Gezonde duik in de zwemvijver. Een zwembad in de achtertuin: helemaal voorbijgestreefd. Wie écht hip wil zijn, pakt uit met een zwemvijver. Benoit en Luc Delaey bezitten het patent op ecologische zwemvijvers en plaatsen de gegeerde waterpoelen als enigen in Antwerpen, West- en Oost -Vlaanderen.
Het Izegemse Vijverteam van Benoit en Luc Delaey pakt alles aan wat met water te maken heeft: fonteinen, voorraad bekkens, zelfs een occasioneel zwembad is een kolfje naar hun hand. Maar hét paradepaardje is hun ecologische zwemvijver. Onze zwemvijvers werken via het regeneratieprincipe, net als natuurlijke vijvers. Het water wordt op een volledig natuurlijke manier gezuiverd, zonder dat er-chemicaliën of uv-lampen aan te pas komen. In een zwembad zijn die procédés onontbeerlijk om het water helder te houden, ik hoef je dus niet te vertellen dat een zwemvijver stukken gezonder is dan een zwembad."
Het zwemvijver-concept is relatief nieuw in België. Maar in Zwitserland, Frankrijk en Oostenrijk wint het idee al langer en nog altijd aan populariteit. Het Vijverteam verkreeg het patent via het Zwitsers bedrijf Bioteich.
Weg met chloor Een klassieke zwemvijver bestaat uit drie compartimenten: een zwemgedeelte, een zuiveringsgedeelte en een regeneratiegedeelte. Het water wordt via de wet van de communicerende vaten door de compartimenten geloodst en ondertussen op natuurlijke wijze gezuiverd. In een zwembad worden grote hoeveelheden chloor gekieperd om het sop helder te houden, maar dat is in een zwemvijver helemaal niet nodig. Hier wordt het water gezuiverd door lavakeien en zuurstofplantjes.
"Een zwem vijver is veel gezonder dan een zwembad" Ik ga trouwens nooit in een publiek zwembad zwemmen. Neen, voor mij geen chloorwater meer. Een flink pak klanten zijn overigens actief in de medische sector en die weten maar al te goed welke schadelijke bijwerkingen chloor kan hebben: huid en oogirritatiesademhalingsproblemen . Maar een ecologische zwemvijver heeft nog andere voordelen. Een zwemvijver kan je ook mooier in de tuin integreren. Wij plaatsen geen logge kuipen, maar netjes overlopende vijvers. Een zwemvijver komt nooit over als een storend element in de tuin. Het oogt altijd mooi, zelfs in de winter. En zeg nu zelf, wat is er leuker dan op een zwoele zomeravond aan de rand van je zwemvijver van je glaasje pastis nippen?
Goedkoop alternatief Volgens Benoit is een zwemvijver tenslotte ook goedkoper dan een zwembad. Reken voor de aanleg van een zwemvijver op 500 tot 600 euro per vierkante meter. Bovendien moet je aan het zwembadwater voortdurend reinigingsproducten toevoegen, terwijl een zwemvijver voor zichzelf zorgt. Ik beweer niet dat je je vijver nooit hoeft te reinigen, maar toch ... Toch is er ook een nádeel veerbonden aan een zwemvijver : die neemt immers veel meer plaats in beslag. Al zou ik dat dan weer niet echt een nadeel noemen, countert Benoit. Je kan een zwem vijver optimaal benutten en het esthetische aspect spreekt voor zich. De hele installatie van een gemiddelde zwemvijver beslaat zo'n 85 m2 en daarvan is er 30 m2 zwemgedeelte. En wie rond een zwemvijver slentert, waant zich meteen in de Provence", knipoogt hij.
Met lijnzaad is je stoelgang niet langer een martelgang!
Goede darmwerking en stoelgang Als de prachtige, lavendelblauwe bloemen van de vlasplant zijn uitgebloeid, worden ze gevolgd door bolvormige, breekbare doosvruchten. Deze bevatten binnenin tot 10 ovale, platte zaadjes, waarvan de kleur kan variëren van goudgeel tot glanzend donkerbruin, dit zijn de lijnzaadjes.
Lijnzaadjes zijn heel rijk aan vezels. Zo bevatten ze flink wat slijmstoffen, dat zijn onverteerbare koolhydraten, die veel water kunnen absorberen en in de darm gaan zwellen tot een volumineuze gel. Samen met ruwvezels zoals cellulose, hemicellulose en lignine zorgt dat voor een natuurlijke stimulans van de darmtransit. Lijnzaad is dan ook ideaal bij constipatie of trage darmwerking: de inname wordt meestal binnen 18 tot 24 uur gevolgd door een vlotte stoelgang.
Aangeraden wordt per dag 3 koffielepels tot 3 of 4 soeplepels te gebruiken, in combinatie met voldoende vocht. Neem bij voorkeur 'gebroken' lijnzaad, omdat de slijmstoffen dan beter het vocht absorberen. Het lijnzaad kan bijvoorbeeld worden verwerkt in ontbijtgranen, muesli, brood, soep, kwark, yoghurt en fruitsalades. De natuurlijke laxerende werking van lijnzaad kan bovendien nog geaccentueerd worden door de fruitzuren van vijgen, pruimen en tamarinde.
