Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
28-09-2009
Carpal tunnel syndroom
Da's dus waar ik sinds een paar nachten last van heb. Ik heb het opgezocht op het internet. Mijn handen slapen en doen pijn. Ik wordt er 's nacht wakker van. Door het vocht dat ik ophoud (ja, ik houdt vocht op, dacht dat ik ervan gespaard zou blijven, maar toch niet, gelukkig is het echt heel weinig, jipie!!!), geraakt een zenuw in mijn pols gekneld en daardoor gaan mijn handen slapen en tintelen. En da's gewoon constant gedurende de nacht hé! En dat kan echt pijn doen. Mijn beenderen in mijn handen doen er zelfs pijn van. Overdag heb ik er ook af en toe last van. Ik ben naar de apotheek geweest om te informeren naar middelen. Geneesmiddelen raadde de apotheker mij af omdat het maar lapmiddelen zijn, zei hij. Een polsband zou beter helpen, maar is OH ZO duur!!! 34 euro voor zo'n ding. En dan moet ik er 2 hebben hé!!! Reken en tel maar. Ik heb gezegd dat ik wel nog wat zal afwachten tot ik het niet meer kan uithouden van de pijn. En waarschijnlijk zal die dag nog aanbreken ook hoor. Maar 70 euro is niet niks hé! Allo seg! De apotheker zei ook dat ik het dan beter gedurende de dag ook zou aanhouden om echt effect te hebben. Waarschijnlijk zal dit vanzelf wel voorbij gaan, maar kan het wel nog eventjes duren. Als dat niet zo is, dan is de enige oplossing een operatie blijkt. Da's gene zever! Allé, plezante dinges. Eerst de buik-BH, die ik trouwens niet meer draag omdat hij te klein geworden is, en nu dit. Mja, 't is bijna voorbij. Nog eventjes en daar ben je dan!!! O JEE ........ Ja kleine pruts, je doet me wat aan hoor Jij begint echt te wegen hoor. Amai! Die buik begint echt neig af te hangen en je doet me af en toe wel eens pijn. Ik ga echt in slow motion vooruit hoor en ben snel buiten adem. De trap opgaan is een hele opgave. Je zult me wel geloven als je mijn buik zult zien. Die is GIGANTISCH!!! Nu ja, mijn droom is uitgekomen, maar het is meer dan wat ik ooit durven dromen heb Papa en ik hebben gisteren nog enkele praktische zaken geregeld zoals telefoons uitwisselen voor als het zover is. Ik moet papa op zijn werk kunnen bereiken hé, want da's niet altijd zo evident. Hij moet zijn medewerkers op de hoogte brengen dat ik één dezer wel eens zou kunnen bellen met dringend nieuws! Haha! We hebben nog gezegd dat het wel erg spannend begint te worden. En dat het ook een beetje raar zal doen: zo ineens met drie en nooit meer met ons twee alleen. Het deed ons wel even schrikken hoor! 't Is ook precies alsof ik mijn ventje een beetje ga verliezen. Ik zal hem nooit meer alleen voor mij hebben. 't Klinkt zo dramatisch, maar het komt er toch wel een beetje op neer hé. De tijd van enkel ik en mijn vriend is bijna voorbij. Maar een nieuwe mooie tijd staat ons te wachten en we kijken er zeker naar uit, weliswaar met de krop in de keel ...
