Ik ben Annita
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwpoort (België) en mijn beroep is Schrijfster.
Ik ben geboren op 16/09/1995 en ben nu dus 29 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gamen en schrijven.
Don't take anything too seriously.
Neem niet alles te serieus.
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Het hart van Annita
De gevoelens die in mijn hart spelen
18-12-2013
Mijn hoofd
Ware liefde bestaat. Dat heb ik nu door. Na alles wat ik heb beleefd met hem, weet ik gewoon wat echt is en wat niet. Zijn liefde was ook echt alleen de laatste maanden niet. Wist hij maar dat ik het nog steeds erg vind maar dat ik het verberg omdat ik van mijn liefje houd en hem zeker niet kwijt wil. Hij is veel geweldiger. Ik kan gewoon mijn verleden niet loslaten. Mijn lief weet nu zelfs wat ik allemaal heb meegemaakt met hem. Hij weet zelfs wat er gebeurde die ene dag. Niemand wist dit buiten de mensen die het samen met mij beleefde. Dit was nooit gemakkelijk. Ik heb zelfs iets gezegd dat echt moeilijk was.
Normaal vertel ik zaken zonder emotie of toch zo weinig mogelijk. Dit is gewoon omdat ik niet wil dat ze achter mijn ogen kunnen kijken. Ik weet dat mijn lief dit kan. Toen ik hem vertelde over mijn ex en wat ik daarbij heb meegemaakt, was ik eigenlijk bijna aan het wenen. Nu op dit moment is het zelfs moeilijk om het neer te pennen. De muren zijn volledig op de grond. Al die jaren dat ik ze heb opgebouwd zijn nu voor niets geweest. Hoewel ik er wel een hele weg door heb kunnen afleggen. Ik kan eindelijk een beetje meer over gevoelens praten. Het blijft echter moeilijk voor mij. Vooral om te zeggen wat ik heb meegemaakt. Ik voelde mij echt slecht toen. Ik wou mezelf niet meer kennen toen. Hij maakte mijn goedheid serieus belachelijk en niet alleen dat eigenlijk. Hij maakte mij ook belachelijk. Een vriendschappelijke relatie is totaal niet gemakkelijk als je meer wilt. Vooral niet als die persoon u zeer veel hoop geeft. "Alles komt goed dat beloof ik je." Waarom heb ik je dan laten gaan? Waarom denk je dat ik het beu was om naar jou te komen? Ik voelde mij rotslecht. Alles wat wij deden was fout. Het voelde juist maar dat was het niet. Je kraakte me volledig af op het einde van de misdaad. Voel jij je nu goed daardoor? Ik weende iedere dag en denk er nu zelfs nog steeds aan. Hoe jij mij gebruikte overdag maar ook 's nachts.
Ik heb dingen gedaan voor hem dat totaal niets voor mij zijn. Ik deed het omdat ik hem niet kwijt wilde. Ik wou een kans winnen. Ik had er alles voor over. Zelfs mijn eigen lichaam. Ik had het hem nooit mogen geven. Het was zo verkeerd. Alles was gewoon zo verkeerd. Ik ben er volledig klaar mee. Ik leef nu een ander en een beter leven. Nooit gedacht dat ik nu aan hem zou denken. Ik zie hem serieus graag. Ik hoop dat deze relatie echt voor altijd is. Ik weet dat ik er anders serieus kapot van zou zijn. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest op iemand. Het is een zalig gevoel maar ik ben toch een beetje op mijn hoede. Je weet nooit hé. Soms is hij wel een beetje hatelijk maar dat vind ik net schattig aan hem. Hij is gewoon geweldig. Ik hoop een beetje dat ik nog verder kan groeien. Dat mijn ziel wordt geheeld. Ik heb nog nooit zo'n gevoelens gehad en ik hoop dat ze nooit zullen verdwijnen. Ik zie hem echt serieus graag. Ik hou zielsveel van deze jongen meer dan van wie dan ook. Dat speelt echt vaak in mijn hoofd. Meestal op hele rare momenten. Als ik bij hem ben voel ik mij super gelukkig en denk ik aan de slechte momenten. De slechte donkere tijd van mezelf. Ik kan het niet helpen, ik vind het zelf te erg voor woorden. Alles was verkeerd buiten mijn gedachten. Soms moet je dus echt naar je hoofd luisteren. Het heeft ook soms gelijk. Jij weet echter alleen de juiste keuze. Die maak je sowieso.
