Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
27-01-2009
Vandaag de eerste inseminatie en hopelijk de laatste!!!
Ja, 't is gebeurd! Vandaag om 13u30 in het St-Jan-Palfijnziekenhuis in Gent. Ik heb al een paar bewogen dagen achter de rug. Heel emotioneel! Ik heb al enkele traantjes gelaten hoor! Ik dacht dat ik sterk en stoer genoeg was, maar dat bleek toch niet zo te zijn. Na het bezoekje bij de gynae afgelopen zondag én de nodige uitleg over inseminatie, ben ik thuis in tranen uitgebarsten. Ik was redelijk geschrokken van de uitleg van de gynae. Ik had niet gedacht dat er zoveel bij kwam kijken, maar goed, dan moet het maar! Maandagmorgen om 7u30 is een verpleegster bij mij thuis gekomen om mij een spuit pregnyl te zetten. Dit dient om de ovulatie te versnellen. Vandaag om 9u moest ik een spermastaal van de papa gaan afleveren in het ziekenhuis en om 13u30 moest ik daar terug zijn. Het is snel gebeurd, maar ik had toch wat zenuwen. En eigenlijk voel ik mij er niet zo heel goed bij. Het is toch zó onnatuurlijk hé! Potverdorie, waarom moet dat nu weer bij ons zijn! En dan zeggen ze dat we er niet te veel mogen mee bezig zijn. Hallo, wil me iemand uitleggen hoe je dat moet doen als je steeds jouw afspraken moet plannen voor de gynae, kliniek, testen ... ? Maar ja, we staan ervoor en moeten er door zeker hé. Dus we doen ons best, ook al is het moeilijk. Mijn emoties slaan ook een beetje op hol door al die hormonen én ik ben van nature al zo'n emotioneel ding. Pff! En niet te zwijgen over mijn werk. Goh, ik moest gisteren nog uitleggen op mijn werk dat ik vandaag niet kon komen werken. Wat heb ik me daarover doodgepiekerd seg! Amai! Amai! Amai! Mezelf kennende, voorspelde ik dat ik sowieso in tranen ging uitbarsten op het werk toen ik mijn uitleg zou doen, en ja, dat is dus ook gebeurd. Dus mijn collega's weten nu wat er aan de hand is. Gelukkig was iedereen begripvol en heb ik veel steun gekregen. Dat doet wel deugd! Maar ik blijf het allemaal heel vervelend vinden ... Hopelijk is de inseminatie gelukt en blijft het bij deze ene keer!
Reacties op bericht (1)
27-01-2009
spannend
hey Marieke! spannend hoor nu 14 dagen wachten he ik wist niet dat je al zo snel IUI zou hebben maar mijn duimen draaien hier volop voor je hoor en hopelijk is het meteen raak!!!