Het is al een paar dagen laat geworden en iedereen wil wel wat bijslapen. Spijtig. Het zal voor een volgende keer zijn. We wachten op de verhalen uit Marseille en bovendien worden we een paar keer uit de slaap gehaald door Dumbo. Die heeft een nieuwe slaapplek gekregen aan de achterkant van het huis maar zijn drang om bij Stella te zijn is té groot. Enkele keren per nacht begint hij te huilen. We liggen gelaten te wachten tot het stopt. Het stopt niet! Als Danny naar beneden gaat, kijkt Dumbo alsof het dondert in Keulen. Ikke? Iets verkeerd gedaan? Allé nu?? Ik wil gewoon bij Stella slapen. "Neen jongen, das voor later!" Gelukkig slaapt Stella als een rozeke. Als ik met échte slaapogen om 7.30 uit mijn bed kom en aan het ontbijt wil beginnen, rijdt de familie de oprit al op. Oeps. Dat wordt haasten. Het ontbijt wordt klaargestoomd in no-time en we zetten ons bij de koffie. Wat is er nu precies gebeurd in Marseille? De auto stond geparkeerd in een parkeergarage in de buurt van de haven. Geen frisse buurt, zullen we zeggen. Er lopen nogal wat gastjes rond met joggingbroeken en een fleece mèt kap! Ge kent ze wel. Als ge die ziet moet ge altijd op uw hoede zijn. Bij het buiten rijden van de parking komt er al een moto naast de auto rijden met twee van die exemplaren. Rustig en braaf......tot ze moeten stoppen voor het eerste rode licht. Eéntje springt van de moto en rukt het portier open. Ha ha brute pech! Dit is een auto met carjacking-vergrendeling! Maar de shock is toch groot. Sofie's handtas stond op de grond en zat stevig rond haar been gedraaid. Wat als ze die toch hadden kunnen pakken? Wat als ze uit de auto waren gesleurd? Wat als????? Geen verdere vragen. Alles is ok. Ik weet niet of ik "Marseille" nog adviseer aan de gasten als bezienswaardigheid. Het verhaal van Sofie verdwijnt al snel in het niet want de tafelverhalen worden straffer en straffer. In de late voormiddag vertrekt de familie naar het thuisfront. Ze hebben nog een lange weg te gaan en wij beginnen aan de afwas. De borden kunnen al meteen terug de tafel op voor de lunch. Heerlijke aardappeltjes uit de oven met de restjes van gisteren. In de namiddag gaat de jeugd naar de watervallen van Sautadet, nadat Julie hen heeft overtuigd. Hoewel het er veel te druk was en de Nederlandse jongens, die ze vorige week had ontmoet, er niet waren, kan Julie Erwin overtuigen om een paar keer mee van de rotsen in het water te springen.....Dolle pret. Terwijl Sofie en Erwin liever thuis uitrusten gaan Danny en ik nog even met Julie naar de kermis in Barjac. De sfeer is er leuk en ze weet zich aan een gokkraam toch te belonen met een prijs........en nu maar vlug naar jullie warme nestjes, oogjes dicht en snaveltjes toe!