I wanna be his favorite melody. His favorite lyric. Right now I'm probably his favorite girl on this planet. And he's the only guy that I can see and hear. When I'm with him the whole world is on mute. It stops turning around and around. The time doesn't matter when I'm with him. Gotta look on the clock but don't have any. I don't want any 'cause I can't even read them correctly. That might be just me or something else. I don't know what but my brother can't read it either.
I'm the girl who's always too late. But that's going to change. This year I was already two times too late. Last year was more than ten or something. I was already expelled for one day. Okay this year it were two days but it wasn't even my fault or anything. I just overslept for one time. Sometimes I think my school sucks. Now I know that it isn't just a thought. It's the truth. Just like me and him.
I was bare and reeling. I showed myself in the most true way. Then his brother came in and made me feel a little bit more insecure. Making me feel unreal. Just naked. After that I felt awesome. Just laying with my boyfriend. Still bare but better. He made me feel like I was better than any other girl. Okay I'm his first but still. He's my first too but in a different way. He's the first one that doesn't hurt me after a month or more. He's the first that makes any other boy unattractive. But not my idol of course. In fact he's one of 'em. If he was a band member, I would be his biggest fan. Just like I am right now.
With him I even forget some things about my ex. Even the most important stuff. The reason behind the love and so on. Couldn't explain it back then but now I can. He was a total loser. Maybe I felt bad for him. After all that time, I fell in love with him. I've hated myself for that but it's not my fault. My heart's still repairing from the damage of that previous mistake.
I don't wanna fall in love with the wrong one again. So I chose my mind to be my guide. My heart will follow it along with my mind. In the end my heart will not feel damaged at all. Just like right now. The wounds are stitched. He was the needle and the love he gave me was the string. It was all I needed. It's just more much more to me.I really love this guy. I never experienced any kind of love like this before.
I guess my heart wins at the end but my mind took a huge role too. I think it's good to listen to your mind for some time. If it bumps up at that time it's probably for a reason. Listen to it and don't deny it. I never knew that I would be with another. I always thought that he was the right. But he's not. I shouldn't have to fight for a spot. But I did. That was so messed up. My heart was messed up. He was always playing with it. Are we lovers or are we just sinners? He didn't know it back then and now his heart is messed up. His soul is feeling strange without mine. We were always together. Back then the time was there. It said that I will find my one and only. The one who won't hurt me. That was actually a dream of three or four years ago. It came true. Now I'm in love with my dream guy. That's so insane but I love this relationships insanity. I love him forever.
Just thinking about how awesome he is. I'm just thinking about how perfect we are together. Everything we did so far is what I've missed for so long. I'm glad that I can look at him with those flirty eyes of mine. Looking so in love. Being so in love with him. It's like all those things I've never expected to happen, are happening.
Right here, right now we are probably thinking the same thing. Just like we always do. I love that we're thinking the same stuff at the same time. It's like I've finally met my soulmate. But he's better. I don't have to call him my soulmate 'cause he's my boyfriend. I just hope it'll stay that way forever. I hope it will never fade away just like the lights at night.
So many questions in my head but he's worth having me and I think I'm worth having him. After all I've been trough. This is what I've always wanted. And now it's not just there, it's right here. Got a problem? He'll be there and if he has one, I'll be there for him too. I'll always be there for him. 'Cause I love him. I'll always will. My feelings are much deeper than ever before. I hope he'll hold me close to his body and that he'll never let go.
"The new" was weird in the beginning but now the only thing I feel about it, is excitement. All the stuff I like about boys is what I have right now. I'm not letting him go. 'Cause this is perfection. Our love is pure and undefined. Just like an undefined flying object. Flying above the sky but nobody knows what it seems like. I've never felt this way before. The only feeling that I've experienced the most was pain. Pain everywhere. In my life and every relationship. But not this one. This isn't a fantasy. This is the real thing. Someone loves me for who I am and that's a feeling I will cherish for a lifetime. Hopefully a life with him in it. 'Cause otherwise it'll be just a waste. A waste of having these true feelings for one time. I'm so in love with him.
