ik dan ook een traantje weggepinkt. Papaatje vroeg hoe dat nu kwam. Hij vond het wel schattig uiteraard. Tjah, van wat komt dat hé? Omdat ik fier ben, omdat ik terugdenk aan de bevalling, omdat ik zoveel van ons Roanneke hou!!! Toen het eerste volk arriveerde op jouw feestje zaterdag, was ik dan ook erg trots om jou daar te zien staan met jouw kroontje op. Je stond in het middelpunt van de belangstelling. Mijn geluk kon niet op! Juist jammer dat je een beetje ziek was, nu nog trouwens. Jah, verkoudheid hé en je hebt het wel redelijk goed zitten, helaas! Gelukkig ben je de dag al bij al goed doorgekomen. 
Pas op, ik ben wel minder bezorgd dan bij Roan hoor, want zoals ik al zei, ik heb ook minder tijd om er bij stil te staan hé. En ik ben van nature niet zo'n bange kip, die zich constant zorgen zit te maken. Dus ik heb er wel vertrouwen in hoor! Die eerste echo is toch de meest speciaalste van allemaal hoor. Want dan kunnen we jouw klein hartje horen kloppen. Dat geeft zo'n machtig gevoel!!!!!!!!!!!! Soms denk ik zelfs dat er 2 kleine mensjes aan het groeien zijn mijn buik! Vooral omdat die al zo dik is voor nog maar bijna 8 weekjes. Echt niet normaal hoor! Maar ja, de grootte van de buik heeft niks te maken met de omvang of de hoeveelheid kindjes die er in zitten, maar wel de hoeveelheid vruchtwater en hoe jouw lichaam binnenin plaats aan het maken is voor de 'indringer'. Ik vermoed dat mijn darmen al weer heel hoog zitten ondertussen. Trouwens, ik had het gevoel dat mijn darmen nooit terug naar hun normale plaats gezakt waren 
En de eerste tekenen van moeheid komen al een beetje naar boven. Dat gapen is zo kenmerkend. Dat had ik van jouw grote broer ook. Dan past er een voetbal in mijn mond en het stopt niet hé. Nu ik er zo over schrijf, begin ik weer te gapen. 
Ingewikkeld hé! Papaatje heeft geen geduld om met babietjes om te gaan. Dat verveeld hem al gauw. Hij zegt dat het natuurlijk alsmaar toffer wordt, hoe ouder je wordt, omdat je alsmaar meer kunt en doet en zo. Dus dan wordt het voor papaatje ook gewoon allemaal interessanter. Aan liefde en knuffels heb je natuurlijk geen gebrek, want papaatje ziet jou graag hoor. Geloof me! En mamaatje ook natuurlijk, en nog vele anderen!!! Eens jouw brusje aan het groeien is in mama's buik, dan zal papaatje zich natuurlijk ook meer moeten ontplooien in de verzorgende taken of course.
er normaal gezien moeten doorkomen. Maar er is niks dat daar in de verste verte op gelijkt. Ik heb dezelfde symptomen als bij ons Roanneke. Wanneer ik mijn verhalen van toen herlees, dan begin ik alsmaar meer en meer te zweven. Amai, amai, amai! Zo spannend weer seg! Goh goh! Ik kon gisterennacht al moeilijker slapen door er steeds aan te denken (en door Roanneke die een beetje veel lastig was, amai, ge kon wel degelijk nie slapen é en mamaatje dus ook nie) en vannacht zal ik er ook waarschijnlijk weer over zitten dromen. 
Dat het maar vlug 31 augustus is, want 2 dagen later is het teeeeeeeestdaaaaaaaag ....
