Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
28-11-2011
Kleine Jensen (24 weken)
Gelukkig ... gelukkig gaat alles weer goed. De rust is weergekeerd. Enfin, wat je al rust kunt noemen natuurlijk, maar nu is het 'normaal' zoals het bij een gezin van 4 zou zijn. Er is dus zeker nog leven in de brouwerij, maar onze Jensen is veel rustiger geworden. Toen ik een kleine maand geleden kwam verkondigen dat de rust in zicht was, is het van toen af aan ook zo gebleven. Het is en blijft druk, maar Jensen geeft al eens wat meer ademruimte. Ik kan al eens vlugger recupereren. Mamaatje mag al eens een keertje bekomen. De vervelende boertjes en protjes zijn voorbij. Het weergeven van melk is ook al fel verminderd. Hij slaapt gemakkelijker in, wordt sneller rustiger EN VOORAL, hij heeft een beetje een ritme gecreëerd. Dat brengt ook veel rust, geloof mij. Natuurlijk lag dat niet allemaal alleen aan Jensen, maar ook aan mamaatje. Wij moesten zien te ontfrutselen hoe hij in mekaar zat. Welke zijn handleiding was? En dat was zoeken, wikken en wegen ... In de voormiddag slaapt hij gemiddeld zo'n 3 à 4 uur na de voeding van ongeveer 7u 's morgens en in de namiddag slaapt hij opnieuw zo'n 3 à 4 uur. En tegen ongeveer 18u begint de nachtshift en slaapt hij door tot de volgende morgen 6u à 7u. Dus best wel veel slaapgedoe eigenlijk hé. Wij vinden dat hij nog heel veel slaapt, maar ons niet gelaten natuurlijk. 't Is dat hij het nodig heeft en wij gaan daar niet moeilijk over doen, haha 's Nachts wordt hij wel nog regelmatig eens wakker zo'n paar keer, maar dan stop ik snel zijn tutje in zijn mondje en slaapt hij vlug weer verder. Dat kan wel zo'n paar keer per nacht voorvallen, maar er komt weinig of geen gekrijs nog aan te pas en dat is al héél veel, vind ik. Mijn nachten worden dus wel nog onderbroken, maar het blijft wel rustig. Daarom ook slaapt Jensen nog steeds op onze kamer in zijn eigen bedje sinds een maand en een half of zo. Het bedje staat vlak naast ons bed aan mijn kant. Normaal ging mamaatje vanaf vorige week de borstvoeding afbouwen, maar net zoals grote broer gedaan heeft, heb ook jij, Jensen, daar een stokje voor gestoken. Net als jouw grote broer ben je ziek geworden: hoesten, snottebellen, beetje overgeven. Daarom was het niet het gepaste moment om met vaste voeding te beginnen en werd dit nog een weekje uitgesteld. Normaal zouden we nu donderdag de eerste worteltjes moeten eten, als je niet weer iets van plan bent tenminste En eindelijk, kan ik, mamaatje, dan ook terug een ietsie pietsie vrijheid verwerven. Ik ga wel proberen om de ochtend- en de avondvoeding nog een tijdje vol te houden, tot ik het beu ben, tot ik het niet meer zie zitten of er van geniet. Ik denk dat ik de leeftijd van 1 jaar wel het maximum vind. We zien wel, zeker niet langer, waarschijnlijk wel korter. Misschien tot een maand of 9. We zullen zien eh! Hangt er allemaal vanaf! Spannend wel, die eerste groentjes, hihi ... Over jouw lach die mij telkens doet smelten, kan ik maar niet zwijgen. Het is echt ongelooflijk hoezeer jij lachen kan. Jij zou constant lachen. Mamaatje en papaatje dachten dat Roan veel lachte, maar eigenlijk is dat niet zo, zeker niet als we zien hoeveel Jensen nu lacht. Da's er echt over, hahaha. En vooral nog steeds heel veel naar papaatje. Ongelooflijk gewoon! Als ik dat zie, dan kan ik soms mijn tranen van geluk niet bedwingen. Die interactie tussen jullie beiden maakt mij zo melig. Fantastisch om te zien! Zo lief en superschattig, Jensen en papaatje ... Je glimlacht niet alleen, maar je schakelt ook snel over naar schaterlachen. We kunnen jou gemakkelijk aan het lachen brengen. Zo'n plezier dat jij toch kunt hebben. We denken dat Jensen een heel open sociaal ventje zal zijn. Iemand die heel joviaal is en gemakkelijk contact zal zoeken met iemand. Zo'n beetje een 'el sympathico'. Roan daarentegen zal iets meer terughoudend zijn, wel vriendelijk, lief en goedlachs, denken we, maar hij zal zich minder snel open stellen dan Jensen. Jensen zal behoefte hebben aan sociaal contact en mensen rondom zich heen. Roan minder. Dat is ons gevoel zo'n beetje. Daarom dat Roan van karakter meer op mamaatje zal trekken en Jensen op papaatje. Bon, ik ga er dan eens mee stoppen, want het is al 22u. Straks slaapie doen, zoals we tegen ons ventjes zeggen als het bedtijd is, maar eerst nog een wasje en een plasje doen en vragen aan de kaboutertjes om mijn huisje op te ruimen (kaboutertjes = mamaatje dus ). Morgen een half dagje werken en woensdag de laatste. Soms ga ik wel liever gaan werken dan thuis te zijn met mijn 2 bengels. Sorry kerels, maar soms komen jullie (toch wel schattige) kinderstemmetjes mij de oren uit. Dan wil ik ook wel eens onder de volwassenen komen en eens iets anders doen dan alleen maar een pamper verversen, snottebellen afkuisen, opruimen, wassen en plassen ... Halftijds werken kan plezant zijn, maar het heeft ook zijn nadelen hoor. Belieeeeeeeeeeeeeeve me!!!