Het gaat om een project van studenten van de universiteit van North Carolina, die willen uitvissen of het uberhaupt mogelijk is zo'n houten bak snelheden van 386 km/u (!) te laten halen. Hun creatie - 'de Splinter - zou later dit jaar af moeten zijn.
"Hout is een wonderbaarlijk materiaal om mee te werken. Het heeft een betere sterkte/gewicht-verhouding dan aluminium of staal en beschikt over een beweeglijkheid die vele verschillende soorten constructietechnieken mogelijk maakt. Reken daarbij nog dat uitzicht en die geur... Uniek", kan de 27-jarige Joe Harmon zijn enthousiasme nauwelijks onder stoelen of banken steken.
"Mensen gaan ervan uit dat het hout in brand zal vliegen, breken of versplinteren. Als je daar een beetje creatief mee omspringt, is daar echter allemaal geen gevaar voor", klinkt het ook nog. Harmon beseft echter wel dat het een huzarenstukje zal zijn om zijn troetelkindje ooit op de markt te brengen. Ik twijfel er niet aan dat er veel interesse voor zou bestaan, maar vrees ervoor dat de meesten het toch te gevaarlijk zullen vinden.svm
Euromillions en Keno kunnen spelen op internet, "zonder dat dat concurrentie zal betekenen voor de krantenwinkel". Dat kondigt minister van Financiën Didier Reynders vandaag aan.
Noodzakelijk De ontwikkeling van spellen van de Nationale Loterij op internet is een noodzakelijke evolutie, vindt voogdijminister Reynders. "De meeste kansspelen op het internet zijn buitenlands. Als de Nationale Loterij zelf investeert kunnen mensen in alle veiligheid spelen, in eigen land", zegt Reynders.
Geen concurrentie Volgens Reynders is er geen gevaar voor concurrentie met de krantenwinkel. "Het publiek verschilt en mensen zullen naar de winkels blijven gaan voor hun krant." Nieuw Reynders kondigt ook enkele nieuwigheden aan, zoals een krasbiljet "Atomium" ter gelegenheid de 50e verjaardag van de wereldtentoonstelling in Brussel of een krasbiljet getekend door Philippe Geluck, bekend van Chat.belga/ka
weekoverzicht alle artikels van 1/02 tot en met 17/02
Weekoverzicht van 11/02 tot en met 17/02 overzichtelijk alle artikels geschreven door: Yvette uit Kuurne en nog veel meer. Maak zelf de keuze welke schakelaar je aanklikt.
Vraag aan je geliefde om een cijfer te kiezen tussen 1 en 10 en geef hem/haar daarna evenveel kussen.
Ze zijn geboren op 29 februari en vinden hun verjaardag dus eens in de vier jaar op de kalender terug. Maar hoe vieren ze de drie jaren ertussen? Twee dagen op rij of helemaal niet? Katrien en Christof schrikkeljarigen doen hier hun verhaal wat hun ervaring is geboren te zijn op 29 februari.
Katrien uit Gent (maatschappelijk werkster bij OCMW Zele) Het blijft een verwarrende periode, maar nu ik echt jarig ben, vier ik het dubbel en dik.
Het heeft tot mijn derde leerjaar geduurd eer ik besefte dat mijn verjaardag bijzonder was. Ik werd acht. het was een schrikkeljaar, dus het onderwerp kwam aan bod in de les. Voordien wist ik wel dat er met mijn verjaardag iets ongewoons aan de hand was, maar pas toen drong het tot me door hoe het precies in elkaar zat. Sindsdien voel ik me drie jaren op vier eigenlijk maar half jarig. Het blijft toch een verwarrende periode.
Op 28 februari voel ik me al een beetje jarig. Mijn goede vriend Koen feliciteert me trouw op beide dagen, en ik hem, want ook hij is een schrikkelkind. We zijn exact op de zelfde dag geboren en in het zelfde moederhuis. Ik wist al langer van zijn bestaan af, want mijn moeder had me verteld dat in dendermonde op de dag van mijn geboorte een zekere Koen geboren was, maar uiteindelijk liepen we elkaar vijf jaar geleden toevallig op school tegen het lijf. Onze verjaardagen vieren we altijd samen, we hebben sowieso veel gemeenschappelijke vrienden.
Dit jaar hebben we geluk, 29 februari valt op een vijdag. We hebben plannen om er een leuke avond van te maken: eerst gaan we een hapje eten met onze meest close vrienden, dan verhuizen we naar het café met een wat grotere groep om uiteindelijk met nog een grotere bende een stapje in de wereld te zetten.
Dit jaar bestaat er in elk geval geen twijfel: In 2008 zijn ze echt jarig en is het feest.
Christof uit Eernegem, leerkracht houtbewerking en (interieurbouw in BUSO) mijn moeder wilde de datum veranderen, maar dat mocht niet van de nonnen.
Ook ik ben een schrikkelkind. Mijn ouders zijn nog aan de nonnekes in de kraamkliniek gaan vragen of ze me voor het gemak een dagje vroeger of later konden inschrijven, maar daar wilde moeder-overste niet van horen. Het is vandaag een dag als een andere zei ze en daarmee was de kous af. Ik heb er uiteindelijk nooit last van gehad. Als kind was het zelfs leuk het maakte me op een aangename manier tot een buitenbeentje, het gaf me iets speciaals.
