We zijn nu twee daagjes terug thuis van een klein reisje. We zijn een weekje naar Middelkerke geweest, naar 't appartement van jouw grootmoeder. Het was ZAAAAAAAAAAAAAAAAAAAALIG! Super gewoon! We hebben echt genoten met ons drietjes. En wat is hij flink geweest, onze Roan. We hebben weinig of geen last gehad met jou. Zo'n flink en braaf kereltje dat jij bent! We hebben het echt getroffen hoor met jou! We zijn veel gaan wandelen. Jij in de poussette. Overal kunnen we naartoe met jou. Niks van misère hebben we gehad. Van zodra je in de draagmand ligt, horen we jou niet meer, want dan ben je vertrokken naar dromenland. Eerst stoppen we jou in jouw berepakje (zo'n heel cute pakje met oortjes en een staartje, net een klein schattig en zacht beertje ben je dan , letterlijk en figuurlijk, want dan brom je ook werkelijk als een klein beertje wanneer we jou kunffelen, echt waar!) en dan ga je in een grote wikkeldoek, zo de draagmand in. Daar lig je dan knus en warm te soezen en trotseer je zo de strenge Koning Winter die heel wat koude gezaaid had over het hele land. 't Vriesde dat 't kraakte, zeggen ze!!! 't Was echt koud!!!!!!! Maar dat weerhield ons niet van wandelingetjes te maken. Mama en papa waren ook heel goed ingepakt hoor met muts, sjaal en wanten. Zo wandelen in de vrieskou heeft zijn charmes. Dat doet echt eens deugd en zeker wanneer we af en toe een stopje maakten in een taverne voor een lekkere warme chocomelk en een koffietje. Eens opgewarmd, zetten we onze wandeling verder. Regelmatig checkten we wel of je het niet te koud had, want daar maakten we ons wel soms zorgen om, maar dat bleek nergens voor nodig, want je had het wel degelijk warm genoeg. We hebben het ons één keer geriskeert om te gaan eten. Niet op restaurant hoor, maar zo'n taverne. We bestelden ons allebei een schotel friet met kaaskrotten. Halverwege ons diner ben je stilletjes aan beginnen kneuten. Dat kneuten werd alsmaar vervelender, dus heb ik jou op mijn schoot gepakt terwijl papa verder at. Toen hij klaar was, heb ik verder gegeten terwijl hij jou op zijn armen nam. Dus dat hebben we dan ook maar opgelost hé. Zo zie je maar dat je eigenlijk nog wel veel kunt hé met een kleintje in huis. Niet alles, maar nog veel. Toen we een taverne uitzochten om iets te drinken of zo, letten we er ook op of er niet gerookt werd. Hoe later op de avond, hoe moeilijker het werd om een rookvrij etablissement te vinden. Dat was wel een probleempje waar we af en toe mee geconfronteerd werden. De jeneverkotjes op de kerstmarkt hebben we ook niet kunnen doen, want er was hele luide muziek die niet goed voor jouw oortjes zou geweest zijn. Dus ja, je bent zeker wel beperkt in sommige dingen, maar je huis niet meer uit komen is nergens voor nodig!
Op die ene week aan zee ben je ook veel gevorderd in je ontwikkeling. Je lacht overduidelijk meer en je bent ook beginnen brabbelen. 's Morgens steek je al van wal en ben je net een spraakwaterval! Zo vertellen dat je dan doet. Da's zo plezant om naar te luisteren hé. En als je lacht, dan smelt ik gewoon!!! Als ik die lach op jouw guitig tootje zie verschijnen, dan vult mijn hartje zich met warmte! Heerlijk!!!  Tijdens het badmoment vertel je ook naar hartelust, maar van zodra ik jou een gezichtsmassageke geef met de weer- en windcrème (voor jouw teer huidje), val je sloot. Dan hoor ik jou niet meer hoor, maar zie ik jou met volle teugen genieten. Da's echt grappig! Van zodra ik begin te masseren, val je direct stil en beweeg je niet meer, maar dan kijk je mij met grote ogen aan en heb je een glimlachje op je mond. Het is echt opmerkelijk hoeveel je daarvan geniet én ik geniet er dan ook van natuurlijk hé, gewoon door naar jou te kijken.
Je kan ook al verder kijken, want je ziet ons soms al van ver afkomen. En je volgt ook al beter met je ogen van links naar rechts enzoverder. Je draait zelfs je hoofdje mee als we bijvoorbeeld van je ene zij naar je andere gaan staan.
Slapen doe je ook fantastisch goed! Ik heb geluk! Ik kan al meerdere nachten 6 à 7 uurtjes aan één stuk doorslapen. Dat is niet iedereen gegund. Daarvan trek je echt op je mama hoor, die ook zo braaf was als baby en als kind ook eigenlijk. Ik denk wel dat je als peuter zal veranderen op dat vlak. Ik denk dat je het hevige karakter van papa wel zal hebben. Er is niks dat daar nu op lijkt hoor, maar ik gok dat. Je zal nog straf uit de hoek komen, vermoed ik. Je bent niet voor niks een De Groot! Natuurlijk hoop ik dat je nog altijd een braaf en makkelijk kind zal blijven, maar toch ook met een stout kantje hoor. Je mag gerust een klein deugnietje zijn, want doodbraaf is toch ook een beetje saai hé. 't Mag wel een beetje spannend zijn!
Uiterlijk gezien kunnen we niet direct zeggen of je nu op mama of op papa lijkt. Het is wel duidelijk dat je meer naar de papa trekt, want jullie zijn allebei bleekscheetjes. Mama is donker. Mama en papa zijn twee uitersten op dat vlak. Het kon niet anders dat je ofwel heel donker ofwel heel bleek zou zijn en het is het laatste geworden. Het lijkt er ook meer en meer op dat je roste coupe zult hebben hoor. Jouw haartjes zijn een beetje gegroeid en we zien de roste schijn alsmaar duidelijker worden. Hihi, leuk, da's zoooo schattig gewoon, net als papa toen hij baby was!!! Jammer genoeg zien we geen gelaatskenmerken waarvan we kunnen zeggen dat dit van mij of van jouw papa komt. Alhoewel, de lippen zijn van jouw papa en de lange wimpertjes heb je van ons beiden, maar die grote wipneus .... mja, van meter Bibi zeker hé, 't zit in elk geval in de familie. Maar er is zo niks opvallends. Uiteraard zal je nog wel veel veranderen hé. Ik ben benieuwd!