Ik dacht altijd dat hij de enige was voor mij. Wij voor altijd. Wat een leugen. Eén grote fantasie. Alles wat we hadden is weg. Het maakt mij niet meer uit dat ik opnieuw moet beginnen. Ons verhaal eindigde daar in het bos. De week erna was totaal geen flop. Ik leerde iemand kennen die veel beter was en meer zoals mezelf is. Dit boek zal nooit een einde kennen. Daar ben ik zeker van. Tenminste als er geen ander personage ons zal storen.
Ik verbande hem uit ons verhaal. Toch komt hij nog af en toe eens in de bibliotheek om het boek te openen. Gewoon om te zien of er al een einde is aan de reeks. Daar zal echter nooit een einde aan komen. Het boek dat wij maken zal mooi worden. De beste roman die ooit is geschreven. Met natuurlijk veel hoofdstukken. Het eerste was de voetbal. Dat is één van de mooiste hoofdstukken van het hele boek. De fuiven waar we naartoe geweest zijn, zijn natuurlijk ook geweldig mooi. Alles wat we gedaan hebben is mooi en het is geen illusie. Wij houden echt van elkaar.
Het vorig boek moest sluiten zodanig dat er een ander en beter kon opengaan. Het leven gaat ook verder en men maakt ook vele fouten in dat leven. Hij maakte er veel. Hij wist niet wat hij voelde maar dat was omdat we elke week bij elkaar waren. Vanaf dat ik het boek afsloot, begon hij mij te missen. Mis mij maar, het boek gaat toch niet meer open. Het is voorbij. Gewoon volledig over. Als hij het nu nog niet inziet weet ik het echt niet meer. Sorry maar hij is geen hoofdpersonage van mijn levensverhaal meer.
Dag jongen. Jongen die ik ooit kende. Je verwijdert mijn nummer misschien maar je hart kan mij niet verwijderen. Daar bestaat gelukkig geen knop voor. Een waarschuwing voor sukkels zou ik wel graag hebben. Je zegt dat je blij bent dat je mij kwijt bent. Terwijl ik eigenlijk een groot deel van je leven was. Nu is dat deel voor goed dood.
Hij zei dat ik luisterde naar een vriendin. Wat hij echter niet weet is dat ik nooit luister naar iemand. Ik volg mijn eigen pad. Dat is wat ik nu ook ga doen met iemand anders. Het is voorbij, hij kan gaan. Hij moet niet zeggen dat alles mijn fout was. Ik weet dat het zijn fout was. Hij wou nadenken. Ik wachtte en wachtte. Tot dat ik het beu was. Als hij dacht dat ik voor altijd zou wachten dan had hij het serieus mis. Ik heb een maand zoveel moeite gedaan voor hem. Hij deed één dag moeite maar het was te laat. De enige oplossing voor hem was blijkbaar mij verwijderen en een dom verhaal neerpennen. Hallo ik ben Jan van Lokeren maar ik ken u niet. Dat is nogal logisch hé Roeland. Uiteindelijk gaf hij toe. Sorry maar ik ben slim genoeg daarvoor.
Er is een tijd van komen en van gaan. Er gaat een deur dicht en er gaat er eentje open. Die ene deur zal ik vast plakken met super sterke lijm. Die deur mag niet meer open gaan. Het geen dat er achter schuilt, doet mij toch pijn. Daarom gaat die deur echt niet meer open. Al forceert hij het. Ze zal niet opengaan. Mijn wil is ook een beetje wet.
Het is gedaan. Hij weet echter niet dat ik zijn naam zeg in mijn slaap. Vannacht heb ik zelfs "slaapwel schatje" gezegd. Op een verdrietige toon. Ik wou dat hij naast me lag en het kon horen. Jammer genoeg zijn we niet tijdelijk vrienden maar voor altijd. Toen hij het tegen mij zei, besefte ik hoe stom ik ben. Gewoon omdat ik zolang moeite voor hem deed. Ik deed vroeger nooit moeite voor iemand. Ik hou al twee jaar van diezelfde jongen. Diezelfde jongen die gisteren mijn hart brak. Hij kon me alleen niet troosten.
Al de dingen die we samen deden, zullen weldra vervliegen naar de horizon. De plaats waar herinneringen mogen rusten. De plaats waar zielen heengaan. De plaats waar ik verder leef. Ik laat wellicht ooit dit lichaam achter. Ik zal nooit wederkeren. Het leven is niet aan mij besteed. Dat weet ik al jaren. Nu weet ik het zeker.