In de niet schrikkeljaren voel ik me niet echt jarig. 28 februari is en blijft een dag te vroeg en 1 maart een dag te laat. Meestal wordt ik pas op 1 maart gefeliciteerd. In schrikkeljaren zet ik mijn verjaardag wat extra in de verf. De laatste keer in 2004, heb ik samen met vrienden een feestje gebouwd.
Officieel word ik uiteraard wél elk jaar een jaartje ouder. Dat wordt er op 1 maart bijgeteld. Nog een geluk, of ik zou nog eens zo lang moeten leven voor ik meerderjarig was. Toch handig om ook nu al officieel met de auto te mogen rijden.
Uiteraard krijg je dan felicitatie's proficiat je bent al acht of 12 jaar enz...
De hemel is hier in elk geval dichtbij... Het voormalige klooster van Bellegem werd in 1827 gebouwd. Het liefdadigheidsgesticht bood er onderwijs, logies en verzorging voor bejaarden. Dertig jaar later werd er een neogotische kapel bijgebouwd. In 1967 verlieten de laatste zusters het klooster en kocht de Stad Kortrijk het gebouw om er haar stedelijke diensten in onder te brengen. Nadien fungeerde het gebouw ook nog als lokaal voor de Chiro. Geleidelijk aan geraakte het gebouw echter in verval; de sloophamer dreigde al toen leraar Jan Loosveld en zijn echtgenote Marijke Barbe in 1991 besloten het pand te kopen. Maar Marijke overleed enkele jaren later, en in 2003 kocht Steven Coene het gebouw over.
Is er een dokter in de kapel? Steven (35) was destijds huisarts in Heule en zocht een gebouw om zijn praktijk in onder te brengen. Ik werd op slag verliefd op het klooster. En toen ik te weten kwam dat het te koop stond, heb ik niet lang getwijfeld. Hier is plaats zat en bovendien is het naast een school gelegen : ideaal voor een huisarts. De vorige eigenaars hadden al enkele structurele aanpassingen gedaan. Zo werd de kapel in drie niveaus onderverdeeld en op het gelijkvloers werden al ramen ingezet. Steven woont nu met zijn vrouw Ellen Pietrzak (25) en hun één maand oude zoontje Daan op de eerste verdieping van de kapel.
Waar vroeger de priester preekte, bevindt zich nu Stevens praktijk. Door de hoge ramen die werden doorgetrokken, valt enorm veel licht binnen, ideaal om te werken. De verbouwingen voor het praktijk gedeelte heb ik het eerst aangepakt. We hebben er een moderne stijl gehanteerd, maar met respect voor de structuur en het karakter van het gebouw.
Rommelmarkten afschuimen In mei vorig jaar begonnen Ellen en Steven met de verbouwingswerken voor hun bed & breakfast Het Verloren Gedicht. We wilden eerst die gastenkamers aanpakken omdat we daar dan extra inkomsten uit kunnen halen. Binnen een tiental jaar zullen we dan het privégedeelte in dezelfde stijl vernieuwen." De oude kloostergang kreeg intussen een serieuze opknapbeurt. "We werkten hier met een speciaal soort klei op de muren", legt Steven uit. "Het onderste gedeelte werd in een bijzondere techniek 'gezet'. Bij gewoon schilderwerk krijg je algauw vegen op de muur als er veel volk passeert. En het is nu niet onze bedoeling om voortdurend met de Mister Proper achter onze klanten aan te lopen. Vandaar dat we een afwerking zochten, waarbij geen of toch veel minder vegen op de muur kunnen komen."
In de gang vallen ons meteen de houten deurtjes op. Ze lijken heel authentiek. "Klopt. Die deuren komen uit een klooster in Knokke-Heist", vertelt Steven die er in zijn vrije tijd een hobby van maakt rommelmarkten af te schuimen en op internet allerlei oude spulletjes te zoeken. "Zo vond ik bijvoorbeeld ook een oud koperen bad dat in een van de twee gastenkamers staat", vertelt hij.
Energie vanuit het zuiden Onder het dak van het klooster bevindt zich een ruime vergaderzaal en het bureau van Ellen, die de bed & breakfast zal uitbaten, naast haar job als onderwijzeres in O.L. Vrouw van Vlaanderen in Kortrijk. "Een kapel werd altijd naar het zuiden gebouwd en het kloostergebouw staat daar loodrecht op. Dat heeft als groot voordeel dat een zijde van het kloosterdak vonsdig zuidelijk gericht is. Ideaal om zonnepanelen te plaatsen dus. We krijgen energie via de zon en bovendien werken die panelen ideaal als isolatiemateriaal", besluit Steven.
Pronkstuk onder het kloosterdak Hét pronkstuk in huis is zonder twijfel de suite, die net onder het dak van de kapel zit. Tusssen de bogen waant een mens zich hier wel heel dicht bij de hemel. De originele glasramen zorgen 's avonds voor een schitterend kleurenspektakel. En de sfeer wordt nog versterkt door de led-lampjes die de zuilen die naar het plafond lopen, verlichten.
