Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
09-09-2010
Niet zwanger maar jij bent er natuurlijk ook nog
Tja, niet zwanger dus! Meer kan ik er niet over zeggen hé eigenlijk ... Maar goed, we doen verder en dat is binnenkort. Nog een klein weekje en het is weer van dat. En jij Roanneke, jij ... jij bent mijn schatje, hihi! Natuurlijk, wat dacht je?! MIJN ALLERLIEFSTE LIEVE LIEVELING!!! Je verandert en verandert volop. Je groeit als kolen. De laaste 2 weekjes ben je wel niet zo plezant geweest eerlijk gezegd. Mjah, je bent al veel lastig geweest, maar hoe komt dat hé. Ik zou het begot niet weten. Je slaapt slecht. Je wordt dus veel wakker, je slaapt moeilijker in en je weent veel en het is gemeend Jammer dat je het ons niet kunt zeggen hé. Papaatje en ik denken dat het komt doordat je een beetje bang begint te worden, bang om achtergelaten te worden. Scheidingsangst dus, want soms ben je ontroostbaar en als we jou achterlaten in jouw bedje, gaat die sirene af! Als we jou dan knuffelen, dan wordt je meteen stil. Je valt zelfs gemakkelijk in slaap in mijn armen. Dat kon vroeger niet. Nu begin je meer nood aan knuffels te hebben. Je laat merken dat je er van geniet en je ze ook nodig hebt. Je legt nu ook je hoofdje neer op mijn schouder. Zo lief! Zo geborgen! Zo schattig! Vorig weekend zijn we naar zee geweest en dat was de hel voor jou. Althans de slaapmomenten! Je hebt ZOOOOOOOOO slecht geslapen! Tegenwoordig is het ook al veel moeilijker geworden om jou te verversen op de luiertafel. Je blijft met momenten geen seconde stil liggen. En dat kan soms heeeeel vervelend zijn. Je moet maar eens proberen terwijl er een drolletje in jouw pamper ligt, haha ... Amai! Maar ja, de 1ste avond was eigenlijk onze fout. Je was in de auto in slaap gevallen. Rond 20u zijn we toegekomen aan zee. Papaatje heeft meteen jouw bedje geïnstalleerd, maar jij werd plots klaarwakker. Maar ja, het was bedtijd, dus hebben we er jou maar meteen ingelegd en toen begon de misère. Dat mochten we dus nooit gedaan hebben. We moesten jou eerst eens laten wennen hebben aan de nieuwe omgeving. We moesten jou eerst eens op ontdekkingstocht laten gaan hebben. Dus, je wilde maar niet slapen. Tot wel middernacht ben je wakker geweest. Je hebt zelfs nog gespeeld en gelachten. Je hebt dan ook bij ons in bed geslapen, want alleen in dat bedje in dat nieuwe kamertje wilde je niet liggen. 's Nachts heb je dus ook echt niet goed slapen, maar klokslag 7u was je weer wakker. En iedereen moest dan natuurlijk ook opstaan. Het ganse weekend kon je echt moeilijk de slaap vatten. Je was één en al energie. Alsof je ogen te kort kwam! Aan zee heb je voor het eerst jouw coolste schoentjes aan gehad. Van Nike dan nog wel! Zo stoer en schattig tegelijk! Hihi echt grappig om zien! Precies een echt klein meneertje, met zijn jeansbroekje en oranje jasje. Hihi! Die schoentjes zijn natuurlijk maar voor de show want ze zijn niet erg ergonomisch. Mamaatje gaat er trouwens dit w-end degelijke gaan kopen. Met veel plezier
En ik kan het nog niet geloven! Ik blijf maar denken dat ik zwanger ben!!! Ik begrijp het echt niet hoor! Ofwel ben ik gewoonweg zwanger, ofwel was ik zwanger. Tjah, dat kan ook hé. Een zwangerschap die op natuurlijke wijze vroegtijdig werd afgebroken! En dat kokhalzen is zo herkenbaar. Echt! Dat kan ik niet ontkennen en het is zeker niks ingebeeld. Maar misschien wil ik de waarheid wel niet onder ogen zien. Ik ben dan ook zo'n domme kip hé. Ik maak het mezelf niet gemakkelijk ... In elk geval, er is iets aan de hand maar wat? Dat moet één dezer duidelijk gemaakt worden. De clomielekes hebben er altijd voor gezorgd dat ik mijn eisprong (cfr follikeltest) en mijn MS mooi op tijd had. Zou er dan iets nieuws aan de hand zijn met mijn lichaam??? Ik weet het nu echt niet hoor, want dit heb ik nog niet meegemaakt. Dus het enige wat ik maar kan denken, is dat ik wel zwanger ben. Ik zal nog eventjes geduld moeten hebben, vrees ik. Het wordt in elk geval ENORM spannend!!! Als ik vrijdag mijn MS nog niet heb, dan doe ik nog een testje. Draait deze ook negatief uit, dan bel ik naar de gynae!
Ja hoor! Ik ben er bijna zeker van! Brusje is op komst!!!! Een goed uur geleden heb ik een test gedaan, maar die was negatief. Ik kon het niet geloven! Ik dacht: hoe kan dat nou. Ik ben ZEKER zwanger! Dus begon ik te denken ... Ik las de bijsluiter en las dat de test binnen het uur na het openen van de verpakking, moest gebruikt worden. Dus DAT was het! Ik had de test al een maand eerder geopend, maar ik had hem plots niet meer nodig omdat mijn regels er waren doorgekomen. Dus die test lag al een dikke maand in mijn badkamerkast, waar het dan nog eens erg vochtig wordt. Dus ikke blij! Hihi! Want ik ben er zeker van dat ik wel zwanger ben. Morgen na het werk ga ik om een nieuwe test. En je zal zien: dikke twee strepen!!!!! En laat ons nu maar hopen dat ik er niet naast zit, maar toch, ik ben er zo van overtuigd hé. Mijn regels zouden door de clomid mooi op tijd moeten zijn en dat was vandaag. Niks gezien! En ik voel ook geen storm opkomen in mijn buikie. En dat kokhalzen wil ook al veel zeggen ... Het zijn zulke duidelijke tekens! Als ik toch niet zwanger blijk te zijn, dan heb ik er een probleem bij, want dat wil zeggen dat mijn lichaam niet meer goed reageert op de clomielekes. Maar ik ga die toer niet op, want ik ben gewoon ZWANGER. You will see ...
Inderdaad! Vandaag weer! 't Zijn geen fabeltjes dat ik jullie vertel! Nee nee! Morgen zouden de er normaal gezien moeten doorkomen. Maar er is niks dat daar in de verste verte op gelijkt. Ik heb dezelfde symptomen als bij ons Roanneke. Wanneer ik mijn verhalen van toen herlees, dan begin ik alsmaar meer en meer te zweven. Amai, amai, amai! Zo spannend weer seg! Goh goh! Ik kon gisterennacht al moeilijker slapen door er steeds aan te denken (en door Roanneke die een beetje veel lastig was, amai, ge kon wel degelijk nie slapen é en mamaatje dus ook nie) en vannacht zal ik er ook waarschijnlijk weer over zitten dromen. Ma bon, 't is weer spanning alom hé! Als ik de nacht 'overleef zonder bloed' , dan is de kans wel HEEL erg groot. Zal ik wel kunnen wachten tot donderdag om te testen? Eigenlijk moet ik zo lang niet wachten hé. Ik zou eigenlijk woensdag al mogen testen. Nog eventjes op de tanden bijten ...
Jah ... mamaatje begint een klein vermoeden te krijgen, maar is natuurlijk nog niet zeker. Het kan nog alle kanten op. Dat weten we ondertussen wel. Ik durf het niet hardop te zeggen, maar toch doe ik het, want dat verandert toch niks aan de zaak. Maar ik begin zo stilletjes aan te denken, te hopen, te GOKKEN dat het prijs is. Waarom? Omdat ik meer naar de positieve kant lijk over te hellen dan naar de negatieve. Ik moet kokhalzen en de russen lijken zich nog niet aan te kondigen. Overmorgen zou ik ze moeten krijgen, maar er is niks dat daar nu al op wijst. Dat kokhalzen had ik ook bij Roan zo kort voor de NOD-dag. Maar ja, het is allemaal moeilijk te zeggen hé, want geen één zwangerschap is dezelfde, dus bij de tweede keer kan het allemaal anders uitdraaien hé. Natuurlijk schrijf ik ook hier, voor jou BRUSJE, jouw hele voorgeschiedenis neer hé. Jawel, al van VOOR jij er bent. Jij zal een even belangrijke plaats als jouw grote broer in mamaatjes en papaatjes leven innemen!!!! Ik wil het mij zo goed mogelijk blijven herinneren, daarom dit verhaal, voor later! En misschien zullen jullie daar later ook wel in geïnteresseerd zijn. Dan hebben jullie meteen jullie leven op papier staan. Papaatje zegt dan: denk je nu echt dat zij dit later zullen willen lezen, of toch zeker niet alles?! Mjah, misschien wel niet alles, maar dan toch enkele paginaatjes. En misschien is het zodanig interessant, dat jullie niet kunnen stoppen met lezen. Wie weet ... in elk geval, het is er en het blijft bestaan! Luv you all!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dag mijn allerliefste lieve liefste Roanneke!!!!!!!!!!!! Je wordt groot. Je bent al een echt schattig klein manneke geworden. Je kan al heel goed rechtstaan en je overal aan rechttrekken. De valpartijtjes vallen tot nu toe nog mee, vind ik. Natuurlijk heb je zo van die slechte dagen dat je een keer of vier, vijf op je kleine kopje valt, maar eigenlijk had ik het nog erger verwacht. Gelukkig maar hé! Tandjes? Nog steeeeeeds niet te zien!!! Een echt laatbloeier hé jij, op dat vlak! Meermaals hebben we al gedacht: jah, zou hij ze nu krijgen? Als je dan eens lastig bent of slecht slaapt, maar helaas ... Nu ook. Je had 3 daagjes geleden een erg rode poep en je had ook nog eens diarree. Dat zijn meestal te tekenen dat er jouw tandjes doorkomen, maar in jouw mondje zien we nog steeds niks gebeuren. Maar ja, zolang je maar tanden krijgt, is het al goed en is dat nu of binnen een paar maanden, dan is dat ook maar zo hé. Jouw laatste nieuwe truukje is je tong snel naar binnen en buiten doen en er geluid bij maken. Precies, of je zegt dan 'didl'. Die tong van jou maakt soms nogal de bizaarste bochten hoor. En tootjes trekken, kun je als de beste. Altijd die neus optrekken en zo. Wat 'n gekke bekken soms! Je hebt ook een nieuwe manier van kruipen. Je ene beentje zijwaarst gestrekt en met de knie van jouw andere beentje steun je op de grond, alsook met jouw handjes en zo beweeg je je voort, steeds met dat ene beentje gestrekt. Hihi, kleine weirdo! Grappig om zien. En we moeten je constant in de gaten houden hé nu, want niks is nog veilig voor jou. Gelukkig staan er hier maar weinig spullen waarmee jij kattekwaad kunt uithalen. Er staan geen gevaarlijke voorwerpen dicht tegen de grond of zo. Dat bespaart ons toch al veel werk! Het slapen is ook al een beetje verminderd. Je hebt nog altijd jouw uitschieters, geloof me, je zal altijd nog wel een ferm slapertje blijven, maar je kunt er al eens beter tegen om jouw dutje na het fruitpapje over te slaan. Da's voor jouw mamaatje en papaatje soms wel al eens handiger. Dan kunnen we daarna wel eens ergens naar toe. Tegenwoordig lust je jouw fruitpapje minder. Dat je jouw groentjes veel liever hebt, is duidelijk! Water drinken gaat ook al beter. Je kan beter slikken en echt drinken zoals wij het doen. Niet altijd, maar al veel beter. En je drinkt ook zelf uit je beker. Boterhammetjes vind je ook lekker. Muziek beluisteren vind je heel plezant, vooral als ik de volumeknop een toontje hoger draai. Dan begin je te lachen hoor! En dan zeg ik: dansen, dansen, dansen .. en dan begin je te wippen. Hihi! Ik laat regelmatig 3 dezelfde liedjes afspelen op de computer en die herken je ondertussen meteen. Verleden week hebben jij en ik gezellige korte ritjes gemaakt op de fiets. Papaatje heeft een nieuw werk en hij moest met de auto naar het werk en ik met de bus. Dus dan moest ik jou met de fiest bij tante Pug afzetten en dan verder fietsen, of met de bus, naar het werk. Gelukkig woont tante Pug niet ver hé. We vonden het allebei plezant hoor. Jij met jouw oranje vestje en je grappige fietshelm. Hihi Je zat daar met de armpjes gestrekt op de leuning, net als een echte baron. Je leek te genieten hoor. En mamaatje ook. Nu vond ik het wel tof om met de fiets te rijden hoor. Hihi, maar nadat ik je afgezet had, was het veel minder. Pff! Fysiek eh ... gelukkig heb ik vanaf nu terug de auto! Vorige vrijdag zijn jij en ik voor de eerste keer samen naar de supermarkt geweest. Papaatje ging voorheen alleen en nu ben ik, samen met jou, geweest. En wat was dat plezant! Ik was zo fier! Ik, als mamaatje, met mijn klein en schattig zoontje! Zo genieten! Zo trots! Je zat daar in die winkelkar, druk om je heen te kijken. Plots dat hoofdje achterover kantelen en naar de plafond kijken. Draaien en keren. Gillen! Allerlei geluidjes en kreetjes maken. En ik kriebelen aan jouw beentjes die uit de kar hingen te bengelen. Lachen en lachen en lachen ... En de mensen die naar me glimlachten omwille van jou. Mamaatje maar glunderen! Je bent zo'n schatje! Zo'n lieverd! Ik zou je eeuwig willen vasthouden en nooit meer loslaten. Je bent mijn allesken!!!! Ik HoU van JoU!!!!!!!!!!