Het voorbije weekend had ik last van gezwollen handen. Zo'n tweetal dagen. Man, dat was vervelend. En 's nachts heb ik veel last van slapende handen. Voortdurend wordt mijn bloed afgekneld en ik wordt er steeds wakker van, omdat het zo vervelend is en pijn doet. 's Morgens sta ik dan op met pijnlijke handen. Dat moet niet echt gezond zijn, denk ik. Maar ja, wat kan ik er aan doen ... Gisteren zijn papa en ik naar het Palfijnziekenhuis geweest om ons dossier op te maken. Ik vond het wel eens interessant hoor. We hebben de verloskamers gezien, de gewone kamers en het bevallingsbad, want daar wil ik binnenkort inliggen hé. Ik hoop echt dat de omstandigheden goed zullen zijn om effectief in het bad te bevallen, want da's nog niet zo evident hoor. Je moet weten dat ik alles zelf zal moeten doen hé. De gynae zal er natuurlijk wel bij zijn om wat aanwijzingen te geven en zo, maar het komt er toch op neer om het in mijn eentje te klaren. Dus dat wil zeggen dat onze kleine pruts een beetje zal moeten meewerken wil het lukken in het bad. Er mogen zich geen plotse problemen voordoen en zo, dus het is afwachten hoe het zal verlopen hé. En bij een onderwaterbevalling komt ook geen epidurale aan te pas hé. Onderwater bevallen is natuurlijk bevallen. Moest ik te veel afzien van de pijn, dan kan ik alsnog opteren voor een epidurale hoor, maar dan moet ik uit het bad. Amai spannend!!! Op zo'n moment sta je er wel effen bij stil hoor. Zo van: o jee, binnenkort lig ik hier te kreunen en te puffen. OH NEEN! Dju seg, gaat mij dat wel lukken???!!! Als ik mijn buik zo efkes bekijk, dan krijg ik wel een beetje schrik hoor. Moet dat echt nog door dat kleine gaatje geraken Amai mijn kl ten!!!! Ik ben wel een beetje bang voor de pijn, maar ik ga toch echt proberen om in dat bad te bevallen en dus zonder epidurale. Dan zou mijn bevalling ook een beetje vlot moeten verlopen hé. Dan zal ik ook geen arbeid van 24u aan een stuk mogen hebben hé. Dus ja, dat zullen we dan wel zien als het zover is hé ... Nog 4 weekjes, dus nog 1 maand, de allerlaatste maand en dus ook de allerlaatste dag zoals ze zeggen hé. Het kan weldra wel eens gebeuren ... Tot binnenkort kleine pruts. Wees een beetje lief hé voor mama
Gisteren was het opnieuw tijd voor een bezoekje aan de gynae. Het was SUPER!!! Het was echt nog eens een zalige echo. Je hebt het beste van jezelf gegeven hoor, kleine pruts! Je was aan het happen of aan het gapen. Het was plezant om naar jou te kijken. En niet onbelangrijk, 3 weken geleden woog je 2,2kg en nu 3kg al!!! OH MY GOD! De gynae zei dat je naar de 4kg zal opgaan. Ma jongens toch, wat een brok. Ja man, ik moet er jou wel nog uit krijgen hé. Hihi! Ja, 't was te verwachten hé. Papa was een flinke baby, mijn papa en mijn broer ook, dus 't zit wel een beetje in de familie. MAAR de gynae zei dat alles in proportie is en dat je een mooi vol baby'tje zult zijn. EN dat zijn de mooiste baby'tjes zei ze. En ze meende het ook hé, 't was niet om mij tevreden te stellen dat ze dit zei. 't Was gemeend! Hihi en mama fier en blij!!! Ze zei ook dat ze vermoed dat je een beetje vroeger zult geboren worden en dat ik vroeger thuis zal moeten blijven om te rusten, want dat er niet veel vrouwen waren die nu nog werken met een baby van 3kg in hun buik. Toen ik zei dat ik maar 2 à 3 daagjes per week nog maar ga werken, zei ze dat dat zeker geen slecht idee is. Ze denkt ook dat ik een vrij vlotte bevalling zal hebben, dat ik een goede lichaamsbouw heb, dat mijn bekken breed genoeg is. Da's allemaal heel positief nieuws!!! Ik had haar gevraagd naar onder water bevallen, want dat lijkt me wel wat. De gynae zag er geen probleem in. Ze zei dat ik er mij zeker moest naar informeren als papa en ik volgende week dinsdag naar het ziekenhuis gaan om ons individueel dossier op te maken. Ik heb ook al eens gepiept op de site van het Palfijnziekenhuis en heb wat info teruggevonden over onder water bevallen. Ik zie het volledig zitten. Het lijkt me zoveel aangenamer en comfortabeler. Alleen al het feit dat je gewichtloos wordt door het water, lijkt me een echt voordeel. En dat de overgang voor ons zoontje van mijn warme veilige buik naar de grote mensenwereld zachter zal zijn, is ook een groot positief punt. Dus het was tof gisteren bij de gynae. Echt! We hebben zoveel positieve dingen gehoord, dat ik het volledig zie zitten ... en toch wel een beetje ongeduldig wordt. Vandaag is het officieel nog 5 weekjes. Het grote moment nadert ...