Ellen en Steven wilden de ruimte volledig open houden en plaatsten er een kubus als sanitair blok. "Ik wilde echter niet dat de mensen als het ware in een hokje moesten gaan zitten om zich te verfrissen. Daarom hebben we de kubus binnenstebuiten gedraaid. Vooraan bevindt zich een jacuzzi, van waaruit je naar de grote televisie kunt kijken. En achteraan de kubus bevindt zich een inloopdouche en een dubbele lavabo."
Wie op zoek is naar een hemels verblijf, komt in de suite van Het Verloren Gedicht toch dicht in de buurt.
Was je kleding op dertig graden en je bespaart 33 % energie per wasbeurt. Met die oproep wil milieuorganisatie Ecolife Belgische huishoudens aansporen om de wasmachine niet langer 'standaard' op 40 graden of warmer te zetten. Koude wasjes: het is goed voor het milieu én je portemonnee.
Akkoord. Maar is het ook proper (genoeg)! In Groot-Brittannië en Frankrijk liepen al gelijkaardige campagnes. Resultaat? De gemiddelde wastemperatuur is er met tien graden gezakt. Een ambitie die Ecolife ook hier wil waarmaken. Met 'Draai naar dertig' zit de slogan goed, maar of ook de was goed gebeurt?
Geen kookwas Wat een klein gebaar lijkt aan de wasmachine, behoeft volgens Steven Vromman van (Ecolive) vooral een grote klik in het hoofd. Iedereen heeft van thuis uit wel richtlijnen meegekregen over wassen. Hoe warmer, hoe properder: dat zit diep ingebakken. Maar de tijd dat alle handdoeken en ondergoed een kookwas nodig hadden, is voorbij. De wasmachines zijn technisch beter. Zo ook de wasproducten.
Of 30 graden ook volstaat voor bezwete sportkleding, vuile zakdoeken of beddengoed waarin een ziek kind geslapen heeft? Dat mag warmer. Maar zeker geen 90 graden. Dat is eigenlijk nooit nodig in huishoudens. Doe 60 graden, maximum.
Voor de meest hardnekkige olievlek is laten weken een optie, of een voorbehandeling met de Oxy Actions dezer wereld. En daarnà: 30graden.
Bacteriën Besparen is fijn en Moedèr Aarde redden ook, maar feit is wel dat zo'n koud wasje geen bacterie klein krijgt. Verscheidene studies tonen het aan: bacteriën gaan pas dood na een kwartier wassen op zestig graden. Vromman: We leven sowieso temidden van bacteriën. Ze zitten in onze matras, op de deurklink en hui-zen in onze handpalm.
Waarom ijveren om 'steriele kleding' te dragen? Voor alle duidelijkheid: onze campagne richt zich op huishoudens. Professionele wasserijen die bijvoorbeeld ziekenhuislinnen wassen, hebben hogere temperaturen nodig.
In dit verband wordt de draai naar 30°'- actie gelanceerd: alle Belgische huishoudens worden opgeroepen een 'draai naar 30°' te doen in hun energiegebruik. Hierbij werd ook de website,http://www.draainaar30.be gelanceerd waarbij je allerlei tips kan terugvinden die je helpen om energie te sparen. Zo willen we samen een stap vooruit zetten in het halen van de Kyotodoelstellingen.
De energiebesparing als gevolg van wassen op lagere temperatuur levert ook een CO2-reductie op, even groot als de CO2-uitstoot van ongeveer 30.000 wagens die gedurende 1 jaar rondrijden in België. Een prima 'klimaatdaad' dus met z'n allen. En de cijfers worden nog imposanter in het 'ideaal' scenario, namelijk indien alle wassen op 30°C zouden worden gedaan. Meer dan anderhalf miljoen gezinnen zouden dan hun woning kunnen verlichten. Deze energiebesparing zou overeenkomen met meer dan een kwart van de groene stroom in België. Of een CO2 reductie equivalent aan de jaarlijkse CO2-uitstoot van meer dan 100.000 auto's in België.
De Zonnegloed in de kijker: Educatieve natuur- & verblijfsboerderij voor kinderen en jeugd.
Vlakbij een waardevol stukje natuur "De Broeken" in de Westhoek te Vleteren is vzw De Zonnegloed gevestigd te midden van uitgestrekte landrijen. Een sfeervolle hoeve, gerenoveerd tot een educatieve natuur- en verblijfsboerderij voor kinderen. Het is een werkende boerderij, aangepast aan kinderen.
Een boerderij die uitnodigt om actief deel te nemen aan het landbouw- & natuurgebeuren. Via contact met dieren krijgen de kinderen de kans om de band met de natuur te herstellen. Dit contact is bovendien onmisbaar voor elke mens; het ontwikkelt zijn verantwoordelijkheidszin, zijn sociale ingesteldheid, ... kortom zijn geestelijke gezondheid. Door het actief bezig zijn, wordt bovendien ook de lichamelijke gezondheid bevorderd. Kinderen en jongeren houden er prachtige hèrinneringen aan over: de geboorte van een geit, de vriendschap van een pony, het bakken van brood, een tocht met de tractor door de velden, verse melk proeven, spelen in het stro, ... Men wordt letterlijk in de natuur en de rijkdom van het leven ondergedompeld!
