Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
01-06-2012
Eerste grote test
Deze week twee keer gelopen, namelijk op donderdagavond en op vrijdag. Normaal had ik op dinsdagavond naar de clubtraining gegaan maar Ellen had op woensdag een grote toets op school. Dus besloot ik om op dinsdag met Jordi naar de zwemtraining mee te rijden en op donderdag met Ellen te gaan lopen. Het was voor mij tevens een grote test. er stond namelijk een tempoloop van 2 Parkronden op het programma met een totale afstand van 9800m. Ik had al 1 Parkronde gedaan, maar dit was voor mij de eerste keer. na een lichte opwarming begonnen we er aan. Ik besloot om samen met Amy te lopen. Zij is op de marathon 3u30 waard en kan dus een hele tijd een goed en gelijkmatig tempo aanhouden. Om niet te veel van haar te profiteren, hebben we bijna constant naast elkaar gelopen. Enkel waar dit niet kon, liepen we om beurt aan kop. Halfweg passeerden we in 21'48. Ik had op voorhand gerekend op 22' om zo te proberen een tijd van 45 minuten te halen. De tweede ronde was in feite dezelfde ronde, maar dan in tegengestelde richting. Zo kom je de anderen ook nog eens tegen en kun je elkaar wat aanmodigen. Af en toe had ik de indruk dat het tempo wat daalde, maar dan versnelde ik een klein beetje zodat de snelheid behouden bleef. De laatste kilometer begon ik stelselmatig het tempo te verhogen zodat ik op een bepaald moment geen voetstappen meer achter mij hoorde. Amy liep even op een tiental meter, maar door een sprintje op het einde zijn we toch samen aangekomen. Zo hebben we elkaar weer naar een mooie tijd getrokken : 44'18". Ik had zelfs het gevoel dat ik nog niet alles had gegeven. Hopelijk kan dit leiden naar 44 minuten op deze afstand. Ik zit in ieder geval goed op schema om op 10 kilometer naar de 44 minuten te lopen. Hopelijk kan ik dit nog halen.
Vrijdag heb ik van de nood een deugd gemaakt. Ik merkte dat de batterijen van mijn sporthorloge leeg zijn. Daardoor heb ik dan maar een recuperatieloop van 10 kilometer gedaan. De spieren moesten toch worden losgemaakt na de inspanning van donderdag. Al bij al een rustige afsluiter van de week.
Dit
verlengde weekend waren dan de Special Olympics. Donderdag was er de
openingsceremonie, maar onze club deed hier niet aan mee. Aangezien Jordi die
dag ook geen wedstrijd had, zijn wij die dag nog thuis gebleven.
Vrijdag liep de wekker om 5u50 af. Er werd niet getreuzeld. Na het ontbijt en
het maken van de lunchpakketjes vertrokken we richting Geel. Daar stond de
autobus te wachten. Om 7u30 vertrokken we dan naar Seraing. Ginder aangekomen
zijn we recht naar het zwembad gegaan. Hoewel Jordi pas om 13u30 zijn wedstrijd
had, zijn we toch daar gebleven om de anderen aan te moedigen. Tijd genoeg dus
om nog iets te gaan drinken en 's middag rustig te eten.
Toen het tijd werd, ben ik met Jordi en de trainer naar de kleedkamer gegaan en
hem overgedragen aan de begeleiders van de organisatie. Toen kwamen de zenuwen,
niet bij Jordi maar bij ons. Hoe zou hij het er van afbrengen? Zou hij geen
fouten maken? Het is allemaal goed meegevallen. Na het startsein sprong Jordi
gezwind het water in voor een lengte van 33 meter en na een mooi
race tikte hij als vierde aan. Dat was een goed begin. Net naast het podium,
maar dat was voor ons niet erg.
Vrijdag op hetzelfde uur opgestaan om dag twee aan te vatten. Nu moest hij twee
wedstrijden : 33 meter rugslag en 66 meter vrije slag.
Weer hetzelfde scenario wat betreft de voorbereiding. Nu was het hopen dat
Jordi op tijd zou vertrekken. Tijdens zijn eerste wedstrijd in maart bleef hij
gewoon aan de startblok hangen. Hij had niet door dat hij mocht vertrekken.
Deze keer was het geen probleem. Hij tikte als derde aan. Maar de eerste twee
waren te vroeg vertrokken. Aangezien men bij deze zwemmers geen valse start kan
doen, worden zij gewoon achteruit geschoven. Dus tot onze grote verbazing kwam
Jordi op het hoogste schavot te staan. Een gouden medaille. Wie had dat kunnen
dromen? Emoties kwamen naar boven. Aan de andere kant van het zwembad stond een
fiere papa foto's te maken van de winnaar op het podium. Dat doet een mens toch
iets.
