Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
09-12-2011
De eerste wortelpapjes op 25 weken
Jensen is nu 26 weken, dus sedert een week speelt hij de eerste worteltjes en bloemkooltjes naar binnen. En het moet gezegd worden, dat verloopt supergoed! Echt waar! De eerste dag trok hij vieze gezichten bij iedere hap en de tweede dag geen enkel. Hij speelde alles naar binnen alsof hij nooit anders gegeten had. Hij eet vlotjes. Echt gemakkelijk! Tof hé! Hij heeft een week worteltjes gegeten en vandaag de tweede keer bloemkool. Ik dacht dat hij bij de eerste bloemkoolhap ook vieze gezichten zou trekken, maar toch niet. Vlees komt er nog niet aan te pas. Eerst nog zijn maagje laten wennen aan de groentjes, want naast de groentepap is Jensen sinds dag 1 ook met nutrilon gestart. Dus momenteel ziet zijn schema er als volgt uit: rond 6u30 borstvoeding, rond 11u15 groentepap, rond 15u15 fles nutrilon, rond 19u borstvoeding. En dat loopt als een trein, al zeg ik het zelf. Dus ook de borstvoeding en de fles nutrilon. Die nutrilon smaakt hem erg. Daar zie je hem zo van genieten, terwijl hij van de fles drinkt. Niet te vergeten dat hij met zowel groentjes als met nutrilon op dezelfde dag gestart is hé. Vroeger bij Roan zou ik daar meer mijn tijd voor genomen hebben en alles meer gespreid hebben, maar nu is het korte metten mee maken. Misschien wel bruusk zou je denken, maar Jensen ondervind er (gelukkig) geen last van, t.t.z. aan zijn maagje. Hij speelt het goed en wel naar binnen en zijn maag doet goed zijn werk. Ik ben dan ook meteen kunnen overschakelen van 4 à 5 borstvoedingen per dag naar 2 voedingen, zonder daar last van ondervonden te hebben. Geen spanning in de borsten, geen verminderde productie, niks. Dat loopt zoals het moet en nu nog steeds. Perfect hé! Jippie! Ik ben zo blij, want ik mag niet vergeten dat ik wel heel veel chance heb hé. Bij anderen zou het zo soepel niet verlopen misschien. Jensen eet flink en verdraagt alles goed, de borstvoeding verloopt zonder slag of stoot. Ik kan het aan en zie het (nog) zitten. Ik kan me niks beters wensen hé! Hoe lang ik het zal volhouden of willen blijven doen, weet ik echt niet. Echt niet! Ik sprak over ietsje meer vrijheid de vorige keer, en dat is ook wel een beetje zo, maar toch 'hang ik nog altijd een beetje vast' hé. Vooral 's avonds dan hé, maar ja, waar zou ik 's avonds naar toe vliegen. Ik ben ook zo'n echte huismus hé. Maar in je hoofd speelt wel altijd zo van: ik moet zorgen dat ik redelijk op tijd bij Jensen ben of ergens kan zijn om hem te borstvoeden. Dus ik heb nog altijd mijn klok die ik in de gaten moet houden. Maar we zien wel. Voorlopig geen geklaag daarover, alleen maar genieten. We doen verder! Nu zaterdag is het in elk geval ME-time samen met mijn zus!!! Relaxen gaan we doen. Yes we are! Hahaaaaa Ons eens goed laten verwennen in een relaxcenter in Aalst. Dit is een cadeautje van Roan aan zijn meter voor Nieuwjaar. En dat mag ze dan eens lekker met haar zus gaan doen. Tof hé! En mamaatje zou eens dringend meer onder handen mogen nemen dan zo'n verwennerijtje. Ik zou eens iets dringend aan die lijn moeten doen. Vermageren moet ik doen! Pfff! En toch wel zo'n 10 kilo. Minstens! Geen