Ik wachtte een lange tijd. Een zware tijd. Ik vocht voor hem. Het was alleen niet genoeg. Wat moet ik dan nog doen? Moet ik voor hem staan en al wenend zeggen "ik hou van jou en het doet me serieus veel pijn"? Hij weet alleen niet hoe hard hij mij heeft pijn gedaan deze keer. Ik had dit nooit durven denken van hem. Hij was mijn lief dan wel niet meer maar toch voel ik mij bedrogen en belogen. Hij loog toen hij zei dat het 'tijdelijk' was. Hij zei het maar zodanig dat ik mij niet slecht ging voelen. Dat doe ik nu toch. Ik voel mij ook bedrogen. Dat komt omdat hij het mij niet meteen zei. en vooral na alles wat wij in die maand gedaan hebben. Ik voel me nu meer dan ooit gebruikt. Volgens mij was ik een vod voor hem. Hij deed zichzelf voor als iemand anders. In de manga die ik lees zou ik beetgenomen zijn door zijn genjutsu. Dat klinkt ook niet echt goed. Het was een illusie die een maand duurde. Een illusie die toch beter klonk dan de waarheid. Ziet hij mij toch nog graag? Nee het is gedaan, je moet je er gewoon overzetten.
Bestaat ware liefde eigenlijk nog? Ik geloof er niet echt meer in. Als je gevoelens voor iemand hebt, laat je die persoon toch niet los? Die van mij werden alleen maar meer. Het verminderde totaal niet. Ik hou zoveel van deze jongen. Ik denk dat ik weer een nachtje niet goed zal kunnen slapen en natuurlijk mijzelf in slaap zal wenen. Hopelijk gaat dit gevoel ooit nog weg.
Ik heb je lief. Elke dag is een andere kans voor mij om het je duidelijk te kunnen maken. Als ik kon had ik al lang een ster naar je vernoemt. Als het kon had ik al lang een stukje van de maan jouw naam gegeven. Als ik een nieuwe planeet zou vinden, vernoemde ik die naar jou. Jammer genoeg is dat een manier die iets te fantasierijk is. Was er maar één manier waarop ik je kon duidelijk maken dat ik hier voor je sta. Dat ik degene ben die voor jou door het vuur wilt gaan. Ik wil niet dat je voor haar kiest. Er is alleen één probleem. Je hebt volgens mij al voor haar gekozen. Ik had het deze keer anders moeten aanpakken. Mensen maken fouten. Het is gewoon wat wij het beste kunnen. De één wat meer dan de ander. Fouten maken doen we allemaal. Fouten zijn menselijk.
Ik zou je zo graag willen zeggen dat als je 'schat' naar haar stuurt, het mij eigenlijk veel pijn doet. Gewoon omdat ik veel om je geef. Zoveel meer dan ooit tevoren. Elke dag krijg ik meer gevoelens. Was dat bij jou ook maar zo. Het zou fantastisch zijn als elk puzzelstukje op de juiste plaats valt. Op die manier zijn er sowieso geen problemen meer. Vroeger was het alleen maar plezier maken en waar zijn we nu beland? Het is alsof er net een meteoriet is ingeslagen in de aardkorst. We proberen hem met man en macht er uit te krijgen. Er is alleen één iemand die er niet veel aan doet. Het is net één van de belangrijkste personages van het verhaal.
Je bent zo geweldig dat ik geen enkel moment van jou wil missen. Elke dag bij jou kunnen zijn zou een grote droom zijn. Een droom die later misschien werkelijkheid zou kunnen worden. Zeg me wie je wilt. Het is jouw keuze. Het is jouw beslissing. Wiens hart ga je breken? Je geeft me steeds hoop. Steeds meer hoop op een leven met jou alleen. Waarom moet het zo gaan terwijl we nog een heel leven hebben? Waarschijnlijk gewoon omdat het leven zo kort is dat we niet kunnen zien wat er voor ons staat. Welk meisje het beste is. Welk meisje jou het liefst heeft. Welk meisje het meest van jou houdt. Kom hier en ik vertel je mijn verhaal van a tot z.
Weet je nog wat ik je zei een jaartje geleden? Ik zei dat het geweldig zou zijn om voor altijd met de jongen te zijn die ik voor het eerst kuste. Degene waar ik voor het eerst een bed mee deelde en ook degene waarbij ik voor de eerste keer de liefde bedreef. Die zinnen kloppen nog altijd. Jij bent nog steeds de ware voor mij.