En nog was het niet gedaan. Na de middag stond er de 66 meter vrije slag op het
programma. Deze keer weer goed weg en na een constante wedstrijd te hebben
gezwommen, behaalde Jordi zijn tweede podiumplaats. Een bronzen medaille. Onze
dag kon niet meer stuk. Nadien zijn we nog wat gaan rondwandelen. Je kan naar
de verschillende sporten gaan zien. Er waren 6 domeinen waar verschillende
sporttakken aan bod kwamen waar men met pendelbussen van het leger naar toe kon
rijden.
's Avonds zijn we dan nog naar de sluitingsceremonie gaan kijken.
Nadat een Olympisch vlammetje in een lantaarn werd gestoken om te dienen
voor volgend jaar, werd de Olympische vlam gedoofd en waren de spelen voorbij.
Met een aangenaam gevoel zijn we daarna weer naar huis gereden met een mooie
oogst.
Voortaan weten we waar naartoe met Hemelvaart. Dan worden telkens de Special
Olympics georganiseerd. In 2013 worden ze in Gent georganiseerd. De moeite om
er naar toe te gaan.
Maandag toch nog een gaatje gevonden om een duurloop te doen. Ik opteerde weer voor het parcours van 10 km in het Rivierenhof. Normaal gezien stond er 50 minuten op het programma, maar die 10 km zou dit wel benaderen. Het was prachtig loopweer en het park lag er droog bij. Ik nam een redelijk rustige start en passeerde de eerste kilometer in 5'20". Daarna gingen de kilometertijden beetje bij beetje naar beneden en kwam ik vanaf halfweg steeds ongeveer rond de 5' per kilometer uit. Op geen enkel moment werd er een forcing gevoerd en na 10 km was er nog een heleboel overschot in de benen en de longen. Bewijze daarvan mijn hartslag nadien die net boven de 100 bpm bedroeg. Tevreden naar huis dus. Verder zal het afwachten worden wanneer er deze week zal kunnen gelopen worden. De dinsdagtraining valt voor mij weg. Het Hemelvaartweekend staat volledig in het teken van de Special Olympics in Seraing. Jordi gaat er op vrijdag en op zaterdag zijn "wedstrijden" zwemmen. Dus rijd ik dinsdagavond mee naar de training om de laatste besprekingen mee te volgen. Toch benieuwd wat daar allemaal te beleven valt. Ik kijk er wel naar uit. Het fototoestel ligt al klaar. Misschien dat er donderdagvoormiddag samen met Ellen een toertje wordt gelopen. Zij begint het niet meer erg te vinden om samen te lopen. We zien wel.
10 km - 50'02" - 11,99 km/u - 5' /km - HS na : 104 bpm
Zowel op donderdag als op vrijdag heb ik kans gezien om een toertje te lopen. Het was twee keer dezelfde omloop. Op donderdag werd ik op tijd gewekt door de boormachine en een soort van zaag bij de buren. Van een automatische wekdienst gesproken. Hierdoor kon ik wat vroeger de baan op voor een duurloop van 50 minuten. Ik vond het heerlijk om te lopen. Het was toch behoorlijk warm ondanks de wind. Er werd een iets rustiger tempo aangehouden tegenover het begin van de week. Ik hou voorlopig deze methode aan : op maandag en dinsdag ligt het tempo iets hoger om dan op donderdag en vrijdag wat rustiger aan te doen. Toch werd er nog een afstand van 9,6 km afgelegd, wat een gemiddelde snelheid van meer dan 11 km/u betekende. De conditie is terug in orde. Op vrijdag is het een andere training geworden. Ellen had mijn horloge meegenomen naar school. Zij had haar loopproef voor punten. Dan heb ik maar een training afgewerkt puur op het gevoel. Dezelfde omloop als donderdag, alleen het tempo was niet van belang. Enkel op de ademhaling letten en daar je snelheid aan aanpassen. Heerlijk vind ik zo'n training. Ik noem het een gevoelstraining. Resultaat is dat ik praktisch dezelfde afstand heb gelopen, maar dan in een tragere tijd. Nadien kreeg ik een berichtje van Ellen (gsm-en op school ) dat ze goede punten had : 18/20. Zij had de 3700m afgelegd in 18'20". Helemaal niet slecht voor haar daar zij een vijftal weken niet had kunnen trainen wegens de projectwerken van de school. Hoewel ik nog altijd vind dat dit een stupide systeem van punten geven is, is het voor haar goed uitgedraaid. Zo is de week dan voor ons beiden goed geëindigd.