Gisteren zijn Roan en ik naar de gynae geweest. Gaan kijken hoeveel eitjes er in mama haar buik zitten te wachten. Eén eitje dus! En meer moet dat niet zijn. Gisteren, vandaag en morgen zijn de vruchtbare dagen. Papaatje en mamaatje weten wat hen te doen staat! En dan is het uitkijken naar 31 AUGUSTUS!!! Jawel, de NOD-dag!!! Dat wil zeggen dat wij GEEN russen verwelkomen die dag. Liefst niet! Maar ja, we weten, we mogen ook niet te hard van stapel lopen en te veel verwachten hé. Ja hoor, mamaatje weet het wel maar wil niet luisteren, want ze zit weer op hete kolen. Ja hoor! Zo is ze nu eenmaal. Ze heeft zelfs gevraagd aan de gynae of we nu vruchtbaarder zijn omdat we al eens zwanger geweest zijn en het antwoord was ja, een beetje ... Dus ik zal er mij niet te veel bij moeten voorstellen OK, het aftellen is weer begonnen. WOEHOE! Spannend, 't is weer spannend! Dat het maar vlug 31 augustus is, want 2 dagen later is het teeeeeeeestdaaaaaaaag ....
Amai Roanneke, zo flink seg. Jij kan al goed op beide beentjes staan hoor! Zo flink! Je trekt je overal aan recht. Soms lukt dat, soms niet. Je kunt lang blijven rechtstaan en soms hef je een beentje geplooid op en zet je je voet terug op de grond, maar dat gaat dan in zo'n robotbeweging. Het lijken wel stuiptrekkingetjes. Hihi, zo grappig om te zien! Het wordt dus gevaarlijk. We moeten je goed in de gaten beginnen te houden, maar ongevallen zullen onvermijdelijk zijn, vrees ik. Dat zul je leren met vallen en opstaan! We denken dat het niet lang zal duren eer je zult beginnen stappen. Het ziet er zo naar uit, maar dat is natuurlijk niet zeker. Misschien blijf je wel een tijdje haperen in dit stadium hé. Dat kan allemaal. Ik ben erg benieuwd! Je bent tenslotte nog maar 41 weekjes. En nu kun je ook 'bravo' doen. Klappen in de handjes dus. Héhé, lieve schat. Weeral een paar sprongetjes verder! Het gaat snel, zeg dat wel! Nog enkele weekjes en we vieren jouw allereerste verjaardag ... ... XXX ...
JOEPIE DE POEPIE!!! We zijn zo blij, we zijn zo blij, olé olé olé! Joehoe, we gaan er weer voor. Nu is het weer ECHT! Jawel, de zijn in 't land. Jippie. Raar hé. Je zou denken dat ik eerder triestig zou zijn dan blij om die gemene maar eigenlijk is het goed nieuws. Ik zal het even uitleggen. Vandaag zijn mijn regels dus doorgebroken en daarom mocht ik dus naar de gynae bellen om opnieuw met de Clomielekes te starten. Zondag 15 augustus om 9u15 mag ik al bij haar langsgaan om de eitjestest te doen, om te kijken hoeveel eitjes er in mamaatjes buik zitten. Dus ik ben blij met mijn regels en dat ze er EINDELIJK zijn doorgekomen na bijna 7 weken!!! Jawel, 7 weken! Abnormaal weer dus! Natuurlijk zou het beter geweest zijn dat ze niet waren doorgebroken, maar dan wel vanwege een zwangerschap en NIET omwille van mijn protesterende eierstokken! Dat zou natuurlijk veel beter geweest zijn, maar ook héél onrealistisch, want we weten nu wel al hoe mamaatjes lichaam in mekaar zit hé. Dus ik ben ZO blij, hihi Jippie, nu kunnen we weer gerichter mikken in de roos door onze Clomielekes die ons een handje gaan helpen. Zondag 15 augustus zal de gynae mij opnieuw kunnen zeggen hoeveel Mariekes er weer klaarzitten voor DE GROTE AANVAL. Ik hoop dat ze op het appel zullen zijn en dat de strijd snel zal gestreden zijn! Dat het legertje zaadcellen er als overwinnaar zullen uikomen. Maak er maar korte metten mee! Haha, go go go!!! Nu hebben we opnieuw dat beetje meer zekerheid hé. Mijn cyclussen worden weer normaal dankzij Clomid, dus geen maandenlange wachttijden en onzekerheid meer! Nu weten we wanneer ik vruchtbaar zal zijn en hoeveel eitjes er precies klaar zitten. Nu is het opnieuw het schemaatje zoals bij jou Roan: op de 2de dag van de menstruatie starten met clomid gedurende 5 dagen, op de 12de dag van de cyclus doen we een eitjestest, op de 14de dag ovuleer ik, de 28ste dag is NOD-dag (=niet ongestelde dag, dag dat ik normaal mijn regels moet krijgen), op de 30ste dag mag ik een zwangerschapstest doen. En laat ons hopen dat we dit scenariotje nu maar 1x hoeven te doen .... Ik zie het in elk geval volledig zitten Roan. Jij ook? Waarschijnlijk wel, want dan krijg jij een klein broertje of een zusje! Hihi .....
Slokopje, slaapkopje en zottekopje (39 weken = 9m3w)
Aaaaamaaaai, je kan er wat van zenne! Flinke beer! Enfin, je lijkt er mollig uit te zien, maar eigenlijk ben je maar gewoon hoor. Ik zou het zelfs niet erg vinden, want babyvet is zo superschattig. Mamaatje heeft woensdag bij de weeg veel forsere kindjes gezien hoor. Nu heb ik eens kunnen vergelijken. Als men jou alleen ziet, lijk je een stevig ventje te zijn, maar je bent gemiddeld. In lengte lig je net boven het gemiddelde en in gewicht zelfs er net onder. Maar het voornaamste is dat je gezond bent en dat je goed eet. En je bent echt zo'n lief en braaf kereltje. Zo'n gemakkelijk kind dat jij bent. Echt! We hebben het getroffen hoor. Je eten gaat goed naar binnen. Je eet meer dan voldoende. Je eet vlot. Je slaapt goed en veel. Echt veel en je hebt het hard nodig, want anders ben je niet te genieten. En liefst in jouw bedje waar het stil en donker is. Natuurlijk heb je ook jouw lastige nachtjes, maar die zijn nog steeds zeldzaam. En je bent zo rustig. Soms iets te rustig naar mijn mening. Pas op, we zijn ZEER blij dat je zo braaf bent hoor. Je kunt je geen beter droomkindje inbeelden, maar ik hoop dat je later niet op je kop zult laten zitten. Je moet haar op je tandjes kweken hé. Te braaf is ook niet goed. Je mag best een beetje deugniet zijn en wat kattekwaad uithalen als je een beetje groter bent. Dat is voor jouw eigen goed hoor Roanneke. Wie te braaf is, is ook vaak de dupe. Maar natuurlijk zijn we ZO fier op jou en ZO trots, want je bent echt een héél lief schatje. Echt ZOOOO braaf. Iedereen zegt het! Dat jij zo rustig bent! Op de weeg zei de verpleegster het ook. Dat je gekend was om jouw braaf zijn bij iedereen daar. Hihi, mamaatje zo fier als een gieter!!! Er zijn veel kindjes die huilen en tegenstribbelen als ze op de weegschaal worden gelegd of gemeten worden, maar jij geeft geen kik. Jouw tandjes? Die laten op zich wachten! Op dat vlak ben je een laatbloeier. Misschien zijn ze er momenteel wel aan het doorkomen, want we hebben een paar momentjes gehad dat je hard begon te schreien en we maar niet konden achterhalen waardoor het kwam. De dokter van de weeg denkt ook dat het niet lang meer zal duren nu. Ik HOOP dat ze gelijk heeft!!!!!!!! Ocharme, mijn klein prutske. Je lijkt toch precies wel pijn te hebben hoor ... Kruipen lijk je ook nog niet te willen doen. Je maakt wel veel tuimelingen en zo op de mat, je draait rond je as in buiklig en je kan al veel toeren uithalen, maar kruipen nog steeds niet. Eergisteren heb je wel voor de eerste keer eventjes op jouw knietjes en handjes gesteund en wiegde je zo een keer van voor naar achter, maar dat was het dan ook. Gisteren heb je jou ook voor de eerste keer half rechtgetrokken in het park. Je steunde op één knie en het andere been zijwaarts gestrekt. Aan mijn handen kon je je allang rechttrekken hoor, maar in het park had je dat pas vandaag door hoe je dat moest doen. En dat lachen en schateren doe je ook nog steeds volop. Zo plezant hé! Hihi! Als we jou in de lucht steken en dan naar beneden laten zakken met het gezicht naar mekaar dan begin je echt te schaterlachen. Wat je ook héél plezant lijkt te vinden, is wanneer ik bijvoorbeeld in de keuken sta en papa aan het eind van de gang zodat we ver van mekaar verwijderd zijn, dan begin je ook echt te lachen. Blijkbaar vind je dat zo vreemd en grappig. Haha Jouw woordenschat is ook weer een beetje uitgebreid naar mah mah, te te te te, bah bah bah, ... En dit doe je ook: uh, uh ... alsof je iets wilt vertellen. En je kent 'handjes draaien'. Tjah, mamaatje zingt niets anders en jij maar kijken ... En nu doe je het zelf voor. Plots duikt dat kleine handje van jou op en draai je met je handje. Zo grappig om zien. Op eender welk moment komt dat handje van jou tevoorschijn. Haha De liedjes 'handjes draaien van K3, Nijntje en nog een ander kinderliedje van Nijntje herken je ook meteen, want mamaatje draait ze scheel Haha. Je kan ook al met twee voorwerpen tegen mekaar slaan. Het ene voorwerp in je linkse handje en het andere in je rechtse en dan tegen mekaar kloppen. En wippen doe je ook als je bijvoorbeeld op mijn buik zit met jouw beentjes langs mijn zijden zoals je op een paardje zou zitten of als ik jou in mijn zij neem en jij je vastklemt met jouw beentjes langs mijn buik en mijn rug zoals een aapje. Dan ga je op en neer. In je bedje vind ik je nog altijd wel eens in de meest rare posities terug. Nu gebeurt het weleens dat je rechtzit in je bedje. Gisterenmorgen zat je op je knietjes, terwijl je jou met je handjes rechthield aan het hoofdeinde. Je vind het tegenwoordig ook fijn om met je beentjes tegen de rand van je bedje te stampen. Dat horen we dan tot beneden in de living. Haha, kleine pruts