Ik wil hem zeggen wat ik voor hem voel maar ben toch een beetje bang voor de reactie. Mensen zeggen dat ik beter iets beter zoek. Ik zeg dan dat ik dat niet wil. Ik zie hem veel te graag. Sommige zeggen zelfs dat ik hem moet laten gaan. Ze realiseren zich dat ik hem echt graag zie. Zag hij dat maar.
Na onze intieme momentjes zegt hij steeds dat het als vrienden was. Weet hij eigenlijk wel dat hij mij daar pijn mee doet. Ik denk steeds aan hem. Ik heb het moeilijk om met hem te praten. Als we bij elkaar zijn krijg ik het moeilijk. Ik weet niet goed wat ik moet doen en niet moet doen. Ik kan mezelf niet goed beheersen. Ik mis hem zo hard.
Alles wat we hebben meegemaakt gaat weldra verloren. Ik ben het beu om "maar" vrienden te zijn met hem. Ik wil meer. Logisch dat hij vrienden wilt blijven, we doen het nog steeds. Waarom doen we dat eigenlijk? Ik doe dat omdat ik van hem hou. Dit is alleen niet de manier om zijn hart te winnen.
Later zal het waarschijnlijk anders zijn. Alles zal anders zijn zelfs de eerste alinea van deze tekst.
Weet je nog toen we samen waren? Ik hield van jou. Ik heb altijd van je gehouden. Zelfs toen ik met iemand anders was. Ik hou zelfs nog steeds van jou. Was je maar hier. Dan was het hier wat warmer.
Ik wil je iets zeggen. Ik wil je iets laten zien. Een boek vol met onze herinneringen. Een boek dat nog niet af is. Gewoon omdat er nog veel moet gebeuren. Elke dag bij jou zijn is een herinnering voor later. Ik wou het je pas laten zien als het af zou zijn. Ik denk dat het moment aangebroken is.
Het einde van ons bestaan nadert. Je hebt het licht gezien in de tunnel. Het is alleen het verkeerde licht. Je had in het midden moeten blijven en mij daar vandaan helpen. Dan kon je mij naar de andere kant van de tunnel brengen. Daar gingen we de rest van ons leven doorbrengen. In goede en kwade dagen. Ik zou je trouw blijven. Jammer genoeg is het niet zo.
Ik hou echt veel van hem en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil hem niet kwijt. Alles wat ik hierop schrijf vindt hij slecht. Hij wordt kwaad en dan zijn wij weg. Weg voor eeuwig. Naar de andere kant waar niemand ons kan vinden. Niemand maar dan ook niemand is daar, alleen wij. Het is zalig. Daar leven we verder.
Hij zei dat zijn moeder wel wilt dat wij samen zijn maar dat ik werk moet hebben en vooral wil werken. Ik wil werken maar je moet het vinden en je moet het dan ook nog krijgen. Hij zei ook dat het mijn fout is dat hij zijn vca attest niet heeft gehaald. Hij krijgt nog een kans om het opnieuw te doen. Ik heb hem toch geholpen met zijn vca. Ook al was het maar een beetje. Ik geloof in hem. Hij zal het halen. Als het nu niet is, dan zal het ooit echt wel lukken. Ik zal altijd in hem geloven. Hij zal het later maken in de wereld van loodgieterij.
Dus voor de persoon die ik ooit schat noemde. Ik hou nog steeds van je. Je hebt tenminste geprobeerd om je vca te behalen. Je bent geen verliezer maar een winnaar omdat je het tenminste hebt geprobeerd. Er zijn mensen die zoiets niet doen omdat ze denken dat een gewoon getuigschrift of iets anders genoeg is. Met een vca in je handen kan je de rijkste mens ter wereld zijn. Doe het opnieuw. Je weet nu hoe het is. Ga ervoor. Ik geloof in jou en enkel alleen in jou.
Some people are strange. Some people are thieves and some people aren't. I got robbed today. Someone stole my bike seat. I was so pissed because of that. Then we went to a bicycle shop but it was closed. I finally got home and then I saw that I was like a lobster. But it wasn't the worst thing after all.
My boyfriend kinda broke up with me. I don't even now if we're dating or not. I love this guy so much, that it's hurting me. I had sex with him for like three days or something. We were friends. We aren't exactly friends. It's more like we're just having a break. Just because of his mother and because he must study.