Ja ja, we zijn vandaag 3 november, d.w.z. dat het een paar dagen geleden 28 oktober was en DUS de verjaardag van MIJN SNOTTEPROTTEKEEEEEEEEEEEEEEEEE!!! Het was tip top in orde! Geweldig geslaagd. Ons Roanneke heeft zich S U P E R geamuseerd en dat telt. Mijn lieve schat gelukkig zien doet mijn moederhart een vreugdesprongetje maken. Echt waar! Ik was zo blij na afloop van het feestje. Mamaatje had de avond voordien de living versierd. De volgende dag, toen ik Roanneke uit bed haalde, maakte ik hem al warm voor zijn verrassing. Ik vertelde hem dat er beneden een verrassing was in de living voor zijn tweede verjaardag, want hoeveel jaar ben jij geworden Roan? 'Teeeeeeeeeeeee', zegt hij dan zo schattig! En hij begreep duidelijk dat er hem beneden iets te wachten stond hoor, want hij kon niet wachten om naar beneden te gaan. Papaatje hield de camera in de hand om dat gezichtje en de reacties van ons Roanneke te vereeuwigen. Beneden aangekomen in de living kon Roan zijn enthousiasme niet bedwingen. Oooooooooh, moooooi, haha, ... en zoveel meer. Hij was duidelijk in de wolken. 'Balommen, buba, ploplop' kwam er allemaal uit zijn mondje. Hij vond het echt leuk. Alleen de versiering al was voor hem ZO leuk! Daarna heb ik nog een kroon gemaakt voor hem, maar die heeft hij op het feestje zelf, niet op zijn hoofd willen zetten, de kleine duivel. En tegen het afgesproken uur kwamen Oma, memé Houtem en peet toe. En Roanneke mocht de cadeautjes in ontvangst nemen, zonder tegenzin natuurlijk. Plezant dat dat was! Een motoracebaan van Peet, kleurboekjes van Oma en centjes van Oma en memé Houtem voor op de spaarboek. Memé Denderhoutem had ook een centje opgestuurd met de post, alsook memé en pepé Spanje. Ietsje later kwamen ook meter Bibi, nonkel Angelo en Ennio toe. Nòg een cadeautje! Een schooltasje voor volgend jaar als hij in mei naar school zal gaan. En dan nog wel gepersonaliseerd. Ik denk niet dat er twee kindjes zullen zijn met nog zo'n schooltasje! Héhé! Eentje met een kabouter op en een 'beau paul' (= paddestoel). En er zaten nog kleurboeken in ook! Tof tof tof! Daarna hebben we taart gegeten, eentje van 'kokola' en er lag een chocoladen Bumba op. Ze was lekkerrrrrrrrrrrr! Daarna heeft ons Roanneke VEEEEEL gespeeld. En 's avonds terug aan tafel voor pistolets, sandwiches, hot dogs en nog ander lekkers. Het was een superdagje. Roanneke was tevreden. Dat zag je. Hij heeft zich enorm geamuseerd en dat maakt mij overgelukkig. Ik zie je graag mijn lieve knuffelbeer!!!!!!!!
Zou het voorbij zijn? Al een paar daagjes rust ... sssssst .... je moet er niet op roepen, de sprong zal wel voorbij zijn. Oef! Hopelijk! In elk geval, mamaatje heeft terug eventjes kunnen ademhalen, een beetje recupereren, want het was nodig. Mamaatje was al veranderd in een ... MONSTER! Een chagrijnige bitch!!! Ja hoor, de stoom kwam uit mijn oren, er groeiden haken op mijn rug, mijn ogen werden rood, en ik begon stilletjes aan te blaffen. Haha Erg hé, maar zo was het wel. Niet leuk! Voor niemand! Ik stond op ontploffen. Gelukkig was papaatje heel erg geduldig en heeft hij mij heel goed geholpen. Alleen jammer dat het eerst zover moet komen om dan uiteindelijk toch nog hulp te krijgen. Maar het is er toch gekomen en dat is ook al veel Oef, ik kan terug weer een beetje gaan genieten van mijn baby Jensen. Eindelijk!
's Nachts wordt hij wel nog regelmatig eens wakker zo'n paar keer, maar dan stop ik snel zijn tutje in zijn mondje en slaapt hij vlug weer verder. Dat kan wel zo'n paar keer per nacht voorvallen, maar er komt weinig of geen gekrijs nog aan te pas en dat is al héél veel, vind ik. Mijn nachten worden dus wel nog onderbroken, maar het blijft wel rustig. Daarom ook slaapt Jensen nog steeds op onze kamer in zijn eigen bedje sinds een maand en een half of zo. Het bedje staat vlak naast ons bed aan mijn kant.
En eindelijk, kan ik, mamaatje, dan ook terug een ietsie pietsie vrijheid verwerven. Ik ga wel proberen om de ochtend- en de avondvoeding nog een tijdje vol te houden, tot ik het beu ben, tot ik het niet meer zie zitten of er van geniet. Ik denk dat ik de leeftijd van 1 jaar wel het maximum vind. We zien wel, zeker niet langer, waarschijnlijk wel korter. Misschien tot een maand of 9. We zullen zien eh! Hangt er allemaal vanaf! Spannend wel, die eerste groentjes, hihi ...
Ja hoor, de stoom kwam uit mijn oren, er groeiden haken op mijn rug, mijn ogen werden rood, en ik begon stilletjes aan te blaffen. Haha 