Boerderij- en natuurklassen Alles gebeurt en vertrekt van op de boerderij waar de klas verblijft. Bij het kraaien van de haan mogen de kinderen in kleine groepjes helpen de dieren te voederen samen met kinderboer Karel. Na het voederen en het melken van de dieren staat kinderboerin Lieve of gespecialiseerde monitoren vol enthousiasme klaar om samen met de kinderen boerderijactiviteiten te doen. 's Avonds, na een onvergetelijke dag slapen de kinderen als .. .? biggetjes.
Activiteiten
De kinderen leren er hoe ze natuurlijke producten kunnen verwerken. Van graan tot brood, van melk tot kaas of boter, van wol tot draad, van kruiden tot. .. Of ze doen mee aan het boerderij werk. Dagelijkse taken van de boerderij dieren voederen, dieren verzorgen, stalletjes kuisen, .... voeren ze uit in gezelschap van kinderboer Karel, of mogen ze in kleine groepjes zelfstandig uitvoeren.
Na een korte uitleg van kinderboer Karel kunnen de leerkrachten/ begeleiders de kinderen meenemen op een educatieve rondleiding op de boerderij. Bij elke dier hangt er een kleurrijke identiteitskaart, een herkennings- en opdrachtenfiche. Even tijd voor boerderij-neuzen of ontspannertjes zijn er ook: een tractortocht door de velden, ponyrijden, spelen op de strozolder, een boer- der,ijspel,. en nog veel meer.
Er zijn ook uitstapjes zoals een heuse natuurwandeling, een natuurdagtocht , een bezoek aan de molen of de paddenpoel of een huifkartocht met een stop bij ". Ach, er is zoveel moois rond natuur en landbouw te beleven bij De Zonnegloed.
Van moedermelk naar Amfetamine, uw dochter heet nu Rilatine.
West-Vlamingen zijn geen volk van stilzitters maar van doendigaards. Dat hebben vier 'struise brouwers' uit de Westhoek zopas weer bewezen. Maar medailles hebben keerzijdes. West-Vlaamse kinderen zitten ook massaal aan de Rilatine. Daarmee worden ze juist wél gedwongen om stil te zitten. In de klas.
Het verbruik van Rilatine (of een aanverwant product) is de jongste vijf jaar gewoonweg verdubbeld. Het gegeven is niet nieuw: nog geen drie jaar geleden had men het over een vertienvoudiging in tien jaar tijd. En toèn net zoals nu. stelt men vast dat net West-Vlaanderen in België het hoogst scoort. Als het woord 'scoren' hier op zijn plaats is.
Rilatine wordt op school genomen. onder toezicht van de leerkrachten, stelden we zelf vast in een gewone lagere school. Als de gewoonste zaak van de wereld. Meer nog: het is een noodzákelijk ! wondermiddel, zonder ,gaat het niet. luidt het. Het huidige cijfer van 20 à 25 % wordt bevestigd. Met Rilatine krijgt men dus ADHD onder controle. Dat is een extreme vorm van 'doendig zijn'. Maar, als een vierde van de klas pillen moet slikken om bij de les te kunnen blijven, spreken we dan nog van extreem? Is het niet extreem ... veel?
Een ervaren kinderpsychiater moet erkennen dat er 'iets aan de hand is', temeer daar hïj vaststelt dat ADHD niet toeneemt. Wat er aan de hand is? Op die vraag moèt hij het antwoord schuldig blijven. Rilatine. het klinkt bijna als aspirine. Maar zo onschuldig is het niet. Het is een amfetamine en staat op de lijst van verboden dopingproducten. Toch ziet niemand er graten in. de schalen niet, de psychiaters niet. de overheid niet. En toch hebben wij daar een ongemakkelijk gevoel bij.
We kunnen niet anders", zegt een leerkracht. "Want we mogen niet meer streng zijn en' niet meer straffen. Jonge ouders van nu willen nu, terwijl ze jong zijn, van het leven genieten en lastige kinderen zijn daarvoor uiteraard een hinderpaal." Kinderen konden vroeger hun hyperkinesie kwijt in het ravotten. Buiten. op straat. Nu zitten ze achter de computer. Maar raar maar waar: achter die computer zijn die concentratiestoornissen er niet, want in, tegenstelling tot schoollessen vinden ze dat plezierig. Hier klopt iets niet. '
Een apotheker. toevallig ook een Wèst-Vlàming, voert 'al jaren een kruistocht tegen Rilatine. Maar hij predikt zowat in de woestijn. Op zijn website staat er zelfs een gedichtje over: Een land vol psychologen en proleten laat zijn kinderen pillen vreten ...
Jeugdzorg vervult haar taken, zal ieder verzet wel chemisch kraken. van moedermelk naar amfetamine. uw dochter heet voortaan ... "Rilatine." Of het nu gaat om de lage werkloosheidscijfers, de eerste Vlaming in de ruimte af gewoon,onze typische flandriengeest. dan streelt dat altijd wel een beetje onze West-Vlaamse ijdelheid. Maar in deze materie de nummer 1 zijn, nee. dank u, toch liever niet. Door N.M
Voor alle lagere school-kinderen. Het ABC van 1302
Nog tot 31 maart: Het ideale uitstapje met mama, papa, oma of opa! Tijdens deze anderhalf uur durende speurtocht krijgen de kinderen de kans om te voelen, te luisteren en te kijken naar alles wat 1302 met zich meebracht. En wat meer is: eens de kids het codewoord bemachtigen, wacht hen nog een verrassing...
