Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
01-05-2012
Trainen voor school
Op maandag werd er niet getraind. Jordi had een vrije dag en dan wordt er iets anders gedaan. Op zondag echter deed zich onverwacht de gelegenheid voor om de loopschoenen aan te trekken. Ellen had al verteld dat ze binnen een paar weken "voor punten" moet lopen. Ze moet, om het maximum van de punten te halen, 3700 meter lopen in 17 minuten. Per minuut dat men trager loopt, gaan er punten af. Ik vind het idee op zich al absurd. Iemand die niet het talent heeft om te hardlopen, verliest hiermee een hoop punten. Maar voorlopig haalt protesteren niets uit. Dus werd er afgesproken om een paar trainingen in te lassen. Ik had voor haar al een omloop getekend van die afstand om haar een idee te geven hoe ver ze al stond en of er nog veel werk aan de winkel is. Aangezien zij dit 's avonds wilde doen, moest papa mee de straat op. Er werd voor een tempo gezorgd, dat we probeerden heel de tijd aan te houden. Voor mij was dit zeker een rustig tempo. Er werd nog redelijk wat gebabbeld, wat toch wijst het nog een stuk sneller kan. Dat zal ook moeten om onder die 20 minuten te geraken. Maar daar heb ik wel vertrouwen in. Het is nu kwestie van een constant tempo te kunnen blijven lopen en dan kunnen we dat nog proberen op te drijven. Onze tijd bedroeg 21'44". Dat moet en kan zeker nog een stuk naar beneden. Feit is dat ze met de club al enkele weken niet meer is gaan trainen omwille van het vele huiswerk en projecten die moesten worden voorbereid. Ik denk dat het gewoon weer even wennen is aan het lopen en dan komt die snelheid weer vanzelf. Het is alleen te hopen dat het in die korte tijd voor elkaar komt. Het was weer een hele tijd geleden dat ik met Ellen trainde. Ten eerste is het niet evident voor haar om samen met "papa" over de straat te lopen Anderzijds moet ik mij wel een stuk inhouden om haar niet achter te laten. Maar dat vind ik niet erg. Ik beschouw dit dan maar al loslopen, de benen soepel houden. Ze zal er wel aan moeten wennen, want ze heeft gevraagd of ik eens kon polsen bij de trainer of ze met onze groep mag meetrainen. Ze wil echt voor de lange afstand gaan en momenteel traint zij voor de middel - lange afstand. En dat zijn toch andere trainingsafstanden. Maar dan kan ze ook zien wat die "ouwe papa" van haar nog allemaal kan . Ik ben nu al benieuwd.
Nadat de keelperikelen achter de rug zijn, ben ik weer op weg om mijn aantal kilometers op te krikken. Misschien maar goed dat ik niet ben gestart in Antwerpen. De keelpijn was op zondag nog niet helemaal verdwenen. Het had alleen maar erger kunnen worden. In plaats daarvan heb ik the day after een snellere duurloop gepland van 60 minuten, kwestie van een parcours met wat snelheid te lopen. Het is niet hetzelfde, maar het geeft je toch het gevoel eens goed te kunnen doortrekken. Er stond veel wind, maar gelukkig was deze vooral in de eerste helft in het nadeel. Gedurende het tweede gedeelte ging het heel vlot. Zonder te forceren werd een gemiddelde van boven de 12 km/u aangehouden. Hoewel ik een beetje vreesde dat het wat frisjes zou zijn, heb ik me toch flink in het zweet gewerkt. De wind zal er voor iets tussen zitten, zeker. Op dinsdag geen clubtraining. Er werd een "alternatieve training" voorgesteld. Er is afgesproken om samen iets te eten met uiteraard een drankje erbij. Dit kan alleen maar de sfeer in de groep ten goede komen. Deze is al goed, maar zulke initiatieven helpen dit mee in de hand. Dus wordt de volgende training op donderdag gepland. De boog kan niet altijd gespannen staan.