idee hoeveel ik zou wegen, want het is al eventjes geleden dat ik op de weegschaal gestaan heb. Ik zie zo ook wel dat er hier en daar te veel gewicht aan hangt Vooral als ik mezelf op foto's zie, lijk ik enorm. Amai, zo'n dik wijf dat ik geworden ben. Maar ja, ik moet eerlijk zeggen dat het karakter, de moed, de kracht en de energie me totaal ontbreekt. Die is nergens te bespeuren! Pffff! Echt waar! Als ik er nog maar aan denk, zakt de moed me al in de schoenen! Ik steek al zoveel energie in mijn zoonekes, dat ik het niet kan opbrengen om ook daar nog eens mee bezig te zijn! Mijn god! Maar ja, het moet er wel eens van komen hé. Ik weet niet wanneer, maar ik weet wel dat de spirit er bijlange nog niet is ... En nu nog wat over onze Jensen. Wat kan ik nog vertellen over hem? Hij groeit en bloeit zoals iedere andere baby. Zijn gewicht en lengte zijn normaal. Enfin, net zoals bij Roan, het gewicht net onder de curve en de lengte net boven de curve. Lange smalle ventjes dus! Hij brabbelt veel. Zitten gaat ook al goed met ondersteuning van de handjes van mamaatje. Rollen heb ik hem nog niet zien doen. Papaatje zei wel dat hij een week of twee geleden dat wel in ene keer deed toen hij hem op ons bed legde om hem te verversen. Ik moet zeggen dat Jensen zich op het vlak van beweeglijkheid nog niet veel kunnen oefenen heeft, want hij slaapt zo veel. Echt da's niet normaal, maar wel gemakkelijk. Haha! Vandaag bijvoorbeeld, en da's ook zo op vele andere dagen, is hij om 6u45 wakkker geworden om te eten. Normaal leg ik hem er direct daarna terug in (als we nergens naar toe moeten tenminste) dan slaapt hij gewoon verder tot 10 à 11u, maar nu moest ik hem er uit halen om te aërosollen. Tegen bijna 8u lag hij er terug in, want naast Jensen heb ik ook Roan ververst en aangekleed. Rond 10u30 werd hij wakker. Om 11u15 gegeten en daarna aërosol. Om 12 terug in bed en nu slaapt hij nog steeds en het is nu 14u18. Om 15u15 zal ik hem vermoedelijk uit zijn bedje moeten halen om zijn papje te geven en daarna terug in bed nog wat doorslapen. Tussen 16u en 17u zal hij wel wakker worden om dan niet veel later, rond 18u terug te gaan slapen. Om 19u haal ik hem er terug uit om hem te borstvoeden en leg ik hem terug in bedje, waarna hij terug doorslaapt tot de volgende morgen ongeveer 6u30. Dus reken en tel: Jensen is overdag ongeveer een tweetal uurtjes wakker! 't Zal een slapertje zijn zeker??? Jensen heeft sinds kort een nieuw vriendje: Fluppo! Da's zijn nieuwe knuffel. Ik weet niet of ik het al vernoemd had, maar papaatje en vooral mamaatje waren niet tevreden met de eerste keus. Hij was niet mooi genoeg en ook niet praktisch genoeg. De nieuwe wel. Veeeel beter! Dus da's goed! We hebben ook een tweede babyfoon aangeschaft, tweedehands van op het net. Maar de oude en de nieuwe werken niet zo goed samen. Vreselijk gewoon! Er zit constant storing op. Ik moet nog wat dingen uittesten, misschien dat het dan wel lukt. We hopen het in elk geval, want 't is toch veel gemakkelijker met twee babyfoons. Ik ben constant mijn oren aan spitsen om te horen of ons Roanneke niet aan het roepen is! Et voila, dat was weer een update ten huize De Groot - Van Audenhove. Op naar het volgende ...