26-12-2009, 21:11 geschreven door Marieke  

Hij begint al goed te lachen sinds een paar dagen én hij beseft het. Roan lachtte al van toen hij geboren was, maar dat was dan zonder dat hij het wist. Niet bewust dus en nu wel hoor! Hij ziet je en lacht naar je, zo tof! Vooral 's morgens als hij wakker wordt, is hij erg vrolijk. Dan kreunt hij, lacht hij en maakt hij leuke krijsjes. Gewoonweg superschattig en plezant om mee wakker te worden
Als hij mamamelk gedronken heeft, nadat hij wat geslapen heeft, begint hij te friemelen. Hij wringt zich in alle bochten. Hij rekt en strekt zich uit langs alle kanten. Erg grappig om zien! Als je hem dan optilt, wordt het nog hilarischer. Zijn hoofdje achterover, armpjes in de lucht, beentjes opgetrokken en poepje achteruit. Hihi
Sinds een viertal nachten slaapt hij al flink enkele uren aan één stuk door. Toch zo'n 6u! Erg leuk voor mij, want dan kan ik toch al eens goed doorslapen. Da's echt al een luxe hoor! We hebben het goed getroffen. Roan is een flinke baby. Dat zal hij van zijn mama hebben, want papa was een krijser en ik niet. Vannacht heeft hij zelfs zijn record verbroken: gisterenavond van 22u tot vanmorgen 6u!!! We zijn maar rond 23u15 gaan slapen, maar heb toch weer al 'iets' meer geslapen.
Onze kleine kabouter heeft jammer genoeg niet het bekende superzachte babyhuidje. Hij heeft last van zuigelingacné en erg veel eigenlijk. Zo zielig om dat gezichtje zo te zien. Gelukkig zijn ze vandaag fel verminderd. Misschien zullen ze nu beginnen wegtrekken. Hij is ook nogal een zwetertje en dat zal er wel mee te maken hebben hé. Als hij van de borst drinkt, staan de zweetdruppels hem soms op het hoofd.
Het bezoek zit nu toch al over de helft. Oef, want het begint wel tegen te steken. Je geraakt op den duur wel uitgebabbeld en moet soms telkens opnieuw hetzelfde vertellen. Begint te vervelen Maar Roans spaarboekje geraakt wel goed gespeisd zo. Veel mensen geven toch geld ipv cadeaus en het geld gaat rechtstreeks op onze spruit zijn spaarboekje. Allemaal voor hem!!!!!!!
Mama heeft sinds donderdag last aan haar rug. Ik mank zelfs. Mijn rug heeft erg pijn gedaan hoor. Vandaag is het al beter, maar ik mank wel nog een beetje. Morgen gaan mama en meter Bibi naar Wijnegem gaan shoppen met kleine Roan, weliswaar al mankend (normaal gingen we zaterdag gaan, dus heb het al moeten uitstellen maar morgen WIL ik gaan). De eerste keer eigenlijk dat ik de buggy zal gebruiken. Allé, de draagmand bedoel ik dan en we met hem zullen wandelen. In de maxi-cosi en de draagdoek heeft hij al meerdere keren gelegen hoor, maar we hebben nog niet gewandeld met Roan. Dat zal gezellig zijn! Hoop alleen dat mijn rug weer iets zal verbeterd zijn. In elk geval, ik heb gelezen op het internet dat ik MOET bewegen om sneller te genezen. Mijn handen doen nog altijd pijn en ik vermoed dat het niet over zal gaan en dat het operatie zal worden. Ik wacht nog een weekje of 3 en zie dan verder.
En nog even zeggen dat Roan mijn snotteprotteke is en ik hem oneindig veel graag zie ...........