12,3 km - 60' - 12,30 km/u - 4'52" /km - HS na : 138 bpm
Dinsdag en donderdag wordt er zeker niet gelopen. Maandagnacht begon ik keelpijn te krijgen en was het moeilijk snuiten. Op dinsdag werd dit alleen maar erger. Dus besloot ik maar om de clubtraining op dinsdagavond maar aan mij voorbij te laten gaan. Het was inmiddels beginnen te regenen en zo zou het alleen maar verergeren. De nacht daarop maar heel weinig geslapen en daarom wordt de donderdag ook maar geannuleerd. Enkel als het een stuk beter is, wordt er op vrijdag getraind op voorwaarde dat het weer nog meezit. Anders wordt er volgende maandag terug begonnen.
Maandag nog eens een keer op de piste gaan lopen. Er stond 30 minuten op het programma. Het is weer een "rustweek" met de 10 Miles en de marathon van Antwerpen in het vooruitzicht. Dit jaar gaat het aan mij voorbij. Aangezien ik niet moet inhouden, heb ik deze training voor mezelf wat zwaarder gemaakt. Ik besloot om er een soort van interval van te make : om de kilometer van snelheid wisselen. Ik schatte dat ik tussen de vijf en zes kilometer zou lopen : redelijk goed ingeschat. De eerste kilometer aan een normaal tempo gelopen, kwestie om niets te forceren. De tweede kilometer werd aaneensluitend ingezet aan een hoger tempo. Toch was dit nog een aanpassing. Dat wordt voor mij een gewoonte om de eerste kilometers wat gewoon te worden om daarna onder stoom te geraken. Zal wel met de leeftijd te maken hebben, zeker. Toen ik mijn tweede trage kilometer bezig was, kwam er een klas de baan opgewandeld. Deze moesten een proef doen voor punten. De meisjes moesten 4km en de jongens 5km afleggen in 20 minuten. Ik geloof nooit dat er iemand daarin is geslaagd. Er waren er zelfs bij die al moeite hadden met twee ronden na elkaar te lopen. Zij begonnen er aan toen ik net de meet was gepasseerd voor een trage kilometer. Ik heb niemand weten passeren. Toen ik daarna aan mijn laatste snelle kilometer begon, liet ik die jonge gasten (secundair onderwijs) zien wat een "ouwe" nog allemaal kan. Zo ben ik met een voldaan gevoel weer naar huis kunnen gaan. Toch een beetje een strever?
km 1 : 5'14" km 2 : 4'24" km 3 : 5'27 km 4 : 4'01" km 5 : 5'30 km 6 : 4'01"
Daarna nog wat uitgelopen om tenslotte naar de auto te sprinten om de regen voor te zijn.
Er is weeral een week om. Ik heb deze week afgesloten met een duurloop aan een iets trager tempo. Het tijdstip was een stuk vroeger dan de vorige dagen en dat voelde ik. Het was een pak frisser. Zodanig zelfs dat ik besloot om de lange broek aan te doen en iets met lange mouwen. De eerste twee kilometer last van koude vingers, maar daarna was dit gedaan. Deze keer stond er een duurloop van 12 kilometer op het menu. Dit is een omloop waar ik veel tussen de velden loop. Heerlijk rustig lopen dus. Toch moest ik even schrikken. Toen ik over het zebrapad liep, kon de bejaarde chauffeur blijkbaar zijn rempedaal niet snel genoeg vinden en kon hij maar op het nippertje nog remmen. Ik raakte met mijn hand zelfs de motorkap. Dan weet je wel hoe dicht dit was. Ook al heb je fluovest aan, ook al ben je oplettend, als de anderen niet opletten heb je daar natuurlijk niets aan. Maar het is gelukkig goed afgelopen. De verdere training niets speciaals meegemaakt. Deze werd vlot afgewerkt en met een goed gevoel kunnen we de rest van de vakantie tegemoet gaan. Volgende week wordt er niet gelopen. Dan zitten we in Disneyland Parijs. Daarna kunnen we er terug invliegen.