Het museum Kortrijk 1302 biedt (groot)ouders en (klein)kinderen van 9-13 jaar een prachtige formule aan. Samen kunnen ze zich verdiepen in de wondere wereld van de Guldensporenslag. Ga op zoek naar de gulden sporen, maak kennis met de helden van 1302, luister naar het dramatische verhaal van de kleine Filippina, voel aan maliënkolders en helmen!
Hoe gaat het in zijn werk? Een audioguide, een grondplan en een ABC-boekje met 20 vragen zijn jullie wapens. Samen zoek je een woord bij elke letter van het alfabet. Welke koning werd vergeleken met een ezel? Waar sloegen de Fransen hun kamp op? Welk symbool sierde het Vlaamse wapenschild? ? En af en toe krijg je een bonusletter. Zo ontdek je gaandeweg het sleutelwoord. Tijdens deze anderhalf uur durende speurtocht krijg je de kans om te voelen, te luisteren en te kijken naar alles wat 1302 met zich meebracht. Als afsluiter kun je nog een verrassende film - in een regie van Stijn Coninx - bekijken!
Deze zomer vloeien veel consumentenbewegingen samen in de tuin. Samengevat: tuinen worden ingericht om te luilakken.
1. Kunstgroen De tuin mag weer spannend zijn. De tuineigenaar beleeft zijn buitenhof als uiterst groen. Tuinieren wordt daarbij vaak als hobby aangemerkt. Tegelijkertijd blijkt uit de statistieken dat het daadwerkelijke groenoppervlak terugloopt ten voordele van betegeling en kunstgras. De beleving van tuinieren blijkt anders dan de realiteit.
2. Tijdloze ontwerpen Eco design is de nieuwe kreet. Tijd is de nieuwe luxe. Dat levert tijd originele ideeën voor hergebruik. Oude geschilderde vuilnisemmers als zitplaats met opbergruimte, conservenblikken als plantenbak, tuintafels van oud hout en kleurige kunstmatten gevlochten van repen gebruikt plastic.
3. Kant-en-klaar Eco Design presenteert zich in de vorm van nieuwe soorte kunststof die via hightech-methoden uit afval worden gewonnen. Omdat vaak kopen uit is, zijn deze ontwerpen tijdloos. Mooi nu en nog steeds mooi over twintig jaar.
4. Big is beautiful Groot, groter, grootst. Zitmeubels en bloempotten zijn, in navolging van de vorig jaar ingezette trend, sterk uitvergroot. Brede armsteunen, hoge rugleuningen en diepe, brede zit zijn de kenmerken. Nieuw dit jaar is de voorkeur voor ronde vormen. In materiaal is er voorkeur voor vlechtwerk van kunststof, op het oog niet van echt te onderscheiden.
5. Kleur en sfeer Terug in beeld zijn de tuinen waarbij één kleur wordt gekozen voor alle bloemen en stoffen. Fel daarentegen is het kleurgebruik in de houttuin. Natuurlijk, blank en wit gebeitst hout gaat samen met turkoois. lime, fel pink en oranjegeel.
Om je vaatwasser goed te kunnen onderhouden, is het handig als je weet hoe hij werkt. 1. De sproeiarmen spuiten op de vaatwas (mechanisch), een oplossing van detergent (chemisch), dat progressief wordt opgewarmd.
2. De oplossing valt op de bodem van de kuip waar ze gefilterd wordt door de filters alvorens ze onder druk teruggestuurd wordt door een pomp in de sproeiarmen.
3. De recyclage van de oplossing gaat zo door tot het einde van het wasprogramma. Na de wasbeurt wordt het vuile water afgevoerd en de vaat wordt gespoeld met proper water alvorens te worden gedroogd.
4. Het water wordt voortdurend gefilterd en hergebruikt. Zo kan men met weinig water de vaat wassen. Op die manier draagt de vaatwasser ook zijn steentje bij tot een beter milieu.
Fietsen achter je computerscherm? Het kan. Surf als de bliksem naar de website van toerisme West, Oost-Vlaanderen en maak een interactieve fietstrip. Voortaan kan je immers zowat alle provinciale fietsroutes dowloaden.
Fietstips/ Op tijd een hap en een slok.
Krijgt u steevast krampen in de kuiten in het laatste uur van uw wekelijkse fietstrip? Dan houdt u allicht uw vochtbalans niet op peil. Voldoende drinken en eten vóór, tijdens en na de inspanning is de boodschap. En vooral: anticiperen op het honger en dorstgevoel.
Sportarts Chris Goossens licht toe. Wie op zondag met de partner en de kinderen tekent voor een gezapig fietstochtje van een twintigtal kilometer hoeft zich uiteraard niet al te veel zorgen te maken over zijn vocht en suikerbalans. 'Temeer omdat dat type van vrijetijdsfietser langs de fietsroutes wel stoot op een gezellig cafeetje. Toch is het raadzaam om ook tijdens korte tochten, ook al is het aan een gemiddelde van 15 per uur, regelmatig energie op te slaan zegt Chris Goossens. Anders wordt het wanneer de duur van de tochten langer wordt, de intensiteit verhoogt en de omstandigheden meer van het lichaam beginnen te eisen:' In dat geval moet dus wél op tijd bijgetankt te worden. Op die manier vermijd je vervelende akkefietjes zoals spierkrampen en een hongerklop.