Ons Roanneke heeft de laatste dagen nogal grote ogen getrokken hoor. Het was Sint hier en Piet daar, Sint overal en Piet ginder ... Roanneke moest de Sint nog leren kennen hé uiteraard, dus heeft mamaatje hem er goed warm voor gemaakt door tekeningen te kleuren en een beetje te knutselen, door liedjes te zingen en te dansen. Ik had een boek met CD gekocht en die hebben we 'samen uitgezongen' en gedanst. Zaterdag 3 december kwam de Sint en Piet uit Spanje aan met hun boot in de jachthaven van Merelbeke. De nichtjes Phebe en Ibe waren er ook bij. Roan was totaal niet bang. Integendeel, hij was erg nieuwsgierig en bestudeerde de Pieten heel erg goed. Toen ze dichterbij kwamen, deinsde hij ook niet terug, maar hij grabbelde snel in hun zakken die vol met koekjes zaten. Uiteindelijk is de Sint ook nog tot bij ons gekomen om goeiedag te zeggen tegen Roan, Phebe en Ibe. Je moest Roan zijn gezichtje gezien hebben. Zo van: 'huh, die bestaat echt!'. Echt ongelooflijk! En mamaatje was natuurlijk weer overgelukkig hé, zeker na het zien van zo'n gelukkig kindergezichtje en dan nog het gezichtje van mijn zoon! Daarna zijn we terug huiswaarst gekeerd want thuis stond nog een verassing te wachten. Benieuwd of de Sint en Piet daar langsgeweest waren? Maar natuurlijk, aan de stoof stonden er cadeautjes en heel veel lekkers voor Roan en zijn nichtjes. De cadeautjes werden vliegensvlug open gemaakt, maar de snoepjes en zo nòg vlugger De kindjes waren blij, zodus, wij ook! Daarna hebben ze nog flink gespeeld en gedaan. Het was in orde, maar ook zeer vermoeiend. Tegen de avond waren zowel papaatje als ik kapot. In de dagen die daarop volgden, is Roanneke bij Oma, peet en meter Bibi geweest om zijn schoentje te zetten. Bij peet wilde hij jammer genoeg zijn schoen niet laten staan. Nee, hij moest terug mee naar huis. Waarschijnlijk omdat Roan het niet betrouwde of zo, want hij is daar nog niet zo veel geweest hé, bij Oma en meter Bibi daarentegen ... Bon, alles stond klaar en de dagen daarna mocht hij opnieuw gaan kijken wat de Sint had gebracht. De cadeautjes werden allemaal goedgekeurd door Roanneke, alleen heeft mamaatje nog eentje vlug gaan moeten ruilen want meter Bibi had hetzelfde gekocht als wat mamaatje gekozen had voor de cadeau van peet. Zo zie je maar dat de twee zussen dezelfde smaak hebben hé. Haha Het was leuk voor Roanneke en nog meer voor mamaatje waarschijnlijk Ja, ik beleef daar evenveel of zelfs meer plezier aan dan ons Roanneke. Da's zo gezellig en spannend allemaal hé, dat Sinterklaasgedoe!!! En na de Sint is het de beurt aaaaaan ..... de KERSTMAN!!! Jiha, weer zo'n gezellige feestelijke tijd van het jaar. Zondag of misschien vanavond nog als ik tijd heb, haal ik de kerstversiering uit en wordt het een ganse dag versieren. Leuk leuk leuk! Roanneke zal weer grote ogen trekken. Haha, weeral! Plezant! Tussen dat gedoe allemaal door, is ons Roanneke wel geen engeltje geweest de laatste 2 weken. Amaaaaaaaaaaaaaaaai seg!!!!!!! Ja ja, een irritant boos kereltje is hij al geweest. Tjah, weer zo'n fase zeker?? Niks, maar dan ook niks is goed hé. En op alles zegt hij 'NEE!'. Man man ... Bij elk woord, elke handeling die we doen naar hem toe, draait verkeerd uit. Hij wil een boterham, nee, toch niet, jawel toch wel, nee toch maar weer niet enz. Hij wil zijn jas niet aandoen, hij wil zich niet laten verversen, hij wil zijn tanden niet poetsen, hij wil dit niet, hij wil dat niet ... en ga zo maar door! Van zodra hij wakker is, komt er protest. 