12,6 km - 1u06'09" - 11,43 km/u - 05'15" /km - HS na : 109 bpm
Ondanks de drukke bezigheden toch nog twee keer de kans gezien om te trainen tot hier toe. Maandag een duurloop van 45 minuten afgewerkt. Ik voelde onmiddellijk dat ik een stuk sneller ging dan anders. Maar omdat ik direct in een mooi ritme zat en me niets moest forceren, ben ik maar op hetzelfde tempo blijven doorgaan. Ik was benieuwd waar ik zou uitkomen. Ik nam de omloop van 8 km zodat ik veel op rustige wegen kon blijven lopen. Ik was verbaasd dat ik nog heel wat tijd over had toen ik het 8 kilometerpunt passeerde. Uiteindelijk ben ik geëindigd op 9,6 km en ik voelde me niet kapot. Dat bewees mijn hartslag ook nog nadien. Deze was iets verhoogd, maar normaal te noemen na een grotere inspanning.
Dinsdag stond de clubtraining gepland. Maar omdat Jordi op kamp is naar de zee, profiteerde Sandra er van om wat langer te blijven doorwerken. Toen dan bleek dat de auto later klaar zou zijn in de garage, besloot ik om de clubtraining te laten vallen en later op de avond in mijn eentje een duurloop te doen die qua afstand ongeveer dezelfde zou zijn. Ik had een omloop in gedachten die ongeveer 15 km is, maar ben dan toch van gedachte veranderd na de tweede kilometer. Ik wilde eens een ander traject uitproberen (zat al een hele tijd in mijn hoofd), hoewel ik de afstand niet echt wist. Maar het is voor een groot stuk autovrij. Het is zeer goed meegevallen. Het waren nu wel ideale loopomstandigheden. Aangezien de afstand hetzelfde was dan eerst voorzien, heb ik weeral een nieuwe omloop gevonden waar ik desnoods wat kan afsnijden of aanbouwen. Met een gemiddelde van bijna 12 km/u was ik zeer tevreden. Zo heb ik weer twee snelle trainingen afgewerkt, zodat de rest van de week weer rustig kan worden afgesloten. Ik ben in ieder geval blij dat de conditie weer de goede richting uitgaat en dat het vlotter loopt dan eerst vooropgesteld. Hopelijk blijft de vorm zo verder groeien.
Maandag : 9,6 km - 45'00" - 12,80 km/u - 4'41" /km - HS na : 133 bpm
Dinsdag : 15,2 km - 1u17'08" - 11,82 km/u - 5'04" /km - HS na : 116 bpm
Donderdag en vrijdag mooi mijn trainingen afgewerkt. Daarbij had ik gehoord dat de Finse piste rond Fort 2 klaar was. Dus besloot ik om op donderdag deze in mijn trainingsloop in te passen. Ik was benieuwd hoe dat zou gaan. Ik had nog nooit op zulke ondergrond gelopen. Ik moet toegeven dat het wel even aanpassen is. Het is in het begin een stuk zwaarder dan verwacht. Ik ondervond dat ik niet te snel van start mocht gaan. Met enkele hellingen er bij is het beslist een pittige training geworden. Ik heb in totaal drie ronden van 2200 meter afgelegd met daarbij de aanloop naar de piste en de terugweg naar huis toe. De derde ronde liep het vlot. Ik was genoeg aangepast en mijn tred was al wat soepeler te noemen. Je leert er wel je voeten goed op te heffen om het struikelen te voorkomen. Al bij al een positieve ervaring en ik weet nu al dat ik dit parcours meer ga gebruiken.
Vrijdag een rustige duurloop gedaan zonder op de tijd te letten. Ik was dit zo verplicht omdat de dochter mijn horloge had "geleend" voor L.O. op school. In principe was dit niet erg. Alleen heb ik daardoor wat tijd verloren door het blijven zoeken naar dat ding. Maar uiteindelijk is het een ontspannen loopje geworden. Ik ben dan nog op het juiste moment gaan trainen, want nadien werd het een flink stuk kouder met af en toe een lichte regenval. Een mens mag wat geluk hebben in het leven.
