met dank aan Sabine en Peter voor dit Koninginneverslag, de foto's volgen later ( ze waren net ietsje te groot om gepubliceerd te worden )
VERSLAG DURBUY DINSDAG 16 SEPTEMBER 2014
Vandaag staat er een smaakmaker
op het programma, onze Koninginnenrit van het seizoen: Durbuy ! Het is
al eventjes geleden dat we deze uitdaging zijn aangegaan. Het is immers geen
makkelijk parcours gezien de langere afstand en klimkilometers. Onze grootste
vreugde is dat onze vriend Valère op de goede weg is naar een volledig herstel.
Wij gunnen het hem daarom van harte om hem eindelijk eens zijn verzoekrit te gunnen. Trouwens we zijn een
sterk team en voldoende getraind om deze rit samen goed aan te kunnen. GRINTA JJJ
Er heeft zich reeds een mooi
groepje gevormd aan het bushokje, best oké om elkaar regelmatig eens af te
lossen. Ook Frans heeft naar onze blog gekeken en kiest ervoor om eens met de
3x20 op pad te gaan. Valère zal ons ook gidsen. Hij kent perfect het te rijden parcours
en nestelt zich samen met Peter aan de kop. We zijn ook terecht trots op Peter.
Afgelopen zondag heeft hij met het ROWA Cycling Team de BK ploegentijdrit
wielertoeristen tijdens de groene boulevardkoers in Hasselt gewonnen. De
truitjes verdienen nu de Belgische kleuren te vertegenwoordigen J. Het team heeft er
werkelijk een knap seizoen van gemaakt, ook op de 24 uren van Zolder en de 8
uren van Francochamps staan ze te blinken J
De eerste twintig kilometers
vliegen voorbij en Paul en Omer nemen over. In Vechmaal is het altijd wat
opboksen tegen de wind maar deze twee heren rijden weer sterk en bloc. Voel dat
ik toch wat energie verbruik en grijp naar een heerlijk zelfgebakken door mijn
papa stukje cake. Enkelen loeren een beetje watertandend en zien me smullen van
eens iets anders dan altijd maar die zoete fietsrepen. Wil immers niet zonder
brandstof in panne vallen. Marcel en Yvan lossen af en leveren ook alweer goed
werk. We blijven peddelen aan een knap gemiddelde. Een beetje jammer dat Jos
met zijn superbenen wat sneller moet afdraaien en de Koninginnenrit moet laten
schieten. Zijn lief kleindochtertje wacht immers op hem aan de schoolpoort.
We passeren de maas. Roger en ik
mogen nu een tandje bijsteken. De route wordt al een beetje glooiend en
pittiger. Vele mooie en rustige wegen. Zelfs de Gewestwegen zijn bijna
autovrij, heerlijk om niet constant uit je doppen te moeten kijken voor het
drukke verkeer. Ik voel dat ik wel een goede dag heb en heb de neiging door te
trekken op de licht omhooglopende stroken. Valère weet dat het nog ver is en toomt
ons een beetje in. Tsja Roger kan doorkachelen en breekt niet snel. Dan er maar
een serieuze krachttraining van maken, de hellingen trager nemen maar op de
grote molen. Ondertussen ook genieten van de prachtige natuur en de
afwisselende landschappen langsheen de rustige wegen en rivieren, doorheen de
bossen en valleien. Ergens, ik weet niet meer exact waar, gaat het steevast
omhoog. Mijn groot verzet kan ik niet meer rond krijgen en moet naar het klein
blad. Plots een aanval van Peter en steekt me voorbij. Frans gaat mee. Ikzelf
neem actie en probeer aan te klampen.
Surprise ! In Palenge mogen we de
benen even stil houden tijdens de afdaling tot in Durbuy. Best wel een mooi pittoresk stadje met een
leuk hystorisch centrum en enorm populair om talloze bezienswaardigheden.
We nemen ons de tijd om nog wat leuke kiekjes van onze groep te maken en
verkiezen om niet in Durbuy zelf onze stop te houden maar het dorpje Barvaux
dat ietsje verderop ligt. Om Barvaux te bereiken moeten we terug vanuit het dal
via een forse steile helling van ca. 13 % . Ik besefte het niet totdat ik Yvan
hoorde roepen: als Marcel & ik op moeder roepen, dan weet je waarom J. Help ! Totaal niet op
gerekend, ik sta geparkeerd ! Roger die langs me fietst, slipt even op losliggend
grint. Peter met zijn kwaliteiten neemt weer een voorsprong. Ook Frans probeert
te wedijveren. Paul & Omer vertonen ook nog een mooi staaltje klimmen. Het
wordt knokken maar boven wachten we op elkaar. De twee genieters Marcel &
Yvan zitten gemoedelijk te babbelen en hebben niet op hun adem getrapt J We houden even halt en
bewonderen het prachtige uitzicht, en niet in het minst, van de stilte om ons
heen.
In Barvaux kiezen we ons een goed
terrasje uit in café du Sport terwijl Yvan op taartenjacht gaat. Het schijnt
precies een zware opgave te zijn want hij blijft lang achter. Maar na een
kwartier zien we hem dan toch met een megagrote kartonnen doos aan zijn
koersstuur J.
Gebakjes à la volonté ! Ananas-, abrikozen- rijsttaartjes en zelfs chocolade
éclairtjes. Een heerlijk kopje koffie en een fris drankje erbij en we zijn weer
dik tevreden.
We zetten onze tocht verder en
Yvan wijst me het labyrint van Barvaux aan. Het is één van de populairste trekpleisters
in de buurt van Durbuy en gemaakt op een groot maïsveld. Echt knap om te zien.
In Hamoir stoppen we even aan een
benzinestation om onze bidons opnieuw te vullen. We blijven nog een hele poos
klimmen en dalen in deze heuvelachtige streek. Tal van klimmetjes waarvan ik de
naam niet meer ken. Misschien dan toch eens een fietsnavigator kopen ;-). We
zijn al een heel eind op onze terugweg en naderen Engis. Een plek waar we in de
winter al eens vaker naar toe fietsen. Hier kunnen we weer een frisse oppepper
gebruiken. Yvan heeft thans meer zin in een goeie Rochefort J.
We verlaten de Condroz via de
prachtige afdaling les 36 tournants. Een grandioze snelle afdaling, voel me
net alsof ik op een kermisattractie zit. Eigenlijk kriebelt het om deze nog
eens naar boven te rijden zodat ik nog eens opnieuw naar beneden kan J.
Iedereen voelt zich nog top en we
blijven mooi rond draaien. Helaas komt er ook een einde aan de rit maar
anderzijds wachten er weer lekkere Westmallekes, Rocheforkes, hete
chocomellekes/koffietjes of andere recuperatiedrankjes.
Iedereen was voldaan en fier dat
we deze Koninginnenrit zo goed hebben gereden ! Een sublieme tocht in een
oogstrelende natuur !!!
Ritgegevens: 186 km - 28,4 gemiddeld en 1.850
hoogtemeters
|