's Morgens begint hij de dag gedwee met een huil- en krijsconcert. Leuk hoor om zo wakker te worden. Amai mijn oren en humeur!!!! V_R_E_S_E_L_I_J_K!!! En probeer dan maar eens op tijd op je werk te geraken! Pff! MAAR, deze morgen was anders. Deze keer was het rustig. Woehoe! Heeeeeeeeeeeeeeeeerlijk! Hij maakte zachte 'heh, heh, heh-geluidjes'. Constant na mekaar, maar zacht, heel zacht. Dus ik ben zo snel als ik kon maar uit mijn bed gespurt om hem er uit te halen, want hij was tevreden en dat wou ik zo houden. Dan weet hij ook, als ik rustig ben, dan komt mijn mamaatje meteen! Houden zo kerel! Héhé! Maar mamaatje weet wel beter, er komen nog zo van die dagen, woho, zo van die dagen ... Nog een leuk weetje dat ik zeker moet meedelen, is dat Roanneke een ticske heeft tegenwoordig. Ik weet niet of het eigen is aan de leeftijd of dat alleen Roan dat heeft, maar hij wil tegenwoordig alles sorteren. Soort bij soort, kleur bij kleur. Dat doet hij met de blokjes, met de stiftjes, zelfs de snoepjes van de Sint legde hij kleur per kleur Grappig maar ook heel neurotisch. Haha! Een ander leuk weetje is dat Roan de baas is van de glijbaan bij tante Pug. Hij zit daar constant op. Het eerste wat hij doet als hij toekomt, is naar die glijbaan vliegen. En hij glijdt er ook altijd op zijn buik af. Hoe heeft hij dat ontdekt hé? De kleine kwibus! Toen ik hem onlangs ging afhalen en ik Jensen klaarmaakte, zat Roan boven op de glijbaan te wachten. En hij lag dan nog dwars met zijn benen over de glijbaan te bengelen. Hij lag daar als een Koning te Rijk. Dat moest je gezien hebben. Zo precies van: da's hier mijn en enkel en alleen mijn domein! Grappig! Tegenwoordig moet ik mijn zoonekes afzetten op een andere locatie, want Tante Pugs opvang is verhuisd. Het is 3 minuutjes omrijden dan vroeger, dus dat valt nog reuze mee. En het is daar HEEEEEEEEL VEEEEEEEL beter. Echt waar! Het is een boerderij die wat gemoderniseerd is. Niet supernieuw, maar zeker wel in orde. En vooral, er is daar veeeeeeeel meer ruimte. Heerlijk om te zien hoe die gastjes daar allemaal opleven. Echt waar! En om te parkeren kan het ook niet beter. Het is een vierkantshoeve met een binnenkoer. Heel praktisch! Maar volgend jaar rond mei verhuist ze opnieuw. Tante Pug huurt die boerderij af en om één of andere reden moet ze daar volgend jaar mei uit. Dan verhuist ze naar een villa, zei ze mij. Benieuwd wat dat dan gaat worden en hopelijk niet te ver!
Ik ben dan ook meteen kunnen overschakelen van 4 à 5 borstvoedingen per dag naar 2 voedingen, zonder daar last van ondervonden te hebben. Geen spanning in de borsten, geen verminderde productie, niks. Dat loopt zoals het moet en nu nog steeds. Perfect hé! Jippie! Ik ben zo blij, want ik mag niet vergeten dat ik wel heel veel chance heb hé. Bij anderen zou het zo soepel niet verlopen misschien. Jensen eet flink en verdraagt alles goed, de borstvoeding verloopt zonder slag of stoot. Ik kan het aan en zie het (nog) zitten. Ik kan me niks beters wensen hé! Hoe lang ik het zal volhouden of willen blijven doen, weet ik echt niet. Echt niet! Ik sprak over ietsje meer vrijheid de vorige keer, en dat is ook wel een beetje zo, maar toch 'hang ik nog altijd een beetje vast' hé. Vooral 's avonds dan hé, maar ja, waar zou ik 's avonds naar toe vliegen. Ik ben ook zo'n echte huismus hé. Maar in je hoofd speelt wel altijd zo van: ik moet zorgen dat ik redelijk op tijd bij Jensen ben of ergens kan zijn om hem te borstvoeden. Dus ik heb nog altijd mijn klok die ik in de gaten moet houden. Maar we zien wel. Voorlopig geen geklaag daarover, alleen maar genieten. We doen verder!
Ons eens goed laten verwennen in een relaxcenter in Aalst. Dit is een cadeautje van Roan aan zijn meter voor Nieuwjaar. En dat mag ze dan eens lekker met haar zus gaan doen. Tof hé!
Vooral als ik mezelf op foto's zie, lijk ik enorm. Amai, zo'n dik wijf dat ik geworden ben. Maar ja, ik moet eerlijk zeggen dat het karakter, de moed, de kracht en de energie me totaal ontbreekt. Die is nergens te bespeuren! Pffff! Echt waar! Als ik er nog maar aan denk, zakt de moed me al in de schoenen! Ik steek al zoveel energie in mijn zoonekes, dat ik het niet kan opbrengen om ook daar nog eens mee bezig te zijn! Mijn god! Maar ja, het moet er wel eens van komen hé. Ik weet niet wanneer, maar ik weet wel dat de spirit er bijlange nog niet is ...
Het was leuk voor Roanneke en nog meer voor mamaatje waarschijnlijk 
Ja, ik beleef daar evenveel of zelfs meer plezier aan dan ons Roanneke. Da's zo gezellig en spannend allemaal hé, dat Sinterklaasgedoe!!! 