At the end of the day he says that he saw someone with my bike seat on his bike. It was ripped apart. He saw the gang. I hate gangs. They were black people. Honestly I don't got anything against them but seriously stay away of my stuff. Especially my bike. I love my bike so much. He didn't even do anything because he was at the subway. I would get of it and just start a fight. No matter how many people that there are. They just got to stay of my stuff.
Tomorrow will be a long day. Got to go to a bicycle shop and after it I hope I'm having a bike. I need it. I don't want to walk this long lonely road. I want to ride it. People should respect each other and their stuff. Can't do that? Sorry buddy but you'll go to jail.
Ik wil zeggen wat ik voor je voel. Ik kan het alleen niet. Ik hou erg veel van je en ik wil niet dat we terug uit elkaar gaan. Ik denk de hele tijd aan je en aan niemand anders. Zelfs niet mijn ex. Jij bent het. Jij bent degene waarop ik verliefd ben.
Enkele zinnen. Kunnen enkele zinnen alles terug goed maken? Nee. Ik moet veel veranderen. Ik moet mijn kamers kuisen, ik mag niet meer kinderachtig doen en er zijn vast nog meer dingen. Ik ben niet kinderachtig, ik ben gewoon verliefd. Ik ben Annita die vaak gewoon Annita is. De meeste ervaren me als een stil iemand. Degene die me echt kennen weten dat ik geen stille ben en als ik stil ben, dan scheelt er iets. Zou hij weten hoe ik mij voel?
Ik schrijf het wel maar ik kan het niet zeggen. Net zoals hij. Hij kan het ook niet in mijn gezicht zeggen. Ik denk dat hij uiteindelijk naar zijn moeder zal luisteren en zal zeggen je hebt gelijk, je had al die tijd gelijk. Ik wist alleen niet wat ik moest doen en hoe ik het moest zeggen. Ik heb hetzelfde gevoel als in de vorige relatie en ik weet uit ervaring dat het een slecht gevoel is. Ik hou van die jongen. Ze zeggen vaak als je echt van hem houdt, moet je hem laten gaan. Het is niet gemakkelijk maar het is misschien het beste.
Normaal doe ik optimistisch maar nu niet. Ik zie het einde naderen. Oh wacht dat is maar een licht dat in de tunnel schijnt. De tunnel is lang en smal. Hij staat daar aan het einde. Zal ik het halen of is hij dan al weg? Zal ik eindelijk mijn gevoelens op tafel kunnen gooien en zeggen ik hou echt veel van jou en ik wil je nooit meer kwijt? De lange donkere tunnel is zo lang dat ik alleen de kleine lichtjes nog maar kan zien. Ik zit ongeveer in het midden. Aan de ene kant staan zijn moeder en mijn ouders en aan de andere kant de beste jongen die ik me op dit moment kan wensen. Ik wil voor altijd bij hem kunnen zijn. Zal hij naar mij lopen of kiest hij er toch voor om verder te lopen naar zijn moeder?
Ik heb gisteren ruzie gehad met mijn lief. Als hij dat nog is tenminste. Mijn ex vroeg vandaag hoe het met me ging en hoe het was in de liefde. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Moest ik liegen omdat hij dan jaloers kon worden of had ik gewoon moeten moeten zeggen hoe ik me echt voelde. Ik heb hem gezegd dat ik mij redelijk goed voelde en dat het iets beter kon in de liefde.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Mijn lief is het volledig beu. Als we skypen doe ik andere dingen en hij kijkt dan meestal naar tv. Ik vind dat niet erg maar hij vind het blijkbaar wel erg dat ik spelletjes speel terwijl ik skype. Nu zit hij er niet eens op. Hij denkt waarschijnlijk dat ik weer spelletjes speel. Ik speel dat misschien wel vaak maar dat is omdat ik het leuk vind om dat te doen.
Eigenlijk ben ik hem ook een beetje beu maar alleen zijn gezaag. Je mag geen spelletjes spelen als we skypen, je mag geen spelletjes meer spelen in het algemeen. Wie denkt hij dat hij is? Hij is mijn moeder niet. Daar luister ik zelfs al niet naar.
Hij verhuist nu en ik vind dat niet erg. Hij denkt alleen dat mijn ouders later naar ons komen. Ik snap totaal niet hoe hij daar op is gekomen. Ik kan mijn ouders niet uitstaan en mijn ouders kunnen mij niet uitstaan.