13-12-2009, 19:48 geschreven door Marieke  

Dat is hij wel, onze Roan. Haha! Nu is dat nog schattig, maar later, als hij groter en ouder is, mag hij er wel mee stoppen Ik geloof echt dat Roan zijn scheetjes niet normaal zijn in vergelijking met andere baby's. Hij steekt er met kop en schouders bovenuit, denk ik. Aan de reacties van kennissen met kinderen te horen, denk ik, dat Roan de topper is op dat vlak! Ik verschiet er telkens weer opnieuw van en hij overtreft zichzelf iedere dag. Alsof hij een record probeert te breken en in het Guinessbook of Records wil komen. Misschien moet ik het wel eens overwegen ... haha 't Is toch altijd lachen geblazen als hij zich weer laat 'horen'. Als papa dat dan eens doet, is het natuurlijk niet zo schattig en grappig en wordt ik boos. Papa zegt dan dat het niet eerlijk is, dat Roan wel mag en hij niet! Hihi! In elk geval, da's een anekdote die we later als Roan groter is, nog veel zullen oprakelen.
We zijn nu al 5 weekjes en 2 dagen verder en Roan doet nog steeds flink zijn best. Deze voormiddag zijn we naar het consultatiebureau geweest van K&G. Op 19/11 waren de metingen als volgt: 55cm en 4,7kg bijna en nu is het 57cm en 5,2kg. Dus hij zit goed, nog steeds boven het gemiddelde, alhoewel de dokter iets meer centimeters verwachtte. Ze zei dat hij waarschijnlijk zijn groeispurt nog moet krijgen en ik denk dat het toch begint hoor nu, want hij komt om meer melk vragen.
En met mama gaat het ook niet slecht. Het feit dat Roan een rustig babytje is, doet HEEL VEEL! De moeheid valt enorm goed mee (ben eerder moe van het bezoek, want da's ook wel vermoeiend toch, dan van Roan!). Mijn buik is nog TE dik naar mijn goesting. Zoals ik altijd al dacht, zal het bij mij niet zo snel slinken, desondanks de borstvoeding. Ik zal nog wat moeten trainen, denk ik! En verder draag ik nog de gevolgen van het carpal tunnelsyndroom! Mijn handen doen PIJN! Soms kan ik Roan niet optillen of moet ik gewoon op mijn tanden bijten en het feit dat hij al flink aan het verzwaren is, doet geen goed aan mijn handjes. Ik heb al een soort van stuiptrekkingen gehad in mijn vinger, die begint vanzelf gewoon te bewegen. Precies een tic! En soms blokkeren mijn duimen. Mijn zenuwen zijn verkort door de vochtophoping en daardoor trekt dat gelijk tegen. Ik komt niet toe met de lengte van mijn zenuw, haha, ik kom zenuw tekort! Snappie! Mja, nog een paar weekjes afwachten en zien hoe het evolueert, maar ik heb er geen goed oog op. Dan zal ik een EMG moeten laten nemen om te zien hoe ernstig het is en misschien kan het nog met een cortisonespuit opgelost geraken en anders zal het opereren worden. Ik hoop niet op het laatste!!!!!!!!

04-12-2009, 14:06 geschreven door Marieke