donderdag : 9,5 km - 50' - 11,40 km/u - 5'15"/km - HS na : 120 bpm
Dinsdag was het afzien geblazen. Ik wist op voorhand dat het nog een zware training zou worden : 2 x 1000m - 2 x 1200m - 3 x 800m. Kwam daar nog eens bij dat diegenen die afgelopen zondag in Lier hadden gelopen, nu alleen mochten joggen. We waren met drie die alles uit de kast mochten halen. Enkel Mimoun liep met ons mee op voorwaarde dat hij achter ons moest blijven. Het gevolg was dat ik gedurende de ganse training de kop mocht trekken. Op geen enkel moment heb ik mij uit de wind kunne zetten. Daar zal ik later waarschijnlijk de vruchten van plukken, maar nu was het in ieder geval afzien. Toch redelijk constante tijden gelopen op elke reeks. Wat me opviel is dat ik bij iedere reeks de eerste ronde telkens tussen 1'37 en 1'40" passeerde. Van gelijkmatigheid gesproken . Toen de reeksen van 800m gingen aanvatten, moest de derde naar huis. Toen bleven we met twee over. De derde reeks moest ik in mijn eentje doen met Mimoun in mijn rug. Omdat ik niet wilde afgeven, werd het op het laatst heel zwaar. De laatste twintig meter viel ik gewoon stil en liep verder op karakter. Zo moe ben in nog niet veel geweest na een training. Maar ik was zeer tevreden dat ik toch heb doorgebeten. De douche achteraf was dik verdiend.
Nog een vermeldenswaardig feit is het sterke presteren van de collega-masters op het Belgisch Kampioenschap Marathon in Lier afgelopen zondag. Op de aflossingsmarathon eindigde onze ploeg op de derde plaats in een tijd van 2u43'22". De deelnemers waren Mimoun, Herwig en Kevin.
Ook individueel waren er enkele mooie prestaties. Serge zette een tijd van 3u 07'05" neer en behaalde daarmee de 6de plaats bij de cat. +55 en een tweede plaats in het provinciaal kampioenschap. Ook Amy liep een knaltijd : 3u 29'25" (verbetering met 10 minuten) en behaalde daarmee de 3de plaats bij de seniores dames en een 2de plaats in het provinciaal kampioenschap.
Weeral een week voorbij. En deze week weer maar twee keer gelopen. Dinsdag moest ik noodgedwongen passen. Schoonmoeder ligt in het ziekenhuis na een val met een gebroken schouder als gevolg. Bezoek brengen was dus de boodschap. Op donderdag kon ik met de beste wil van de wereld niet op tijd uit mijn bed. In plaats daarvan ben ik dan maar aan de voortuin begonnen. Die heeft dringend een opknapbeurt nodig. Er is flink wat gesnoeid, inclusief een stukje duim . Op vrijdag dan maar weer naar het Rivierenhof getrokken. Er was heel wat volk aan het joggen. Dat viel enorm op. Deze keer werd het een rustige duurloop van 1O kilometer. Proberen om het tempo zo gelijkmatig mogelijk te houden. Ik ben daar aardig in geslaagd. Buiten enkele uitschieters heb ik bijna altijd dezelfde kilometertijden gelopen. Enkel de achtste kilometer is wat langer uitgevallen, maar dat kwam doordat ik wat moest omlopen. Men is namelijk rond de vijver kasseien aan het leggen en dat pad is daardoor met draad afgespannen. Daarom moest ik langs de buitenkant lopen om terug in het juiste spoor te geraken. Verder de training rustig afgewerkt en tevreden terug naar huis.
10 km - 51'13" - 11,71 km/u - 5'07" /km - HS na : 118 bpm
km 1 : 5'23" km 6 : 5'03" km 2 : 5'15" km 7 : 5'03" km 3 : 5'11" km 8 : 5'25" (omweg) km 4 : 5'11" km 9 : 4'49" km 5 : 5'09" km 10: 4'40"
De conditie is weer aan het verbeteren. Dat voel je gewoon. Nadien spreken de cijfers. Maandag weer het 10 km-parcours in het Rivierenhof gelopen. Dit is ondertussen een vaste stek geworden. Je loopt er rustig en je hebt er weinig tot geen last van de wind. Hierdoor loop je ongewild wat sneller dan gepland. Deze keer was dat niet anders. Maar het gevoel was zeer goed. Geen enkele keer in moeilijkheden geweest. Hieraan voel je dat je stilaan weer het oude niveau behaalt en dat is altijd leuk om te ondervinden. Van bij het begin goed in het ritme. De eerste kilometer passeerde ik in 5'09". Toen voelde ik al dat het goed zou gaan. Verdere kilometertijden verliepen ongeveer hetzelfde met enkele beneden de 5 minuten. Toch nog een beetje verrast op het einde bij het zien van de eindtijd. Gemiddeld zat ik zelfs onder de 4'50". Als dat geen opsteker is voor de komende maanden. Nu maar hopen dat het dinsdag even goed gaat. Dan wordt er 5 x 1600m afgewerkt. Weer zo'n kuitenbijter.
