Dromen van een halve marathon

Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum.
Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman.
Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.

Mijn vorige club

Mijn huidige club

Mijn nieuwe aanwinst :
Asics GT - 2170

Inhoud blog

	Opnieuw gestart
	Stillere periode
	Terug van weggeweest
	Schilderen onderhoudt de conditie
	Special Olympics te Gent

AANTAL GELOPEN KM

2008 : 120,9 km
2009 : 416,0 km
2010 : 700,1 km
2011 : 577,5 km
2012 : ???

Zoeken in blog

Laatste commentaren

Er opnieuw aan begonnen... (danny)
op Opnieuw gestart

Hallo Eric (Conny)
op Opnieuw gestart

Hallo Eric (Conny en Ronny)
op Opnieuw gestart

proficiat (ronny en conny)
op Special Olympics te Gent

Tof (ronny en conny)
op Nieuw speeltje

Dromen van een halve marathon

Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.

10-05-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Het juiste gevoel

Dinsdag was het clubtraining. Dit keer was het voor mij een beetje speciaal. Ellen ging voor de eerste keer met onze groep meetrainen. Ik wilde bovendien haar laten zien wat haar vader nog waard was. Ik denk niet dat ik haar heb ontgoocheld. De afgelopen dagen had ik het gevoel dat ik stilaan terug naar de conditie van voor de feestdagen toegroeide door twee vlotte trainingen af te werken. Dat gevoel bleek inderdaad juist te zijn. Er stond 5 x 1000m op het programma. De eerste sessie is altijd een beetje het loopgevoel krijgen bij mij. Nu dook ik meteen onder de 4 minuten. Dit was voor mij de stimulans om te proberen steeds onder die 4 minuten te blijven. Dat is telkens gelukt. Ik ben extra tevreden omdat ik steeds alleen moest lopen omdat diegene die op mijn niveau lopen er niet waren. Toen de voorlaatste sessie was afgewerkt, kreeg ik van de trainer te horen dat ik nog maar een fractie boven mijn besttijd (3'51") zat. Dus ging ik nog eens proberen om daar onder te gaan. De tussentijden waren prima en na een laatste sprint met een geweldig gevoel de eindmeet overschreden. Ik hoorde een betere tijd : een verbetering van twee seconden. Het gevoel zat dus zeker goed. Een constante training afgewerkt zonder ferme uitschieters en telkens mijn tijd verbeterd. Je gaat voor minder met een goed gevoel naar huis.
Mijn tijden waren in volgorde : 3'59" - 3'56" - 3'54" - 3'53" - 3'49".

Voor Ellen was het even wennen. Zij had zo'n schema nog niet moeten lopen. Zij ging toch proberen om steeds onder de 5 minuten te blijven. De eerste twee is dat gelukt. De volgende twee zat ze iets boven de 5 minuten. De laatste sessie heeft ze niet meegelopen. Het is niet nodig om van in het begin al te forceren. de conditie komt wel na een aantal trainingen. Gewoon even doorbijten en dan komt alles in orde. Maar ze zal nu wel door hebben dat ze nog veel boterhammekes moet eten vooraleer ze papa voorbij zal schieten.:-8)

Noezeman

Geef hier uw reactie door