donderdag : 9,6 km - 50' - 11,52 km/u - 5'12" /km - HS na : 116 bpm
Dinsdag was het clubtraining. Dit keer was het voor mij een beetje speciaal. Ellen ging voor de eerste keer met onze groep meetrainen. Ik wilde bovendien haar laten zien wat haar vader nog waard was. Ik denk niet dat ik haar heb ontgoocheld. De afgelopen dagen had ik het gevoel dat ik stilaan terug naar de conditie van voor de feestdagen toegroeide door twee vlotte trainingen af te werken. Dat gevoel bleek inderdaad juist te zijn. Er stond 5 x 1000m op het programma. De eerste sessie is altijd een beetje het loopgevoel krijgen bij mij. Nu dook ik meteen onder de 4 minuten. Dit was voor mij de stimulans om te proberen steeds onder die 4 minuten te blijven. Dat is telkens gelukt. Ik ben extra tevreden omdat ik steeds alleen moest lopen omdat diegene die op mijn niveau lopen er niet waren. Toen de voorlaatste sessie was afgewerkt, kreeg ik van de trainer te horen dat ik nog maar een fractie boven mijn besttijd (3'51") zat. Dus ging ik nog eens proberen om daar onder te gaan. De tussentijden waren prima en na een laatste sprint met een geweldig gevoel de eindmeet overschreden. Ik hoorde een betere tijd : een verbetering van twee seconden. Het gevoel zat dus zeker goed. Een constante training afgewerkt zonder ferme uitschieters en telkens mijn tijd verbeterd. Je gaat voor minder met een goed gevoel naar huis. Mijn tijden waren in volgorde : 3'59" - 3'56" - 3'54" - 3'53" - 3'49".
Voor Ellen was het even wennen. Zij had zo'n schema nog niet moeten lopen. Zij ging toch proberen om steeds onder de 5 minuten te blijven. De eerste twee is dat gelukt. De volgende twee zat ze iets boven de 5 minuten. De laatste sessie heeft ze niet meegelopen. Het is niet nodig om van in het begin al te forceren. de conditie komt wel na een aantal trainingen. Gewoon even doorbijten en dan komt alles in orde. Maar ze zal nu wel door hebben dat ze nog veel boterhammekes moet eten vooraleer ze papa voorbij zal schieten.
Stlletjes aan begin ik mijn oude niveau te bereiken. Maandag begon ik aan mijn training. Het zou een rustige duurloop van 50 minuten worden. Ik ging speciaal op mijn ademhaling letten. Van zodra deze versnelde, zou ik dan mijn tempo vertragen. Puur op het gevoel lopen vind ik nog altijd reuze. Daar leer je enorm je lichaam kennen. Het zou dus een rustige duurloop worden. Het ging er naar mijn gevoel zeker rustig aan toe. Ik heb me zelfs een paar keer moeten opleggen om niet te snel te lopen, maar nadien bleek dat dit niet veel heeft geholpen. Ik zat onmiddellijk in het goede ritme, ideale loopomstandigheden. Vorgige vrijdag twijfelde ik nog of de afstand in het park wel klopte, omdat ik daar ook niet het gevoel had van te snel te lopen en ik liep daar ook minder dan 48 minuten over de 10 km. Na maandag moet ik toch denken dat deze wel juist is, maar dat mijn conditie gewoon weer aan het verbeteren is. De achterstand die ik opliep door bijna de hele maand januari stil te liggen, is zogoed als ingehaald. Nu kan ik weer verder beginnen opbouwen om naar een nieuw niveau te klimmen, rustig aan welteverstaan. Voor dinsdag hoop ik alleen maar dat Ellen op tijd thuis is van schooluitstap, want ze heeft besloten om met onze groep mee te trainen. Ik kan al bijna niet wachten om samen met haar te trainen. Ze zal haar ogen open trekken als ze de masters van Brabo aan het werk ziet . Daar ben ik zeker van.
10,3 km - 50'00" - 12,36 km/u - 4'51" /km - HS na : 134 bpm
Om de week af te sluiten nog eens een goede duurloop gelopen op vrijdag. Eigenlijk was dit de enige loopdag van de week. Normaal was er op donderdag ook een training gepland, maar kinderen kunnen jouw goed gepland schema danig in de war gooien. Net voor ik wilde vertrekken, kreeg ik een sms van Ellen dat er is van haar brug was losgekomen. Naar de orthodont gebeld en dan maar naar ginder gereden in plaats van te trainen. Op vrijdag stond er normaal een trage duurloop van 14 kilometer op het programma. Maar omdat er heel wat te doen stond, heb ik er een duurloop van 10 km van gemaakt in het Ter Rivierenhofpark. En het is me heel goed bevallen. Ik merk dat mijn conditie terug de goede kant op gaat. En de kilometertijden blijven nagenoeg constant waarover ik zeer tevreden ben. Dat betekent dat ik gedurende een hele tijd mijn tempo goed kan vasthouden. Je merkt wel dat het weer goed wordt en dat de temperatuur de hoogte in gaat. De klassen van de lagere school beginnen weer met hun boswandelingen. Je moet met momenten goed uitkijken dat je die kleine gasten niet omver loopt. De paadjes zijn niet overal even breed. Toen ik bijna aan het punt van 8 km was, moest ik even vernsellen om die gastjes voor te zijn. Daardoor was mijn kilometertijd wat scherper. Maar voor de rest goed mijn tempo kunnen houden. Enkel de eerste kilometer ben ik boven de 5 minuten gebleven, de rest rond de 4'50" en eronder. Als je dan na de training het gevoel hebt dat je nog wat over hebt, dan mag je met een tevreden gevoel naar huis gaan. Hopelijk blijft de conditie dezelfde richting uitgaan.