toch! Ik ga trouwens iedere avond, vooraleer ik ga slapen, nog eventjes bij jou gaan piepen. Dan pas kan ik ook slapen. Ik moet jou nog een keertje gezien hebben voor ik naar dromeland ga. Uiterlijk gezien lijk je precies een beetje meer op mij te lijken. Een klein beetje maar. Die blik van die ogen, zo rond de ogen en de neus. Er zijn mensen die me dat al gezegd hebben en ik meende dat ook al gezien te hebben. Enkele daagjes geleden zat ik met jou aan de zee, terwijl papaatje thuis aan het werken was aan de gang. We moesten weg omdat papaatje veel lawaai zou maken en jij anders niet zou kunnen slapen. Dus toen ik een wandelingetje ging maken met jou en we eventjes gingen rusten op een bankje, kwam er een oude meneer naast mij zitten. Die begon zo wat met mij te praten. Hij vroeg van waar jouw rosse haartjes vandaan kwamen. Ik zei dus van de papa. Aaaaaah, zei hij. En die ouwe mevrouw ernaast valde in en zei: da's speciaal hé mevrouw. En die meneer: ja hé, echt héél speciaal, dat zie je niet zoveel meer hoor. Hopelijk behoud hij die haartjes hé. Ik zei: ja, ik hoop het ook! Hihi, mamaatje was weer zo trots, hihi!!!! Trouwens, vanmorgen stonden die haartjes van jou helemaal rechtop. Totaal paraplu! Hahahaha Daar heb ik natuurlijk een foto van getrokken, want dat was keigrappig. Een echte punker! Papaatje wil trouwens ook dat we jou eens een avondje bij jouw grootmoeder in Houtem laten slapen, maar dat zie ik TOTAAL NIET zitten! NO WAY!!!!! Dat zie ik ECHT NIET zitten hoor. ECHT NIET! Ik kan jou zolang niet missen hoor. Tegen wanneer zie ik jou dan de volgende dag? Papaatje zegt dat hij jou anders in de voormiddag zou afzetten en jou de volgende dag zou halen, maar dan moet ik die volgende dag natuurlijk werken en zie ik jou pas 's avonds na mijn werk!!! Dat zijn bijna 2 volle dagen. Hij is gek geworden zeker? Vandaag was ik gaan winkelen en ik ben laat thuisgekomen en ik heb jou toen al gemist! Van zodra ik kinderstemmetjes hoorde in de winkels, moest ik meteen aan jou denken. Dan voelde ik me zelfs soms een beetje schuldig dat ik niet bij jou was, maar da's er natuurlijk over hé. Ik weet het! Maar ja, kan ik er aan doen dat ik jou zo graag zie??!! En voorlopig is er jammer genoeg nog geen brusje in de maak lieve kleine Roan. Mamaatje heeft op haar 30ste verjaardag een zwangerschapstestje gedaan en zo'n twee weken geleden ook, maar die waren helaas negatief. Geen al te grote teleurstelling, want mamaatje was erg realistisch. Het zou natuurlijk fantastisch geweest zijn, maar de kans was nu eenmaal héél klein, mijn lichaam kennende. Het ziet er dus naar uit dat mijn regels weer heel onregelmatig zullen zijn, want in principe moest ik bijna 6 weken geleden al ongesteld geworden zijn. Helaas pindakaas! No way josé. We zullen weer geduld moeten hebben zo te zien. Potjand*rie! Toch niet hoor! Mamaatje en papaatje zullen snel de hulplijnen inschakelen. Ik heb al gebeld naar de gynae. Ik moet wachten tot ik effectief ongesteld wordt en dan mag ik terug met de clomielekes beginnen. Maar dat telefoontje is nu ook al een goeie 2 weken geleden en ik denk dat het tijd is voor een volgende stap. Mijn lichaam lijkt weer niet te willen meewerken. We zullen dan maar die pillekes vragen om mijn regels weer op gang te brengen en dan ook met de clomielekes starten. Hoe kan het ook anders hé ...
Wat ben jij een klein vreetmonstertje seg!!! Amai, maar jij kan eten hoor. 's Morgens drink je een melkje van bijna altijd 310cc. Om 11u15 eet je gemiddeld tussen de 250 en 300gr groentepap en bijna evenveel fruitpap rond 15u15. 's Avons tussen 18u30 en 19u, vóór je gaat slapen, drink je meestal ook bijna 300cc. De laatste 2 à 3 dagen heb je wel al minder gedronken van je avondflesje, zo'n 150cc. Misschien zal je een beetje gaan minderen met dit. Onlangs heb je ook eens twee dagen eten geweigerd, dus ik begon me al lichtjes zorgen te maken. De ene dag wilde je geen fruitpap en de andere dag was het de groentepap die niet naar binnen wilde. Maar een collega vanop m'n werk stelde mij gerust dat dit kan gebeuren en dat ik me zeker nog geen zorgen hoefde te maken. Tjah, ik ben dat ook niet gewoon hé van zo'n klein monstertje De melk ging nog vlotjes naar binnen en da's nog steeds de belangrijkste voeding voor babietjes zoals jij. Die melk, daar ben je zot van hoor. Toen je die ene dag geen groentepap had gegeten, wilde ik 's avonds toch nog eens proberen om je een beetje te laten eten, maar je weigerde pertinent! Het had geen zin, je moest het niet hebben. Dus dan heb ik jou maar een melkje gemaakt en die ging meteen naar binnen En slapen dat je doet. Ja man! Eten en slapen, daar ben je goed in, haha Gelukkig maar hé. Want als jij slaapt, dan hebben wij ook onze rustige momenten en kunnen we tenminste heel wat werk verrichten. En als je goed eet, dan groei je goed en zijn we er zeker van dat je alles krijgt wat je nodig hebt. En het gaat ook altijd vlotjes naar binnen. We zijn nooit meer dan 15min bezig om jou jouw patatjes en fruitjes te geven. En die grote fles melk is op 3min binnen 's Nachts slaap je de klok rond van 19u tot 6 à 7u. Natuurlijk zijn er een paar nachten dat je mij uit mijn bed jaagt omdat er jou iets niet zint, maar dat is met periodes (waarschijnlijk vóór een 'sprongetje') en die komen gelukkig niet zo veel voor. Tegen 8u ga je terug slapen tot een uur of 10. Rond 12u opnieuw in bedje tot ongeveer 14u30. En dan rond 16u slaap je ongveer nog een uurtje, tot 17u dus. We mogen dus zeker niet klagen, maar het is daarom niet altijd zo simpel. We kunnen dus niet heel veel doen, want je slaapt wel veel en goed, maar doe je enkel het beste in jouw eigenste bedje. Ja, dat valt wel enorm op. Nergens beter dan thuis, zeker hé Mja, je hebt echt wel jouw rust nodig jij en het moet rustig en donker zijn en lekker zacht en comfortabel in jouw bedje. Van zodra je de matras aanraakt, begin je al te knorren. Toen we onlangs een lang weekend aan zee zaten, sliep je in het grote bed en het was toch wel wennen. Dat heb je ons wel duidelijk gemaakt door te wenen En natuurlijk deden we uitstapjes van hier naar daar en moest jij mee in de buggy (ja buggy, geen maxicosi, die hebben we ingeruild, alsook de autostoel staat geïnstalleerd nu btw, hihi), maar je kon maar moeilijk de slaap vatten. Echt! Dat ging héél moeilijk, bijgevolg was jij niet zo happy en heb je veel gekneut. Ocharme mijn snotteprotteke! Jij wilde alleen maar slapen en wij hielden jou wakker. Maar 't belangrijstke is: je hebt het overleefd, haha We merken wel ook dat je de laatste weken meer gekneut hebt. Je beseft ook meer en je wilt dus meer doen en natuurlijk kan jij dat alleen maar duidelijk maken door te kneuten. Je wilt iets en wij weten nog niet altijd wat juist en proberen jou daarin te helpen, maar dat blijkt daarom niet altijd hetgene te zijn wat jij verlangt. Dus het is een beetje zoeken en veel gekneut te doorstaan Grr, soms wel beetje lastig. Voor mamaatje minder, maar papaatje erg lastig. Ja, papaatje kan niet veel verdragen hé op dat gebied. Hij zal wel moeten hé. Ik heb het hem al gezegd: dat zijn nu babietjes hé, zo doen ze. Dan draait hij eens met zijn ogen, haha. Als mijn gevoel juist is, dan denk ik, en hoop ik natuurlijk, dat dat gekneut vanaf vandaag zal verminderen. Ik merk dat je plots een ander jongetje geworden bent. Ja, ik zeg een jongetje en geen babietje, want je bent duidelijk een ander kind geworden. Zoveel is zeker. Dat is me deze morgen erg opgevallen. Ik denk dat dat gekneut de aankondiging van jouw nieuwe 'sprongetje' was. De zoveelste stap in jouw ontwikkeling dus! Ik merk het aan jouw bewegingen. Je kan weeral veel meer. Toen ik vanmorgen jouw neusje vrijmaakte van al die vieze snottebellen met zo'n zuiger, dan moest ik jouw hoofdje echt in bedwang houden. Je draaide en schudde van links naar rechts en met de handen probeerde je jezelf vrij te maken. Ik had handen tekort Gisterenmorgen deed je dat nog niet! Raar eh, zo van de ene op de andere dag! Je draaide en keerde al volop in jouw bedje, maar nu lig je al eens dikwijls op je buikje. Je kan terug naar je rugje rollen fysiek gezien, maar psychisch besef je nog niet dat je terug naar jouw rug moet rollen om op jouw gemakje te liggen en goed te kunnen slapen. Gevolg: je kneut en dan moeten we jou terug op jouw rugje leggen. Het zitten gaat ook veel beter. Je kan bijvoorbeeld vanuit zithouding al naar voren leunen om iets te pakken dat bijvoorbeeld voor jouw beentjes ligt en dan terug naar achteren leunen zonder te vallen. In de eetstoel zit je nu ook zonder kussen achter jouw rug. Je wipt zelfs ook af en toe en staan lukt ook al goed, natuurlijk met steun van onze handen hé. Ja ja, je bent goed bezig en wat wordt je groot! Ondertussen vliegt de tijd voorbij en zijn mamaatje en papaatje druk bezig met jouw brusje. Normaal zou ik dit weekend ongesteld moeten worden. Dus het is weer een spannende tijd! We zullen er nog maar niet te veel op hopen. We will see!
