Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
20-06-2010
Roanneke bohanneke toch
Wat ben jij een klein vreetmonstertje seg!!! Amai, maar jij kan eten hoor. 's Morgens drink je een melkje van bijna altijd 310cc. Om 11u15 eet je gemiddeld tussen de 250 en 300gr groentepap en bijna evenveel fruitpap rond 15u15. 's Avons tussen 18u30 en 19u, vóór je gaat slapen, drink je meestal ook bijna 300cc. De laatste 2 à 3 dagen heb je wel al minder gedronken van je avondflesje, zo'n 150cc. Misschien zal je een beetje gaan minderen met dit. Onlangs heb je ook eens twee dagen eten geweigerd, dus ik begon me al lichtjes zorgen te maken. De ene dag wilde je geen fruitpap en de andere dag was het de groentepap die niet naar binnen wilde. Maar een collega vanop m'n werk stelde mij gerust dat dit kan gebeuren en dat ik me zeker nog geen zorgen hoefde te maken. Tjah, ik ben dat ook niet gewoon hé van zo'n klein monstertje De melk ging nog vlotjes naar binnen en da's nog steeds de belangrijkste voeding voor babietjes zoals jij. Die melk, daar ben je zot van hoor. Toen je die ene dag geen groentepap had gegeten, wilde ik 's avonds toch nog eens proberen om je een beetje te laten eten, maar je weigerde pertinent! Het had geen zin, je moest het niet hebben. Dus dan heb ik jou maar een melkje gemaakt en die ging meteen naar binnen En slapen dat je doet. Ja man! Eten en slapen, daar ben je goed in, haha Gelukkig maar hé. Want als jij slaapt, dan hebben wij ook onze rustige momenten en kunnen we tenminste heel wat werk verrichten. En als je goed eet, dan groei je goed en zijn we er zeker van dat je alles krijgt wat je nodig hebt. En het gaat ook altijd vlotjes naar binnen. We zijn nooit meer dan 15min bezig om jou jouw patatjes en fruitjes te geven. En die grote fles melk is op 3min binnen 's Nachts slaap je de klok rond van 19u tot 6 à 7u. Natuurlijk zijn er een paar nachten dat je mij uit mijn bed jaagt omdat er jou iets niet zint, maar dat is met periodes (waarschijnlijk vóór een 'sprongetje') en die komen gelukkig niet zo veel voor. Tegen 8u ga je terug slapen tot een uur of 10. Rond 12u opnieuw in bedje tot ongeveer 14u30. En dan rond 16u slaap je ongveer nog een uurtje, tot 17u dus. We mogen dus zeker niet klagen, maar het is daarom niet altijd zo simpel. We kunnen dus niet heel veel doen, want je slaapt wel veel en goed, maar doe je enkel het beste in jouw eigenste bedje. Ja, dat valt wel enorm op. Nergens beter dan thuis, zeker hé Mja, je hebt echt wel jouw rust nodig jij en het moet rustig en donker zijn en lekker zacht en comfortabel in jouw bedje. Van zodra je de matras aanraakt, begin je al te knorren. Toen we onlangs een lang weekend aan zee zaten, sliep je in het grote bed en het was toch wel wennen. Dat heb je ons wel duidelijk gemaakt door te wenen En natuurlijk deden we uitstapjes van hier naar daar en moest jij mee in de buggy (ja buggy, geen maxicosi, die hebben we ingeruild, alsook de autostoel staat geïnstalleerd nu btw, hihi), maar je kon maar moeilijk de slaap vatten. Echt! Dat ging héél moeilijk, bijgevolg was jij niet zo happy en heb je veel gekneut. Ocharme mijn snotteprotteke! Jij wilde alleen maar slapen en wij hielden jou wakker. Maar 't belangrijstke is: je hebt het overleefd, haha We merken wel ook dat je de laatste weken meer gekneut hebt. Je beseft ook meer en je wilt dus meer doen en natuurlijk kan jij dat alleen maar duidelijk maken door te kneuten. Je wilt iets en wij weten nog niet altijd wat juist en proberen jou daarin te helpen, maar dat blijkt daarom niet altijd hetgene te zijn wat jij verlangt. Dus het is een beetje zoeken en veel gekneut te doorstaan Grr, soms wel beetje lastig. Voor mamaatje minder, maar papaatje erg lastig. Ja, papaatje kan niet veel verdragen hé op dat gebied. Hij zal wel moeten hé. Ik heb het hem al gezegd: dat zijn nu babietjes hé, zo doen ze. Dan draait hij eens met zijn ogen, haha. Als mijn gevoel juist is, dan denk ik, en hoop ik natuurlijk, dat dat gekneut vanaf vandaag zal verminderen. Ik merk dat je plots een ander