10 km - 0:47:55 - 12,52 km/u - 04:47 /km - HS na : 127 bpm
Dinsdag was het zware toebak. 8 x 1200m is geen lachertje. Het was de langste training van het zomerschema. Dit soort trainingen zijn echt om je uithouding eens goed te testen. Het werd wel verstandig aangepakt door de trainer. Niemand heeft de volledige 8 reeksen gedaan. Om de beurt waren er een paar die mochten joggen terwijl de anderen het beste van zichzelf gaven. Ik vind zulke trainingen altijd een plezier om te doen. Afzien is dan de boodschap. In totaal heb ik 6 reeksen afgewerkt. De eerste reeks eindigde in 5'06", maar de rest was telkens onder de 5 minuten met als beste reeks in 4'44". Achteraf voel je goed de spanning in de benen. Dan voel je dat je getraind hebt. Nu rest er deze week nog twee rustige trainingen. Dan is alles in evenwicht : 2 stevige en 2 rustige trainingen. Dan kan alles recuperen en zijn we weer klaar voor een volgende week.
De week is weeral goed ingezet. Nu hopen dat de rest van de week ook goed zal eindigen. Normaal gezien stond er een duurloop van 45 minuten op het programma. Aangezien ik vorige week helemaal niet heb gelopen, besloot ik om er eentje van 10 kilometer te doen. Dus op naar het Rivierenhof om dit keer te proberen zonder vergissingen het parcours af te leggen. Het is me dit keer gelukt om zonder fouten te lopen. in een mooie tijd. Het waren nu wel ideale omstandigheden. Mooi weer zonder wind, niet te warm maar toch een zonnetje dat zalig schijnt. Meer moet je niet hebben. Ondanks het tijdstip (9u) toch nog redelijk wat lopers tegengekomen. Het park is nu eenmaal populair bij joggers. Nu zeker met het aanleggen van het looptraject. Ik zat onmiddellijk in het goede ritme en dat kon ik gedurende de hele tijd makkelijk aanhouden. Nu maar hopen dat op dinsdag de conditie even goed zal zijn. Dan staat er 8 x 1200m op het menu. Dat wordt knallen. Na de ochtendtraining nog even staan napraten met een medejogger. Hij liep de 10 km in een uur. Hij vond dat niet slecht voor iemand van 72 jaar. Kun je nagaan. Ik hoop dat ik dat op die leeftijd ook nog kan.
10 km - 0:50:17 - 11,93 km/u - 05:01 /km - HS na : 124 bpm
Dinsdag naar de clubtraining geweest, ondanks wat darmperikelen. Ik zou wel zien wat het zou worden. Er stond 5 x 1200m op het menu. Ik voelde me niet echt verzwakt, maar gezien de trainingsachterstand wist ik dat de scherpe tijden van voor de feestdagen niet in de buurt zouden komen. Ik zat van in het begin goed in mijn ritme. Ik had wel snel door dat ik een paar niet kon volgen, niettegenstaande ik hen in november steeds mijn rug liet zien. Zij worden sterker en ik ben wat achteruit gegaan. Geen nood. Nu hebben we weer iets om naar toe te werken. Altijd leuk om een doel te hebben. Hoewel ik met mijn beste tijd van de avond nog 13 seconden boven de tijd van november bleef, ben ik toch tevreden van de training. Ik heb me weer goed moe kunnen maken en ik was iedere sessie telkens weer een tikkeltje sneller. Na de training nog even met de trainer gepraat over de veldloop en het gemis van mijn eindtijd. Tot mijn verassing had de trainer wel mijn tijd. Bleek dat er een persoon van de jury de tijden bleef opschrijven en dat men daarna zijn tijd kon opvragen. Alleen staat deze niet op het officiële blad omdat de volgende wedstrijd al was gestart. Ik dus nagekeken en tot mijn grote verbazing heb ik mijn tijd van vorig jaar verbeterd en bovendien heb ik mijn streefdoel behaald, namelijk onder de 30 minuten duiken. Mijn eindtijd bedroeg namelijk 29'37", een verbetering van bijna een minuut (30'30"). Hoe het gevoel toch verkeerd kan zijn. Deze week kan voor mij al niet meer stuk.
