Dit
verlengde weekend waren dan de Special Olympics. Donderdag was er de
openingsceremonie, maar onze club deed hier niet aan mee. Aangezien Jordi die
dag ook geen wedstrijd had, zijn wij die dag nog thuis gebleven.
Vrijdag liep de wekker om 5u50 af. Er werd niet getreuzeld. Na het ontbijt en
het maken van de lunchpakketjes vertrokken we richting Geel. Daar stond de
autobus te wachten. Om 7u30 vertrokken we dan naar Seraing. Ginder aangekomen
zijn we recht naar het zwembad gegaan. Hoewel Jordi pas om 13u30 zijn wedstrijd
had, zijn we toch daar gebleven om de anderen aan te moedigen. Tijd genoeg dus
om nog iets te gaan drinken en 's middag rustig te eten.
Toen het tijd werd, ben ik met Jordi en de trainer naar de kleedkamer gegaan en
hem overgedragen aan de begeleiders van de organisatie. Toen kwamen de zenuwen,
niet bij Jordi maar bij ons. Hoe zou hij het er van afbrengen? Zou hij geen
fouten maken? Het is allemaal goed meegevallen. Na het startsein sprong Jordi
gezwind het water in voor een lengte van 33 meter en na een mooi
race tikte hij als vierde aan. Dat was een goed begin. Net naast het podium,
maar dat was voor ons niet erg.
Vrijdag op hetzelfde uur opgestaan om dag twee aan te vatten. Nu moest hij twee
wedstrijden : 33 meter rugslag en 66 meter vrije slag.
Weer hetzelfde scenario wat betreft de voorbereiding. Nu was het hopen dat
Jordi op tijd zou vertrekken. Tijdens zijn eerste wedstrijd in maart bleef hij
gewoon aan de startblok hangen. Hij had niet door dat hij mocht vertrekken.
Deze keer was het geen probleem. Hij tikte als derde aan. Maar de eerste twee
waren te vroeg vertrokken. Aangezien men bij deze zwemmers geen valse start kan
doen, worden zij gewoon achteruit geschoven. Dus tot onze grote verbazing kwam
Jordi op het hoogste schavot te staan. Een gouden medaille. Wie had dat kunnen
dromen? Emoties kwamen naar boven. Aan de andere kant van het zwembad stond een
fiere papa foto's te maken van de winnaar op het podium. Dat doet een mens toch
iets.
En nog was het niet gedaan. Na de middag stond er de 66 meter vrije slag op het
programma. Deze keer weer goed weg en na een constante wedstrijd te hebben
gezwommen, behaalde Jordi zijn tweede podiumplaats. Een bronzen medaille. Onze
dag kon niet meer stuk. Nadien zijn we nog wat gaan rondwandelen. Je kan naar
de verschillende sporten gaan zien. Er waren 6 domeinen waar verschillende
sporttakken aan bod kwamen waar men met pendelbussen van het leger naar toe kon
rijden.
's Avonds zijn we dan nog naar de sluitingsceremonie gaan kijken.
Nadat een Olympisch vlammetje in een lantaarn werd gestoken om te dienen
voor volgend jaar, werd de Olympische vlam gedoofd en waren de spelen voorbij.
Met een aangenaam gevoel zijn we daarna weer naar huis gereden met een mooie
oogst.
Voortaan weten we waar naartoe met Hemelvaart. Dan worden telkens de Special
Olympics georganiseerd. In 2013 worden ze in Gent georganiseerd. De moeite om
er naar toe te gaan.
Noezeman.
|