Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
29-07-2009
Vijfde echo
Hij is al een flinke baby, zei de gynae, maar da's zeker niet slecht, integendeel: 1,2kg. Ola, dat beloofd! Het gemiddelde ligt rond de 1kg. Maar jongens zijn meestal zwaarder dan meisjes. En het kan nog alle kanten op gaan, zei de gynae. Nu zou hij rond de 32 cm moeten zijn, maar dat kon de gynae niet bevestigen, want nu kunnen ze dat gewoonweg niet meten. Toch heb ik de opmerking gekregen om mijn gewicht een beetje in de gaten te houden. Ik denk dat ik in totaal zo'n 13kg ben bijgekomen. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, want ik ben vergeten om mij te wegen van bij het begin. Maar ben het wel voor 90% zeker. Oeps! Ik zeg altijd dat ik niet veel meer eet dan anders, maar als ik eerlijk ben met mezelf en er eens goed over nadenk, dan zou ik de zoetigheden toch wat meer achterwege kunnen laten. Ik zal er een beetje op letten. Ik heb altijd gezegd dat ik het veel schattiger vind om een mollig baby'tje te hebben dan zo'n klein fragile dingetje, maar het moet nu ook geen monstertje worden hé Ik vind die mollige billetjes altijd zo schattig hé. Die plooitjes in die billen ... ik zou er in willen bijten De molligaards zitten wel in de familie. Papa was ook een flinke en mijn papa nog flinker: rond de 4,5kg. Van papa weet ik het niet, maar het was toch boven het gemiddelde. Het ziet er veelbelovend uit Nu ja, het was leuk om je terug te zien. Ik zie dat je daar goed ligt, in mijn buikje. Ik heb vandaag een fragment gezien op de Rode Loper over Joyce De Troch en Deborah Ostrega die 7 en 4 maand zwanger zijn. Het ging over een fotoreportage en plots besefte ik dat ik echt moet genieten van mijn buikje, want weldra is het weg. Ik heb nog even naar de foto's van de evolutie van mijn zwangerschap gekeken. Ik slikte toch wel even toen ik dat zag. Hoe snel het eigenlijk wel gaat! Ik zie die buik groter worden en kwam weer eens tot het besef dat ik echt gelukkig mag zijn, dat ik mijn buikje meer moet koesteren. Raar toch dat een mens dikwijls eens moet wakker geschud worden? Ik vind dat vreselijk! Waarom beseft een mens meestal iets wanneer het (bijna) te laat is? Ik ben ook zo! Domme toch! Een mens leeft te snel en er gaat soms zoveel onder onze neus voorbij dat we het zelfs niet doorhebben. Da's die malle draaimolen van de moderne tijd zeker hé! Dus ik hou van mijn buikje (maar soms is het wel lastig, da's nu eenmaal de realiteit) en besef het niet altijd, maar diep in mezelf prijs ik mij de gelukkigste vrouw ter wereld!!!