Vermijd krampen Hou je de vochtbalans in je lichaam niet op peil, dan volgen er ongemakken. Dan verlaagt de samentrekbaarheid van de spieren, stapelen afvalstoffen zich op en wordt de zoutbalans in de spieren verstoord. Het pijnlijke gevolg daarvan zijn spierkrampen. Veel kan verholpen worden door regelmatig te drinken. Zeventig procent van het menselijk lichaam bestaat uit vocht. Als je weet dat bij vier procent vochtverlies de prestaties met twintig procent verminderen, dan begrijp je hoe cruciaal dit is. Het rekensommetje is immers snel gemaakt. Een persoon van 70 kg bestaat uit zo'n 50 liter vocht. Vier procent vochtverlies, dat heb je bijvoorbeeld al na een MTB-tocht van 45 km, betekent een verlies van twee liter en dus een prestatieverlies van twintig procent. Dat zijn cijfers die kunnen tellen.
Drinken ... in alle omstandigheden Het is evident dat je tijdens een hittegolf meer moet drinken dan in andere omstandigheden. Toch is het van belang om ook tijdens koude weersomstandigheden voldoende te drinken. De mensen vergeten al te vaak dat een lichaam heel wat warmte produceert in koude temperaturen. Het energieverlies is ook dan heel hoog en dus is ook hier de boodschap: op tijd drinken:' En wat de timing betreft, houdt Goossens het op een halve liter vocht om het halfuur. Dan spreek ik in het geval van de wielertoerist of toerfietser die er elke zaterdag of zondag op uit trekt voor 100 tot 150 km.
Anticiperen op honger- en dorstgevoel Water is uiteraard een goede dorstlesser. Water vult het best en het snelst de vochtbalans aan. Maar water bevat geen voedingsstoffen. Die vind je wél in de vele isotone of hypertone dorstlessers die tegenwoordig in poedervorm op de markt zijn. Voordeel is dat zowel het vochtverlies wordt gecompenseerd als het hongergevoel wordt gedrukt:' Na de inspanning kan je je wenden tot speciale recuperatiedranken, al is er een eenvoudiger oplossing. "Een simpel bord spaghetti is ook goed, hoor! Ik pleit eigenlijk gewoon voor een gezonde en gevarieerde voeding. Dan zit het heus wel snor:'
Het verleden blijft ons inspireren, ook in ons interieur. We grijpen terug naar de interieurmode van de jaren '50 en '60 met veel bollen geometrische vormen en vrolijke kleuren. Alles kan én alles mag.
Een van de hoofdpijlers van de retrostijl is zonder twijfel de trend om grote bollen te gebruiken om het interieur op te fleuren. Je kunt ze echt overal op toepassen en dat in alle formaten en kleuren. Bollen op de muren, op tapijten en zelfs zetels met bolletjesmotief horen hierbij.
Overdrijven doe je evenwel beter niet... Echte durvers kunnen hun muur verrijken met grote gekleurde bollen, het geheel kan je dan leuk combineren met een retro sofa in lakleder. Zelfs een koele witte muur komt plots tot leven dankzij contrasterende bollen in verschillende groottes en tinten.
Eigen kleuren palet De retrostijl heeft ook een specifiek kleurenpalet : met vooral groen, blauw, geel en oranje. Het meubilair krijgt een hip printje, geliefde materialen zijn lakleder en plastiek. Vooral kuipzeteltjes en witte ronde salontafeltjes zijn blikvangers.
Ze staan met beide voeten in het leven, zijn vrouwen van deze tijd en ze delen een passie: hun geloof. Niet meer van deze tijd? Daar lachen ze eens mee. Deze jongedame vekondigd het luid en duidelijk!
"Geloven mag weer"
Anneleen (19) leerde in Ghana de bijbel kennen. Anneleen zit in het tweede jaar verpleegkunde en vindt de waarheid in de Bijbel.
Ik kom uit een gezin met een diepchristelijke moeder en een niet-gelovige vader. Elke zaterdag gingen we met mama naar de kerk. Toen ik dertien was, liet mama me de keuze: ga je nog mee? Ik koos ervoor om niet meer mee te gaan. Ik vond de diensten wel leuk het was vooral veel zingen - maar de boodschap kwam niet over. De volgende jaren bleef ik wel zitten met het gevoel dat er méér moest zijn. Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat niets zomaar gebeurt, dat God - of wie het ook mag zijn - een plan met ons heeft.
Toen ik met Pasen 2006 mijn beste vriendin Silke, die voor haar studies een jaar in Ghana zat, ging bezoeken, nam ze me mee naar de Ghanese kerk. In de Ghanese kerk staat net zoals bij ons Jezus centraal en wordt ervoor gelezen uit de Bijbel, maar de vieringen lijken in niets op onze eucharistieviering, De eerste keer vond ik de mis héél raar, maar het raakte me, De dienst duurt meerdere uren en begint met gebed. Iedereen bidt hardop door elkaar, je mag bidden hoe of wát je wil, dank zeggen of dingen vragen. Tijdens het tweede deel wordt gospel gezongen en gedanst.