Zonet heb je jouw ganse bedje ondergekotst!!! Je lag helemaal onder de kots. Alles was besmeurd. Bah! En stinken dat het deed! Ocharme, m'n kleine ventie toch!!! Ik had het al in de mot hoor, dat er iets aan de hand was. Jouw mamaatje kent jou daarvoor al veel te goed hé. Ik zei het nog tegen papaatje dat je zo stil en slapjes was. Ik zag meteen dat je niet in je gewone doening was. Eerst dacht ik dat je enorm moe was, maar d'er lag dus blijkbaar iets anders op de maag. Het moest er dus uit! Papaatje heeft jouw bedje opgekuist en ik heb jou verfrist. Je moest in badje want je hing natuurlijk helemaal vol hé. En het was niet naar je zin. Tjah, jij wilde gaan slapen hé en je zult je een beetje slecht gevoeld hebben ook. Er waren dus ook traantjes bij! Zo zielig, m'n klein snotteprotteke toch! Wat zou dit nu weer kunnen zijn? We stellen er ons nog niet te veel vragen bij hoor, want zulke dingen gebeuren nu wel meer bij kleine boeliekies. Morgen kun je evengoed weer de oude zijn ... Zoiets valt altijd af te wachten hé. Overmorgen ben je alweer 32 weekjes oud, oftewel 8 maanden. Wel ja, zeg maar 32 weken dan, want bij babietjes spreken we van weken hé en niet van maanden. Enkel jonge mamaatjes weten dat. De oudere mensen snappen er geen bal van. Onlangs nog toen jouw grootmoeder en overgrootmoeder Houtem en jouw grootouders van Mere hier waren, was er hier discussie over. Jouw overgrootvader was er van overtuigd en meende het beter dan jouw mamaatje te weten hoe oud jij exact was. Ik kan zijn mening begrijpen hoor, want hij weet van niet beter natuurlijk. Iedereen rekent van maand tot maand. Op 28 oktober 2009 ben jij geboren en telkens op de 28ste wordt jij een maandje ouder, denkt iedereen, maar dat is niet zo. De maanden tellen niet evenveel dagen, bijvoorbeeld februari telt er maar 28. Dus, jij bent op WOENSDAG 28 oktober 2009 geboren en iedere woensdag wordt jij een WEEKJE ouder. Een week telt 7 dagen en niet meer of niet minder. Dus als we van 28 oktober 2009 tellen tot nu woensdag 9 juni 2010, dan tellen we 32 weekjes! Maar iedereen begrijpt wel 8 maanden beter, want 4x8=32. Dus eigenlijk mogen we geen 8 maanden zeggen, maar wel 32 weken. Snappie snappie! Maar jouw overgrootvader wilde er niet van weten. "Eilah", zei hij,"ik benne kik nog bij de pinken zenneh." Ik heb hem maar in de waan gelaten, hihi En nu wachten we jouw volgende grote sprong af hé Roanneke. Wat zal dat worden? Kruipen, jezelf rechttrekken, heel mooi kunnen rechtzitten, tandjes ...?! Het is me wel opgevallen dat je momenteel toch ietsje achter lijkt te zitten op 2 andere babiemeisjes die een drietal weken jonger zijn dan jou. Ik heb de indruk dat zij beter kunnen rechtzitten dan jou, maar ze zijn wel veel kleiner en fijner dan jou. Papaatje en ik denken dan omdat jij groter en grover bent, dat jij het daarom iets moeilijker zou hebben. Maar misschien is dat ook gewoon niet zo en ben je iets minder snel voor het moment? Dat kan ook natuurlijk hé. We gaan geen superbaby maken hé van jou. Je kunt niet in alles de beste zijn, hihi Maar 1 ding weet ik wel zeker: je bent een lieve lieverd. Je bent een makkelijk bazeke. Echt wel hoor! Je doet maar weinig moeilijk, dat hebben we toch al gemerkt. En als mijn gevoel juist zit, denk ik, dat jij van karakter een heel flexibel persoontje zult zijn. Net zoals jouw mamaatje. Anderen zullen me dan weer zo niet omschrijven, maar dan is dat omdat ze mij niet goed kennen. Papaatje zegt ook altijd dat ik een gemakkelijk mens ben. Ik pas mij altijd aan! En zo zul jij ook zijn denk ik, maar we gaan er wel voor zorgen dat je eentje zult zijn die op tijd 'ho' kan zeggen, eentje met haar op z'n tanden, want je mag nu ook niet over je heen laten walsen hé snotteprot!!! Onlangs bij de tante Pug, toen ik jou kwam ophalen, deed je weer iets nieuw. Je zat in de wipper en ik kwam naast jou gebukt zitten. Ik keek naar jou en Justine, die rechtover je zat en dan terug naar jou. Je reikte jouw armpjes uit naar mij en maakte een holle rug om me zo goed mogelijk proberen aan te raken precies. Je probeerde me echt vast te grijpen. Ooooh, ik zag dat en mijn hart smolt gewoon Natuurlijk heb ik jou meteen uit die wipper gehaald. Zo schattig gewoon! Echt!!!
Sinds enkele dagen blijk je minder slaap nodig te hebben. Als we jou in jouw bedje leggen op jouw gewoonlijke uurtjes, dan lig je eerst een half uur tot soms een uur te lachen en te brabbelen en te vertellen in jouw bedje. Af en toe steken we jouw tutje in jouw mondje, maar blijkbaar helpt dat niet. Nochtans in het begin wel, want dan zweeg je meestal na 2 of 3 keer, maar nu wil je zo te zien nog niet direct slapen en gewoon nog wat alleen liggen vertellen in jouw bedje. Na een tijdje begint jou dat wel tegen te steken en verandert dat vrolijk toontje in een zagedeuntje en dan moeten we zeker die tut in jouw mond gaan steken! Jouw bedje heb je ondertussen ook al flink uitgetest door er in de meest onmogelijke houdingen te gaan liggen. Ik heb je eens op een nacht met jouw hoofdje aan jouw voeteneinde teruggevonden Als je 's nacht soms eens wakker wordt en ik jouw tutje in jouw mondje wil gaan stoppen, doe ik dat meestal op de tast, dus zonder een licht aan te steken. Toen ik dat weer eens wou doen en niet direct jouw hoofdje kon voelen, maar op een gegeven moment wel voetjes, moest ik het licht wel aansteken, want ik begreep er niks van!! En ja hoor, daar lag je, helemaal in de andere richting. Man, hoe je dat geflikt had?!?! Tegenwoordig is het dagelijkse kost en lig je meestal dwars in jouw bedje. Da's altijd wel grappig om te zien, maar ook wel een beetje gevaarlijk eigenlijk. Zo heb ik jou eens met jouw beentjes tussen de spijlen teruggevonden. Je zou je maar eens kunnen bezeren hé! Op een bepaalde nacht stond ik naar jou te kijken terwijl je sliep en je lag te draaien en te keren en te friemelen. Geen wonder dat ik jou in allerlei posities terugvind. Ha ja, sinds een 3-tal weken eet je ook al flink fruitpap. In het begin vlotte het niet zo goed, omdat je een beetje ziekjes was. Je gaf weer over en zo en het leek erop dat je last had van je maag door het fruit. Alsof je maagzuur had of zo! Dus ik naar de dokter gebeld, want jouw papa en ik vonden dat er nu toch wel een grondiger maagonderzoekje nodig was. Tante Pug dacht ook dat er meer aan de hand was en de kinderarts had gezegd dat van zodra je regelmatig bleef overgeven, we haar mochten contacteren. Zodus is papa op een dag met jou naar het ziekenhuis gegaan voor een foto van jouw maagje en een bloedafname. Uit de resultaten bleek er vreemd genoeg niks aan de hand te zijn. Raar hoor, want de dag nadien gaf je na je eerste voeding van 's morgens meteen weer bijna alles over. De dokter van het ziekenhuis dacht dat het een soort van infectie aan de maag moet geweest zijn die hele tijd en mede een beetje aanpassing aan het eten, dat jouw maagje een beetje overgevoelig of overhoop lag. Tjah, het zal wel niet ernstig geweest zijn hé, want uit het onderzoek lijkt alles ok, dus des te beter toch hé. Beweeglijk als je bent in jouw bedje, ben je ook zo in mijn armen. Je stampt en doet volop! Je kan ook al redelijk goed op jouw beentjes staan als we jou vasthouden aan je buikje of onder jouw armpjes. Zo sta je daar dan op onze schoot of zo en je houdt de beentjes goed stijf! Sinds vandaag heb je ook jouw vocabulaire uitgebreid haha. 'Da da da' is jouw nieuw woordje. Tegenwoordig was ik jou in het grote mensenbad. Ik laat een beetje water in het bad lopen en laat jou daar liggen spelen en genieten. Je spartelt dan met de beentjes en ondertussen speel je met de eendjes En natuurlijk is dat ook weeral grappig hé, haha. Alles is gewoon grappig aan jou EN schattig!!! Je herkent ons ook duidelijker. Je weet ondertussen wel wie jouw mama en papa zijn en je kan ons herkennen tussen vreemd volk. Sinds gisteren ben je ook weer al 7,5 maandjes geworden (wat gaat het snel, goh goh ). Ongelooflijk toch! Niet normaal. En je begint alsmaar meer en meer op papaatje te trekken. Nog een paar maanden en ik denk dat ik dan een foto van jou naast die van jouw papa zal kunnen leggen van rond ongeveer dezelfde leeftijd en jullie zullen als twee druppels water op mekaar lijken. Echt grappig! Ik zie het nu al voor mij. Die foto van jouw papa heb ik al jaren in mijn portemonnee zitten en binnenkort kan ik er een kopietje van maken, maar dan met jou erop, haha
Vorig weekend was een megagezellig weekend. Het was een verlengd weekend en het was prachtig weer. Papa en mama besloten er een leuke dag van te maken in onze eigen tuin. We hebben ons met de parasol, stoelen en de bbq in de tuin geplaceerd en gewoon genoten. Eerst van mekaar en van de zon, lekker veel fotootjes gemaakt, en 's avonds, toen jij al in jouw bedje lag, hebben mamaatje en papaatje een gezellige bbq gedaan. Het was echt héél erg plezant. Het ganse weekend! De zon heeft ook enorm deugd gedaan. En jij Roan, was zo grappig met jouw petje en jouw zonnebrilletje op jouw snoetje. Je lag daar ook te genieten hoor in jouw oplaasbare paddestoel die je van jouw meter Bibi hebt gekregen. Zo leuk en zo grappig! Die paddestoel is echt een handig ding. Het is bedoeld als zwembadje, maar het was ook enorm gemakkelijk om jou er gewoon zo in te laten spelen. Je lag er veilig en zacht en je had plezier.