Op deze zonnige zaterdagochtend verwachten we bezoek. De "tantes" van Danny komen (met echtgenoten) langs op hun terugweg naar België. Ze hebben een optreden in Les Landes achter de rug met het koperblazersensemble, waarvan ze deel uitmaken. Sofie en Erwin maken een daguitstap naar Marseille. Ons gezelschap arriveert rond 11.30 uur en we aperitieven samen. Het is gezellig bijkeuvelen en we dekken de grote tafel onder de koelte-gevende eik. Als ik de tafel afruim, blijkt mijn vaatwasmachine haar laatste adem te hebben uitgelazen. Water alom en de knopjes doen het niet meer. Met zoveel techneuten in huis, geen probleem denken we. Het ding wordt door de mannelijke delegatie van dienst deskundig open gelegd en onderzocht. Diagnose: kapotte pomp! Therapie: Nihil. Sleutelen, vijzen, trekken, kloppen.... De machine wordt helemaal uitgekleed en nu ligt er niet alleen water in mijn veel te kleine buanderie (wasplaats) maar ook nog eens een pak onderdelen, die er niet meer terug op kunnen. Het serienummer wordt genoteerd en de nonkels zullen kijken of ze de juiste pomp in Belgie kunnen vinden.Zucht! De tantekes weten van aanpakken en we doen de hele afwas, grondig en met de hand, zoals in de "goede oude tijd". Na een korte siesta aan het zwembad en een fikse wandeling moeten we al aan de "avondservice" beginnen. Er staat een grote pot Boeuf Bourgignon te pruttelen en aardappelen in de oven met ratatouille. Als we bij het dessert zitten loopt er een verontrustend bericht binnen uit Marseille. "Net ontsnapt aan een carjacking. Over 1.45 minuten thuis. We vertellen alles morgen wel. Sofie" Ja zèèèèg.... Even checken en alles blijkt ok met hen en de auto maar voor het verhaal blijft het wachten. De familie gaat slapen in Barjac want hier zijn alle kamers bezet maar morgenvroeg zijn ze terug voor het ontbijt. Dat wordt een grote tafel met sterke verhalen!
Het is vandaag de zeventiende en dan is mijn zusje jarig. Een hele fijne verjaardag voor Tantanneke dus! Op deze "frisse"( de temperaturen zijn gedaald tot een aangename 25 °) vrijdag, bezoeken we eerst de markt. Er moeten groenten en fruit aangekocht worden en we zoeken een goede hesp en wat saucissons. Julie heeft een afspraak bij de kapper. Haar haar is veel te lang en dat stoort haar bij het zwemmen. Als ze na een duik weer boven komt, weet je nooit of het nu de voorkant of de achterkant van haar gezicht is..... We beloven mee te gaan om haar wensen te vertalen en laten haar dan alleen (maar niet met volle goesting) achter in "Franse" handen. Tijdens het wachten willen we een kijkje nemen in een nieuw geopende zaak, tegenover het kapsalon. Het is een gezellige ruimte vol zeteltjes, tafels en stoeltjes, boekjes en spelletjes. Voor elk wat wils. Je kan er een biologische thee of koffie en vruchtensapjes drinken. Sofie leest "Devenir maman", voor Danny is er een krant en ik lees een woontijdschrift. No nonsens. Heel gezellig. Het lieve meisje vertelt over de workshops die ze hier geeft. Op regelmatige basis, kan je hier leren schilderen, of graveren in glas en nog veel meer. We wensen haar veel succes! Het kapsel van Julie ziet er goed uit( heel goed zelfs) en we gaan terug naar huis voor de lunch. Na de middag trekken we naar Avignon. Eerst even shoppen en daarna de stad in , op zoek naar animo. Van 8 tot 31 juli staat de hele stad in heet teken van het "festival van Avignon". Gedurende drie weken staat alles in het teken van spel, dans, theater en (klein)kunst. Er is een massa volk op de been maar de sfeer is erg ontspannen. Bij een glas genieten we van straat theater van niveau. Als de maagjes beginnen grollen, trakteren Erwin en Sofie ons in een Marokkaans restaurant, waar we vorig jaar als eens aten. Het is er gezellig en lekker maar de bediening loopt wat stroef. Het wordt een hele gezellige avond. In de auto op weg naar huis worden we allemaal even stil bij het liedje van Stef Bos:" Papa, ik lijk steeds meer op jou.....papa, ik hou steeds meer van jou..." We denken aan de papa's in Belgie. Het is al laat als we terugkeren naar de honden, die de hele namiddag vast hebben gezeten en nu écht nog geen zin hebben om te gaan slapen........
