Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
29-12-2010
Kleine broer
Gisteren werd het grote nieuws bekend gemaakt. Roan zal een stoer team vormen samen met zijn klein broertje. Mamaatje zal haar mannetje moeten staan tussen haar 3 venten. Mama en papa (mama een beetje meer dan papa) hadden gehoopt op een dochtertje, maar het lot heeft anders belist. Daarom natuurlijk niet minder welkom, zeer zeker niet. Kleine broer zal een even belangrijke plaats innemen in ons gezinnetje. Nu zijn we wel enorm nieuwsgierig naar hoe ons tweede nakomelingetje er uit zal zien. Kabouter trekt naar de papa qua uiterlijk, maar innerlijk naar de mama. Kleine broer zal dan waarschijnlijk het tegenovergestelde zijn. Dat is natuurlijk een pure gok, want dat zullen we maar zeker weten binnen een goeie 5 maanden, wat trouwens niet zo lang meer is. Hihi! Mamaatje is ook op hol geslagen wat de keuze van de naam betreft. Zoeken en surfen op het internet naar de gepaste naam. Hij moet even cool zijn als die van grote broer!!! Mamaatje heeft wel even moeten slikken toen ze het nieuws vernam, want ik vind het toch wel een beetje jammer dat ik waarschijnlijk nooit een dochter zal hebben (want een derde zal er waarschijnlijk niet komen). Waarom? Een man en een vrouw verschillen van mekaar in hun denken, voelen, handelen, praten ... Dus, zo ook een dochter en een zoon! Ik zal nooit weten hoe het is om een dochter te hebben. Ik zal nooit gaan kunnen shoppen met mijn dochter, nooit praten over vrouwenzaken, nooit een band kunnen opbouwen met een dochter, mij nooit meer kind voelen met het meisjesspeelgoed van mijn dochter, ... Als je als ouder zowel een dochter als een zoon mag opvoeden, dan geeft jou dat volgens mij een andere kijk op het leven. We moeten daar niet over lullen. Het is gewoon zo! Maar langs de andere kant is het dan ook weer een luxeprobleem en prijzen we onszelf gelukkig dat we kinderen kunnen krijgen en mogen genieten van die mooie kleine wondertjes. En dat doen we ook! Geloof mij! Misschien kan ik dan wel die dochterband met één van de schoondochters opbouwen later ... Mamaatje zal wel genoeg bescherming hebben met 3 stoere venten in huis, als de 2 jongste spruiten wat groter en sterker zijn tenminste. Ik hoop dat we allemaal een goede band zullen kunnen opbouwen met ons viertjes. De band tussen mama en papa is er al en die is intens. We zijn elkaars zielsverwanten, soulmates. We begrijpen mekaar met één blik. De band tussen grote broer en zijn 'oudjes' wordt gesmeed. Beetje bij beetje, want je ben nog zo klein hé. Maar of die goed afloopt, is nog af te wachten. Natuurlijk hangt er veel van de ouders af of die goed verloopt of niet, maar als de klik er niet is, dan kan je die niet forceren, want iedereen heeft natuurlijk zijn karakter en soms gebeurt het gewoon dat het niet klikt tussen vader en zoon of broer en zus ... Als het karakter botst, dan is dat zo, daar kun je niets aan veranderen, maar je kan er wel het beste van maken en respect hebben voor mekaar en ervoor zorgen dat er geïnvesteerd wordt in de relatie. Het zou wel jammer zijn hé mochten de karakters zo uiteenlopend zijn en zodanig verschillen van mekaar dat er bijna geen gelijkenissen zijn!!! Ik hoop dat we een sterk en hecht gezinnetje zullen vormen. Mama was wel een beetje zenuwachtig om bij de gynaecoloog te gaan, want ik was een beetje ongerust omdat ik kleine broer nauwelijks voelen bewegen heb. Ik denk wel dat ik hem een keer of 4 gevoeld heb, maar dat was zo miniem en dus ook zo weinig dat ik zo ongerust was dat er iets aan de hand was met kleine broer. Grote broer daarentegen voelde ik heel vroeg in de zwangerschap! Dus reden te meer waarom ik ongerust was. Maar ik was zo gelukkig toen ik beweging zag op de monitor. Je had de hik. Je hele kleine lijfje kreeg schokjes door de hik. Een beetje gulzig geweest met het vruchtwater, kleine man? Hihi! De gynae zei dat alles in orde was met jou, dus we kunnen weer op beide oren slapen.