10 km - 47'54" - 12,53 km/u - 4'47" /km - HS na : 132 bpm
km 01 : 5'11" km 06 : 4'49" km 02 : 4'59" km 07 : 4'44" km 03 : 4'46" km 08 : 4'44" km 04 : 4'46" km 09 : 4'36" km 05 : 4'50" km 10 : 4'27"
Op maandag werd er niet getraind. Jordi had een vrije dag en dan wordt er iets anders gedaan. Op zondag echter deed zich onverwacht de gelegenheid voor om de loopschoenen aan te trekken. Ellen had al verteld dat ze binnen een paar weken "voor punten" moet lopen. Ze moet, om het maximum van de punten te halen, 3700 meter lopen in 17 minuten. Per minuut dat men trager loopt, gaan er punten af. Ik vind het idee op zich al absurd. Iemand die niet het talent heeft om te hardlopen, verliest hiermee een hoop punten. Maar voorlopig haalt protesteren niets uit. Dus werd er afgesproken om een paar trainingen in te lassen. Ik had voor haar al een omloop getekend van die afstand om haar een idee te geven hoe ver ze al stond en of er nog veel werk aan de winkel is. Aangezien zij dit 's avonds wilde doen, moest papa mee de straat op. Er werd voor een tempo gezorgd, dat we probeerden heel de tijd aan te houden. Voor mij was dit zeker een rustig tempo. Er werd nog redelijk wat gebabbeld, wat toch wijst het nog een stuk sneller kan. Dat zal ook moeten om onder die 20 minuten te geraken. Maar daar heb ik wel vertrouwen in. Het is nu kwestie van een constant tempo te kunnen blijven lopen en dan kunnen we dat nog proberen op te drijven. Onze tijd bedroeg 21'44". Dat moet en kan zeker nog een stuk naar beneden. Feit is dat ze met de club al enkele weken niet meer is gaan trainen omwille van het vele huiswerk en projecten die moesten worden voorbereid. Ik denk dat het gewoon weer even wennen is aan het lopen en dan komt die snelheid weer vanzelf. Het is alleen te hopen dat het in die korte tijd voor elkaar komt. Het was weer een hele tijd geleden dat ik met Ellen trainde. Ten eerste is het niet evident voor haar om samen met "papa" over de straat te lopen Anderzijds moet ik mij wel een stuk inhouden om haar niet achter te laten. Maar dat vind ik niet erg. Ik beschouw dit dan maar al loslopen, de benen soepel houden. Ze zal er wel aan moeten wennen, want ze heeft gevraagd of ik eens kon polsen bij de trainer of ze met onze groep mag meetrainen. Ze wil echt voor de lange afstand gaan en momenteel traint zij voor de middel - lange afstand. En dat zijn toch andere trainingsafstanden. Maar dan kan ze ook zien wat die "ouwe papa" van haar nog allemaal kan . Ik ben nu al benieuwd.
Nadat de keelperikelen achter de rug zijn, ben ik weer op weg om mijn aantal kilometers op te krikken. Misschien maar goed dat ik niet ben gestart in Antwerpen. De keelpijn was op zondag nog niet helemaal verdwenen. Het had alleen maar erger kunnen worden. In plaats daarvan heb ik the day after een snellere duurloop gepland van 60 minuten, kwestie van een parcours met wat snelheid te lopen. Het is niet hetzelfde, maar het geeft je toch het gevoel eens goed te kunnen doortrekken. Er stond veel wind, maar gelukkig was deze vooral in de eerste helft in het nadeel. Gedurende het tweede gedeelte ging het heel vlot. Zonder te forceren werd een gemiddelde van boven de 12 km/u aangehouden. Hoewel ik een beetje vreesde dat het wat frisjes zou zijn, heb ik me toch flink in het zweet gewerkt. De wind zal er voor iets tussen zitten, zeker. Op dinsdag geen clubtraining. Er werd een "alternatieve training" voorgesteld. Er is afgesproken om samen iets te eten met uiteraard een drankje erbij. Dit kan alleen maar de sfeer in de groep ten goede komen. Deze is al goed, maar zulke initiatieven helpen dit mee in de hand. Dus wordt de volgende training op donderdag gepland. De boog kan niet altijd gespannen staan.