Ik ben deze week in ieder geval goed begonnen. Voor een stuk dan toch. Er stond normaal gezien een training van 60 minuten gepland. Omdat er nog redelijk wat gepland was in de namiddag, besloot ik om gewoon een training van 10 km te doen. Aangezien men in het Rivierenhof een parcours heeft uitgestippeld van exact 10 km, leek het me een goed idee om deze omloop te verkennen.Tot en met km 5 ging alles prima. Daarna moest ik even improviseren. Men is namelijk grote veranderingswerken aan het doen in het park. Hierdoor moest ik even het park uit. Geen nood. Het voetpad liep parallel met het looppad; nog op schema dus. Toen ik richting kilometerpunt 6 liep, ging er iets mis. De bordjes op die plaats waren niet te zien, dus koos ik een pad dat ik dacht dat het het juiste pad was. Niet dus. Hierdoor heb ik ongeveer een kilometer minder gelopen. Verder heb ik op andere plaatsen dan weer extra lussen gelopen om de schade enigszins te beperken. Ik houd het aantal gelopen kilometers op negen. De tijd heb ik niet meer in het oog gehouden. Ik kon redelijk gemakkelijk mijn ritme houden. Dat gaat toch al de goede richting uit. Al bij al is de training goed meegevallen. Het parcours is aangenaam om te lopen. Hoewel het na de middag was, was het zeer rustig en ontspannen lopen. De ondergrond is voor mij ideaal. Veel verhard zand, afgewisseld met een paar stroken asfalt. Deze omloop ga ik in de toekomst meer lopen. Vandaag nog iets leuk ontdekt. Toen ik deze morgen met de auto rond het Fort van Wommelgem (fortengordel rond Antwerpen) reed, zag ik dat de gemeente Wommelgem is begonnen met het aanleggen van een Finse piste. Spijtig genoeg kon ik niet lezen wanneer deze af zal zijn. Maar dat kom ik nog wel te weten. Weer iets om naar uit te kijken.
Zondag was het dus zover. De eerste keer een wedstrijd dit jaar. De eigen veldloop van de club. Hoewel ik bijna de volledige maand januari niet had kunnen trainen, was ik toch benieuwd hoe ik het er vanaf zou brengen. Er was heel wat minder volk aan de start dan vorig jaar. Vorig jaar waren er ongeveer 80 starters, dit jaar ongeveer een vijftigtal. Ik was dus zeker dat ik een beter plaats zou lopen dan vorig jaar . Ik ben tenslotte op plaats 45 geëindigd. Deze keer was ik rustiger gestart, maar nadien bleek dat ik toch nog te snel weg was. De conditie zal er voor iets tussen zitten, denk ik. Ik geraakte slecht in mijn ritme. Bovendien waren er drie zware modderstroken op het parcours. Vijf ronden wil dus zeggen vijftien modderstroken. Ik had voor de start, tijdens het inlopen, al besloten om er een goede training van te maken. Ik heb op geen enkel moment geforceerd, maar was wel goed moe na de finish. Dus toch een goede training geweest. Het spijtige van de zaak is dat ik toch nog geen vergelijking kan maken met vorig jaar. Toen ik maandag de uitslag nakeek, bleek er achter mijn naam geen tijdsnotering te staan. Zelfs de helft van de deelnemers had deze niet. Toch een minpunt van de organisatie, vind ik. Je wilt als loper toch weten of je vorderingen maakt. Nu moest ik alleen op mijn gevoel afgaan en dat is een dubbel gevoel. Enerzijds tevreden met de inspanning, maar anderzijds had ik het gevoel dat het veel moeizamer ging dan vorig jaar toen het een licht bevroren parcours was. Hoeplijk blijft dit bij dit eenmalige mankement. Het belangrijkste is dat ik ongeschonden de winter ben doorgeraakt. Het trainingsschema zal voorlopig nog op een klein vuurtje staan. Schoonmoeder is nu wel verhuisd, maar nu ben ik bezig met het appartement op te ruimen. Wat je toch niet over hebt voor je schoonmoeder. We zullen ons dan maar concentreren op het zomerschema en misschien iets plannen voor het najaar, want nu staat de conditie echt nog niet waar ik het zou willen hebben.