Zondag 2 mei was de allerlaatste dag waarop wij samen van ons laatste meest intieme moment met ons twee hebben genoten! Inderdaad, einde van de borstvoeding. Het was niet zo emotioneel als ik dacht dat het zou zijn, maar ik mis het natuurlijk wel! Uiteraard heeft mamaatje voor voldoende beeldmateriaal gezorgd zodat ze er telkens opnieuw naar kan liggen kijken en mijmeren. Onlangs lag ik in mijn bed naar een filmpje op mijn GSM te kijken en maakte een diepe zucht, zo van: hmm, waar is de tijd ... 't Is nog niet zo lang geleden, maar toch, 't is voorbij en we kunnen niet meer terug! Ik dacht ook meer vrijheid te verwerven en dat ik dat opmerkelijk zou voelen, maar dat is niet zo. Toen ik nog borstvoeding gaf, dacht ik een beetje 'gevangen' te zitten, maar achteraf gezien, heb ik mij daar toch in vergist. Van waar haalde ik die gedachte toch .. Praktisch gezien was je wel wat beperkt in bepaalde zaken, maar als ik het nu bekijk, had ik het er allemaal voor over en leek het maar een peuleschil, want veel verschil met nu merk ik niet. Het was kort, maar goed: 6 maand, 2 weken en 4 dagen heb ik het gedaan!!! DAG EN NACHT! Ja ja, je leest het goed! OOK 's nachts, geen papfles die eraan te pas kwam. Recht van de bron Het was wel vreemd om neen te zeggen tegen moeder natuur, want na een week zat er nog melk in mijn borsten. Al die kostbare melk die verloren ging ... Zondag 9 mei was een grote dag voor jouw mamaatje. Het was mijn ALLEREERSTE moederdag!!! Ik verheugde me enorm op deze dag en ik verwachte uiteraard een kleine verassing van papaatje. De verassing had ik voor een stuk al ontdekt. Mja, papaatje had het niet al te zorgvuldig aangepakt, maar da's papa's style hé. Hij had een bestelling via het internet gedaan en de bevestiging was via mail toegekomen. Ik zag die mail dus staan in de mailbox en vroeg me af wat die daar deed. Ik dacht: wat heeft papa nu weer besteld van gerief voor het huis? Ik dacht dat hij weer iets had moeten kopen voor de werken aan het huis, maar toen las ik 'chocolade met foto ...' en heb gauw de mail toegeklikt. Mijnen euro was al snel gevallen! Maar ja, ik wist het al hé. Ik dacht: oh nee, hij doet dan eens iets verrassends en origineels en dan ontdek ik het toch wel zeker! Potverdorie, kan hij dan niet beter opletten. De verrassing was er af hé! Maar ... de verrassing werd op 9 mei toch nòg groter!!! Papaatje was al wakker, ik wilde nog wat verder slapen want jij had een lastige nacht achter de rug (ik dus ook ), maar papa kwam bij mij in bed liggen en hij kan geen minuut stil liggen, waardoor ik mij begin te ergeren en dus niet meer kan verder slapen, dus stond ik ook maar op. Papa ging gauw naar beneden en kwam terug naar boven met een grote mand. Ik hoorde al iets ritselen toen hij de trap kwam opgestapt. Daar stond hij dan, met een supergrote ontbijtmand met vanalles en nog wat in. Het was echt mooi en er zat heel veel in. Ik was heel tevreden en erg verrast, want ik dacht dat ik enkel die chocolade zou krijgen. Maar waar was die chocolade nu? Toen we naar de keuken gingen om al dat lekkers op te eten, zag ik daar op tafel die chocolade staan. Dat ontroerde mij zodanig dat die traantjes natuurlijk naar boven kwamen. En je gelooft het of niet, maar ik zag papa zijn oogjes ook al een beetje waterig worden. Papaatje de stoere vent! Maar zo is hij hé, een lieverd, hij kan echt superlief zijn. Mijn eerste moederdag was dus geslaagd. Eerlijk gezegd had ik niks verwacht hoor van papaatje, want hij is niet de man van de verrassingen, maar het was hem eerlijk gezegd geraden hoor! Ik zou enorm teleurgesteld zijn moest hij niks gedaan hebben. Het moest niks groot zijn, met een roosje of een kaartje zou ik ook al blij geweest zijn, maar toch wou ik eens 'gevierd' worden Samen met meter Bibi heb jij ook iets in elkaar gestoken. Ik heb jouw allereerste tekening gekregen. En die was mooi hoor. Amai, wat kon jij al kleuren seg, hihi En verder ben je, zoals gewoonlijk , flink bezig hé Roan de kleine bohan! Hihi, hoe kan het ook anders, stoef stoef Nee, je bent goed bezig, zoals ieder ander normaal kind. Je gaat vooruit zoals het hoort. Nu ja, ieder kind op zijn manier en tempo hé, maar ik wil maar zeggen dat je goed groeit en bijleert. Je wordt echt groot. Je begint zo een echt klein manneke te worden, zo'n klein kerelke, geen babietje meer, maar een kleine deugniet. Je kan sinds een paar daagjes helemaal alleen zitten. Zonder steun! Als je omver valt, dan lig je daar natuurlijk wel en geraak je niet meer recht, da's voor later. Op je buik kan je jou ook al goed manouvreren. Omdraaien van buik naar rug gaat goed en van rug naar buik is jou ook al een keertje gelukt. Het lachen is je nog steeds niet vergaan Dat doe je nog steeds volop! Zo plezant hé!!! Jouw rosse haartjes zijn ook al een flink stukje gegroeid. Niet veel, zullen anderen wel denken, maar voor jouw koppie is dat toch wel veel. En je hebt hele mooi blauwe kijkertjes. Echte helderblauwe. Papaatje heeft ook van die hele mooie ogen, maar de jouwe zijn daar een mooiere versie van, zo zegt papaatje zelf. De laatste weken heb je een paar lastige nachten gehad. Je bent dan een paar nachten zo'n aantal keren 's nachts al huilend wakker geworden. Dan stak ik jouw tutje in jouw mond en was het meestal direct over, maar dat kon je zo'n paar keer per nacht doen. Ik vraag me af waarom? Raar hoor. En dan ging dat voor een paar nachten weer goed en dan begon je weer. En Dumbo, jouw allerbeste vriend, hielp jou ook bij deze lastige momenten. Op die vriend heb je al veel kunnen rekenen hé! Voor een tijdje was crocodilio ook jouw vriend die jou iedere morgen goeiemorgen wenste. Da's die krokodil aan die spiegel hé Telkens wanneer je wakker werd, gingen jij en ik goeiemorgen gaan zeggen tegen crocodilio, maar nu zie je hem precies niet meer staan Onlangs heb je jouw eerste valpartij gehad. Gelukkig heb je er niks van gemerkt, want voor jou was het alsof er niks aan de hand was!. Je zat in jouw wipper en ik had die op het aanrecht van de keuken gezet, vlak naast mij waar ik groentjes aan het kuisen was, dus ik had jou perfect in het oog, maar met dit voorval heb ik geleerd dat het leven in een flits van een seconde helemaal op zijn kop kan draaien. Ik gooide iets in de vuilbak en had jou dus een fractie van een seconde niet in het oog. Plots hoorde ik een val en ik keek meteen jouw richting uit. Daar lag je onder de wipper met jouw buik op het aanrecht. Ik dacht meteen een gekrijs te horen, maar toen ik jou rechtzette deed je gewoon zoals anders en leek er niks aan de hand. Nu, het was ook geen harde klap en je zult goed terechtgekomen zijn, maar het kon ook erger!!!! Hoe je dat geflikt had? Je kon je sinds kort helemaal rechttrekken terwijl je in de wipper zat. Je gebruikte al jouw buikspieren en met een slag kantelde je naar voor en hierdoor viel al het gewicht naar voor en is daardoor de wipper gekanteld. Toch wreed hé! Een ongeluk zit soms in een klein hoekje. Vreselijk! Ik mag er niet aan denken moest dit anders uitdraaien. Tegenwoordig ga je in jouw bedje ook op ontdekkingsreis. Je probeert alle hoeken uit. Toen je onlangs in jouw bedje lag en ik ging kijken nadat je al een hele tijd lag te vertellen en te giechelen, lag je met jouw hoofdje onder de bedomranding die je helemaal had losgetrokken. Dat was niet zo erg op zich, want je zou er niet in kunnen stikken of, en ik ga trouwens zowiezo elke keer gaan checken nadat je in slaap gevallen bent, maar je had het toch maar gefixt.'t Is dus duidelijk geworden dat we jou goed zullen in de gaten moeten beginnen houden, want het begint gevaarlijk te worden!