In de voormiddag gaan Sofie en Erwin naar Chateaux-neuf-du-Pape, waar ze met vrienden zijn afgesproken. Danny heeft verlof vandaag en we kunnen dus weer eens wat bijwerken in de tuin. Dat dachten we tenminste. De temperatuur gaat vandaag waanzinnig de hoogte in. In de namiddag halen we 44 graden, een record! Buiten wat verkoeling zoeken bij het zwembad, is elke activiteit zinloos. Wat meer is, er wordt gevraagd om kinderen binnen te houden en geen risico's te nemen bij het werk! We schikken ons probleemloos naar deze oproep. Waar we het vandaag iets moeilijker mee hebben zijn de diervriendelijke maatregelen van GAIA en zijn Franse genoten. .... We houden van dieren, zoveel is duidelijk maar een wespeninvasie, die kunnen we missen. Ik geef toe, ze doen geen mens kwaad maar ze strijken in grote getale neer bij ons zwembad om er te drinken en zich te verfrissen. Wij hebben liever dat ze elders gaan baden. Ik keek al eerder in het rond om te zien waar ze vandaan komen. Er moet een wespennest zijn in de buurt maar ik vind hem niet. Over een maand komt ons bomma en dan wil ik die beesten hier weg. Punt uit! Met een vliegenmepper dood ik de éne na de andere. Ze laten zich aardig pakken want gaan drinken in de plasjes naast het zwembad. Mikken, slaan en basta. Julie neemt het wateroppervlak van het zwembad voor haar rekening. Daar is meppen natuurlijk veel leuker! Ze sneuvelen massaal. We zijn zelfs voorbereid op een tegenaanval van hun bondgenoten maar die blijft uit. Dood is dood. Weg is weg. Geen wesp meer te zien in de weide omtrek. Victorie!!! Aan tafel serveert Danny een heerlijke lamsschouder uit de oven met uien en aardappelcompote (nieuwe uitvinding want de gratin was te gaar en had zich al omgevormd tot een best lekkere moes!) . We laten het smaken en weten dat het lekker is want er komen nog een paar geel-zwarte beestjes op af. .......
We beginnen de dag hier met een ritje naar Barjac. Er zijn wat boodschappen te doen want we willen vanavond, als Danny weer thuis komt, barbequen. Het is gelukkig een lichtbewolkte dag en dat maakt shoppen aangenaam. In Barjac worden dit weekend de fêtes votives gevierd en alles wordt er in gereedheid gebracht. Verlichting wordt opgehangen in de straten en een grote kermis verovert de hele markt. Woonwagens zien er deze dagen uit als superdeluxe appartementen. Het ontbreekt het kermisvolk niet aan comfort, zoveel is duidelijk. We kuieren nog wat rond en bezoeken een tentoonstelling in het kasteel. Renée David stelt er haar werk tentoon. Het zijn schetsen en zeer kleurrijke schilderijen. De kunstenares blijkt een vrouw van 85 te zijn uit Ales, die nog steeds, met een grenzeloos enthousiasme, unieke werken creëert. Het loont echt de moeite. We gaan nog langs het postkantoor want er moeten heel wat kaarten en brieven naar "régions étrangères" gepost worden. Na de lunch volgt er een flinke siesta. Het is een vredig gezicht, slapende honden en mensen, allen naast elkaar bij het zwembad..... Omdat het stilaan spannend wordt in de Tour, wil Erwin de renners volgen maar de TV doet het niet. Aanzetten, afzetten, het helpt allemaal niet. Gelukkig zijn er ook posten, die door de sateliet geleverd worden, zonder tussenkomst van TV Vlaanderen en via Ned 1 kunnen we toch nog volgen. Intussen begin ik in de keuken aan de voorbereidingen voor de BBQ. Er worden paprika's gepeld, groenten gewassen en gesneden en vlees gemarineerd. Erwin maakt zijn eerste tiramisu en ik kan je zeggen: "potverdorie lekker!" Het wordt een hele gezellige avond onder de grote eik in de tuin.