De vraag is alleen wat gaat er nu gebeuren? Blijven we samen of niet? Aan zijn status te zien staat hij single maar bij mij staat relatie. Wat moet ik doen? Ik hou van hem en wil hem ook niet achterlaten.
Het is raar om te zien hoe mensen reageren als jij pijn hebt. Sommige geven om jou, andere doen het niet. De mensen waar je zoveel om geeft, geven niet altijd ook om jou. Het is naar om zoiets mee te maken.
Hier zit ik dan op skype met mijn lief. Of wat hij ook is op dit moment. Hij geeft niet om mij, dat is nu wel duidelijk. Ik zei dat ik heel veel pijn had woensdag en dus niet naar hem ging. Hij zei direct dat hij een ander ging zoeken. Dan weet je dus dat iemand echt niet om je geeft. Zelfs mijn ouders en mijn broer geven totaal niet om mij.
Vandaag kwam hij normaal naar mij. Hij moest studeren voor zijn attest dus kwam hij niet naar mij. Om twee uur vroeg hij of ik naar hem kwam om hem te helpen. Hij weet toch ook dat ik veel pijn in mijn nek en in mijn rug heb? Waarom vroeg hij dat dan?
Ik zei het verhaal donderdag op het revalidatiecentrum. Ik zei toen dat mijn ex er voor mij zou geweest zijn als we nog samen waren. Mijn beste vriend zegt zelfs dat ik het moet uitmaken. Hij heeft gelijk.
Zijn gevoelens zijn weg. Hij kan dan wel heel goed doen alsof. Gevoelens die weg zijn, zo plotseling. Waar heb ik dit toch eerder gehoord? Juist toen het gedaan was zei hij hetzelfde.
Verward zijn door vele dingen. Pijn, liefde, vertrouwen en om elkaar geven. Al die dingen maakt een mens verward. Als er twee mensen verliefd zijn op jou maar je bent nog met een zinkend schip. Wordt het moeilijk te kiezen voor het lek te dichten of om op een ander schip te springen dat er juist langs vaart.
De duisternis of het licht. Het is niet gemakkelijk om die keuze te maken. Ik ben nu eenmaal een duister persoon. Om terug naar het licht te gaan, heb ik één persoon nodig. Er is maar één ziel die de duisternis kan doorbreken. Dat is hij.
Hij weet niet wat hij mij heeft aangedaan. Ik zit hier al meer dan een maand in het donker. Geen zonlicht alleen kunstmatig licht. Elke dag luister ik naar donkere muziek. Ik draag geen normale make-up tijdens de zomer maar donkere make-up. Natuurlijk alleen als ik het op doe. Ik mis wie ik was maar wou nooit terug gaan. Dit was niet mijn bedoeling. Ik weet niet of hij me nog kan redden.
Het is volledig voorbij. We zijn nu alleen maar kenissen of zijn we toch meer? Misschien zijn we terug vrienden maar misschien ook niet. Ik leefde voor hem. Hij was het licht in mijn leven. Hij kan dit ongedaan maken. Ik weet alleen dat dit niet gaat gebeuren. Waarom moet het zo eindigen? Waarom konden we niet voor eeuwig samen zijn? Waarom hou ik nog steeds van hem na alles wat hij mij heeft aangedaan? Ik denk dat ik deze keer echt verliefd ben. Het gaat zelfs niet snel over. Toch niet zo snel als de vorige keren. De waarheid is dat ik hem echt mis.
Het maakt mij niet uit of hij nu een halve allochtoon is of een volledige. Al was hij een rasechte belg. Ik hou van hem omdat hij is wie hij is. Hij heeft me laten inzien dat ik meer naar het innerlijk moet kijken. Dat men niet moeten kijken naar de afkomst van iemand maar dus naar het innerlijk. Al was hij iemand die niet leuk zou zijn, je kan nooit zeggen dat het komt door zijn afkomst.
Hij blijft in mijn hoofdje rondspoken. Al heeft hij fouten gemaakt, daar zijn mensen voor. Mensen maken dagelijks fouten. Er is niemand die nog nooit een fout in zijn of haar leven heeft gemaakt. Mijn fout is mensen uit mijn leven laten glippen door iemand. Ik had toen moeten vechten. Daar is het nu te laat voor.