De conditie komt stilletjes aan terug. Ik ben nu al een paar keer hetzelfde traject aan het lopen zodat ik mooi kan vergelijken. Vorige vrijdag liep ik het parcours (8,2 km) in 43 minuten rond, wat al merkelijk beter was dan maandag daarvoor. Nu dook ik zelfs onder de 43 minuten. Ik had nochtans niet het gevoel dat ik sneller aan het lopen was. Raar hoe het gevoel soms kan bedriegen. Ondanks dat mindere gevoel bleef mijn hartslag tot laag genoeg. Kwestie is nu rustig verder werken om dan eventueel op zondag de veldloop van de club mee te doen. Het hangt er allemaal van af wanneer we terug thuis zijn van het scoutsweekend van Jordi. Indien ik meeloop, ga ik toch proberen om mijn tijd van vorig jaar (30'30") te verbeteren.
8,2 km - 0:42:42 - 11,52 km/u - 05:12 /km - HS na : 121 bpm
Normaal stond er dinsdagavond 6 x 8oom op het menu. De winterse omstandigheden beslisten er anders over. Door de aangevroren sneeuw was de piste niet beloopbaar. Je kon er alleen maar kwetsuren bekomen. Daarom werd er een duurloop rond het par Rivierenhof gelopen. Dit is een grote blok rond lopen, in totaal een vijftal kilometer. We waren slechts met drie. Maar geen nood. Met drie is het ook aangenaam lopen. Aangezien Kim de traagste is, mocht zij het tempo aangeven. Voor mij werd het dus rustig ontspannen met een babbeltje er tussendoor. Toch werd er niet echt geslenterd. Kim hield er een mooi tempo op na. In totaal werd er 5100 meter gelopen in een tijd van 28 minuten, wat een gemiddelde snelheid van 10,93 km/u geeft. Toch niet slecht voor een rustig duurloopje. Daardoor was de training een stuk vroeger afgelopen dan anders. Hopelijk blijft het niet al te lang meer vriezen. Laat de Elfstedentocht doorgaan en daarna mag het onmiddellijk gaan dooien. Het is toch aangenamer lopen als je niet voortdurend moet opletten voor gladde plekken. Voorlopig houden we dan maar op rustige trainingen. Zo klim ik stillletjes aan weer naar de conditie van voor de feestdagen en dat moet ik hebben. Misschien kan ik toch nog vlammen op de veldloop. Wie weet.
Eindelijk is de verhuis en de daarbij horende dingen achter de rug. Tijd om de draad weer op te nemen. Normaal stond er een rustige duurloop van 60 minuten op het programma. Ik heb echter besloten om deze week gewoon iedere keer de ronde van 8 kilometer te doen. Kwestie van rustig weer op te bouwen. Het is voor mij een aangename training geworden. Het terug kunnen beginnen was al een opsteker. De loopomstandigheden vielen heel goed mee, op een paar plekken na helemaal achterin op kleinere wegen tussen de velden. Maar de fietspaden waren sneeuw- en ijsvrij. In Borsbeek en Wommelgem wordt dit zeer goed onderhouden. De gemeente verdient hier zeker een pluim. Ik had voor alle zekerheid mijn benen met reflexspray bespoten om de koude wat tegen te gaan. Ook de nieuwe compressiekousen werden aangedaan. Ik had deze bij de clubtraining reeds uitgeprobeerd en ze waren me goed bevallen. In een rustig tempo de training vlot afgewerkt. Alleen de hartslag na de training was wat hoger dan anders, maar dat is normaal gezien de lange inactiviteit. Dinsdag staat er 6 x 800m op het programma. Dat zal ook weer rustiger worden afgewerkt dan anders. Het blijft rustig lopen tot de veldloop van 19/02. Dan zal de conditie bepalen of er wat geknald wordt of dat het een doorgedreven training wordt. Als we in april maar klaar zijn voor de job.