Plots wordt ik overmand door spanning en stress. De laatste dagen begin ik plots te denken aan wat er nog allemaal moet gebeuren vooraleer jij daar bent, kleine pruts!!! Tjah, we hebben nog wat verbouwingen te doen, ik moet het geboortekaartje en het doopsuiker nog kiezen, we moeten het kraamgeld nog aanvragen, we moeten jou nog aangeven bij de gemeente, we moeten nog onze auto zien te verkopen en een nieuwe kopen, we moeten nog dit, we moeten nog dat, ... We moeten dus nog heel veel! Vooral die verbouwingen zijn niet te onderschatten hé. Pas op, als ik zeg wat er nog moet gebeuren, dan zul je denken: ma da's niet zo lang werk meer! MAAR wij weten al uit ervaring dat het in de praktijk meestal anders loopt! Echt wel!!! Er komt meer bij kijken dan je denkt! Veel meer! En natuurlijk is 's avonds in mijn bed HET moment om daar over te peinzen hé. Hoe kan het ook anders? Mijn gedachten slaan dan op hol. Allerlei scenario's spelen zich af in mijn hoofd. Van het ene op het andere dwalen mijn gedachten af. Ongelooflijk! En zo gaat dat soms toch wel een paar uurtjes door. Pff! De volgende morgen zie ik er niet uit. Meestal valt het wel nog mee hoor eigenlijk, maar tegen dat ik van het werk naar huis kom, is dat mannetje met de hamer daar. Bang! Na het eten kan een dutje geen kwaad. Ik hoop dat het niet elke avond zo zal zijn hoor. Zodat ik toch een beetje uitgerust zal zijn tegen dat jij geboren wordt. Die spanning en stress zal wel typisch zijn zeker in de laatste maanden van de zwangerschap. Ik ben ook tot het besef gekomen dat het ECHT niet zo lang meer is hé. Oh my god! Nog 12 weken. Jawel 12 weken!!! Bim bam beieren ... Hoho! Ma ja, langs de andere kant vind ik het dan wel weer lang. Mijn verlangen naar jou is ZO GROOT, dan mijn geduld erg op de proef wordt gesteld. Mja, lang en niet lang. 't Is te zien hoe je het bekijkt hé. Maar in elk geval, we hebben nog het één en ander af te werken. Maar alvast tot vanavond lieve schat. Ik ben benieuwd naar jouw gezichtje op het schermpje bij de gynae. Zoooooooooooo benieuwd ..... jippie XXX
Man, man, man, hemels gewoon die massage bij de kiné!!! Genoten dat ik heb gedaan heb!!! Amai! Ik ben met een smile tot achter mijn oren buiten gestapt. En da's niet figuurlijk bedoeld, maar echt letterlijk! Goh goh ... Ik kwam thuis en bij papa viel het ook op. Hij zei: 'amai, gij ziet er gelukkig uit! Vertel ne keer ... hoe wast bij de kinesist?' Ja ja, ik ben enorm positief. Ik moet gewoon een half uurtje liggen genieten van de massage. Geen oefeningen of niks! Als dat geen welgekomen luxe is. Jongens toch! Hihi! Het is ook nodig hoor, zegt de kiné. Ze zei dat mijn linkerkant volledig geblokkeerd zit van boven tot beneden en ik voelde af en toe de pijn ook wel hoor tijdens het masseren. Bij de tweede massage bleek mijn rechterkant plots ook stram te zijn. Ik had het ook wel gemerkt hoor, want ik begon daar plots ook pijnscheuten te krijgen. Soms ga ik al scheufelend vooruit. Ik kan soms gewoon niet sneller stappen van de pijn. Zolang het niet verergert, ben ik al blij. Van zodra ik geen centimeter meer vooruit geraak, is het pas echt alarm! Pff! Alstublieft, dat wil ik niet meemaken hoor. Binnen een paar daagjes volgt mijn derde relaxbeurt. Ik kijk er al naar uit. Diezelfde avond ontmoeten wij jou weer eens op onze maandelijkse rendez-vous. Ben ZO benieuwd! Goh goh ... Ik ben al enorm blij dat je zoveel beweegt. Het is echt veel meer geworden. En soms doet het heel even pijn, maar lichtjes hoor. Ik weet niet waartegen je dan aanbotst of zo hoor. Ik zou dat wel eens willen zien, hoe jij daarbinnen leeft en zweeft. Zo van dichtbij. Ik zou er met een cameratje willen inkruipen, haha, maar ik zal het zo maar laten zeker hé Dat is jouw domein. Geniet er maar naar hartelust van! Deze week ben ik het behangpapier van jouw kamertje gaan kopen. Het is een zachte lichtgroene kleur geworden. Daarop komen dan leuke stickers van allerlei diertjes die ik in de Weba gekocht heb. Het zal prachtig worden! Hihi De geboortelijst begint ook al goed vorm te krijgen. Stapje bij stapje geraak ik er, maar het is