Stella, de boxer van Sofie en Erwin, heeft nog nooit gezwommen. Omdat het zwembad geen optie is, wandelen we met de twee honden nar de rivier om Stella in alle rust een eerste zwemles te geven. Waar we niet op gerekend hadden is een massa auto's en mensen. Tijdens de zomermaanden is er elke dinsdagochtend een artisanale markt in Montclus. Vorig jaar zijn we er nooit geweest. Wat meer is, we hebben het niet eens gemerkt. Deze keer is het anders. Montclus staat terug op de kaart. De parkings staan vol auto's, meestal met Belgische of Nederlandse nummerplaten en mensen trekken massaal het dorpje in. Ook bij de rivier is er een ongewone drukte. Terwijl Stella voorzichtig haar pootjes natmaakt, is Dumbo niet te houden. Wanneer er bovendien een Nederlandse man verschijnt, met een prachtige Ierse setter, valt Dumbo het arme beest aan. We weten niet wat er gebeurt. We nemen aan dat het zijn hormonen zijn, die hem zo van slag brengen en proberen hem aan de leiband te krijgen. Stella slaagt er uiteindelijk in om , onder luid applaus een paar slagen te zwemmen. Na de lunch is het tijd om aan het zembad de verloren slaapuurtjes in te halen. Met onze nieuwe bâche is het water al gestegen tot 29 graden. Zalig!! Leuk ook om te zien hoe Sofie met haar mooie dikke buik in het water dobbert. Ons prutske heeft er ook deugd van. Op het moment dat we ons voor het diner willen klaarmaken zorgt Dumbo nog even voor wat animo. Hij neemt zijn kleine nichtje mee op avonturentocht. De bergen in. Stella is in alle stilte gevolgd ( zonder iets te vragen nota bene!) en de paniek is groot. Ik weet met zekerheid dat Dumbo seffens terugkomt maar zal hij voor Stella zorgen???? We lopen ieder een kant op en zoeken, roepen en fluiten. Niente! Na een half uur zoeken heeft Sofie hen gehoord bij de GSM-mast, een heel eind verderop in de bergen.... Wat gaan we deze week nog allemaal meemaken? Eén ding is zeker....we maken een afspraak bij de dierenarts voor een castratie want dit "haantjesgedrag" siert onze lieverd niet!
Vandaag is de grote dag voor Dumbo. Voor het eerst deze zomer komt er, speciaal voor hem, een vriendinneke logeren. Er was al een vriendin voor mij, een kameraad voor Danny, een vriendinnetje voor Julie en nu komt Stella! Stella is een knappe éénjarige jongedame van het boxer-ras. In Opglabbeek hebben ze al vaak samen gespeeld maar nooit eerder was ze hier onze gast. Van de lange rit, blijkt ze niet veel last te hebben. Die twee zijn dolblij elkaar weer te zien en spelen onder de Franse zon tot ze er letterlijk bij neervallen. Uitgeteld!! Wij gelukkig natuurlijk want na zoveel activiteit verwachten we een rustige nacht. Wanneer we zelf ons bed gaan opzoeken, rond de klok van elven, moeten ze, elk in hun eigen nestje, de keuken in. Dat gaat lukken! Een heerlijke stilte maakt zich meester van het hele huis en iedereen zit al gauw in dromenland. Om vier uur in de ochtend zijn onze kadées blijkbaar uitgeslapen en ik hoor de keukentafel en stoelen flink verschuiven. Die twee bouwen daar een feestje! Potverdikkie! Ik maan hen tot rust en dreig nog wat met straffen en kruip zelf terug in mijne nest. Blijkbaar was Julie ook al eens naar beneden geweest.... Om half zes is het terug koekenbak. Ze rollebollen door de keuken. Eén strenge blik is voldoende deze keer en ze leggen zich rustig terug in slaappositie. Misschien is het een schijnmanoeuver maar ik kan tenminste ook nog even wegdromen. Om zeven uur, begint Dumbo danig te blaffen. Hij heeft buiten iets gehoord en Stella blaft rustig mee, in de veronderstelling dat dat hier de gewoonte is. Neen! Mensen zijn hier om te rusten! Ach het is een prachtige ochtend en daar genieten we ook van. Ze kunnen nu lekker buiten wat ravotten. Sofie en ik ontbijten al en zullen straks wel een tukje doen bij het zwembad......