jongetje geworden bent. Ja, ik zeg een jongetje en geen babietje, want je bent duidelijk een ander kind geworden. Zoveel is zeker. Dat is me deze morgen erg opgevallen. Ik denk dat dat gekneut de aankondiging van jouw nieuwe 'sprongetje' was. De zoveelste stap in jouw ontwikkeling dus! Ik merk het aan jouw bewegingen. Je kan weeral veel meer. Toen ik vanmorgen jouw neusje vrijmaakte van al die vieze snottebellen met zo'n zuiger, dan moest ik jouw hoofdje echt in bedwang houden. Je draaide en schudde van links naar rechts en met de handen probeerde je jezelf vrij te maken. Ik had handen tekort Gisterenmorgen deed je dat nog niet! Raar eh, zo van de ene op de andere dag! Je draaide en keerde al volop in jouw bedje, maar nu lig je al eens dikwijls op je buikje. Je kan terug naar je rugje rollen fysiek gezien, maar psychisch besef je nog niet dat je terug naar jouw rug moet rollen om op jouw gemakje te liggen en goed te kunnen slapen. Gevolg: je kneut en dan moeten we jou terug op jouw rugje leggen. Het zitten gaat ook veel beter. Je kan bijvoorbeeld vanuit zithouding al naar voren leunen om iets te pakken dat bijvoorbeeld voor jouw beentjes ligt en dan terug naar achteren leunen zonder te vallen. In de eetstoel zit je nu ook zonder kussen achter jouw rug. Je wipt zelfs ook af en toe en staan lukt ook al goed, natuurlijk met steun van onze handen hé. Ja ja, je bent goed bezig en wat wordt je groot! Ondertussen vliegt de tijd voorbij en zijn mamaatje en papaatje druk bezig met jouw brusje. Normaal zou ik dit weekend ongesteld moeten worden. Dus het is weer een spannende tijd! We zullen er nog maar niet te veel op hopen. We will see!
Zonet heb je jouw ganse bedje ondergekotst!!! Je lag helemaal onder de kots. Alles was besmeurd. Bah! En stinken dat het deed! Ocharme, m'n kleine ventie toch!!! Ik had het al in de mot hoor, dat er iets aan de hand was. Jouw mamaatje kent jou daarvoor al veel te goed hé. Ik zei het nog tegen papaatje dat je zo stil en slapjes was. Ik zag meteen dat je niet in je gewone doening was. Eerst dacht ik dat je enorm moe was, maar d'er lag dus blijkbaar iets anders op de maag. Het moest er dus uit! Papaatje heeft jouw bedje opgekuist en ik heb jou verfrist. Je moest in badje want je hing natuurlijk helemaal vol hé. En het was niet naar je zin. Tjah, jij wilde gaan slapen hé en je zult je een beetje slecht gevoeld hebben ook. Er waren dus ook traantjes bij! Zo zielig, m'n klein snotteprotteke toch! Wat zou dit nu weer kunnen zijn? We stellen er ons nog niet te veel vragen bij hoor, want zulke dingen gebeuren nu wel meer bij kleine boeliekies. Morgen kun je evengoed weer de oude zijn ... Zoiets valt altijd af te wachten hé. Overmorgen ben je alweer 32 weekjes oud, oftewel 8 maanden. Wel ja, zeg maar 32 weken dan, want bij babietjes spreken we van weken hé en niet van maanden. Enkel jonge mamaatjes weten dat. De oudere mensen snappen er geen bal van. Onlangs nog toen jouw grootmoeder en overgrootmoeder Houtem en jouw grootouders van Mere hier waren, was er hier discussie over. Jouw overgrootvader was er van overtuigd en meende het beter dan jouw mamaatje te weten hoe oud jij exact was. Ik kan zijn mening begrijpen hoor, want hij weet van niet beter natuurlijk. Iedereen rekent van maand tot maand. Op 28 oktober 2009 ben jij geboren en telkens op de 28ste wordt jij een maandje ouder, denkt iedereen, maar dat is niet zo. De maanden tellen niet evenveel dagen, bijvoorbeeld februari telt er maar 28. Dus, jij bent op WOENSDAG 28 oktober 2009 geboren en iedere woensdag wordt jij een WEEKJE ouder. Een week telt 7 dagen en niet meer of niet minder. Dus als we van 28 oktober 2009 tellen tot nu woensdag 9 juni 2010, dan tellen we 32 weekjes! Maar iedereen begrijpt wel 8 maanden beter, want 4x8=32. Dus eigenlijk mogen we geen 8 maanden zeggen, maar wel 32 weken. Snappie snappie! Maar jouw overgrootvader wilde er niet van weten. "Eilah", zei hij,"ik benne kik nog bij de pinken zenneh." Ik heb hem maar in de waan gelaten, hihi En nu wachten we jouw volgende grote