8,2 km - 0:43:43 - 11,25 km/u - 05:20 /km - HS na : 136 bpm
Dinsdagavond ben ik dan eindelijk weer van start kunnen gaan. De schilderwerken zijn achter de rug. Tijd om de conditie weer op te krikken. Het lopen zal voorlopig nog op een laag pitje staan, maar de kop is er af. Deze keer stond er een tempoloop van 3000 meter op het programma. Voor mezelf was het tegelijk een leuk begin omwille van het egale tempo dat je jezelf oplegt en een test om te zien wat er nog restte van de conditie van voor de feestdagen. Mijn doel was om zeker onder de 15 minuten te lopen, wat een gemiddelde snelheid van minstens 12 km/u betekende. Al bij al is het nog meegevallen. Ik was bewust niet te snel vertrokken. Ik liet de snellere lopers lopen en bleef bij de tragere groep gedurende de eerste kilometer. De laatste 100 meter hiervan nam ik over en kwam door in 4'43". Toen ik wat versnelde heb ik de rest van de loop op mijn eentje gelopen. Gelukkig stond er praktisch geen wind en viel er een heel klein beetje regen. De overige twee kilometer heb ik een zelfde tempo kunnen aanhouden zonder in de problemen te komen, met het gevoel van sneller te kunnen. Ik heb bewust niet sneller gelopen om de benen de kans te geven terug aan het lopen te wennen. Met een tijd van 13'42" zit ik wel een eindje onder mijn persoonlijke tijd (12'38") maar ben wel tevreden wat betreft de geleverde inspanning. De veldloop zal heel waarschijnlijk een doorgedreven training worden gezien ik voorlopig nog enkel maar 1 keer per week kan trainen. Ook wil de coach met de groep naar het Belgisch Kampioenschap gaan, maar daar pas ik voor. Die tijd is volgens mij veel te kort (25/03) en daarom focus ik mij op de maand april. Zien wat dat wordt.
Het aftellen is begonnen. De schilderwerken komen in de laatste fase. De grotere ruimten zijn bijna klaar. Na het weekend zijn het alleen nog maar kleinere oppervlakken. Dat gaat een stuk sneller. Dus is het nu aftellen naar dinsdagavond. De alternatieve weg naar Geel voor de zwemtraining van Jordi is in het geheugen geprent zodat Sandra nu alleen naar ginder kan rijden, hopelijk zonder te verdwalen (je kent dat probleem van vrouwen en de weg wel ). Dinsdagavond kan ik dan eindelijk weer gaan trainen. Voorlopig zal het bij eenmaal per week blijven tot alles achter de rug is. Maar zo komen we ook rustig in het tempo. Hierdoor zal de veldloop in februari waarschijnlijk als een doorgedreven training beschouwd worden afhankelijk van het aantal gelopen kilometers en de conditie van dat moment. Hoofddoel is om zonder kleerscheuren naar april toe te werken. Daar zou ik graag op punt zijn. Maar eerst nog wat werken en nog een beetje geduld hebben.
Anderzijds moet ik mij wel een stuk inhouden om haar niet achter te laten. Maar dat vind ik niet erg. Ik beschouw dit dan maar al loslopen, de benen soepel houden. Ze zal er wel aan moeten wennen, want ze heeft gevraagd of ik eens kon polsen bij de trainer of ze met onze groep mag meetrainen. Ze wil echt voor de lange afstand gaan en momenteel traint zij voor de middel - lange afstand. En dat zijn toch andere trainingsafstanden. Maar dan kan ze ook zien wat die "ouwe papa" van haar nog allemaal kan
. Ik ben nu al benieuwd.
.
. Ik ben tenslotte op plaats 45 geëindigd.