12,3 km - 60' - 12,30 km/u - 4'52" /km - HS na : 138 bpm
Dinsdag en donderdag wordt er zeker niet gelopen. Maandagnacht begon ik keelpijn te krijgen en was het moeilijk snuiten. Op dinsdag werd dit alleen maar erger. Dus besloot ik maar om de clubtraining op dinsdagavond maar aan mij voorbij te laten gaan. Het was inmiddels beginnen te regenen en zo zou het alleen maar verergeren. De nacht daarop maar heel weinig geslapen en daarom wordt de donderdag ook maar geannuleerd. Enkel als het een stuk beter is, wordt er op vrijdag getraind op voorwaarde dat het weer nog meezit. Anders wordt er volgende maandag terug begonnen.
Maandag nog eens een keer op de piste gaan lopen. Er stond 30 minuten op het programma. Het is weer een "rustweek" met de 10 Miles en de marathon van Antwerpen in het vooruitzicht. Dit jaar gaat het aan mij voorbij. Aangezien ik niet moet inhouden, heb ik deze training voor mezelf wat zwaarder gemaakt. Ik besloot om er een soort van interval van te make : om de kilometer van snelheid wisselen. Ik schatte dat ik tussen de vijf en zes kilometer zou lopen : redelijk goed ingeschat. De eerste kilometer aan een normaal tempo gelopen, kwestie om niets te forceren. De tweede kilometer werd aaneensluitend ingezet aan een hoger tempo. Toch was dit nog een aanpassing. Dat wordt voor mij een gewoonte om de eerste kilometers wat gewoon te worden om daarna onder stoom te geraken. Zal wel met de leeftijd te maken hebben, zeker. Toen ik mijn tweede trage kilometer bezig was, kwam er een klas de baan opgewandeld. Deze moesten een proef doen voor punten. De meisjes moesten 4km en de jongens 5km afleggen in 20 minuten. Ik geloof nooit dat er iemand daarin is geslaagd. Er waren er zelfs bij die al moeite hadden met twee ronden na elkaar te lopen. Zij begonnen er aan toen ik net de meet was gepasseerd voor een trage kilometer. Ik heb niemand weten passeren. Toen ik daarna aan mijn laatste snelle kilometer begon, liet ik die jonge gasten (secundair onderwijs) zien wat een "ouwe" nog allemaal kan. Zo ben ik met een voldaan gevoel weer naar huis kunnen gaan. Toch een beetje een strever?
km 1 : 5'14" km 2 : 4'24" km 3 : 5'27 km 4 : 4'01" km 5 : 5'30 km 6 : 4'01"
Daarna nog wat uitgelopen om tenslotte naar de auto te sprinten om de regen voor te zijn.
Er is weeral een week om. Ik heb deze week afgesloten met een duurloop aan een iets trager tempo. Het tijdstip was een stuk vroeger dan de vorige dagen en dat voelde ik. Het was een pak frisser. Zodanig zelfs dat ik besloot om de lange broek aan te doen en iets met lange mouwen. De eerste twee kilometer last van koude vingers, maar daarna was dit gedaan. Deze keer stond er een duurloop van 12 kilometer op het menu. Dit is een omloop waar ik veel tussen de velden loop. Heerlijk rustig lopen dus. Toch moest ik even schrikken. Toen ik over het zebrapad liep, kon de bejaarde chauffeur blijkbaar zijn rempedaal niet snel genoeg vinden en kon hij maar op het nippertje nog remmen. Ik raakte met mijn hand zelfs de motorkap. Dan weet je wel hoe dicht dit was. Ook al heb je fluovest aan, ook al ben je oplettend, als de anderen niet opletten heb je daar natuurlijk niets aan. Maar het is gelukkig goed afgelopen. De verdere training niets speciaals meegemaakt. Deze werd vlot afgewerkt en met een goed gevoel kunnen we de rest van de vakantie tegemoet gaan. Volgende week wordt er niet gelopen. Dan zitten we in Disneyland Parijs. Daarna kunnen we er terug invliegen.