niet gemakkelijk hoor. Papa zegt dat ik overdrijf en teveel pietje precies ben, maar wat weet hij daar nu van. Het is ook niet simpel hoor, als je ziet wat een aanbod je hebt en hoeveel soorten producten er bestaan, waarvan ik nog geen verstand heb of ik ze echt wel nodig heb of niet, of ze wel efficiënt zullen zijn, ... En dan heb je nog eens al die verschillende modellen, waardoor je achteraf nog eens iets mooiers tegenkomt of zo ... Het is ook mijn eerste keer hoor dat ik een kindje koop Maar ik moet wel toegeven dat het plezant is! Haha, productje selecteren van op het internet en in het winkelmandje gooien. Olé! En dan moet je sommige producten eens gaan bekijken in de winkel ook hé, want in het echt is nog altijd anders dan op het scherm of course! Maar ik loop daar graag rond zenne in die winkel ... Vanavond moeten we naar een inbranding van vrienden. Ik heb zin en geen zin. Geen omdat het mij niet echt interesseert en ik het niet zie zitten om lang recht te staan en zo. Je bent zowiezo al beperkt als zwangere vrouw: kan niet dansen, niet drinken en een ganse avond babbelen begint ook al snel te vervelen! En langs de andere kant zal ik toch wel genieten van de aandacht (maar liefst niet te lang ook!). De complimentjes over mijn buik zullen me weer doen stralen. Ik hoor wel meer dat ik mooi zwanger ben en dat ik een echt mooi rond buikje heb. En het leukste vind ik nog altijd wanneer ze zeggen dat ik al zo dik ben, dat ze denken dat er nòg een broertje of een zusje bij zit. Haha, zo grappig. Onbekenden schrikken zelfs soms dat ik pas rond 22 oktober moet bevallen. Hihi, da's pas lachen!!! Ik merk ook meer en meer dat vrouwelijke onbekenden me op straat nogal bekijken, maar goed bedoeld dan hé. Ze knikken vriendelijk of glimlachen even. Je ziet dat ze respect tonen. Begrijpelijk hé, want welk wezen op aarde weet beter als geen ander hoe het is om zwanger te zijn. Ik wou dat mannen dat eens goed beseften, want het is zeker geen pretje. Handig is anders zou ik zeggen! Ik heb het altijd al gezegd en zal het mijn ganse leven blijven zeggen: de vrouw is het sterkste geslacht! Daar ben ik van overtuigd! Go ladies! RESPECT! N'em!
Olé, we hebben een kamertje voor jou. Grootmoeder Brigitte was de gulle schenker. En het is een mooie hoor. Ja ja, maar vooral praktisch, want eigenlijk heb ik er nog veel mooiere gezien, maar de jouwe is toch wel handiger. Dus we moeten ons verstand gebruiken hé dan De accessoires en zo om in te richten zijn jouw mama'tje en jouw meter vorige zaterdag ook gaan shoppen bij Ikea. Maar mooi gerief dat wij gevonden hebben!!! Echt waar! Het zal in orde komen hoor. Geloof me! Gewoonweg prachtig! Ik kan al niet wachten om jouw kamer in te richten. Plezier dat ik daaraan zal beleven. Hihi! Jippie! Maar ik zal nog een goeie 2 maand en een half geduld moeten hebben hoor, want op 30 september leveren ze de kamer pas, maar dat hebben we zo gevraagd, want papa moet eerst nog het één en ander verbouwen. We denken en hopen dat alles tegen de levering af zal zijn. Heel veel werk is er nu ook weer niet, maar we hebben al geleerd om realistisch te zijn, want altijd miscalculeren we ons daarmee hé. Dat gaat zo hé bij verbouwingen. Er komt soms meer bij kijken dan je eigenlijk verwacht. Maar papa is goed bezig. Hij doet flink zijn best hoor. Echt waar. Hij heeft altijd wel een soort van aanloop nodig om in gang te schieten, maar eens hij vertrokken is, dan is hij ook echt weg hoor. Dus daar ben ik wel blij om en vooral ook fier, want papa'tje heeft al HEEL VEEL verwezenlijkt en al HEEL VEEL op zijn eentje gedaan. Papa is een slimme hoor. Een echte plantrekker! Die slimme genen zul je ook wel erven van hem. Zeker en vast! Dan mag je op je beide oortjes slapen (in jouw babykamertje, hihi ), want dan ben je al een eindje op weg. Allé, nu nog wachten tot alles af is en ik kan genieten van de rust die me nog eventjes gegund is vooraleer jij er bent. En dan is het er opnieuw invliegen, maar hoogstwaarschijnlijk in de zevende hemel met jou erbij, kleine pruts. Dus lekker met ons drietjes: papa'tje, mama'tje en JIJ!!!