Aka speelkameraadje! Hihi! Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, dat zou leuk zijn. Mamie en papie gaan erin vliegeeeeeeeeeeeeeen! En hoe sneller, hoe beter!!! Hopelijk werkt jouw brusje beter mee dan jou hoor Roan. Wil maar zeggen, jij stelde onze nieuwsgierigheid nogal op de proef en besliste om op jouw duizenden gemakjes te 'verschijnen' op deze wereld: eerst moesten mama en papa een jaar aan een stuk 'vissen' naar jou, dat ging allemaal niet vanzelf, dus moesten we extra hulpmiddelen inschakelen om jou te 'vinden', dan moest je groeien zoals ieder ander mens en dan moest je geboren worden, maar dat deed je ook op jouw manier (teekitiezie, no stress maan). Dus brusje, doe het ook op jouw manier, maar toch liever ietsje vlugger, haha Mamaatje en papaatje zien het volledig zitten hoor. We zitten al op hete kolen! Vooral mamaatje, want ik vind het REUZELEUK om mamaatje te spelen Het enige nadeel dat ik voorlopig vind aan onze keuze, is dat we onze aandacht niet volledig alleen aan jou zullen kunnen schenken. Da's wel jammer, maar langs de andere kant, je zult het dan van in het begin gewoon zijn om met twee te zijn. Van jouw babyjaren besef je toch niet veel en zul je denken dat je bij manier van spreken altijd al met twee geweest bent. Dus dan zul je het ook gewoon zijn om de aandacht te delen met jouw brusje. Dat zou niet zo zijn moest je al 2 of 3 jaar zijn en er daar plots een 'indringer' op het toneel verschijnt! En daarbij, aan alle keuzes zijn er zowel voor- als nadelen, dus wat is het beste? Dat is er gewoonweg niet! Gewoon het gevoel volgen, zeggen wij. We hopen echt dat het niet lang zal duren vooraleer dat brusje in mama's buik zal beginnen groeien. Als de natuur niet wil meewerken, dan zullen we het niet nalaten om ze een handje te helpen. En eerlijk gezegd, veel geduld zullen we deze keer niet hebben! Wil het niet vanzelf lukken, dan zullen we daar redelijk snel een duwtje aan geven. En we zijn er ons zeer van bewust dat het HEEL druk zal worden. S U P E R D R U K ! ! ! Mja, dat zijn weer keuzes hé. Of je doet het zo, ... of je doet het zo ... Wij doen het dus zo! Een tweede boeleke zal er volgen en dat mag wat ons betreft héél snel zijn
Precies 8 dagen geleden besliste ik om een einde te maken aan onze borstvoedingsmomenten. Eerst wilde ik stoppen aan de hand van een pilletje, zodat het vlot zou gaan en omdat ik bang was om een ontsteking te krijgen indien ik langzaam zou afbouwen. MAAR, jij hebt daar een stokje voor gestoken! Vorige zaterdag was je ineens ziek. De dag ervoor begon het wel al zo'n beetje hoor, maar zaterdag brak het pas echt door en je had het toch wel goed te pakken: hoesten, verstopte neus, lichte koorts en je was erg slap en suf. Je zag dat je het lastig had! Doordat jouw neusje potdicht zat, kon je moeilijk ademen. Dat ging dus alleen via de mond, waardoor je erg moe werd. Ook voor ons is het lastig om enkel en alleen via je mond te ademen. Je moet dat maar eens doen en je merkt het meteen! Erg irritant!!! En omdat je niet door jouw neusje kon ademen, ging het drinken bij mij ook niet zo goed. Dus ja, veel leuk en gezellig was er niet aan hé, aan het borstvoeden, niet voor jou en niet voor mij. Dus, op deze manier wou ik nu ook geen afscheid nemen hoor van onze laatste innige voedingsmomenten!!! Daarom besliste ik om het een beetje uit te stellen tot je weer beter was en we op een mooie en rustige manier konden afsluiten. Aangezien je door ziek te zijn wat minder dronk, verminderde mijn productie al lichtjes, dus dan besliste ik om het anders aan te pakken. Ik zou langzaamaan afbouwen. Nou, langzaam was het eigenlijk wel niet. Ik schakelde van gemiddeld 6 voedingen per dag over naar 2 voedingen op 3 à 4 dagen tijd! De eerste 2 dagen stonden mijn borsten op ontploffen Amai, wat een joekels, haha Ik was wel bang voor een borstontsteking, maar gelukkig is het zover niet gekomen. Toen ik thuiskwam, legde ik jou meteen aan en daarna kroop ik in bad om het overtollige eruit te masseren. Dus al bij al is het afbouwen tot nu toe héél vlot gegaan. Meteen kreeg ik ook mijn maandstonden. Kwam het door het verminderen of was het gewoon de periode? Ik heb mijn maandstonden toch al zo'n 4 keer gekregen in die 6 maanden. De verminderde productie zal er ook wel voor gezorgd hebben dat ik mijn regels kreeg. Momenteel ziet ons voedingsschema er als volgt uit: 's morgens rond 7u wanneer je wakker wordt, krijg je mamamelk van de borst, 's middags groentepap en daarna een beetje water, rond 15u poedermelk, rond 18u30 mamamelk aan de borst, rond 23u mamamelk uit een flesje en soms 's nachts ook nog eens een voeding maar dan ook mamamelk uit een flesje. En nu ga ik proberen af te bouwen naar enkel nog 's avonds, wanneer we lekker thuis rustig met ons twee zijn, net voor jij in jouw bedje kruipt, zodat je kan dromen van jouw mamaatje Dus eigenlijk ben ik wel blij dat ik langzaam kan afbouwen ipv dat pilletje. Het is ook zo raar hé, zo'n pilletje. Zo ineens met chemische brol de natuur bruusk tegenhouden! Maar ja, ik heb dat voorschriftje nog in mijn tas zitten hoor, voor als mijn productie toch te lang zou aanhouden. Ideaal zou zijn natuurlijk, dat ik zwanger wordt én jou kan blijven borstvoeding geven. Ik geloof ergens eens gelezen te hebben dat dat perfect mogelijk is ... Dan zouden wij alsnog samen kunnen genieten van een zalig momentje iedere dag en ondertussen kan jouw brusje rustig verder groeien in mama's buik ... dan zijn we met z'n drietjes dicht bij mekaar, hihi. We zullen papa er dan eens bij vragen, zodat hij toch ook eens kan genieten hé van hoezeer wij van deze momenten genieten Nu ja, zover zijn we bijlange nog niet, maar voor mijn part mag het meteen beginnen Laten we hopen dat het zo loopt hé?! En ondertussen doen wij nog even verder ... luv ya x
3 dagen geleden ben je 24 weekjes geworden ofwel 6 maandjes! Dat was mijn streefdoel om jou die hele periode te voeden met mamamelk en het is ONS gelukt! Ja ja en mama is fier hoor. In deze hectische moderne tijd is dat allemaal niet zo evident hoor en zeker als je terug aan het werk bent. Ik heb het toch maar gedaan en al zeg ik het zelf: ik verdien een DIKKE PLUIM!!! Dikke duim voor mamaatje!!! Maar ik ben nog bezig hoor, maar niet voor heel lang meer. Vandaag zijn we vrijdag en zondag stoppen we ermee. Dus dit weekend geniet ik nog ten volle van de momentjes alleen met ons twee, wat niemand ons nog kan afpakken. Maar ik zal ze missen hoor. Echt wel! Slik ... ik krijg al een krop in mijn keel ... Moet dat echt? Moet ik nu echt stoppen ... ik wil het niet ... en dan weer wel ... mja, het moet hé. Ik zal het ZOOOOOOOOOOOOO hard missen. Echt, maar het is genoeg geweest. Als we zo snel mogelijk een brusje voor jou willen, dan moet het maar hé. Ja ja, kleine kabouter, mama en papa willen werken aan een speelkameraadje voor jou. En liefst zo snel mogelijk, zodat jullie niet te veel in leeftijd schelen. Jouw nichtjes Phebe & Ibe schelen ook niet veel van mekaar en dat vinden wij super als we hen zo bezig zien. En zolang jij mamamelk drinkt, kan er ook geen brusje in mama's buik groeien, dus jij moet er ook iets voor over hebben hé ... In elk geval, je hebt het beste toch maar gekregen hé van jouw mamaatje. K&G raad aan om de eerste 6 maanden enkel en alleen mamamelk te geven, want dat volstaat en het is HET beste van HET beste. En als dat zo, dan doet mama dat! Voor jou! Dus die 6 maanden zijn voorbij en dit weekend wordt het afscheid nemen. Afscheid van mooie, zalige, unieke, leuke momenten, maar ook vermoeiende en soms vervelende momenten, want het moet gezegd worden, het is niet altijd rozengeur en maneschijn geweest hoor. Ik heb daar een periode gehad, of beter gezegd JIJ hebt daar een periode gehad dat je dwars lag. Waarom, is mij nog altijd een raadsel. Je moest er even niet van weten en toen geraakte ik wel een beetje in paniek. Ik was bang dat dat het einde was, maar gelukkig heeft mamaatje doorgezet en hebben we toch nog kunnen genieten van ONZE momenten. Het is ook meer afstand nemen van jou, want nu was je toch eigenlijk wel een beetje meer van mij dan van papa hé. Ik zie je nog niet aan papa's borsten hangen hé, haha Ik ben de trotse bezitter van 2 melkfabriekjes en dat maakte mij zo speciaal, zo wonderlijk mooi dat ik jou dit kon geven. Er bestaat geen mooier geschenk van moeder natuur, of toch, een kindje kunnen kopen is ook zoiets hé. Wat is het toch leuk om een vrouw te zijn? En nu dat ik moet stoppen met de borstvoeding, gaan we nooit meer zo gebonden zijn zoals we nu waren. Iets mooier dan dit kan ik mij niet voorstellen. Maar ja, je groeit en groeit en er zal nog veel veranderen en we zullen nog heel veel mooie momenten meemaken. Dat is nu eenmaal mama zijn hé, een ouder ... Langs de andere kant ben ik ook een klein beetje blij, wel maar een heel klein beetje hoor, dat ik zal stoppen met borstvoeden, want dan krijg ik ook terug een beetje meer vrijheid. Dan ben ik het niet alleen meer die jou moet voeden thuis, maar kan papaatje het ook eens doen. Dat kon eerder ook wel al hoor, maar dat wilde ik dan weer niet en ook, het was beter voor mijn productie om jou volledig alleen te voeden thuis. Naast die mooie momenten zullen er ook veel minder mooie momenten zijn. Kleine kindjes, kleine zorgen en grote kindjes, grote zorgen, wordt er wel eens gezegd. En ik moet bekennen: mama zijn kan mooi maar hard zijn. Pas op, ik heb nog geen echte harde momenten gehad hoor, we mogen in onze handen wrijven. Maar ik merk wel dat ik veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel emotioneler geworden ben, en ik was nu al zo'n emotionele berggeit. Pff, amai, en nu is dat nog eens 10x erger geworden. Zeker nu ik een kind heb, besef je dat. Als ik misère zie of hoor van kinderen die lijden of zo, dan breekt mijn moederhart en denk ik aan jou. Ik hoop uit het diepste van mijn hart dat we maar weinig slechte momenten zullen meemaken, maar mamaatje weet ondertussen wel dat dit nu eenmaal het leven is en dat het soms een harde strijd kan zijn ... Papaatje en mamaatje zullen er in elk geval altijd voor jou zijn. We houden zielsveel van jou lieve schat!!! XXX
*Mijn eerste slok mamamelk was op woensdag 28 oktober 2009 kort nadat ik geboren was. Ik lag op mama's buik en zocht meteen de lekkere melk op Toen was ik een paar minuutjes oud. *Mijn eerste knuffel is Dumbo die ik op 28/10/2009 van mijn mamaatje gekregen heb. Als ik slaap, heb ik die altijd bij me. *Mijn eerste reisje was een weekje naar Middelkerke in het appartement van mijn grootmoeder Brigitte. Mama en papa zijn veel gaan wandelen met mij. Het was toen héél koud, maar ik had mijn berepakje aan Toen was ik ongeveer 7 weekjes oud. *Mijn eerste schaterlach was rond mijn 10 weekjes. Hier heb ik mijn mamaatje enorm mee ontroerd. Glimlachen deed ik al langer uiteraard. *Mijn eerste keer dat ik op mijn buikje kon liggen met mijn hoofje rechtop was rond mijn 10 weekjes. *Mijn eerste nachtje alleen in mijn bedje was rond mijn 14 weekjes. Mamaatje heeft afscheid van mij moeten nemen, want gedurende die hele periode hebben we samen in het grote bed geslapen. Lekker knus! *Mijn eerste papfles met moedermelk kreeg ik op woensdag 10 februari van papaatje. Mama en papa wilden mij het drinken van de fles aanleren, wat zonder slag of stoot verliep. Toen was ik 15 weekjes oud. *Mijn eerste papfles met poedermelk kreeg ik op vrijdag 23 april. Mama wilde gaan afbouwen met borstvoeden.Toen was ik 25 weekjes oud. *Mijn eerste keer bij meter Bibi was tijdens de krokusvakantie in de derde week van februari. Meter Bibi moest al even oefenen met mij. Toen was ik ongeveer 16 weekjes oud. *Mijn eerste bacterie was een darminfectie. Er zat bloed in mijn stoelgang en ik had diarree. Toen was ik ongeveer 16 weekjes oud. *Mijn eerste dag bij Tante Pug was op maandag 1 maart. Mama ging haar eerste dag terug werken. Toen was ik bijna 18 weekjes oud. *Mijn eerste snottebel had ik op donderdag 4 maart na 4 daagjes voor het eerst bij andere kindjes gezeten te hebben. Dat was bij tante Pug. Daarna is de misère begonnen: tranende oogjes, snot, hoesten, huilen, warm hoofdje ... en de week daarop naar het ziekenhuis! Toen was ik 18 weekjes oud. *Mijn eerste verblijf in het ziekenhuis was in het Jan-palfijn in Gent tijdens de tweede week van maart, omdat ik buikgriep had. Ik moest aan een infuus en heb daar van dinsdagnamiddag tot zaterdagmiddag gelegen, samen met mamaatje. Ik was toen 19 weekjes oud. *Mijn eerste groentepapje at ik op vrijdag 2 april. Mijn papje bestond uit worteltjes en patatjes. Het smaakte maar eigenaardig! Dat was te merken aan mijn gezicht! Toen was ik 22 weekjes oud. *Mijn eerste keer spelen met mijn nichtjes Phebe & Ibe was op vrijdag 9 april. Toen hebben we een kroontje van paashaasoren gemaakt. Phebe en Ibe hebben paaseitjes geraapt in den hof (ik lag toen te slapen in mijn bedje). Toen was ik 23 weekjes oud. *Mijn eerste fruitpapje at ik op vrijdag 7 mei. Mijn papje bestond uit een appel, banaan, sinaasappel en betterfoodkruimels. Dat ging vlotjes naar binnen. Toen was ik 27 weekjes oud. *Mijn eerste tekening maakte ik op woensdag 5 mei voor moederdag. Meter Bibi heeft me wel geholpen ;-) Toen was ik 27 weekjes oud. *Mijn eerste keer in het grote mensenbad was rond mijn 27 weekjes. Ik zat in zo'n badstoeltje. De straal van het water uit de kraan was enorm boeiend. Echt iets vreemd! *Mijn eerste keer dat ik alleen kon zitten gedurende een paar minuutjes was op 12 mei. Toen was ik 28 weken oud. *Mijn eerste keer 'zwemmen' was op 11 juni. Dat was in het zwembad van Middelkerke toen we daar een weekendje aan zee zaten. Ik had een cool zwembroekje van meter Bibi aan. Toen was ik ongeveer 30 weekjes oud.