12,6 km - 1u06'09" - 11,43 km/u - 05'15" /km - HS na : 109 bpm
Ondanks de drukke bezigheden toch nog twee keer de kans gezien om te trainen tot hier toe. Maandag een duurloop van 45 minuten afgewerkt. Ik voelde onmiddellijk dat ik een stuk sneller ging dan anders. Maar omdat ik direct in een mooi ritme zat en me niets moest forceren, ben ik maar op hetzelfde tempo blijven doorgaan. Ik was benieuwd waar ik zou uitkomen. Ik nam de omloop van 8 km zodat ik veel op rustige wegen kon blijven lopen. Ik was verbaasd dat ik nog heel wat tijd over had toen ik het 8 kilometerpunt passeerde. Uiteindelijk ben ik geëindigd op 9,6 km en ik voelde me niet kapot. Dat bewees mijn hartslag ook nog nadien. Deze was iets verhoogd, maar normaal te noemen na een grotere inspanning.
Dinsdag stond de clubtraining gepland. Maar omdat Jordi op kamp is naar de zee, profiteerde Sandra er van om wat langer te blijven doorwerken. Toen dan bleek dat de auto later klaar zou zijn in de garage, besloot ik om de clubtraining te laten vallen en later op de avond in mijn eentje een duurloop te doen die qua afstand ongeveer dezelfde zou zijn. Ik had een omloop in gedachten die ongeveer 15 km is, maar ben dan toch van gedachte veranderd na de tweede kilometer. Ik wilde eens een ander traject uitproberen (zat al een hele tijd in mijn hoofd), hoewel ik de afstand niet echt wist. Maar het is voor een groot stuk autovrij. Het is zeer goed meegevallen. Het waren nu wel ideale loopomstandigheden. Aangezien de afstand hetzelfde was dan eerst voorzien, heb ik weeral een nieuwe omloop gevonden waar ik desnoods wat kan afsnijden of aanbouwen. Met een gemiddelde van bijna 12 km/u was ik zeer tevreden. Zo heb ik weer twee snelle trainingen afgewerkt, zodat de rest van de week weer rustig kan worden afgesloten. Ik ben in ieder geval blij dat de conditie weer de goede richting uitgaat en dat het vlotter loopt dan eerst vooropgesteld. Hopelijk blijft de vorm zo verder groeien.
Maandag : 9,6 km - 45'00" - 12,80 km/u - 4'41" /km - HS na : 133 bpm
Dinsdag : 15,2 km - 1u17'08" - 11,82 km/u - 5'04" /km - HS na : 116 bpm
Donderdag en vrijdag mooi mijn trainingen afgewerkt. Daarbij had ik gehoord dat de Finse piste rond Fort 2 klaar was. Dus besloot ik om op donderdag deze in mijn trainingsloop in te passen. Ik was benieuwd hoe dat zou gaan. Ik had nog nooit op zulke ondergrond gelopen. Ik moet toegeven dat het wel even aanpassen is. Het is in het begin een stuk zwaarder dan verwacht. Ik ondervond dat ik niet te snel van start mocht gaan. Met enkele hellingen er bij is het beslist een pittige training geworden. Ik heb in totaal drie ronden van 2200 meter afgelegd met daarbij de aanloop naar de piste en de terugweg naar huis toe. De derde ronde liep het vlot. Ik was genoeg aangepast en mijn tred was al wat soepeler te noemen. Je leert er wel je voeten goed op te heffen om het struikelen te voorkomen. Al bij al een positieve ervaring en ik weet nu al dat ik dit parcours meer ga gebruiken.
Vrijdag een rustige duurloop gedaan zonder op de tijd te letten. Ik was dit zo verplicht omdat de dochter mijn horloge had "geleend" voor L.O. op school. In principe was dit niet erg. Alleen heb ik daardoor wat tijd verloren door het blijven zoeken naar dat ding. Maar uiteindelijk is het een ontspannen loopje geworden. Ik ben dan nog op het juiste moment gaan trainen, want nadien werd het een flink stuk kouder met af en toe een lichte regenval. Een mens mag wat geluk hebben in het leven.
donderdag : 9,5 km - 50' - 11,40 km/u - 5'15"/km - HS na : 120 bpm
Dinsdag was het afzien geblazen. Ik wist op voorhand dat het nog een zware training zou worden : 2 x 1000m - 2 x 1200m - 3 x 800m. Kwam daar nog eens bij dat diegenen die afgelopen zondag in Lier hadden gelopen, nu alleen mochten joggen. We waren met drie die alles uit de kast mochten halen. Enkel Mimoun liep met ons mee op voorwaarde dat hij achter ons moest blijven. Het gevolg was dat ik gedurende de ganse training de kop mocht trekken. Op geen enkel moment heb ik mij uit de wind kunne zetten. Daar zal ik later waarschijnlijk de vruchten van plukken, maar nu was het in ieder geval afzien. Toch redelijk constante tijden gelopen op elke reeks. Wat me opviel is dat ik bij iedere reeks de eerste ronde telkens tussen 1'37 en 1'40" passeerde. Van gelijkmatigheid gesproken . Toen de reeksen van 800m gingen aanvatten, moest de derde naar huis. Toen bleven we met twee over. De derde reeks moest ik in mijn eentje doen met Mimoun in mijn rug. Omdat ik niet wilde afgeven, werd het op het laatst heel zwaar. De laatste twintig meter viel ik gewoon stil en liep verder op karakter. Zo moe ben in nog niet veel geweest na een training. Maar ik was zeer tevreden dat ik toch heb doorgebeten. De douche achteraf was dik verdiend.
