Hier zit ik dan op skype met mijn lief. Of wat hij ook is op dit moment. Hij geeft niet om mij, dat is nu wel duidelijk. Ik zei dat ik heel veel pijn had woensdag en dus niet naar hem ging. Hij zei direct dat hij een ander ging zoeken. Dan weet je dus dat iemand echt niet om je geeft. Zelfs mijn ouders en mijn broer geven totaal niet om mij.

Vandaag kwam hij normaal naar mij. Hij moest studeren voor zijn attest dus kwam hij niet naar mij. Om twee uur vroeg hij of ik naar hem kwam om hem te helpen. Hij weet toch ook dat ik veel pijn in mijn nek en in mijn rug heb? Waarom vroeg hij dat dan?

Ik zei het verhaal donderdag op het revalidatiecentrum. Ik zei toen dat mijn ex er voor mij zou geweest zijn als we nog samen waren. Mijn beste vriend zegt zelfs dat ik het moet uitmaken. Hij heeft gelijk.

Zijn gevoelens zijn weg. Hij kan dan wel heel goed doen alsof. Gevoelens die weg zijn, zo plotseling. Waar heb ik dit toch eerder gehoord? Juist toen het gedaan was zei hij hetzelfde.

Verward zijn door vele dingen. Pijn, liefde, vertrouwen en om elkaar geven. Al die dingen maakt een mens verward. Als er twee mensen verliefd zijn op jou maar je bent nog met een zinkend schip. Wordt het moeilijk te kiezen voor het lek te dichten of om op een ander schip te springen dat er juist langs vaart.