*Mijn eerste keer handjes draaien, deed ik op 11 juli. Wat een feest voor mijn mama.
*Mijn eerste fietstochtje was op vrijdag 30 juli op een zonnige dag. Ik droeg een rode fietshelm met beertjes op. Beetje kinderachtig want ik kan hem tot ongeveer mijn 2,5 jaar dragen. Pff! Mijn mama en papa reden tijdens de tocht naar een winkel om die helm en het was dit of niks ... Toen was ik ongeveer 40 weekjes oud. *Mijn eerste keer kruipen was rond mijn 9 à 10 maandjes. Op het bed van mijn mama en papa heb ik voor het eerst het beginsel van het kruipen uitgevoerd. Ik wou een gsm pakken die voor mijn neus lag. Het leek mij zo interessant.
*Mijn eerste keer bravo doen, heb ik rond mijn 9 à 10 maandjes gedaan. Mama was zo gelukkig van mijn prestatie. Een moederhart is snel gevuld met blijdschap hé! *Mijn eerste voorleesverhaaltje voor het slapen gaan was op woensdagavond 29/09. Mama heeft 'Musti krijg een nieuwe kamer' voorgelezen. Toen was ik 11 maandjes oud. *Mijn eerste stappen aan de hand deed ik rond mijn 11 mnd. Met hele grote stappen en gestrekte benen bewoog ik mij voort. Grappig om zien natuurlijk. Ik leek wel op een mini-robot! *Mijn eerste keer alleen recht staan gedurende enkele seconden deed ik rond mijn 11,5mnd. *Mijn eerste feestje was op 23 oktober ter gelegenheid van mijn eerste verjaardag! Er was veel volk aanwezig. Ik zag er leuk uit met mijn mooie kroon op die mijn mamaatje gemaakt had voor mij. Mijn mamaatje was trouwens heel fier en emotioneel. Ze had de living ook volledig versierd met slingers en ballonnen. De avond ervoor heeft ze zelfs een traantje weggepinkt! Het was leuk en vooral de cadeautjes waren meer dan welkom *Mijn eerste echte chocolade was op 23 oktober op mijn verjaardagsfeestje. Ik kreeg een lekker stuk taart voorgeschoteld en mocht er mijn eigen zin mee doen, maar ik heb het nog deftig gehouden, haha! *Mijn eerste schoentjes hebben we gekocht in Gent. Na een lange zoektocht in wel 10 winkels, hebben mijn mama en papa dure schoenen van Geox gekocht. Maar ze zijn wel mooi. Het hoefde natuurlijk niet zo duur te zijn, maar als er niks anders te vinden is ... *Mijn eerste verblijf bij mijn nonkel Jurgen en tante Els was op 11/11/10 tijdens de jaarmarkt. Mama en papa zijn gaan vieren en ik mag lekker dollen bij mijn nichtjes Phebe en Ibe, waar ik trouwens ook ben blijven slapen. Het was wel geen leuk nachtje, want ik kon niet slapen en heb mijn tante Els de ganse nacht wakker gehouden. Ik moet mijn mamaatje en papaatje gemist hebben, vrees ik! *De eerste keer dat ik mijn mama en papa lang moeten missen heb, was tijdens het verblijf bij mijn nonkel Jurgen en tante Els. Van 11u tot de volgende dag 11u heb ik het zonder mijn mama en papa moeten doen. Maar ik denk eerlijk gezegd dat mijn mama het er toch nog iets moeilijker mee had dan ik ... *Mijn eerste keer dat ik de Sint zag, was op 11/11/10 samen met nichtjes. Gelukkig zie ik hem binnenkort nog eens samen met mijn mama en papa. *Mijn eerste fles koemelk heb ik gedronken op 12 november. Mama zat zonder poedermelk en tjah, ik moest eten, dus dacht mama om eens koemelk te proberen. En het was even lekkerrrrrrr!!!! Yummie! Met grote teugen en evenveel plezier heb ik ze leeggedronken. Toen was ik 12mnd2w oud. *Mijn eerste keer in de sneeuw was op vrijdag 3 december. Mamaatje had de slee van de zolder gehaald en papaatje zat paraat op de stoel met camera en kodak in de aanval (want hij kon toch niks doen met zijn mankepoot ). En ik, ik was warm ingeduffeld met muts, sjaal en wantjes. Maar veel lol had ik niet, want ik was een beetje op mijne neut Toen was ik 13 maandjes oud. *Mijn eerste woordje is 'papa'. Toen was ik 13,5 maand oud. Mama was hier iets minder blij om, want zij wilde natuurlijk dat ik eerst haar naam zei. *Mijn eerste zelfstandige stapjes heb ik gezet op woensdag 22 december. Toen was ik 14 maandjes oud én ook ziekjes. Ik had een maag- en darminfectie zoals wel meer voorkomt bij mijn soortgenoten Slijmpjes met als gevolg overgeven en diarree. Desondanks die vervelende microben, heb ik toch maar mijn eerste stapjes alleen gezet. 't Is nog wel wat onzeker, maar ik kon toch al zo'n zestal stapjes zetten. *Mijn eerste tandjes kwamen er door toen ik AL 16 maanden oud was!!! Ja ja, ik ben een laatbloeier op dit vlak! Goh goh!!! Maar 't is toch wel cool, vind ik. Er zijn er niet veel die dit kunnen zeggen hé, haha! En omdat het zo laat begon, zijn er dan maar meteen 2 tanden tegelijk doorgekomen onderaan. Langzaam maar zeker komen ze piepen! *Mijn eerste keer zelfstandig eten, deed ik rond mijn 16 maanden. Ik stak de lepel wel al een tijdje zelf in mijn mond, want mijn mama en papa schepten wat eten op en de rest deed ik zelf, maar nu heb ik zelf opgeschept en in mijn mondje gestoken! *Mijn eerste fietsje heb ik gekregen toen ik ongeveer 17 maandjes oud was. Dat was zo'n typisch fietsje van plastiek in de rode, groene, blauwe en gele kleuren die je voor een paar eurootjes kunt kopen. Na een maand kan ik er al goed mee door het huis racen En ondertussen kan ik ook al goed overweg met het loopwagentje dat ik van meter Bibi gekregen heb voor nieuwjaar, of de 'space shuttle' zoals mijn mamaatje altijd zegt. *Mijn eerste keer tandjes poetsen was toen ik 1,5 jaar oud is, wat wel laat is, maar eerder was er ook niet echt iets om te poetsen Mijn eerste 2 tandjes kwamen al langer piepen maar ze groeien maar traag en nu komen er eindelijk weer twee nieuwe tandjes piepen. Meestal vind ik poetsen wel niet zo leuk, omdat ik waarschijnlijk een beetje pijn heb van de nieuwe tandjes die aan het groeien zijn. *Mijn eerste keer op de molentjes van de kermis was tijdens de zomer in het centrum van Merelbeke. Toen was ik 18 maanden oud. Ik heb op een draaimolentje gezeten, gevist en in een mini-Jeep gezeten die rondjes reed. *Mijn eerste keer dat ik zelf mijn kousjes kon uitdoen was ik 19 maanden oud. Nu doe ik niks liever en loop ik steeds op blote voetjes rond, tot ergernis van mijn mama en papa Soms lukt een pulletje of een broekje ook al eens. *Mijn eerste tekening, EIGEN creatie, heb ik gemaakt toen ik 20 maanden oud was. Mijn mama heeft ze omhoog gehangen in de keuken zodat iedereen ze kan zien * Mijn eerste keer op het potje was rond mijn 22,5mnd, maar ik ben het pas regelmatiger beginnen doen rond mijn 23,5 mnd. Wel enkel nog maar pipi, kaka nog niet. En toch is dat al heel flink voor een jongetje volgens K&G.