Nog een vermeldenswaardig feit is het sterke presteren van de collega-masters op het Belgisch Kampioenschap Marathon in Lier afgelopen zondag. Op de aflossingsmarathon eindigde onze ploeg op de derde plaats in een tijd van 2u43'22". De deelnemers waren Mimoun, Herwig en Kevin.
Ook individueel waren er enkele mooie prestaties. Serge zette een tijd van 3u 07'05" neer en behaalde daarmee de 6de plaats bij de cat. +55 en een tweede plaats in het provinciaal kampioenschap. Ook Amy liep een knaltijd : 3u 29'25" (verbetering met 10 minuten) en behaalde daarmee de 3de plaats bij de seniores dames en een 2de plaats in het provinciaal kampioenschap.
Weeral een week voorbij. En deze week weer maar twee keer gelopen. Dinsdag moest ik noodgedwongen passen. Schoonmoeder ligt in het ziekenhuis na een val met een gebroken schouder als gevolg. Bezoek brengen was dus de boodschap. Op donderdag kon ik met de beste wil van de wereld niet op tijd uit mijn bed. In plaats daarvan ben ik dan maar aan de voortuin begonnen. Die heeft dringend een opknapbeurt nodig. Er is flink wat gesnoeid, inclusief een stukje duim . Op vrijdag dan maar weer naar het Rivierenhof getrokken. Er was heel wat volk aan het joggen. Dat viel enorm op. Deze keer werd het een rustige duurloop van 1O kilometer. Proberen om het tempo zo gelijkmatig mogelijk te houden. Ik ben daar aardig in geslaagd. Buiten enkele uitschieters heb ik bijna altijd dezelfde kilometertijden gelopen. Enkel de achtste kilometer is wat langer uitgevallen, maar dat kwam doordat ik wat moest omlopen. Men is namelijk rond de vijver kasseien aan het leggen en dat pad is daardoor met draad afgespannen. Daarom moest ik langs de buitenkant lopen om terug in het juiste spoor te geraken. Verder de training rustig afgewerkt en tevreden terug naar huis.
10 km - 51'13" - 11,71 km/u - 5'07" /km - HS na : 118 bpm
km 1 : 5'23" km 6 : 5'03" km 2 : 5'15" km 7 : 5'03" km 3 : 5'11" km 8 : 5'25" (omweg) km 4 : 5'11" km 9 : 4'49" km 5 : 5'09" km 10: 4'40"
De conditie is weer aan het verbeteren. Dat voel je gewoon. Nadien spreken de cijfers. Maandag weer het 10 km-parcours in het Rivierenhof gelopen. Dit is ondertussen een vaste stek geworden. Je loopt er rustig en je hebt er weinig tot geen last van de wind. Hierdoor loop je ongewild wat sneller dan gepland. Deze keer was dat niet anders. Maar het gevoel was zeer goed. Geen enkele keer in moeilijkheden geweest. Hieraan voel je dat je stilaan weer het oude niveau behaalt en dat is altijd leuk om te ondervinden. Van bij het begin goed in het ritme. De eerste kilometer passeerde ik in 5'09". Toen voelde ik al dat het goed zou gaan. Verdere kilometertijden verliepen ongeveer hetzelfde met enkele beneden de 5 minuten. Toch nog een beetje verrast op het einde bij het zien van de eindtijd. Gemiddeld zat ik zelfs onder de 4'50". Als dat geen opsteker is voor de komende maanden. Nu maar hopen dat het dinsdag even goed gaat. Dan wordt er 5 x 1600m afgewerkt. Weer zo'n kuitenbijter.
10 km - 0:47:55 - 12,52 km/u - 04:47 /km - HS na : 127 bpm
Dinsdag was het zware toebak. 8 x 1200m is geen lachertje. Het was de langste training van het zomerschema. Dit soort trainingen zijn echt om je uithouding eens goed te testen. Het werd wel verstandig aangepakt door de trainer. Niemand heeft de volledige 8 reeksen gedaan. Om de beurt waren er een paar die mochten joggen terwijl de anderen het beste van zichzelf gaven. Ik vind zulke trainingen altijd een plezier om te doen. Afzien is dan de boodschap. In totaal heb ik 6 reeksen afgewerkt. De eerste reeks eindigde in 5'06", maar de rest was telkens onder de 5 minuten met als beste reeks in 4'44". Achteraf voel je goed de spanning in de benen. Dan voel je dat je getraind hebt. Nu rest er deze week nog twee rustige trainingen. Dan is alles in evenwicht : 2 stevige en 2 rustige trainingen. Dan kan alles recuperen en zijn we weer klaar voor een volgende week.
