Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
21-05-2012
School!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Vandaag de eerste schooldag. Jawel, ons Roanneke is ondertussen al 2,5 jaartjes oud! Amai, 't is weeral ff geleden dat mamaatje hier nog eens iets kwam neerpennen (mama zat in een crisis, samen met papa natuurlijk ... dat kan gebeuren ... ). Maar bon, onze flinke lieve jongen heeft vandaag zijn eerste stap in een nieuwe superspannende fase gezet. Wat was mama zenuwachtig de avond voordien! Haha! Ik kon eerst niet in slaap geraken. Ik was aan het denken of ik alles wel klaar had voor jouw schooltasje en zo ... Ik had Roanneke al goed zot gemaakt over 'ool' natuurlijk. We waren samen al eens een half dagje geweest ter kennismaking en dat viel al heel goed mee. Je had geen angst of zo, totaal niet terughoudend, maar eerder als een spring in 't veld ging je op ontdekking in jouw klasje. En zo was dat ook vandaag op jouw allereerste echte schooldag! Pas na een klein uurtje heb ik de klas kunnen verlaten. Juffrouw Ann moest nog het een en ander vertellen tegen de nieuwe ouders en ondertussen kon ik jou nog lekker gadeslaan. Zo schattig toch om jou bezig te zien tussen jouw nieuwe vriendjes! De muziek stond op en je riep: 'oort, plop!' En maar dansen!! Zo maar, ongegeneerd, haha! Toen je op het bankje zat tussen de kindjes met jouw knuffel op jouw schootje tijdens de begroeting door juffrouw Ann, sloeg je plots jouw armpje om het ventje, dat naast jou zat, heen. Zo zat je daar een minuut en zo lang stond ik smeltend naar jou te kijken. Wat 'n lieverd ben jij toch Je probeerde ook af en toe om de aandacht van de juf te trekken. Je zag dat sommige kindjes haar iets vroegen of vertelden en ook jij wilde jouw deeltje aandacht Dus toonde jij trots jouw nieuwe schoenen aan de juf en liet je haar kennis maken met Dumbo! Je bent ook een keertje met mama naar de mini-toiletjes geweest en je hebt daar ook flink pipi gedaan. Goed eh! We hadden jou de laatste tijd niet echt veel meer getraind, maar de laatste week heb ik wel volle gaz gegeven, een snelcursus zeg maar en dat is heel goed meegevallen. Ik denk dat je er toch snel mee weg zult zijn hoor, nu je naar school gaat. Je doet toch al flink jouw best! Het afscheid voor mama viel redelijk goed mee. Ik heb een paar keer moeten slikken. Tjah, 't is toch weer een grote stap in mijn kleine ventje zijn leven hé. Hij wordt groot, mijne schat! Voor Roan daarentegen, die zwaaide vluchtig naar mama en deed verder lekker zijn ding. Ik kon nog even door het raampje kijken van op de koer en ik zag jou al terug tussen de kindjes zitten op het bankje. En het weerzien was suuuuuuuuuuuuuuper. Amai! Toen kreeg ik pas echt een krop in mijn keel. Ik kon niet snel genoeg aan de schoolpoort staan om te weten hoe het geweest was. Papa en ik stonden te wachten aan het hek en zag jou om het hoekje komen afstappen, hand in hand met de juffrouw en de klasgenootjes in haar spoor. Je keek naar de meute ouders die stonden te wachten tot je ons plots in het vizier had. Je kwam naar mamaatje toegelopen en lachte echt van blijdschap en ook wel van fierheid. Dat was er aan te horen! Dat was echt een intens en emotioneel moment! Het leek wel alsof je bijna traantjes in je ogen kreeg van geluk. Ik meen het! En wij, wij waren supertrots. Je moest mijn moederhartje gevoeld hebben. En nu is het afwachten hoe het jou zal vergaan op het vlak van vermoeidheid, want je bent toch wel een goed slapertje hoor. Je slaapt normaal nog flink door in de namiddag, tot wel geregeld 4u aan een stuk! Daar gaan we wel nog mee afzien, denk ik. Zowel jij als wij. 't Zal nog erg vermoeiend worden. Afwachten .... En morgen terug naar school
Toen je op het bankje zat tussen de kindjes met jouw knuffel op jouw schootje tijdens de begroeting door juffrouw Ann, sloeg je plots jouw armpje om het ventje, dat naast jou zat, heen. Zo zat je daar een minuut en zo lang stond ik smeltend naar jou te kijken. Wat 'n lieverd ben jij toch 
Je probeerde ook af en toe om de aandacht van de juf te trekken. Je zag dat sommige kindjes haar iets vroegen of vertelden en ook jij wilde jouw deeltje aandacht 
Dus toonde jij trots jouw nieuwe schoenen aan de juf en liet je haar kennis maken met Dumbo! Je bent ook een keertje met mama naar de mini-toiletjes geweest en je hebt daar ook flink pipi gedaan. Goed eh! We hadden jou de laatste tijd niet echt veel meer getraind, maar de laatste week heb ik wel volle gaz gegeven, een snelcursus zeg maar en dat is heel goed meegevallen. Ik denk dat je er toch snel mee weg zult zijn hoor, nu je naar school gaat. Je doet toch al flink jouw best! Het afscheid voor mama viel redelijk goed mee. Ik heb een paar keer moeten slikken. Tjah, 't is toch weer een grote stap in mijn kleine ventje zijn leven hé. Hij wordt groot, mijne schat! Voor Roan daarentegen, die zwaaide vluchtig naar mama en deed verder lekker zijn ding. Ik kon nog even door het raampje kijken van op de koer en ik zag jou al terug tussen de kindjes zitten op het bankje. En het weerzien was suuuuuuuuuuuuuuper. Amai! Toen kreeg ik pas echt een krop in mijn keel. Ik kon niet snel genoeg aan de schoolpoort staan om te weten hoe het geweest was. Papa en ik stonden te wachten aan het hek en zag jou om het hoekje komen afstappen, hand in hand met de juffrouw en de klasgenootjes in haar spoor. Je keek naar de meute ouders die stonden te wachten tot je ons plots in het vizier had. Je kwam naar mamaatje toegelopen en lachte echt van blijdschap en ook wel van fierheid. Dat was er aan te horen! Dat was echt een intens en emotioneel moment! Het leek wel alsof je bijna traantjes in je ogen kreeg van geluk. Ik meen het! En wij, wij waren supertrots. Je moest mijn moederhartje gevoeld hebben. En nu is het afwachten hoe het jou zal vergaan op het vlak van vermoeidheid, want je bent toch wel een goed slapertje hoor. Je slaapt normaal nog flink door in de namiddag, tot wel geregeld 4u aan een stuk! Daar gaan we wel nog mee afzien, denk ik. Zowel jij als wij. 't Zal nog erg vermoeiend worden. Afwachten .... En morgen terug naar school 