Dag lieve schat, alles okido? Ja zegt! Nu weet ik het zeker, want ik twijfelde vorige week een beetje. Ik werd al een beetje ongerust omdat ik jou niet veel meer voelde schoppen. Jouw ritme was volledig gewijzigd, je schopte zo hard niet meer en bijlange niet zo veel meer. Je zou toch wel voor minder hé!!! Maar gelukkig was er niks aan de hand. Sinds een dag of vier ben je weer volop bezig. Mama'tje is dus blij. Anderzijds krijg ik opnieuw kwaaltjes. Ik begin weer moe te worden. Ik moet ook zeker vroeger in mijn bed kruipen, want ik kan niet zo lang meer opblijven zoals gewoonlijk. Ik voel dat de volgende morgen goed! Mijn rug ziet ook af. Ik krijg regelmatig pijnscheuten in mijn onderrug. Ik zak dan zelfs even door mijn knie van de pijn. Ik heb wijselijk de beslissing genomen om bij de kinesiste te gaan, alhoewel ik er tegenop zie. Als ik iets niet graag doe, dan zijn het zulke dingen wel hé. Pff, da's ZO tijdverlies, maar ik zal wel moeten hé, als ik niet plat wil komen te liggen gedurende de laatste maanden van mijn zwangerschap, want da's pas erg! Laat me daar AUB van gespaard hé!!! Morgen is mijn eerste afspraak trouwens. Ben wel benieuwd wat ik zal moeten doen, als zwangere vrouw althans. En als ik wat tijd, en vooral energie overheb, zal ik een paar keer gaan zwemmen met jouw meter. Dat zal ook deugd doen en zeker ontlastend voor mijn rug. En natuurlijk zitten we weer met die rompslomp van het verbouwen hé. Papa en ik leven weer een beetje op een bouwwerf. Samen met mijn papa is jouw papa onze badkamer aan het verbouwen. Dus ja, het is overal stoffig en vuil, hier en daar ligt er een hamer of een emmer of iets anders ... We moeten ons gaan wassen bij papa zijn mama of bij mijn ouders en daar verlies je ook veel tijd mee. Dus echt op mijn gemak zitten doe ik nu ook niet hé. Ik moet nu wel niet veel huishouden doen zoals opruimen of kuisen en koken, maar relaxen is het ook zeker niet. Het ziet er wel naar uit dat ik het erg lastig zal krijgen hoor. Die buik blijft nog groeien, ongelooflijk. Zelfs vandaag nog! Ik voel dat gewoon hé! Pas op, ik vind dat wel leuk hoor, maar ik ben wel bang dat ik veel last ga krijgen. Om te slapen is het al niet gemakkelijk. Ik slaap geen enkele nacht meer door. Af en toe wordt ik wel eens wakker om me te draaien en dat gaat niet erg soepel Vandaag heb ik redelijkwat krampjes in mijn buik gehad, bijna de ganse dag. Ik maakte me geen zorgen hoor, want ik heb meer krampjes, maar deugd deed het ook niet. Het was vooral lastig. Ja ja, het begint zwaar te worden. Ik voel het! Met jou in mijn buik, zo'n schattig lief klein dingetje, maar toch een heel gewicht al om mee te slepen, is het niet altijd gemakkelijk. Vandaag merkte ik ook op dat ik al lichtjes begin te waggelen zoals een pinguïn. Hihi! Da's pas grappig! Een pinguïn! Mja, de catwalk lopen is niet meer weggelegd voor een zwangere vrouw. De lenigheid en de sierlijkheid is volledig weg. Bye elegante jongedame Maar ik geniet er wel nog van hoor. Ik ben ZO fier op mijn dikke buik en jou kleine spruit. 28 juli hebben we weer'onze date'. Wat zal ik blij zijn, want nu duurt het toch lang hoor. Er zit meer dan een maand tussen de echo's nu. Pff! Het zal weer spannend en plezant zijn. Het is toch altijd leuk om te weten hoe je er nu uitziet, hoeveel je weer geëvolueerd bent, hoe groot je al bent, hoeveel je al weegt enz ... We zien mekaar dus binnenkort en ik krijg op dit moment wel een soort van bevestiging van jou, door jouw schopjes en zo. Je bent weer woelig bezig en het leuke is dat het harder is. Ik zie mijn buik zelfs soms bewegen en lichtjes uitpuilen wanneer je een schopje geeft. Go go go LUV YA