De week is weeral goed ingezet. Nu hopen dat de rest van de week ook goed zal eindigen. Normaal gezien stond er een duurloop van 45 minuten op het programma. Aangezien ik vorige week helemaal niet heb gelopen, besloot ik om er eentje van 10 kilometer te doen. Dus op naar het Rivierenhof om dit keer te proberen zonder vergissingen het parcours af te leggen. Het is me dit keer gelukt om zonder fouten te lopen. in een mooie tijd. Het waren nu wel ideale omstandigheden. Mooi weer zonder wind, niet te warm maar toch een zonnetje dat zalig schijnt. Meer moet je niet hebben. Ondanks het tijdstip (9u) toch nog redelijk wat lopers tegengekomen. Het park is nu eenmaal populair bij joggers. Nu zeker met het aanleggen van het looptraject. Ik zat onmiddellijk in het goede ritme en dat kon ik gedurende de hele tijd makkelijk aanhouden. Nu maar hopen dat op dinsdag de conditie even goed zal zijn. Dan staat er 8 x 1200m op het menu. Dat wordt knallen. Na de ochtendtraining nog even staan napraten met een medejogger. Hij liep de 10 km in een uur. Hij vond dat niet slecht voor iemand van 72 jaar. Kun je nagaan. Ik hoop dat ik dat op die leeftijd ook nog kan.
10 km - 0:50:17 - 11,93 km/u - 05:01 /km - HS na : 124 bpm
Dinsdag naar de clubtraining geweest, ondanks wat darmperikelen. Ik zou wel zien wat het zou worden. Er stond 5 x 1200m op het menu. Ik voelde me niet echt verzwakt, maar gezien de trainingsachterstand wist ik dat de scherpe tijden van voor de feestdagen niet in de buurt zouden komen. Ik zat van in het begin goed in mijn ritme. Ik had wel snel door dat ik een paar niet kon volgen, niettegenstaande ik hen in november steeds mijn rug liet zien. Zij worden sterker en ik ben wat achteruit gegaan. Geen nood. Nu hebben we weer iets om naar toe te werken. Altijd leuk om een doel te hebben. Hoewel ik met mijn beste tijd van de avond nog 13 seconden boven de tijd van november bleef, ben ik toch tevreden van de training. Ik heb me weer goed moe kunnen maken en ik was iedere sessie telkens weer een tikkeltje sneller. Na de training nog even met de trainer gepraat over de veldloop en het gemis van mijn eindtijd. Tot mijn verassing had de trainer wel mijn tijd. Bleek dat er een persoon van de jury de tijden bleef opschrijven en dat men daarna zijn tijd kon opvragen. Alleen staat deze niet op het officiële blad omdat de volgende wedstrijd al was gestart. Ik dus nagekeken en tot mijn grote verbazing heb ik mijn tijd van vorig jaar verbeterd en bovendien heb ik mijn streefdoel behaald, namelijk onder de 30 minuten duiken. Mijn eindtijd bedroeg namelijk 29'37", een verbetering van bijna een minuut (30'30"). Hoe het gevoel toch verkeerd kan zijn. Deze week kan voor mij al niet meer stuk.
Hierdoor kon ik wat vroeger de baan op voor een duurloop van 50 minuten. Ik vond het heerlijk om te lopen. Het was toch behoorlijk warm ondanks de wind. Er werd een iets rustiger tempo aangehouden tegenover het begin van de week. Ik hou voorlopig deze methode aan : op maandag en dinsdag ligt het tempo iets hoger om dan op donderdag en vrijdag wat rustiger aan te doen. Toch werd er nog een afstand van 9,6 km afgelegd, wat een gemiddelde snelheid van meer dan 11 km/u betekende. De conditie is terug in orde. 
) dat ze goede punten had : 18/20. Zij had de 3700m afgelegd in 18'20". Helemaal niet slecht voor haar daar zij een vijftal weken niet had kunnen trainen wegens de projectwerken van de school. Hoewel ik nog altijd vind dat dit een stupide systeem van punten geven is, is het voor haar goed uitgedraaid. 
Normaal was er op donderdag ook een training gepland, maar kinderen kunnen jouw goed gepland schema danig in de war gooien. Net voor ik wilde vertrekken, kreeg ik een sms van Ellen dat er is van haar brug was losgekomen. Naar de orthodont gebeld en dan maar naar ginder gereden in plaats van te trainen. 
.