Mijn buik kriebelt ongelooflijk!!! 't Is om zot van te worden. Echt waar!!! Wreed zenne!!! Dat wil maar één ding zeggen hé, dat mijn buik nog aan het groeien is. Amai, nu mag het wel gaan stoppen hoor van mij. Echt! Ik wou een dikke buik, maar die heb ik nu wel al hoor. Er hoeft niks meer bij te komen. Al wat er nu nog bijkomt, dient enkel maar tot last. Mijn rug ziet af en ikzelf ook. Het wordt echt zwaar hoor. Pff! Amai! Mij verplaatsen gebeurt in slakkentempo. Uit mijn bed komen, gebeurt ook al niet zo elegant meer. Ik lig ook niet zo comfortabel meer. Het is soms gewoon zwaar om te stappen, te bukken, te zitten, de trap op te gaan, te heffen ... Als ik van mijn werk kom, ben ik enorm blij dat ik thuis ben. En GELUKKIG is mijn moeder er om de huishoudelijke karweitjes te doen. Ik heb het al gezegd en zeg het nogmaals: ik heb chance!!! Maar ik kan het gebruiken hoor. Da's een feit! Morgenvoormiddag is mijn laatste werkdagje voor deze week. En volgende week moet ik er ook maar 3 doen en daarna 2 en daarna weer 2 en daarna 3 en als laatste nog eens 3. Maar het kan zijn dat ik die 3 laatste niet meer doe hoor, dat ik onbetaald verlof zal nemen. Ik ga natuurlijk nog zien hé, hoe ik me voel. Als het draaglijk is, dan ga ik zeker en vast nog werken, maar zoals het er nu uitziet, denk ik dat ik toch onbetaald zal nemen, want het wordt ECHT wel zwaar. Als ik al niet in het kliniek lig tegen dan, want dat denk ik eerlijk gezegd wel hoor. Ik denk dat onze kleine spruit een beetje ongeduldig zal zijn en wat vroeger zal willen komen piepen. Ik denk het wel!
Af en toe doe je me ook een beetje pijn hé schattie. Je groeit en groeit maar en het begint krap te worden in mijn buik. Je duwt of stampt al snel ergens tegenaan. Meestal is dat langs onderen. Ik weet niet waartegen je zit te duwen, maar ik denk dat het vooral tegen mijn blaas is. Ja, wat zit er daar vanbinnen allemaal hé in mijn lijf??? Maar ik zweer het je, het doet pijn! Gelukkig zit je nog niet tegen mijn ribben aan te porren, want ik denk dat dat nòg pijnlijker is.
Gisterenavond zijn jouw papa en ik naar een infoavond geweest in het Palfijnziekenhuis. Het ging over borstvoeding. Ik heb niks gehoord dat ik nog niet wist. En hetgeen ik nog niet wist, was ook niet het onthouden waard. Dat was dan informatie dat iets te gedetailleerd was en toch veel te moeilijk was om te onthouden. Met die informatie zou je er niet beter borstvoeding door geven hoor. Kortom, ik vond het niet nuttig. En ze mogen je nog zoveel tips en uitleg geven, je ondervind het toch zelf wel allemaal hoor. Het is gewoon een natuurproces. Met wat zoeken en ondervinden zal ik er ook wel komen hoor. Natuurlijk zal het niet allemaal vanzelf gaan en zal ik problemen ondervinden, maar komt niet iedereen dat tegen in het leven?!?! Iedereen kreeg een pop om te 'oefenen'. Bij iedereen was het een klein popje, maar wij kregen een reuzenbaby. Die pop was het dubbele van al die andere poppen. Iedereen moest even lachen. Ja, natuurlijk moest dat weer bij ons zijn hé. Maar we konden er ook wel mee lachen hoor. 't Was wel grappig! 22 september gaan we terug naar het Palfijnziekenhuis. Dan krijgen we een individuele rondleiding en andere informatie. Dat zal pas nuttig zijn! Dan mogen we ook mijn kamer bespreken. Daar kijk ik al meer naar uit ...
Jij begint echt te wegen hoor. Amai! Die buik begint echt neig af te hangen en je doet me af en toe wel eens pijn. Ik ga echt in slow motion vooruit hoor en ben snel buiten adem. De trap opgaan is een hele opgave. Je zult me wel geloven als je mijn buik zult zien. Die is GIGANTISCH!!! Nu ja, mijn droom is uitgekomen, maar het is meer dan wat ik ooit durven dromen heb 
ten!!!! Ik ben wel een beetje bang voor de pijn, maar ik ga toch echt proberen om in dat bad te bevallen en dus zonder epidurale. Dan zou mijn bevalling ook een beetje vlot moeten verlopen hé. Dan zal ik ook geen arbeid van 24u aan een stuk mogen hebben hé. Dus ja, dat zullen we dan wel zien als het zover is hé ... Nog 4 weekjes, dus nog 1 maand, de allerlaatste maand en dus ook de allerlaatste dag zoals ze zeggen hé. Het kan weldra wel eens gebeuren ... Tot binnenkort kleine pruts. Wees een beetje lief hé voor mama 