was naar Gran Canaria, Arguineguin!!! Vorige week zaten wij daar met ons drietjes te genieten van de Spaanse zon. Welgeteld 7 daagjes lekker niks doen. Zaterdag 27 juni vertrokken we met het vliegtuig en zaterdag 4 juli vlogen we terug. Meer hoefde dat niet te zijn om voor een laatste keer, in waarschijnlijk hééééééééééééééél lange tijd, onder ons tweetjes te zijn. Nou, jij was er ook bij hoor kleine lieve spruit, maar dan wel nog lekker veilig in mijn buikje. Mijn lichaam deed het werk wel voor jou. Papa en ik hoefden ons daar niks van aan te trekken. Alhoewel niet alles evident en gemakkelijk was natuurlijk. Het was er veel te warm naar ons zin, maar zwanger of niet, dat maakte geen verschil eigenlijk. Papa en ik zijn zowiezo al niet voor de warmte. Veel te plakkerig en zweterig allemaal. Pff! En natuurlijk kan een zwangere vrouw zich al niet zoveel permitteren als een gewone vrouw hé. Ik moest toch een beetje opletten wat het eten betrof en te veel wandelen was te vermoeiend. In de zee duiken was ook geen optie, want veel te gevaarlijk aan die rotsen. Zonnen was ook niet aan de orde, wegens ongezond, maar dat deerde me zeker niet, want daar had ik totaal geen zin in. Actieve uitstapjes waren ook niet aan mij besteed, maar daar waren we ons allemaal van bewust. We zijn met het idee naar ginder gegaan om gezellig van mekaar te genieten op een rustige manier. Gewoon relaxen en genieten van de luxe van het hotel. Misschien hadden we toch wel beter uitgekeken naar een bestemming waar het minder warm is. Papa en ik zijn tot het besluit gekomen dat we later als we nog eens op reis gaan, de zon meer in de winterperiode gaan opzoeken in plaats van in de zomer. Want hoe raar ook, maar iedereen doet het, trekken alle Belgen weg van hun land tijdens de mooiste periode van het jaar. Vreemd toch! Terwijl we in de kille wintermaanden meer zouden hebben aan een straaltje zon. Natuurlijk zal dat ook wel liggen aan het feit dat de schoolvakanties in de zomerperiode valt, maar toch, in de winter zijn er ook vakanties hé! Da's iets wat we in ons achterhoofd gaan houden hoor. Dom eigenlijk dat we daar zo laat op komen hé. Hoewel we van zodra we konden, de zon meden en snel de schaduw opzochten, heb ik toch een kleurtje opgedaan. Papa ook hoor, weliswaar miniem Door de zon zijn mijn pigmentvlekken op mijn handen nog meer beginnen opvallen. Raar hoor. Eigenlijk vind ik het nog wel cool hoor die vlekken. Het doet me denken aan mijn zwangerschap. Ik vind het wel wijs om dit er aan over te houden, alhoewel ..., ik zou wel liever hebben dat ze weer verdwijnen na mijn zwangerschap. Papa en ik hebben nogal zitten fantaseren en filosoferen over jou, kleine pruts. Over hoe het zal zijn, hoe we jou gaan opvoeden, wat we ervan verwachten ... Het was leuk om