Ondertussen groeit ons brusje goed verder. Bij de echo een week geleden was alles pico bello in orde. Tegen ten laatste vandaag zou ik een telefoontje kunnen verwacht hebben met slecht nieuws over de uitslag van de tripletest (mongolisme), maar dat is er gelukkig niet gekomen. Niet dat er een risico was of zo, maar we hebben die test dan toch maar gedaan. Het is niet meer dan bloed laten trekken en indien je na een week niets hoort, dan is het in orde en that's it. Dus die week is voorbij en we zijn met z'n allen superblij ! Ik heb beduidend minder last van kwaaltjes dan bij ons Roanneke. Ik zal er al een beetje beter tegen kunnen zeker?! En ik had al zo weinig kwaaltjes bij Roanneke, dus nu kun je wel zeggen dat ik zo goed als niks van last heb. De moeheid die ik onlangs ervaarde kwam dus vooral door de kuren van grote broer hé, en omdat mamaatje er alleen voor staat met een kreupele op haar kot Maar ja, ik zal het wel overleven zeker. Natuurlijk vind ik het niet leuk, want ik had mijn, waarschijnlijk wel laatste zwangerschap een beetje anders voorgesteld. Ik dacht zo van: nu ga ik mij toch wel eens goed laten verwennen voor de laatste keer en honderd ten honderd genieten van mijn zwanger buikje en dat kleine wezentje. En jammer genoeg ziet het er naar uit dat dit nog wel voor een paar weekjes zal duren, want papaatje krijgt nog altijd zo goed als niks van beweging in zijn voet. Het duurt precies wel langer dan verwacht. Dinsdag moet hij nog eens op controle. Ik ben benieuwd wat ze zullen zeggen. Maar dat hij binnenkort zal kunnen stappen, is zeker al uitgesloten. En helaas hebben we ons tripje naar de kerstmarkten in keulen ook moeten annuleren. En ik keek er nochtans ZOOOOOOOOOOOO naar uit Dat wilde ik nu al sedert jaren doen! Maar ja ... Dat luxe penthouse van brusje is natuurlijk nog meer in vorm toegenomen. UN-BE-LIEVABLE!!! Van plaatsgebrek geen sprake! Des te beter voor brusje natuurlijk hé, maar des te ongelukkiger voor mummies body. HELP Dat zal trainen geblazen worden achteraf. De sporen van de eerste zwangerschap zijn duidelijk te zien hoor. Het onderste van mijn buik is slapjes, beetje veloverschot. Tjah, grote broer zijn schuld hé Hij heeft er voor gezorgd dat dat penthouse al ruim genoeg was, dus brusje moet minder werken aan zijn huisje En de boobies van mamie zien er ook weer 'vol' uit. Op 28/12 zullen we, normaal gezien, weten of jij ons 2de zoontje of onze eerste dochter zult worden.We hopen een beetje op het laatste, want een dochter is nog altijd anders dan een zoon en het zou leuk zijn om te weten hoe het is om een dochter te hebben, want een zoontje hebben we al. Ik denk dat ik wel een beetje teleurgesteld zou zijn mocht je geen meisje zijn, maar daarom zal je zeker niet minder welkom zijn. Integendeel, ik zou al mijn kinderen graag zien! No matter what!!! En ik denk dat ik jou ook al voel bewegen . Ik voel soms zo van die plofjes. Ik denk niet dat dat mijn darmen of zo zijn. Ik herken alleszins het gevoel, maar ik zou natuurlijk ook mis kunnen zijn. Bij Roan had ik dat ook zo vroeg en ik weet het ook aan hem en niet aan iets anders dat bewoog of weet ik veel in mijn buik. Het kan natuurlijk vanalles zijn hé, want er verandert zo veel daarbinnen in die buik, maar ik denk toch wel dat het dat kleine ding is die zijn aanwezigheid wil duidelijk maken. Ik kijk echt al uit naar die hevigere stampjes. Die zijn gewoonweg S U P E R Z A L I G !!! Dat zal niet zo heel lang meer duren, want we zijn al bijna 14 weekjes ver en nu groei je als kolen dus de ruimte in mijn buik wordt alsmaar kleiner voor jou, kleine pruts. Papaatje en ik hebben ook al zitten denken aan hoe het zal zijn met vier in huis. Dan gaan we een echt gezinnetje vormen. Met drie is niet zo veel hé, maar vanaf 4 wordt het wel al veel, vinden wij. Hihi, gezellig. Ik kijk er naar uit! 2 schatten die wij zullen grootbrengen. 2 nakomelingetjes van papaatje en mij. Van ONS! 2 individuen er bij, waar we nog veel plezier mee zullen beleven, maar ook veel drukte en andere dingen. En die drukte, daar zijn we wel een beetje bang voor geworden, maar we zullen het ook wel overleven als zovelen. Nu dat Roan al wat ouder is en met die lastige 2 weken achter de rug, zijn we eventjes tot het besef gekomen dat het vanaf volgend jaar wel eens heeeeeeeel druk zal worden ... Maar door goed samen te werken, zullen we het wel tot een goed einde brengen. Let's do it! Héhé
De gynae zei dat alles in orde was met jou, dus we kunnen weer op beide oren slapen.
! 
Maar ja, ik zal het wel overleven zeker. Natuurlijk vind ik het niet leuk, want ik had mijn, waarschijnlijk wel laatste zwangerschap een beetje anders voorgesteld. Ik dacht zo van: nu ga ik mij toch wel eens goed laten verwennen voor de laatste keer en honderd ten honderd genieten van mijn zwanger buikje en dat kleine wezentje. En jammer genoeg ziet het er naar uit dat dit nog wel voor een paar weekjes zal duren, want papaatje krijgt nog altijd zo goed als niks van beweging in zijn voet. Het duurt precies wel langer dan verwacht. Dinsdag moet hij nog eens op controle. Ik ben benieuwd wat ze zullen zeggen. Maar dat hij binnenkort zal kunnen stappen, is zeker al uitgesloten. En helaas hebben we ons tripje naar de kerstmarkten in keulen ook moeten annuleren. En ik keek er nochtans ZOOOOOOOOOOOO naar uit 
Dat wilde ik nu al sedert jaren doen! Maar ja ...
Van plaatsgebrek geen sprake! Des te beter voor brusje natuurlijk hé, maar des te ongelukkiger voor mummies body. HELP 
Dat zal trainen geblazen worden achteraf. De sporen van de eerste zwangerschap zijn duidelijk te zien hoor. Het onderste van mijn buik is slapjes, beetje veloverschot. Tjah, grote broer zijn schuld hé 