Vandaag heb je voor de 11de keer wortelpuree gegeten!!! Hihi! Ja ja, mijn klein snotteprotteke wordt groot. 't Gaat toch snel hé! Een babietje evolueert en groeit toch veel hé op een jaar tijd. Wat je allemaal al niet moet leren hebt in jouw jonge bestaan. Toch veel hé. En 't is ook altijd zo spannend. Tof om te zien hoe je reageert op al die nieuwe dingen. De worteltjes gaan goed binnen. De eerste lepel was niet zo smakelijk, maar da's logisch hé. Al bijna 6 maanden aan een stuk, heb je niks anders dan mamamelk gedronken en plots wordt zo'n oranje plakkerige pap in jouw mond gestopt met een raar ding wat wij grote mensen een lepel noemen! Je zou voor minder een verbaasd gezicht trekken hé! Er was dus nog veel over van die eerste groentepap. Meer dan een lepel of 5 kon er niet in, maar dat was meer dan voldoende. We wilden jou ook niet pushen hé! 't Is weeral wennen voor jou ook hé. De 2de dag verliep al veeeeeeeeeel vlotter en de derde en de vierde ook ... Tijdens de werkweek heeft tante Pug en meter Bibi jou eten gegeven en tijdens het weekend terug door mij. Wat was ik verbaasd toen ik zag hoe vlot het nu binnen ging. Op die week tijd ben je er erg goed op vooruit gegaan. Amai! Da's wel een plezier zo om jou op die manier eten te geven. Mama was fier! We merken ook dat je op alle vlakken weer een beetje gegroeid bent. Je begrijpt alsmaar meer en je reageert alsmaar duidelijker op ons. En dat lachen stopt maar niet! Maar dat vinden we zeker niet erg!!! Leuk, zo'n lachend boeleke in ons huis. Grijpen en zitten gaat ook met kleine stapjes vooruit. Op dit ogenblik is er één speelgoedje dat jouw voorkeur draagt en da's een rammelaar die je van meme Spanje gekregen hebt. 't Is een redelijk groot ding, maar je kan hem al met al je macht goed naar de kanten sturen die jij wilt. En hij maakt allerlei geluidjes van rammel rammel tot krik krak ... D'er is zelfs al een onderdeeltje stuk, zo graag speel je ermee, haha Je kan jouw kleine lijfje ook al goed manoevreren. Het rollen begint al veel beter te gaan. Af en toe krijg je een duwtje in de rug van mama, maar die probeert jou alleen maar aan te moedigen hé. Beetje oefenen! En dat vind jij leuk hoor! Jouw gegiechel vertelt me dat! Jouw slaaprimte begint zich ook te stabilliseren. Tegenwoordig leggen we jou in de voor- en namiddag in bed en 's avonds om 19u ga je slapen tot de volgende morgen. Daarvoor lieten we jou gewoon in jouw park in de living liggen om te slapen, maar je sliep nooit erg goed en je werd altijd snel wakker. Van zodra we jou in jouw bedje leggen, ben je meteen vertrokken. En we mogen er de klok opzetten dat je tegen 19u in jouw oogjes begint te wrijven. Een kleine kneuting en je moet naar boven in jouw bedje! Eerst legden we jou pas om 20u in bed, maar dat bleek wat aan de late kant te zijn. Mja, 't is zo een beetje zoeken en proberen hé. En 't is ook het ritme van het drukke leven dat je nog gewoon moet worden hé: tante pug, meter bibi, thuis bij jou mamaatje ... We hebben efkes dagen gehad dat je overdag praktisch niet sliep en dat was niet normaal, maar dat is in orde gekomen. We moesten gewoon jouw ritme vinden en dat is gelukt Je bent gelukkig ook helemaal niet ziek meer. Tot over een paar daagjes had je nog wat snot, maar dat lijkt bijna helemaal verdwenen te zijn. 2 weken geleden kreeg ik op maandag plots weer een telefoon van tante Pug omdat je terug overgaf. Ik was volledig in paniek, want ik dacht dat je opnieuw zou opgenomen worden in het ziekenhuis, maar gelukkig was het zover niet gekomen. Een typische kleine kinderziekte, zei de dokter. Niet veel aan te doen en zeker niet ernstig. Gelukkig!!!!!!! Wat ik zo schattig en verteterend vind, is wannneer ik met mijn hoofd langs de zijkant van jouw hoofdje kom en jij met jouw handje naar mijn hoofd grijpt. Als ik jou uit bed neem, dan grijp je ook altijd zo naar mijn hoofd. Je reikt nog niet uit, maar als ik jouw vasthoudt tegen mijn borst, dan lijk je mij te omhelzen. Dat doe je ook, maar nog niet bewust, denk ik. Je bent gewoon een schatje hé. Om op te eten! Een klein mini-petertje hé. Je hebt alle uiterlijke kenmerken van jouw papa. Dat vind ik wel jammer. Had je nu maar iets van mij hé. Dat moest niet veel zijn, maar nee, niks niemendal hé. Maar het lijkt er wel op dat je mijn karakter zult hebben. Dus dan toch misschien nog iets van mij, maar da's nog afwachten hé. We zijn wel benieuwd wat voor een persoontje je zult worden ... in elk geval: we houden van jou met héééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééééél ons hart!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! kusknufjes mijn lieve kleine kabouter ...xxx...
FAN-TAS-TISCH!!! Gewoonweg SU-PER!!! Mama-zijn staat momenteel nog gelijk aan verzorgen. Nu bestaat het alleen maar uit zorgen dragen voor jou: zorgen dat je kunt eten, zorgen dat je kunt slapen, zorgen voor jouw kleertjes, zorgen dat je gewassen bent, zorgen, zorgen, zorgen ... Echt mama zijn, ben je pas, vind ik dan, van zodra ik jou iets kan leren, opvoeden, ... Zorg dragen voor iemand, kan normaal gezien iedereen. Dat zijn de basisbehoeften en daar is toch niks moeilijk aan of zou toch niks moeilijk aan mogen zijn. Maar opvoeden, daar begint het pas! Ik kijk er wel naar uit. Ik heb er zin in. Ik wil jou dingen aanleren, ontdekken, de wereld laten zien, voelen, spelen, ... ook al zal dat niet gemakkelijk zijn. Toch zal ik mijn best proberen te doen. En papa heeft er ook zin in hoor. Dat zal een echte uitdaging zijn voor hem. Ik heb hem al zoveel horen vertellen over zijn papa vroeger en nu denkt hij wel, nu is het mijn beurt om die wijsheid door te geven ... Vreemd toch hoeveel je plots zo kunt over hebben voor dat kleine ding, ja voor jou ... Niks is mij te veel. Natuurlijk heb ik ook mijn mindere dagen hé en ben ik moe en zaag of klaag ik wel eens (alhoewel ik dat toch nog maar bitter weinig heb gedaan hoor), maar vroeger was dat toch anders. Vroeger ging ik veel sneller zagen en was het me al vlug te veel. Nu doe je het gewoon. Actie en niet nadenken. Dat vind ik zo machtig! Leuk! Alles voor de kleine, voor jou! Je mag daar ook niet in overdrijven en dat zijn we ook niet van plan hoor. Papa en mama hebben afgesproken om binnenkort eens een stapje in de wereld te zetten en binnenkort wil zeggen, van zodra ik gestopt ben met de borstvoeding. Dus da's nog een dikke maand hé. Dan gaan we misschien es vragen aan meter Bibi of zij het zou zien zitten om jou een nachtje bij haar te hebben zodat wij eens alle remmen kunnen loslaten, want het is lang geleden hoor, voor mij althans: 9 mnd zwanger + babietje van 5 mnd = 14 mnd!!! Moet kunnen en net dat maakt mama en papa zijn ook zo tof. Je verantwoordelijkheid dragen maar ook voor jezelf zorgen. 't Is ook raar dat je dat allemaal zo snel gewoon bent. Alsof je hier gewoon altijd al geweest bent eigenlijk. Tjah, je wordt daar ook zeg maar, ingesmeten hé. Je wordt geboren, je bent er en we moeten voor je zorgen. Dat gaat gewoon als vanzelf. Van de ene op de andere dag. Gelukkig kun je er een beetje naar toe groeien door de zwangerschap, maar het wordt toch pas echt van zodra je geboren bent hé. En dat het allemaal zo lukt hé. Dat geeft pas een kick. Ik moet toch ook wel zeggen dat ik enorm trots ben op mezelf. Het geeft me een goed gevoel en ik vind het leuk om mama te zijn. Het is leuk om een gezinnetje te hebben en er zorg voor te dragen. Ik mis mijn oude leventje totaal niet. Ik was er dan ook volledig klaar voor. Natuurlijk denk ik wel eens: goh, ik wil eens laat opblijven en niet hoeven denken aan morgen en er vroeg uit te moeten en te moeten zorgen dat dit en dat klaar staat ... Ik moet vroeg gaan slapen, want heb al weinig slaap (gelukkig heeft me dat nog niet gekraakt, want ik kan er hééééééééééél goed tegen en jij bent ook geen nachtenbreker zeg maar, hihi). Ik ben eigenlijk wel een nachtmens. Nu is er altijd wel iets te doen hé. Het gaat vooruit! En luide muziek is ook het enige wat ik af en toe wel mis. Ik benut de momenten alleen in de auto dan ook ten volle. Van zodra het kan, is het muziek vollen bak, haha Maar dat alles is niks in vergelijking met jou hé snotteprot! Jij bent mijn zoontje en ik jouw mama en ik vind het reuzefijn!!!
Jammer dat je het ons niet kunt zeggen hé. Papaatje en ik denken dat het komt doordat je een beetje bang begint te worden, bang om achtergelaten te worden. Scheidingsangst dus, want soms ben je ontroostbaar en als we jou achterlaten in jouw bedje, gaat die sirene af! Als we jou dan knuffelen, dan wordt je meteen stil. Je valt zelfs gemakkelijk in slaap in mijn armen. Dat kon vroeger niet. Nu begin je meer nood aan knuffels te hebben. Je laat merken dat je er van geniet en je ze ook nodig hebt. Je legt nu ook je hoofdje neer op mijn schouder. Zo lief! Zo geborgen! Zo schattig!
echt grappig om zien! Precies een echt klein meneertje, met zijn jeansbroekje en oranje jasje. Hihi! Die schoentjes zijn natuurlijk maar voor de show want ze zijn niet erg ergonomisch. Mamaatje gaat er trouwens dit w-end degelijke gaan kopen. Met veel plezier 
er normaal gezien moeten doorkomen. Maar er is niks dat daar in de verste verte op gelijkt. Ik heb dezelfde symptomen als bij ons Roanneke. Wanneer ik mijn verhalen van toen herlees, dan begin ik alsmaar meer en meer te zweven. Amai, amai, amai! Zo spannend weer seg! Goh goh! Ik kon gisterennacht al moeilijker slapen door er steeds aan te denken (en door Roanneke die een beetje veel lastig was, amai, ge kon wel degelijk nie slapen é en mamaatje dus ook nie) en vannacht zal ik er ook waarschijnlijk weer over zitten dromen. 
Je zat daar met de armpjes gestrekt op de leuning, net als een echte baron. Je leek te genieten hoor. En mamaatje ook. Nu vond ik het wel tof om met de fiets te rijden hoor. Hihi, maar nadat ik je afgezet had, was het veel minder. Pff! Fysiek eh ... gelukkig heb ik vanaf nu terug de auto!
Dat het maar vlug 31 augustus is, want 2 dagen later is het teeeeeeeestdaaaaaaaag ....
Haha. Je kan ook al met twee voorwerpen tegen mekaar slaan. Het ene voorwerp in je linkse handje en het andere in je rechtse en dan tegen mekaar kloppen. En wippen doe je ook als je bijvoorbeeld op mijn buik zit met jouw beentjes langs mijn zijden zoals je op een paardje zou zitten of als ik jou in mijn zij neem en jij je vastklemt met jouw beentjes langs mijn buik en mijn rug zoals een aapje. Dan ga je op en neer. In je bedje vind ik je nog altijd wel eens in de meest rare posities terug. Nu gebeurt het weleens dat je rechtzit in je bedje. Gisterenmorgen zat je op je knietjes, terwijl je jou met je handjes rechthield aan het hoofdeinde. Je vind het tegenwoordig ook fijn om met je beentjes tegen de rand van je bedje te stampen. Dat horen we dan tot beneden in de living. Haha, kleine pruts toch! Ik ga trouwens iedere avond, vooraleer ik ga slapen, nog eventjes bij jou gaan piepen. Dan pas kan ik ook slapen. Ik moet jou nog een keertje gezien hebben voor ik naar dromeland ga.