Daarna volgt meer dan een uur Bijbelstudie, waar Bijbelpassages worden besproken, Ten slotte is er een preek van de pastor, naar aanleiding van iets uit de actualiteit dat aan de Bijbel wordt getoetst. Die preek is héél actief, iedereen wordt erbij betrokken.
Terug thuis ontdekte ik dat er ook in België diensten zijn van de Ghanese kerk. Nu gaan Silke en ik elke donderdag en zondag naar de diensten van pastor Philip. Wat me vooral aanspreekt, is de betrokkenheid. Betrokkenheid met de anderen en met de Bijbel. Na zo'n dienst kom ik steeds met een goed gevoel buiten. De Bijbel zet me aan om over alles na te denken, over mezelf, over wat er in de wereld gebeurt. Ik vind troost in die Bijbelstudie eningebed. Het maakt het gemakkelijker dingen te plaatsen en problemen te verwerken ofte aanvaarden.
Silke en ik lezen samen in de Bijbel. Een paar maanden geleden vond ik een mooie tekst uit het Boek van Sirach, over hoe je een plaats kunt geven aan verdriet. We spraken toen af dat we die tekst zouden gebruiken als er nog eens iemand zou overlijden. Niet lang daarna overleed mijn vader, heel plots. Ik heb er nog heel veel moeite mee, maar de Bijbel helpt me in mijn verdriet. Ik weet dat mijn vader, ook al was hij niet gelovig, ergens is waar het goed is. Omdat hij een goed mens was. Ik heb tijdens de begrafenis die passage voorgelezen, en verteld dat ik nooit had gedacht dat ik die tekst al zo snel zou moeten gebruiken ... Ik heb nog contact met mensen in Ghana.
We discussiëren vaak over de Bijbel. Ik vind dat de Afrikanen alles te klakkeloos geloven. Bijvoorbeeld dat, als je geld geeft, je dat later dubbel zult terugkrijgen. Of dat mensen die in armoede leven dat verdienen, omdat ze gezondigd hebben. Daarover voer ik graag discussies met hen. Maar ik ben niet van plan om mijn leven om te gooien voor het geloof. Volgens de Ghanese kerk mag je geen alcohol drinken, geen seks hebben voor het huwelijk en niet dansen op niet-religieuze muziek.
Ik ga, graag naar feestjes en ik drink graag een pintje. Ik beschouw dat niet als een zonde. Ik leef wel volgens de geboden. Bemin uw naaste, eer uw ouders, heb respect. Mijn broer en zus lachen soms met mij, maar ik trek me daar niets van aan. Ik voel me goed bij mijn keuze. Ik wil helemaal geen mensen bekeren. Het is niet omdat ik me goed voel bij dit geloof, dat het ook voor iemand anders goed is. Je moet geloven in wat je zelf wil, of dat nu in Boeddha, Allah of Jezus Christus is.
Poolreiziger Dixie Dansercoer lanceert volgende week woensdag een computerspel rond de klimaatproblematiek.
Hij plant ook een tentoonstelling over zijn expedities waarmee hij de wereld wil rondreizen. Dat zei de avonturier op een persconferentie over zijn recente reis naar Antarctica.
Opwarming Dansercoer zeilde met een zevenkoppige bemanning naar het Antarctisch schiereiland om er de landingen over te doen van Adrien de Gerlache, een Belgische ontdekkingsreiziger die in 1898 in primitieve omstandigheden de poolcirkel verkende. Dansercoer zag op zijn trip de gevolgen van het broeikaseffect. Nu wil hij met toegankelijke middelen iedereen overtuigen van de noodzaak om de opwarming van de aarde tegen te gaan.
"Intens maar leerzaam" "Onze reis was intens, maar leerzaam", zegt Dansercoer. "Vier weken lang met zeven mensen op een kleine oppervlakte is geen lachertje, maar we keren zeer tevreden terug." De Zwitserse fotograaf Laurent Dick reisde mee en nam foto's op dezelfde plaatsen als waar de Gerlache dat 110 jaar geleden deed. De resultaten zijn soms schokkend: de gevolgen van global warming zijn duidelijk zichtbaar.
Online pc-spel Dansercoer wil in het Internationaal Polair Jaar de bewustmaking bij de mensen verhogen. Daarom lanceert hij een online computerspel voor kinderen vanaf 12 jaar onder de naam 'Cool 4 Antarctica'. Vanaf woensdag kunnen ze op internet zelf op expeditie gaan en tien weken lang experimenten uitvoeren. De beste gamers winnen een prijs. De eerste mag zelfs meevaren met Dansercoer met de boot waarmee hij naar de Zuidpool ging.
Tentoonstelling Een tweede initiatief rond de klimaatproblematiek volgt eind 2009. Dan gaat Dansercoer de wereld rondreizen met zijn tentoonstelling (Ant)Arctic, een verzameling van kunstige foto's over de milieusituatie op de Noord- en Zuidpool. De expositie bestaat uit een aantal mobiele containers. "Een opmerkelijke en praktische oplossing voor rondreizende tentoonstellingen", aldus Dansercoer.belga/svm Lees ook: Expeditie Dansercoer geslaagd.