daar zo over uit te wijden. Ik denk dat we bijna zo één bepaalde dag niks anders gedaan hebben dan zitten babbelen over jou. Plezant hoor Ik heb toen ook gezegd dat ik een tattoo zal laten zetten dat verwijst naar jou. Dat zeg ik eigenlijk al van mijn 20 jaar of zo en nu zal ik dat dus ook doen, hoewel ik nog geen flauw idee heb van waar en wat. Maar daar heb ik nog genoeg tijd voor om over na te denken. Ondertussen zit jij daar maar acrobatische toeren uit te halen in mijn buik en ik vind het gewoonweg geweldig. Zo leuk! Mijn buik die blijft maar groeien, hoewel het minder snel gaat, maar dat komt ook doordat je nu zelf minder snel groeit hé pruts. Ik zal toch nooit vergeten hoe snel mijn buik wel uitzette. Op dit moment zijn we al 6 maanden en 4 daagjes met mekaar verbonden, maar mijn buik lijkt al een langere band te verraden. Mijn collega van op mijn werk die even ver is, zit bijna nog altijd niet aan de helft van wat ik heb. Hihi en ik vind het grappig. Ik vind het leuk om de grootste te hebben Natuurlijk heb ik enkele presentjes meegebracht van Gran Canaria voor jou. Kleertjes, wat anders Op een marktje heb ik zo'n superleuk T-shirtje gevonden met de tekst "I'm the boss. No questions. No arguments. We'll just do things my way". Hihi, dat kon ik niet laten liggen. Zo plezant toch! Naar kleren voor mezelf heb ik niet gezocht. Babykleertjes interesseerden me meer. Naar het schijnt maken alle mama's dat mee. Eerst de kleine, dan jezelf en dan de papa. Dat heb ik al meerde keren horen zeggen en ik ben al goed op weg. Ik zal moeten opletten dat ik papa niet te min doe Maar ja, da's wel een beetje normaal zeker ook, vooral in het begin dan. Als mama draai je zowiezo het meest op voor de verzorging van de baby. We doen niks liever, dat klopt, maar het zit ons ook in de genen. Groei ondertussen maar lekker verder in mijn buikje! Doe zoals je bezig bent, dan ben je héél flink hoor lieve schat. Waren we maar al 4 maanden verder. Ik wordt toch zo ongeduldig. Ik wil je knuffelen, je zien, je voelen en ruiken ... Ik wil je bij mij pruts!!! Kusknufjes van jouw mama'tje
Het gemiddelde ligt rond de 1kg. Maar jongens zijn meestal zwaarder dan meisjes. En het kan nog alle kanten op gaan, zei de gynae. Nu zou hij rond de 32 cm moeten zijn, maar dat kon de gynae niet bevestigen, want nu kunnen ze dat gewoonweg niet meten. Toch heb ik de opmerking gekregen om mijn gewicht een beetje in de gaten te houden. Ik denk dat ik in totaal zo'n 13kg ben bijgekomen. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, want ik ben vergeten om mij te wegen van bij het begin. Maar ben het wel voor 90% zeker. Oeps! 
Ik zeg altijd dat ik niet veel meer eet dan anders, maar als ik eerlijk ben met mezelf en er eens goed over nadenk, dan zou ik de zoetigheden toch wat meer achterwege kunnen laten. Ik zal er een beetje op letten. Ik heb altijd gezegd dat ik het veel schattiger vind om een mollig baby'tje te hebben dan zo'n klein fragile dingetje, maar het moet nu ook geen monstertje worden hé 
De molligaards zitten wel in de familie. Papa was ook een flinke en mijn papa nog flinker: rond de 4,5kg. Van papa weet ik het niet, maar het was toch boven het gemiddelde. Het ziet er veelbelovend uit 