sprong af hé Roanneke. Wat zal dat worden? Kruipen, jezelf rechttrekken, heel mooi kunnen rechtzitten, tandjes ...?! Het is me wel opgevallen dat je momenteel toch ietsje achter lijkt te zitten op 2 andere babiemeisjes die een drietal weken jonger zijn dan jou. Ik heb de indruk dat zij beter kunnen rechtzitten dan jou, maar ze zijn wel veel kleiner en fijner dan jou. Papaatje en ik denken dan omdat jij groter en grover bent, dat jij het daarom iets moeilijker zou hebben. Maar misschien is dat ook gewoon niet zo en ben je iets minder snel voor het moment? Dat kan ook natuurlijk hé. We gaan geen superbaby maken hé van jou. Je kunt niet in alles de beste zijn, hihi Maar 1 ding weet ik wel zeker: je bent een lieve lieverd. Je bent een makkelijk bazeke. Echt wel hoor! Je doet maar weinig moeilijk, dat hebben we toch al gemerkt. En als mijn gevoel juist zit, denk ik, dat jij van karakter een heel flexibel persoontje zult zijn. Net zoals jouw mamaatje. Anderen zullen me dan weer zo niet omschrijven, maar dan is dat omdat ze mij niet goed kennen. Papaatje zegt ook altijd dat ik een gemakkelijk mens ben. Ik pas mij altijd aan! En zo zul jij ook zijn denk ik, maar we gaan er wel voor zorgen dat je eentje zult zijn die op tijd 'ho' kan zeggen, eentje met haar op z'n tanden, want je mag nu ook niet over je heen laten walsen hé snotteprot!!! Onlangs bij de tante Pug, toen ik jou kwam ophalen, deed je weer iets nieuw. Je zat in de wipper en ik kwam naast jou gebukt zitten. Ik keek naar jou en Justine, die rechtover je zat en dan terug naar jou. Je reikte jouw armpjes uit naar mij en maakte een holle rug om me zo goed mogelijk proberen aan te raken precies. Je probeerde me echt vast te grijpen. Ooooh, ik zag dat en mijn hart smolt gewoon Natuurlijk heb ik jou meteen uit die wipper gehaald. Zo schattig gewoon! Echt!!!
De melk ging nog vlotjes naar binnen en da's nog steeds de belangrijkste voeding voor babietjes zoals jij. Die melk, daar ben je zot van hoor. Toen je die ene dag geen groentepap had gegeten, wilde ik 's avonds toch nog eens proberen om je een beetje te laten eten, maar je weigerde pertinent! Het had geen zin, je moest het niet hebben. Dus dan heb ik jou maar een melkje gemaakt en die ging meteen naar binnen 
's Nachts slaap je de klok rond van 19u tot 6 à 7u. Natuurlijk zijn er een paar nachten dat je mij uit mijn bed jaagt omdat er jou iets niet zint, maar dat is met periodes (waarschijnlijk vóór een 'sprongetje') en die komen gelukkig niet zo veel voor. Tegen 8u ga je terug slapen tot een uur of 10. Rond 12u opnieuw in bedje tot ongeveer 14u30. En dan rond 16u slaap je ongveer nog een uurtje, tot 17u dus. We mogen dus zeker niet klagen, maar het is daarom niet altijd zo simpel. We kunnen dus niet heel veel doen, want je slaapt wel veel en goed, maar doe je enkel het beste in jouw eigenste bedje. Ja, dat valt wel enorm op. Nergens beter dan thuis, zeker hé 
Mja, je hebt echt wel jouw rust nodig jij en het moet rustig en donker zijn en lekker zacht en comfortabel in jouw bedje. Van zodra je de matras aanraakt, begin je al te knorren. Toen we onlangs een lang weekend aan zee zaten, sliep je in het grote bed en het was toch wel wennen. Dat heb je ons wel duidelijk gemaakt door te wenen 
En natuurlijk deden we uitstapjes van hier naar daar en moest jij mee in de buggy (ja buggy, geen maxicosi, die hebben we ingeruild, alsook de autostoel staat geïnstalleerd nu btw, hihi), maar je kon maar moeilijk de slaap vatten. Echt! Dat ging héél moeilijk, bijgevolg was jij niet zo happy en heb je veel gekneut. Ocharme mijn snotteprotteke! Jij wilde alleen maar slapen en wij hielden jou wakker. Maar 't belangrijstke is: je hebt het overleefd, haha 
Grr, soms wel beetje lastig. Voor mamaatje minder, maar papaatje erg lastig. Ja, papaatje kan niet veel verdragen hé op dat gebied. Hij zal wel moeten hé. Ik heb het hem al gezegd: dat zijn nu babietjes hé, zo doen ze. Dan draait hij eens met zijn ogen, haha.
Natuurlijk heb ik jou meteen uit die wipper gehaald. Zo schattig gewoon! Echt!!!
